-
1 ἐπί-γρῡπος
ἐπί-γρῡπος, etwas eingebogen, πρόςωπον, vom Schnabel des Ibis, Her. 2, 76; bes. von der Nase, Plat. Euthyphr. 2 b Phaedr. 253 d u. Folgde, z. B. Arist. H. A. 2, 1.
-
2 ἐπίγρῡπος
ἐπί-γρῡπος, etwas eingebogen, πρόςωπον, vom Schnabel des Ibis; bes. von der Nase -
3 επιγρυπος
21) слегка изогнутый(ῥίς Arst.)
πρόσωπον ἐς τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον Her. — сильно изогнутый клюв (ибиса)2) горбоносый(ἵππος, Μέλητος Plat.; βοῦς ἄγριος Arst.)
-
4 σῑμός
σῑμόςGrammatical information: adj.Meaning: `having an impressed, pouting nose, snub-, flat-nosed' (opposite γρυπός), `bent upward, rising, concave, hollow' (oppos. κυρτός), metaph. `impudent, mischievous' (IA),Compounds: also with modifying or further charakterising prefixes as ἀνα-, ἐν-, ὑπο- (Strömberg Prefix Studies 127 a. 147).Derivatives: 1. σιμ-ότης f. `snub-nosedness, upward bending' (Pl., X.); 2. - όομαι, - όω, also w. ἀπο-, ἐπι-, ὑπο-, `to become snub-nosed, to bend (oneself) upward, to bend off' (Hp., Th., X., Arist. etc.) with - ωσις f. `snub-nosedness' (Gal.), ἀπο- σῑμός `bending off course of a ship' (App.); - ωμα n. `curved upward prow of a ship' (Plu.); 3. - αίνω `to bend the nose upward' (Call. Iamb.); also 4. σίμιον αἰγιαλός H. (of a sea-coast bent inwards). -- With oppositive accent.: σῖμος m. name of a fish (Opp., Ath.) with - άριον (pap. VI -- VIIp); cf. Strömberg Fischn. 44, Thompson Fishes s. v. -- Several PN: Σῖμ-ος, - ύλος, - ιχος a.o.; also - ίας, from where as appellative *σιμίας m. prop. "flat-nose", `monkey' in Lat. LW [loanword] sīmia (Leumann Sprache 1, 206 f. = Kl. Schr. 173); cf. καλλίας. -- Quite doubtful the rivern. Σιμόεις, - εντος (Il. etc.); cf. Krahe Beitr. z. Namenforsch. 2, 233 f.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Oxytone adj. in - μός are rare (Chantraine Form. 151, Schwyzer 494); note however θερμός and close to it δοχμός, both inherited. Σιμός too makes the impression of an old inherited word, but a convincing etymology does not exist. The connection with a Germ. word for `disappear, fall in, decrease' in OHG swīnan, ONord. svīna (Persson, e.g. Beitr. 1, 382, Brugmann Grundr.2 II: 1, 246 f.) is, even apart from the phonetic uncertainty, also semant. far from evident; s. WP. 2, 519 (= Pok. 1041), where σιμός as `bent inwards' is rather connected with MHG swīmen `stagger, be suspended', ONord. svīma `float, stagger, swoon' with further connection with Celt., e.g. Welsh chwil (from *su̯ī-lo-) `turning quickly, whiling, dally', IE *su̯ē̆i- `bend, turn, swing'; semant. also not very evident. Lat. LW [loanword] sīmus, s. W.-Hofmann; diff. Pisani Ist. Lomb. 73: 2, 27 (Mediterranean word, if not inherited). -- After Solmsen IF 30, 1ff. to σιμός also σίλλος and σικχός, perh. also σιρός (s. vv.). -- As there is no cognste, the word could also be Pre-Greek.Page in Frisk: 2,707-708Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σῑμός
См. также в других словарях:
επίγρυπος — ἐπίγρυπος, ον (AM) (για πρόσ.) αυτός που έχει κάπως γαμψή μύτη αρχ. (για μύτη ή ράμφος) κάπως, αρκετά κυρτός. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + γρυπός «γαμψός»] … Dictionary of Greek
Αντίοχος — I Όνομα βασιλιάδων της Συρίας, από το γένος των Σελευκιδών. 1. Α. Α’ ο Σωτήρ (325/4 – 262/1 π.Χ.). Γιος του Σέλευκου και της Απάμας. Το 294 τον διόρισε o πατέρας του συμβασιλέα και διοικητή των σατραπειών που βρίσκονταν πέρα από τον Ευφράτη. Μετά … Dictionary of Greek
