-
1 σικχος
-
2 σικχός
Grammatical information: adj.Meaning: `feeling disgust, picky, esp. concerning food' (Arist., Plu., Ath.).Compounds: ἄ-σικχος `not picky concerning food, not evoking tedium' (Plu.; Frisk Adj. priv. 16).Derivatives: σίκχ-ος n. `disgust, tedium' (Sm.; as μάκρος n. fron μακρός a.o.; Schwyzer 512). - ότης f. `id.' (Eust.), - αίνω, - αίνομαι `to feel disgust, tedium, to detest' (Call., Plb., Arr. a. o.) with - αντός `provoking disgust' (M. Ant.), - ασία, - ασμός (gloss.). Also σικχαζόμενος σκωπτόμενος H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Popular word with expressive geminate and aspirate (Schwyzer 316); origin unclear. Hypotheses of Solmsen IF 30, 6 f.: to σιμός, σίλλος (s. vv.); of Schwyzer KZ 58, 205: onomatop. (?). -- Cf. also WP. 2, 519 and W.-Hofmann s. taedet.Page in Frisk: 2,704-705Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σικχός
-
3 σικχός
σικχός, ὁ, ein Mensch, der nicht leicht gut genug zu essen bekommt, einer Speise leicht überdrüssig wird, ekel oder wählerisch, Ggstz von πάμφαγος, Arist. eth. eud. 3, 7; καὶ δυςάρεστος, Ath. VI, 262 a; καὶ νοσώδης, Plut. cap. ex host. util. p. 271; u. übertr., ein Mensch, der mit Nichts zufrieden ist, Alles tadelt, Hesych. – Das Wort, wie die abgeleiteten, findet sich erst bei Sp., nach Callim., s. Lob. Phryn. 226.
-
4 σίκχος
σίκχος, τό, = Folgdm, LXX.
-
5 σικχός
σικχόςsqueamish: masc nom sg -
6 σίκχος
σίκχοςneut nom /voc /acc sg -
7 σικχός
-
8 σικχός
-
9 σίκχος
-
10 ἄ-σικχος
-
11 σικχοί
σικχόςsqueamish: masc nom /voc pl -
12 σικχούς
σικχόςsqueamish: masc acc pl -
13 σικχόν
σικχόςsqueamish: masc acc sg -
14 σικχάζομαι
σικχάζομαι, = σικχαίνω, Hesych. erklärt σκωπτόμενος. S. σικχός.
-
15 δύς-κολος
δύς-κολος (von κόλον nach Ath. VI, 262 a, d. i. δυςάρεστος καὶ σικχός), schwer zu befriedigen, unzufrieden, mürrisch; γῆρας Eur. Bacch. 1249; γερόντιον Ar. Equ. 42; καὶ χαλεπός Vesp. 942; Plat. oft auch von Sachen, schwierig, καὶ χαλεπὴ ἡνιόχησις Phaedr. 246 b; ϑεραπεία Theag. 121 b; πρός τι Rep. III, 407 b; Folgde, z. B. Arist. Eth. 4, 6 ὁ πᾶσι δυςχεραίνων – δύςερις καὶ δύςκολος. – Adv., δυςκόλως, z. B. ἔχειν Isocr. 4, 129; πρός τι, 3, 1; δυσκολώτερον διάκειμαι Plat. Phaedr. 84 a.
-
16 ασικχος
21) неразборчивый, непривередливый(εὔκολος ταῖς διαίταις καὴ ἄ. Plut.)
2) не вызывающий отвращения, не приедающийся(ὄψων ἀσικχότατον Plut.)
-
17 μικρόσιτος
μικρό-σῑτος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μικρόσιτος
-
18 σικχαίνω
A loathe, dislike, c. acc.,σικχαίνω πάντα τὰ δημόσια Call.Epigr.30.4
: abs., Plb.38.5.7, Arr.Epict.3.16.7, M.Ant.5.9, etc.II [voice] Med., Aq.Ex.1.12, prob. cj. in Euph.21: [tense] aor. ἐσικχάνθην Sch.Ar.Ra. 442.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σικχαίνω
-
19 ἄσικχος
ἄ-σικχος, nicht ekel im Essen, nicht delikat; act., nicht Ekel erregend -
20 σικχότης
- 1
- 2
См. также в других словарях:
σικχός — squeamish masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σίκχος — neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σίκχος — εος και ους, τὸ, Α βδέλυγμα, σίχαμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < σικχός, κατά τα σιγμόληκτα ουδ. σε ος (πρβλ. στεῖν ος, μάκρ ος)] … Dictionary of Greek
σικχός — ο, ΜΑ (κατά τον Ησύχ. και τον Ευστ.) βδελυρός, σιχαμένος, αηδιαστικός αρχ. 1. αυτός που δύσκολα ευχαριστείται με κάτι ή αυτός που εύκολα αηδιάζει με κάτι, ο σιχασιάρης 2. συνεκδ. δύσκολος, δύστροπος, ιδίως στην τροφή («οἱ δὲ σικχοὶ καὶ νοσώδεις… … Dictionary of Greek
σικχοί — σικχός squeamish masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σικχούς — σικχός squeamish masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σικχόν — σικχός squeamish masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Siech — Siech, er, este, adj. et adv. krank, im Hochdeutschen, doch nur in engerm Verstande mit einer langwierigen Krankheit oder Schwachheit behaftet. Sie machten viele Siechen gesund, Marc. 6, 13. Ein sieches Leben, Sir. 30,17. Gleich schlich zu seinem … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
άσικχος — ἄσικχος, ον (Α) 1. αυτός που δεν είναι ιδιότροπος στο φαγητό 2. αυτός που δεν προξενεί αηδία, σιχαμάρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερ. + σικχός «δύσκολος, ιδιότροπος (ειδικά στο φαγητό), αηδιαστικός, σιχαμένος»] … Dictionary of Greek
σικχάζομαι — ΜΑ [σικχός] μσν. γίνομαι αντικείμενο χλευασμού ή εμπαιγμού, σκώπτομαι* αρχ. (κατά τον Ησύχ.) «χλευάζω, σκώπτω, ἐμπαίζω» … Dictionary of Greek
σικχότης — ητος, ἡ, Μ [σικχός] η ιδιότητα τού σικχού, το αίσθημα αηδίας, σιχαμάρα … Dictionary of Greek
