-
1 अभिमतता
abhi-mata-tāf. agreeableness, desirableness;
desire, love
-
2 आत्मतत्त्व
ātma-tattvan. the true nature of the soul orﾠ of the supreme spirit ṠvetUp. ;
( ātmatattva) - jña mfn. knowing orﾠ versed in the Vedānta doctrines L.
-
3 कर्मतत्त्वप्रदीपिका
karma-tattva-pradīpikāf. N. of wk.
-
4 धर्मतत्त्व
dhárma-tattvan. the real essence of the law (- tas ind. in a manner entirely corresponding to the law MBh. VIII, 229);
N. of wk. by Kamalakara;
of a modern wk. RTL. 510 n. 1 ;
- prakāṡa m. N. of wk.;
- vid mfn. knowing the truths of laws orﾠ religion MW. ;
- saṉgraha, -tvâ̱rtha-cintāmaṇi m. N. of wks.
-
5 प्रेमतत्त्वनिरूपण
prema-tattvanirūpaṇan. N. of a Bengālī poem by Kṛishṇadāsa
-
6 ब्रह्मतत्त्व
-
7 रामतत्त्वप्रकाश
rāma-tattva-prakāṡam. N. of wks.
-
8 रामतत्त्वभास्कर
rāma-tattva-bhāskaram. N. of wks.
-
9 वेदान्तसम्मतकर्मतत्त्व
vedấnta-sammatakarma-tattvan. N. of wks.
-
10 होमतत्त्वविधि
hóma-tattva-vidhim. N. of wks.
-
11 आत्मन् _ātman
आत्मन् m. [अत्-मनिण् Uṇ 4.152 said to be from अन् to breathe also] 'आत्मा यत्नो धृतिर्बुद्धिः स्वभावो ब्रह्मवर्ष्म च' इत्यमरः1 The soul, the individual soul, the breath, the principle of life and sensation; किमात्मना यो न जितेन्द्रियो भवेत् H.1; आत्मानं रथिनं विद्धि शरीरं रथमेव तु Kaṭh.3.3. (In आत्मा नदी संयमपुण्यतीर्था H.4.87 आत्मन् is compared to a river).-2 Self, oneself; in this sense mostly used reflexively for all three persons and in the singular number, masculine gender, whatever be the gender or number of the noun to which it refers; अनया चिन्तयात्मापि मे न प्रतिभाति Ratn.1; आश्रमदर्श- नेन आत्मानं पुनीमहे Ś.1; गुप्तं ददृशुरात्मानं सर्वाः स्वप्नेषु वामनैः R.1.6,4.35,14.57; Ku.6.2; देवी... प्राप्तप्रसवमात्मानं गङ्गादेव्यां विमुञ्चति U.7.2; गोपायन्ति कुलस्त्रिय आत्मानमात्मना Mb.; K.17; sometimes used in pl. also; आत्मनः स्तुवन्ति Śi.17.19; Māl.8.-3 Supreme deity and soul of the universe, Supreme Soul, Brahman; तस्माद्वा एतस्मादात्मन आकाशः संभूतः T. Up.2.1.1; Ms.1.15,12.24.-4 Essence, nature; काव्यस्यात्मा ध्वनिः S. D., see आत्मक below.-5 Character, peculiarity; आत्मा यक्ष्मस्य नश्यति Rv.1. 97.11.-6 The natural temperament or disposition; Bhāg.11.22.2.-7 The person or whole body (con- sidered as one and opposed to the separate members of it); स्थितः सर्वोन्नतेनोर्वीं क्रान्त्वा मेरुरिवात्मना R.1.14; योस्या- त्मनः कारयिता Ms.12.12; Ki.9.66.-8 Mind, intellect; मन्दात्मन्, नष्टात्मन्, महात्मन् &c. अथ रामः प्रसन्नात्मा श्रुत्वा वायु- सुतस्य ह Rām.6.18.1.-9 The understanding; cf. आत्म- संपन्न, आत्मवत् &c.-1 Thinking faculty, the faculty of thought and reason.-11 Spirit, vitality, courage; त्यक्त्वा$$त्मानमथाब्रवीत् Mb.12.18.6.-12 Form, image; आत्मानमाधाय Ku.3.24 assuming his own form; 2.61; संरोपिते$प्यात्मनि Ś.6.24 myself being implanted in her.-13 A son; 'आत्मा वै पुत्रनामासि' इति श्रुतेः । तस्यात्मा शितिकण्ठस्य Śi.2.61.-14 Care, efforts, pain.-15 The sun.-16 Fire.-17 Wind, air.-18 Mental quality; बाहुश्रुत्यं तपस्त्यागः श्रद्धा यज्ञक्रिया क्षमा । भावशुद्धिर्दया सत्यं संयमश्चात्मसंपदः ॥ Mb.12.167.5. आत्मन् is used as the last member of comp. in the sense of 'made or consisting of'; see आत्मक. The form त्मन् is also found to be used; कृतार्थं मन्यते त्मानं Mb. [cf. Gr. atmos, aitmen]-Comp. -अधीन a.1 dependent on oneself, independent.-2 sentient, existing.(-नः) 1 a son.-2 a wife's brother.-3 the jester or विदूषक (in dramatic literature).-अनुरूप a. worthy of oneself; तस्यामात्मानुरूपायामात्मजन्मसमुत्सुकः Ku. 1.18; R.1.33.-अनुगमनम् peronal attendance; शश्वदा- त्मानुगमनेन गाम् R.1.88.-अपहारः concealing oneself; कथं वा आत्मापहारं करोमि Ś.1.-अपहारकः one who pre- tends to belong to a higher class than his own, an impostor, a pretender; यो$न्यथा सन्तमात्मानमन्यथा सत्सु भाषते । स पापकृत्तमो लोके स्तेन आत्मापहारकः ॥ Ms.4.255.-आदिष्ट a. self-counselled. (-ष्टः) a treaty dictated by the party wishing it himself; स्वसैन्येन तु संघानमात्मादिष्ट उदाहृतः H.4.121.-आनन्द a. Rejoicing in the soul or Supreme Spirit; आत्ममिथुनः आत्मानन्दः Ch. Up.7.25.2.-आराम a.1 striving to get knowledge; (as an ascetic or योगिन्), seeking spiritual knowledge; आत्मारामा विहितरतयो निर्विकल्पे समाधौ Ve.1.23.-2 selfpleased, delighted in self; आत्मारामः फलाशी. see आत्मानन्द Bh.3.93; cf. Bg.5.24.-आशिन् m. a fish supposed to feed on its young, or on the weakest of its species; cf. मत्स्या इव जना नित्यं भक्षयन्ति परस्परम् Rām.-आश्रय a.1 dependent on oneself or on his own mind.-2 About or relating to oneself; कौलीनमात्माश्रयमाचचक्षे R.14.36.(-यः) 1 self dependence.-2 innate idea, abstract knowledge independent of the thing to be known.-ईश्वर a. Self-possessed, master of self; आत्मेश्वराणां न हि जातु विघ्नाः समाधिभेदप्रभवो भवन्ति Ku.3.4.-उदयः self-exaltation or elevation; आत्मोदयः परज्यानिर्द्वयं नीतिरितीयति Śi.2.3-उद्भव a. born or produced from oneself.(-वः) 1 a son; आत्मोद्भवे वर्णचतुष्टयस्य R.18.12.-2 Cupid.-3 sorrow, pain.(-वा) 1 daughter.-2 intellect.-3 N. of a plant (माषपर्णी; Mar. रानउडीद).-उपजीविन् m.1 one who lives by his own labour; Ms.7.138.-2 a day-labourer.-3 one who lives by his wife (Kull. on Ms.8.362).-4 an actor, public performer.-उपनिषद् f. N. of an उपनिषद् which treats of the Supreme Spirit.- उपम a. like oneself. (-मः) a son.-औपम्यम् Likeness to self. आत्मौपम्येन सर्वत्र Bg.6.32.-कर्मन् One's own duty; आत्मौपकर्मक्षमं देहं क्षात्रो धर्म इवाश्रितः R.-काम a.1 loving oneself, possessed of self-conceit, proud; आत्मकामा सदा चण्डी Rām.2.7.1.-2 loving Brahman or the Supreme Spirit only; भगवन् वयमात्मकामाः Maitr. Up.7.1.-कार्यम् one's own business, private affair.-कृत a.1 self-executed, done by oneself; पौरा ह्यात्मकृताद्दुःखाद्विप्रमोच्या नृपात्मजैः Rām.2.46.23.-2 done against one's own self; Vāj.8.13.-गत a. produced in one's mind; ˚तो मनोरथः Ś.1. (-तम्) ind. aside (to oneself) being considered to be spoken privately (opp. प्रकाशम् aloud); frequently used as a stage-direction in dramas; it is the same as स्वगतम् which is thus defined; अश्राव्यं खलु यद्वस्तु तदिह स्वगतं मतम् S. D.6.-गतिः f.1 course of the soul's existence.-2 one's own course; Bhāg.5.17.3. ˚गत्या by one's own act.-गुप्ता The plant Mucuna Pruritus Hook (Mar. कुयली).-गुप्तिः f. a cave, the hiding place of an animal, lair.-ग्राहिन् a. selfish, greedy.-घातः 1 suicide.-2 heresy.-घातकः, -घातिन् 1 a suicide, a self-destroyer; K.174; व्यापादयेद् वृथात्मानं स्वयं यो$गन्युदका- दिभिः । अवैधेनैव मार्गेण आत्मघाती स उच्यते ॥-2 a heretic.-घोषः 1 a cock (calling out to himself).-2 a crow.-3 One who flatters himself. cf. आत्मघोषो वायसे स्यादात्म- स्तुतिपरे$पि च Nm.-जः, -जन्मन् m.-जातः, -प्रभवः, -संभवः, -समुद्भवः 1 a son; यः स वासवनिर्जेता रावणस्यात्म- संभवः Rām.6.86.33; हतान्निहन्मेह नरर्षभेण वयं सुरेशात्मसमु- द्भवेन Mb.7.118.2; तमात्मजन्मानमजं चकार R.5.36; तस्यामात्मानुरूपायामात्मजन्मसमुत्सुकः R.1.33; Māl.1; Ku.6.28.-2 Cupid; ममायमात्मप्रभवो भूयस्त्वमुपयास्यति Rām.4.1.34.-3 a descendant; मृगयां वि<?>रन्काश्चिद्विजने जनकात्मजः Mb.12.39.1.-जा 1 a daughter; वन्द्यं युगं चरणयोर्जनकात्मजायाः R.13.78; cf. नगात्मजा &c.-2 the reasoning faculty, understanding.-जयः 1 one's own victory.-2 victory over oneself, self-denial or abnega- tion.-ज्योतिस् n. The light of the soul or Supreme Spirit (चैतन्य); कौस्तुभव्यपदेशेन स्वात्मज्योतिर्बिभर्त्यजः Bhāg. 12.11.1.-ज्ञः, -विद् m. a sage, one who knows himself; तस्मादात्मज्ञं ह्यर्चयेद्भूतिकामः Muṇḍ.3.1.1.-ज्ञानम् 1 self-knowledge.-2 spiritual knowledge, knowledge of the soul or the Supreme Spirit; सर्वेषामपि चैतेषामात्मज्ञानं परं स्मृतम् Ms.12.85,92.-3 true wisdom.-तत्त्वम् 1 the true nature of the soul or the supreme spirit; यदात्म- तत्त्वेन तु ब्रह्मतत्त्वं प्रपश्येत Śvet.2.15.-2 the highest thing. ˚ज्ञः a sage versed in the Vedānta doctrines.-तृप्त a. Self-satisfied; आत्मतृप्तश्च मानवः Bg.3.17.-तुष्टि a. self-satisfied. (-ष्टिः f.) self-satisfaction.-त्यागः 1 self-sacrifice.-2 suicide.-त्यागिन् m. a.1 suicide; आत्मत्यागिन्यो नाशौचोदकभाजनाः Y.3.6.-2 a heretic, an unbeliever.-त्राणम् 1 self-preservation.-2 a body-guard; Rām.5.-दर्शः a mirror; प्रसादमात्मीयमिवात्म- दर्शः R.7.68.-दर्शनम् 1 seeing oneself.-2 spiritual knowledge, true wisdom; सर्वभूतात्मदर्शनम् Y.3.157; cf. Ms.12.91. see आत्मयाजिन.-दा a. Ved. granting one's existence or life; य आत्मदा बलदा यस्य विश्व Rv.1.121.2.-दानम् self-sacrifice, resigning oneself.-दूषि a. Ved. corrupting the soul; self-destroying; Av.16.1.3.-देवता a tutelary deity.-द्रोहिन् a.1 self-tormenting, fretful.-2 suicide.-नित्य a. being constantly in the heart, greatly endeared to oneself.-निन्दा self-reproach.-निवेदनम् offering oneself (as a living sacrifice to the deity).-निष्ठ a. one who constantly seeks for spiritual knowledge.-पराजित a. one who has lost himself (Ved.) Av.5.18.2.-पुराणम् N. of a work elucidating the Upaniṣads (consisting of 18 chapters).-प्रत्ययिक a. knowing from one's experience; आत्मप्रत्ययिकं शास्त्रमिदम् Mb.12.246.13.-प्रबोधः 1 cognition of the soul; self-consciousness.-2 title of an उपनिषद्.-प्रभ a. self-illuminated.-प्रवादः 1 conversation about the Supreme Spirit.-2 N. of the seventh of the fourteen Pūrvas of the Jainas.-प्रशंसा self-praise.-बन्धुः, -बान्धवः 1 one's own kinsman; आत्ममातुः स्वसुः पुत्रा आत्मपितुः स्वसुः सुताः । आत्ममातुलपुत्राश्च विज्ञेया ह्यात्मबान्धवाः Śabdak. i. e. mother's sister's son, father's sister's son, and mother's brother's son.-2 the soul, the self.-बोधः 1 spiritual knowledge.-2 knowledge of self.-3 N. of a work of Śaṅkarāchārya.-भावः 1 existence of the soul; संयोग एषां न तु आत्मभावात् Śvet.1.2.-2 the self proper, peculiar nature.-3 the body.-भू a. self-born, self-existent. (-भूः) वचस्यवसिते तस्मिन् ससर्ज गिरमात्मभूः Ku.2.53,3.16,5.81.-योनिः 1 N. of Brahmā;-2 N. of Viṣṇu.-3 N. of Śiva; Ś.7.35.-4 Cupid, god of love.-5 a son. (-भूः f.)1 a daughter.-2 talent, understanding.-भूत a.1 self-produced; peculiar, belonging to.-2 attached, devoted, faithful; तत्रात्मभूतैः कालज्ञैरहार्यैः परिचारकैः Ms.7.217 (Kull. = आत्मतुल्य).(-तः) 1 a son.-2 Cupid.(-ता) 1 a daughter.-2 talent.-भूयम् 1 peculiarity, own nature.-2 Brahman.-मात्रा a portion of the Supreme Spirit.-मानिन् a. self-respecting, respectable.-2 arro- gant, proud; विवेकशून्यः प्रभुरात्ममानी, महाननर्थः सुहृदां बतायम् Bk.12.83.-मूर्तिः 1 a brother; भ्राता स्वमूर्तिरात्मनः-2 soul, Supreme Spirit.-मूल a. self-luminous, shining (God); स आत्ममूलो$वतु मां परात्परः Bhāg.8.3.4.-मूलि n. the universe.-मूली N. of a plant (दूरालभा; Mar. धमासा).-याजिन् 1 sacrificing for oneself or himself. m. a learned man who studies his own nature and that of the soul (of others) to secure eternal felicity, one who looks upon all beings as self; सर्व- भूतेषु चात्मानं सर्वभूतानि चात्मनि । समं पश्यन्नात्मयाजी स्वाराज्यम- धिगच्छति ॥ Ms.12.91.-योनिः = ˚भू m. a. v. ददर्श चक्रीकृतचारुचापं प्रहर्तुमभ्युद्यतमात्मयोनिम् Ku.3.7.-रक्षा 1 N. of a plant (इन्द्रवारुणीवृक्ष).-2 self protection.-लाभः birth, production, origin; यैरात्मलाभस्त्वया लब्धः Mu.3.1, 5.23; Ki.3.32,17.19,18.34; K.239.-लोमन् 1 the hair of the body.-2 the beard.-वञ्चक a. self-deceiver.-वञ्चना self-delusion; self-deception.-वधः, -वध्या, -हत्या suicide.-वर्ग्य a. of one's party or class; उद्बाहुना जुहुविरे मुहुरात्मवर्ग्याः Śi.5.15.-वश a. depending on one's own will; यद्यत्परवशं कर्म तत्तद्यत्नेन वर्जयेत् । यद्यदात्मवशं तु स्यात्तत्तत्सेवेत यत्नतः ॥ Ms.4.159, सर्वमात्मवशं सुखम् 16.(-शः) 1 self-control, self-government.-2 one's control, subjection; ˚शं नी, ˚वशीकृ to reduce to subjection, win over.-वश्य a. having control over self, self-possessed, self-restrained; आत्मवश्यैर्विधेयात्मा Bg.2.64.-विक्रयः sale of oneself or one's own liberty; Ms.11.59.-विद् m.1 a wise man, sage; as in तरति शोकमात्मवित्; सो$हं भगवो मन्त्रविदेवास्मि नात्मविच्छ्रुत<?>ह्येव Ch. Up.7.1.3.-2 knowing one's own self (family &c.); य इहात्मविदो विपक्षमध्ये Śi.2.116.-3 N. of Śiva.-विद्या knowledge of the soul, spiritual knowledge; आन्वीक्षिकीं चात्मविद्याम् Ms.7.43.-विवृद्धिः, -वृद्धिः f. self-exaltation.-वीर a.1 mighty, powerful, strong.-2 appropriate, suitable, good for oneself (as diet &c.).-3 existent, sentient.(-रः) 1 a son.-2 wife's brother.-3 a jester (in dramas); आत्मवीरः प्राणवति श्यालके च विदूषके.-वृत्तम्, -वृत्तान्तः account of one's own self, autobiography.-वृत्ति a. dwelling in Atman or soul. (-त्तिः f.)1 state of the heart; किमेभिराशोपहतात्मवृत्तिभिः Ku.5.76.-2 action as regards oneself, one's own state or circum- stance; विस्माययन् विस्मितमात्मवृत्तौ R.2.33.-3 practising one's own duties or occupation.-शक्तिः f. one's own power or ability, inherent power or effort; दैवं निहत्य कुरु पौरुषमात्मशक्त्या Pt.1.361 to the best of one's power.-2 illusion.-शल्या N. of a plant (शतावरी).-शुद्धिः f. self-purification; Ms.11.164; योगिनः कर्म कुर्वन्ति संगं त्यक्त्वा$त्मशुद्धये Bg.5.11.-श्लाघा, -स्तुतिः f. self-praise, boasting, bragging.-संयमः self-restraint; आत्मसंयमयो- गाग्नौ जुह्वति ज्ञानदीपिते Bg.4.27.-संस्थ a. Based upon or connected with the person; आत्मसंस्थं मनःकृत्वा Bg.6.25.-सतत्त्वम् See आत्मतत्त्वम्; आत्मसतत्त्वं विगणयतः Bhāg.5.13.24.-सद् a. Ved. dwelling in oneself; आत्मसदौ स्तं मा मा हिंसिष्टम् Av.5.9.8.-संतुष्ट a. self-sufficient.-सनि a. Ved. granting the breath of life.-सम a. worthy of oneself, equal to oneself; कार्ये गुरुण्यात्मसमं नियोक्ष्ये Ku.3.13.-संदेहः 1 internal or personal doubt.-2 risk of life, personal risk.-संभवः, -समुद्भवः 1 a son; चकार नाम्ना रघुमात्मसंभवम् R.3.21,11.57,17.8.-2 Cupid, god of love.-3 epi- thet of Brahmā, Viṣṇu, or Śiva.-4 the Supreme Being (परमात्मन्).(-वा) 1 a daughter.-2 understanding, intellect.-संपन्न a.1 self-possessed; Pt.1.49.-2 talented, intelligent; तमात्मसंपन्नमनिन्दितात्मा कृत्वा युवानं युवराजमेव R.18.18.-संभावना self-conceit; K.-सिद्धिः f. self-aggrandizement, attainment of object or purpose; आगच्छदात्मसिद्ध्यर्थं गोकर्णस्याश्रमं शुभम् Rām.7.9.47.-सुख a. self-delighted. (-खम्) the highest bliss.-स्थ a. At one's own disposal (स्वाधीन); तावदेव मया सार्धमात्मस्थं कुरु शासनम् Rām.2.21.8.-हन् a.1 one who kills his own soul (neglects its welfare &c.); ये के चात्महनो जनाः Śvet.3.-2 a suicide, self-destroyer.-3 a heretic, unbeliever.-4 a priest in a temple, a servant or attendant upon an idol.-हननम्, -हत्या suicide.-हित a. beneficial to oneself. (-तम्) one's own good or welfare. -
12 राम
rāmamf (ā́)n. (prob. « causing rest», andﾠ in most meanings fr. ram) dark, dark-coloured, black (cf. rātri) AV. TĀr. ( rāmaḥṡakuniḥ. a black bird, crow KāṭhGṛ. Vishṇ.);
white (?) L. ;
pleasing, pleasant, charming, lovely, beautiful MBh. Kāv. etc.;
m. a kind of deer Car. ;
a horse L. ;
a lover VarBṛS. ;
pleasure, joy, delight BhP. ;
N. of Varuṇa. L. ;
N. of various mythical personages (in Veda two Rāmas are mentioned with the patr. Mārgaveya andﾠ Aupatasvini;
another Rāmas with the patr. Jāmadagnya <cf. below> is the supposed author of RV. X, 110 ;
in later times three Rāmas are celebrated, viz.
1. Paraṡu-rāma <q.v.>, who forms the 6th Avatāra of Vishṇu andﾠ is sometimes called Jāmadagnya, as son of the sage Jamad-agni by Reṇukā, andﾠ sometimes Bhārgava, as descended from Bhṛigu;
2. Rāma-candra < seeﾠ below>;
3. Bala-rāma <q.v.>, « the strong Rāma», alsoﾠ called Halâyudha andﾠ regarded as elder brother of Kṛishṇa RTL. 112 accord. toﾠ Jainas a Rāma is enumerated among the 9 white Balas;
andﾠ in VP. a Rāmas is mentioned among the 7 Ṛishis of the 8th Manv-antara) RV. etc. etc. N. of a king of Malla-pura Cat. ;
of a king of Ṡṛiṇga-vera andﾠ patron of Nāgêṡa ib. ;
of various authors andﾠ teachers ( alsoﾠ with ācārya, upâ̱dhyāya, kavi, cakra-vartin, jyotir-vid, jyau- tishaka, tarka-vāg-īṡa, dīkshita, daiva-jña, paṇḍita, bhaṭṭa, bhaṭṭâ̱cārya, vājapeyin, ṡarman, ṡāstrin, saṉyamin, sūri etc.) Cat. ;
N. of the number « three» (on account of the 3 Rāmas) Hcat. ( rāmasyaishuḥ, a kind of cane = rāmakaṇḍa L.);
pl. N. of a people VP. ;
(ā́) f. a beautiful woman, any young andﾠ charming woman, mistress, wife, any woman KaṭhUp. MBh. etc.;
a dark woman i.e. a woman of low origin TS. TĀr. ;
N. of various plants (Jonesia Asoka;
Aloe Perfoliata;
Asa Foetida etc.) L. vermilion L. ;
red earth L. ;
a kind of pigment (= gorocanā) L. ;
a river L. ;
a kind of metre L. ;
(in music) a kind of measure Saṃgīt. ;
N. of an Apsaras L. Sch. ;
of a daughter of Kumbhâṇḍa Hariv. ;
of the mother of the ninth Arhat of the present Ava-sarpiṇī L. ;
(ī́) f. darkness, night RV. ;
n. id. ib. ;
the leaf of Laurus Cassia L. ;
Chenopodium Album L. ;
= kushṭha L. ;
- रामऋषि
- रामकण्ठ
- रामकथा
- रामकरी
- रामकर्णामृत
- रामकर्पूर
- रामकर्पूरक
- रामकल्प
- रामकवच
- रामकाण्ड
- रामकान्त
- रामकाव्य
- रामकिंकर
- रामकिरी
- रामकिल्बिष
- रामकिशोर
- रामकीरी
- रामकीर्तिमुकुन्दमाला
- रामकुतूल्हल
- रामकुमार
- रामकृत्
- रामकृष्ण
- रामकेली
- रामकेशवतीर्थ
- रामकौतुक
- रामकौतूहल
- रामक्री
- रामक्षेत्र
- रामगङ्गा
- रामगायत्री
- रामगिरि
- रामगीतगोविन्द
- रामगीता
- रामगुणाकर
- रामगोपाल
- रामगोविन्द
- रामग्राम
- रामचक्र
- रामचन्द्र
- रामचर
- रामचरण
- रामचरित
- रामच्छर्दनक
- रामज
- रामजननी
- रामजन्मन्
- रामजयन्तीपूजा
- रामजातक
- रामजातकमहायन्त्र
- रामजित्
- रामजीवन
- रामतत्त्वप्रकाश
- रामतत्त्वभास्कर
- रामतन्त्र
- रामतपन
- रामतरणी
- रामतरुणी
- रामतापनी
- रामतापनीय
- रामतापनोपनिषद्
- रामतापिनी
- रामतारकब्रह्मोपनिषद्
- रामतारकमन्त्रटीका
- रामतीर्थ
- रामतोषण
- रामत्रयोदशाक्षरी
- रामत्रिंशन्नामस्तोत्र
- रामत्रैलोक्यमोहनकवच
- रामत्व
- रामदण्डक
- रामदत्त
- रामदया
- रामदयालु
- रामदर्शनादितस्
- रामदास
- रामदुर्ग
- रामदूत
- रामदेव
- रामद्वादशनामस्तोत्र
- रामद्वादशी
- रामधर
- रामध्यान
- रामनगर
- रामनवमी
- रामनवरत्नसार
- रामनाटक
- रामनाथ
- रामनाम
- रामनारायण
- रामनिधि
- रामनिबन्ध
- रामनृपति
- रामन्यायालंकार
- रामपञ्चदशीकल्पलतिका
- रामपञ्चाङ्ग
- रामपटल
- रामपट्टाभिषेक
- रामपति
- रामपद्धति
- रामपर
- रामपादस्तव
- रामपाल
- रामपुत्र
- रामपुर
- रामपूग
- रामपूजा
- रामपूर्वतापनीय
- रामप्रकाश
- रामप्रसाद
- रामबाण
- रामबालचरित्र
- रामबाहुशतक
- रामब्रह्मानन्दस्वामिन्
- रामभक्त
- रामभगिनी
- रामभद्र
- रामभुजंग
- राममङ्गल
- राममणिदास
- राममन्त्र
- राममय
- राममहिमन्
- राममानसिकपूजा
- राममोहन
- रामयन्त्र
- रामयशस्
- रामरक्षा
- रामरत्नाकर
- रामरसामृत
- रामरहस्य
- रामरहस्योपनिषद्
- रामराज
- रामराम
- रामरास
- रामरुद्र
- रामर्षि
- रामलवण
- रामलिङ्ग
- रामलीला
- रामलेखा
- रामवचन
- रामवज्रपञ्जरकवच
- रामवर्णनस्तोत्र
- रामवर्धन
- रामवर्मन्
- रामवल्लभ
- रामवाण
- रामविज्ञापनस्तोत्र
- रामविनोद
- रामविलासकाव्य
- रामविश्वरूपस्तोत्र
- रामविणा
- रामव्याकरण
- रामव्रतिन्
- रामशंकर
- रामशतक
- रामशर
- रामशर्मन्
- रामशास्त्रिन्
- रामशिलामाहात्म्य
- रामशिष्य
- रामशीतला
- रामशेष
- रामश्रीक्रमचन्द्रिका
- रामश्रीपाद
- रामषडक्षरमन्त्रराज
- रामषडक्षरविधान
- रामषोडशनामन्
- रामसख
- रामसपर्यासोपान
- रामसप्तरत्न
- रामसमुद्धार
- रामसरस्
- रामसहस्रनामन्
- रामसाहि
- रामसिंह
- रामसिद्धान्तसंग्रह
- रामसुब्रह्मण्य
- रामसूक्त
- रामसेतु
- रामसेन
- रामसेनक
- रामसेवक
- रामस्तवराज
- रामस्तुति
- रामस्तोत्र
- रामस्वसृ
- रामस्वामिन्
- रामहरि
- रामहृदय
- रामह्रद
-
13 अक्षर _akṣara
अक्षर a. [न क्षरतीति; क्षर् चलने अच्-न. त.]1 Imperishable, indestructible, undecaying, epithet of the Supreme as well as the Individual soul; यमक्षरं क्षेत्रविदो विदुस्तमात्मानमात्मन्यवलोकयन्तम् Ku.3.5; द्वाविमौ पुरुषौ लोके क्षरश्चाक्षर एव च । क्षरः सर्वाणि भूतानि कूटस्थो$क्षर उच्यते Bg.15.16. यस्मात्क्षरमतीतो$हमक्षरादपि चोत्तमः । अतो$स्मि लोके वेदे च प्रथितः पुरुषोत्तमः Bg.15.18; the unconcerned (Spirit); अक्षरं ब्रह्म परमभ् Bg.8.3.-2 Fixed, firm, unalterable.-रः 1 Śiva.-2 Viṣṇu.-3 A sword.-रा Sound, word, speech (Ved.).-रम् [अश्-सरः Uṇ.3.7, अशेः सरः; अश्नुते व्याप्नोति वेदादिशास्त्राणि.]1 (a) A letter of the alphabet; अक्षराणामकारो$स्मि Bg.1.33; मुद्राक्षराणि, मधुर˚, त्र्यक्षर &c. (b) a syllable; एकाक्षरं परं ब्रह्म Ms.2.83 the monosyllable; गिरामस्म्येकमक्षरम् Bg.1.25, Ms. 2.78,84,125 (sacred syllable). Hence (c) a word or words, speech collectively; प्रतिषेधाक्षरविक्लवाभिरामम् Ś.3.24; अहो संदापनान्यक्षराणि U.4; भर्तुरेतानि प्रणयमयान्यक्षराणि M.3 words; ब्राह्मणसंक्रमिताक्षरेण पितामहेन V.3; अक्षंर वर्णनिर्माणं वर्णमप्यक्षरं विदुः । अक्षरं न क्षरं विद्यादश्नोतेर्वा सरो$क्षरम् ॥-2 A document (letter &c.), sacred writing; writing in general (in pl.); तत्र भुक्तिः प्रमाणं स्यान्न साक्षी नाक्षराणि च Pt.3.93; तत्रभवत्या अक्षराणि विसृष्टानि स्युः V.2.-3 The highest deity or Godhead, the indestructible spirit, Brahman (परमब्रह्मन्, मूलकारणम्); अक्षरं ब्रह्म परमम् Bg.8.3; कर्म ब्रह्मोद्भवं विद्धि ब्रह्माक्षरसमुद्भवम् 3.15; यथा सतः पुरुषात्केशलोमानि तथाक्षरात्संभवतीह विश्वम् Chān. Up.-4 Religious austerity, penance.-5 Sacrifice.-6 Water. ततः क्षरति अक्षरम् Rv. 1.164.42.-7 The sky.-8 Final beatitude, emancipation from further transmigration.-9 Continuance, permanence.-1 Right, justice (Ved. in these two senses).-11 N. of a plant, Achyranthes Aspera. (अपामार्ग Mar. अघाडा.)-12 A measure of time, equal to one-fifth of a Kāṣṭhā.-Comp -अक्षरः a kind of religious meditation; Kāraṇḍavyūha (Metrical recension)-अङ्गम् 1. a part of a syllable.-2. alphabet.-अर्थः [ष. त.] meaning (of words); किं तावत् गीत्या अवगतो$क्षरार्थः Ś.5.-च (ञ्चुं) ञ्चुः -ञ्चणः, -नः [अक्षरेण वर्णविन्यासलिप्या वित्तः अक्षर -चणप् or चु (ञ्चुं) ञ्चुप् तेन वित्तश्चुञ्चुप् चणपौ; P. V. 2.26.] a scribe, writer, copyist; so ˚जीवकः, -जीवी, अक्षरेण जीवति; जीव् णिनि or ण्वुल्; also ˚जीविकः.-च्युतकम् [अक्षरं च्युतं लुप्तं यत्र; ब कप्] getting out a different meaning by the omission of a letter (e. g. कुर्वन् दिवाकरश्लेषं दधच्चरणडम्बरम् । देव यौष्माकसेनयोः करेणुः प्रसरत्यसौ where another meaning may be got by omitting क in करेणुः i. e. by taking रेणुः).-छन्दस् n.-वृत्तम् a metre regulated by the number of syllables it contains; छन्दस्तु द्विविधं प्रोक्तं वृत्तं जातिरिति द्विधा । वृत्तमक्षरसंख्यातं जातिर्मात्राकृता भवेत् ॥ unshaken resolve, resolute (अक्षरं निश्चलं छन्दो$भिप्रायो यस्य);-जननी, -तूलिका [अक्षराणां जननीव; तल्लिपिलेखानां तूलिकेव वा साधनत्वात्] a reed or pen. -जीवकः or -जीविन् m. 'One who lives by writing', a scribe.-(वि) न्यासः [ष. त. भावे घञ्]1 writing, arrangement of letters; भूर्जपत्रगतो ˚सः V.2.-2 the alphabet.-3 scripture.-4 हृदयाद्याधारस्पर्शपूर्वकं तदक्षराणां स्मरणोच्चारणरूपस्तन्त्रप्रसिद्धो वर्णन्यासः -पङ्क्ति a. 1. having 5 syllables (पङ्क्ति = Gr. pentas-five) सु मत् पद् वग दे इत्येष वै यज्ञो$क्षरपङ्क्तिः Ait. Br. (तान्येतान्यक्षराणि होतृज- पादौ प्रयोक्तव्यानि).-2 N. of a metre of four lines (द्विपदा विराज्) each having five syllables (one dactyl and one spondee).-भाज् a. having a share in the syllables (of a prayer ?).-भूमिका tablet; न्यस्ताक्षरामक्षरभूमिकायाम् R.18. 46.-मुखः [अक्षराणि तन्मयानि शास्त्राणि वा मुखे यस्य] a scholar, student.-खम् [ष. त.] the beginning of the alphabet; the letter अ.-मुष्टिका 'finger-speech', speaking by means of finger-signs.-वर्जित a. unlettered, illiterate, not knowing how to read or write. a. of an epithet of परमात्मन्.-व्यक्तिः f. [ष. त.] distinct articulation of syllables.-शिक्षा [ष. त.] the science of (mystic) syllables; theory of ब्रह्म (ब्रह्मतत्त्व); मह्यं ˚क्षां विधाय Dk.11.-संस्थानम् [अक्षराणां संस्थानं यत्र] arrangement of letters, writing, alphabet. -
14 अध्यात्म _adhyātma
अध्यात्म a. [आत्मन. संबद्धं, आत्मनि अधिकृतं वा] Belonging to self or person; concerning an individual.-त्मम् ind. [आत्मानमधिकृत्य] Concerning self.-त्मम् The supreme spirit (manifested as the individual self) or the rela- tion between the supreme and the individual soul; अक्षरं ब्रह्म परमं स्वभावो$ध्यात्ममुच्यते Bg.8.3 (स्वस्यैव ब्रह्मण एवांशतया जीवस्वरूपेण भावो भवनं स एव आत्मानं देहमधिकृत्य भोक्तृ- त्वेन वर्तमानो$ध्यात्मशब्देनोच्यते Śrīdhara) 'Brahman is the supreme, the indestructible; its manifestation (as an individual self) is अध्यात्म' -Telang's Bhagavadgītā;-त्मन् 1 Egotism; कर्माण्यध्यात्मना रुद्रे यदहं ममता क्रिया Bhāg. 7.12.29.-2 Wind; स्पर्शमध्यात्मनि त्वचम् Bhāg.7.12.27. ˚चेतसा Bg.3.3.-Comp. -ज्ञानम्-विद्या knowledge of the supreme spirit or आत्मन्, theosophical or metaphysical knowledge (the doctrines taught by the Upaniṣads &c.); ˚विद्या विद्यानां वादः प्रवदतामहम् Bg.1.32 (अध्यात्मविद्या न्यायवैशेषिकमते देहभिन्नत्वेन, सांख्यादिमते प्रकृतिभिन्नत्वेन आत्मनः स्वरूपादिप्रतिपादिका, वेदान्तिमते तु ब्रह्माभिन्नत्वेन इति भेदः; सर्वेषां मते$पि आत्मतत्त्वज्ञानरूपत्वात्तस्या अध्यात्मविद्यात्वम्.). त्रयी विग्रह- वत्येव सममध्यात्मविद्यया M.1.14;-वृश्-विद् n. [अध्यात्मं पश्यति वेत्ति वा] one proficient in this knowledge; न ह्यन- ध्यात्मवित्कश्चित् क्रियाफलमुपाश्रुते Ms.6.82.-योगः [आत्मानं क्षेत्रज्ञमधिकृत्य योगः] concentration of the mind on the Ātman drawing it off from all objects of sense.-रति a. [स. ब.] one who delights in the contemplation of the supreme spirit; अध्यात्मरतिरासीनो निरपेक्षो निरामिषः । आत्मनैव सहायेन सुखार्थी विचरेदिह ॥ Ms.6.49.-रामायणम् N. of a Rāmāyaṇa which treats of the relation between the supreme and the individual soul, while it narrates Rāma's story. It forms part of the Brahmāṇḍa Purāṇa. -
15 पदाजिः _padājiḥ _पदातः _padātḥ _पदातिः _padātiḥ
पदाजिः पदातः पदातिः [पद्भ्यामतति, अत्-अच्]1 A foot-soldier; 'पदातिपत्तिपदगपादातिकपदाजयः' Ak.; R. 7.37.-2 A pedestrian (walking on foot); U.5.12.-Comp. -अध्यक्षः the commander-in-chief of the infantry.-लव (पदातिलव) a. most humble.Sanskrit-English dictionary > पदाजिः _padājiḥ _पदातः _padātḥ _पदातिः _padātiḥ
-
16 आत्म
ātma(in comp. for ātmán;
alsoﾠ rarely ifc. e.g.. adhy-ātma, adhy-ātmám)
- आत्मकर्मन्
- आत्मकाम
- आत्मकामेय
- आत्मकार्य
- आत्मकृत
- आत्मक्रीड
- आत्मगत
- आत्मगति
- आत्मगुण
- आत्मगुप्ता
- आत्मगुप्ति
- आत्मग्राहिन्
- आत्मघात
- आत्मघातक
- आत्मघातिन्
- आत्मघोष
- आत्मचतुर्थ
- आत्मच्छन्दतीर्थ
- आत्मज
- आत्मजन्मन्
- आत्मज्ञ
- आत्मज्ञान
- आत्मज्योतिस्
- आत्मतत्त्व
- आत्मतन्त्र
- आत्मत
- आत्मतृप्त
- आत्मत्याग
- आत्मत्यागिन्
- आत्मत्राण
- आत्मत्व
- आत्मदक्षिण
- आत्मदर्श
- आत्मदर्शन
- आत्मदा
- आत्मदान
- आत्मदूषि
- आत्मदेवता
- आत्मद्रोहिन्
- आत्मनित्य
- आत्मनिन्दा
- आत्मनिवेदन
- आत्मनिष्क्रयण
- आत्मप
- आत्मपक्ष
- आत्मपञ्चम
- आत्मपराजित
- आत्मपरित्याग
- आत्मपात
- आत्मपूजा
- आत्मप्रकाश
- आत्मप्रतिकृति
- आत्मप्रबोध
- आत्मप्रभ
- आत्मप्रयोजन
- आत्मप्रवाद
- आत्मप्रशंसक
- आत्मप्रशंसा
- आत्मप्रशंसिन्
- आत्मप्रीति
- आत्मबन्धु
- आत्मबुद्धि
- आत्मबोध
- आत्मभव
- आत्मभवायन
- आत्मभाव
- आत्मभू
- आत्मभूत
- आत्मभूय
- आत्ममय
- आत्ममान
- आत्ममूर्ति
- आत्ममूली
- आत्मम्भरि
- आत्मयाजिन्
- आत्मयोग
- आत्मयोनि
- आत्मरक्षक
- आत्मरक्षण
- आत्मरक्षा
- आत्मरति
- आत्मरुह
- आत्मलाभ
- आत्मवञ्चक
- आत्मवञ्चना
- आत्मवत्
- आत्मवध
- आत्मवध्या
- आत्मवश
- आत्मविक्रय
- आत्मविद्
- आत्मविद्या
- आत्मविधित्सा
- आत्मविवृद्धि
- आत्मवीर
- आत्मवृत्तान्त
- आत्मवृत्ति
- आत्मवृद्धि
- आत्मशक्ति
- आत्मशल्या
- आत्मशुद्धि
- आत्मश्लाघ
- आत्मश्लाघिन्
- आत्मसंयम
- आत्मसंस्थ
- आत्मसद्
- आत्मसनि
- आत्मसंतान
- आत्मसंदेह
- आत्मसम
- आत्मसमर्पण
- आत्मसम्भव
- आत्मसम्भावना
- आत्मसम्मित
- आत्मसाचिन्
- आत्मसात्
- आत्मसुख
- आत्मस्तव
- आत्मस्तुति
- आत्मस्परण
- आत्महत्या
- आत्महन्
- आत्महनन
- आत्महित
- आत्महितायन
- आत्मादिष्ट
- आत्माधिक
- आत्माधीन
- आत्मानन्द
- आत्मानपेक्ष
- आत्मापराध
- आत्मापहार
- आत्मापहारिन्
- आत्माभिमानिता
- आत्माभिलाष
- आत्मामिष
- आत्माराम
- आत्मार्थम्
- आत्मार्थे
- आत्माशिन्
- आत्माश्रय
- आत्मेश्वर
- आत्मोदय
- आत्मोद्भव
- आत्मोपजीविन्
- आत्मोपनिषद्
- आत्मोपम
- आत्मौपम्य
-
17 कर्म
karma
- कर्मकर
- कर्मकरीभाव
- कर्मकर्तृ
- कर्मकाण्ड
- कर्मकार
- कर्मकारक
- कर्मकारापय
- कर्मकारिन्
- कर्मकार्मुक
- कर्मकाल
- कर्मकीलक
- कर्मकृत्
- कर्मकृतवत्
- कर्मकृत्य
- कर्मकौमुदी
- कर्मक्रियाकाण्ड
- कर्मक्षम
- कर्मक्षय
- कर्मक्षेत्र
- कर्मगति
- कर्मगुप्त
- कर्मग्रन्थ
- कर्मग्रन्थिप्रथमविचार
- कर्मघात
- कर्मचण्डाल
- कर्मचन्द्र
- कर्मचारिन्
- कर्मचित्
- कर्मचेष्टा
- कर्मचोदना
- कर्मज
- कर्मगुण
- कर्मजित्
- कर्मज्ञ
- कर्मतत्त्वप्रदीपिका
- कर्मता
- कर्मत्व
- कर्मत्याग
- कर्मदीप
- कर्मदुष्ट
- कर्मदेव
- कर्मदोष
- कर्मधारय
- कर्मध्वंस
- कर्मनामन्
- कर्मनाशा
- कर्मनिबन्ध
- कर्मनिर्णय
- कर्मनिर्हार
- कर्मनिष्ठ
- कर्मन्यास
- कर्मपथ
- कर्मपद्धति
- कर्मपाक
- कर्मपारदा
- कर्मप्रकाश
- कर्मप्रकाशिका
- कर्मप्रकाशिनी
- कर्मप्रदीप
- कर्मप्रदीपिका
- कर्मप्रवचनीय
- कर्मप्रवाद
- कर्मफल
- कर्मबन्ध
- कर्मबन्धन
- कर्मबाहुल्य
- कर्मबीज
- कर्मबुद्धि
- कर्मभू
- कर्मभूमि
- कर्मभूय
- कर्मभेदविचार
- कर्ममय
- कर्ममार्ग
- कर्ममास
- कर्ममीमांसा
- कर्ममूल
- कर्मयुग
- कर्मयोग
- कर्मयोनि
- कर्मरङ्ग
- कर्मरत्नावली
- कर्मर्घ
- कर्मलोचन
- कर्मवचन
- कर्मवज्र
- कर्मवत्
- कर्मवश
- कर्मवशिता
- कर्मवाटी
- कर्मविघ्न
- कर्मविधि
- कर्मविपर्यय
- कर्मविपाक
- कर्मविरोधिन्
- कर्मविशेष
- कर्मव्यतिहार
- कर्मशतक
- कर्मशल्य
- कर्मशाला
- कर्मशाली
- कर्मशील
- कर्मशूर
- कर्मशौच
- कर्मश्रेष्ठ
- कर्मसंवत्सर
- कर्मसंग्रह
- कर्मसचिव
- कर्मसंन्यासिक
- कर्मसमाप्त
- कर्मसंभव
- कर्मसाक्षिन्
- कर्मसाधक
- कर्मसाधन
- कर्मसारथि
- कर्मसिद्धि
- कर्मसेन
- कर्मसेनीय
- कर्मस्तव
- कर्मस्थ
- कर्मस्थान
- कर्महस्त
- कर्महीन
- कर्महेतु
- कर्माक्षम
- कर्माङ्ग
- कर्माजीव
- कर्मात्मन्
- कर्मादित्य
- कर्माधिकार
- कर्माध्यक्ष
- कर्मानुबन्ध
- कर्मानुबन्धिन्
- कर्मानुरूप
- कर्मानुष्ठान
- कर्मानुष्ठायिन्
- कर्मानुसार
- कर्मान्त
- कर्मान्तर
- कर्मान्तिक
- कर्माभिधायक
- कर्माभिधायिन्
- कर्मारम्भ
- कर्मार्ह
- कर्माशय
- कर्माश्रितभक्त
- कर्मेन्द्रिय
- कर्मोदार
- कर्मोद्युक्त
- कर्मोद्योग
- कर्मोपकरण
-
18 धर्म
dhárma1) m. (rarely n. gaṇa ardharcâ̱di;
the older form of the RV. is dhárman q.v.) that which is established orﾠ firm, steadfast decree, statute, ordinance, law;
usage, practice, customary observance orﾠ prescribed conduct, duty;
right, justice (often as a synonym of punishment);
virtue, morality, religion, religious merit, good works ( dhármeṇa orﾠ - māt ind. according to right orﾠ rule, rightly, justly, according to the nature of anything;
cf. below;
mesthita mfn. holding to the law, doing one's duty) AV. etc. etc.;
Law orﾠ Justice personified (as Indra ṠBr. etc.;
as Yama MBh. ;
as born from the right breast of Yama andﾠ father of Ṡama, Kāma andﾠ Harsha ib. ;
as Vishṇu Hariv. ;
as Prajā-pati andﾠ son-in-law of Daksha Hariv. Mn. etc.;
as one of the attendants of the Sun L. ;
as a Bull Mn. VIII, 16 ;
as a Dove Kathās. VII, 89, etc..);
the law orﾠ doctrine of Buddhism (as distinguished from the sañgha orﾠ monastic order MWB. 70);
the ethical precepts of Buddhism ( orﾠ the principal dharma called sūsra, as distinguished from the abhi-dharma orﾠ, further dharma andﾠ from the vinaya orﾠ discipline, these three constituting the canon of Southern Buddhism MWB. 61);
the law of Northern Buddhism (in 9 canonical scriptures,
viz. Prajñā-pāramitā, Gaṇḍa-vyūha, Daṡa-bhūmîṡvara, Samadhirāja, Laṇkâvatāra, Saddharma-puṇḍarika, Tathagata-guhyaka, Lalita-vistara, Suvarṇa-prabhāsa, ib. 69);
nature, character, peculiar condition orﾠ essential quality, property, mark, peculiarity (= sva-bhāva L. ;
cf. daṡa-dh-gata ṠBr. etc. etc.;
upamānôpameyayordh-, the tertium comparationis Pāṇ. 2-1, 55 Sch.);
a partic. ceremony MBh. XIV, 2623 ;
sacrifice L. ;
the ninth mansion Var. ;
an Upanishad. L. ;
associating with the virtuous L. ;
religious abstraction, devotion L. ;
= upamā L. (cf. above);
a bow Dharmaṡ. ;
a Soma-drinker L. ;
N. of the 15th Arhat of the present Ava-sarpiṇī L. ;
of a son of Anu andﾠ father of Ghṛita Hariv. ;
of a son of Gāndhāra andﾠ father of Dhṛita Pur. ;
of a son of Haihaya andﾠ father of Netra BhP. ;
of a son of Pṛithu-ṡravas andﾠ of Uṡanas ib. ;
of a son of Su-vrata VP. (cf. dharma-sūtra);
of a son of Dīrgha-tapas, Vāyup. ;
of a king of Kaṡmīra, Rāj. IV, 678 ;
of another man ib. VII, 85 ;
of a lexicographer etc. ( alsoﾠ - paṇḍita, - bhaṭṭa andﾠ - ṡāstrin) Cat. ;
+ Cf. Lat. firmus,
Lith. dermé
dharma2) Nom. P. - mati, to become, law Vop. ;
3) in comp. for - man q.v.
- धर्मकञ्चुक
- धर्मकथक
- धर्मकथा
- धर्मकरोपाध्याय
- धर्मकर्मन्
- धर्मकाङ्क्षिणी
- धर्मकाण्ड
- धर्मकाम
- धर्मकाय
- धर्मकार
- धर्मकारण
- धर्मकार्य
- धर्मकाल
- धर्मकीर्ति
- धर्मकील
- धर्मकूट
- धर्मकूप
- धर्मकृच्छ्र
- धर्मकृत्
- धर्मक्रित्य
- धर्मकेतु
- धर्मकोश
- धर्मकोष
- धर्मकोशव्याख्या
- धर्मक्रिया
- धर्मक्षेत्र
- धर्मखण्ड
- धर्मगञ्ज
- धर्मगवेष
- धर्मगहनाभ्युद्गतराज
- धर्मगुप्
- धर्मगुप्त
- धर्मगोप
- धर्मघट
- धर्मघोष
- धर्मघ्न
- धर्मचक्र
- धर्मचक्षुस्
- धर्मचन्द्र
- धर्मचर
- धर्मचरण
- धर्मचर्या
- धर्मचारिन्
- धर्मचिन्तक
- धर्मचिन्तन
- धर्मचिन्ता
- धर्मचिन्तिन्
- धर्मच्छल
- धर्मज
- धर्मजन्मन्
- धर्मञिज्ञासा
- धर्मजीवन
- धर्मज्ञ
- धर्मज्ञान
- धर्मतत्त्व
- धर्मतन्त्र
- धर्मतस्
- धर्मता
- धर्मतीर्थ
- धर्मत्याग
- धर्मत्रात
- धर्मत्व
- धर्मद
- धर्मदक्षिणा
- धर्मदत्त
- धर्मदर्शन
- धर्मदर्शिन्
- धर्मदान
- धर्मदार
- धर्मदास
- धर्मदिन्ना
- धर्मदीप
- धर्मदीपिका
- धर्मदुघा
- धर्मदृढाभेद्यसुनिलम्ब्ब
- धर्मदृश्
- धर्मदृष्टि
- धर्मदेव
- धर्मदेशक
- धर्मदेशना
- धर्मदोग्ध्री
- धर्मद्रवी
- धर्मद्रुह्
- धर्मद्रोण
- धर्मद्रोहिन्
- धर्मद्वार
- धर्मद्वेषिन्
- धर्मद्वैतनिर्णय
- धर्मधर
- धर्मधातु
- धर्मधात्री
- धर्मधारय
- धर्मधुर्य
- धर्मधृक्
- धर्मधृत्
- धर्मधेनु
- धर्मध्वज
- धर्मनद
- धर्मनन्दन
- धर्मनन्दिन्
- धर्मनाथ
- धर्मनाभ
- धर्मनाशा
- धर्मनित्य
- धर्मनिबन्ध
- धर्मनिवेश
- धर्मनिष्ठ
- धर्मनिष्पत्ति
- धर्मनेत्र
- धर्मंदद
- धर्मपञ्चविंशतिका
- धर्मपट्ट
- धर्मपट्टन
- धर्मपति
- धर्मपत्तन
- धर्मपत्त्र
- धर्मपत्नी
- धर्मपथ
- धर्मपथिन्
- धर्मपर
- धर्मपरायण
- धर्मपरिक्षा
- धर्मपर्याय
- धर्मपाठक
- धर्मपाल
- धर्मपाश
- धर्मपीठ
- धर्मपीडा
- धर्मपुत्र
- धर्मपुर
- धर्मपुरस्कार
- धर्मपुराण
- धर्मपूत
- धर्मप्रकाश
- धर्मप्रचार
- धर्मप्रतिरूपक
- धर्मप्रदीप
- धर्मप्रधान
- धर्मप्रभास
- धर्मप्रमाणपरिच्छेद
- धर्मप्रवक्त्रि
- धर्मप्रवचन
- धर्मप्रवृत्ति
- धर्मप्रश्न
- धर्मप्रस्थ
- धर्मप्रिय
- धर्मप्रेक्ष
- धर्मप्लव
- धर्मबल
- धर्मबाणिजिक
- धर्मबाह्य
- धर्मबिन्दु
- धर्मबुद्धि
- धर्मभगिनी
- धर्मभग्न
- धर्मभागिन्
- धर्मभाणक
- धर्मभिक्षुक
- धर्मभीरु
- धर्मभृत्
- धर्मभृत
- धर्मभ्रातृ
- धर्ममति
- धर्ममय
- धर्ममहामात्र
- धर्ममात्र
- धर्ममार्ग
- धर्ममित्र
- धर्ममीमांसा
- धर्ममूल
- धर्ममृज्
- धर्ममेघ
- धर्ममेरु
- धर्मयज्ञ
- धर्मयशस्
- धर्मयुक्त
- धर्मयुग
- धर्मयुज्
- धर्मयुद्ध
- धर्मयोगेश्वर
- धर्मयोनि
- धर्मरक्षिता
- धर्मरत
- धर्मरति
- धर्मरत्न
- धर्मरथ
- धर्मरसायन
- धर्मरहस्य
- धर्मराज्
- धर्मराज
- धर्मराजन्
- धर्मराजिका
- धर्मरात्री
- धर्मरुचि
- धर्मरोधिन्
- धर्मलक्षण
- धर्मलोप
- धर्मवत्
- धर्मवत्सल
- धर्मवर्तिन्
- धर्मवर्धन
- धर्मवर्मन्
- धर्मवसुप्रद
- धर्मवाचस्पति
- धर्मवाणिजक
- धर्मवाणिजिक
- धर्मवाणिज्यक
- धर्मवाद
- धर्मवासर
- धर्मवाह
- धर्मवाहन
- धर्मवाह्य
- धर्मविचार
- धर्मविजय
- धर्मविद्
- धर्मविद्या
- धर्मविधर्मन्
- धर्मविधि
- धर्मविप्लव
- धर्मविरोधवत्
- धर्मविवरण
- धर्मविव्रिति
- धर्मविवर्धन
- धर्मविवेक
- धर्मविवेचन
- धर्मवृत्ति
- धर्मवृद्ध
- धर्मवैतंसिक
- धर्मव्यतिक्रम
- धर्मव्यवस्था
- धर्मव्याध
- धर्मशरीर
- धर्मशर्मन्
- धर्मसाटप्रतिच्छन्न
- धर्मशाला
- धर्मशासन
- धर्मशास्त्र
- धर्मसास्त्रिन्
- धर्मशील
- धर्मशुद्धि
- धर्मशेरवण
- धर्मश्रेष्ठिन्
- धर्मसंयुक्त
- धर्मसंसृत
- धर्मसंहिता
- धर्मसंकथा
- धर्मसङ्ग
- धर्मसंगर
- धर्मसंगीति
- धर्मसंग्रह
- धर्मसंचय
- धर्मसंज्ञ
- धर्मसत्यव्रत
- धर्मसत्यव्रतेयु
- संतानसू
- धर्मसभा
- धर्मसमय
- धर्मसम्प्रदायदीपिका
- धर्मसहाय
- धर्मसागर
- धर्मसांकथ्य
- धर्मसाधन
- धर्मसार
- धर्मसारथि
- धर्मसावर्णि
- धर्मसावर्णिक
- धर्मसिंह
- धर्मसिन्धु
- धर्मसुत
- धर्मसुबोधिनी
- धर्मसू
- धर्मसूक्त
- धर्मसूत्र
- धर्मसेतु
- धर्मसेन
- धर्मसेवन
- धर्मस्कन्ध
- धर्मस्थ
- धर्मस्थल
- धर्मस्थविर
- धर्मस्थितिता
- धर्मस्थूणाराज
- धर्मस्मारक
- धर्मस्मृति
- धर्मस्वामिन्
- धर्महन्तृ
- धर्महानि
- धर्महीन
-
19 प्रेम
prema
(ā) f. seeﾠ below
2) in comp. for premán
- प्रेमतत्त्वनिरूपण
- प्रेमधर
- प्रेमनारायण
- प्रेमनिधि
- प्रेमपत्तनिका
- प्रेमपर
- प्रेमपातन
- प्रेमपात्र
- प्रेमपीयूषलताकर्तरी
- प्रेमबन्ध
- प्रेमबन्धन
- प्रेमभक्तिचन्द्रिका
- प्रेमभक्तिस्तोत्र
- प्रेमभाव
- प्रेमरसायन
- प्रेमरसायनानुराग
- प्रेमराज
- प्रेमराशीभू
- प्रेमर्द्धि
- प्रेमलतिका
- प्रेमवत्
- प्रेमविश्वासभूमि
- प्रेमसागर
- प्रेमसाहि
- प्रेमसेन
-
20 वेदाङ्गिन्
vedâ̱ṅginm. one who studies orﾠ teaches the Vedâṇgas MW. ;
- वेदान्तकतक
- वेदान्तकथारत्न
- वेदान्तकर्तृ
- वेदान्तकल्पतरु
- वेदान्तकल्पद्रुम
- वेदान्तकल्पलता
- वेदान्तकल्पलतिका
- वेदान्तकारिकावलि
- वेदान्तकृत्
- वेदान्तकौमुदी
- वेदान्तकौस्तुभ
- वेदान्तग
- वेदान्तगम्य
- वेदान्तग्रन्थ
- वेदान्तचन्द्रिका
- वेदान्तचिन्तामणि
- वेदान्तज्ञ
- वेदान्तदिण्डिम
- वेदान्ततत्त्व
- वेदान्ततात्पर्य
- वेदान्तदीप
- वेदान्तदीपिका
- वेदान्तदेशिक
- वेदान्तनयनाचार्य
- वेदान्तनयनभूषण
- वेदान्तनामरत्नसहस्रव्याख्यान
- वेदान्तनिर्णय
- वेदान्तनिष्ठ
- वेदान्तन्यायमाला
- वेदान्तपदार्थसंग्रह
- वेदान्तपरिभाषा
- वेदान्तपरिमल
- वेदान्तपारिजातसौरभ
- वेदान्तप्रकरण
- वेदान्तप्रक्रिया
- वेदान्तप्रणिहितधी
- वेदान्तप्रदीप
- वेदान्तभाष्य
- वेदान्तभूषण
- वेदान्तमङ्गलदीपिका
- वेदान्तमनन
- वेदान्तमन्त्रविश्राम
- वेदान्तमाला
- वेदान्तमुक्तावली
- वेदान्तरक्षा
- वेदान्तरत्न
- वेदान्तरहस्य
- वेदान्तवाक्य
- वेदान्तवागीश
- वेदान्तवाद
- वेदान्तवादिन्
- वेदान्तवार्त्तिक
- वेदान्तविजय
- वेदान्तविज्ञान
- वेदान्तविद्
- वेदान्तविद्या
- वेदान्तविभावना
- वेदान्तविलास
- वेदान्तविवरण
- वेदान्तविवेक
- वेदान्तवृत्ति
- वेदान्तवेदिन्
- वेदान्तशतश्लोकी
- वेदान्तशास्त्र
- वेदान्तशिखामणि
- वेदान्तशिरोमणि
- वेदान्तश्रुतिसारसंग्रह
- वेदान्तसंग्रह
- वेदान्तसंज्ञा
- वेदान्तसप्तसूत्र
- वेदान्तसम्मतकर्मतत्त्व
- वेदान्तसार
- वेदान्तसिंह
- वेदान्तसिद्धान्त
- वेदान्तसुधारहस्य
- वेदान्तसूत्र
- वेदान्तसौरभ
- वेदान्तस्यमन्तक
Страницы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
abhi-mata-tā — अभिमतता … Indonesian dictionary
ātma-tattva — आत्मतत्त्व … Indonesian dictionary
brahma-tattva — ब्रह्मतत्त्व … Indonesian dictionary
dhárma-tattva — धर्मतत्त्व … Indonesian dictionary
hóma-tattva-vidhi — होमतत्त्वविधि … Indonesian dictionary
karma-tattva-pradīpikā — कर्मतत्त्वप्रदीपिका … Indonesian dictionary
prema-tattvanirūpaṇa — प्रेमतत्त्वनिरूपण … Indonesian dictionary
rāma-tattva-bhāskara — रामतत्त्वभास्कर … Indonesian dictionary
rāma-tattva-prakāṡa — रामतत्त्वप्रकाश … Indonesian dictionary
vedấnta-sammatakarma-tattva — वेदान्तसम्मतकर्मतत्त्व … Indonesian dictionary
