-
41 φόβος
φόβος, ὁ, Furcht, Schrecken, Besorgniß vor einem Uebel, mit dem Willen, sich diesem zu entziehen ( φέβομαι); Flucht, nach Aristarch. bei Hom. nur in dieser Bdtg; Il. oft, Ggstz von ἀλκή, 13, 48, in der Od. nur einmal, 24, 57; φόβονδε ἵππους ἄγειν, zur Flucht, wie φόβονδε τρωπᾶσϑαι, φόβονδε ἀΐσσειν, Il. 8, 139. 15, 666. 17, 579; auch φόβονδε ἀγορεύειν, zur Flucht rathen, 5, 252; Her. 7, 10, 5; – Furcht: ἐν δαιμονίοισι φόβοις Pind. N. 9, 27, vgl. P. 5, 61. 9, 33; φόβου πλέα τις εἶ Aesch. Prom. 798, u. oft, wie die andern Tragg.; φρὴν ἀμύσσεται φόβῳ Aesch. Pers. 115; φόβον βλέπων Spt. 480; φόβος μ' ἔχει Ag. 1216; auch φόβος μ' ἔχει φρένας Suppl. 374; ἀνέπταν φόβῳ Soph. Ant. 1292; ὡς μ' ὑπῆλϑέ τις φόβος Phil. 1215, vgl. El. 1001; Eur. oft; u. in Prosa: Ggstz ϑάῤῥος Plat. Legg. I, 647 b; Tim. 49 d; auch im plur. oft, z. B. οἱ ἀνδρεῖοι οὐκ αἰσχροὺς φόβους φοβοῠνται Prot. 360 b; φόβον παρέχειν, ἐμβάλλειν τινί, Furcht einflößen, Xen. u. A. oft; φόβον ἀπελαύνειν, Furcht vertreiben, Xen. Cyr. 4, 2,10; φόβου ἀπαλλάττεσϑαι 5, 2,32; τῷ καϑ' ἑαυτὸν φόβῳ Dem. 19, 2; häufig φόβος ἐστί, μή, Xen Mem. 2, 1,15; – οἱ φόβοι, Furcht erregende Gegenstande, Xen. An. 4, 1,23; vgl. ἢν φόβους λέγῃ Soph. O. R. 917; μ εγάλους φόβους καὶ κινδύνους ἔτι ἁπαλαῖς ψυ χαῖς ἐπιβάλλουσα Plat. Theaet. 173 e; φόβος ἀπὸ τῶν πολεμίων Xen. Cyr. 3, 3,53, ἔκ τινος Aesch. Ch. 930; ὁ ἐκ τῶν Ἑλλήνων εἰς τοὺς βαρβάρο υς φόβος, den die Griechen den Barbaren einflößen, Xen. An 1, 2,18; ὁ φόβος ὁ πρὸς ὑμᾶς Dem. 25, 93.
-
42 ΚΡΆΤος
ΚΡΆΤος, τό (vgl. ΚΡΑΣ), – 1) Stärke, Kraft, bes. Leibesstärke; τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ οὔ τι κράτεΐ γε Il. 7, 142; ἔχει ἥβης ἄνϑος, ὅ τε κράτος ἐσίὶ μέγιστον 13, 484, so vom Adler 24, 293, von Polyphem Od. 1, 70. Auch von Sachen, z. B. Feste, Härtigkeit des Eisens, Od. 9, 394. – Gewalt, Κύϑηρα ἑλεῖν κατὰ κράτος, mit Gewalt, mit Sturm nehmen, Isocr. 4, 119; κατὰ κράτος ἡ Ποτίδαια ἐπολιορκεῖτο, mit aller Macht, Thuc. 1, 64; auch πολεμεῖν τινι κατὰ κρ., Plat. Legg. III, 692 d; – φεύγειν κ. κρ., wie auch wir sagen »aus Leibeskräften«, Xen. Cyr. 4, 2, 30; ἐλαύνειν, im Galopp reiten, An. 1, 8, 1 re equ. 8, 10; ἐξελέγχεσϑαι Dem. 34, 20, u. A. – Xen. Cyr. 1, 4, 23 u. Sp. brauchen so auch ἀνὰ κράτος. – Τὰ κράτη, Gewaltthaten, Soph. Ant. 481. – 2) Gewalt, Herrschaft; τοῦ γὰρ κράτος ἔστ' ἐνὶ οἴκῳ Od. 1, 359; αἰτουμένῳ μοι δὸς κράτος τῶν σῶν δόμων Aesch. Ch. 473; πᾶν κράτος ἔχων χϑονός Suppi. 420; ἀρχῆς λαβέσϑαι καὶ κράτους τυραννικοῠ vrbdt Soph. O. C. 374; auch im plur., τά γ' αὔϑ' ἕξει κράτη O. R. 586, wie κράτη δὴ πάντα καὶ ϑρόνους ἔχω Ant. 173; vgl. Aesch. Ch. 1 u. Ar. Ran. 1127; in Prosa, τὸ γὰρ κράτος εἶχε τῆς στρατιῆς Her. 9, 42, vgl. 3, 81; τῆς ϑαλάσσης κράτος, Oberbefehl zur See, Thuc. 1, 143. – 31 Obergewalt, Oberhand, Sieg; ϑεὸς δώσει κράτος ᾧ κ' ἐϑέλῃσιν Od. 21, 280, vgl. Il. 11, 753, öfter; Hes. Sc. 328; so auch die Tragg., Aesch. Ag. 917 Suppl. 1054, εἴη δὲ νίκη καὶ κράτη τοῖς ἄρσεσιν 929; οἷς ἂν σὺ προςϑῇ, τοῖςδ' ἔφασκ' εἶναι κράτος Soph. O. C. 1332; γυναιξὶν ἀρσένων ἔσται κράτος Eur. Hel. 877; auch in Prosa, νίκην καὶ κράτος τῶν πολεμίων Plat. Legg. XII, 962 a, wie κράτος πολέμου καὶ νίκην αὐτοῖς διδόναι Dem. 19, 130.
-
43 κατ-αν-ίσταμαι
κατ-αν-ίσταμαι (s. ἵστημι), gegen Einen aufstehen, sich gegen ihn empören, Widerstand leisten; τῶν πολεμίων Pol. 1, 46, 10, κατανίστατο τῶν ἀρχόντων 38, 4, 7, öfter; auch LXX.
-
44 ἀπο-φαίνω
ἀπο-φαίνω, ans Licht bringen, sichtbar machen, fertigen, ἱμάτιον Xen. Oec. 7, 6; vorzeigen, ἅπαντα εἰς τὸ κοινόν 7, 13; διαϑήκας Dem. 27, 41; Is. 5, 15; kundthun, ὡς εἰπὼν ἀπέφηνε Batrach. 144; bes. mit Worten darthun, darlegen, τὴν ἀμέλειαν αὐτῶν Plat. Apol. 25 c; εὐπορίαν ξύλων Thuc. 4, 3. Es folgt sowohl ὅτι, als ὡς, Thuc. 3, 63; acc. c. inf., Plat. Rep. I, 338 e u. öfter; partic., ἀπέφηνε τὸ ἄγαλμα ἔχον τεσσαράκοντα τάλαντα σταϑμόν Thuc. 2, 13; ἀντὶ φιλοσόφων μισοῦντας τοῦτο τὸ πρᾶγμα, daß sie die Philosophie haßten, wies er nach, Plat. Theaet. 168 b; vgl. Ar. Plut. 468; Isocr. 4, 139 αὐτὸν περιγεγενημένον; Dem. 54, 28; Pol. 1, 15. Dah. erklären, ausgeben wofür, ἑαυτὸν διδάσκαλον Plat. Prot. 349 a; ἄρχοντά τινα Polit. 275 a; ψευδῆ ἃ εἴρηκεν Rep. II, 366 c; wohin auch Arist. Eth. Nic. 10, 1 τὴν ἡδονὴν ἀποφαίνειν τῶν φαύλων gehört, sc. οὖσαν, zu den schlechten Dingen rechnen; wozu machen, περίβλεπτον τὴν πατρίδα Luc. Somn. 8. – Angaben in der Rechnung aufführen, anrech nen, ἕνδεκα μνᾶς τοῦ ἐνιαυτοῦ Dem. 27, 19, wofür hernach λογίζομαι. Aehnlich Dem. 20, 77. 80 χίλια τάλαντα ἀπὸ τῶν πολεμίων, der Staatskasse überweisen. – Vom Areopag: auf Bösewichter aufmerksam machen, sie anzeigen u. dafür erklären, Dinarch. 1, 3. 2, 17; pass., ἀποπέφανται ἔχων χρήματα καϑ' ἡμῶν 1, 6; vgl. ib. 15. – Med., 1) darlegen, bes. γνώμην, δόξαν, Plat. Gorg. 466 c Theaet. 170 d (der Artikel fehltin dieser Vrbdg oft, vgl. Krüger zu Xen. An. 1, 6. 9), u. sonst oft; νόμους Legg. VI, 779 e; λογισμόν, Rechnung ablegen, Xen. Mem. 4, 2, 21. Auch ohne γνώμην sehr oft = sich äußern, seine Meinung aussprechen, περί τινος Plat. Lach. 186 d; Xen. Mem. 2, 1. 21; Pol. 8, 1; auch mit folgdm acc. c. inf., Plat. Theaet. 168 b; mit dem partic., Polit. 305 a. Bes. vom Richter, sein Urtheil aussprechen, ὁ κριτὴς ἀποφαίνεται Plat. Rep. IX, 580 b; vgl. Luc. V. Hist. 2, 7 ὁ Ῥαδάμανϑυς ἀποφ. – 2) ἔργα καλά, schöne Thaten ausführen, Plat. Conv. 209 e u. öfter. – 3) übh. sich sehen lassen, sich zeigen, Xen. Cyr. 8, 8, 15. Wie das act., ἕτερον οἶκον πλεόνων στεφάνων ταμίαν ἀπεφήνατο Pind. N. 6, 26.
-
45 ἐπι-φάνεια
ἐπι-φάνεια, ἡ, 1) das Erscheinen, die Erscheinung, καραδοκοῦντες τὴν ἐπ. τῆς ἡμέρας Pol. 3, 94, 3; τῶν πολεμίων 1, 54, 2; a. Sp.; bes. vom Hülfe bringenden Erscheinen der Götter, D. Hal. 2, 68; Plut. u. A.; auch von der in außerordentlichen Begebenheiten sich offenbarenden göttlichen Macht u. Vorsehung, ἡ ἐν ταῖς ϑεραπείαις ἐπιφ. D. Sic. 1, 25, wo Wesseling zu vgl.; Plut. Them. 30 Camill. 16; bei K. S. die Erscheinung Christi. – 2) das Erscheinen von außen oder von oben, dah. die Oberfläche, Außenseite, τὴν ἐπιφάνειαν χροιὰν ἐκάλουν οἱ Πυϑαγόρειοι Arist. de sens. 3; μοσχείῳ δέρματι περιείληπται τὴν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν, die Außenseite des Schildes, Pol. 6, 23, 3; die Fläche, ὃ μῆκος καὶ πλάτος μόνον ἔχει, Eucl. u. a. Mathem.; Seite, καὶ πλευρά Pol. 6, 27, 3; τὰς τρεῖς ἐπιφανείας τῆς πόλεως, drei Seiten der Stadt, 4, 70, 9; die Front des Heeres, 3, 116, 10. – Uebertr., das äußere Ansehen, Glanz, Ehre, Plat. Alc. I, 124 c; ἐπιφάνειαι καὶ λαμπρότητες Isocr. 6, 104; Pol. 6, 43, 7 u. Sp., wie D. Sic. 19, 1; τὸ μέγεϑος τῶν δικῶν – ἐπιφάνειάν τινα ἐποίησε, machte Aufsehen, Is. 17, 13. – Anschein, Schein, der ἀλήϑεια entgeggstzt, Suid.
-
46 ἐφ-ικνέομαι
ἐφ-ικνέομαι (s. ἱκνέομαι), hingelangen, hinkommen an ein Ziel, erreichen, treffen; ἅμα ἀλλήλων ἐφίκοντο, sie trafen Einer den Andern, Il. 13, 615; εἴ σε μοῖρ' ἐφίκοιτο Pind. I. 4, 17; εὖ μάλα μου ἐφικέσϑαι πειράσεται Plat. Hipp. mai. 292 a; übertr., καϑ' ὅσον δυνατὸν ἐφικνεῖσϑαι τῆς φύσεως αὐτοῦ, in der Darstellung erreichen, angemessen darstellen, Tim. 51 b; ähnl. νῠν οὐκ ἐφικνοῠμαι τοῦ μεγέϑους αὐτῶν Isocr. 4, 187; περὶ πραγμάτων λέγειν ὧν οὐδ' ἂν εἷς ἀξίως ἐφικέσϑαι τῷ λόγῳ δύναιτο Dem. 14, 1, vgl. 19, 65; c. acc., ὃς τά τε ἄλλα λέγων ἐπίκεο ἄριστα καὶ ἀληϑέστατα, du stelltest das Uebrige sehr gut u. richtig dar, Her. 7, 9, wie auch wir sagen: du hast es gut getroffen; ähnl. Pol. ὁ γράφων ἐξαριϑμούμενος οὐκ ἂν ἐφίκοιτο, 1, 57, 3. Auch τῆς ἀρετῆς, Isocr. 1, 5, wie τῆς ἀνδραγαϑίας Aesch. 3, 189, die Tugend erreichen, eben so tugendhaft sein; so folgt bei Dem. 20, 28 auf οἱ μὲν ἐλάττω κεκτημένοι τῆς τριηραρχίας – οἱ δ' ἐφικνούμενοι τοῦ τριηραρχεῖν, die das Vermögen erreichen zu einer Trierarchie, Trierarchen sein können; vgl. μετρίων εὐεργεσιῶν ἐφικέσϑαι 20, 122, dem Staate Wohlthaten erzeigen können; Sp., πῶς ἐφικνοῠνται αἱ Μοῖραι τῇ ἐπιμελείᾳ τῶν τοσούτων ἐς τὸ λεπτότατον, wie erstreckt sich die Sorge der Parzen so bis aufs Kleinste, Luc. Iup. conf. 19. – Im eigtl. Sinne τὰ βέλη ἐφικνεῖται πρὸς τὸν σκοπόν Luc. Nigr. 36; τοῖς ἐγχειριδίοις τῶν πολεμίων Plut.; von der Stimme, ὡς οὐκ ἦν φϑεγγόμενον ἐφικέσϑαι Tib. Gracch. 18; ἐφῖκτο πάντων, ist überall hingedrungen, Dem. 25, 101; – c. acc., τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευε τριηκοσίας ἐπικέσϑαι μάστιγι πληγάς, es sollten ihn 300 Peitschenhiebe treffen, Her. 7, 35. – Auch ἐφικέσϑαι μὲν ἐπὶ τοσαύτην γῆν, über so viel Land hingekommen sein, reichen, Xen. Cyr. 1, 1, 5; ἐφ' ὅσον ἀνϑρώπων μνήμη ἐφικνεῖται, so weit es reicht, 5, 5, 8; ähnlich ὅσον ὁ ἥλιος ἐφικνεῖται, so weit die Sonne kommt, die Sonnenwärme reicht, Theophr., der es auch von Pflanzen für "fortkommen, gedeihen" braucht, wie App. Mithr. 111 vom Gifte, es wirkt.
-
47 ἔπ-οψις
ἔπ-οψις, ἡ, der Anblick, τὴν ἔποψιν τῆς ναυμαχίας ἐκ τῆς γῆς ἔχειν Thuc. 7, 71; καταστῆναι εἰς ἔποψιν τῶν πολεμίων, die Feinde zu Gesicht bekommen, Plut. Luc. 32; ἐν ἐπόψει τῶν φίλων, im Angesicht der Freunde, D. Cass.; – so weit man sehen kann, der Gesichtskreis, ἐπ' ὅσον ἡ ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχεν Her. 1, 64; ἐκτὸς ὄντι τῆς ἡμετέρας ἐπόψεως Plat. Rep. VI, 499 d; ἐν ἐπόψει ἀλλήλοις Strab. XIV, 676, so daß man von Einem zum Andern sehen kann. – Ansicht, Hippod. Stob. fl.. 103, 26.
-
48 ανδραποδισμος
ὅ обращение или продажа в рабство, порабощение(τῶν Ἀμπρακιωτῶν Thuc.; sc. τῶν πολεμίων Isocr.; τῆς πατρίδος Dem.)
ἀνδραποδισμοῦ ὑπόδικος Plat. — виновный в (незаконном) обращении в рабство -
49 εκπλεω
ион. преимущ. ἐκπλώω (fut. ἐκπλεύσομαι, aor. ἐξέπλευσα)1) выплывать, отплывать, уплывать(χθονός и ἐκ γῆς Soph.; ἐς θάλασσαν Her.; ἐκ Κορίνθου Thuc.; οἱ ἰχθύες ἐκπλέουσαν Arst.; Ἀθήνῃθεν ἐκπεπλευκώς Plut.)
ἐ. τὸν ἔκπλουν Dem. — отправляться в морское путешествие;2) ( о корабле) огибать, обходитьἐκπλεῦσαι ἐς τέν εὐρυχωρίαν τὰς τῶν πολεμίων ναῦς Thuc. — (незаметно) обойти в открытом море неприятельский флот
-
50 επιφανεια
(ᾰ) ἥ1) (по)явление(τῶν πολεμίων Polyb.; τῶν θεῶν Plut.)
ἐ. τῆς ἡμέρας Polyb. — рассвет2) чудесное явление, проявление божественной силы(ἐν ταῖς θεραπείαις Diod.)
3) (тж. ἥ ἔξω ἐ. Arst. и ἥ ἐκτὸς ἐ. Polyb.) внешняя (наружная) сторона, бок(τρεῖς ἐπιφάνειαι τῆς πόλεως Polyb.)
4) поверхность(ἐ. λεία Arst.; εἰς τέν ἐπιφανειαν ἐκπίπτειν Diod.)
5) воен. фланг(κατὰ τὰς ἐπιφανείας μάχεσθαι Polyb.)
ἥ κατὰ πρόσωπον ἐ. Polyb. — фронт6) поверхность тела, кожа7) (внешний) блеск, известность, почет(ἐ. καὴ δόξα Plut.; ἐπιφάνειαι καὴ λαμπρότητες Isocr.)
-
51 κατανισταμαι
(aor. κατανέστην, pf. κατανέστηκα) поднимать восстание, восставать(τῶν πολεμίων, τῶν ἀρχόντων Polyb.)
-
52 κατατραυματιζω
ион. κατατρωματίζω1) покрывать ранами, изранивать(τινά Polyb., Plut.)
; pass. получать раны(ἐν προσβολαῖς τῶν πολεμίων Thuc.; κατατετρωματίσθαι καὴ οὐκ οἵους ἔσεσθαι χεῖρας ἀνταείρασθαι Her.)
2) повреждать(τὰς πλείους τῶν νεῶν Thuc.)
-
53 πλεονεκτης
21) самонадеянный, высокомерный, наглый(λόγος Her.)
2) корыстолюбивый, жадный, хищнический(βίαιος καὴ π. Thuc.; οἱ πλεονέκται τῶν ἄλλων ἀφαιρούμενοι χρήματα Xen.)
3) получающий преимущество, имеющий перевесἐν παντὴ π. τῶν πολεμίων Xen. — имеющий во всех отношениях превосходство над врагами
-
54 προσμιγνυμι
προσμιγνύω, Her., Thuc. προσμίσγω1) досл. примешивать, перен. приближать, связывать, присоединять(τέν πόλιν τῇ θαλάττῃ Plut.)
π. κίνδυνον τῇ πόλει Aeschin. — подвергать город опасности;π. τινα κράτει Pind. — приводить кого-л. к победе2) приближаться, соединяться, соприкасатьсяπροσμῖξαί τινι Soph. — подойти к кому-л.;
προσμίξας πρὸς τὰ ὅρια Xen. — вплотную подойдя к границам;προσμίξωμεν ἐγγύτερον ἐπὴ τοὺς μήπω βεβασανισμένους Plat. — подойдем поближе к тем, которых мы еще не рассмотрели;οὐ πάντων τῶν ὄντων ὅρος ὅρῳ προσμιγνύς Plat. — не у всех вещей край соприкасается с краем, т.е. не все примыкает непосредственно друг к другу;ἄπορος προσμίσγειν Her. — неприступный;προσέμιξεν τοὔπος ἡμῖν Soph. — дошло до нас, т.е. сбылось (вещее) слово3) сходиться для (рукопашного) боя, вступать в сражение(τοῖσι βαρβάροισι Her.)
προσμῖξαι πρός τι Thuc. — сразиться с чем-л.4) подходить, прибывать, подплывать(τῇ Ἀσίῃ Her.; τῷ Τάραντι Thuc.)
5) нападать, атаковать, штурмовать(τῷ τείχει τῶν πολεμίων Thuc.; μέλαθρα Eur.)
-
55 σκυλευω
1) снимать (с убитого врага) доспехи(σ. τοὺς νεκρούς Her., Thuc., Plat.)
2) снимать ( вообще)(τι ἀπὸ τῶν νεκρῶν Her.)
3) отнимать(τὰ ὅπλα τῶν πολεμίων Lys.)
4) грабить(τὰς πόλεις Polyb.)
-
56 ωθεω
(impf. ἐώθουν - ион.-эп. 3 л. sing. ὤθει, iter. ὤθεσκε, fut. ὠθήσω и ὤσω, aor. ἔωσα - ион.-эп. тж. ὦσα - эп. 3 л. sing. aor. iter. ὤσασκε; aor. med. ἐωσάμην - эп.-ион. ὠσάμην; pass.: fut. ὠσθήσομαι, pf. ἔωσμαι) реже med.1) толкать, бросать, отталкивать, отбрасывать(λᾶαν ἄνω ποτὴ λόφον Hom.)
νέφος ἀχλύος ὦσαί τινι ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Hom. — сдернуть облачную завесу с чьих-л. глаз;ὦσαί τινα ἀφ΄ ἵππων Hom. — столкнуть кого-л. с колесницы;ξίφον ἐς κουλεὸν ὦσαι Her. — втолкнуть меч в ножны;ἐπὴ κεφαλέν ὠ. τινα ἐκ τοῦ θρόνου Plat. — сбросить кого-л. с трона головой вниз;ὠ. τινα ἐπὴ τράχηλον Luc. — толкать кого-л. в шею;Νότος μέγα κῦμα ποτὴ ῥίον ὠθεῖ Hom. — Нот нагоняет огромную волну на мыс;ὠ. τέν θύραν Lys., Arph. (πύλας Eur.) — распахнуть дверь (ворота);ἰθὺς τάφροιο ὦσαν Ἀχαιούς Hom. — (троянцы) отбросили ахейцев ко рву;ὤσασθαι ἔσω Her. — ворваться внутрь;τέν ἵππον ὤσασθαι Her. — отразить набег конницы;ὠσαμένων τὸ εὐώνυμον κέρας Thuc. — отбросив назад левый фланг (противника);ἐς χεῖρας ὠθεῖσθαι τοῖς ἐναντίοις Plut. — вступать в рукопашный бой с противником;ὠ. ἑαυτὸν εἰς τὸ πῦρ Her. — броситься в огонь;ὠ. τινα ἄθαπτον Soph. — бросить (оставить) кого-л. без погребения;ὠθεῖσθαι εἰς τὸ πρόσθεν Xen. — бросаться вперед;ὠθεῖσθαι πρός τινα Arst. — бросаться на кого-л.;πρὸς τέν πληγέν ὠθεῖσθαι Plat. — лезть на рожон;ὠθουμένων (τῶν πολεμίων) Xen. — в возникшей среди врагов давке2) вгонять, вонзать(ξίφος ἐς σφαγάς τινος Eur. или διά τινος Her.; τι πρός τι и τι ἔσω τινος Eur.)
3) вытаскивать, извлекать(δόρυ ἐκ μηροῦ τινι Hom.)
4) гнать, изгонять(τινα ἔξω δόμων Aesch., ἀπ΄ οἴκων Soph. и ἔκ δόμων Eur.)
ὠ. τινα φυγάδα Plat. — присудить кого-л. к изгнанию;ὠ. ἀπὸ τῶν ἱερῶν τινα Aeschin. — не допустить кого-л. к священным обрядам5) погонять, торопить(τὰ πρήγματα Her.)
-
57 κατανίσταμαι
A rise up against, τῶν πολεμίων, τῶν ἀρχόντων, Plb.1.46.10, 38.12.7: abs., Id.38.13.1;ἐπὶ τὴν συναγωγήν LXXNu.16.3
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατανίσταμαι
-
58 κατατολμάω
A behave boldly towards,τῶν πολεμίων Plb.3.103.5
; make an insolent attack upon,τῆς πόλεως Id.12.8.2
;κ. τῆς κοινῆς πίστεως S.E.M.7.27
;ὁ πρῶτος -ήσας θαλάττης Philostr.Ep.38
; ἐρωμένης ib.16;ἀλλοτρίων ἔργων Jul.Or.1.3c
; κ. τοῦ καλῶς ἔχοντος presume beyond propriety, Plb.39.1.9: also c. gen., make a bold bid for,τῆς τῶν ὅλων ἀρχῆς Id.15.25.28
.II strengthd. for τολμάω: abs., Id.1.47.10, UPZ42.20 (ii B.C.); κατατετολμηκότες desperate, reckless persons, Phld.Sto.Herc.339.12: c.inf., Plb.2.13.5, LXX 2 Ma. 3.24, Gal.14.644: c. acc.,κ. ἔφοδον Hld.7.24
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατατολμάω
-
59 μειόω
A lessen, diminish, opp. αὔξω, Phld.Oec.p.21 J. ([voice] Pass.);μ. τὸ χωρίον Plb.9.20.3
; μ. τὸν ὁπλισμὸν τοῖς θώραξιν diminish the armour by the breast-pieces, D.H.4.16;μειούμενον φόρον PFay.26.15
(ii A. D.); moderate,τὴν ἄγαν κάθαρσιν X.Eq.5.9
.3 lessen by word, disparage,τὰ τῶν πολεμίων X. Cyr.6.3.17
, cf.Hier.2.17;αὔξειν καὶ μειοῦν Arist.Rh. 1403a17
.II [voice] Pass., become smaller, decrease, in size, etc.,σπλὴν ἐμειοῦτο Hp.Epid.1.26
.γ, cf. Pl.Cra. 409c;δελήνη μειουμένη Arist.Mu. 399a7
, cf. Ph.2.153, al.2 become worse or weaker,μ. τὴν διάνοιαν X.Mem.4.8.1
: c. gen., fall short of, τῶν.. μεγάλα θυόντων ib.1.3.3;τῆς τοῦ σώματος ἰσχύος Id.Cyr.7.5.65
. -
60 περιέχω
περιέχω, also [suff] περιεργ-ίσχω, Th.5.71; [dialect] Aeol. [full] περρέχω Sapph.Supp.25.9, Theoc.30.3: [tense] fut. περιέξω (andAπερισχήσω Th.5.7
): [tense] aor. περιέσχον, inf. περισχεῖν: [tense] aor. [voice] Med. περιεσχόμην, inf. περισχέσθαι :—encompass, embrace, surround, κυκλόθεν ὁδὸς π. [τὸ χωρίον] Lys.7.28;ἡ περιέχουσα [πέλαγος] γῆ Pl.Ti. 25a
, cf. Arist.Mete. 354a6;γραμμαὶ περιέχουσαι τὸ χωρίον Pl.Men. 85a
, cf.Arist.Mech. 851a14;ἡ περιέχουσα [ἶρις] Id.Mete. 375a31
;τόπον κύκλῳ πέτραις περιεχόμενον IG42(1).122.21
(Epid.); τὸ περιέχον the envelope of a seed, Thphr.HP1.11.1.b esp. of that which encompasses the earth or the universe, τὸν κόσμον πνεῦμα καὶ ἀὴρ π. Anaxim.2;ὁ περὶ χθόν' ἔχων αἰθήρ E.Fr. 919
(s.v.l.), cf. Thphr.CP3.17.4; , cf. 33b; τὸ περιέχον the environment, Epicur.Nat.79 G.,al., Plot.2.3.14;τὸ περιέχον ἡμᾶς ἅπαντας καὶ γῆν καὶ θάλατταν, ὃ καλοῦμεν οὐρανόν Str. 16.2.35
; ὁ περιέχων ἀήρ ἠήρ) Hp. Lex 3, Arist. Mete. 379a28, D.H.3.47, Plu.2.333f, etc.; ὁ περιέχων alone, Id.Cor.38; but usu. τὸ περιέχον, Anaxag.2, Arist.Juv. 468a3, Ptol.Phas.p.10 H., S.E.M.8.286; τὸ ἄπειρον καὶ τὸ π. Arist.GC 332a25, cf. Ph. 253a13, 259b11;φαμὲν τὸ μὲν π. τοῦ εἴδους εἶναι, τὸ δὲ περιεχόμενον τῆς ὕλης Id.Cael. 312a12
, cf. Ph. 211b12.c τὸ π. the atmosphere, Plb.1.37.9, D.S.4.38, etc.; δυσκρασίαι τοῦ π. Plu.Alex.58.2 embrace, τινὰ ταῖς χερσίν Id Ant. 79, cf. Alex.51, Philostr.VS2.5.3;πατρὸς περὶ ἔχοντος Simon. 115.1
.3 surround so as to guard, Plu.Caes.16, etc.:—but, [voice] Pass., to be shut in, beleaguered, Hdt.8.10; ὑπὸ τῶν πολεμίων κύκλῳ ib.79; πανταχόθεν ib.80, cf. X.Cyr.7.1.24 : metaph., to be hard pressed, Men. Epit. 289;περισχομένη κακότητι A.R.3.95
.4 embrace, comprise, comprehend, Pl.Men. 87d, etc.;πλείω γένη Arist.Pol. 1285a2
;περιέχεται ὑπὸ τοῦ ὅλου τὰ πάντα Pl.Prm. 145c
; contain,βίβλος π. τὰς πράξεις D.S.2.1
;λόγος π. ἐγκώμιον Men.660
; of a letter, J.AJ12.4.11: impers., περιέχει ἐν γραφῇ, folld. by a quotation, 1 Ep.Pet.2.6; καθὼς ἡ ὠνὴ π. as is contained in the deed of sale, Supp.Epigr.3.421.33 ([dialect] Locr., ii A.D.).b in Logic, τὸ περιέχον universal, opp. τὰ περιεχόμενα, the individuals or particulars, Arist.Metaph. 1023b27, cf. APr. 43b23; ὀνόματα περιέχοντα generic terms, Id.Rh. 1407a31; καλοῦσι δ' αὐτοὺς πλάτακας ἀπὸ τοῦ περιέχοντος from the generic name, Ath.7.309a.5 Math., ὁ ὑπὸ δύο ἀριθμῶν περιεχόμενος [ἀριθμός] the product of two numbers, Euc.7 Def.19; but π. ἑαυτόν, of a number of which a higher power terminates in the same digit, Theol.Ar.33.6 τὸν ἔλεγχον π. to be involved in, open to criticism, Phld.Rh.1.49 S.II surpass, excel, πάντα περρέχοισ' ἄστρα, of the moon, Sapph. Supp.25.9; overcome, gain the victory or advantage, Th.5.7,8.105.III [voice] Med., hold one's hands round or over another: hence, protect, defend, c. gen. pers., περίσχεο ([dialect] Ion. imper. [tense] aor. 2 [voice] Med.)παιδὸς ἐῆος Il.1.393
: c. acc.,οὕνεκά μιν περισχόμεθα Od.9.199
.2 hold fast by, cling to, c. gen.,γούνων περισχομένη A.R.4.82
(but c. acc.,περίσχετο γούνατα χερσίν Id.3.706
);περιίσχετο κούρης Mosch.2.11
: hence, cleave to, be fond of a person or thing, , cf. 3.53, 5.40, 7.39, 160, etc.; τὠυτοῦ περιεχόμεθα we are compassing, aiming at the same end, Id.3.72, cf. Plu.Them.9; κρίσιν.. ἧς μᾶλλον περιέχομαι on which I place more reliance, Alciphr.2.4.3 rarely c. inf., περιείχετο.. μένοντας μὴ ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν clung to his resolution that they should stay and not leave their post, Hdt.9.57.IV [dialect] Aeol. περρέχω, = ὑπερέχω, ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις, i.e. every inch of his stature is grace, Theoc.30.3.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περιέχω
См. также в других словарях:
Οσίου Λουκά, μονή — Μοναστήρι στους δυτικούς πρόποδες του Ελικώνα, μεταξύ Βοιωτίας και Φωκίδας. Κατά τη βυζαντινή και τη μεταβυζαντινή περίοδο αποτελούσε περίφημο πνευματικό και μοναστικό κέντρο της Ελλάδας. Ιδρύθηκε από τον Όσιο Λουκά τον Στειριώτη (Καστρί,… … Dictionary of Greek
Σαπφώ — Αρχαία Ελληνίδα ποιήτρια (Ερεσός, Λέσβος τέλη 7ου αι. π.Χ. Μυτιλήνη πρώτο μισό 6ου αι. π.Χ.). Σχεδόν τα μόνα γνωστά για τη ζωή της είναι πως είχε μια κόρη, την Κλείδα και τρεις αδελφούς, και πως για πολιτικούς λόγους εξορίστηκε για μερικά χρόνια… … Dictionary of Greek
λύση — (Βιολ.). Η διάλυση, η ρήξη ή η καταστροφή των κυττάρων, των μικροοργανισμών ή των πολυκύτταρων οργανισμών γενικότερα, λόγω της επίδρασης διαφόρων φυσικών, χημικών ή βιολογικών παραγόντων. Η λ. των κυττάρων μερικές φορές παρουσιάζεται ως αυτόλυση … Dictionary of Greek
φάλαγγα — Τυπικός στρατιωτικός σχηματισμός στην αρχαία Ελλάδα, που τον αποτελούσαν πολεμιστές που παρατάσονταν κατά μέτωπο σε διάφορες σειρές και ήταν οπλισμένοι με ακόντια και ασπίδες. Με την πυκνή τάξη της, η μονάδα αυτή, εκτός του ότι αποτελούσε… … Dictionary of Greek
επί — (AM ἐπί) (πρόθεση) Ι. (με γεν.) 1. επάνω σε μια επιφάνεια ή σ ένα σημείο («επί τής στέγης», «καθέζετ ἐπὶ θρόνου») 2. σχετικά με κάτι, σε αναφορά με κάτι («επί τού θέματος, επί τής ουσίας», «ἐπὶ καλοῡ λέγων παιδός») 3. χρονική περίοδος κατά την… … Dictionary of Greek
υπό — ὑπὸ, ΝΜΑ και επικ. τ. ὑπαί και αιολ. τ. ὐπά και βοιωτ. τ. ὑπά και αιολ. τ. ὑπύ και αρκαδικός τ. ὁπύ και οἱπό, Α δισύλλαβη πρόθεση που συντάσσεται με γεν., αιτ. και, μόνον στην αρχαία με δοτ. ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΗΜΑΣΙΑ: Ι. (με γεν.) δηλώνει: 1. την αιτία… … Dictionary of Greek
εφεδρεία — η (Α ἐφεδρεία) [εφεδρεύω] 1. το να εφεδρεύει, να κάθεται κάποιος πάνω σε κάτι («ἔχει δὲ καὶ τοὺς ὄνυχας βελτίους τῶν κολοιῶν, πεφυκότας πρὸς τὴν ἀσφάλειαν τὴς ἐπὶ τοῑς δένδρεσιν ἐφεδρείας», Αριστοτ.) 2. πολεμική δύναμη που παρακολουθεί από κοντά… … Dictionary of Greek
ζήλος — Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν γιος του Πάλλαντα και κόρης του Ωκεανού, αδελφός της Νίκης, του Κράτους και της Βίας. Ήταν προσωποποίηση της φιλεργίας. Μαζί με τους αδελφούς του, καθόταν πάντα κοντά στον Δία. * * * (I) ο (AM ζῆλος, ὁ και ζῆλος, τό, Α… … Dictionary of Greek
υποπίπτω — ὑποπίπτω, ΝΜΑ [πίπτω] νεοελλ. 1. υποκύπτω σε αδυναμία, διαπράττω ακουσίως σφάλμα 2. (η μτχ. αρσ. πληθ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) οι υποπίπτοντες εκκλ. τάξη μετανοούντων τής πρωτοχριστιανικής εκκλησίας που είχαν την υποχρέωση να προσεύχονται… … Dictionary of Greek
Isthmian Games — The Isthmian Games or Isthmia (ancient Greek Ἴσθμια) were one of the Panhellenic Games of Ancient Greece, and were named after the isthmus of Corinth, where they were held. As with the Nemean Games, the Isthmian Games were held both the year… … Wikipedia
Lelantinischer Krieg — Darstellung zweier archaischer Reiter auf einer Vase des 6. Jahrhunderts v. Chr. Als Lelantischer Krieg wird ein Konflikt zwischen den griechischen Stadtstaaten Chalkis und Eretria bezeichnet, der sich in frühgriechischer Zeit – etwa 710 bis 650… … Deutsch Wikipedia