-
1 τέρα
τέρᾱ, τέροςneut nom /voc /acc pl (doric aeolic) -
2 τερα-σκόπος
τερα-σκόπος, poet. = τερατοσκόπος; Aesch. Ag. 951. 1415 Ch. 544 Eum. 62; Eur. Bacch. 248.
-
3 τερα-τοκέω
τερα-τοκέω u. τερατοκία, ἡ, f. L. statt τερατοτοκέω, τερατοτοκία.
-
4 τέρας
τέρας, τό: gen. [dialect] Ep. αος (not in Hom. or Hes.), [dialect] Ion. εος Hdt.8.37: pl., nom. [dialect] Ep.Aτέραα Od.12.394
, [dialect] Ion.τέρεα Hdt.
l.c.,τεράᾰτᾰ D.P.604
, Q.S.5.43;τέρᾱ A.R.4.1410
, but ; τέρα (quantity not stated) [dialect] Att.acc. to Moer.p.369 P., cf.Ar.Ra. 1343; gen. [dialect] Ep.τεράων Il.12.229
,τερέων Alc.155
; [dialect] Att. τερῶν acc. to Moer.l.c., Thom.Mag.p.348 R.; dat. [dialect] Ep.τεράεσσι Il.4.398
, al.; later , al.: the forms τέρατ-ος, -ι, -α, -ων are Hellenistic, Moer.pp.366,369 P., Thom.Mag.p.348 R. (, al., τεράτων ib.Ps. 104 ( 105).27); gen. sg. τέρως v.l. in Paus.10.26.3: lengthd. metri gr.τείρεα Il.18.485
(= IG42(1).129.9), Arat.692, A.R. 3.1362;τείρεσιν h.Mart.7
; laterτείρεσσι IG14.2461.11
([place name] Massilia):— sign, wonder, marvel, portent,ἡμῖν μὲν τόδ' ἔφηνε τ. Ζεύς Il.2.324
; ᾐτέομεν δὲ θεὸν φῆναι τ. Od.3.173;τοῖσιν.. θεοὶ τέραα προὔφαινον 12.394
;τέρας ἧκε Κρόνου πάϊς 21.415
; Ζεὺς δ' Ἔριδα προΐαλλε.., πολέμοιοτ. μετὰ χερσὶν ἔχουσαν a sign of coming battle, Il.11.4; esp. of signs in heaven, ἀστέρα ἧκε Κρόνου πάϊς.., ναύτῃσι τ. 4.76;ἴρισσιν ἐοικότες, ἅς τε Κρονίων ἐν νέφεϊ στήριξε τ. μερόπων ἀνθρώπων 11.28
, cf. 17.548; and with pass. Verbs,τ. φανήτω Od.20.101
:—so always when the first syll. is lengthd., v. supr.:—also in Prose,ἢν δὲ χειμῶνος βροντὴ γένηται, ὡς τέρας θωμάζεται Hdt.4.28
, cf. 6.98;τ. πέμπειν X.Mem. 1.4.15
;ἐφάνη Hdt.7.57
;ἐπιγίνεταί σφι τέρεα Id.8.37
, cf. Hes.Th. 744, Pi.O.13.73, etc.; freq. in NT,σημεῖα καὶ τέρατα Ev.Marc.13.22
, al.II in concrete sense, monster, Διὸς τ. αἰγιόχοιο, of the Gorgon's head, Il.5.742; of a serpent, 12.209, h.Ap. 302; δάϊον τ., of Typhoeus, A.Pr. 354; ἀπρόσμαχον τ., of Cerberus, S.Tr. 1098; οὔρειον τ., of the Sphinx, E.Ph. 806 (lyr.); ταῦρον, ἄγριον τ. Id.Hipp. 1214, cf. 1247;ὅλον τ. ὀπτήσας.. βασιλεῖ παρέθηκε κάμηλον Antiph. 172.7
(anap.), cf. Epicr.3.13; used by Cicero of Caesar, Att.8.9.4.2 monstrous birth, monstrosity, Pl.Cra. 393b, 394a, Aeschin.3.111, Arist.GA 769b30, 773a3, Vett.Val.341.13; ὡς ἔθρεψεν ἔκπαγλον τ. A. Ch. 548.III in colloquial language,τέρας λέγεις καὶ θαυμαστόν Pl.Hp.Ma. 283c
, cf. Tht. 163d;τέρας λέγεις, εἰ.. Id.Men. 91d
; 'a marvel' of a cup, Theoc.1.56: pl., of incredible statements, Phld. Mus.p.74 K. -
5 πῡτῑναῖος
πῡτῑναῖος, von Weidengeflecht, π τερά, Ar. Av. 798, komisch nach dem Schol., weil Diotrephes ϑάλλινα ποιῶν ἀγγεῖα ἐπλούτησε καὶ ἱππάρχησε.
-
6 τέρας
τέρας, ατος, ep. αος, τό, nom. plur. τὰ τέρατα, ep. τέραα, Od. 12, 394, auch τερᾱατα, D. Per. 604, u. τέρᾱ, Ap. Rh. 4, 1410, gen. τερῶν, ep. τεράων, Hom., wie dat. τεράεσσι, – Zeichen, Wunderzeichen, Vorzeichen, von jeder außerordentlichen, nicht im gewöhnlichen Laufe der Natur begründeten Naturerscheinung, in der man eine Hindeutung auf die Zukunft, ein Zeichen eines Gottes zu erkennen meint, portentum u. prodigium; αἰόλον ὄφιν, Διὸς τέρας αἰγιόχοιο, Il. 12, 209; εἰ ἐτεόν γέ τι οἶσϑα Διὸς τέρας, Od. 16, 320; ἡμῖν μὲν τόδ' ἔφηνε τέρας Ζεύς, Il. 2, 324, vgl. 4, 76; ἴριδας Κρονίων ἐν νέφεϊ στήριξε τέρας μερόπων ἀνϑρώπων, 11, 28, vgl. 17, 548; ἔκτοσϑεν δὲ Διὸς τέρας ἄλλο φανήτω, Od. 20, 101, wo ein Donnerschlag bei heiterm Himmel folgt; vgl. 21, 415, von einem Seher gerühmt ϑεοπρόπος, ὃς σάφα ϑυμῷ είδείη τεράων, Il. 12, 229; ϑεῶν τεράεσσι πιϑήσας, 4, 398 u. öfter; τέρας πολέμοιο, das Schreckenszeichen des nahe bevorstehenden Kampfes, 11, 4; vgl. Hes. Th. 744; παρκείμενον συλλαβὼν τέρας, Pind. Ol. 13, 73; ἔννεπε τέρας, 8, 41; τέρας ϑαυμάσιον ἰδέσϑαι, P. 1, 26; Aesch. Prom. 834 nennt die weissagenden Eichen Dodona's so; φῆναι τέρας, Her. 6, 98; τέρας φαίνεται, 7, 57; τέρας γίγνεται, 8, 37; Soph. El. 487 u. öfter; Ar. Ran. 1338; Sp., τέρατα μεγάλα ἐπεσήμαινεν, Luc. V. H. 2, 41. – Bes. ein ungewöhnlich großes, furchtbares Thier, ein Unthier, Ungeheuer, wie die Schlange, Il. 12, 209 H. h. Apoll. 302, die Sphinx, Eur. Phoen. 813 Hipp. 1214; vgl. Aesch. Prom. 352 Ch. 541; der Kerberus heißt ἀπρόςμαχον τέρας, Soph. Tr. 1086; Eur. oft. – Eine Mißgeburt, Aesch. 3, 111; vgl. Plat. Crat. 393 b ff. – Bes. Himmelszeichen, sowohl Sterne, als feurige Lufterscheinungen, Il. 4, 76, auch der Regenbogen, 11, 27. 17, 547 (vgl. τείρεα). – Uebh. jede wundervolle Sache, Wunderwerk, aber auch eine wunderbar erscheinende Gaukelei, Blendwerk; οὐ τέρας, kein Wunder, nicht zu verwundern, Ar.; τέρας γὰρ ἂν εἴη, ὃ λέγεις, Plat. Theaet. 163 d; 164 b; τέρας λέγεις, εἰ, Men. 91 d, wie τέρας λέγεις καὶ ϑαυμαστόν, Hipp. mai. 283 c.
-
7 καθ-ίζω
καθ-ίζω (s. ἵζω), impf. καϑῖζον u. ἐκάϑιζον, Od. 16, 408, wie aor. gew. ἐκάϑισα, auch καϑῖσα, Ar. Ran. 911 Thuc. 6, 66. 7, 82; fut. καϑιῶ, z. B. Dem. 39, 11, Xen. An. 2, 1, 4, mit der v. l. καϑίσειν, dor. καϑιξῶ, Bion. 2, 16, auch καϑιζήσω, bes. im med.; καϑίξας Anacr. 31, 19, wie Theocr. 1, 12, καϑιζηϑείς D. Cass. 63, 5; perf. κεκάϑικα, Apoll. Dysc. synt. p. 318; – niedersetzen, sich setzen lassen; μή με κάϑιζε Il. 6, 360; σ' ἐπ' ἐμοῖσιν ἐγὼ γούνεσσι καϑίσσας 9, 488; ἥ τ' ἀνδρῶν ἀγορὰς ἠμὲν λύει ἠδὲ καϑίζει, die Volksversammlung ansetzen, Od. 2, 69, vgl. Ar. Vesp. 303; τὴν σύγκλητον Plut. Oth. 9; τὴν βουλὴν πάντων ἐπίσκοπον Sol. 19; κάϑιζε νῦν με Soph. O. C. 21; εἰς εὐγενῆ δόμον σε καϑί. ζει Eur. Ion 1541; στρατόν Heracl. 664, wie Phoen. 1188, lagern lassen, vgl. Thuc. 4, 90, καϑῖσαν τὸ στράτευμα ἐς χωρίον ἐπιτήδειον 6, 66, καϑῖσε τὴν στρατιάν 7, 82, Plat. Legg. V, 755 e; καὶ ἅμα με καϑίζει ἄγων παρὰ Κριτίαν Plat. Charm. 153 c; δικαστήρια, einsetzen, Polit. 298 e; δικαστήν, den Richter einsetzen, bestellen, Legg. IX, 873 e; ἐὰν κλαίοντας αὐτοὺς καϑίσω, wenn ich sie weinen lasse, zum Weinen bringe, Ion 535 e; Xen. Cyr. 2, 2, 15 ἢν κλαίοντας ἐκεί. νους πειράσῃ καϑίζειν; Conv. 3, 11 dem γελωτοποιεῖν entggstzt; Din. 3, 7 εἰς αἰτίαν καϑίσαντα πᾶσαν τὴν πόλιν, wo Steph. καϑιστάντα las; ϑυγα τέρα ἐπ' οἰκήματος Her. 2, 121, 5; – κάτισον φύλακας, stelle Posten aus, Her. 1, 89; εἰς τὸν ϑρόνον τὸν βασίλειον αὐτὸν καϑιεῖν Xen. An. 2, 1, 4; ἐνέδραν, einen Hinterhalt legen, Plut. Poplic. 20. – Häufiger intr., sich niedersetzen, sich setzen, sitzen; εἰ μετ' ἀϑανάτοισι καϑίζοις Il. 15, 50, ἐπὶ κλισμοῖσι 8, 436, ἐν πέτρῃσι Od. 5, 156, ἐν ϑρόνοισι 8, 422; Eur. vrbdt es auch c. acc., βωμόν, auf den Altar, Herc. Fur. 48, ὀμφαλόν Ion 6, τρίποδα Or. 954; κάϑιζε ἐπὶ τὸν ἱερὸν σκίμποδα Ar. Nubb. 255; ἐν τῷ ϑρόνῳ κατίζων δικάζει Her. 5, 25; ἐπὶ τοὺς βωμούς, als Hülfeflehender, Thuc. 1, 126, wie Lys. 13, 24; vom Heere, sich lagern, Thuc. 3, 107; εἰς τὴν προεδρίαν τῶν πρυτάνεων Din. 2, 13; von Richtern, Plat. Legg. II, 659 b; ὥςτε ἐπὶ τὰ ἰσχία ἄμφω καϑίσαι τὼ ἵππω Phaedr. 254 c; προέδροις, οἳ κεκληρωμένοι καϑίζουσιν ἐξ ὑμῶν Dem. 24, 89, wo es ebenfalls dem καϑίστημι entspricht; von Gästen, sich zu Tische setzen, Xen. Cyr. 8, 4, 2; ἐπὶ κώπην, sich an's Ruder setzen, rudern, Ar. Ran. 198; von Schiffen, καϑισάντων τῶν πλοίων, auf den Grund kommen, sitzen bleiben, Pol. 1, 39, 3. – Med. sich setzen, sitzen; ὅπου καϑιζησόμεϑα Plat. Phaedr. 229 a; Prot. 317 d; Folgde.
-
8 δυς-ξύμ-βλητος
δυς-ξύμ-βλητος, 1) schwer zu vereinigen, Artemid. 4, 56. – 2) schwer zu errathen, unverständlich; τέρα-τα Dio Cass. 56, 29.
-
9 ἁβρός
ἁβρός (ἅπτω, ἁπαλός, andere von ἥβη, doch ist α kurz nach Draco u. Eur. Med. 1164 Troad. 821; falsch im E. M. von ἄ-βαρος), sein, zart; 1) im guten Sinne: schön, edel, Pind. σῶμα Ol. 6, 55; Κρηϑεΐς N. 5, 26; κῦδος, seiner, herrlicher Ruhm, C. 5, 7 I. 1, 56; ähnl. λόγος, ehrenvoll, N. 7, 32; στέφανος I. 7, 65; πλοῦτος P. 3, 110. Plato verbindet τὸ καλὸν καὶ ἁβρόν Conv. 264 c. Dann besonders von weiblicher Shönheil und Zartheit: παρϑένοι ἁβραί Aesch. frg. 433; Δηιάνειρα Hoph. Tr. 526, ch.; βόστρυχοι Eur. Bacch. 493 (wie ἴουλος Orph. Ara. 229); πούς Hel. 1528; κῶλον Iph. A. 614; oft in den erotischen Gedichten. Allgemeiner: angenehm, σχολὴ ἁβρότατον κτῆμα Xen. Conv. 4, 43; ἁβρὰ παϑεῖν Theoan. 474. 722 (bei Plut. Hol. 2 dem Hol. zugeschrieben). Bei Luc. sein, witzig, mit ἀστικός verbunden, Iud. Deor. 7; vgl. D. meretr. 14; von zierlicher Rede, Hermoacnes. – Bei Männern erschien solche zarte Schönheit als Weichlichkeit; dah. tadelnd: üppig, weichlich, bes. von der asiatischen Pracht und weibischen Lebensweise (VLL. τρυφερός, μαλακός). So Her., Πέρσῃσι πρὶν Λυδοὺς καταστρέψασϑαι ἦν οὔτε ἁβρὸν οὔτε ἀγαϑὸν οὐδέν 1, 71; Ἀγάϑυρσοι ἁβρό-τατοι ἄνδρες καὶ χρυσοφόροι μάλιστα 4, 104 (beides verbindet auch Luc. Dial. Mort. 14, 2); Ἰώνων τρυ-φεραμπεχόνων ἁβρὸς ἡδυπαϑὴς ὄχλος Antiphan. Ath. XII, 526 d; Ἀλκιβιάδης com. Ath. XIII, 570 d; ἁβρότερος γυναικῶν Luc. Dial. D. 18; δίαιτα ἁβρο-τέρα Ael. V. H. 4, 22; ἁβρὸν βαίνειν ( Schol. ϑρυπτόμενος, βλακευόμενος), zierlich, üppig einhergehen, Eur. Med. 1164; Tro. 821 (vom Ganymed; vgl. Arist. Vesp. 1163 πλουσίως προβὰς τρυφερόν τι διασα-λακώνισον); ἁβρὰ γελᾶν, behaglich lachen, Anacr. 41, 3. 42, 5; sanft lächeln, Ep. ad. 31 (XII, 156). – Adv., ἁβρῶς βαίνειν Eur. Med. 823 u. a.
-
10 τερασκοπος
I2наблюдающий знамения, т.е. пророческий, вещий(καρδία Aesch.)
IIὅ гадатель, прорицатель Pind., Aesch., Soph. -
11 ματέρ'
μᾱτέρα, μήτηρmother: fem acc sg (doric aeolic)μᾱτέρι, μήτηρmother: fem dat sg (doric aeolic)μᾱτέρε, μήτηρmother: fem nom /voc /acc dual (doric aeolic) -
12 ματέρα
μᾱτέρα, μήτηρmother: fem acc sg (doric aeolic) -
13 τερασίοις
τεράζωinterpret portents: fut opt act 2nd sg (doric)τερᾱσίοις, τερέωbore through: fut opt act 2nd sg (attic doric) -
14 θυγάτηρ
θυγᾰτηρ (-τηρ, -τρός, -τρί, -τέρι, -τρα, -τέρα, -τηρ, -τερ; -τρες.)1 daughter ἀναβάλλεται γάμον θυγατρός Hippodameia O. 1.81 Λατοῦς ἱπποσόα θυγάτηρ Artemis O. 3.26ὠκεανοῦ θύγατερ Καμάρινα O. 5.2
Ἑρμᾶ δὲ θυγατρὸς Ἀγγελίας O. 8.81
Θέμις θυγάτηρ τέ οἱ Εὐνομία O. 9.15
θύγατρ' ἀπὸ γᾶς Ἐπειῶν Ὀπόεντος Protogeneia O. 9.58 θυγάτηρ Ἀλάθεια Διός (voc., cf. Kambylis, Anredeformen, 139̆{1}) O. 10.3 ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν Οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου Hera P. 2.39 εὐίππου Φλεγύα θυγάτηρ Koronis P. 3.8 τὸν μὲν (sc. Κάδμον) ὀξείαισι θύγατρες ἐρήμωσαν πάθαις εὐφροσύνας μέρος αἱ τρεῖς Ino, Semele, Agaue P. 3.97 “ Εὐρώπα Τιτυοῦ θυγάτηρ” P. 4.46τὰν Ἐπιμαθέος ἄγων ὀψινόου θυγατέρα Πρόφασιν P. 5.28
Ἡσυχία, Δίκας ὦ μεγιστόπολι θύγατερ P. 8.2
Κρέοισ' Γαίας θυγάτηρ P. 9.17
πατὴρ δὲ θυγατρὶ φυτεύων κλεινότερον γάμον daughter of Antaios P. 9.111 ἄρχε δ' οὐρανοῦ πολυνεφέλα κρέοντι, θύγατερ, δόκιμον ὕμνον (ἄρχε δ, οὐρανοῦ πολυνεφέλᾳ κρέοντι θύγατερ Boeckh e Σ: the Muse.) N. 3.10 ἀγλαόκολπον Νηρέος θύγατρα Thetis N. 3.57 πατρὸς οὕνεκα δίδυμαι γένοντο θύγατρες Ἀσωπίδων ὁπλόταται Theba, Aigina I. 8.17 “ Νηρέος θυγάτηρ” Thetis I. 8.42 Οὐρανοῦ τ' εὐπέπλῳ θυγᾰτρὶ Μναμοσύνᾳ Πα. 7B. 15. ] Κοίου θυγάτηρ π[ Asteria Πα. 7B. 44. ἀγανόφρων Κοίου θυγάτηρ Leto. Pae. 12.13 τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ daughter of Andaisistrota, and/or Pagondas. Παρθ. 2. 68. met., αἱ δὲ σοφαὶ Μοισᾶν θύγατρες ἀοιδαὶ θέλξαν νιν ἁπτόμεναι (Er. Schmid: θυγατέρες codd.) N. 4.3 πόντου θύγατερ Delos fr. 33c. 3. κλῦθ' Ἀλαλὰ πολέμου θύγατερ fr. 78. 1. frag. ] δε θυγατερ[ fr. 111. 8. -
15 γεραιός
A = γηραιός, old: in Hom. (who never has γηραιός) always of men, with notion of dignity (v. infr.), cf. Pi. N.4.89; ὁ γεραιός that reverend sire, Il.1.35, etc.;γεραιέ 10.164
, etc.; but γεραιάς (acc. pl. fem.) 6.87 (cf. 270, 287) is f.l. for γεραίρας, v. γεραρός: [comp] Comp.γεραίτερος Od.3.24
, A.Eu. 848, Hdt.6.52; γονῇ πεφυκὼς γ. (- τέρᾳ codd.) S.OC 1294; freq. in political sense, οἱ γ. the elders, senators, X.Cyr.1.5.5, Pl.Lg. 952a, IG14.2445 ([place name] Massilia): [comp] Sup.γεραίτατος Ar.Ach. 286
, Pl.Lg. 855e, etc.; rarely, = πρεσβύτατος, eldest, Theoc.15.139.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γεραιός
-
16 πρόσκειμαι
A v. κεῖμαι), serving as [voice] Pass. to προστίθημι, to be placed or laid by or upon, lie by or upon, οὔατα προσέκειτο handles were upon it, Il.18.379; τῇ θύρᾳ πρόσκεισο keep close to the door, Ar.V. 142, cf. E.Ph. 739; δοκοὶ τῷ τείχει.. προσκείμεναι lying near the wall, Th.4.112; of places, lie near, be adjacent,τῷ καλῷ ἀκρωτηρίῳ Plb.3.24.2
, etc.; ὁ προσκείμενος [ ἵππος] the inside horse (turning a corner), S.El. 722: metaph., πρόσκειται τὸ κάλλος ( ὁ καλός ap. Stob.)τῷ ἀγαθῷ X.Oec.6.15
.3 of pessaries, to be applied, remain in place, Hp.Nat.Mul. 109, Mul.1.37.II generally, to be involved in or bound up with,εἴ τῳ πρόσκειμαι χρηστῷ S.El. 240
(lyr.); ᾧ σὺ πρόσκεισαι κακῷ ib. 1040; ; cf. infr. 111.2 to be attached or devoted to, τινι Hdt. 6.61;τῷ δήμῳ Th.6.89
, etc.: abs., θεραπεύων π. Id.8.52; devote oneself to the service of a god,τῷ Διονύσῳ D.C.51.25
; π. διάκονος καὶ ἀκόλουθος ἐκείνῳ (sc. τῷ θεῷ) Arr.Epict.4.7.20; also of things, π. τῷ λεγομένῳ put faith in a story, Hdt.4.11; π. οἴνῳ, τῇ φιλοινίῃ, to be addicted to wine, Id.1.133, 3.34; ἄγραις devote oneself to hunting, S.Aj. 407 (lyr.);ταῖς ναυσί Th.1.93
, cf. 8.89;τῇ τοῦ ὄντος ἰδέᾳ Pl.Sph. 254a
;τῇ τοῦ Ὁμήρου ποιήσει Paus.2.21.10
;τοῖς Δημοσθένους λόγοις Aristid.2.315J.
;θειασμῷ Th.7.50
, Plu.Nic.4.3 urge, entreat, solicit,Κύρῳ π. δῶρα πέμπων Hdt.1.123
; π. αὐτῷ ἀξιοῦντες .. X.HG3.4.7: abs., ἐπηκολούθουν κἠντιβόλουν προσκείμενοι with importunity, Ar.Fr. 543; προσκείμενος ἐδίδασκε with zeal, Th.7.18;δεόμενοι προο έκειντο Plu. Per.33
.b in military sense, press hard, pursue closely,ἡ ἵππος προσέκειτο πᾶσα Hdt.9.57
, cf. 40,60;ᾗ μάλιστα αὐτοῖς προσκέοιντο Th.4.33
, etc.; τὸ προσκείμενον the pressure of the enemy, Hdt.9.61; : metaph.,ἀνάγκης ἀεὶ προσκειμένης Pl.Phdr. 240e
: rarely c. acc., (s.v.l.).III to be assigned to, fall to, belong to,τοῖσι θεῶν τιμὴ αὕτη πρόσκειται Hdt.1.118
, cf. 2.83, etc.; τῷ πρόσκειμαι δούλα; E.Tr. 185 (lyr.), cf. Hdt.1.196; of qualities,τὴν ἀβουλίαν ὅσῳ μέγιστον ἀνδρὶ πρόσκειται κακόν S.Ant. 1243
;βραχεῖ λόγῳ δὲ πολλὰ π. σοφά Id.Fr. 102
;ἦ πόλλ' ἀγρώταις σκαιὰ π. φρενί E.Rh. 266
; ; τὸ ῥῆμα πρόσκειται τῇ προτέρᾳ τέρᾳ αἰτιατικῇ belongs to.., A.D.Synt.243.20; to be laid upon as a charge, business, , cf. 1.119;ἐμοὶ τοῦτο π., μηδένα πελάζειν δόμοις E.Hel. 443
;ἄλλῳ δ' ἄλλο π. γέρας, σὲ μὲν μάχεσθαι, τοὺς δὲ βουλεύειν καλῶς Id.Rh. 107
; of punishments,προσκειμένης ζημίας τῷ πωλοῦντι X.Vect.4.21
(sed leg. προκ-).2 to be added or attached to, ἄλγος ἄλγει π. E.Alc. 1039;ἐπὶ τοῖς πάλαι κακοὶς π. πῆμα Id.Heracl. 483
;κέρδος πρὸς ἔργῳ Id.Rh. 162
;π. τῇ πόλει ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὥσπερ ἵππῳ Pl.Ap. 30e
; ἐχθρὰ δὲ τῷ θανόντι προσκείσει thou wilt be for ever hated by.., S.Ant.94;ταῦτα προσκείσθω τοῖς εἰρημένοις Isoc.15.196
: abs.,ἡ χάρις προσκείσεται S.OT 232
; ; αἱ γραφαὶ (of νώ)οὐκ ἔχουσι τὸ ῑ προσκείμενον A.D.Pron.86.12
; τὰ ἀντίγραφα οὐκ ἔχει προσκείμενον τῷ φρενιτικοί τὸ εἰσίν" Gal.16.491, cf. 840.3 Arith. and Geom., to be added, opp. ἀφῃρῆσθαι, Arist.EN 1132b7, cf. 1138a19, PCair.Zen.707.3, 709.7 (iii B.C.); προσκείσθω ποτί .. Archim.Spir.10; also κοινὸς -κείσθω λόγος let the ratio be multiplied into both, Papp.66.28.4 in Logic, to be added as a determinant (v.πρόσθεσις 111.2
),τὸ προσκείμενον Arist.Int. 21a21
; τοῖς ὅροις, ἄλλῳ π., Id.APr. 30a1, Metaph. 1029b31; so later, to be specified or given in a document, ὁ αὐτὸς χρόνος π. BGU 388 ii 37 (ii A.D.), cf. PRyl.421.36 (iii A.D.), etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρόσκειμαι
-
17 τλήμων
A , but (lyr.); τλήμων ἀνήρ ( ἄνερ codd.) E.Andr. 348, cf. Hipp. 554 (lyr.): ([etym.] Τλάω):—poet. Adj., used by X. and Aret. (v. infr.):I patient, steadfast, stout-hearted,ὁ τλήμων Ὀδυσεύς Il.10.231
, 498 (to whom a τλήμων θυμός is ascribed, 5.670); θαρσαλέοι καὶ τ. 21.430;ψυχὴν καὶ θυμὸν τλήμονα παρθέμενος Tyrt.12.18
;τλάμονι ψυχᾷ Pi.P.1.48
; τλήμονες, οἷον ἀγῶνα.. τελέσαντες.. ψυχὰς.. ὠλέσατ' Ath.Mitt.57.142 (Athens, v. B.C.); ; of patients, Aret.CD1.4;τ. ἐς παιδείην Id.SD2.6
: [comp] Sup. .2 in bad sense, overbold, reckless, Thgn. 196; (lyr.);τλημονεστάτη γυνή S.El. 439
, cf. 275, A.Ch. 596 (lyr.);τλάμονι θυμῷ E.Med. 865
(lyr.).II wretched, miserable, of persons, A.Pr. 614, S.Ph. 161 (anap.), Ar. Pax 723, X.An.3.1.29, Mem.2.1.30: c. gen.,ὦ τλάμων ὑμεναίων E.Hipp. 554
(lyr.);θανάτου τλήμων Ar.Th. 1072
(anap.). -
18 τρύω
τρύω [ῡ], Keil-PremersteinA Erster Berichtp.9 ([place name] Troketta), cj. in Orph.Fr.270.5: [tense] fut. τρύσω [ῡ] A.Pr.27:—used mostly in [tense] pf. [voice] Pass. τέτρῡμαι (v. infr.), other tenses being borrowed from τείρω and perh. τρύχω, τρυχόω: but [tense] aor. [voice] Med.κατα-τρύσαιο Nic.Al. 593
: [tense] pres. [voice] Pass.τρύομαι Call.Fr.5.4P.
, IGRom.4.360.21 (Pergam., ii A. D.): cf. ἀποτρύω:—wear out, distress, l. c.:—[voice] Pass., to be worn out,τέτρυσαι Simon.144
;τετρῦσθαι ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ Hdt.1.22
, cf. 2.129;δάκρυσιν τετρύμεθα AP9.549
(Antiphil.): mostly in part. τετρυμένος (freq. with v.l. τετριμμένος), τετρ. ταλαιπωρίῃσί τε καὶ ἡλίῳ Hdt.6.12
;πόνοις τετρυμένα σώματα Pl.Lg. 761d
;γήρᾳ AP6.228
([place name] Adaeus); γήραϊ καὶ πενίῃ ib.7.336;τετρ... εὗδεν Ἔρως AP9.627
(Marian.);ἐκ πορείας Plu.Eum.15
; , cf. 1.71.3;ὑπὸ τῆς κακοπαθείας Id.10.13.11
; τετρυμένη κλίνη, = τρυφερῶς ἐστρωμένη, Sor. 1.68 (s. v.l.). (τρῡ-, found also in ἄ-τρῡ-τος, τρύ-χ-ω, τρῦχος, is the weak grade of τερῠ-, found in τερύσκεται, τέρυ (qq.v.); cf. also τείρω, ἀ-τερά-μων.) -
19 χνιαρωτέρα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χνιαρωτέρα
-
20 ὑποδεής
A somewhat deficient, inferior; used only in [comp] Comp. ὑποδεέστερος.I of persons, lower in degree, Hdt.1.91, 134;κυνίδια τῶν ἀνθρώπων καὶ τῇ γνώμῃ καὶ τῇ γλώσσῃ ὑ. X. Oec. 13.8
.b younger, PMasp.23.16 (vi A. D.), PLond.5.1708.37 (vi A. D.).2 of things, ἐκ πολλῷ ὑποδεεστέρων with resources much inferior, Th.2.89; αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει -έστερος, of the Nile, Hdt.2.25;τέχνη ἐκείνης -τέρα Pl.Euthd. 289e
; δηλοῦται.. ὑποδεέστερα ὄντα τῆς φήμης inferior to report, i. e. exaggerated, Th.1.11; ἔστι δὲ τοῦτο ὑ., of bee-bread, Arist.HA 623b24.II Adv.- εστέρως Th.8.87
, Antipho 4.4.6: neut. pl. ὑποδεέστερα as Adv., Id.3.3.9.------------------------------------A somewhat fearful, Hsch., Phot., Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποδεής
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τέρα — τέρᾱ , τέρος neut nom/voc/acc pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ΤΕΡΑ — ΤΕΡΑ... десятичная кратная приставка в наименованиях единиц, означающая увеличение исходной единицы физ. величины в 1012 раз; обозначение Т. Напр. 1 ТН (тераньютон) = 1012 Н … Большая политехническая энциклопедия
τέρα — η, Ν βλ. τέρρα … Dictionary of Greek
τερα- — Ν πρόθημα τού Διεθνούς Συστήματος Μονάδων το οποίο δηλώνει πολλαπλασιασμό επί 1012 τής μονάδας πριν από την οποία τοποθετείται και συμβολίζεται με Τ, όπως λ.χ. ένα τεραγραμμάριο = 1 Tg = 1012g … Dictionary of Greek
πεντηκοστοδεύτερος — τέρα, ον, Μ ο πεντηκοστός δεύτερος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεντηκοστός δεύτερος] … Dictionary of Greek
περαίτερος — τέρα, ον, Α 1. αυτός που βρίσκεται πέρα από κάποιον, ο παραπέρα («ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι», Πίνδ.) 2. (το ουδ. ως επίρρ.) περαίτερον μτφ. καλύτερα («κεῑνος ἂν εἴποι ἔργα περαίτερον ἄλλων», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Το επίθ. έχει σχηματιστεί… … Dictionary of Greek
πρισγούτερος — τέρα, ον, Α (βοιωτ. τ.) βλ. πρεσβύτερος … Dictionary of Greek
χρυσότερος — τέρα, ον, θηλ. και ιων. τ. έρη, Α (συγκριτ.) πιο χρυσός, πιο πολύτιμος κι από τον χρυσό («πολὺ πακτίδος ἁδυμελεστέρα, χρυσοῡ χρυσοτέρα», Σαπφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσός + κατάλ. τερος* τού συγκριτ. βαθμού] … Dictionary of Greek
σφωΐτερος — (I) τέρα, ον, Α 1. (κτητ. αντωνυμ. επίθ. τού σφῶϊ, αντων. β προσ. δυϊκ. αριθ.) εσάς τών δύο, ο δικός σας («σφωΐτερον... ἔπος», Ομ. Ιλ.) 2. (και για το β εν. πρόσ.) ο δικός σου. [ΕΤΥΜΟΛ. < σφω/σφῶϊ «εσείς οι δύο» + κατάλ. τερος (πρβλ. ἡμέ… … Dictionary of Greek
τέραμνον — (I) και τέρεμνον, τὸ, Α (κυρίως στον Ευρ. και μόνον στον πληθ.) τὰ τέραμνα και τέρεμνα οικήματα, οίκοι· [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ., κατά μια άποψη, ανάγεται στο προελληνικό γλωσσικό υπόστρωμα. Κατ άλλη όμως άποψη, η λ. θα μπορούσε να συνδεθεί … Dictionary of Greek
εύρυγροι οργανισμοί — Οργανισμοί που αντέχουν μεγάλες μεταβολές της υγρασίας στο περιβάλλον τους. Η ποικιλία τους είναι μικρή, γιατί όλοι οι οργανισμοί έχουν με τον καιρό προσαρμοστεί σε ξηρό ή υγρό περιβάλλον (στένυγροι, ξηρόφιλοιυδρόφιλοι). Εξαίρεση αποτελούν… … Dictionary of Greek