-
1 αγαυρως
-
2 αμυνω
(ῡ; тж. med.; fut. ἀμῠνῶ - ион. ἀμυνέω, med. ἀμυνεῦμαι; aor. ἤμῡνα - эп.-дор. ἄμῠνα с ᾱ и ᾰ)1) отражать, отбивать, отгонять, давать отпор, отвращать(τινά τινος, νηλεὲς ἦμαρ Hom.; μόρον Aesch.; στρατιήν Her.; πολεμίους Plat.; βαρβάρους Dem.)
ἀ. τινί τι Hom. — ограждать кого-л. от чего-л.2) защищать, оборонятьἀ. и ἀμύνεσθαί τινι Hom., Eur., Thuc., Arph., реже τινος Hom. — стоять на защите кого(чего)-л., оборонять кого(что)-л.;
χεῖρες ἀ. Hom. — руки для обороны, т.е. обороноспособность;τὰ ἀμύνοντα Her. — средства обороны;ἀμῦναί τινι σωθῆναι Thuc. — помочь кому-л. спастись;ἀμύνεσθαι ταῖς ναυσίν Thuc. — обороняться с помощью флота;ἀμύνατε! Arph. — заступитесь! помогите!;οἱ ἀδικοῦντες ἀμυνόμενοι Plat. — совершающие несправедливые поступки с целью самозащиты;ἥ πόλις ἔρημος τῶν ἀμυνουμένων Xen. — город, оставшийся без защитников3) биться, сражаться(ἀ. и ἀμύνεσθαι περί и ὑπέρ τινος Hom., Xen., Plat.; ἀ. πρό τινος Polyb.)
4) преимущ. med. отплачивать, воздавать(ἀμύνεσθαί τινά τινος и ὑπέρ τινος Thuc.)
ἀμύνω τοῖσδε τοῖς λόγοις τάδε Soph. — я плачу за это этими (признательными) словами;ἀ. τι Soph. — карать за что-л.;τοῖς ὁμοίοις ἀμύνεσθαί τινα Thuc. — воздавать кому-л. равным за равное;ἀμύνεσθαί τινα ὧν ἔδρασε Luc. — отомстить кому-л. за то, что он сделал;ἀμυνέσθω ἄνευ τραυμάτων Plat. — пусть он подвергнется наказанию, но без причинения увечий -
3 απανιστημι
1) снимать (с осады), уводить(στρατιήν Her.)
αἱ ἐσβολαι οὐκ ἀπανίστασαν τοὺς Ἀθηναίους Thuc. — набеги не заставили афинян снять осаду2) тж. med. сниматься, уходить(ἀπὸ πόλιος Her.; ἐκ τῆς Μακεδονίας Thuc.)
3) снимать осаду Her.4) выселяться Thuc. -
4 απελαυνω
1) прогонять, изгонять(τινά πόλεως Eur.; ἀπὸ τών ἄκρων Xen.; ἐκ τοῦ ἄστεος Arst.)
; pass.:(1) быть изгоняемым, подвергаться изгнанию(τῆς γῆς Soph.)
(2) не быть допускаемым, не иметь доступа(τῆς πολιτείας Lys.; τῶν ἀρχῶν Plat.)
2) отгонять, удалять, отвращать(τινί τι Xen.; med. τινός τι Anth.)
ἀπελήλατο τῆς φροντίδος περί τινος Her. — он был далек от мысли о чем-л.3) удерживать(τινὰ τοῦ ὅρκου Plut.)
4) уводить(στρατιήν Her.)
5) уходить, уезжать, отступать(ἐς τὰ; Σάρδις Her.; πρός τινα Xen.; ὀπίσω πάλιν Plut.)
-
5 διαπορθμευω
1) переправлять (на другой берег), перевозить(στρατιήν Her.)
2) переносить, передавать, доставлять3) разъяснять, истолковывать(ἑρμηνεύειν καὴ δ. θεοῖς τὰ παρ΄ ἀνθρώπων καὴ ἀνθρώποις τὰ παρὰ θεῶν Plat.)
4) переезжать, переправляться(τοὺς ποταμούς Her.)
-
6 ελαυνω
эп.-поэт. тж. ἐλάω (impf. ἤλαυνον - эп. iter. ἐλαύνεσκον, fut. ἐλῶ и ἐλάσω - эп. ἐλόω и ἐλάσσω, aor. ἤλασα - эп. ἔλασ(σ)α, pf. ἐλήλακα; pass.: aor. ἠλάθην - поздн. ἠλάσθην, pf. ἐλήλαμαι, ppf. ἠληλάμην)1) гнать, погонять(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)
τὸν ἵππον ἐ. Her. — ездить верхом на лошади2) угонять, уводить(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)
; med. угонять с собой(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)
3) изгонять(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)
ἐλαυνόμενος καὴ ὑβριζόμενος Dem. — гонимый и осыпаемый оскорблениями4) ( о корабле) приводить в движение(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)
κώπην ἐ. Plut. — грести;πόντον ἐλάταις ἐ. Hom. — плыть на веслах по морю;νηῦς ἐλαυνομένη Hom. — плывущий корабль;οἱ ἐλαύνοντες Hom. — гребцы5) преследовать, терзать, донимать(τινά Hom.)
ἐ. τινὰ κακότητος Hom. — мучить кого-л.;χεὴρ ὀδύνῃσι ἐλήλαται Hom. — рука болит;λοιμὸς ἐλαύνει πόλιν Soph. — мор опустошает город;φοβεῖσθαι, μή τι δαιμόνιον τὰ πράγματα ἐλαύνῃ Dem. — опасаться, как бы некое божество не потрясло государства;λύπῃ πᾶς ἐλήλαται κακῇ Eur. — он удручен тяжелой скорбью6) ударять(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)
χθόνα ἤλασε παντὴ μετώπῳ Hom. — он хлопнулся лицом прямо в землю;κιθάραν ἐλαύνων πλήκτρῳ Eur. — бряцая плектром на лире7) вести(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)
8) вонзать(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)
ὀϊστὸς ὤμῳ ἐνὴ ἠλήλατο Hom. — стрела впилась в плечо9) поражать, ранить(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)
10) наносить, причинять(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)
11) вдевать, продевать(τι διὰ μέσου τινός Plat.)
12) устремлять, обрушиватьπνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;
ἐδόκει μήνιμα δαιμόνιον ἐλαύνειν τὰς πόλεις Plut. — казалось, что гнев божества обрушился на города;πνοὰς ἀνέμων ζάλην ἐλαυνόντων Plut. — при бушевании ураганных ветров13) устремлять, направлять(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)
14) повышать, доводить15) перен. доводить, приводить(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)
16) проводить, прокапывать(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)
17) проводить, строить, возводить(τεῖχος Hom.)
σταυροὺς πυκνοὺς καὴ θαμέας ἐλαυνέμεν Hom. — строить частокол;τὸ τεῖχος ἐς τὸν ποταμὸν ἐλήλαται Her. — стена доходит до реки18) проливать(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)
19) вызывать, возбуждать(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)
20) пробуждать(ἀρετάς Pind.)
21) выковывать, ковать(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)
22) подчинять себе, покорять, захватывать(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)
23) устремляться, направляться(ἐπὴ κύματα Hom.)
μάλα σφοδρῶς ἐ. Hom. — спешить изо всех сил24) ехать, путешествовать(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)
25) вступать, въезжать(ἐς τὸ ἄστυ Her.)
26) врываться, вторгаться(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)
27) обрушиваться, нападать28) доходить, заходить, продвигатьсяἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;
ἐγγὺς μανιῶν ἐ. Eur. — находиться на грани безумия;ἔξω τοῦ φρονεῖν ἐ. Eur. — сойти с ума;πρόσω ἐλάσαι τῆς πρὸς τοὺς πολεμίους πλεονεξίας Xen. — превзойти врагов в хитрости;οἱ πόρρω ἀεὴ φιλοσοφίας ἐλαύνοντες Plat. — не перестающие заниматься философией;πρὸς τέν νόσον ἐλάσαι Arst. — впасть в болезнь;πόρρω παντάπασιν ἡλικίας ἐληλακώς Plut. — достигший преклонного возраста;ὅ εἰς τοσοῦτον ἤλασεν ἐπιμελείας, ὥστε … Diog.L. — он дошел в своем трудолюбии до того, что … -
7 εξελαυνω
эп. тж. ἐξελάω (fut. ἐξελάσω и ἐξελῶ)1) выгонять(μῆλα ἄντρου Hom.; τὰ πρόβατα ὀψὲ τῆς ἡμέρας Arst.)
2) угонять(ἵππους Τρώων μετ΄ Ἀχαιούς Hom.; med. ἵππους ὑφ΄ ἅρματι Theocr.)
3) гнать вперед или напролом(ἁρμάτων ὄχους Eur.)
4) изгонять(τινὰ γαίης Hom.; Τιτῆνας ἀπ΄ οὐρανοῦ Hes.; δωμάτων Aesch.; πάτρας и ἐκ τῆς πατρίδος Soph.; πᾶν τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς θαλάττης Plat.; med. ἐκ τῆς χώρας Thuc.)
5) выводить, уводить, вести(στρατὸν и στρατιήν Her.)
ἐ. τὸν Ἴακχον Plut. — выступать в шествии, совершать шествие с изображением Иакха (Диониса);τὸν θρίαμβον ἐξελάσαι Plut. — совершить триумфальный въезд6) выбивать, вышибать(πάντας ὀδόντας γναθμῶν Hom.)
7) выковывать, коватьτὸ κέντρον ἐπὴ λεπτὸν ἐξεληλασμένον Polyb. — тонко откованное острие8) (sc. ἑαυτόν) бросаться, устремляться(ἐς πληθύν Hom.)
9) (sc. ἵππον, στρατιάν etc.) выступать (преимущ. в поход), отправляться(ἔς Βοιωτούς Her.; διὰ τῆς Λυδίας ἐπὴ τὸν Μαίανδρον ποταμόν Xen.)
-
8 επαγω
(impf. ἐπῆγον, fut. ἐπάξω, aor. 2 ἐπήγαγον; pass.: fut. ἐπαχθήσομαι, aor. ἐπήχθην)1) приводить(τινὰ δεῦρο Eur.; παῖδάς τινος Plut.)
2) приводить, возбуждать, подстрекать(τὸν Πέρσην Her.; τὸ πλῆθός τινι Arst. - ср. 10)
3) вести, предводительствовать(στρατιήν Her.; στρατόν Plut.)
ἐ. τὸ δεξιὸν κέρας Arph. — бросать в бой правый фланг4) (sc. κύνας) идти на охоту, охотиться Xen.ὡς ἐπάγοντες ἐπῇσαν Hom. — когда они, охотясь, продвигались вперед
5) (sc. σρτατόν) продвигаться с войском(σιγῇ καὴ σχέδην Plut.)
6) привозить, доставлять(τοὺς λίθους Thuc.; τροφὰ ἐπάγεται τῷ σώματι Plat.; med. ἐκ θαλάττης Thuc.)
φεῦξίν τινος ἐπάξασθαι Soph. — найти средство спасения от чего-либо7) проводить(τὰ ἐκ τῶν διωρύχων νάματα Plat.; αὔλακα βαθεῖαν Plut.)
8) med. приводить (в виде цитаты), цитировать(μαρτύρια Xen.; ποιητὰς ἐν τοῖς λόγοις Plat.)
μάρτυρα ἐ. τινά Plat., Arst.; — приводить кого-л. в свидетели, ссылаться на чье-л, свидетельство9) наводить, навлекать, приносить(πῆμά τινι Hes.; γῆρας νόσους τε Plat.; κινδύνους τινί Isae.; ταραχὰς καὴ φόβους Plut.)
εὐδίᾳ ἐ. νέφος погов. Plut. — наводить облако на ясный день, т.е. омрачать (чью-л.) радость;αὐθαίρετον αὑτῷ ἐπάγεσθαι δουλείαν Dem. — добровольно отдавать себя в рабство;φθόνον ἐπαγόμενος Xen. — навлекши на себя зависть10) тж. med. убеждать, склонять, понуждать(τινά Hom., Eur., Thuc., τινὰ ἐπί τι Plat., Dem. и τινὰ ποιεῖν τι Eur., med. Thuc.)
ψῆφον ἐπαγαγεῖν τισι Thuc. — провести голосование среди кого-л.;οὔπω ψῆφος αὐτῷ ἐπῆκτο περὴ φυγῆς Xen. — (среди судей) еще не было проведено голосование о его изгнании, т.е. приговор о его изгнании еще не был вынесен;ἐπάγεσθαί τινα ἐπ΄ ὠφελίᾳ Thuc. — призывать кого-л. на помощь;ἐπάγεσθαι τὸ πλῆθος Thuc. — привлекать на свою сторону народные массы (ср. 2);εἰς τέν πρὸς αὑτὸν εὔνοιαν ἐπάγεσθαί τινα Polyb. — снискивать чьё-л. благоволение11) (sc. τὸν βίον) проводить жизнь, жить12) прилагать, применятьἐ. πληγήν τινι Plut. — наносить удары кому-л.;ἐ. κέντρον ἵπποις Eur. — подгонять стрекалом коней;ἐ. γνάθον Arph. — пускать в ход челюсти;ἐ. ζημίαν Luc. — налагать наказание;τέν διάνοιαν ἐ. τινί Plut. — размышлять о чем-л.;13) привносить, добавлять(πέντε πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ Her.)
θάττονα ῥυθμὸν ἐ. Xen. — ускорять темп;ἐ. τῷ λόγῳ ἔργον Plut. — присоединять к слову дело;αἱ ἐπαγόμεναι (sc. ἡμέραι) Diod. — дополнительные (вставные) дни14) лог. (умо)заключать по методу индукцииἀπὸ τῶν καθ΄ ἕκαστα ἐπὴ τὸ καθόλου ἐ. Arst. — заключать от частностей к общему;
συλλογιζόμενον ἢ ἐπάγοντα Arst. — дедуктивно или индуктивно;πρὴν ἐπαχθῆναι Arst. — прежде, чем будет сделано умозаключение по индукции -
9 επελαυνω
1) толкать вперед, гнатьἐ. ἁμάξας Her. — ездить на повозках;
ἐ. ἵππον τινί Xen. — гнать коня на (против) кого-л.;τὸ ἐπελαυνόμενον τοῦ τομέως Xen. — обух режущего орудия2) (против кого-л.) вести(τέν στρατιήν Her.)
3) выступать с войском, идти войной(τινί Xen.; ἐπὴ τέν Βαβυλῶνα Her.)
4) нападать, атаковать(ἐπήλασαν οἱ ἱππόται Her.; ἱππεῖς ἐπελαύνοντες ἐν τάξει Plut.)
5) мчать, уносить(τινὰ Νείλῳ Eur.)
6) двигаться, идтиἐ. ἐρήμην πολλήν Luc. — совершать долгий путь по пустыне
7) подходить, прибывать (к чему-л.)ἐ. περὴ τὸ ἕρμα Her. — пристать к скале
8) покрывать, отделывать (сверху), выкладыватьπολὺς ἐπελήλατο χαλκός Hom. — много меди было наложено (на щиты);
ἐπὴ δ΄ ὄγδοον ἤλασε χαλκόν Hom. — (мастер) выложил восьмой (слой щита) медью9) налагать -
10 επιβοαω
1) тж. med. обращаться с криком, кричать(τινι и τινι ποιεῖν τι Thuc.)
2) звать, призывать(θεόν Anth.; med. θεούς Hom., Thuc.; Θέμιν Ζῆνά τε Eur.; ἄλλην στρατιήν Her.; med. τινα Plut.)
3) (при чём-л.) петь, запевать(μέλος θεοσεβὲς χέρνιβι Arph.; τὸ Μύσιον Aesch.)
4) ( о собаках) подавать голос, призывать лаем Xen.5) громко осуждать, pass. подвергаться нареканиям(διά τι Thuc.)
6) med. громко браниться(ἐπιβοωμένης τῆς μητρός Luc.)
7) med. громко высказывать, разъяснять(ὠφέλιμα Thuc.)
-
11 ετοιμαζω
(pf. ἡτοίμακα - pass. ἡτοίμασμαι)1) тж. med. приготовлять(γέρας τινί, med. ἱρὸν Ἀθήνῃ Hom.; ἀργύριον ῥητόν Thuc.)
κάπρον ἑτοιμασάτω ταμέειν Hom. — пусть приготовит вепря для заклания2) med. приготовлять для себя, запасаться(πλείονα ἡτοιμασμένος Xen.)
3) med. готовиться, приготовляться(πρὸς τέν χειμασίαν Polyb.)
4) med. принимать необходимые меры5) med. готовить, устраивать, приводить в порядок(δῶμα Eur.; τέν ὁδόν τινος NT.)
6) med. снаряжать, оснащать(νέας Her.; στρατιήν Her.)
7) med. подготовлять, организовывать(τιμωρίαν Thuc.)
8) med. вызывать, причинять(δάκρυα Eur.)
-
12 καταμανθανω
(fut. καταμᾰθήσομαι)1) обследовать, высматривать, разведывать(τέν βασιλέος στρατιήν Her.)
2) исследовать, осматривать(τὸ τραῦμα Plut.)
3) основательно изучать, хорошо усваивать(τι Plat.; ἐκ τῶν γινομένων Arst.)
καταμεμαθηκὼς κατάβασιν εἰς τὸν ποταμὸν καὴ ἀνάβασιν τέν αὐτήν Xen. — хорошо знающий дорогу к реке и обратно4) узнавать, обнаруживатьκαταμαθὼν καταστασιαζόμενος Xen. — обнаружив, что ему оказывается сопротивление
5) замечать, видеть(μετεωριζόμενον καπνόν Xen.)
καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει NT. — взгляните, как растут полевые лилии6) понимать(οὕτω λέγεις ἢ ἐγὼ οὐκ ὀρθῶς καταμανθάνω; Plat.)
-
13 προσαιτεω
1) просить еще, требовать дополнительноπ. μισθόν Xen. — просить прибавки к жалованью;
2) настойчиво выпрашивать, вымаливать(τινά τι Xen., Eur.)
3) просить подаяния NT.π. τέν στρατιήν Her. — просить милостыни у солдат
-
14 στελλω
(fut. στελῶ - эп. στελέω, aor. ἔστειλα - эп. στεῖλα; pass., aor. ἐστάλην с ᾰ, pf. ἔσταλμαι, ppf. ἐστάλμην)1) строить (к бою), выстраивать(ἑτάρους Hom.)
2) снаряжать, готовить, приготовлять(ναῦς Thuc.; στρατιήν Her.; στέλλεσθαι πρός τι Plat.)
ἐπὴ θήρας πόθον στείλασθαι Eur. — иметь желание поохотиться3) одевать, наряжать(τινὰ ἐσθῆτι Her.; τινὰς ὡς θεραπαίνας Xen.)
στολέν θῆλύν τινα σ. Eur. — одевать кого-л. в женскую одежду;στείλασθαι βυσσίνους πέπλους Eur. — надеть на себя полотняные одежды;κατά περ Ἕλληνες ἐσταλμένοι Her. — вооруженные по-эллински;ἐσταλμένος ἐπὴ πόλεμον Xen. — одетый по-военному4) отправлять, посылать(τινὰ ἐς μάχην Hom.; τούτων γὰρ εἵνεκ΄ ἐστάλην Soph.)
ἐπί τι στέλλεσθαι Her. — отправляться за чем-л.;κατὰ γῆν στέλλεσθαι Xen. — следовать сухим путем;μ΄ ἐς οἷκον σὸς λόγος στέλλει πάλιν Aesch. — твоя речь отсылает меня обратно домой, т.е. ты хочешь, чтобы я ушел;στέλλου! Aesch. — уходи!;ὀμφαλὸν γῆς στέλλεσθαι Eur. — отправиться в центр земли, т.е. в Дельфы5) отправляться, идти(ἐς ἀποικίην Her.)
τέν κέλευθον στεῖλαι Aesch. — совершить путь;ἥ ὁδὸς εἰς Ἰνδοὺς ἄγουσα εἰς Κόρινθον στέλλει Luc. — дорога, ведущая в Индию, лежит через Коринф6) преимущ. med. предпринимать, приступать(πρός и ἐπί τι Plat.)
7) тж. med. призывать, приглашатьτοὺς οἴκους στείλασθαί (sc. τινα) Soph. — пригласить кого-л. к себе домой;
τὸν ἐργάτην πέμφον τινὰ στελοῦντα Soph. — пошли кого-л. позвать работника8) приводить(τινὰ βίᾳ Soph.)
9) уводить, увозить(τινὰ σκάφει Eur.)
10) тж. med. мор. стягивать, убирать(ἱστία Hom.; λαῖφος Aesch.)
στέλλεσθαι παρακελευόμενος (sc. ἱστία) Polyb. — приказывающий убирать паруса11) med. сдерживать(ся), подавлять (в себе)σ. τι Polyb. — удерживаться от чего-л.;
λόγον στείλασθαι Eur. — сократить свою речь;σ. τὸ συμβεβηκός Polyb. — замалчивать случившееся;σ. ἀπό τινος NT. — воздерживаться от общения с кем-л. -
15 τασσω
атт. τάττω (fut. τάξω, aor. ἔταξα, pf. τέταχα; pass.: fut. ταχθήσομαι, aor. ἐτάχθην, aor. 2 ἐτάγην, pf. τέταγμαι, ppf. ἐτετάγμην, fut. 3 τετάξομαι)1) ставить, класть, расставлять, располагать или помещать(τι μέσον Eur.; ἥ πόλις ὑπ΄ αὐτέν τέν κορυφέν τέτακται Polyb.)
εἰς τὸ πρόσθεν τ. τι Plat. — ставить что-л. впереди;ἔμπροσθεν τετάχθαι τινός Plat. — быть помещенным (находиться) впереди чего-л.;τ. ἑαυτοὺς ἐπί τινας Xen. — располагаться против кого-л.2) зачислять, включать, относить(τινὰ εἴς τινας Xen. и ἔν τισιν Aeschin.)
πρὸς τέν τῶν Λακεδαιμονίων ξυμμαχίαν ταχθῆναι Thuc. — вступить в союз с лакедемонянами;τῆς πρώτης (τάξεως) τεταγμένος Lys. — зачисленный в первую линию3) воен. строить, выстраивать(τέν στρατιήν Her.; τοὺς ὁπλίτας Thuc.; ἐπὴ τεττάρων ταχθῆναι Xen.)
τάξαι νεῶν στῖφος ἐν στοίχοις τρισίν Aesch. — выстроить флот в три линии;τεταγμένοι Thuc. — в строю, строем4) ставить, назначать(ἄρχοντας Xen.)
τ. τινὰ ἐπὴ τοὺς ἱππέας Xen. — ставить кого-л. во главе конницы;ἐς (τὸ) πεζὸν ταχθῆναι или τετάχθαι Her. — быть назначенным в пехоту;τ. τινὰ ἡγεῖσθαι Xen. — назначать кого-л. проводником;πεζῇ τάσσεσθαι Her. — служить в пехоте;τάσσεσθαι ὑπό τινα и ὑπό τινι Polyb. — быть подчиненным кому-л.;ὅ πρὸς τοῖς γράμμασι τεταγμένος Polyb. — секретарь5) предписывать, приказывать; поручать, возлагать(ὅ νόμος οὕτω τάττει Plat.)
ταχθεὴς τόδ΄ ἔρδειν Soph. — получивший приказ сделать это;τὸ ταττόμενον Arph., τὸ τεταγμένον Xen. и τὸ ταχθέν Soph. — приказание, предписание, поручение;οἷς ἐτέτακτο παραβοηθεῖν Thuc. — на которых было возложено оказание помощи:χρήματα τὰ ἀναλωθέντα τάξασθαι ἀποδοῦναι Thuc. — принять на себя уплату (военных) издержек6) полагать, устанавливать, определять(ζημίαν Arph.; μισθόν τινι Arst.)
τεταγμένα μὲν ποιεῖν, τεταγμένα δὲ λαμβάνειν Xen. — и делать и получать то, что положено;τ. νόμον Plat. — устанавливать (вводить) закон;αὕτη ἥ δίκη αὐτοῖς ἐτάχθη Plat. — такой вот приговор им определен (вынесен);ὥσπερ ἐτάχθη τὸ πρῶτον Thuc. — как решено было с самого начала;χρόνῳ τεταγμένῳ Aesch. — в установленное время;ἐν τῷ τεταγμένῳ (sc. χωρίῳ) Xen. — в установленном месте;τὰ τεταγμένα ὀνόματα Isocr. — общеупотребительные слова;τάξασθαι ποιεῖν (ποιήσειν) τι Polyb. — условиться сделать что-л.;τάττεσθαι πρός τινα περί τινος Polyb. — договариваться с кем-л. о чем-л.
См. также в других словарях:
στρατιήν — στρατία fem acc sg (epic ionic) στρατιά army fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Στρατίην — Στρατίη fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατίην — στράτιος of an army fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Estratia — Στρατίη Estratia Ciudad de la Antigua Grecia Datos generales Habitantes griegos Idioma … Wikipedia Español
Ripe (Grecia) — Ρίπη Ripe Ciudad de la Antigua Grecia Datos generales Habitantes griegos Idioma griego … Wikipedia Español
Ιάς — Ἰάς, άδος, ἡ (Α) 1. αυτή που προέρχεται από την Ιωνία, η ιωνική («τὴν Ἰάδα στρατιήν», Ηρόδ.) 2. η ιωνική διάλεκτος («ἐν τῇ Ἰάδι γράφειν», Λουκιαν.) 3. ιωνικό άνθος, το ίον. [ΕΤΥΜΟΛ. Αρχ. θηλ. < ‘Ιωνες κατά το Ελλάς < Έλληνες] … Dictionary of Greek
επείτε — ἐπείτε και ἐπεί τε (Α) όταν, αφού («εἰσέβαλε μέν νυν στρατιὴν καὶ οὗτος, ἐπείτε ἧρξε», Ηρόδ.) … Dictionary of Greek
ιδρύω — (ΑΜ ἱδρύω) (ενεργ. και μέσ.) οικοδομώ, κτίζω («ο ναός ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα» β. «ἱδρύσαντο ὑπὸ τῇ ἀκροπόλι Πανὸς ἱρόν», Ηρόδ.) νεοελλ. συνιστώ, συγκροτώ («ιδρύω πολιτικό κόμμα») αρχ. 1. πείθω κάποιον να παραμείνει, να εγκατασταθεί («αὑτός τε… … Dictionary of Greek
προσβάλλω — ΝΜΑ, προσβάνω και προσβέλνω Ν, επικ. τ. προτιβάλλω Α [βάλλω] κάνω επίθεση, επιτίθεμαι, εφορμώ («τὴν μὲν ἄλλην στρατιὴν κελεύειν πέριξ προσβάλλειν τὸ τεῑχος» Ηρόδ.) νεοελλ. 1. βλάπτω, κάνω κακό («ο ιὸς προσβάλλει κυρίως το νευρικό σύστημα») 2.… … Dictionary of Greek
συνεξάγω — ΜΑ [ἐξάγω] προκαλώ εξαγωγή ενός πράγματος μαζί με άλλα ή ύστερα από άλλα, αποβάλλω επίσης («τὰ καθαρτικὰ τῶν φαρμάκων καὶ ἑαυτὰ τοῑς χυμοῑς συνεξάγει», Σέξτ. Εμπ.) αρχ. 1. οδηγώ έξω ή προς τα έξω ταυτοχρόνως («συνεξάγειν στρατιήν», Ηρόδ.) 2. παθ … Dictionary of Greek
τάσσω — ΝΜΑ, και αττ. τ. τάττω Α 1. βάζω, τοποθετώ σε κατάλληλη θέση 2. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) τεταγμένος, η, ο και μόνο στη νεοελλ. και ταγμένος, η, ο α) τοπ. ο παρατεταγμένος β) χρον. ο καθορισμένος από πριν, προδιαγεγραμμένος νεοελλ. 1. ορίζω … Dictionary of Greek