-
1 σαρδονιον
τό шнур верхнего края звероловной сети Xen. -
2 σαρδόνιον
σαρδόνιονbitter: neut nom /voc /acc sgσαρδόνιοςmasc acc sgσαρδόνιοςneut nom /voc /acc sg -
3 σαρδόνιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σαρδόνιον
-
4 Σαρδόνιον
ΣαρδώMete..masc acc sgΣαρδώMete..neut nom /voc /acc sg -
5 σαρδονίοις
σαρδόνιονbitter: neut dat plσαρδόνιοςmasc /neut dat pl -
6 σαρδονίου
σαρδόνιονbitter: neut gen sgσαρδόνιοςmasc /neut gen sg -
7 σαρδονίων
σαρδόνιονbitter: neut gen plσαρδόνιοςfem gen plσαρδόνιοςmasc /neut gen pl -
8 σαρδάνιος
σαρδάνιος, γέλως, das grimmige Hohngelächter eines Zornigen, zu eigenem Schaden od. bei eigenem Schmerze des Lachenden, nach Schol. Plat. p. 396: ὅϑεν ἀπὸ τοῠ σεσηρέναι διὰ τὴν φλόγα τὸν σαρδάνιόν φησι λεχϑῆναι γέλωτα (Σιμωνίδης), wo auch Soph. frg. 171 angeführt wird; μείδησε δὲ ϑυμῷ σαρδάνιον μάλα τοῖον, Od. 20, 302; wahrscheinlich von σαίρω, zähnefletschend, grinsend, hohnlachend, ἀνεκάγχασε μάλα σαρδάνιον, Plat. Rep. I, 337 a, vulgo σαρδόνιον, wie auch bei Pol. 17, 7, 6 vor Bekker σαρδόνιον ὑπομειδιάσας stand; σαρδάνιον γελᾶν Mel. 52 (V, 179). – Andere schrieben σαρδόνιον u. leiteten es von einer giftigen Pflanze σαρδόνιον her, die bes. in Sardinien wachse u. das Gesicht dessen, der von ihr esse, zu einem unwillkürlichen grinsenden Lachen verziehe. – Bei Luc. asin. 24 u. Iup. trag. 16 schreibt Jacobitz σαρδώνιον.
-
9 σαρδάνιος
A bitter or scornful smiles or laughter,μείδησε δὲ θυμῷ σαρδάνιον μάλα τοῖον Od.20.302
; so ;ὑπομειδιάσας σαρδάνιον Plb. 18.7.6
;τί μάταια γελᾷς.. ; τάχα που σαρδάνιον γελάσεις AP5.178
(Mel.);πεφύλαξο σίνεσθαι, μὴ καὶ σ. γελάσῃς APl.4.86
; ridereγέλωτα σαρδάνιον Cic.Fam.7.25.1
. (Perh. connected with σεσηρώς, grinning, sneering, Sch.Pl. l.c.; cf. [full] σαρδάζων· μετὰ πικρίας γελῶν, Phot., Suid. —The common expl. given of this laugh was that it resembled the effect produced by a Sardinian plant (Ranunculus Sardoüs, Sardinian crowfoot, called [full] σαρδάνη by Tz. ad Hes. Op.59, [full] σαρδόνιον by Ps.-Dsc.2.175, D.Chr.32.99) which when eaten screwed up the face of the eater, Paus.10.17.13, Sch.Pl. l.c., Phot., Serv.ad Verg.Ecl.7.41; whence later authors wrote σαρδόνιον or σαρδώνιον (from Σαρδώ ) for σαρδάνιον, Ps.-Dsc. l.c., D.Chr. l.c., Luc.Asin.24, etc., σαρδώνιος γέλως and- ωνία πόα Dsc.Alex.14
, and σαρδόνιον appears as a v.l. in Hom. and Pl.; hence our form sardonic; this and other explanations are given in Timae.29, Zen.5.85, Tz.ad Lyc.796, Sch. Pl. l.c.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σαρδάνιος
-
10 σαρδων
-
11 σαρδάνιος
σαρδάνιος, γέλως, das grimmige Hohngelächter eines Zornigen, zu eigenem Schaden od. bei eigenem Schmerze des Lachenden; wahrscheinlich von σαίρω, zähnefletschend, grinsend, hohnlachend; andere schrieben σαρδόνιον u. leiteten es von einer giftigen Pflanze σαρδόνιον her, die bes. in Sardinien wachse u. das Gesicht dessen, der von ihr esse, zu einem unwillkürlichen grinsenden Lachen verziehe -
12 σαρδών
-
13 ἀνα-καγχάζω
ἀνα-καγχάζω, laut auflachen, μέγα Plat. Euthyd. 300 d; ἀνεκάγχασε σαρδόνιον Rep. I, 337 a.
-
14 ανακαγχαζω
засмеяться, захохотать Plut. -
15 σαρδονίω
-
16 σαρδονίῳ
-
17 σάρδιον
σάρδιον, τό,A the Sardian stone, Pl.Phd. 110d, Thphr.Lap.8,23, J. BJ5.5.7, Apoc.4.3, al., PHolm.3.36; as a seal, IG22.1408.9 (iv B.C.), Inscr.Délos 442 B3 (ii B.C.); σάρδια, of female ornaments, Ar.Fr.320.13, cf. Men.373.—This stone was of two kinds, the transparent-red or female being our carnelian, the transparent-brown or male our sardine, Thphr.Lap.30:—later λίθος σάρδιος, Phlp.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σάρδιον
-
18 σαρδών
-
19 σάρδιον
Grammatical information: n.Meaning: name of a gem, `carnelian, sardine' (Pl., Thphr. etc.), also = `seal' (insch.); σαρδώ, - οῦς f., λίθος σάρδιος, σάρδιον σάρδινος, σαρδόνιον `id.' (rare a. late).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Prob. prop. "stone from Sardes", after the place of origin. Semit. etymologie by Lewy Fremdw. 57 f. (quite doubtful). Lat. LW [loanword] sarda, - ius, - inus lapis, sardonyx. But see Hester, Lingua 13, 1965, 375.Page in Frisk: 2,678Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σάρδιον
См. также в других словарях:
σαρδόνιον — bitter neut nom/voc/acc sg σαρδόνιος masc acc sg σαρδόνιος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδόνιον — (I) τὸ, Α [σαρδών, όνος] σαρδών*. (II) τὸ, Α ημιπολύτιμος λίθος, το σάρδιο. [ΕΤΥΜΟΛ. Μτγν. τ. τού σάρδιον] … Dictionary of Greek
Σαρδόνιον — Σαρδώ Mete.. masc acc sg Σαρδώ Mete.. neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδονίοις — σαρδόνιον bitter neut dat pl σαρδόνιος masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδονίου — σαρδόνιον bitter neut gen sg σαρδόνιος masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδονίων — σαρδόνιον bitter neut gen pl σαρδόνιος fem gen pl σαρδόνιος masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδονίῳ — σαρδόνιον bitter neut dat sg σαρδόνιος masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
SARDINIA — insul. et regnum in mari Ligustico, a variis habitata populis, tandem a Poenis occupata est, quibus tamen illam Romani eripuerunt. A Saracenis postmodum capta, inde a Pipino eiectis, A. C. 809. diu Pisanis et Genuensibus contentionis argumentum… … Hofmann J. Lexicon universale
RADAUNUS seu RODAUNUS — amnis Germaniae, qui, Dantiscum praeterlapsus, sub ipsis oppidi moenibus, tertiô a mari milliari in Vistulam fluv. influti. Η᾿ριδανὸν, iudice Cluveriô, vocat Herodotus, qui ait, in extremis Europae finibus, Η᾿ριδανὸν καλέεςθαι πρὸς βαρβάρων… … Hofmann J. Lexicon universale
Ranunculus — Taxobox name = Ranunculus image width = 250px image caption = Creeping buttercup ( Ranunculus repens ) regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Ranunculales familia = Ranunculaceae genus = Ranunculus genus authority … Wikipedia
Sardonicism — (connected with guffaw ) characterizes as distinct from Sarcasm not a contumely or bitter, but a ferocious, painful derision.OriginThe aborigines of Sardinia la. Sardoni would kill their elderly and laugh while doing this. This is called sardonic … Wikipedia
