πρὸς+τὰς+ῥ

(χειρός τινι, δίφρου Hom.; ἀντύγων ἄπο Eur.; ἐκ τοῦ τρήματος Arph.; ὀδόντες ἐκπίπτουσιν Arst.)

(Hom. - in tmesi; εἰς γῆν τένδε Eur.; πρὸς τέν χώραν Plat.)

(ἐξ αἰγείρων ἐκπίπτει τὸ ἤλεκτρον Arst.)

(ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματός τινος Plat.)

(οἱ πολέμιοι ἐκπίπτοντες Her., Xen. - ср. 13; ἐκπεσόντες ξίφη ἔχοντες Xen.; εἰς τὰς εὐρυχωρίας ἐκπεσεῖν Polyb.)

(τῆς ἀγορᾶς δρόμῳ Plut.)

(Ἀθήναζε Thuc.; πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους Xen.)

(τραγῳδία ἐκπίπτει Arst.; ἐκπίπτοντες ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντες Luc.)

εἰς λήθην τινὸς ἐκπεσεῖν Aeschin. — забыть о чем-л.;

(πρός τινος Aesch., Soph.)

(τυραννίδος Aesch.; τῆς φιλίας τινός Plut.)

(ὑπό τινος Her., Thuc.; ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐκπίπτοντες Thuc.; τῶν οἰκιῶν ἐκπεπτωκότες Xen.; τῆς πατρίδος Plut.)

ἐκπεσεῖν εἰς ἀνθρώπους Plat. — стать достоянием людей, т.е. общеизвестным;

(οἱ νῦν ἐκπίπτοντες χρησμοί Luc.; ἐκπίπτει χρησμὸς ποιεῖν τι Diog.L.)

(ἥ στάσις φιλία - v. l. ἐς φιλίαν - ἐξεπεπτώκει Thuc.; εἰς ἀλλότριον εἶδος Plat.)

(εὐκολία καὴ εὐ. Plat.; ἐν τῷ ποιεῖν Plut.)

(τοῦ Πραξιτέλους Luc.)

(τῆς πονηρίας Plat.; πρὸς ὀργήν Luc.)

(πρὸς τοὺς ἔρωτας и περὴ τὰς γυναῖκας Plut.)

(περὴ τοὺς ὅρκους, πρὸς τὸν δῆμον Plut.)

(τῆς πράξεως Aeschin.; ἐν ταῖς μεταβολαῖς Plut.)

(τινός Thuc., Arph., εἴς Her., NT. и πρός τινα Aesch., Thuc., Dem., Arst., NT.)

(εἴς τι Her., Xen., πρός и ἐπί τι Plat. и κατά τι Polyb.)

ἱ. πολεμεῖν Xen. — способный воевать;

ἱ. ζημιοῦν Xen. — имеющий право карать;

(χρόνος Arph.; οὐσία Arst.; πλῆθος Polyb.; ἀργύρια NT.)

(τοῖς Ῥωμαίοις Polyb.)

(τὸ λοιπὸν χρυσίον Plut.; med. τὸ χρυσίον ἐπὴ ταῖς τραπέζαις Dem.)

καταλλάττεσθαί τι πρός τι Plat., Arst. или ἀντί τινος Plat. — менять что-л. на что-л.;

(σφέας Her.; αὐτους πρὸς ἀλλήλους Arst.; τινὰ ἑαυτῷ NT.)

(τὰς ἔχθρας καὴ τοὺς πολέμους, τέν ἔχθρην τινί Her.)

(τάλαντα Hom.; τὸ πρόσωπον εἰς τέν γῆν NT.)

(ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός Polyb.; ἥ ἡμέρα ἤρξατο κ. NT.)

(μάστιγα ποτὴ ζυγόν, σάκεα ὤμοισι Hom.)

(ἅρματα πρὸς ἐνώπια Hom.)

(κλῇθρα Soph.)

(φύλλα κεκλιμένα Hom.)

(τινὰ εἰς εὐνήν Eur.)

κλίνθη κεκμηώς Hom. — (Ахилл) лег усталый;

(ἔντεα χθονὴ κέκλιτο Hom.)

(ἁλί Hom.; εἰς τὰς ἄρκτους Polyb.; πρὸς Φοινίκην Diod.)

(λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Hom.)

(Ἀλφεοῦ πόρῳ Pind.)

(τι ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὴ τὰ δεξιά Plat.)

(ὄσσα πάλιν Hom.)

κ. μάχην Hom. — изменять ход сражения

(Τρῶας Hom.; παρεμβολὰς ἀλλοτρίων NT.)

κ. ἐπ΄ или παρ΄ ἀσπίδα Polyb. — поворачиваться в сторону щита, т.е. налево;

(τινα εἰς πόλεμον Hom., Thuc.; τινα ποτὴ κλέος Pind.)

(πόλεμον Hom.)

(πυλάων ἀντίον ἀΐξασθαι Hom.)

(ὁ. τινος Hom., ἐπί τινα Her. и εἴς или κατά τινα Xen.)

(πρὸς τὸν πόσιν, εἰς ἀγῶνα Eur.; ἐς μάχην Aesch.; κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τέν θάλασσαν NT.)

(πρὸς τέν ἡδονήν, ἐπ΄ ἀλήθειαν Plat.)

(οὖρον, ἵππους Hom.; πηδάλιον Pind.; πρόσωπον πρός τινα Eur.; ὄμμα Plat.)

(σ. κάτω Soph.)

(τέν γῆν Xen.)

(τὸν ἄτρακτον Plat.; κύκλῳ στρέφεσθαι Arst.; Ἄρκτος, ἥτ΄ αὐτοῦ στρέφεται Hom.)

(σπάρτα ἐστραμμένα Xen.)

(τὰ γράμματα Plat.)

(τινά Arph.; ψυχήν Plat.)

(τι Eur., Luc.)

(ἔν τινι Plat.)

(ὁπότε στρέψαντες ἱκοίατο τέλσον ἀρούρης Hom.)

κλισίην τιθήμεναί τινι Hom. — поставить кресло для кого-л.;

(ἱστία ἐν νηΐ, ἔναρα ἐς δίφρον Hom.)

(τινὰ ἑν Λυκίης δήμῳ Hom.; τινὰ εἰς ἐρημίαν Plat.)

(τι χερσί τινι или ἐν χερσί τινος Hom.)

(στήλας ἐν γαίῃ Hom.)

ἐς ταφὰς и ἐν τάφῳ τ. Soph. — хоронить;

(τὰ ὀστᾶ Hom., Thuc.)

τίθεσθαί τινι Dem. и μετά τινος Aesch. — голосовать за кого-л.;

(κυνέην ἐπὴ κρατί Hom.; στέφανον ἀμφὴ βοστρύχοις Eur.)

(τέρματα Hom.)

(ἆθλα Thuc., Plat.)

σπουδέν θέσθαι Soph. — проявить усердие;

(ἀσπίδας θεοῖς Eur.)

(τὰ φυτά Xen.)

(χρήματα μυχῷ ἄντρου Hom.)

βούλομαι ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ θεῖναι Plat. — я хочу это вам представить в ясном виде (разъяснить)

(ἀργύριον Plat.)

(τὰς εἰσφορας Dem.)

(τι Arph.)

(χάριν τινί Her., Aesch.)

(τέν ἐλπίδα ἔν τινι τ. Plut.)

(ἐν στήλῃ Plat.)

(τέν ἔθηκαν Ἀθηναίης ἱέρειαν Hom.)

(οὕτω νῦν Ζεὺς θείη! Hom.)

τί τι τ. Soph. и τι ἔν τινι τίθεσθαι Soph., Eur., Plut.; — считать что-л. чем-л.;

(ἐν τοῖς φίλοις τ. τινα Xen.)

ἐν αἰτίῃσι τ. τινά Her. — считать кого-л. виновником;

(μέγα σθένος Ὠκεανοῖο Hom.)

(πολὺν κέλαδον Hom.; κραυγήν Eur.)

(δόρπον Hom.)

(κέλευθόν τινι Hom.)

(σῆμά τινι Hom.)

(ἔριν μετ΄ ἀμφοτέροισιν Hom.; γέλων τινί Eur.)

(φιλότητα ἐν ἀμφοτέροισιν Hom.)

(εἰρήνην πρός τινα Polyb., Plut.; συμμαχίαν τινί Plut.)

(ἄλγεά τινι Hom.; πῆμα ἑαυτῷ Soph.; βλάβην Aesch.)

(ὄνομά τινι Hom., Plat.; ὄνομα τίθεσθαί τινι Hom., Her., Plat.)

τινὴ λίθον τίθεσθαι Plat. — называть что-л. камнем (ср. 23)

(τιμήν τινι Hom.)

(θεῖναι κήρυγμα Soph.)

(νόμον Soph., Plat.; νόμοι τοὺς ἄν σφι Σόλων θῆται Her.)

(ἡμέραν θέσθαι Dem.)

(ἀγῶνα Xen., Plat.)

(τὸν πόλεμον Thuc. - ср. 24)

φ. τινός и ἐπί τινι Plat., ὑπέρ τινος, περί и πρός τι Polyb. — честолюбивое рвение к чему-л.;

(φιλονεικίαι καὴ φιλοτιμίαι Plat.; φθόνος καὴ φ. Isocr., Plut.)

φιλοτιμίας τὸν δῆμον ἀναλαμβάνειν Plut. — щедротами привлекать к себе народ;

(φιλοτιμίαν κτᾶσθαι Aeschin.)

στενάχοντες φοίτων Hom. — они бегали, издавая стоны;

φοίτα μακρὰ βιβῶσα Hom. — она удалилась большими шагами;

(ὄρνιθες φοιτῶσιν Hom.)

(τινι и παρά τινα Plat., πρός τινα и παρά τινι Plut.)

(πρὸς и παρὰ τέν γυναῖκα Lys., Plut.; παρὰ и πρὸς τὸν ἄνδρα Her., Plut.)

(τρία φοιτᾷ σώματα διὰ τέν ψύξιν, ὕδωρ καὴ χιὼν καὴ χάλαζα Arst.; τὸ Σερτωρίου κλέος ἐφοίτα πανταχόσε Plut.)

διδάσκειν τοὺς φοιτῶντας Plat. — обучать учеников;

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(τὰς κεφαλὰς μίτρῃσι Her.)

(κόμας δάφνᾳ Pind.; χρυσῷ στεφάνῳ Thuc.: λόγχην ταινίαις καὴ στεφανώμασι Plut.)

(ἄνθος ἐπὴ κροτάφοις Anth.)

(τοὺς νικῶντας Arph.)

(τροφῇ τε καὴ τοῖς ἄλλοις Plat.)

(τινα Plut.)

(κρώβυλον τῶν τριχῶν Thuc.)

(τι πρός τι Plut.)

ἀναδῆσαι ἑαυτὸν ἔς τινα Her. — вести свою родословную от кого-л.

(τινὰ ἀπὸ φόνου и φόνου Soph.; τὰς αὑτῶν νῆας Plut.)

(ἀνασωθῆναι εἰς Κατάνην Lys.; εἰς τὰς πατρίδας Xen.; ἐκ φυγῆς Polyb.)

(ἀνασώσασθαι ἀρχήν Her.; τέν πατρῴαν δόξαν Xen.)

(ἐκεῖνο τὸ ἔπος Her.)

(τινί τι Arph., Plat., Plut. и τι ἐπί τι Plat.; τὰς ἀρχὰς κατ΄ ἀξίαν Arst.)

(ἄστυ Pind.)

(τινα κρεουργηδόν Her.; med. χεροῖν χρόα Eur.; οὐχ ὅλος, ἀλλὰ διεσπασμένος Arst.; ὑπὸ τῶν κυνῶν διασπᾶσθαι Plut.; перен. πρὸς τοσαύτας ὑπηρεσίας διασπώμενος Luc.)

(σταύρωμα Xen.; γέφυραν Polyb.; χάρακα Plut.)

(νόμους Xen.; πόλιν Plat.; πολιτείας Dem.)

(τὸ στράτευμα διεσπασμένον Thuc.; τὰς φάλαγγας Arst.; τέν τάξιν Plut.)

(τινα καί τινα ἀπ΄ ἀλλήλων Xen.; διασπᾶσδαι ἀπὸ τῶν φίλων καὴ συνήθων Arst.)

(ἐς χαράδρας καὴ ἐνέδρας Thuc.: δικτύων βρόχους Eur.)

(πέπλους, sc. τινός Eur.)

(πτηνὸς κῶμος ἐσπίπτει δόμοις Eur.; φλὸξ εἰσπίπτει εἰς τὰς οἰκίας Arst.)

(ἐς τοὺς ἀγρούς и πρὸς τέν πόλιν Thuc.; ἐς τὸν πεζόν Her.; ἐπὴ τὰς θύρας Plut.)

(ὁρμέ εἰσέπεσέ τινι ποιεῖν τι Thuc.)

(τὸ ναυτικόν Thuc.)

(σῖτα Xen.)

(ὑψηλὰ τείχη Arph.)

(τὸ εὐπρεπὲς τοῦ λόγου Thuc.; ὅπλα εἰς κόσμον ἐκπεπονημένα Xen.; ἐκπεπονημένα διαγράμματα Plat.)

(τέν ὕλην Plut.)

(ἐπιτακτὸν μέτρον Pind.; χωρίον ἐκπεπονημένον Plut.)

(τέν δίαιταν Xen.; τέν τροφήν Arst.)

(ἄγαλμα πέπλοισι Eur.)

(δολιχὰν τρίβον Anth.; ἀέθλους Theocr.)

(τινα μαλθακὸν σιδαρίω Theocr. - v. l. ἐξ ποιέω)

(τὰ ἐντεταλμένα, med. τάδε Eur.)

(ξυνῇ ἐ. ἄκη Aesch.)

(τέν τεκοῦσαν Eur.)

τῶν ἐκδήμων φίλων ἐ. τύχας Eur. — заботиться о судьбе отсутствующих друзей;

(τινα Eur.)

(τὰ πρὸς πόλεμον Xen.; τὰς ὀρχήσεις Polyb.)

(μαθεῖν τι Plut.)

(ἐκπονηθεὴς περὴ ταῦτα и ἐκπονούμενος ταῖς φροντίσι Plut.)

(τινα ποιεῖν τι Eur.)

(θάνατόν τινος Eur.)

(Ἕκτορα περὴ σῆμα, sc. Πατρόκλου Hom. и περὴ τείχη Eur.; τινά τινος Hom., Arph., Luc.; δίκτυον ἐς βόλον Theocr. - ср. 3)

(ἡμίονοι ἕλκον ἀπήνην Hom.)

(ὀϊστὸν ἐκ ζωστῆρος, med. ξίφος ἐκ κολεοῖο Hom.; ἔγχος ἐπί τινι Eur.; sc. δίκτυον Arst. - ср. 1)

(νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἑλκόμενος ἀπὸ τοῦ βήματος Xen.)

(τὸ πρόσφορον ἐντεῦθεν ἐπί τι Plat.)

(ἱστία Hom.; ἱστόν τε καὴ ἱστίον HH.)

(νευρήν Hom.; τόξον Her., Xen.)

(τὸ ἱμάτιον Arst.; πέδας Her.)

(ὀνύχεσσι παρειάν Eur.; ὑπ΄ ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυσθῆναι Her.)

(ἀέρα, πνεῦμα Arst.)

(μέθυ Eur.)

(αἱ ῥίζαι ἕλκουσι τροφήν Arst.; ὅ ἥλιος ἕλκει τὸ ὕδωρ Her. и τὸ ὑγρόν Arst.)

(Ἰοκάστης μαστόν Eur.)

(τινὰ κλητεύσοντα Arph.)

(ἕλξειν καὴ ὑβριεῖν τινα Dem.)

(ὥστε Μαγνῆτις λίθος Eur.; ἐχθροὺς ἐφ΄ ἑαυτόν Dem.)

(τινὰ ἐφ΄ ἡδονάς, τὰς πολιτείας εἰς τυραννίδας Plat.)

(τέν παιοίσκην Lys.)

(τρίτον ἡμιτάλαντον Her.; τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα νομίζεται Plat.)

(χαίτας ἐκ κεφαλῆς Hom.)

(ἥ εὐωχία ἑλκυσθεῖσα Polyb.; τὸν χρόνον Plut.)

(πάσας προφάσεις Her.; πᾶν πρᾶγμα καὴ κατηγορίαν Polyb.)

(κόρδακα Arph.)

(Ἕκτορα περὴ σῆμα, sc. Πατρόκλου Hom. и περὴ τείχη Eur.; τινά τινος Hom., Arph., Luc.; δίκτυον ἐς βόλον Theocr. - ср. 3)

(ἡμίονοι ἕλκον ἀπήνην Hom.)

(ὀϊστὸν ἐκ ζωστῆρος, med. ξίφος ἐκ κολεοῖο Hom.; ἔγχος ἐπί τινι Eur.; sc. δίκτυον Arst. - ср. 1)

(νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἑλκόμενος ἀπὸ τοῦ βήματος Xen.)

(τὸ πρόσφορον ἐντεῦθεν ἐπί τι Plat.)

(ἱστία Hom.; ἱστόν τε καὴ ἱστίον HH.)

(νευρήν Hom.; τόξον Her., Xen.)

(τὸ ἱμάτιον Arst.; πέδας Her.)

(ὀνύχεσσι παρειάν Eur.; ὑπ΄ ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυσθῆναι Her.)

(ἀέρα, πνεῦμα Arst.)

(μέθυ Eur.)

(αἱ ῥίζαι ἕλκουσι τροφήν Arst.; ὅ ἥλιος ἕλκει τὸ ὕδωρ Her. и τὸ ὑγρόν Arst.)

(Ἰοκάστης μαστόν Eur.)

(τινὰ κλητεύσοντα Arph.)

(ἕλξειν καὴ ὑβριεῖν τινα Dem.)

(ὥστε Μαγνῆτις λίθος Eur.; ἐχθροὺς ἐφ΄ ἑαυτόν Dem.)

(τινὰ ἐφ΄ ἡδονάς, τὰς πολιτείας εἰς τυραννίδας Plat.)

(τέν παιοίσκην Lys.)

(τρίτον ἡμιτάλαντον Her.; τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα νομίζεται Plat.)

(χαίτας ἐκ κεφαλῆς Hom.)

(ἥ εὐωχία ἑλκυσθεῖσα Polyb.; τὸν χρόνον Plut.)

(πάσας προφάσεις Her.; πᾶν πρᾶγμα καὴ κατηγορίαν Polyb.)

(κόρδακα Arph.)