-
101 δια-βόρος
δια-βόρος, durchfressend, νόσος δ. πόδα, den Fuß durchfressender Schaden, Soph. Phil. 7; vgl. Tr. 1074. – Pass., διάβορος, zerfressen, πρός τινος, 673.
-
102 ἐκ-πράσσω
ἐκ-πράσσω, 1) ausmachen, vollführen; Aesch. Ag. 568; τόδ' ἐξέπραξεν, ὥστε Βόσπορον κλεῖσαι Pers. 709; vgl. Eur. Alc. 298; τοὖργον Soph. O. C. 945; ἐξέπραξαν ὡς δοῠναι δίκην Ant. 303; ὁ μάντις μάντιν ἐκπράξας ἐμέ, der mich zur Seherinn machte, Aesch. Ag. 1248; τὸν καλλίνικον ἐξεπράξατε εἰς γόον, ihr habt das Jubellied in Jammer verkehrt, Eur. Bacch. 1161; τὸ ἐκπραχϑέν Plat. Legg. IX, 866 d. – Auch = tödten, Soph. O. C. 1655, wie Eur. Hec. 515. – In Prosa gew. 2) einfordern, eintreiben, Schulden, Abgaben; χρέος Aesch. Suppl. 467; τινὰ πολλὰ χρήματα, von ihm eintreiben, Thuc. 8, 108; τοὺς ταμίας ἐκπράττειν Plat. Legg. VI, 774 e; τὴν ζημίαν Xen. Lac. 8, 4; auch μητρῷον φόνον, den Mord rächen, Eur. Med. 1305, wie Or. 416, eigentl. αἵματος δίκην, die Buße für den Mord eintreiben, Herc. Fur. 43; und so im med., Δωριέος φόνον πρός τινος, an Jem. rächen, Her. 7, 158.
-
103 αδοξεω
1) быть незнатным Eur., Plut.2) иметь дурную славу(παρά τινι Plut.)
ἀ. καὴ καταφρονούμενος ζῆν Xen. — быть окруженным бесславием и презрением3) не уважать, презирать(τινα Plut.)
ἀδοξεῖσθαι πρός τινος Xen. — быть в презрении у кого-л. -
104 αποφθινω
(эп. ῑ, атт. ῐ)1) уничтожать, губить(τινά Hes., Soph.)
2) pass. гибнуть, погибать Hom., Pind.ἀποφθίμενος Hom. — убитый, мертвый
3) погибать(ἀποφθίνει τὸ τάρβος Aesch., τὰ χρηστά Soph.)
4) утрачивать, терятьἀποφθίσαι βίον πρός τινος Aesch. — пасть от чьей-л. руки
-
105 δοριδματος
-
106 εκτος
I.Iadv.1) прочь, вон(ῥίπτειν Soph.; ἕλκειν Plat.)
οὐκ ἐ. εἶ ; Soph. — не уйдешь ли?, т.е. уходи прочь;εἰ δ΄ ἐ. ἔλθοις Soph. — если же ты преступишь (клятву);ὅ ἐ. Arst. — внешний;οἱ ἐ. Plat., Polyb. — посторонние, чужие, иноземцы;οἱ ἐ. (sc. τοῦ νῦν) χρόνοι Arst. — прошлое и будущее2) помимоἐ. εἰ μή Luc. — если только не, разве лишь
II1) вне(τείχεος Hom.; τῆς πολιτείας Arst.)
πολιτικῶν καὴ στρατειῶν ἐ. γενέσθαι Plat. — не быть уже способным к несению государственной и военной службы2) кроме, за исключением(ἀποκτείνειν ἅπαντας ἐ. ὀλίγων Xen.)
3) сверх, помимо(ἔχεις τι ἐ. τούτων λέγειν; Plat.)
4) в стороне от, безἐ. πημάτων εἶναι Soph. — не знать несчастий;
ἐ. πρός τινος αἰτίης εἶναι Her. — быть невиновным перед кем-л.5) сверх, свышеἐπείτε ἐ. πέντε ἡμερέων ἐγένετο Her. — по прошествии пяти дней
6) помимо, вопреки, против(ἐλπίδος Soph.; δοκημάτων Eur.)
II.3[adj. verb. к ἔχω См. εχω] могущий быть предметом обладания, которым можно владеть(ἀγαθὰ ἑκτὰ καὴ μεθεκτὰ καὴ ὑπαρκτά Diog.L.)
III.I3[ἕξ] шестой Hom. etc.IIὅ (sc. μήν - лат. sextilis, позднее augustus) шестой месяц года (согласно римскому календарю, по которому год начинался в марте) Plut. -
107 επιορκεω
(fut. ἐπιορκήσω, aor. ἐπιώρκησα, pf. ἐπιώρκηκα - Her. ἐπιόρκηκα)1) давать ложную клятву, быть клятвопреступникомἐ. πρός τινος Hom., τινα Arph., Xen. и τι Her. — ложно клясться кем(чем)-л.;
ὅρκους τινὴ ἐ. Dem. — давать кому-л. ложные клятвы2) арх. приносить клятву, клястьсяἐπιορκήσας τὸν Ἀπόλλω Solon ap. Lys. — поклявшись Аполлоном
-
108 επιφθονος
21) возбуждающий ненависть, ненавистныйἐ. πρός τινος Her. и ἐ. τινι Plat. — ненавистный кому-л.;
εἴ τῳ θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν Thuc. — если мы повели (эту) войну вопреки воле кого-л. из богов2) невыносимый, неприятный(λόγοι Plat.)
3) достойный порицания, плохой(αἰτία Plut.)
οὐδέν ἐστ΄ ἐπίφθονον Arph. — (в этом) нет ничего дурного4) питающий ненависть, ненавидящий, враждебный(τινι Aesch.)
-
109 κατανικαω
-
110 φθιω
(ῑ; fut. φθίσω с ῑ и ῐ, aor. 1 ἔφθισα с ῑ и ῐ - эп. φθῖσα, aor. 2 ἔφθιον, pf. ἔφθῐκα; pass.: aor. ἐφθίθην - эп. 3 л. pl. ἔφθιθεν, pf. ἔφθῐμαι, ppf. ἐφθίμην)1) тж. med. кончаться, проходитьπρίν κεν καὴ νὺξ φθῖτο Hom. — ночь кончится раньше (чем успею всех перечислить);
ἥ νῦν φθιμένη νύξ Soph. — только что минувшая ночь2) преимущ. med.-pass. погибать, умирать(δόλῳ, ὑπὸ νούσῳ Hom.; νόσοις Soph.)
πρός τινος φθίσθαι Eur. — погибнуть от чьей-л. руки;οἱ φθίμενοι Hom., Trag., Xen. — погибшие, убитые, мертвецы3) губить, уничтожать(τινά Hom., Aesch., Soph.). - см. тж. φθίνω
-
111 χορευω
тж. med.1) учреждать священные пляски2) устраивать хороводные пляски, водить хороводы Pind., Trag., Dem., Plut.χορεύεσθαι Βακχίῳ Eur. — устраивать хороводы в честь Вакха;
ἱκανῶς κεχορευχώς Plat. — достаточно опытный в хороводном искусстве3) плясать, танцевать(χορεῦσαι ὑφ΄ ἡδονῆς Arph.; χ. καὴ ἐν εὐπαθείῃσι εἶναι Her.)
4) славить хороводными плясками(Φοῖβον Pind.; Ἴακχον Soph.)
χορεύεσθαι τὰν κόραν καὴ ματέρα Eur. — водить хороводы в честь дочери и матери (т.е. Персефоны и Деметры);χορεύεσθαι (pass.) πρός τινος Soph. — быть прославляемым чьими-л. хороводами5) справлять или праздновать с хороводными плясками(γάμους Eur.; ὄργια Μουσῶν Arph.)
φροίμιον χορεύεσθαι Eur. — открывать празднество пляской;ἀγῶνας χ. Polyb. — устраивать состязания с хороводными плясками;χορεύεσθαι βοάν Arph. — с криком водить хоровод;κεχόρευται μετρίως τὸ τήμερον ἡμῖν Arph. — сегодня мы изрядно поработали в хоре;τὰ ῥηθέντα ἢ μελῳδηθέντα ἢ χορευθέντα Plat. — выражаемое речью, пением или пляской6) побуждать к пляске, кружить в хороводе(τινά Eur.; πόδα Anth.)
μανιάσιν λύσσαις χορευθείς Eur. — закружившийся в исступленно-безумной пляске7) перен. действовать, поступать -
112 θάλπω
A , Alciphr.2.4: [tense] fut. [voice] Med. in pass. senseθάλψομαι Id.3.42
:—heat, soften by heat, Od.21.179, al.:—[voice] Pass.,ἐτήκετο κασσίτερος ὣς.. θαλφθείς Hes.Th. 864
, cf. S.Tr. 697: metaph., to be softened, deceived,αἴ κε μὴ θαλφθῇ λόγοις Ar.Eq. 210
.II heat, warm, without any notion of softening, καῦμ' ἔθαλπε (sc. ἡμᾶς) S. Ant. 417; θερμὴ ἡμᾶς ἀκτὶς θ. Ar.Av. 1092; keep warm,χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψύχουσα Trag.Adesp.7
: prov., θ. τὸν δίφρον, of an idle life, Herod.1.37;θ. τὰς κοχώνας Id.7.48
; τὴν βαίτην θάλπουσαν εὖ ib. 129:—[voice] Pass., Hp.Aff.4; θάλπεσθαι τοῦ θέρους to be warm in summer, X.Cyr.5.1.11;τῷ πυρὶ θάλψομαι Alciphr.3.42
: metaph., ἔτι ἁλίῳ θάλπεσθαι to be alive, Pi.N.4.14.III metaph., of passion, heat, inflame,ἣ Διὸς θάλπει κέαρ ἔρωτι A.Pr. 590
, cf. S.Fr. 474 ([voice] Pass.);ἔθαλψεν ἄτης σπασμός Id.Tr. 1082
:—[voice] Pass., ; θάλπῃ ([ per.] 2sg.)ἀνηκέστῳ πυρί S.El. 888
;εἴ σευ θάλπεταί τι τῶν ἔνδον Herod. 2.81
.2 comfort,ὕπνος.. θάλπει κέαρ B.Fr.3.11
, cf. Fr.16.2, Com.Adesp.5.16D.; cherish, foster,ἄλλον θάλπε φίλον Theoc.14.38
;ὡς ἐὰν τροφὸς θάλπῃ τὰ ἑαυτῆς τέκνα 1 Ep.Thess.2.7
;τὴν ἑαυτοῦ σάρκα Ep.Eph.5.29
;τὸ ἀσθενοῦν Alciphr.2.4
;θ. καὶ τρέφειν PMasp.6
B 132 (vi A.D.); τὴν πόλιν θ. tend it with fostering care, OGI194.5 (Egypt, i B.C.).3 ἐμὲ οὐδὲν θ. ἡ δόξα I care nothing for glory, Alciphr.2.2;ἐμὲ οὐδὲν θ. κέρδος Aristaenet.1.24
.IV intr., to be full of heat, vigorous, Arist.Pr. 879a33; θάλψαι τρεῖς ποίας to live three summers, AP7.731 (Leon.). -
113 καθυπονοέω
A suspect, c. acc. etinf., PRyl.127.15 (i A.D.); harbour suspicions,εἴς τινα POxy.1465.7
(i B.C.): c. acc., Iamb.Myst.5.10: abs., Procl. in Prm.p.586 S.II form a vague conception of, τῷ γνωστῷ τὸ ἄγνωστον κ. Dam.Pr.29: c. acc. et inf., suppose, Sor.2.64; perceive, understand,πρὸς τίνος ἂν μάλιστα σῴζοιντο Phld.Rh.2.18
S.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καθυπονοέω
-
114 λαγνεύω
A have sexualintercourse, commonly ofthe man, Id. Aër.21, al.:—[voice] Pass., of the woman, Id.Epid.5.25, Procop.Aed.1.9;πρός τινος Id.Arc.17
.II to be lecherous, Plu.2.136d.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λαγνεύω
-
115 μῖσος
A hate, hatred:I [voice] Pass., hate borne one, A.Ag. 1413, etc.;μ. ἐμποιεῖν Pl.R. 351d
; μ. ἔχειν πρός τινος incur a man's hatred, Id.Lg. 691d;μ. φέρεσθαι And.2.9
.2 [voice] Act., hate felt against another, grudge,τὸ Τροίας μ. ἀναφέρων πατρί E.Or. 432
, cf. Th.4.128;μῖσος ἐντέτηκέ μοι S.El. 1311
, cf. Pl.Mx. 245d;ἔχθρα καὶ μ. ἀλλήλων X.Mem.3.5.17
;μισεῖν τινα μῖσος ἐξαίσιον Aristaenet.1.22
. -
116 ἀτιμάζω
A (lyr.), Pl.R. 465a, etc.: [tense] aor.ἠτίμασα S.OC49
, Pl.Euthd. 292e, etc.: [tense] pf.ἠτίμακα And.4.31
, Pl.Plt. 266d:—[voice] Pass., [tense] pf.ἠτίμασμαι E.Med.20
, Pl.Smp. 219d, Ephor.Fr. 3.21B.: [tense] aor.ἠτιμάσθην Pi.Fr.123.5
, Pl.Lg. 931b: [tense] fut.ἀτιμασθήσομαι A.Ag. 1068
, S.OT 1081: ([etym.] ἄτιμος):—hold in no honour, esteem lightly, c. acc., once in Il.9.450 ἀτιμάζεσκε δ' ἄκοιτιν; freq. in Od., ;οἶκον ἀτιμάζοντες ἔδουσιν 21.332
, cf. 427;ἀ. τοκῆας Thgn.821
: freq. in Trag., A.Th. 1023, Eu. 712, 917, al.;μή μ' ἀτιμάσας γένῃ Phryn.
Trag.20 ( = Id.Com.80), cf. D. 40.26, etc.; ἀ. καὶ κολάζειν, opp. ἐπαινεῖν καὶ τιμᾶν, X.Cyr.1.6.20;τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ἀ. Pl.Phd. 107b
, al.; bring dishonour upon,τὴν πόλιν And.4.31
: c. acc. cogn., ἔπη ἃ ἀτιμάζεις πόλιν the words thou speakest in dishonour of the city, S.OT 340:—[voice] Pass., suffer dishonour, insult, etc.,πρός τινος Pi.Fr.123.5
, Hdt.1.61; ;οὐκ ἀτιμασθήσομαι Id.OT 1081
, cf. D.21.74; τῷ γεγενημένῳ put to shame by.., Lys.2.27: c. neut. pl.,ἀνάξι' ἠτιμασμένη E.IA 943
.2 c. gen. rei, treat as unworthy of, μηδ' ἀτιμάσῃς λόγου (sc. ἐμέ) A.Pr. 783; μή μ' ἀτιμάσῃς ὧν σε προστρέπω φράσαι, = τούτων ἅ σε πρ. φρ., S.OC49, cf. Ant.22.3 c. inf., ὦ θάνατε Παιάν, μή μ' ἀτιμάσῃς μολεῖν do not deem me unworthy of thy visit, A.Fr.255.1; μήτοι μ' ἀτιμάσῃς τὸ μὴ οὐ θανεῖν σὺν σοί deem me not unworthy to die, S.Ant. 544; but also οὐκ ἀτιμάσω θεοὺς προσειπεῖν will not disdain to.., E. HF 608, cf. Pl.La. 182c.II in legal sense, disfranchise,ὑπὸ τῆς πόλεως ἠτιμασμένος Ephor.
l.c.; at Rome, of the Censors, punish with ignominia, D.C.38.13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀτιμάζω
-
117 ἀτιμία
A dishonour, disgrace,ἀτιμίῃσιν ἰάλλειν Od.13.142
, Pi.O.4.21, S.El. 1035, etc.;ἐν ἀτιμίῃ τινὰ ἔχειν Hdt.3.3
;ἀτιμίην προστιθέναι τινί Id.7.11
; ὄνειδος καὶ ἀ. ἔχειν ib. 231; ἀτιμίης κυρεῖν πρός τινος ib. 158; θεῶν ἀ. dishonour done to the gods, E.Heracl.72, Pl.Hipparch. 229c;οὐκ ἀτιμίᾳ σέθεν A.Eu. 796
: pl.,ταῖς μεγίσταις κολάζειν ἀ. Pl.Plt. 309a
, cf. 310e, R. 492d, al.;ὕβρεις καὶ ἀτιμίας D.18.205
, 21.23; indignities, Arist.Pol. 1336b11. -
118 ἄντα
A over against, face to face, in Hom. mostly in the phrases, ἄ. μάχεσθαι fight man to man, Il.19.163; ἄ. ἰδεῖν look before one, ib.13.184, cf.E.Alc. 877 (lyr.); θεοῖς ἄ. ἐῴκει he was like the gods to look at, Il.24.630;εἴδεται ἄ. πελιδνή Nic.Th. 238
; ἄ. τιτύσκεσθαι aim straight at them, Od.22.266, cf. Pi.N.6.27;ἄ. πρός τινος Epigr.Gr.223.4
(Milet.).II as Prep. with gen., like ἀντί, over against,Ἤλιδος ἄ. Il.2.626
; ἄ. παρειάων σχομένη κρήδεμνα.. before her cheeks, Od.1.334;ἄντ' ὀφθαλμοῖϊν 4.115
; also of persons, ἄ. σέθεν before thee, to thy face, ib. 160, cf. 22.232; so in Il.21.331, with a notion of comparison, confronted with thee; ἕρπει ἄ. τῶ σιδάρω τὸ καλῶς κιθαρίσδεν rivals it, Alcm.35. -
119 ἄχαρις
Aἀχάρι Hdt.1.41
codd.:— without grace or charm,συμπόσιον γίνεται οὐκ ἄχαρι Thgn.496
, cf. 1236; of an immature girl, Sapph.34.2 unpleasant, disagreeable,οὐδὲν ἄ. πείσεται Hdt.2.141
, cf. 6.9;πρός τινος 8.143
;οὐδὲν ἄ. παριδεῖν τινι 1.38
, 108;ἐνδιδόναι οὐδὲν ἄ. 7.52
; esp. as euphem. for a grievous calamity,ἄ. συμφορή 1.41
, 7.190;τὸ τέλος σφι ἐγένετο ἄ. 8.13
; [βίος] οὐκ ἄ. εἰς τὴν τριβήν Ar.Av. 156
. -
120 ἐκπνέω
ἐκ-πνέω, [dialect] Ep. [suff] ἐκ-πνείω Q.S.1.349, [tense] impf. - είεσκον Id.13.148: [tense] fut. - πνεύσομαι or - οῦμαι:—A breathe out or forth,κεραυνὸς ἐκπνέων φλόγα A.Pr. 361
;ἐ. ἀράς τινι E.Ph. 876
;ἐ. θυμόν Id.Ba. 620
: abs., Emp.100.1, Pl.Phd. 112b, Arist.HA 492b6.2βίον ἐ.
breathe one's last, expire,A.
Ag. 1493 (lyr.), E.Hel. 142 ;ἐ. ψυχήν Id.Or. 1163
; alone, ;πρός τινος E.HF 886
(anap.): abs., Id.Hyps.Fr.60i38, Parth.4.6 : metaph., lose power, Gp.15.1.28; lose lustre, of pearls, PHolm.10.18.II abs., cease blowing, become calm, [ ὁ δῆμος]ἴσως ἂν ἐκπνεύσειε E.Or. 700
; τὰ κατὰ τὸν πόλεμον ἐκπέπνευκε καὶ λελώφηκεν Sch.Ar. Pax 942.2 blow out or outwards, of a wind,ἔσωθεν ἐ. Hdt.7.36
;ἐκ τοῦ κόλπου Th.2.84
, cf. 6.104 ; burst out,σμικροῦ νέφους..ἐκπνεύσας μέγας χειμών S.Aj. 1148
; but simply, blow, of wind, Arist.Mete. 365a4, Pr. 947a31.
См. также в других словарях:
προς — πρός ΝΜΑ, επικ. τ. προτί, κρητ. τ. πορτί, αργείος τ. προτ(ί), παμφυλιακός τ. περτ(ί), αιολ. τ. πρές Α (πρόθεση, κύρια, μονοσύλλαβη, η οποία, γενικά, συντάσσεται με γενική, δοτική και αιτιατική και δηλώνει την από τόπου κίνηση, τη στάση σε τόπο… … Dictionary of Greek
γίνομαι — (AM γίγνομαι και γίνομαι) 1. δημιουργούμαι, αποκτώ ζωή, υπόσταση 2. (για γεωργικά προϊόντα) παράγομαι 3. συμβαίνω, πραγματοποιούμαι 4. καθίσταμαι, αποβαίνω 5. είμαι, υπάρχω 6. (για αριθμητικά ποσά) προκύπτω, εξάγομαι από πράξεις ή υπολογισμό 7.… … Dictionary of Greek
нѣкыи — (> 2000) мест. неопр. 1. Какойто, некий; некоторый: ˫ако се нѣ при коѥмь зъданѣ съсѹдѣ. малѹ нѣкакѹ влагѹ имѹштѫ. аште въложиши || ѹгль огньнъ. исѹшѧѥть и пожьжеть влагѹ (τινος) Изб 1076, 208–208 об.; Болѧринѹ нѣкоѥмɤ || въ гнѣвѣ велицѣ сѹщɤ ѿ … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ακούω — (Α ἀκούω) (νεοελλ. και ακούγω) 1. έχω την αίσθηση τής ακοής, αντιλαμβάνομαι με το αισθητήριο τής ακοής 2. αντιλαμβάνομαι κάτι με το αφτί, φθάνει στα αφτιά μου κάποιος ήχος 3. πληροφορούμαι, μαθαίνω κάτι άμεσα ή έμμεσα, γνωρίζω, «φθάνει κάτι στ’… … Dictionary of Greek
θνήσκω — (ΑΜ θνῄσκω και θνήσκω, Α και [απο]θνήσκω και επιγρ. θνείσκω, αιολ. τ. θναίσκω, δωρ. τ. θνασκω) 1. αποθνήσκω, πεθαίνω, αποβιώνω, εκπνέω, παύω να είμαι στη ζωή από φυσικό ή βίαιο θάνατο 2. (η μτχ. αορ. β ως επίθ.) θανών, ούσα, όν ο νεκρός, ο… … Dictionary of Greek
χειρ — η / χείρ, χειρός, ΝΜΑ, και χείρα Ν, και αιολ. τ. χήρ Α 1. το χέρι 2. (ιδίως) το άκρο χέρι 3. συνεκδ. το άτομο τού οποίου το χέρι έκανε κάτι (α. «χειρ Χριστόδουλου Καλλέργη» ο εικονογράφος Χριστόδουλος Καλλέργης β. «χειρ δ ὁρᾷ τὸ δράσιμον», Αισχύλ … Dictionary of Greek
παρά — Πολιτεία της βορειοκεντρικής Βραζιλίας· βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό στα Α και συνορεύει με τη Γουιάνα και τη Σουρινάμ στα Β, με τις ομόσπονδες πολιτείες Μαρανιάν στα Α, Γκόιας στα ΝΑ και Μάτο Γκρόσο στα Ν, με τον Αμαζόνιο στα Δ, και με τα… … Dictionary of Greek
πίπτω — ΝΜΑ και αιολ. τ. πίσσω Α ρίχνω τον εαυτό μου κάτω, πέφτω (α. «αὐτὸν πρηνέα δὸς πεσέειν», Ομ. Ιλ. β. «βάρβαροι γυναῑκες, οὕτως ἐκπεπληγμέναι φόβῳ πρὸς πέδῳ πεπτώκατ », Ευρ). νεοελλ. (η μτχ. αρσ. πληθ. αόρ. ως ουσ.) οι πεσόντες οι νεκροί σε πεδία… … Dictionary of Greek
φεύγω — ΝΜΑ, και φεόγω Α 1. τρέπομαι σε φυγή, απομακρύνομαι γρήγορα κυρίως από φόβο ή επειδή μέ καταδιώκουν (α. «μόλις τόν είδε με το πιστόλι έφυγε» β. «βῆ φεύγων ἐπὶ πόντου», Ομ. Ιλ.) 2. αναχωρώ (α. «έφυγαν για ταξίδι τού μέλιτος» β. «Κῡρος μὲν τέθνηκεν … Dictionary of Greek
εύνοια — η (ΑΜ εὔνοια, Α ιων. τ. εὐνοίη, ποιητ. τ. εὐνοΐη) ευνοϊκή διάθεση, ευμένεια, ευμενές ενδιαφέρον για κάποιον, υψηλή προστασία κάποιου από ευμενή διάθεση (α. «βεβαιότερος δ ὁ δράσας τὴν χάριν ὥστε ὀφειλομένην δι᾿ εὐνοιας ᾦ δέδωκε σῴζειν»… … Dictionary of Greek
πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… … Dictionary of Greek