-
1 ξυνες
-
2 ξύνες
συνίημιbring: aor imperat act 2nd sg -
3 συνίημι
συνίημι, also [pref] ξυν-, [ per.] 2sg. ξυνίης [ῑ] S.El. 1347, Ar.Pl.45, ([etym.] συν-) Pl. Sph. 238e; [ per.] 3sg. and pl. συνίει, συνίουσι, LXX 1 Ki.18.15; imper.Aξυνίει Od.1.271
, etc. (ξύνιε Thgn.1240
is prob. corrupt); [ per.] 3sg. subj. ; inf. συνιέναι, [dialect] Ep. ; alsoσυνιεῖν Thgn. 565
, later , al.; part. (lyr.), ([etym.] συν-) Pl.Sph. 253b, etc.; later : [tense] impf.συνίην Ach.Tat.1.9
; συνίειν (s. v.l.) Luc.DDeor.6.2, Philops.39; [ per.] 3sg.ξυνίει X.An.7.6.9
; [ per.] 3pl.ξυνίεσαν Th.1.3
, [dialect] Ep.ξύνιεν Il.1.273
: [tense] fut.συνήσω Hdt.9.98
, Pl.Prt. 325e: [tense] aor. 1 , 1243, Hdt.5.92.γ, Ar.Ach. 101, etc.; [dialect] Ep.ξυνέηκα Il.1.8
, al.;ἐξυνῆκα Anacr.146
;ἐσύνηκα Alc.131
; but [tense] aor. 2 imper. ξύνες, S.Tr. 868; pl. σύνετε v.l. in Ev.Marc.7.14; part. , Hdt.1.24, 5.92.γ and ή; [dialect] Aeol.σύνεις Alc.Supp.4.10
; [dialect] Dor. inf.συνέμεν Pi.P.3.80
: [tense] pf.συνεῖκα Plb. 5.101.2
( συνηκέναι codd., corr. Schweigh.), etc.; [dialect] Dor. 1 plσυνείκαμες Plu.2.232d
; [tense] pf. part. συνεικώς prob. l. in J.Vit.45.--In Hom. we find of [tense] pres., only imper.ξυνίει Od.
l.c.; of[tense] impf., [ per.] 3pl. ξύνιεν for ξυνίεσαν, Il.1.273; of [tense] aor. 1, [dialect] Ep. [ per.] 3sg. ξυνέηκε; of [tense] aor. 2, imper.ξύνες 2.26
, al.; of [tense] aor. 2 [voice] Med., [ per.] 3sg.ξύνετο Od.4.76
; subj. [ per.] 1pl.συνώμεθα Il.13.381
; all except the last form with ξυν-, though seldom required by the verse. [As in ἵημι, the [ per.] 1st syll. is short in [dialect] Ep., long in Trag. and Com.: Hes. however has συνῑέμεν (l.c., metri gr.); S. ξυνιημι in a dactylic verse, El. 131; and Ar. ξυνιημι in an iamb. trim., Av. 946, cf. Philem.123.3.]I bring or set together, in hostile sense, τίς τ' ἄρ σφωε.. ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι; Il.1.8; ; but ἀμφοτέρῃς.. ἕνα ξυνέηκεν ὀϊστόν shot one arrow at both together, Musae.18.2 [voice] Med., come together, come to an agreement,ὄφρα.. συνώμεθα.. ἀμφὶ γάμῳ Il.13.381
.II metaph., perceive, hear, freq. in Hom. (who also has [voice] Med. in this sense,ἀγορεύοντος ξύνετο Od.4.76
);ὣς φάθ', ὁ δὲ ξυνέηκε Il.15.442
;εἰ δ' ἄγε νῦν ξυνίει Od.1.271
:—Constr., c. acc. rei,ξυνέηκε θεᾶς ὄπα φωνησάσης Il.2.182
;ἐμέθεν ξυνίει ἔπος Od.6.289
, cf. S.Ant. 1218, Ar. Pax 603: c. gen. pers.,νῦν δ' ἐμέθεν ξύνες ὦκα Il.2.26
; καὶ κωφοῦ συνίημι Orac ap.Hdt.1.47: rarely c.gen.rei,μευ βουλέων ξύνιεν Il.1.273
.2 to be aware of, take notice of, observe,τοῖιν Od.18.34
;τῶν δὲ σὺ μὴ ξύνιε Thgn.1240
(sed leg. ξυνίει): c. acc., Hdt.1.24: folld. by a relat.,ξύνες δὲ τήνδ', ὡς.. χωρεῖ S.Tr. 868
(lyr.): abs.,πολλά με καὶ συνιέντα παρέρχεται Thgn.419
.3 understand, ξ. ἀλλήλων understand one another's language, Hdt.4.114, Th.1.3; εὖ λέγοντος.. τοῦ Δελφικοῦ γράμματος οὐ ς. Pl.Alc.1.132c, cf. Lg. 791e: freq. c. acc. rei only, Pi.P.3.80, A.Pers. 361, Hdt.3.46, Ar.Pl.45, etc.; , cf. Ag. 1243, S.El. 1479;ξ. δὲ αὐτὸς Ἑλληνιστὶ τὰ πλεῖστα X.An.7.6.9
;δι' ἑρμηνέων ξ. τι Id.Cyr.1.6.2
;συνιέντες τὰ ναυτικά Id.HG1.6.4
: abs., τοῖς ξυνιεῖσιν to the intelligent, Thgn.904; in Com. dialogue, parenthetically, συνίης; like μανθάνεις; Lat. tenes? Alex.124.6, Diph.32.13; οὐχὶ ξυνίης; S.El. 1347;οὔπω ξυνῆκα A.Ag. 1112
: also folld. by a clause,οὐ ξυνιᾶσιν ὅκως.. Heraclit. 51
;ξυνίημ' ὅτι βούλει Ar.Av. 946
( ξυνῆχ' cj. Brunck);σ. τὸ γράμμα ὃ βούλεται Pl.Prm. 128a
, cf. Hdt.9.110: also, like other Verbs of perception, c. part.,ξυνιᾶσι τιμώμενοι Democr.95
; οὐ συνίης καταναλίσκων; Plu.2.231d;συνῆκα ἡδὺς γεγενημένος Luc.DDeor.2.1
, cf. Tim.8.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνίημι
-
4 συν-ίημι
συν-ίημι (s. ἵημι), impf. oft συνΐειν, s. Jac. Ach. Tat. p. 442; Hom. hat imperat. praes. ξυνίει, Od. 1, 271. 6, 289. 8, 241. 15, 391. 19, 378, wofür Theogn. 1240 die zw. Form ξύνιε hat; impf. ξύνιον, Il. 1, 273, mit der v. l. ξύνιεν (d. i. = ξυνίεσαν), die Aristarch vorzog und Spitzner und Bekker aufgenommen haben; aor. ξυνέηκε, oft, u. imperat. aor. II. ξύνες, Il. 2, 26. 24, 133; vom aor. II. med. ξύνετο, Od. 4, 76, u. conj. συνώμεϑα, Il. 13, 381; der inf. praes. lautet bei Hes. Th. 831 συνῑέμεν; bei Theogn. 563 συνιεῖν; inf. aor. II. bei Pind. P. 3, 80 συνέμεν; impf. συνίευν I. 7, 31; praes. συνιοῦσι, für συνιᾶσι, Lachm. συνίουσι, Matth. 13, 13. – 1) zusammenschicken, zusammenbringen, bes. im feindlichen Sinne, feindselig an einander bringen, zusammenhetzen; τίς σφωε ἔριδι ξυνέηκε μάχεσϑαι; Il. 1, 8; οὓς ἔριδος μένεϊ ξυνέηκε μάχεσϑαι, 7, 210. – 2) vernehmen, hören; νῦν ξυνίει, Od. 1, 271. 15, 391; τινός τι, σὺ δ' ὧδ' ἐμέϑεν ξυνίει ἔπος, 6, 289, vernimm von mir das Wort, wie ὁ δὲ ξυνέηκε ϑεᾶς ὄπα, Il. 2, 182; καὶ μέν μευ βουλέων ξύνιεν, 1, 273; vgl. εἰ τὸν Αἵμονος φϑόγγον συνίημι, Soph. Ant. 1203; auch mit bloßem gen. der Person, νῦν δ' ἐμέϑεν ξύνες, Il. 2, 26, wie Od. 18, 34, wo es allgemeiner »wahrnehmen«, »bemerken« ist; auch τοῦ δ' ἀγορεύοντος ξύνετο ξανϑὸς Μενέλαος, 4, 76; φϑέγγονϑ' ὥςτε ϑεοῖσι συνιἑ μεν, sie ertönen so, daß sie den Göttern vernehmbar werden, Hes. Th. 831; Pind. vrbdt λόγων συνέμεν κορυφάν, P. 3, 80; λόγον ὁ μὴ ξυνιεἰς, N. 4, 31; οὐ ξυνεὶς δόλον Ἕλληνος ἀνδρός, Aesch. Pers. 353; οὔπω ξυνῆκα, Ag. 1083; μηχανήν, verstehen, 1226, u. öfter, wie Soph., z. B. ἦ καὶ ξυνίης καὶ λέγεις ὀρϑῶς ἃ φῄς; Ant. 399; Eur. συνῆκα ϑέσφατα, Phoen. 425, u. öfter; auch med., τίς οὐ τάδε ξυνήσεται, Ion 694; συνήκατε, Ar. Ach. 101, u. öfter; in Prosa: ἐγὼ δοκέω συνιέναι τὸ γεγονός, Her. 3, 63, verstehen, wie 3, 46; τὸν δὲ συνέντα τοῠτο, 1, 24; sonst c. gen., συνῆκαν ἀλλήλων, 4, 114; οὐδὲν συνήσουσι Πέρσαι τῶν ἐγὼ ὑμῶν ἐντέλλομαι, 9, 98; ἐπειδὰν ϑᾶττον συνίῃ τις τὰ λεγόμενα, sobald Einer das, was gesagt wird, versteht, Plat. Prot. 325 c, wie ἐπειδὰν μέλλωσισυνήσειν τὰ γεγραμμένα, ib. e; Theaet. 184 a u. öfter; συνιέναι ταὐτὸν παντάπασι τῷ ἐπίστασϑαι, Crat. 412 a; ὥς τι συνιέντες ἀλλήλων, Theaet. 196 e; τὰ μήπω φωνῆς ξυνιέντα παιδία, Legg. VII, 791 e, vgl. Alc. I, 132 c, wo überall neben dem äußern sinnlichen Wahrnehmen auch an das innere geistige zu denken ist; ὅσοι ἀλλήλων ξυνίεσαν, Thuc. 1, 3, so viele sich verstanden, d. h. dieselbe Sprache redeten; διὰ τὸ μηδέν πω συνεικέναι τῶν ἐν Ἰταλίᾳ γεγονότων, Pol. 5, 101, 2; συνιέναι ἁπάντων καίτοι μὴ ἐπακούοντα τῶν ᾀδομένων, Luc. de salt. 64; δοκεῖς συνεῖναι πεπειραμένος, Prom. 6; συνεὶς ὁ Βροῦτος τὸ πεπρωμένον, Plut. Caes. 69. – 3) med. sich worüber vereinigen, verständigen, worüber unter sich übereinkommen, ὄφρα συνώμεϑα ἀμφὶ γάμῳ, Il. 13, 381.
-
5 συνίημι
συν-ίημι, ξυνίημι, imp. ξυνίει, ipf. 3 pl. ξύνιεν, aor. ξυνέηκε, imp. ξύνες, mid. aor. ξύνετο, subj. συνώμεθα: let go with.—I. act., send or bring together, esp. in hostile ways, Il. 1.8, Il. 7.210; metaph., mark, attend to, hear (cf. conicere), w. acc., sometimes gen., of person or of thing, Il. 1.273, Il. 2.26.— II. mid., agree, covenant, Il. 13.381; also like act., mark, Od. 4.76.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > συνίημι
-
6 ξυνίημι
συν-ίημι, ξυνίημι, imp. ξυνίει, ipf. 3 pl. ξύνιεν, aor. ξυνέηκε, imp. ξύνες, mid. aor. ξύνετο, subj. συνώμεθα: let go with.—I. act., send or bring together, esp. in hostile ways, Il. 1.8, Il. 7.210; metaph., mark, attend to, hear (cf. conicere), w. acc., sometimes gen., of person or of thing, Il. 1.273, Il. 2.26.— II. mid., agree, covenant, Il. 13.381; also like act., mark, Od. 4.76.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ξυνίημι
См. также в других словарях:
ξύνες — συνίημι bring aor imperat act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνοφρυώνομαι — συνοφρυοῡμαι, όομαι, ΝΜΑ [σύνοφρυς] νεοελλ. σουφρώνω τα φρύδια μου από δυσαρέσκεια, θυμό, ανησυχία ή βαθιά σκέψη, σκυθρωπάζω, κατσουφιάζω αρχ. 1. σουφρώνω τα φρύδια μου από λύπη, λυπούμαι, θλίβομαι (α. «στυγνῷ προσώπῳ καὶ ξυνωφρυωμένῳ», Ευρ. β.… … Dictionary of Greek
