-
1 μῶλος
Grammatical information: m.Meaning: `battle, toil and moil of war' (Il. σ 233, Hes. Sc. 257; after these Archil. 3).Compounds: As 2. member in εὔμωλος ἀγαθὸς πολεμιστής, εὔοπλος (H.) with Εὑμωλ-ίων (Sparta); further in the words from Gortyn, which belong semantically together ἀντί-μωλος = ' ἀντίδικος, opponent in a suit' with ἀντι- μωλ-ία δίκη εἰς ἥν οἱ ἀντίδικοι παραγίνονται (H. s. μωλεῖ), ἀμφί-μωλος `because of whom a suit is carried, disputable', ἀμωλ-εί `without suit', uncertain ἀγχεμω[λία], = ' ἀγχιστεία'?Derivatives: Denom. verb. μωλέω, also with ἀμφι-, ἀπο-, ἐπι-, `be at law' (Gort.), μωλεῖ μάχεται, μωλήσεται μαχήσεται, πικρανθήσεται H. -- Here prob. also Μώλεια n. PN. of an Arcad. feast (sch. A. R. 1, 164).Etymology: Unknown. Usually with Bezzenberger-Fick BB 6, 239 a.o. connected with Lat. mōlēs `heavy mass, heaviness, effort, difficulty'; orig. meaning then *`effort, labour v.t.' (still retained in μῶλος Ἄρηος?), from where `fight' (cf. πόνος); from there with transition in the juridical sphere `lawsuit'; cf. διώκειν, φεύγειν and Trümpy Fachausdrücke 160ff., Ruijgh L'élém. ach. 95f. A quite hypothetical attempt to connect μῶλος and mōlēs morphologically with each other, by Pedersen Cinq. décl. lat. 62 (Schwyzer 425). -- Separation of an l-suffix makes connection possible with a Germ.-Slav. group, e.g. OHG muoan `burden, mühen' (with müde etc.), Russ. máj-u, - atь `tire, exhaust, tease', Lith. prisi-muol-ėti `get tired'. More forms in WP. 2, 301f., Pok. 746, W.-Hofmann s. mōlēs, Vasmer s. májatь.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῶλος
-
2 μῶλος
μῶλος, ὁ ( moles), Mühe, Anstrengung, VLL. erkl. μάχη, ϑόρυβος, u. haben auch die Form μόλος; bes. Kriegsarbeit, Kampf, ϑάνατόν τε φυγεῖν καὶ μῶλον Ἄρηος, Il. 2, 401 u. öfter, auch ohne den Zusatz, πῶς τ' ἄρ' ἴω μετὰ μῶλον, 18, 188, περὶ δ' αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει ἄγριος, 17, 397; vgl. Hes. Sc. 257; ξείνου καὶ Ἴρου μῶλος, der Zweikampf des Fremden und des Iros, Od. 18, 233 (sonst kommt das Wort in der Od. nicht vor); Ἄρης μῶλον συνάγει, Archil. 50; Ap. Rh. 4, 414. – Hesych. erwähnt auch ein Verbum μωλέω = μάχομαι, u. μωλήσεται, μαχήσεται, πικρανϑήσεται. – In der Ueberschrift des Ep. ad. 370 (IX, 670), εἰς μῶλον τῇ ϑαλάττῃ ἐπικείμενον, ist es Hafendamm, moles.
-
3 μῶλος
μῶλος, ὁ,A toil and moil of war,μῶλος Ἄρηος Il.2.401
, etc.: also without Ἄρηος, 17.397, 18.188, Hes.Sc. 257: once in Od., ξείνου καὶ Ἴρου μῶλος struggle between Irus and the stranger, 18.233;εὖτ' ἂν Ἄρης μῶλον συνάγῃ Archil.3
. -
4 Μώλος
-
5 Μῶλος
-
6 μώλος
-
7 μῶλος
-
8 μῶλος
μῶλος, ὁ (moles), Mühe, Anstrengung; bes. Kriegsarbeit, Kampf; ξείνου καὶ Ἴρου μῶλος, der Zweikampf des Fremden und des Iros; εἰς μῶλον τῇ ϑαλάττῃ ἐπικείμενον, ist es Hafendamm, moles -
9 μωλος
-
10 μῶλος
μῶλος: toil and moil of battle, freq. w. Ἄρηος, Η 1, Il. 17.397.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μῶλος
-
11 μώλος
ο1) мол; набережная; 2) геогр. коса -
12 μώλος
el moll -
13 Μώλου
Μῶλοςtoil and moil: masc gen sg -
14 Μώλους
Μῶλοςtoil and moil: masc acc pl -
15 μόλις
μόλις (vgl. μῶλος, moles), mit Mühe, kaum, = μόγις, von dem es Thom. Mag. vergeblich zu unterscheiden versucht; Greg. Cor. p. 65 als unattisch bezeichnet, findet sich aber bei den älteren Attikern, wie Thuc. u. Xen. (vgl. Krüger zu An. 5, 8, 14); bei Plat. herrscht μόγις vor, s. oben; auch bei Hom. schreibt man jetzt überall μόγις; ϑυραῖος ἔστω πόλεμος οὐ μόλις παρών, Aesch. Eum. 826, nicht kaum, d. i. ganz nahe; vgl. Ag. 1052; oft bei Soph., ἐξερῶ, μόλις δ' ἐρῶ, Phil. 320; El. 565; an einigen anderen Stellen schwankt die Lesart; μαστεύων σε κιχάνω μόλις, Eur. Hel. 603, öfter; Ar. Th. 447; bei Sp. gew., μόλις καὶ βραδέως, Luc. Asin. 2.
-
16 μεταμώλιος
μεταμώλιος, schlechte Schreibart für das Folgde vor Wolf; Hesych. erkl. ἐμπόλεμος, von μῶλος.
-
17 μῶλυς
μῶλυς, υ, gen. υος (μῶλος), durch Anstrengung entkräftet, erschöpft, daher matt, träge, stumpf, βραδύς, νωϑρός, VLL.; so Nic. Th. 32 u. Sp.; Hesych. erkl. auch ἀμαϑής.
-
18 ἄγριος
ἄγριος ( fem. ἄγριος Iliad. 3, 24 ἄγριον αἶγα u. 19, 88 ἄγριον ἄτην), 1) auf dem Felde lebend, wild, zunächst von Thieren, auch von Pflanzen, im Naturzustand, dem ἥμερος, Culturzustand, entgegengesetzt, wie Plat. Legg. VI, 765 e; φυτῶν καὶ ζώων ἡμέρων καὶ ἀγρίων, wie τιϑασσός u. ἄγρ. Polit. 271 e; vgl. Arist. Probl. 20, 12; ἄγρια πάντα, allerlei Wild, Il. 5, 52, σῠς ἄγριος 8, 338, αἴξ 4, 106, ἄγρια φῠλα, μυίας Iliad. 19, 30; δένδρεα ἄγρια καὶ ἥμερα Her. 4, 21, ὕλη 1, 203, wie Archil. frg. 9; ἄμπελος Aesch. Pers. 606; ἔλαιον Soph. Tr. 1187 O. R. 476, ὕλη O. C. 349; μέλι Matth. 3, 4. Die Sp. bildeten bes. bei Pflanzen gern composita, wie sie oben angeführt sind, ἀγριάμπελος für ἄγριος ἄμπελος. Bei Mosch. 5, 13 ist ἄγριος der Landmann. – 2) Da bes. die Raubthiere in diesem Zustand bleiben, so wird mit ἄγριος die Wildheit u. Grausamkeit dieser bezeichnet, so λέων, δράκων, u. γένυς ἀγρία Eur. Phoen. 1389, δρακαίνης φύσις ἀγρία Bacch. 1355. Dah. von Menschen, wild, zornigu. überh. von leidenschaftlichen Gemüthszuständen, Hom. λέων ἃς ἄγρια οἰδεν Il. 24, 41, αἰχμητής Il. 6, 97, u. in der Od. ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι, 6, 120. 9, 175. 13, 201. 8, 575, vgl. 9, 215. 494, ἄγριος Κύκλωψ Od. 2, 19. ἄγρια φῦλα Γι γάντων Od. 7, 206, χόλος ἄ. Iliad. 4, 23. 8, 460 Odyss. 8, 304, auch ϑυμός Il. 9, 629, μένος 22, 313, πόλε μος 17, 737, μῶλος 398; δάμαρ Soph. Ant. 961, Ἅιδης Ai. 1014, νόσος Phil. 173 u. sonst, Eur. Or. 34, τραύματα Phoen. 1663, ἕλκος Bion 1, 16. Daher bei den Aerzten geradezu von bösartigen Geschwüren, unheilbar, ὀδύνη Soph. Tr. 971, λύπη O. R. 1073 (wie πένϑη Plut. cons. ad ux. 6), πόνοι 1205, πέδαι 1349 wie δεσμά Aesch. Pr. 175, ἅλς Suppl. 35, χεῖμα Eur. Androm. 749, πῦρ Theocr. 2, 54. Ebenso in Prosa: Plat. verb. es mit ϑηριώδης, Rep. IX, 571 c; ἀπηνής Legg. XII, 950 d; δύσκολος (ψυχή) I, 649 e; χαλεπὸς καὶ ἄδικος de leg. 318 d; τὸ τῆς διανοίας ἄγρ. καὶ πικρόν Dem. 45, 69. Es geht dann in den Begriff des rohen, bäurischen über, wie Plat. τύραννος ἄγρ. καὶ ἀπαίδευτος verb. Nach Harpocr. begreift es bes. auch τοὺς σφόδρα ἐπτοημένους περὶ τὰ παιδικὰ καὶ χαλεποὺς παιδεραστάς, s. Aesch. 1, 52 u. Ar. Nub. 348; ἂγριοι ἔρωτες Plat. Phaed. 81 a; ἄγριος κυβευτής Menand., wie Suid. erkl. ὁ λίαν περὶ τὸ κυβεύειν ἐσπουδακώς. – 3) vom Felde unb ebaut, τόπος Plat. Phaed. 113 c Legg. X, 905 b; ὄρη Dio 16, 12. [ll. 22, 313 ist wegen Länge der letzten Sylbe ι lang]. – Adv. ἀγρίως, wild, heftig, ἀγρίως ἐσϑίειν Antiphan. Ath. VII, 304 a; ἀγρίως καὶ χαλεπῶς dem πρᾴως ἀνέχεσϑαι entgegengesetzt, Plut. an seni 7; auch ἄγρια steht so Hes. Sc. 236 ἄγρια δερκόμενος, ὡς ἄγρια παίσδεις Theocr. 20, 6, u. Sp. D.
-
19 ἰό-μωρος
ἰό-μωρος, Il. 4, 242. 14, 479, tadelndes Beiw. der Argiver, nach Analogie von ἐγχεσίμωρος, mit Pfeilen kämpfend, od. ἰοὺς ὀξεῖς ἔχοντες, od. οἱ περὶ τοὺς ἰοὺς μεμορημένοι, d. i. πεπονημένοι, etwa, die ihr nur aus der Ferne mit Geschossen streitet, aber nicht den Feind in der Nähe mit Schwert u. Speer angreifen wollt, wogegen die Kürze des ι zu sprechen scheint, überdies war der Pfeil nicht die Lieblingswaffe der Griechen, od. von ἰέναι ἐπὶ τὸν μόρον, ins Verderben gehend, noch unwahrscheinlicher; vielleicht von ἰά u. μωρός, mit der Stimme rasend, tolle Maulkämpfer, denn es steht dabei ἐλεγχέες, ἀπειλάων ἀκόρητοι, also Maulhelden, wobei man auch an μῶλος denken kann; schwerlich von ἴον u. μόρος, sei es nun. daß man "ein Veilchenschicksal habend", "kurz dauernd" (vgl. Theocr. 23, 29;, oder "ein veilchenfarbiges, dunkles, trauriges Loos habend" erklärt.
-
20 Μώλον
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Μῶλος — toil and moil masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῶλος — toil and moil masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μώλος — Ονομασία δύο οικισμών. 1. Πεδινή κωμόπολη (υψόμ. 45 μ., 3.203 κάτ.) στην πρώην επαρχία Λοκρίδας του νομού Φθιώτιδας. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου. 2. Παράλιος οικισμός (υψόμ. 5 μ., 139 κάτ.) της Κέρκυρας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο… … Dictionary of Greek
Μώλος — Sp Mòlas Ap Μώλος/Molos L R Graikija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
Μῶλον — Μῶλος toil and moil masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῶλον — μῶλος toil and moil masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μώλου — Μῶλος toil and moil masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μώλους — Μῶλος toil and moil masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μώλῳ — Μῶλος toil and moil masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Molos — Μώλος Location … Wikipedia
μώλυς — μῶλυς, υ, γεν. υος (Α) 1. εξαντλημένος, ασθενής, βραδύς, νωχελής, νωθρός 2. μτφ. αδύνατος ως προς τον νου, ανόητος 3. φρ. «μῶλυς ῥίζα» μώλυ * 4. (κατά τον Ησύχ.) «μῶλυς ὁ ἀμαθής μωλύτερον ἀμβλύτερον». [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για υποχωρητικό παρ.… … Dictionary of Greek