-
1 μωκάομαι
Grammatical information: v.Meaning: `mock, ridicule, insult' (LXX, Epicur., Agatharch.).Derivatives: μωκός m. `mocker, insulting' (Arist., LXX) with μωκία `mockery', μῶκος m. `insult' (Anon. ap. Ath., Simp.) with μωκ-άζω (Suid.), - εύω (Zonar.) `insult'. μώκημα (LXX), δια-, κατα-μώκησις (Plb., Ath.) `mockery'.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Because of the form (cf. βρωμάομαι, πωτάομαι a.o. Schwyzer 719) it is obvious to take μωκάομαι as an intensive deverbative; the rare μωκός and μῶκος are then backformations. One might also compare intensives like μηκάομαι and μυκάομαι. Further unknown. Acc. to an anonymous spokesman (Stud. itfilcl. N.S. 1, 93) the word would have been used prop. of a camel ( κάμηλος μωκᾶται), an indication which points to onomatopoetic origin. -- Cf. μῶμος. - Fur. 133 compares μώχεται φθονεῖ H. and concludes to a Pre-Greek word.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μωκάομαι
-
2 μωκαομαι
насмехаться Diog.L. -
3 μωκάομαι
V 0-0-1-0-0=1 Jer 28(51),18to be ridiculed; ἔργα μεμωκημένα works made in mockery, objects of scorn(→καταμωκάομαι,,) -
4 μωκάομαι
A mimic, and so, ridicule, Ael.NA1.29, Alciphr. 1.33, 3.27: abs., μωκώμενος in jest, opp. πεποιθώς, Epicur.Ep.3p.62U., cf. Phld.Vit.p.38 J.;μωκωμένη διάλεκτος Agatharch.21
; προσφορὰ μεμωκημένη (v.l. μεμωμ- ) offering made in mockery, LXX Si.31 (34).18:—[voice] Pass., ib.Je.28(51).18.—[voice] Act. only in Cyr. (Said to be formed from the sound made by a camel,κάμηλος μωκᾶται Anon.
de voc.animal. in Stud.Ital.1.93; = mugio, Gloss.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μωκάομαι
-
5 κατα-μωκάομαι
κατα-μωκάομαι, verspotten, verlachen, τινός, Plut. Demetr. 13; Epict. enchir. 22 u. a. Sp.
-
6 δια-μωκάομαι
δια-μωκάομαι, dep. med., verhöhnen, Iambl. u. a. Sp.
-
7 ἀνα-μωκάομαι
ἀνα-μωκάομαι, med., verhöhnen, Schol. Ar. Ran. 1354.
-
8 ἐπι-μωκάομαι
ἐπι-μωκάομαι, dabei höhnisch lachen, verhöhnen, Sehol. Soph. O. R. 970.
-
9 ἐπι-κατα-μωκάομαι
ἐπι-κατα-μωκάομαι, = καταμ., Poll. 8, 77.
-
10 μωκάω
μωκάω, gew. im med. μωκάομαι, 1) spotten, verhöhnen, bes. durch Nachäffen; das act. nur bei Suid.; VLL. erkl. χλευάζομαι; es kommt aber übh. nur bei Sp. vor, Alciphr. 1, 33 Ael. N. A. 1, 29 D. L. 10, 127. – 2) κάμηλος μωκᾶται, Nachahmung des Naturlautes, brüllen, Valcken. Ammon. p. 231.
-
11 καταμωκαομαι
-
12 απομωκάσθαι
-
13 ἀπομωκᾶσθαι
-
14 προσεμωκώντο
-
15 προσεμωκῶντο
-
16 μωμάομαι
μωμ-άομαι, [dialect] Ion. [suff] μωμ-έομαι, [ per.] 3pl. - εῦνται Thgn.369, cf. 169; inf. - έεσθαι Hp. de Arte 1: [tense] fut. - ήσομαι Il.3.412, Thgn.1079; [dialect] Dor.Aμωμάσομαι Simon.5.5
: [tense] aor.ἐμωμησάμην A.Ag. 277
; [dialect] Dor. poet.μωμάσατο Theoc.9.24
: ([etym.] μῶμος):—find fault with, blame, criticize, c. acc., Il. l.c., Thgn.169, 369, Simon. l.c., A. l.c., Ar.Av. 171, Call.Dian. 222:—poet., [dialect] Ion. (Democr.48, Eus.Mynd. 1), and later Prose, Luc.Hist.Conscr.33, al.: [tense] aor. μωμηθῆναι in pass. sense, 2 Ep.Cor.6.3; v. μωκάομαι.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μωμάομαι
-
17 ἐπικαταμωκάομαι
A = καταμωκάομαι, Poll.8.77; gloss on ἐπιλλίζω, Sch.A.R.3.791.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικαταμωκάομαι
-
18 ἀναμωκάομαι
-
19 διαμωκάομαι
-
20 ἐπιμωκάομαι
ἐπι-μωκάομαι, dabei höhnisch lachen, verhöhnen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
προσεμωκῶντο — πρόσ μωκάομαι mimic imperf ind mp 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπομωκᾶσθαι — ἀπό μωκάομαι mimic pres inf mp … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
