-
1 μῶμος
μῶμος, ὁ, Tadel, Hohn, Spott; ἐϑέλοις δέ κε μῶμον ἀνάψαι, einen Schandfleck anheften, anhängen, Od. 2, 86; μείων ἕπεται μῶμος ἀνϑρώπων, Pind. P. 1, 82; μῶμος κρέμαται ἐκ φϑονεόντων, Ol. 6, 74; einzeln in späterer Prosa, wie Plut. reip. ger. praec. 27 sagt ἄχραντον ὑπὸ φϑόνου καὶ μώμου τιμήν. – Häufiger personificirt, der Gott des Tadels u. des Spottes, bei Hes. Th. 214 Sohn der Nacht; οὐδ' ἂν ὁ Μῶμος τό γε τοιοῦτον μέμψαιτο, Plat. Rep. VI, 487 a; Sp.
-
2 μῶμος
Grammatical information: m.Meaning: `blame, reproach, blemish' (poet. β 86, late prose), `stain of a sacrificial animal' (LXX).Other forms: μῶμαρ n. Lyc.Compounds: Compp., e.g. ἄ-μωμος `without blame' (Ion. poet.), μωμο-σκόπος `who inspects the sacrificial animal for a blame' with - σκοπέομαι, - έω (Ph.; Bartelink Glotta 39, 43ff.).Derivatives: μώμ-ιμος `with blame' (Stoic.); cf. νόμιμος a.o. (Arhenz 113). Denominat. verbs: 1. μωμάομαι (Ion. - έομαι), rarely with ἐπι-, δια-, `blame, abuse, defame' (Ion. poet. since Il.) with μώμ-ημα (LXX, v.l.), - ησις (sch.) `blame', - ητής m. `blamer' (Hp.), - ητικός `censorious' (hell.), - ηλός `blameful' (Hld.). -- 2. μωμεύω `id.' (ζ 274, Hes. Op. 756); to avoid contracted forms, cf. λωβάομαι: λωβεύω (s. λώβη). -- 3. μωμαίνω `id.' (Hdn. Epim.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Beside μῶμος stands with diff. vocalism μῦμαρ αἶσχος, φόβος, ψόγος with μυμαρίζει γελοιάζει H.; here the old ἀ-μύμων (: *μῦμα) about `honorable, noble'. An ablaut ω (\< ωυ): υ is hardly possible, despite ζωμός: ζύμη and Schwyzer 346 a. 359. Further isolated; cf. however μωκάομαι, μῶκος (L. Meyer 4, 300, Prellwitz 304). -- Wrong hypotheses are rejected by WP. 2, 249 (cf. still Benveniste Origines 22).Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῶμος
-
3 Μώμος
-
4 Μῶμος
-
5 μώμος
-
6 μῶμος
-
7 μωμος
ὅ насмешка, тж. хула, порицаниеμῶμον ἀνάψαι Hom. — подвергнуть порицанию;
ἄχραντος ὑπὸ μώμου τιμή Plut. — никаким позором не запятнанная честь -
8 Μωμος
ὅ Мом (бог насмешка и хулы, у Hes. - сын Ночи)οὐδ΄ ἂν ὅ Μ. τό γε τοιοῦτον μέμψαιτο Plat. — сам Мом не осудил бы этого
-
9 μῶμος
μῶμος, ὁ,A blame, reproach, disgrace, μῶμον ἀνάψαι to set a brand upon one, Od.2.86, cf. Semon.7.84, 105, Pi.O.6.74, P.1.82;βροτῶν μ. πάντεσσι.. ἐστὶν ἐπ' ἔργοις B.12.202
, cf. APl.4.84;οὐ γὰρ ἔσθ' ὅπως σπουδῆς δικαίας μ. ἅψεταί ποτε S.Fr. 257
: also in later Prose, as LXX Si.11.31, Cic.Att.5.20.6, Plu.2.820a, Luc.Herm.20. -
10 μῶμος
μῶμος: blame, censure; μῶμον ἀνάψαι, ‘set a brand of shame upon us,’ Od. 2.86†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μῶμος
-
11 μῶμος
μῶμος, ὁ, Tadel, Hohn, Spott; ἐϑέλοις δέ κε μῶμον ἀνάψαι, einen Schandfleck anheften, anhängen. Häufiger personifiziert, der Gott des Tadels u. des Spottes, Sohn der Nacht -
12 μῶμος
μῶμος, ου, ὁ(s. prec. entry; on the etym. s. LfgrE s.v.)① blame (Hom. et al.; Kaibel 948, 8; Sir 18:15; SibOr 3, 377) δίχα παντὸς μ. without any blame 1 Cl 63:1.② defect, blemish bodily (Lev 21:17f, 21; 24:19f; TestLevi 9:10) and also moral (Sir 11:31, 33; 20:24; Philo, Sobr. 11 μ. ἐν ψυχῇ) of dissident teachers σπίλοι καὶ μῶμοι blots and blemishes 2 Pt 2:13.—DELG. M-M. TW. -
13 μῶμος
1 censureμῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς, οἷς O. 6.74
μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώπων P. 1.82
ὁ γὰρ ἐξ οἴκου ποτὶ μῶμον ἔπαινος κίρναται *fr. 181.* -
14 μῶμος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μῶμος
-
15 μώμος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μώμος
-
16 μώμος
ο1) упрёк, укор; 2) насмешка; 3) насмешник -
17 μῶμος
порок, пятно; перен. осквернитель, распутник; LXX: (מוּם).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > μῶμος
-
18 μῶμος
-ου + ὁ N 2 14-1-0-2-6=23 Lv 21,17.18.21(bis).23ailment, infirmity Lv 21,17; blame, reproach, disgrace Sir 18,15Cf. BARTELINK 1961, 43-48; CAIRD 1976, 85; DOGNIEZ 1992, 214; LEE, J. 1983, 51; →MM; TWNT -
19 παν-ά-μωμος
παν-ά-μωμος, ganz untadelhaft, Simonds. bei Plat. Prot. 345 c u. Sp.
-
20 φιλό-μωμος
φιλό-μωμος, tadelliebend, tadelsüchtig, Simonds bei Plat. Prot. 346 c.
См. также в других словарях:
Μῶμος — blame masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῶμος — blame masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μώμος — Θεός των αρχαίων Ελλήνων, προσωποποίηση της χλεύης. Λέγεται ότι πέθανε από τη λύπη του, επειδή όσο και αν έψαξε δεν κατάφερε να βρει καμιά ατέλεια στην Αφροδίτη. Ο Μ. κρατούσε ραβδί που η πάνω άκρη του κατέληγε σε κεφάλι γυναίκας. * * * ο (Α… … Dictionary of Greek
Μῶμε — Μῶμος blame masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῶμε — μῶμος blame masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μῶμοι — Μῶμος blame masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῶμοι — μῶμος blame masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μῶμον — Μῶμος blame masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῶμον — μῶμος blame masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μώμοις — Μῶμος blame masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μώμου — Μῶμος blame masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
