-
1 λοφείον
-
2 λοφεῖον
-
3 λοφεῖον
-
4 λοφειον
τό футляр, чехол ( для султана или для зеркала) Arph. -
5 λοφεῖον
λοφεῖον, τό, das Futteral, in welches man den Federbusch legte; auch für einen Spiegel -
6 λοφεῖον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λοφεῖον
-
7 στρογγύλος
στρογγύλος, rund, abgerundet, zugerundet; λοφεῖον, Ar. Nubb. 741; χάλαζαι, 1111; πότερον ἡ γῆ πλατεῖά ἐστιν ἢ στρογγύλη, Plat. Phaed. 97 d; Ggstz bei Linien εὐϑύς, Menon 74 d; übertr., σαφῆ καὶ στρογγύλα ἕκαστα τῶν ὀνομάτων ἀποτετόρνευται, Phaedr. 234 e; στύλος, Pol. 1, 22, 4 u. A.; πλοῖα, runde od. Kauffahrteischiffe, im Ggstz zu den länglichen, spitzgeschnäbelten Kriegsschiffen, Thuc. 2, 97; Dem. Lpt. 162, ἱστία, volle, geschwellte, aufgeblasene Segel, App. B. C. 4, 86; – von Füßen der Pferde und Hunde, Xen., z. B. Cyn. 4, 1; – von einer Flasche, En. ad. 77 (V, 135); – στρογγύλα ῥήματα, Ar. Ach. 656, vom Schol. πιϑανά u. πανοῠργα erklärt, gedrungene Rede, wohl abgerundet, so στόμα στρογγύλον, Ar. tr. 397, das os rotundum des Horat., ein runder Mund, der Alles in der vollkommensten Art vorträgt, dah. στρογγύλοι καὶ βραχυλόγοι vrbdn, Plut., de garrul. 17, u. στρογγύλη λέξις, der wohlgerundete, wohlausgearbeitete Ausdruck; – στρογγύλως ἐκφέρειν, nett u. knapp ausdrücken; aber στρογγύλως βιοῠν ist = knapp u. eingeschränkt leben, Plut. sept. sap. conv. 14.
-
8 λόφιον
-
9 λοφίς
-
10 καθειργνυμι
ион. κᾰτείργνῡμι (impf. κᾰθείργνυν, fut. καθείρξω, aor. καθεῖρξα; part. pf. pass. καθειργμένος)1) запирать, заключать(τινά συφεοῖσιν Hom. - in tmesi; ἐν τῷ σταυρώματι Xen.; ἐς λοφεῖον Arph.; εἰς τὸν περίβολον Plat.; ἐν τῇ πόλει τινάς Dem.; εἰς τέν σκηνήν τινα Plut.)
οἱ ἐπὴ θανάτῳ καθειργνύμενοι Plut. — осужденные на смерть узники;κ. ἑαυτὸν εἰς τέν κακίαν Plut. — целиком предаться пороку2) вводить в надлежащие рамки, ограничивать(τέν μακρολογίαν Plat.)
-
11 στρογγυλος
31) круглый, шарообразный(ἥ ῥίζα τοῦ λωτοῦ Her.; λοφεῖον Arph.; γῆ Plat.; ἄτομα Epicur.)
στρογγύλη ναῦς или στρογγύλον πλοῖον Her., Thuc., Xen. — торговое судно ( в отличие от μακρὰ ναῦς, военного корабля, имевшего удлиненную форму)2) круглый, цилиндрический(στῦλος Polyb.)
3) коренастый, плотный(λεόντων γένος Arst.; σκέλη Xen.)
4) ( о речи) закругленный, сжатый(ῥήματα Arph.)
οἱ στρογγύλοι καὴ βραχυλόγοι Plut. — говорящие округленно и кратко -
12 καθείργνυμι
A (troch.), etc.:—shut in, confine, usu. of animals or persons,κατὰ συφεοῖσιν ἐέργνυ Od.10.238
;οὗ καθεῖρξ' ἡμᾶς E.Ba.
l.c.;τὸν πατέρα.. ἔνδον καθείρξας Ar.V.70
, cf. Cratin.72, Lys. Fr.75.4, Pl.Tht. 197e; κηρίνοις πλάσμασι κ. ib. 200c;ἐν τῷ σταυρώματι X.HG3.2.3
;ἐν οἰκίσκῳ D.18.97
.2 rarely of things,καθεῖρξαι χρυσὸν ἐν δόμοις Anan.3
;τὴν σελήνην.. ἐς λοφεῖον Ar.Nu. 751
; τὴν μακρολογίαν κ. confine it within bounds, Pl.Grg. 461d.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καθείργνυμι
-
13 λόφιον
II = λοφεῖον, Hsch. -
14 λόφος
Grammatical information: m.Meaning: `neck of drawing animals and men, crest of a helmet, crest of a hill' (Il.), also `crest or tuft on the head of birds, of feathers or flesh' (Simon., Hdt., Ar., Arist.).Compounds: Often as 2. member, e.g. γή-, γεώ-λοφος `earth-hill' (Pl., X.) with illuminating first member (Risch IF 59, 268); rarely as 1. member, e.g. (τὰ) λόφουρα `with crest-like tail', of drawing-animals and animals of burden (horses, asses, τὰ ὑποζύγια) as opposed to ruminants (Arist., Thphr., hell. inscr.). - Side-form λόφη f. `comb' (D.S.; after κόμη?).Derivatives: 1. Diminut.: λόφιον `small crest of helmet' (sch.), λοφίδιον `small hill' (Ael.). Other substant.: 2. λοφιά, Ion. - ιή f. `comb for manes, hair-, breast, back-fin etc.' (τ 446, also Hdt., Arist.; cf. Scheller Oxytonierung 72 f.); 3. λοφεῖον `crest-case' (Ar.), also λοφίς περικεφαλαίας θήκη H. 4. λοφίας m. `fish with back-fins', denomination of the φάγρος (Numen. ap. Ath.; like ἀκανθίας a.o., Chantraine Formation 94), also the first dorsal vertebra' (Poll.); in the last meaning also λοφαδίας (Poll.; *λοφάς, - άδιος); λοφιήτης m. `inhabitant of a hill' (AP, of Pan, after πολιήτης). 5. λόφωσις m. `crest ornament' (Ar. Av. 291; cf. ἀέτωσις [s. αἰετός]). - 6. Adjectives: λοφώδης `crest-like, hilly' (Arist.), λοφόεις `crested, hilly' (Tryph., Nonn.). - 7. Verbs: λοφάω `be crested' (Babr., Ar., H.; after κομάω, Leumann Hom. Wörter 307 n. 77); λοφίζω `have the λ. in the hight' (Zonar.); λοφόομαι `rise, form a hill' (Eust.). -- 8. Hypostasis: καταλοφάδεια adv. `hanging down from the neck' (κ 169 with metr. conditioned - εια, cf. κατωμάδιος, κατωμαδόν; Chantraine Form. 39, Gramm. hom. 1, 101 u. 176).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As both Alc. (Z 65) and Hdt. (1, 171) consider the helmet-crest as a Carian invention, Schulze Q. 257, 4 sees in λόφος as `crest of the helmet' a Carian LW [loanword], which he, certainly wrongly, wants to separate from λόφος `neck'. - An acceptable connection gives Toch. A lap `head' (Schulze Kl. Schr. 252); CSl. ORuss. lъbъ `skull' with OCS lъbьnъ `belonging to the skull' (with Russ. lob `front', Ukr. ɫob `front, head') presents serious difficulties because of the vowel. Uncertain Illyr. PN Otto-(Atto-)lobus (Mayer Glotta 32, 83). - Lit. in Vasmer Wb. s. lob, Sadnik-Aitzetmüller Hwb. zu den aksl. Texten 264 (No. 486), v. Windekens Lex. étym. s. lap. Wrong IE etymologies are rejected by Bq.Page in Frisk: 2,139-140Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λόφος
См. также в других словарях:
λοφείον — λοφεῑον, τὸ (Α) 1. θήκη για εναπόθεση λοφίου 2. κάθε θήκη («τὴν σελήνην... καθείρξαιμ ἐς λοφεῑον στρογγύλον, ὣσπερ κάτοπτρον», Αριστοφ.) [ΕΤΥΜΟΛ. < λόφος + εῖον] … Dictionary of Greek
λοφεῖον — crestcase neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CRISTA — I. CRISTA apud Virgilium, l. 9. Aen. v. 732. ubide Turno, tremunt in vertice cristae Sanguineae ornatus galeae est, qui illam admirabilem reddit, ut loquitur Etymologicum, Τὸ περιςςεϋον τῆς περικεφαλαίας ἀνάςτημα χάριν κόσμου καὶ καταπλήξεως.… … Hofmann J. Lexicon universale
λόφιον — λόφιον, τὸ (Α) [λόφος] 1. μικρός λόφος, λοφίσκος 2. (κατά τον Δίον. Θρ.) «λόφιον, τὸ κάλλαιον τοῡ ἀλέκτορος» 3. λοφείον* … Dictionary of Greek
λόφος — Ονομασία πέντε οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 790 μ., 74 κάτ.) στην πρώην επαρχία Αιγιαλείας του νομού Αχαΐας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, 74 χλμ. Α της Πάτρας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Διακοπτού. Μέχρι το 1955… … Dictionary of Greek
