-
1 λόφιον
-
2 λόφιον
λόφιονsmall crest: neut nom /voc /acc sgλοφάωhave a crest: imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic)λοφάωhave a crest: imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) -
3 λόφιον
λόφιον, τό, kleiner Hügel -
4 λοφίον
τό1) султан, плюмаж; 2) хохол, хохолок (у птиц) -
5 λόφιον
II = λοφεῖον, Hsch. -
6 λοφεῖον
-
7 хохол
хохолм ἡ κατσούλα, ὁ θύσανος (у птиц)! τό λοφίον, τό τσουλούφι, ὁ περ-τσές (у людей). -
8 хохолок
хохол||окм ἡ μικρή κατσούλα, τό μικρό λοφίον. -
9 ἑπταλόφιον
ἑπτα-λόφιον, = Lat.A septimontium, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἑπταλόφιον
-
10 λόφος
Grammatical information: m.Meaning: `neck of drawing animals and men, crest of a helmet, crest of a hill' (Il.), also `crest or tuft on the head of birds, of feathers or flesh' (Simon., Hdt., Ar., Arist.).Compounds: Often as 2. member, e.g. γή-, γεώ-λοφος `earth-hill' (Pl., X.) with illuminating first member (Risch IF 59, 268); rarely as 1. member, e.g. (τὰ) λόφουρα `with crest-like tail', of drawing-animals and animals of burden (horses, asses, τὰ ὑποζύγια) as opposed to ruminants (Arist., Thphr., hell. inscr.). - Side-form λόφη f. `comb' (D.S.; after κόμη?).Derivatives: 1. Diminut.: λόφιον `small crest of helmet' (sch.), λοφίδιον `small hill' (Ael.). Other substant.: 2. λοφιά, Ion. - ιή f. `comb for manes, hair-, breast, back-fin etc.' (τ 446, also Hdt., Arist.; cf. Scheller Oxytonierung 72 f.); 3. λοφεῖον `crest-case' (Ar.), also λοφίς περικεφαλαίας θήκη H. 4. λοφίας m. `fish with back-fins', denomination of the φάγρος (Numen. ap. Ath.; like ἀκανθίας a.o., Chantraine Formation 94), also the first dorsal vertebra' (Poll.); in the last meaning also λοφαδίας (Poll.; *λοφάς, - άδιος); λοφιήτης m. `inhabitant of a hill' (AP, of Pan, after πολιήτης). 5. λόφωσις m. `crest ornament' (Ar. Av. 291; cf. ἀέτωσις [s. αἰετός]). - 6. Adjectives: λοφώδης `crest-like, hilly' (Arist.), λοφόεις `crested, hilly' (Tryph., Nonn.). - 7. Verbs: λοφάω `be crested' (Babr., Ar., H.; after κομάω, Leumann Hom. Wörter 307 n. 77); λοφίζω `have the λ. in the hight' (Zonar.); λοφόομαι `rise, form a hill' (Eust.). -- 8. Hypostasis: καταλοφάδεια adv. `hanging down from the neck' (κ 169 with metr. conditioned - εια, cf. κατωμάδιος, κατωμαδόν; Chantraine Form. 39, Gramm. hom. 1, 101 u. 176).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As both Alc. (Z 65) and Hdt. (1, 171) consider the helmet-crest as a Carian invention, Schulze Q. 257, 4 sees in λόφος as `crest of the helmet' a Carian LW [loanword], which he, certainly wrongly, wants to separate from λόφος `neck'. - An acceptable connection gives Toch. A lap `head' (Schulze Kl. Schr. 252); CSl. ORuss. lъbъ `skull' with OCS lъbьnъ `belonging to the skull' (with Russ. lob `front', Ukr. ɫob `front, head') presents serious difficulties because of the vowel. Uncertain Illyr. PN Otto-(Atto-)lobus (Mayer Glotta 32, 83). - Lit. in Vasmer Wb. s. lob, Sadnik-Aitzetmüller Hwb. zu den aksl. Texten 264 (No. 486), v. Windekens Lex. étym. s. lap. Wrong IE etymologies are rejected by Bq.Page in Frisk: 2,139-140Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λόφος
См. также в других словарях:
λόφιον — λόφιον, τὸ (Α) [λόφος] 1. μικρός λόφος, λοφίσκος 2. (κατά τον Δίον. Θρ.) «λόφιον, τὸ κάλλαιον τοῡ ἀλέκτορος» 3. λοφείον* … Dictionary of Greek
λόφιον — small crest neut nom/voc/acc sg λοφάω have a crest imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic) λοφάω have a crest imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λοφίο — το (AM λοφίον) (στη βυζαντινή αρχιτεκτονική) καθένα από τα σφαιρικά τρίγωνα μέσω τών οποίων γίνεται η μετάβαση από τα τέσσερα ημικυκλικά τόξα στην οριζόντια κυκλική στεφάνη, όπου εδράζεται ο σφαιρικός θόλος νεοελλ. 1. θύσανος από φτερά που… … Dictionary of Greek
λόφος — Ονομασία πέντε οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 790 μ., 74 κάτ.) στην πρώην επαρχία Αιγιαλείας του νομού Αχαΐας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, 74 χλμ. Α της Πάτρας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Διακοπτού. Μέχρι το 1955… … Dictionary of Greek
ξυλολόφιον — ξυλολόφιον, τὸ (Μ) ξύλινος ιερός άμβωνας. [ΕΤΥΜΟΛ. < ξύλον + λόφιον] … Dictionary of Greek
