-
1 δαηναι
-
2 δαῆναι
Grammatical information: v.Meaning: `learn' (Il.),Other forms: ep. also δαήμεναι intr. aor., fut. δαήσομαι, perf. δεδάηκα, δεδαώς (Od.), δεδάημαι (h. Merc.), redupl. aor. in caus. δέδαε (Od.), 3. pl. δέδαον H., inf. δεδάασθαι (for δεδαέσθαι?) (π 316), second. δάε, ἔδαε (A. R.), δα[ι]ῆσαι διδάξαι H.; pres. διδάσκω, s. v.Derivatives: δαήμων `knowing' (Il.) with δαημοσύνη (A. R.); privative ἀδαἡς (s. v.); δάησις (EM); Δάειρα, s. v.Origin: IE [Indo-European] [201] *dens- `learn'Etymology: δα- from IE. *dn̥s-, to δήνεα. So δαῆναι contains the zero grade of IE. * dens-, seen in Av. dīdaiŋhē and in nominal forms, e. g. Skt. dasrá- `effecting miracles'. Aor. δέ-δα-ε from *de-dn̥s-e-t. - Cf. δήνεα, διδάσκω, δαΐφρων.Page in Frisk: 1,338Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δαῆναι
-
3 δαήναι
-
4 δαῆναι
-
5 δαῆναι
-
6 δαῆναι
δαῆναι, δαήσεαι, δαῶμεν: see ΔΑ.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > δαῆναι
-
7 ἐκ-δαῆναι
-
8 δαήσεαι
δαῆναι, δαήσεαι, δαῶμεν: see ΔΑ.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > δαήσεαι
-
9 δαῶμεν
δαῆναι, δαήσεαι, δαῶμεν: see ΔΑ.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > δαῶμεν
-
10 δαίω
Grammatical information: v.Meaning: `kindle',Other forms: intr. perf. δέδηα `burn', ptc. δεδαυμένος (Semon. 30 B), δάηται (Υ 316, Φ 375), aor. δαῆναι, ἐκδαβῃ̃ (= -Ϝῃ̃) ἐκκαυθῃ̃. Λάκωνες H. (Il.).Compounds: Compp. ἀνα- (A.) κατα- (H.). θεσπι-δᾰές ( πῦρ, Μ 177 etc.) `flaming godlike' (rather to aor. δαῆναι then to δάος?). δᾳδοῦχος `holding a torch'.Derivatives: δάος n. (\< *δάϜος) `torch' (Hom.) with δᾱνός \< *δαϜεσ-νός `good for a torch, dry' (ο 322, Ar. Pax 1134 [lyr.]). δᾱλός m. `fire-brand' (Il.) \< *δᾰϜελός (= δαβελός δαλός. Λάκωνες H.), δαελός (Sophr.); *δάϜος:* δαϜελ-ός like νέφος: νεφέλ-η; further δαῦλον ἡμίφλεκτον ξύλον H. Demin. δᾱλίον (Ar.); δᾱλός also = μελάνουρος ἰχθύς H. (from the light-organs, Strömberg Fischnamen 55f., or because of the black tail?), metaph. `burnt out = old man' (AP), with hypocoristic gemination δαλλώ ἡ ἀπόπληκτος. οἱ δε την ἔξωρον παρθένον η γυναῖκα καὶ πρεσβυτέραν H. δαΐς (\< *δαϜίς), - ίδος, Att. δᾳς, δᾳδός (s. below) f. `torch' (Il.), from where the demin. δᾳδίον (Ar.), δᾳδίς `torch-feast' (Luc.), δᾳδινος `to the torch, of pine-wood' (Gal.), δᾳδώδης `resinous' (Thphr., Plut.) to δᾳς `fire-brand', `disease in pines, resin-glut' (Thphr.); δᾳδόομαι `become afflicted with resin-glut' with δᾳδωσις (Thphr.), s. Strömberg Theophrastea 167. δαύακες θυμάλωπες H., cf. Bechtel Dial. 1, 118, Grošelj Živa Ant. 2, 206. δαερόν μέλαν. καὶ τὸ καιόμενον H., perh. also Emp. 90 for δαλερός. δαηρόν θερμόν, καυματηρόν, λαμπρόν, προφανές H. δαηθμόν ἐμπρησμόν H., on the formation s. Chantr. Form. 137f.; Latte with Voß for it δαιθμόν. δαῦκος ὁ θρασύς. καὶ βοτάνη τις Κρητική H., s. s. v. Here also δαΐ `in battle' \< *δαϜ-ί, loc. of a root noun *δαῦς (Schwyzer 578)?.Etymology: As shown by δεδαυμένος, δαίω is from *δαϜ-ι̯ω. From metathesized (cf Kor. ΔιδαίϜων) *δαίϜω originates Att. δᾳς (δᾱις \< *δαιϜ-ις). The perfect δέδηα \< *δέ-δᾱϜ-α resembles Skt. du-dāv-a (gramm.), to which present du-nó-ti `burn'. Further Skt. forms in Pok. 179f. So IE *d(e)h₂u̯-? Further perhaps OIr. dōim `burn', OHG zuscen `id.'. See δύη; and δήϊος.Page in Frisk: 1,342-343Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δαίω
-
11 ΔΑΏ
ΔΑΏ, Wurzelwort von διδάσκω, w. m. s. – Homerische Formen: – 1) mit activischer Bedeutung, = lehren: Aorist. 2. δέδαεν, Odyss. 6, 233. – 2) mit passivischer Bedeutung, lernen: Aorist. ἐδάην, Iliad. 3, 208; conjunctiv. δαείω, Iliad. 10, 425; δαῶμεν Iliad. 2, 299; infin. δαῆναι, Odyss. 4, 493; δαήμεναι, Iliad. 6, 150. – Futur. δαήσεαι, Odyss. 3, 187. – Perfect. δεδάηκας, Odyss. 8, 146; δεδάηκε, Odyss. 8, 134; δεδαηκότες Odyss. 2, 61. – Perfect. δεδαώς, Odyss. 17, 519. – Praes. δεδάασϑαι, Odyss. 16, 316. – Constructionen und Uebersetzungen wie bei den andern Verben des Lehrens und Lernens: = kennen lernen, erfahren, erforschen, wissen, u. s. w.; εἴ τιν' ἄεϑλον οἶδέ τε καὶ δε, δάηκε, Homerisch, παραλλήλως, Odyss. 8, 134; δέδαεν τινά τι, Odyss. 6, 233; δέδαε c. infin., Odyss. 20, 72; δεδαὼς ἔκ τινος Odyss. 17, 519; τινὸς δαήμεναι, Iliad. 21, 487; τινὸς δαήσεαι Odyss. 19, 325. – Nachhomeri sch: ἔδαεν Theocr. 24, 27; δάε Ap. Rh. 1, 724. 3, 529; δεδάασιν Callim. Ap. 46; δεδαῶτε δόλους Ap. Rh. 1, 52; Ἄρεος εὖ δεδαῶτες Dion. P. 204; ἐδάη Aesch. Ag. 123 Soph. El. 169; δαείς Pind. Ol. 7, 91 Aesch. Ch. 604; sp. D., πόλλ' ἐδάη φάρμακα Theocr. 28, 19; vgl. 17, 81; δαήσονται Ap. Rh. 4, 234; δεδαημένος, kundig, τινός Ap. Rh. 1, 147; c. inf. Theocr. 8, 4. – Daneben Homerische Formen: δεδάηκε Her. 2, 165; ἐδάην Eur. Hec. 76.
-
12 δἡ
δἡ, eine Partikel, welche dazu dient, Begriffe hervorzuheben, und deren Abstammung unsicher ist. Man hat sie mit δέ, mit ἤδη, mit δῆλος, mit δαῆναι, mit dem Latein. jam in Verbindung gebracht; vgl. Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 2, 204. Dutch ein einzelnes Wort läßt sich δή nur selten übersetzen; in der Regel muß es durch die Wortstellung und die Betonung ausgedrückt werden. Da es den hervorgehobenen Begriff nicht selten als eine offenbare, nicht abzuläugnende Thatsache hinstellen will, so kann man es in solchen Fällen zuweilen durch » augenscheinlich«, » offenbar«, » gewiß« übersetzen; zuweilen auch durch »allerdings«, »ja«, »also«, »nun«, »eben«, »grade«, »schon«. In der Regel steht δή unmittelbar hinter dem Worte, welches durch dasselbe hervorgehoben werden soll; doch schließt es sich auch gern an μέν, δέ, τέ, καί, γάρ, γέ, ῥά und ähnliche Wörtchen; auch μὴ δή ist nicht selten, s. z. B. Hom. Iliad. 1, 545. 5, 684. Den Satz beginnt δή in wenigen Verbindungen: δὴ τότε, δή ῥα τότε ( Iliad. 12, 162), δὴ γάρ ( Iliad. 17, 546. 15, 488); Iliad. 19, 342 τέκνον ἐμόν, δὴ πάμπαν ἀποίχεαι ἀνδρὸς ἑῆος; 15, 437 Τεῠκρε πέπον, δὴ νῶιν ἀπέκτατο πιστὸς ἑταῖρος. – Häufig erscheint δή – a) temporell, jetzt eben, schon; oft bei Hom. u. sp. Ep., in Vrbdgn wie δὴ γάρ, denn schon, δὴ πάμπαν; δή ποτε, Iliad. 14, 234, schon einmal; δὴ τότε, da nun, Pind. Ol. 3, 25; auch Tragg., Aesch. Spt. 196; vgl. Ch. 1053; Eur. Tr. 59; οἶσϑα δὴ τὸ πᾶν, nun weißt du Alles, Soph. Phil. 241; bes. bei Zahlbestimmungen, ὀκτὼ δὴ προέηκα ὀιστούς Il. 8, 297; πολλάκι δή, schon oft, 19, 85; ἕκτον δὲ δὴ τόδ' ἦμαρ Eur. Or. 39; ὅσας δὴ μάχας νενικήκατε Xen. An. 6, 5, 23; – πάλαι δή, schon lange, Soph. Phil. 795, u. öfter; καὶ δή, und schon, Il. 15, 251; = ἤδη, Xen. An. 1, 10, 10; Hell. 6, 4, 13; vgl. Aesch. Spt. 455; Ar. Pax 942; auch = so gleich, unverzügl ich, von der unmittelbaren Zukunft, c. fut., Xen. Cyr. 4, 4, 11; Plat. Phaedr. 236 d; so χωρῶμεν δὴ πάντες ἀολλεῖς Soph. Phil. 1455; νῠν δὴ σὺ δηλώσεις Xen. Gyr. 4, 1. 23; – δὴ νῦν, Soph. El. 935; u. allein δή, so eben, von dem unmittelbar Vergangenen, auch c. praes., Ar. Lys. 146. – Auch sonst in Vrbdg mit anderen Zeitpartikeln, ὀψὲ δή, ὕστερον δή, πρὶν δή, νεωστὶ δή, ἐξ οὗ δή, ἐς ὃ δή, Her.; ὁπότε δή, ὅτε δή, u. mit Negationen, οὐκέτι δή, οὐ δή, nicht mehr, σοὶ μὲν γὰρ ἔστι πόλις, ἐμοὶ δ' οὐκ ἔστι δή Eur. Or. 1069. – b) auf das Vorhergehende zurückweisend, zuweilen zur Einführung des Nachsatzes, auch nach εἰ, ἐπεί, u. oft zur Fortsetzung der durch Zwischensätze unterbrochenen Rede, nun, kurz, sofort, vgl. Plat. Conv. 206 b ἔστιν ἄρα συλλήβδην ὁ ἔρως τοῦ τὸ ἀγαϑὸν αὑτῷ εἶναι – ὅτε δὴ τούτου ὁ ἔρως ἐστί, u. Xen. An. 1, 7, 17. So auch μὲν δή, wodurch die Sache als abgemacht hingestellt wird, Aesch. Ag. 1184; τοιαῠτα μὲν δὴ ταῦτα, Prom. 500; Her. 1, 32. u. oft bei Plat., Xen. u. a. Att.; auch καὶ – δή reiht so an, καὶ τὸ μέγιστον δή, und das bedeutendste endlich; so auch καἱ δὴ καί, z. B. Her. 1, 30. Eine Menge Beispiele mit feineren Distinctionen giebt Hartung über diese Partikel Bd. I, S. 245 ff. So steht es oft in der Frage, τοῠ δὴ ἕνεκα ταῦτα λέγω; weswegen denn nun? Plat. Prot. 343 b; zum Ausdinck des Unwillens, Soph. Ant. 899. 722; u. bei Aufforderungen, ἄκουε δή, Aesch. Prom. 633; λέγε δή, Plat. Prot. 312 c; so oft ἄγε δή, εἶα δή, ἴϑι δή, wohlan. – c) determinativ, den Grad od. das Maaß eines Wortes zu bestimmen (vgl. δῆταλ, gerade nur, gar, vollends; bes. 1) nach pronom.; bei personal., um im guten Sinne od. verächtlich die Person hervorzuheben, Soph. Ai. 1205; Her. 1, 115. 3, 155; besoft bei demonstr.; τούτου δὴ ἕνεκα, gerade deswegen, wie διὰ τοῠτο δή; – τὸ λεγόμενον δὴ τοῠτο, nach dem bekannten Sprichwort; bei relativ., οἷος δὴ σύ, sowie eben du, Il. 24, 376; οὗ δὴ ἕνεκα, weswegen eben; – ὅστις δή steigert die Unbestimmtheit, wer es anch sein mag, Xen. An. 4, 7, 25; so auch δή τις; ἄλλοι δή, wer sie auch sein mögen; οὕτω δή τι, ὡς δή τι, Her. 3, 108. 4, 52; Plat. Tim. 26 b; πολὺ δή τι, ich weiß nicht wie viel, Plut. Cim. 1. – 2) bei adjectivis, ebenso steigernd, πολύς, πᾶς, μέγας, u. bes. bei superl., ἠμφιεσμένων ϑαυμαστὰ δὴ ὅσα, wer weiß wie sehr, Plat. Conv. 220 b. – 3) bei verbis, allerdings, bekräftigend; dieser Ausdruck des Gewissen u. Thatsächlichen findet sich bei Partikeln schon bei Ham. u. wird im Attischen sehr geläufig, ἦ δή, ἦ μάλα δή, – οὐ δή, μὴ δή, nur ja nicht; ἴνα δή, damit gerade eben, Il. 28, 207; Her. 1, 32; ἀλλὰ δή, oft Plat.
-
13 ἀ-δαής
-
14 δαω
I.эп. = δαείω См. δαειωII.1) (только эп. aor. 2 δέδαε) научитьὃν Ἥφαιστος δέδαεν Hom. — которого обучил Гефест;
ἔργα δέδαε κλυτὰ ἐργάζεσθαι Hom. — она научила создавать замечательные произведения2) (pf. δεδάηκα и δέδαα; aor. 2 ἐοάην; inf. med. δεδάασθαι) научиться, (у)знатьθεῶν ἔξ δεδαώς Hom. — научившись у богов;
δεδαημένος τι HH. — изучив что-л.;ἄμφω ἀεῖδεν δεδαημένω Theocr. — оба искусные в пении;ὅσσα πεύθομαι, δαήσεαι Hom. — все, что я слышал, ты узнаешь;ὄφρα δαῶμεν Hom. — чтобы нам узнать;οὐ δεδαηκότες ἀλκήν Hom. — не набравшиеся сил, т.е. слабосильные;εἴ τιν΄ ἄεθλον οἶδέ τε καὴ δεδάηκε Hom. — искушен ли он в каком-л. виде состязания;δαήμεναί и δαῆναί τι и τινος Hom. — узнать что-л., ознакомиться с чем-л.;τούτων βαναυσίης οὐδεὴς δεδάηκε οὐδέν Her. — никто из них не знает никакого ремесла;λάθεται ὧν τ΄ ἔπαθ΄ ὧν τ΄ ἐδάη Soph. — он предает забвению и то, что испытал, и то, что узнал -
15 προδαηναι
(только part. aor. 2 pass. προδαείς) знать заранее, предчувствоватьπροϊδὼν ἠὲ προδαείς Hom. — предвидя или предчувствуя
-
16 δαήμων
A knowing, experienced in a thing,τέκτονος ἐν παλάμῃσι δαήμονος Il.15.411
;ἐν πάντεσσ' ἔργοισι δαήμονα 23.671
: c. gen. rei,δαήμονι φωτὶ ἐΐσκω ἄθλων Od.8.159
, cf. Democr.197: c. inf.,κοσμῆσαι δ.
knowing best how to..,Arr.
An.7.28.2;χρήματα φυλάττειν δ. Them.Or.2.25c
: [comp] Comp.- έστερος Eun.VSp.499B.
, Procop.Arc.Praef.: [comp] Sup.- έστατος X.Cyr.1.2.12
, Agath.5.6. Adv. [comp] Sup.- έστατα Id.3.25
. -
17 δάϊος
δάϊος, [var] contr. [full] δᾷος, α, ον, [dialect] Dor. for [dialect] Ep. [full] δήιος ([var] contr. [full] δῆος Thgn. 552b), η, ον: also [full] δάϊος, ον, E.Tr. 1301 (lyr.), HF 915 (lyr.) (Trag. always use the [dialect] Dor.form): ([etym.] δαίω Α):—A hostile, destructive, Hom.only in Il.,δηΐου ἐκ πολέμου 7.119
;δ. ἄνδρα 6.481
: esp. as epith. of πῦρ, burning, consuming, 8.181, al.; enemies,Pi.
N.8.28, A.Ag. 559;λάφυρα δάων Id.Th. 278
(dub.l.);φόβημα δαΐων S.OC 699
(lyr.): in sg., fighting man, Ar.Ra. 1022; alsoδάου μάχας S.Ichn.239
; hostile,Ar.
Nu. 335 (=[Philox.]18 (anap.));ἔπιτε δαΐαν ὁδόν Ar.Ra. 897
(lyr.). -
18 δαΐφρων
1 ([etym.] δάϊς ) (warlike, fiery, Il.2.23,al. (not in Od.);Λατοῦς θυγάτηρ B.5.122
, cf. 137, Q.S.1.47;δ. ἀλκή Id.1.218
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δαΐφρων
-
19 δάω
I intr., [tense] aor.ἐδάην Il.3.208
, Trag. (in lyr.), A.Ag. 123, S.El. 169; subj.δαῶμεν Il.2.299
, [dialect] Ep.δαείω 16.423
, Od.9.280; opt.δαείην A.R.2.415
; inf.δαῆναι Od.4.493
, IG 4.760 ([place name] Troezen), [dialect] Ep.δαήμεναι Il.21.487
; part.δαείς Sol.13.50
, A.Ch. 603, Pi.O.7.91 (for [tense] aor. δέδαον, ἔδαον, v. infr. 11): [tense] fut.δαήσομαι Od.3.187
: [tense] pf.δεδάηκα 8.134
, 146, part.δεδαώς 17.519
; also , Theoc.8.4, etc.:—learn, and in [tense] pf., know, ll.cc.: c. gen. pers., ἐμεῦ δαήσεαι wilt learn from me, Od.19.325: c. gen. rei,πολέμοιο δαήμεναι Il.21.487
;Ἄρεος εὖ δεδαῶτες D.P.1004
; σοφίης δεδαημένο Epic.Oxy.1015.20: c. acc. rei,φάρμακα Theoc.28.19
;ἄξια Μοισᾶν IG3.771
; ἀλεξητήρια νούσων ib.9(1).881 (Corc.); ἄκεσμα νόσου ib.14.1750; ἔργα Ἀθηναίης ib.12(5).30 ([place name] Sicinus); perceive,ἐδά ψυχάς B.5.64
; δάεν ῥιπὰν μελιαδέος οἴνου felt the impulse of.., Pi.Fr. 166: abs., to one who knows,Id.
O.7.53.—Hom. has also inf. δεδάασθαι (perh. for δεδαέσθαι) search out, c. acc., Od.16.316.—The [tense] pres. in this sense is supplied by διδάσκομαι.II causal, teach, Hom. only in redupl. [tense] aor. 2 δέδαε he taught, c. dupl. acc.,ὃν Ἥφαιστος δέδαεν.. παντοίην τέχνην Od.6.233
, cf. 8.448, 23.160; , cf. Theoc.24.129 (v.l. ἔδαεν); [ per.] 3pl.δέδαον Hsch.
; also δάε, ἔδαε, A.R.1.724,4.989.—The [tense] pres. in this sense is supplied by διδάσκω. -
20 ἀδαής
ἀδᾰ-ής, ές, ([etym.] Δάω, δαῆναι) = foreg., c. gen. pers., Hdt.9.46: c.gen.rei, τῆς θυσίης, τῶν χρησμῶν, Id.2.49, 5.90, cf. X.Cyr.1.6.43;Aβουνομίας -έστερος Pi.Pae.4
27;ὕπν' ὀδύνας ἀ. S.Ph. 827
(lyr.): c. inf., unknowing how to.., ἀ. δ' ἔχειν μυρίον ἄχθος (sc. κήρ) ib. 1167 (lyr.);οὐκ ἀ. APl.4.84
: abs., ἀ. κόρη, of a virgin, Paus.Dam.p 160 D.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
δαῆναι — δάω learn aor inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Δάειρα — και Δαῑρα, η (Α) αυτή που κατέχει τη γνώση (επίθ. τής Περσεφόνης στην Αθήνα). [ΕΤΥΜΟΛ. θηλυκό όνομα σε ειρα (πρβλ. αντιάνειρα, κυδιάνειρα κ.ά.), τού οποίου η ακριβής σημασία είναι άγνωστη. Υποστηρίχτηκε ότι συνδέεται με το δαήναι (απαρμφ. τού αορ … Dictionary of Greek
dens-1 — dens 1 English meaning: talent, force of mind; to learn Deutsche Übersetzung: “hohe Geisteskraft, weiser Ratschluß”; verbal: “lehren, lernen” Material: densos n.: O.Ind. dáṁsas n. “powerful wonder, wise feat” = Av. daŋhah “… … Proto-Indo-European etymological dictionary
Демон — (δαίμων) βообще означает (в классич. литер.) деятеля, обладающего сверхчеловеческой силой, принадлежащего к невидимому миру и имеющего влияние на жизнь и судьбу людей; между δαίμων θ θεός οриблизительно такое же отношение, как между лат. numen и… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
демон — (у христиан) злой дух, гений, в смысле искуситель Демонический неотразимо влияющий Ср. Печальный Демон, дух изгнанья, Летал над грешною землей И лучших дней воспоминанья Пред ним теснилися толпой. М.Ю. Лермонтов. Демон. Поэма. Ср. В ней есть что… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Демон — Демонъ (у Христіанъ) злой духъ, геній, въ смыслѣ «искуситель». Демоническій неотразимо вліяющій. Ср. Печальный Демонъ, духъ изгнанья, Леталъ надъ грѣшною землей И лучшихъ дней воспоминанья Предъ нимъ тѣснилися толпой. М. Ю. Лермонтовъ. Демонъ.… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ποσειδών — I Θεός της ελληνικής μυθολογίας, γιος του Κρόνου και της Ρέας και αδελφός του Δία και του Άδη. Λέγεται, στα νεότερα χρόνια, και Ποσειδώνας. Σύμφωνα με έναν αρχαίο μύθο, κατά τη διανομή του κόσμου μεταξύ των γιων του Κρόνου, δόθηκε στον Π. η… … Dictionary of Greek
αδαής — ές (Α ἀδαής) αυτός που δεν γνωρίζει κάτι, άπειρος, αδέξιος, ανίδεος αρχ. σκοτεινός. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. χρησιμοποιήθηκε παράλληλα προς την παλιότερη, ομηρική ήδη, λέξη ἀδαήμων που προέρχεται από την ίδια ρίζα. Ἀδαής < ἀ στερητ. + ἐδάην, απρμφ.… … Dictionary of Greek
αδημονώ — (Α αδημονώ, έω) 1. ανησυχώ, ανυπομονώ, αγωνιώ, «κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα» 2. στενοχωριέμαι υπερβολικά, κατέχομαι από άγχος. [ΕΤΥΜΟΛ. Έχουν προταθεί διάφορες ετυμολογίες. Επικρατέστερη φαίνεται εκείνη που ανάγει τη λ. ἀδήμων (απ’ όπου… … Dictionary of Greek
δάιος — (I) δάϊος, α, ον (Α) βλ. δήιος. (II) δάϊος, ον (Α) έμπειρος, γνώστης («Λύσιππε... δάϊε τεχνίτα»). [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. δάιος συνδέεται με το δαήναι, απαρμφ. τού αορ. εδάην (πρβλ. διδάσκω)] … Dictionary of Greek
δάω — (Α) 1. μαθαίνω 2. γνωρίζω 3. αντιλαμβάνομαι 4. εξετάζω, αναζητώ 5. διδάσκω. [ΕΤΥΜΟΛ. Το δάω είναι άχρηστος ενεστ. τού αορ. εδάην, απαρμφ. δαήναι < (θ.) δα (< ΙΕ *dns , συνεσταλμένη βαθμίδα τής ρίζας *dens «διδάσκω, μαθαίνω»), το οποίο στον… … Dictionary of Greek