-
1 zdobyć się
сов.1) реши́ться ( на что)zdobyć się się na odwagę — отва́житься, осме́литься; набра́ться хра́брости, собра́ться с ду́хом
2) ( nabyć) купи́ть, приобрести́ (с трудом, ценой больших лишений)zdobyć się się na samochód — набра́ть (накопи́ть) де́нег на поку́пку автомоби́ля
-
2 zdobyć\ się
сов. 1. решиться (на что);\zdobyć\ się się na odwagę отважиться, осмелиться; набраться храбрости, собраться с духом;
2. (nabyć) купить, приобрести (с трудом, ценой больших лишений);\zdobyć\ się się na samochód набрать (накопить) денег на покупку автомобиля
-
3 postarać się
сов.1) постара́ться2) o co раздобы́ть, вы́хлопотать чтоpostarać się się o pieniądze — раздобы́ть де́нег
postarać się się o mieszkanie — вы́хлопотать кварти́ру
postarać się się o zezwolenie — доби́ться разреше́ния
Syn:wystarać się, zdobyć 2) -
4 postarać\ się
сов. 1. постараться;2. о со раздобыть, выхлопотать что;\postarać\ się
się o pieniądze раздобыть денег; \postarać\ się się o mieszkanie выхлопотать квартиру;\postarać\ się się o zezwolenie добиться разрешения+2. wystarać się, zdobyć
-
5 dobić się
сов.1) czego, do czego добра́ться до чего2) доби́тьсяdobić się się uznania — доби́ться призна́ния
Syn: -
6 dobić\ się
сов. 1. czego, do czego добраться до чего;2. добиться; \dobić\ się się uznania добиться признания+1. dotrzeć 2. osiągnąć, zdobyć, uzyskać
-
7 dostać
глаг.• добывать• добыть• доставать• достать• заполучить• наживать• получать• получить• раздобывать• раздобыть* * *1) (np. głosy) набрать (напр. голоса)2) (otrzymać) получить3) (dosięgnąć) достать (дотянуться)4) (zdobyć) достать (раздобыть)wyciągnąć, wyjąć достать (извлечь)sprzykrzyć się, znudzić się, mieć dość разг. достать (надоесть)* * *dosta|ć%1, \dostaćnę, \dostaćnie, \dostaćną, \dostaćń, \dostaćł сов. 1. co, czego получить что;2. czego схватить что, заболеть чем; получить что pot.;\dostać
kataru получить (схватить) насморк; \dostaćł kaszlu он стал кашлять; \dostaćł ataku serca с ним (у него) случился сердечный приступ; \dostaćł gorączk|y него поднялась температура; dziecko \dostaćło zębów у ребёнка прорезались зубы; \dostać wypieków покрыться красными пятнами, покраснеть;3. kogo-co уст. взять, захватить кого-что, овладеть чем;\dostać żywcem взять живьём;
4. (do) czego достать, дотянуться до чего;● \dostać bzika (fioła) na czymś,
na punkcie czegoś разг. помешаться на чём-л.;\dostać kosza получить отказ (при сватовстве); \dostać za swoje получить по заслугам;
\dostać w skórę (po skórze) получить трёпку+1. otrzymać 2. nabawić się 3. zdobyć 4. dosięgnąć
* * *1. dostanę, dostanie, dostaną, dostań, dostał сов.1) co, czego получи́ть чтоdostać kataru — получи́ть (схвати́ть) на́сморк
dostał kaszlu — он стал ка́шлять
dostał ataku serca — с ним (у него́) случи́лся серде́чный при́ступ
dostał gorączki — у него́ подняла́сь температу́ра
dziecko dostało zębów — у ребёнка проре́зались зу́бы
dostać wypieków — покры́ться кра́сными пя́тнами, покрасне́ть
4) ( do) czego доста́ть, дотяну́ться до чего•- dostać fioła na czymś
- dostać bzika na punkcie czegoś
- dostać kosza
- dostać za swoje
- dostać w skórę
- dostać po skórzeSyn:2. dostoję, dostoi, dostoją, dostój, dostał сов.достоя́ть, вы́стоятьSyn: -
8 musieć
глаг.• нуждаться* * *musi|ećmuszę, musi несов. 1. быть должным (вынужденным);muszę wracać я должен вернуться;\musiećał słuchać он был вынужден слу-шать(ся); będziemy \musiećeli trochę poczekać нам
придётся немного подождать;2. (być obowiązanym) быть должным (обязанным);\musiećsz się nad tym zastanowić ты должен это продумать;
3. (koniecznie chcieć):muszę (\musiećsz itd.) мне (тебе etc.) необходимо;
muszę zdobyć (mieć) tę książkę мне необходимо добыть эту книгу, я обязательно должен достать эту книгу;4. в сочет, с инф. выражает предположение, вероятность должно быть, очевидно; видно, по-видимому;\musiećałeś się zmęczyć ты, должно быть, устал; \musiećaleś zgubić ты, видно, потерял; tu \musiećało być bardzo głęboko здесь, очевидно, было очень глубоко
* * *muszę, musi несов.1) быть до́лжным (вы́нужденным)muszę wracać — я до́лжен верну́ться
musiał słuchać — он был вы́нужден слу́шать(ся)
będziemy musieli trochę poczekać — нам придётся немно́го подожда́ть
2) ( być obowiązanym) быть до́лжным (обя́занным)musisz się nad tym zastanowić — ты до́лжен э́то проду́мать
3) ( koniecznie chcieć): muszę (musisz itd.) мне (тебе́ и т. д.) необходи́моmuszę zdobyć (mieć) tę książkę — мне необходи́мо добы́ть э́ту кни́гу, я обяза́тельно до́лжен доста́ть э́ту кни́гу
4) в сочет. с инф. выражает предположение, вероятность должно́ быть, очеви́дно; ви́дно, по-ви́димомуmusiałeś się zmęczyć — ты, должно́ быть, уста́л
musiałeś zgubić — ты, ви́дно, потеря́л
tu musiało być bardzo głęboko — здесь, очеви́дно, бы́ло о́чень глубоко́
-
9 nauka
сущ.• дисциплина• доктрина• изучение• исследование• наука• образование• обучение• преподавание• учеба• учение• ученичество• учёба• школа• эскиз• этюд* * *nauk|a♀ 1. наука;\naukai ścisłe точные науки;
2. учение ň;3. книжн. знания lm. познания lm.;zdobyć \naukaę приобрести (по)знания;
4. обучение ň; учёба;\nauka czytania i pisania обучение грамоте; pobierać \naukaę учиться;
5. урок ♂; поучение ň, наставление ň;dawać komuś \naukai наставлять, поучать кого-л.; 6. проповедь; ● \nauka nie poszła w las посл. учение пошло впрок, урок не пропал даром+2. teoria 3. erudycja, wykształcenie 4. kształcenie (się), edukacja 5. wskazówka, morał, przestroga, nauczka 6. kazanie
* * *ж1) нау́каnauki ścisłe — то́чные нау́ки
2) уче́ние n3) книжн. зна́ния lm, позна́ния lmzdobyć naukę — приобрести́ (по)зна́ния
4) обуче́ние n; учёбаnauka czytania i pisania — обуче́ние гра́моте
pobierać naukę — учи́ться
5) уро́к m; поуче́ние n, наставле́ние ndawać komuś nauki — наставля́ть, поуча́ть кого́-л.
6) про́поведь•Syn:teoria 2), erudycja, wykształcenie 3), kształcenie (się), edukacja 4), wskazówka, morał, przestroga, nauczka 5), kazanie 6) -
10 wykombinować
глаг.• выдумать• ухищряться* * *wykombinowa|ć\wykombinowaćny сов. 1. придумать, выдумать;2. разг. раздобыть+1. wymyślić 2. zdobyć;
wystarać się* * *wykombinowany сов.1) приду́мать, вы́думать2) разг. раздобы́тьSyn: -
11 wynieść
глаг.• вынести* * *1) (pochwalić, wywyższyć) возвысить, восхвалить, превознести2) wynieść (równać się) равняться, составить3) wynieść (w górę) поднять (наверх)4) wynieść (zabrać) вынести (забрать)5) wynieść (zdobyć doświadczenie) вынести (получить опыт)wystawić (w przód) вынести (вперёд)wydać (np. postanowienie, wyrok) вынести (напр. постановление, приговор)znieść (wytrzymać) вынести (перенести, стерпеть)* * *wyni|eść\wynieśćosę, \wynieśćesie, \wynieśćósł, \wynieśćosła, \wynieśćeśli, \wynieśćesiony сов. 1. вынести;\wynieść przeświadczenie вынести убеждение;
2. (ukraść) унести, утащить;3. (uczynić jakąś sumę) составить;● \wynieść korzyść (pożytek) извлечь пользу; \wynieść (całą) głowę спастись, уцелеть; \wynieść statek kosmiczny na orbitę вывести космический корабль на орбиту
* * *wyniosę, wyniesie, wyniósł, wyniosła, wynieśli, wyniesiony сов.1) вы́нестиwynieść przeświadczenie — вы́нести убежде́ние
2) ( ukraść) унести́, утащи́ть3) ( uczynić jakąś sumę) соста́вить•- wynieść pożytek
- wynieść głowę
- wynieść statek kosmiczny na orbitę
См. также в других словарях:
zdobyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zdobywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdobywać się – zdobyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić, nabywać coś kosztem wyrzeczeń, znacznego wysiłku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdobyć się na wycieczkę do Egiptu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdobyć — dk, zdobyćbędę, zdobyćbędziesz, zdobyćbądź, zdobyćbył, zdobyćbyty zdobywać ndk I, zdobyćam, zdobyćasz, zdobyćają, zdobyćaj, zdobyćał, zdobyćany 1. «odebrać coś komuś przemocą, opanować, zagarnąć coś w walce» Zdobyć twierdzę, ziemię, łupy. 2.… … Słownik języka polskiego
zdobyć [zyskać] sobie nazwisko — {{/stl 13}}{{stl 7}} stać się powszechnie szanowanym, sławnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jako świetny lekarz szybko zdobył nazwisko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odważyć się — dk VIb, odważyć siężę się, odważyć siężysz się, odważyć sięważ się, odważyć siężył się rzad. odważać się ndk I, odważyć sięam się, odważyć sięasz się, odważyć sięają się, odważyć sięaj się, odważyć sięał się «zdobyć się na odwagę, ośmielić się,… … Słownik języka polskiego
szarpać się – szarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować się z czymś (z kimś) gwałtownie, zwykle w celu wydostania się, wyrwania się skądś; szamotać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby szarpią się w sieci. Szarpnął się w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
silić się — ndk VIa, silić sięlę się, silić sięlisz się, sil się, silić sięlił się 1. «chcieć, starać się zrobić coś pomimo jakichś przeszkód, trudności, usiłować zdobyć się na coś» Silić się na dowcip, na uprzejmość, na dobry humor. Silił się, żeby udawać… … Słownik języka polskiego
ośmielać się – ośmielić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswajać się z jakąś sytuacją, stawać się śmielszym w jakiejś kłopotliwej sytuacji; zdobyć się na odwagę, nabierać otuchy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowo przybyli powoli ośmielali się.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
silić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, silić sięlę się, silić sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} starać się za wszelką cenę coś zrobić, zdobyć się na coś, nie zważając na żadne trudności, przeszkody : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wedrzeć się — dk XI, wedrzeć siędrę się, wedrzeć siędrzesz się, wedrzeć siędrzyj się, wdarł się wdzierać się ndk I, wedrzeć sięam się, wedrzeć sięasz się, wedrzeć sięają się, wedrzeć sięaj się, wedrzeć sięał się 1. «wejść gdzieś (do środka) siłą, przemocą;… … Słownik języka polskiego
podbijać – podbić [zdobywać – zdobyć] świat — {{/stl 13}}{{stl 33}} zdobywać powszechną popularność, sławę; stawać się znanym, popularnym, powszechnie używanym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Podbił świat swoimi odkryciami. Komputery podbijają świat. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień