-
1 wykształcenie
сущ.• воспитание• дрессировка• образование• образованность• обучение• подготовка• просвещение• просвещенность• просвещённость• учёба* * *wykształceni|e☼ образование;z \wykształceniea lekarz (inżynier) по образованию врач (инженер); zdobyć \wykształcenie получить образование
* * *собразова́ниеz wykształcenia lekarz (inżynier) — по обра́зованию врач (инжене́р)
zdobyć wykształcenie — получи́ть образова́ние
-
2 edukacja
сущ.• воспитание• образование• образованность• обучение• просвещение* * *♀ воспитание n, образование n* * *жвоспита́ние n, образова́ние nSyn: -
3 nauka
сущ.• дисциплина• доктрина• изучение• исследование• наука• образование• обучение• преподавание• учеба• учение• ученичество• учёба• школа• эскиз• этюд* * *nauk|a♀ 1. наука;\naukai ścisłe точные науки;
2. учение ň;3. книжн. знания lm. познания lm.;zdobyć \naukaę приобрести (по)знания;
4. обучение ň; учёба;\nauka czytania i pisania обучение грамоте; pobierać \naukaę учиться;
5. урок ♂; поучение ň, наставление ň;dawać komuś \naukai наставлять, поучать кого-л.; 6. проповедь; ● \nauka nie poszła w las посл. учение пошло впрок, урок не пропал даром+2. teoria 3. erudycja, wykształcenie 4. kształcenie (się), edukacja 5. wskazówka, morał, przestroga, nauczka 6. kazanie
* * *ж1) нау́каnauki ścisłe — то́чные нау́ки
2) уче́ние n3) книжн. зна́ния lm, позна́ния lmzdobyć naukę — приобрести́ (по)зна́ния
4) обуче́ние n; учёбаnauka czytania i pisania — обуче́ние гра́моте
pobierać naukę — учи́ться
5) уро́к m; поуче́ние n, наставле́ние ndawać komuś nauki — наставля́ть, поуча́ть кого́-л.
6) про́поведь•Syn:teoria 2), erudycja, wykształcenie 3), kształcenie (się), edukacja 4), wskazówka, morał, przestroga, nauczka 5), kazanie 6) -
4 solidny
прил.• величественный• добротный• дородный• дюжий• жесткий• здоровый• здравый• крепкий• крупный• могущественный• мощный• надежный• непоколебимый• огромный• основательный• сильный• солидный• твердый• толстый• шумный* * *solidn|y\solidnyi, \solidnyiejszy 1. солидный;\solidnya budowla солидная постройка; \solidnyа instytucja солидное учреждение; \solidnye wykształcenie солидное образование;
2. разг. большой, значительный; порядочный;\solidnyа porcja большая порция; czuł \solidnye zmęczenie он чувствовал большую усталость
* * *solidni, solidniejszy1) соли́дныйsolidna budowla — соли́дная постро́йка
solidna instytucja — соли́дное учрежде́ние
solidne wykształcenie — соли́дное образова́ние
2) разг. большо́й, значи́тельный; поря́дочныйsolidna porcja — больша́я по́рция
czuł solidne zmęczenie — он чу́вствовал большу́ю уста́лость
-
5 uzupełnić
глаг.• восполнить• восполнять• доделать• дополнить• дополнять• завершать• завершить• заканчивать• закончить• заполнить• заполнять• исполнять• налить• наполнить• наполнять• насыщать• окончить• пломбировать• пополнить• пополнять• укомплектовать• укомплектовывать* * *uzupełni|ć\uzupełnićj, \uzupełnićony сов. 1. дополнить, пополнить;\uzupełnić wykształcenie пополнить образование; \uzupełnić zapasy пополнить запасы;
2. укомплектовать;\uzupełnić księgozbiór укомплектовать (пополнить) библиотеку
* * *uzupełnij, uzupełniony сов.1) допо́лнить, попо́лнитьuzupełnić wykształcenie — попо́лнить образова́ние
uzupełnić zapasy — попо́лнить запа́сы
2) укомплектова́тьuzupełnić księgozbiór — укомплектова́ть (попо́лнить) библиоте́ку
-
6 fakultet
сущ.• власть• дар• способность• факультет* * *1) (zajęcia nadobowiązkowe) факультатив2) pot. fakultet (wykształcenie) высшее образование, разг. вышкаwydział, rzadk. fakultet факультет* * *♂, Р. \fakultetu факультет+* * *м, Р fakultetuфакульте́тSyn:
См. также в других словарях:
wykształcenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wykształcić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pewien zasób wiedzy, umiejętności,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… … Słownik języka polskiego
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… … Słownik języka polskiego
piękny — pięknyni, pięknyniejszy 1. «odznaczający się pięknem kształtów, barw, dźwięków itp.; mający dużą wartość moralną» Piękne kwiaty, krzewy. Piękny dzień, wieczór. Piękna pogoda. Piękna kobieta, dziewczyna. Piękni chłopcy. Piękne oczy, rysy twarzy.… … Słownik języka polskiego
pokształcić — dk VIa, pokształcićcę, pokształcićcisz, pokształcićkształć, pokształcićcił «dać wykształcenie kilku lub wielu osobom, wykształcić jedną po drugiej» Pokształcił wszystkie dzieci. pokształcić się 1. «o wielu osobach: zostać wykształconym, zdobyć… … Słownik języka polskiego
szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… … Słownik języka polskiego
średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… … Słownik języka polskiego
wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… … Słownik języka polskiego
szkolić się – wyszkolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdobywać umiejętności, wykształcenie w jakiejś dziedzinie; uzupełniać wykształcenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szkolić się na mechanika, operatora, kierowcę. Wyszkolić się na kursie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Mariusz Pudzianowski — Born February 7, 1977 (1977 02 07) (age 34) Biała Rawska, Poland … Wikipedia
