-
1 osiągnąć
osiągn|ąć\osiągnąćięty сов. со достичь, достигнуть чего; добиться чего;\osiągnąć cel достигнуть цели; \osiągnąć rozgłos получить известность; \osiągnąć najlepszy czas спорт. показать лучшее время; \osiągnąć remis добиться ничьей
* * *osiągnięty сов. coдости́чь, дости́гнуть чего; доби́ться чегоosiągnąć cel — дости́гнуть це́ли
osiągnąć rozgłos — получи́ть изве́стность
osiągnąć najlepszy czas — спорт. показа́ть лу́чшее вре́мя
osiągnąć remis — доби́ться ничье́й
-
2 cel
сущ.• вершина• вещь• ворота• гол• завершение• задание• задача• замысел• идея• конец• кончик• мишень• наконечник• намерение• объект• объектив• окончание• отметка• план• предмет• проект• пункт• расчет• расчёт• умысел• финиш• цель* * *1) (przedmiot działań) объект2) (obiekt, do którego się strzela) цель, мишень3) (miejsce przeznaczenia, zamiar) цель* * *♂, Р. \celu, мн. Р. \celów l, цель ž;dążyć do \celu стремиться к цели; osiągnąć \cel, dopiąć \celu, dobić do \celu достичь цели; mijać się z \celem, chybiać \celu не достигать цели; spełniać \cel выполнять задачу, отвечать цели; w \celu с целью;
2. воен. мишень ž, цель ž;strzelać do \celu стрелять по мишени, стрелять в цель; chybić \celu промахнуться;
3. (kpin, żartów itp.) объект (насмешек, шуток etc.)* * *м, Р celu, мн Р celów1) цель żdążyć do celu — стреми́ться к це́ли
osiągnąć cel, dopiąć celu, dobić do celu — дости́чь це́ли
mijać się z celem, chybiać celu — не достига́ть це́ли
spełniać cel — выполня́ть зада́чу, отвеча́ть це́ли
w celu — с це́лью
2) воен. мише́нь ż, цель żstrzelać do celu — стреля́ть по мише́ни, стреля́ть в цель
chybić celu — промахну́ться
3) (kpin, żartów itp.) объе́кт (насме́шек, шу́ток и т. п.) -
3 dobrobyt
сущ.• благополучие• благосостояние• довольство• достаток• зажиточность• процветание• успех* * *♂, Р. \dobrobytu благосостояние ň;dojść do \dobrobytu, osiągnąć \dobrobyt достичь благосостояния
+ dostatek, zamożność* * *м, P dobrobytuблагосостоя́ние ndojść do dobrobytu, osiągnąć dobrobyt — дости́чь благосостоя́ния
Syn: -
4 dopiąć
глаг.• застегнуть• настоять* * *dop|iąć\dopiąćnie, \dopiąćnięty сов. 1. застегнуть;2. достичь, добиться;\dopiąć celu достичь цели; \dopiąć swego добиться своего;
● \dopiąć coś na ostatni guzik приготовить что-л. самым тщательным образом; отделать что-л.+2. osiągnąć
* * *dopnie, dopnięty сов.1) застегну́ть2) дости́чь, доби́тьсяdopiąć celu — дости́чь це́ли
dopiąć swego — доби́ться своего́
•Syn:osiągnąć 2) -
5 dosięgnąć
dosięg|nąć\dosięgnąćnął/dosiągł, \dosięgnąćnęła/\dosięgnąćła, \dosięgnąćnięty сов. kogo-czego 1. достать, дотянуться до кого- чего;nie \dosięgnąć ręką не достать рукой;
2. дойти до чего, достичь чего;\dosięgnąć celu достичь пели;
3. попасть (о пуле etc.);● \dosięgnąć wzrokiem (okiem) увидеть, заметить; \dosięgnąćła go kara его постигло наказание;
\dosięgnąćła go śmierć его настигла смерть+2. dojść, osiągnąć 3. trafić
* * *dosięgnął / dosiągł, dosięgnęła / dosięgła, dosięgnięty сов. kogo-czego1) доста́ть, дотяну́ться до кого-чегоnie dosięgnąć ręką — не доста́ть руко́й
2) дойти́ до чего, дости́чь чегоdosięgnąć celu — дости́чь це́ли
3) попа́сть (о пуле и т. п.)•- dosięgnąć okiem
- dosięgła go kara
- dosięgła go śmierćSyn: -
6 odnieść
глаг.• одержать• отнести• относить* * *odni|eść\odnieśćosę, \odnieśćesie, \odnieśćósł, \odnieśćosła, \odnieśćeśli, \odnieśćesiony сов. 1. отнести;2. со добиться чего;\odnieść
sukces добиться успеха; \odnieść zwycięstwo одержать победу; \odnieść pożytek извлечь пользу;3. получить;\odnieść ranę получить ранение; \odnieść wrażenie получить впечатление;
● \odnieść skutek подействовать+2. uzyskać, osiągnąć
* * *odniosę, odniesie, odniósł, odniosła, odnieśli, odniesiony сов.1) отнести́2) со доби́ться чегоodnieść sukces — доби́ться успе́ха
odnieść zwycięstwo — одержа́ть побе́ду
odnieść pożytek — извле́чь по́льзу
3) получи́тьodnieść ranę — получи́ть ране́ние
odnieść wrażenie — получи́ть впечатле́ние
•Syn: -
7 opanować
глаг.• господствовать• завладевать• овладеть• одолевать• пересиливать• порабощать* * *opanowa|ć\opanowaćny сов. 1. со овладеть чем, покорить что; захватить что;\opanować miasto захватить город, овладеть городом; \opanować kraj покорить страну; \opanować kosmos покорить (освоить) космос;
2. со подавить, обуздать, укротить что; справиться с чем;\opanować wściekłość подавить ярость; \opanować wzruszenie (zdenerwowanie) овладеть собой, справиться с волнением; \opanować żywioł обуздать (укротить) стихию; \opanować pożar ликвидировать пожар;
3. kogo овладеть кем, охватить, обуять кого;\opanowaćł go strach его охватил страх;
4. со овладеть чем, освоить что;\opanować jakiś język овладеть каким-л. языком; \opanować nową metodę produkcji освоить новый метод производства+1. zawładnąć 2. poskromić, okiełznać, zapanować 3. ogarnąć, owładnąć 4. osiągnąć sprawność, nauczyć się
* * *opanowany сов.opanować miasto — захвати́ть го́род, овладе́ть го́родом
opanować kraj — покори́ть страну́
opanować kosmos — покори́ть (осво́ить) ко́смос
opanować wściekłość — подави́ть я́рость
opanować wzruszenie (zdenerwowanie) — овладе́ть собо́й, спра́виться с волне́нием
opanować żywioł — обузда́ть (укроти́ть) стихи́ю
opanować pożar — ликвиди́ровать пожа́р
opanował go strach — его́ охвати́л страх
opanować jakiś język — овладе́ть каки́м-л. языко́м
opanować nową metodę produkcji — осво́ить но́вый ме́тод произво́дства
Syn:zawładnąć 1), poskromić, okiełznać, zapanować 2), ogarnąć, owładnąć 3), osiągnąć sprawność, nauczyć się 4) -
8 pułap
сущ.• начало• порог• потолок* * *♂, Р. \pułapu потолок; предел;\pułap zarobku потолок заработка; \pułap samolotu ав. потолок самолёта; \pułap chmur метеор, высота облачности; osiągnąć \pułap достичь предела
* * *м, P pułapuпотоло́к; преде́лpułap zarobku — потоло́к за́работка
pułap samolotu — ав. потоло́к самолёта
pułap chmur — метеор. высота́ о́блачности
osiągnąć pułap — дости́чь преде́ла
-
9 uzyskać
глаг.• выиграть• выигрывать• зарабатывать• получать• получить• приобрести• приобретать* * *uzyska|ć\uzyskaćny сов. со получить что, добиться чего;\uzyskać autonomię получить автономию; \uzyskać dobry rezultat добиться хорошего результата; \uzyskać zezwolenie получить разрешение; \uzyskać rozgłos а) получить известность (огласку);
б) (о kimś) приобрести (завоевать) популярность+* * *uzyskany сов. сополучи́ть что, доби́ться чегоuzyskać autonomię — получи́ть автоно́мию
uzyskać dobry rezultat — доби́ться хоро́шего результа́та
uzyskać zezwolenie — получи́ть разреше́ние
uzyskać rozgłos — 1) получи́ть изве́стность (огла́ску); 2) ( o kimś) приобрести́ (завоева́ть) популя́рность
Syn: -
10 wskórać
глаг.• добить• добиться* * *wskóra|ćсов. со добиться чего; z nim nic nie \wskóraćsz с него взятки гладки+osiągnąć, uzyskać
* * *сов. coдоби́ться чегоz nim nic nie wskórasz — с него́ взя́тки гла́дки
Syn: -
11 wyciskanie
сущ.• выжимание• выжимка• нажатие• обжимание* * *wyciskani|e☼ 1. выжимание;2. спорт. жим ♂; osiągnąć w \wyciskanieu... показать в жиме...* * *c1) выжима́ние2) спорт. жим mosiągnąć w wyciskaniu... — показа́ть в жи́ме...
-
12 zwojować
zwoj|owaćсов. разг. 1. со добиться чего;nic nie \zwojowaćujesz ничего не добьёшься;
2. натворить, накуролесить+1. wskórać, osiągnąć 2. spsocić, zbroić, zmajstrować
* * *сов. разг.1) co доби́ться чегоnic nie zwojujesz — ничего́ не добьёшься
2) натвори́ть, накуроле́ситьSyn: -
13 dla
предл.• в• для• за• на• от• ради• через* * *1) (aby osiągnąć) из-за, ради2) (o stosunku do kogoś, czegoś) к (об отношении к кому-то, чему-то)3) (o zachowaniu w stosunku do kogoś, czegoś) с (о поведении в отношении к кому-то, чему-то)4) (pozostałe znaczenia) для (другие значения)5) (w celu) для; чтобы; для того, чтобыdo, na (o przeznaczeniu) для (о назначении)jak na (przy ocenie, porównaniu) для (при оценке, сравнении)do (o przeznaczeniu) для (о предназначении)* * *предлог. с Р. 1. для;wagon dla niepalących вагон для некурящих; dla dobra sprawy для пользы дела; dla niego to obojętne ему это безразлично; 2. в сочет, с отглагольными сущ. для того, чтобы; dla dopilnowania porządku для того, чтобы наблюдать за порядком; 3. из- \dlaза, по причине; przyczyna, dla której... причина, по которой...; 4. к, ко; przez szacunek dla starszych из уважения к старшим* * *предлог с P1) дляwagon dla niepalących — ваго́н для некуря́щих
dla dobra sprawy — для по́льзы де́ла
dla niego to obojętne — ему́ э́то безразли́чно
2) в сочет. с отглагольными сущ. для того́, что́быdla dopilnowania porządku — для того́, что́бы наблюда́ть за поря́дком
3) из-за, по причи́неprzyczyna, dla której... — причи́на, по кото́рой...
4) к, коprzez szacunek dla starszych — из уваже́ния к ста́ршим
-
14 dobić się
сов.1) czego, do czego добра́ться до чего2) доби́тьсяdobić się się uznania — доби́ться призна́ния
Syn: -
15 dobrać się
1) (dopasować się) сойтись (подойти друг другу)2) posp. seks. dobrać się окончательно добиться интимных отношений3) pot. dobrać się (rozprawić się) разг. добраться (расправиться)dostać się, dotrzeć добраться (дойти, доехать)osiągnąć добраться (достичь)* * *сов.1) do kogo-czego добра́ться до кого-чегоdobrać się się do spiżarni — зале́зть в кладо́вку
2) подобра́ться; подойти́ друг дру́гу•- dobrali się jak w korcu makuSyn: -
16 doprosić się
1) (naprosić się) напроситься2) (osiągnąć prośbami) разг. допроситься (достичь просьбами)zostać przesłuchanym допроситься (подвергнуться допросу)wypytać разг. допроситься (узнать, расспросив)* * *сов.допроси́ться -
17 dorobić się
сов.1) нажи́ться, разбогате́тьdorobić się się majątku — нажи́ть состоя́ние
2) перен. доби́ться, дости́гнутьSyn:wzbogacić się 1), osiągnąć 2) -
18 zdobyć
глаг.• добывать• добыть• завоевать• завоевывать• захватить• наживать• побеждать• покорить• покорять• получать• получить• раздобыть• разжиться* * *zdob|yć\zdobyćędę, \zdobyćędzie, \zdobyćędą, \zdobyćył, \zdobyćyty сов. 1. завоевать;\zdobyć miasto взять город; \zdobyć władzę завоевать (захватить) власть; \zdobyć puchar, mistrzostwo спорт. завоевать кубок, первенство;
\zdobyć czyjeś serce завоевать (покорить) чьё-л. сердце;2. получить, приобрести; снискать;\zdobyć nagrodę получить премию; \zdobyć przewagę получить перевес; \zdobyć szacunek снискать уважение;
3. (раз)добыть;\zdobyć pieniądze раздобыть денег;
● \zdobyć bramkę забить гол+2. osiągnąć
* * *zdobędę, zdobędzie, zdobędą, zdobył, zdobyty сов.1) завоева́тьzdobyć miasto — взять го́род
zdobyć władzę — завоева́ть (захвати́ть) власть
zdobyć puchar, mistrzostwo — спорт. завоева́ть ку́бок, пе́рвенство
zdobyć czyjeś serce — завоева́ть (покори́ть) чьё-л. се́рдце
2) получи́ть, приобрести́; сниска́тьzdobyć nagrodę — получи́ть пре́мию
zdobyć przewagę — получи́ть переве́с
zdobyć szacunek — сниска́ть уваже́ние
3) (раз)добы́тьzdobyć pieniądze — раздобы́ть де́нег
• -
19 zdobyć bramkę
заби́ть голosiągnąć 2) -
20 dobić\ się
сов. 1. czego, do czego добраться до чего;2. добиться; \dobić\ się się uznania добиться признания+1. dotrzeć 2. osiągnąć, zdobyć, uzyskać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
osiągnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}osiągać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osiągnąć — → osiągać … Słownik języka polskiego
mieć ileś lat na karku — Osiągnąć określony wiek Eng. To reach a specific age … Słownik Polskiego slangu
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
zarobić — dk VIa, zarobićbię, zarobićbisz, zarobićrób, zarobićbił, zarobićbiony zarabiać ndk I, zarobićam, zarobićasz, zarobićają, zarobićaj, zarobićał, zarobićany 1. «otrzymać zapłatę, wynagrodzenie za wykonaną pracę; osiągnąć zysk z transakcji handlowej» … Słownik języka polskiego
cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… … Słownik języka polskiego
dosięgnąć — + rzad. dosiąc dk Vc, dosięgnąćsięgnę, dosięgnąćsięgniesz, dosięgnąćsięgnij, dosięgnąćsięgnął, dosięgnąćsięgła, dosięgnąćsięgli, dosięgnąćsięgnięty, dosięgnąćsięgnąwszy dosięgać ndk I, dosięgnąćam, dosięgnąćasz, dosięgnąćają, dosięgnąćaj,… … Słownik języka polskiego
nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
zyskać — dk I, zyskaćam, zyskaćasz, zyskaćają, zyskaćaj, zyskaćał, zyskaćany zyskiwać ndk VIIIb, zyskaćkuję, zyskaćkujesz, zyskaćkuj, zyskaćiwał, zyskaćiwany 1. «osiągnąć z czegoś zysk, korzyść, otrzymać coś w zysku; zarobić, skorzystać» Zyskać na jakiejś … Słownik języka polskiego
osiągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osiągaćam, osiągaća, osiągaćają, osiągaćany {{/stl 8}}– osiągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, osiągaćnę, osiągaćnie, osiągaćnij, osiągaćnął, osiągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
