-
61 porządek
doprowadzać coś do porządku etw in Ordnung bringen3) ( kolejność)\porządek czegoś Reihenfolge f von etw\porządek prawny Rechtsordnung f\porządek dzienny/obrad Tages-/Beratungsplan m5) archit\porządek dorycki/joński/koryncki dorische/ionische/korinthische Säulenordnung frobić porządki aufräumen7) być na porządku dziennym an der Tagesordnung seinbyć w porządku in Ordnung sein ( fam)przejść nad czymś do porządku dziennego über etw +dat zur Tagesordnung übergehenprzywołać kogoś do porządku jdn zur Ordnung rufenzrobić z czymś \porządek etw in Ordnung bringenzrobić z kimś \porządek jdn ins Gebet nehmen -
62 przywodzić
przywodzić [pʃɨvɔʥ̑iʨ̑] < perf przywieść>vt ( książk)1) ( przyprowadzać)\przywodzić kogoś dokądś jdn irgendwohin bringen2) ( doprowadzać)\przywodzić kogoś do rozpaczy jdn zur Verzweiflung bringen3) \przywodzić [komuś coś] na myśl [jdm etw] in Erinnerung bringen, [jdn an etw +akk ] erinnern -
63 stabilizować
stabilizować [stabilizɔvaʨ̑] < perf u->I. vt1) ( doprowadzać do stanu równowagi) stabilisieren, festigen2) tech stabilisieren -
64 wściekłość
wściekłość [fɕʨ̑ɛkwɔɕʨ̑] fWut f, Raserei fwpadać we \wściekłość in Wut geraten, einen Wutanfall bekommen -
65 wykańczać
I. vt4) (pot: męczyć)\wykańczać kogoś czymś jdn mit etw fertig machen ( fam)\wykańczać kogoś nerwowo jdn psychisch fertig machen ( fam)II. vr1) ( wyczerpywać się)\wykańczać się czymś sich +akk mit etw abplagen [ lub herumschlagen]\wykańczać się nerwowo sich +akk psychisch kaputtmachen ( fam), sich +akk psychisch zu Grunde richten ( fig)2) ( zostawać zużytym) zapasy: ausgehen, aufgebraucht werden -
66 załatwiać
I. vt3) (pot: starać się)załatwić komuś coś jdm etw beschaffen ( fam)załatwić kogoś jdn erledigen, jdn fertig machen -
67 zamykać
I. vt2) ( na klucz) verschließen, abschließen4) ( doprowadzać do końca) abschließen, zum Abschluss bringen; dyskusję, dochodzenie, listę abschließen, beenden\zamykać cudzysłów Anführungsstriche oben schreiben8) fin\zamykać księgi die Rechnungslegung abschließen9) zamknąć oczy [na zawsze] die Augen [für immer] schließenzamknąć coś na cztery spusty etw doppelt und dreifach verschließenzamknąć komuś usta jdn zum Schweigen bringen, jdm das Maul stopfen ( fam)II. vr\zamykać się w pokoju/łazience sich +akk im Zimmer/Bad[ezimmer] einschließen2) ( zatrzaskiwać się) drzwi: ins Schloss fallen, zuschlagen; zamek: einschnappen3) ( zwijać się) kwiaty: sich +akk schließenusta mu się nie zamykają er kann seinen Mund nicht halten ( fam), er redet ununterbrochenzamknąć się w sobie sich +akk zurückziehen, sich +akk absondern -
68 zaręczać
I. vt1) ( gwarantować)\zaręczać coś für etw bürgen, etw garantieren2) ( zapewniać) versichernzaręczam ci, że... ich versichere dir, dass...3) ( doprowadzać do zaręczyn) verlobenII. vr\zaręczać się z kimś sich +akk mit jdm verloben -
69 zarzynać
I. vt abschlachten, abstechenII. vr1) ( kaleczyć się) sich +akk schneiden2) (pot: doprowadzać się do wyczerpania) -
70 Abschluss
-
71 einspeisen
-
72 instand
w dobrym [o należytym] stanie -
73 krank
schwer \krank ciężko chory\krank werden zachorowaćjdn \krank machen wpędzać [ perf wpędzić] kogoś w chorobę\krank vor Eifersucht/Sehnsucht chory z zazdrości/tęsknoty -
74 leiten
lei ten ['laɪtən]vt1) ( verwalten)jdn/etw \leiten kierować kimś/czymś2) (hin\leiten)jdn durch ein Museum \leiten oprowadzać [ perf oprowadzić] kogoś po muzeumStrom [ins Netz] \leiten doprowadzać [ perf doprowadzić] energię elektryczną [do sieci]sich von Gefühlen \leiten lassen kierować się uczuciamiStrom/Wärme \leiten przewodzić prąd/ciepłogut \leiten Metall: być dobrym przewodnikiem -
75 Rage
( fam)jdn in \Rage bringen doprowadzać kogoś do pasjisie geriet in \Rage über sein Verhalten wpadła w furię z powodu jego zachowania -
76 Raserei
-
77 reizen
rei zenI. vtes reizt mich etw zu tun mam chęć coś zrobićII. vi1) ( herausfordern) -
78 Schuss
-
79 Spitze
Spitze ['ʃpɪʦ̑ə] <-, -n> f1) ( spitzes Ende) ostry [o spiczasty] koniec m; eines Messers szpic m; eines Bleistifts koniuszek m; eines Pfeils grot m2) (Schuh\Spitze) czubek m; (Finger\Spitze) koniuszek m, czubek m3) (Berg\Spitze) szczyt m, wierzchołek m; (Baum\Spitze) wierzchołek mdie \Spitze der Gesellschaft śmietanka f towarzyskaan der \Spitze stehen stać na czele[jdm/etw] die \Spitze bieten stawiać [ perf stawić] [komuś/czemuś] czołoetw auf die \Spitze treiben doprowadzać [ perf doprowadzić] coś do ostateczności -
80 Verderben
jds \Verderben sein być czyjąś zgubąin sein \Verderben rennen iść na pewną zgubęjdn ins \Verderben stürzen doprowadzać [ perf doprowadzić] kogoś do zguby
См. также в других словарях:
doprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, doprowadzaćam, doprowadzaća, doprowadzaćają, doprowadzaćany {{/stl 8}}– doprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, doprowadzaćdzę, doprowadzaćdzi, doprowadzaćwadź, doprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doprowadzać – doprowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}do ostateczności {{/stl 13}}{{stl 7}} denerwować, irytować kogoś bardzo, w najwyższym stopniu, aż do wybuchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamilknij wreszcie, nie doprowadzaj mnie do ostateczności, bo potem możesz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doprowadzać się – doprowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} postępując w określony sposób, powodować u siebie jakiś stan : {{/stl 7}}{{stl 10}}Doprowadzić się do choroby, do szaleństwa, do ruiny. Nie doprowadzaj się do takiego stanu! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doprowadzać — Doprowadzić kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty,… … Słownik frazeologiczny
doprowadzać — → doprowadzić … Słownik języka polskiego
doprowadzać się — Doprowadzić się do porządku zob. porządek 7 … Słownik frazeologiczny
doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
rujnować — ndk IV, rujnowaćnuję, rujnowaćnujesz, rujnowaćnuj, rujnowaćował, rujnowaćowany 1. «doprowadzać do ruiny, zniszczenia, upadku, krachu finansowego; burzyć, niszczyć» Powódź rujnowała wsie. Życie nad stan rujnowało majątek. □ Zgoda buduje, niezgoda… … Słownik języka polskiego
gotować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, gotowaćtuję, gotowaćtuje, gotowaćany {{/stl 8}}– ugotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o produktach spożywczych: doprowadzać do stanu wrzenia i utrzymywać w nim przez pewien czas dla… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przegotowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przegotowywaćowuję, przegotowywaćowuje, przegotowywaćany {{/stl 8}}– przegotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, przegotowywaćtuję, przegotowywaćtuje, przegotowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień