-
1 DENY
-
2 deny
1 démentir [rumour, report] ; nier [charge, accusation] ; to deny that nier que ; she denies that this is true elle nie que cela soit vrai ; to deny the rumour/news that démentir la rumeur/nouvelle selon laquelle ; to deny doing ou having done nier avoir fait ; to deny all knowledge of sth nier savoir quoi que ce soit de qch ; there's no denying his popularity nul ne peut nier sa popularité ;2 ( refuse) to deny sb sth refuser qch à qn ; to deny sb admittance to a building/club refuser l'accès d'un bâtiment/club à qn ; to deny oneself sth se priver de qch ; he was denied bail Jur on a rejeté sa demande de mise en liberté sous caution ;3 ( renounce) renier [God, religion] ;4 Comm to deny a signature contester une signature. -
3 deny
deny [dɪˈnaɪ]a. ( = repudiate) nier ; [+ sb's authority] rejeterb. ( = refuse) to deny sb sth refuser qch à qn* * *[dɪ'naɪ]transitive verb1) démentir [rumour]; nier [accusation]to deny that... — nier que...
to deny doing ou having done — nier avoir fait
2) ( refuse)3) ( renounce) renier [God] -
4 deny
deny [dɪˊnaɪ] v1) отрица́ть, отверга́ть;to deny the charge отверга́ть обвине́ние
2) отпира́ться, отка́зываться, брать наза́д;to deny one's signature отка́зываться от свое́й по́дписи
;to deny one's words отка́зываться от свои́х слов
3) отка́зывать(ся);to deny a request отказа́ть в про́сьбе
;to deny oneself every luxury не позволя́ть себе́ ничего́ ли́шнего
4) не допуска́ть; отка́зывать в приёме ( гостей);she denied herself to visitors она́ не приняла́ госте́й
;he was denied admission его́ не впусти́ли
5) отрека́ться, отступа́ться -
5 deny
∎ the prisoner denied having conspired or conspiring against the government le prisonnier nia avoir conspiré contre le gouvernement;∎ the accused denies the charge l'accusé nie;∎ he denied that he had been involved il nia avoir été impliqué;∎ there's no denying that we have a problem il est indéniable que nous avons un problème;∎ he denied all knowledge of the incident il a nié être au courant de l'incident∎ to deny sb sth or sth to sb refuser qch à qn;∎ to be denied access to sb/sth se voir refuser l'accès à qn/qch;∎ in many countries people are denied even basic human rights dans beaucoup de pays les gens sont privés des droits les plus fondamentaux∎ she thought that by denying herself she could help others elle pensait qu'en se privant elle pourrait aider les autres∎ Bible before the cock crow, thou shalt deny me thrice avant que le coq chante, tu m'auras renié trois fois -
6 deny
-
7 deny
-
8 deny
-
9 deny
-
10 Deny
A term formerly used for a woollen dress fabric. -
11 deny
[dɪ'naɪ] transitive verb1) (declare untrue) bestreiten; zurückweisen [Beschuldigung]deny all knowledge of something — bestreiten, irgendetwas von etwas zu wissen
2) (refuse) verweigerndeny somebody's request — jemandem seine Bitte abschlagen
* * *1) (to declare not to be true: He denied the charge of theft.) bestreiten2) (to refuse (to give or grant someone something); to say `no' to: He was denied admission to the house.) ablehnen•- academic.ru/19555/denial">denial* * *<- ie->[dɪˈnaɪ]vt▪ to \deny sth etw abstreiten [o zurückweisen], etw leugnen▪ to \deny doing sth abstreiten, etw getan zu haben▪ to \deny that... abstreiten, dass...there's no \denying that... es lässt sich nicht bestreiten, dass...to \deny an accusation eine Anschuldigung zurückweisenher request for time off work was denied ihre Bitte um Urlaub wurde abgelehnt3. (do without)4. (refuse to acknowledge)▪ to \deny sth etw bestreiten▪ to \deny sth etw verleugnen* * *[dI'naɪ]vt1) charge, accusation etc bestreiten, abstreiten, (ab)leugnen; existence of God leugnen; (officially) dementierendo you deny having said that? — bestreiten or leugnen Sie, das gesagt zu haben?
there's no denying it —
I deny that there is a real need for it — ich bestreite, dass ein echtes Bedürfnis danach besteht
2)(= refuse)
to deny sb's request — jdm seine Bitte abschlagento deny sb aid/a privilege — jdm Hilfe/ein Privileg versagen
to deny sb access (to sth) — jdm den Zugang (zu etw) verwehren
I had to deny myself the pleasure of seeing him — ich musste mir das Vergnügen, ihn zu sehen, versagen
why should I deny myself these little comforts? — warum sollte ich mir das bisschen Komfort nicht gönnen?
3) (= disown) leader, religion, principles verleugnen4)* * *deny [dıˈnaı]A v/t1. ab-, bestreiten, in Abrede stellen, dementieren, (ab-)leugnen:deny a charge eine Beschuldigung zurückweisen;it cannot be denied, there is no denying (the fact) es lässt sich nicht bestreiten, es ist nicht zu leugnen ( beide:that dass)2. etwas verneinen, negieren3. eine Lehre etc (als falsch oder irrig) ablehnen, verwerfendeny o.s. any pleasure sich jedes Vergnügen versagen;deny a plea JUR einen Antrag abweisen;they were denied a penalty (Fußball) ihnen wurde ein Elfmeter verweigertshe was hard to deny es war schwer, sie zurückzuweisen;deny o.s. Selbstverleugnung üben6. einer Neigung etc widerstehen, entsagen7. nichts zu tun haben wollen mit8. seinen Glauben, seine Unterschrift etc verleugnen, nicht anerkennenB v/i1. leugnen2. verneinen* * *[dɪ'naɪ] transitive verb1) (declare untrue) bestreiten; zurückweisen [Beschuldigung]there is no denying the fact that... — es lässt sich nicht bestreiten od. leugnen, dass...
deny all knowledge of something — bestreiten, irgendetwas von etwas zu wissen
2) (refuse) verweigern3) (disavow, repudiate; refuse access to) verleugnen; ablehnen [Verantwortung]* * *v.abstreiten v.in Abrede stellen ausdr.leugnen v.verweigern v. -
12 deny
відмовляти; брати назад; заважати, перешкоджати; спростовувати, суперечити, не погоджуватися; оскаржувати; відхиляти ( щось); не дозволяти- deny a claimdeny interrogator's accusations — заперечувати звинувачення, висунуті слідчим
- deny a licence
- deny a license
- deny a motion
- deny a permit
- deny a plea for clemency
- deny a prosecution
- deny a request
- deny a right
- deny a visa
- deny accusation
- deny admission
- deny amnesty
- deny assistance of lawyer
- deny bail
- deny flatly
- deny guilt
- deny in chief
- deny inventive level
- deny justice
- deny landing rights
- deny on oath
- deny one's signature
- deny one's words
- deny parole
- deny participation
- deny previous conviction
- deny prosecution
- deny rehearing
- deny sanction for arrest
- deny under oath
- deny validity
- deny voting right -
13 deny
[dɪˈnaɪ]deny брать назад deny мешать deny не допускать; отказывать в приеме (гостей); she denied herself to visitors она не приняла гостей; he was denied admission его не впустили deny не допускать deny отвергать deny отказывать(ся); to deny a request отказать в просьбе; to deny oneself every luxury не позволять себе ничего лишнего deny отказывать deny отказываться deny отклонять deny отпираться, отказываться, брать назад; to deny one's signature отказываться от своей подписи; to deny one's words отказываться от своих слов deny отпираться deny отрекаться deny отрицать; to deny the charge отвергать обвинение deny отрицать deny препятствовать deny утверждать противное deny отказывать(ся); to deny a request отказать в просьбе; to deny oneself every luxury не позволять себе ничего лишнего deny отпираться, отказываться, брать назад; to deny one's signature отказываться от своей подписи; to deny one's words отказываться от своих слов deny отпираться, отказываться, брать назад; to deny one's signature отказываться от своей подписи; to deny one's words отказываться от своих слов deny отказывать(ся); to deny a request отказать в просьбе; to deny oneself every luxury не позволять себе ничего лишнего deny не допускать; отказывать в приеме (гостей); she denied herself to visitors она не приняла гостей; he was denied admission его не впустили deny не допускать; отказывать в приеме (гостей); she denied herself to visitors она не приняла гостей; he was denied admission его не впустили -
14 deny
[dıʹnaı] v1. 1) отрицать; отвергатьto deny the possibility of smth. - отрицать возможность чего-л.
to deny charges - отвести /отмести/ обвинения
to deny the truth of the statement /that the statement is true/ - утверждать, что заявление не соответствует действительности
to deny that smb. has talent - отказывать кому-л. в таланте
to deny this to be the case - утверждать, что дело обстоит иначе
it cannot be denied that - нельзя не признать, что
he denied having done it - он утверждал, что не делал этого
I don't deny that he is clever - не спорю, он умён
there is no denying it [the fact that I was wrong] - нельзя отрицать этого [того (факта), что я ошибался]
2) отрицать существование; не признавать2. отказывать, не даватьto deny smb. the right to do smth. - отказать кому-л. в праве делать что-л.
to deny oneself smth. - отказывать себе в чём-л., воздерживаться от чего-л.
to deny oneself every luxury - не позволять себе ничего лишнего, ограничивать себя во всём
to deny oneself the pleasure of doing smth. - отказаться от удовольствия сделать что-л.
this was denied (to) me, I was denied this - мне было в этом отказано
he is not to be denied - он не примет отказа; ≅ от него не отделаешься
to deny oneself for one's children - целиком посвятить свою жизнь детям; ≅ принести себя в жертву детям
3. 1) отпираться, отказываться, брать назад2) отрекаться, отступаться4. книжн. не допускать, мешать, препятствоватьto deny oneself to callers - не принять посетителей /гостей/; ≅ сказаться больным
to deny smb. admission - отказать кому-л. от дома
to deny the door to smb. - не принять кого-л., отказаться принять кого-л.
5. лог. утверждать противное -
15 deny
dɪˈnaɪ гл.
1) отрицать;
отвергать;
не признавать существование( чего-л.) to deny the charge ≈ отвергать обвинение to deny categorically, emphatically, fervently, flatly, strongly, vehemently ≈ категорически отвергать It is hard to deny that Bob is a good man. ≈ Трудно отрицать, что Боб хороший парень. She does not absolutely deny the possibility of a miracle. ≈ Она не отрицает полностью возможности чуда. Spinoza did not deny the existence of God. ≈ Спиноза не отрицал существования Бога. Syn: contradict, gainsay Ant: assert, maintain
2) лог. утверждать противное Ant: affirm
3) отказываться, отрекаться He could not deny his own hand and seal. ≈ Он не мог отказаться от своей подписи и печати. Syn: disown, disavow, repudiate, renounce
1.
4) отказывать( в чем-л., кому-л.) We may not deny them the ancienty of their descent. ≈ Мы не можем отказать им в древности их происхождения. Syn: refuse I
5) мешать, препятствовать Air defence deals with the arrangements which deny to enemy aircraft access to vulnerable points. ≈ Воздушная оборона включает меры, которые мешают самолетам противника поражать уязвимые объекты. отрицать;
отвергать - to * the possibility of smth. отрицать возможность чего-л. - to * a theory отвергнуть теорию - to * a rumour опровергнуть слух - to * charges отвести /отмести/ обвинения - to * the truth of the statement /that the statement is true/ утверждать, что заявление не соответствует действительности - to * that smb. has talent отказывать кому-л. в таланте - to * this to be the case утверждать, что дело обстоит иначе - it cannot be denied that нельзя не признать, что - he denied having done it он утверждал, что не делал этого - I don't * that he is clever не спорю, он умен - there is no *ing it нельзя отрицать этого отрицать существование;
не признавать - to * God отрицать (существование) Бога - to * providence не верить в судьбу отказывать, не давать - to * a request отказать в просьбе - to * smb. the right to do smth. отказать кому-л. в праве делать что-л. - to * oneself smth. отказывать себе в чем-л., воздерживаться от чего-л. - to * oneself every luxury не позволять себе ничего лишнего, ограничивать себя во всем - to * oneself the pleasure of doing smth. отказаться от удовольствия сделать что-л. - to * oneself nothing ни в чем себе не отказывать - this was denied (to) me, I was denied this мне было в этом отказано - he is not to be denied он не примет отказа;
от него не отделаешься - to * oneself for one's children целиком посвятить свою жизнь детям;
принести себя в жертву детям отпираться, отказываться, брать назад - to * one's signature отказываться от своей подписи - to * one's words отказываться от своих слов отрекаться, отступаться - to * one's faith отречься от своей веры (книжное) не допускать, мешать, препятствовать - to * oneself to callers не принять посетителей /гостей/;
сказаться больным - to * smb. admission отказать кому-л. от дома - to * the door to smb. не принять кого-л., отказаться принять кого-л. (логика) утверждать противное deny брать назад ~ мешать ~ не допускать;
отказывать в приеме (гостей) ;
she denied herself to visitors она не приняла гостей;
he was denied admission его не впустили ~ не допускать ~ отвергать ~ отказывать(ся) ;
to deny a request отказать в просьбе;
to deny oneself every luxury не позволять себе ничего лишнего ~ отказывать ~ отказываться ~ отклонять ~ отпираться, отказываться, брать назад;
to deny one's signature отказываться от своей подписи;
to deny one's words отказываться от своих слов ~ отпираться ~ отрекаться ~ отрицать;
to deny the charge отвергать обвинение ~ отрицать ~ препятствовать ~ утверждать противное ~ отказывать(ся) ;
to deny a request отказать в просьбе;
to deny oneself every luxury не позволять себе ничего лишнего ~ отпираться, отказываться, брать назад;
to deny one's signature отказываться от своей подписи;
to deny one's words отказываться от своих слов ~ отпираться, отказываться, брать назад;
to deny one's signature отказываться от своей подписи;
to deny one's words отказываться от своих слов ~ отказывать(ся) ;
to deny a request отказать в просьбе;
to deny oneself every luxury не позволять себе ничего лишнего ~ не допускать;
отказывать в приеме (гостей) ;
she denied herself to visitors она не приняла гостей;
he was denied admission его не впустили ~ не допускать;
отказывать в приеме (гостей) ;
she denied herself to visitors она не приняла гостей;
he was denied admission его не впустили -
16 deny
[dɪ'naɪ]v1) отрицатьHe denied all knowledge of these facts (the truth of the statement). — Он утверждал, что эти факты ему неизвестны (что это заявление не соответствует действительности).
He denied that he had been here. — Он отрицал, что был когда-то здесь.
He denied having used this book. — Он отрицал, что пользовался этой книгой.
- deny approval- deny the existence of life on the Moon2) опровергать, отвергать- deny the charge- deny categorically3) отказывать, отрекатьсяHe can't deny her anything. — Он ни в чем не может ей отказать.
He could not deny his own hand and seal. — Он не мог отказаться от своей подписи и печати.
A fault once denied is twice committed. — ◊ Тот, кто отрицает свою вину, виноват дважды.
- deny smb's request- deny oneself everything
- deny obligations
- deny payment
- deny tariff concessions•CHOICE OF WORDS:Русская конструкция отказывать кому-либо в чём-либо может соответствовать английским конструкциям с глаголами to deny 2. и to refuse. При этом глагол to deny чаще употребляется в пассивной конструкции и обозначает отказ что-либо сделать, предоставить, дать что-либо: he was denied a driving licence ему отказали в водительских правах (ему не дали водительские права). Глагол to refuse, в отличие от to deny, подчеркивает нежелание, несогласие, употребляется в конструкциях to refuse smth, to refuse smb smth, to refuse to do smth и используется в более широкой сфере ситуаций: he asked her to come but she refused он пригласил ее, но она отказаласьUSAGE:(1.) Глагол to deny 1. употребляется с неодушевленным дополнением в конструкциях to deny smth, to deny doing smth, to deny that...: she denied her signature она отказалась от своей подписи; she denied these facts она отвергла эти факты; he accused her of stealing but she denied having taken the money он обвинил ее в воровстве, но она отрицала, что взяла деньги. Глагол to deny в знчении отрицательного ответа требует прямого дополнения it, либо вместо него может употребляться в глагольном сочетании to say no: she asked whether the train had left and he said no она спросила, ушел ли поезд, и он сказал, что нет; we womdered if her sister was involved in the activity, but she denied it. (2.) For deny 1.; See mind, v (3.) For deny 2.; See refuse, v -
17 deny
1) (to declare not to be true: He denied the charge of theft.) negar, desmentir2) (to refuse (to give or grant someone something); to say `no' to: He was denied admission to the house.) rechazar•- denialdeny vb negar / desmentirtr[dɪ'naɪ]3 formal use (disown - person) desconocer, negar a; (- faith, country) renegar de; (not admit, disclaim) negar\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLthere's no denying that... es innegable que...to deny oneself sacrificarseto deny oneself of something privarse de algo1) refute: desmentir, negar2) disown, repudiate: negar, renegar de3) refuse: denegar4)to deny oneself : privarse, sacrificarsev.• denegar v.• desmentir v.• negar v.• privar v.dɪ'naɪtransitive verb denies, denying, denied1) \<\<accusation/fact\>\> negar*; \<\<rumors\>\> desmentir*there's no denying that... — es innegable or no se puede negar que...
to deny -ING: she denied stealing o having stolen it — negó haberlo robado
2) ( refuse) \<\<request\>\> denegar*to deny somebody something — negarle* algo a alguien
to deny oneself — sacrificarse*
3) ( disavow) (liter) \<\<faith/country\>\> renegar* de[dɪ'naɪ]VT1) [+ charge] negar, rechazar; [+ report] desmentir; [+ possibility, truth of statement] negarto deny that... — negar que...
he denies that he said it, he denies having said it — niega haberlo dicho
there's no denying it — no se puede negar, es innegable
2) (=refuse) [+ request] denegarto deny sb sth — negar algo a algn, privar a algn de algo
to deny o.s. sth — privarse de algo
3) (=renounce) [+ faith] renegar de* * *[dɪ'naɪ]transitive verb denies, denying, denied1) \<\<accusation/fact\>\> negar*; \<\<rumors\>\> desmentir*there's no denying that... — es innegable or no se puede negar que...
to deny -ING: she denied stealing o having stolen it — negó haberlo robado
2) ( refuse) \<\<request\>\> denegar*to deny somebody something — negarle* algo a alguien
to deny oneself — sacrificarse*
3) ( disavow) (liter) \<\<faith/country\>\> renegar* de -
18 deny
1. v отрицать; отвергатьto deny the truth of the statement — утверждать, что заявление не соответствует действительности
to deny this to be the case — утверждать, что дело обстоит иначе
it cannot be denied that — нельзя не признать, что
2. v отрицать существование; не признавать3. v отказывать, не даватьto deny oneself every luxury — не позволять себе ничего лишнего, ограничивать себя во всём
4. v отпираться, отказываться, брать назад5. v отрекаться, отступаться6. v книжн. не допускать, мешать, препятствоватьto deny oneself to callers — не принять посетителей ;
7. v лог. утверждать противноеСинонимический ряд:1. abstain (verb) abstain; constrain; curb; hold back; refrain2. contradict (verb) contradict; contravene; controvert; cross; denounce; disaffirm; disagree; disprove; dispute; gainsay; impugn; negate; negative; traverse3. disown (verb) disacknowledge; disallow; disapprove; disclaim; disown; keep back; refuse; repudiate; turn down; withhold4. reject (verb) abjure; disavow; reject; renounceАнтонимический ряд:accede; accept; acknowledge; admit; affirm; afford; agree; assent; attest; concede; concur; confess; confirm; grant; indulge -
19 deny
v 1. отрицать, опровергать что-либо, отказываться от чего-либо: to deny smth, to deny doing smth, to deny that …; 2. отказывать: to deny smb smth — отказывать кому-либо в чем-либо (1). Глагол to deny 1. употребляется с неодушевленным дополнением в конструкциях to deny smth, to deny doing smth, to deny that …:She denied her signature — Она отказалась от своей подписи.
She denied these facts — Она опровергла эти факты.
He accused her of stealing but she denied having taken the money — Он обвинил ее в воровстве, но она отрицала, что взяла деньги.
Глагол to deny не употребляется в качестве отрицательного ответа. В этом случае употребляется глагольное сочетание to say no:She asked whether the train had left and he said no — Она спросила, ушел ли поезд, и он сказал, что нет.
(2). Русская конструкция отказывать кому-либо в чем-либо может сответствовать английским конструкциям с глаголами to deny 2. и to refuse. При этом глагол to deny чаще употребляется в пассивной конструкции и обозначает отказ что-либо сделать, предоставить, дать что-либо:He was denied a driving licence — Ему отказали в водительских правах (Ему не дали водительские права).
He couldn't deny her anything — Он ни в чем не мог ей отказать.
Глагол to refuse, в отличие от to deny, подчеркивает нежелание, несогласие, употребляется в конструкциях to refuse smth, to refuse smb smth, to refuse to do smth и используется в более широкой сфере ситуаций:He asked her to come but she refused — Он пригласил ее, но она отказалась.
(3). For deny 1. see mind, v. (4). For deny 2. see refuse, v. -
20 deny
{di'nai}
v опровергавам, отричам истинността на, отхвърлям (обвинение)
I DENY the words отричам да съм казал тези думи, отричам се/отказвам се от, не признавам (някого)
отказвам (someone something някому нещо)
to DENY one's signature отказвам да подпиша
I was denied my request молбата ми бе отхвърлена
to DENY admittance to someone не пускам някого да влезе
he is not to be denied не може да му се откаже
I was denied the door не ме пуснаха да вляза
refl лишавам се/отказвам се от
refl жертвувам се (for)* * *{di'nai} v опровергавам, отричам истинността на; отхвърлям (обви* * *опровергавам; отказвам; отричам; отричам се; отхвърлям; жертвам се; лишавам се;* * *1. he is not to be denied не може да му се откаже 2. i deny the words отричам да съм казал тези думи, отричам се/отказвам се от, не признавам (някого) 3. i was denied my request молбата ми бе отхвърлена 4. i was denied the door не ме пуснаха да вляза 5. refl жертвувам се (for) 6. refl лишавам се/отказвам се от 7. to deny admittance to someone не пускам някого да влезе 8. to deny one's signature отказвам да подпиша 9. v опровергавам, отричам истинността на, отхвърлям (обвинение) 10. отказвам (someone something някому нещо)* * *deny[di´nai] v 1. опровергавам, отричам истинността на; отхвърлям ( обвинение); he denies having done it отрича да го е направил; there is no \denying it не може да се отрече; 2. отказвам (някому нещо); it' s hard to \deny a child трудно се отказва на дете; to \deny o.'s signature отказвам (да дам) подписа си; I was denied my request отхвърлиха молбата ми, молбата ми бе отхвърлена; to \deny admittance to s.o. не пускам някого да влезе, не допускам някого (някъде); he is not to be denied не може да му се откаже, много настоява; 3. отричам се от; to \deny God ( o's son) отричам се от Бога (сина си); 4. refl лишавам се от, отказвам се от; he denies himself every pleasure лишава се (отказва се) от всички удоволствия; 5. refl жертвам се ( for).
См. также в других словарях:
deny — de·ny vt de·nied, de·ny·ing 1: to declare untrue a party...shall admit or deny the averments Federal Rules of Civil Procedure Rule 8(b) compare avoid 2: to refuse to grant denied the moti … Law dictionary
deny — deny, gainsay, contradict, negative, traverse, impugn, contravene are comparable as meaning, when they refer to an act, to declare something untrue, untenable, or unworthy of consideration or, when they refer to a condition, to go counter to what … New Dictionary of Synonyms
Deny — De*ny , v. t. [imp. & p. p. {Denied}; p. pr. & vb. n. {Denying}.] [OE. denien, denaien, OF. denier, deneer, F. d[ e]nier, fr. L. denegare; de + negare to say no, deny. See {Negation}.] 1. To declare not to be true; to gainsay; to contradict;… … The Collaborative International Dictionary of English
deny — [dē nī′, dinī′] vt. denied, denying [ME denien < OFr denier < L denegare < de , intens. + negare, to deny: see NEGATION] 1. to declare (a statement) untrue; contradict 2. to refuse to accept as true or right; reject as unfounded, unreal … English World dictionary
deny — early 14c., from O.Fr. denoiir deny, repudiate, withhold, from L. denegare to deny, reject, refuse (Cf. It. dinegarre, Sp. denegar), from de away (see DE (Cf. de )) + negare refuse, say no, from Old L. nec not, from Italic base … Etymology dictionary
deny — ► VERB (denies, denied) 1) refuse to admit the truth or existence of. 2) refuse to give (something requested or desired) to. 3) (deny oneself) go without. ORIGIN Old French deneier, from Latin denegare, from negare say no … English terms dictionary
Deny — De*ny , v. i. To answer in ??? negative; to declare an assertion not to be true. [1913 Webster] Then Sarah denied, saying, I laughed not; for she was afraid. Gen. xviii. 15. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Deny — [də ni], Jean Joseph Thaddée, Orientalist, * Kiew 12. 7. 1879, ✝ Gérardmer 5. 11. 1963; Professor in Paris, verfasste wichtige Arbeiten zur türkischen Sprachforschung, osmanischen Kultur und Verwaltungsgeschichte und zur orientalischen… … Universal-Lexikon
deny — [v] disagree, renounce, decline abjure, abnegate, ban, begrudge, call on, contradict, contravene, controvert, curb, disacknowledge, disallow, disavow, disbelieve, discard, disclaim, discredit, disown, disprove, doubt, enjoin from, eschew, exclude … New thesaurus
deny */*/*/ — UK [dɪˈnaɪ] / US verb [transitive] Word forms deny : present tense I/you/we/they deny he/she/it denies present participle denying past tense denied past participle denied 1) a) to say that you did not do something that someone has accused you of… … English dictionary
deny — de|ny [ dı naı ] verb transitive *** 1. ) to say that you did not do something that someone has accused you of doing: deny (that): A spokesman denied that the company had acted irresponsibly. deny (doing) something: He still denies murdering his… … Usage of the words and phrases in modern English