(ἔκ+τινος+εἴς+τι

(ἔγχος Hom.: τοξεύματα Soph.; βέλος Her.; λίθον Arst.)

(τὸν θυμὸν ἔς τινα Soph.)

(δάκρυα Aeschin.)

(ἄνθος Hom.)

(γάλα, σπέρμα Arst.)

(τὸ κύημα Arst.)

(γύους Eur. - ср. 11; φωνάς Plat., Arst.)

(ἔπος Soph.; φθογγήν Eur.)

(ὅπλα Plat.)

(μένος, sc. ἔγχεος Hom.)

(γόους Eur. - ср. 7; μόχθον Her.)

(γυναῖκα Her.; υἱόν Arst.)

(δίψαν Hom.)

(εἰς ἔργον πᾶσαν τέχνην Theocr.)

(ξυμμαχίαν Thuc.; γάμους Eur.)

(τινὰ ζωόν Hom.; ἐς οἴκους Soph.)

(τὸν στρατόν Her.)

(τινὴ αἰτίην Her. и τινὸς αἰτίαν или τινὴ τέν δίκην Plut., τινὰ ἐγκλήματος Dem. и τῆς αἰτίας Plut.)

(τινος Plat.)

(τινὴ χιλίας δραχμάς Dem.; φόρον τινί Polyb.)

ἱερὸν τοῦ Ποσειδῶνος ἄβατον ἀφεῖτο Plat. — в честь Посидона был воздвигнут храм

(ποιεῖν или εἶναί τι Her., Plat., Plut.)

(Ἰωνίην τοῖς βαρβάροις Her.; τὰ πλήθη τοῖς στρατιώταις Polyb.)

(τὰ θεῖα Soph.; med. περί τινος и ποιεῖν τι Arst.)

(καιρόν Isocr.)

(εἰς τὸ πέλαγον Her., Thuc.)

(κάλους ἐν τῇ σχεδίῃ Hom.; τὰς τῆς ψυχῆς περιόδους εἰς τὸ σῶμα Plat.; med.: κέραμον Arph.; πλίνθους εἰς ἄσφαλτον Diod.)

(τινα Arph., med. τινα δεσμῷ Theocr.; перен. ὁρκίοις Her., med. ὅρκοις τινά Eur.)

(τινα μοχλοῖσιν Arph.)

(τινα ἄτῃ Hom., Soph.)

(τινος Eur., Plat., med. Xen., Plat., Plut.)

(τινος Plat. и τινι Luc.; ποιέειν οὕτω, ὅκως ἐνδεήσει μηδέν Her.)

(μετὰ τέκνων καὴ γυναικός Plut.)

(τινὰ μάχης и ἐκ μεγάροιο Hom.; τινὰ τήνδε τέν ὁδόν Soph.; τινὰ ἐπ΄ ἀνθηρὸν δάπεδον Arph.; τινὰς ἐς μάχην Her.)

(ἐπὴ θήραν Xen.)

(τὸν μυστικὸν Ἴακχον Plut.)

γνόντες δὲ ταῦτα ἐξάγουσι Xen. — приняв эти решения, они выступают в поход

(τινά Her., Xen.)

(πολλὰ τάλαντα ἐκ τῆς πόλεως Thuc.; σῖτον παρά τινος Dem.)

(τινὰ ἀνδράποδον Lys.)

(περίττωσιν Plut.)

(ὕδωρ τάφροις Xen.)

(τινὴ δάκρυ Eur. и δάκρυον Plut.; med. γέλωτα ἔκ τινος Xen.)

(πολλοὺς πόνους καὴ πολλὰς ἐπιμέλειας Xen.)

(τινὰ πρὸ φόωσδε Hom.; σκύμνους Arst.)

(γλῶττα ἐξαγομένη μέχρι πόρρω Arst.)

(τινά Dem.; τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ θερμοῦ Arst.)

(καρπόν Soph. ap. Plut.)

(ἔξω τέν αἱμασιάν Dem.)

(εἰς ἔργον τὸ πρόβλημα Plut.)

(τοὺς λόγους εἰς ἄλλας ὑποθέσεις Plut.)

(τινὰ ἐπ΄ οἶκτον Eur.)

(τινὰ ἐπὴ τὰ πονηρότερα Thuc.; τὸν δῆμον πρὸς ἀπόστασιν Plut.; ἐξαχθεὴς πρᾶξαί τι Dem.)

(ἀχέων τινά Pind.; τὰ ποιήματα τοῦ μύθου Plut.)

(τινά τοῦ βίου и τοῦ ζῆν Plut. или ἐκ τοῦ ζῆν Polyb.; med. φρενῶν τινα Eur.)

ἑαυτὸν ἐ. Plut. — покончить жизнь самоубийством;

(οἱ μεγάλοι πόνοι συντόμως ἐξάγουσιν Epicur. ap. Plut.)

(ὄνομά τι πρὸς τέν Ἑλληνικέν διάλεκτον Plut.)

(τινα εἰς πόλεμον Hom., Thuc.; τινα ποτὴ κλέος Pind.)

(πόλεμον Hom.)

(πυλάων ἀντίον ἀΐξασθαι Hom.)

(ὁ. τινος Hom., ἐπί τινα Her. и εἴς или κατά τινα Xen.)

(πρὸς τὸν πόσιν, εἰς ἀγῶνα Eur.; ἐς μάχην Aesch.; κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τέν θάλασσαν NT.)

(πρὸς τέν ἡδονήν, ἐπ΄ ἀλήθειαν Plat.)

(κάλλος καὴ χ. Hom.; εὐμόρφων κολοσσῶν Aesch.; χάριτες Ἀφροδίτης Eur.; ἥ τῶν λόγων χ. Dem.)

(παλαιὰ χ., Ἐρεχθειδᾶν χάριτες Pind.)

χ. τινός Hes., Thuc. — симпатия к кому-л.;

(χάριν φέρειν τινί Hom. и εἴς τινα Eur., тж. χάριν τινὴ θέσθαι Aesch., Her., προσθέσθαι или παρασχεῖν Soph.)

(χάριτες ἀφροδισίων ἐρώτων Pind.)

(τιμή τε καὴ χ. Plat.)

(δοῦναι χάριν ἀντί τινος Hom.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

(εἴδωλον, σάκος, med. πέπλον Hom.; δεῖπνον Hes.)

(δῶμα, τεῖχος Hom.; βωμὸν καὴ ναόν Xen.; σκηνάς NT.)

(τινα ἄφρονα Hom.; med.: φίλον τινά Xen.; τὸν θεὸν ἀρωγόν Soph.)

εἰρήνην ποιεῖσθαι Xen. — заключать мир;

τὰ ποιοῦντα καὴ τὰ πάσχοντα Plat. — действующие и страдательные начала;

(κριθάς Arph.; παῖδα Xen.)

(ἀργύριον Dem.; οὐδὲν ἐκ τῆς γῆς Xen.; πέντε τάλαντα NT.)

(τὰ τεταγμένα τῇ πόλει Xen.; τὰς ἐντολάς NT.)

(πολλὰ χρηστὰ περὴ τέν πόλιν Arph.; πολλὰ ἀγαθὰ τέν πόλιν Plat.; med. βοηθείας τινί Isocr.)

(ἱρά Her.; θυσίαν Xen.; ἑορτήν NT.)

(τινὰ ἄλοχον ποιεῖσθαι Hom.)

(φόβον Hom.; γέλωτα Plat.)

(στόνον Soph.; κραυγήν Xen.)

(κωμῳδίαν καὴ τραγῳδίαν Plat.)

(τὸν Ἀγαμέμνονα ἀγαθὸν ἄνδρα Plat.)

(καινοὺς θεούς Plat.; ὀνόματα Arst.)

σφέας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι Her. — я полагаю, что их было столько же, сколько тех;

πῶς ποιήσεις ; Soph. — что ты предпримешь?;

(κλαίειν τινά Xen.)

π. εἴσω Xen. — вводить;

(πολὺν χρόνον ἔν τινι Anth.)

συμφορέν ποιεῖσθαί τι Her. — считать что-л. несчастьем;

(τι ἔκ τινος Hom.; τι πρός τι Eur.; τι εἴς τι Arst.)

(ἀγάλματα ὑφάσματά τε Hom.; τῇ Ἥρᾳ ἀνάθημα Arst.)

(τι εἴς τι и εἴς τινα Arst., Plut. и τινί Plut.)

(περιβόλαια Eur.; νεβρίδα στέρνοις Anth.)

(λύχνα Her.; πῦρ Eur., Plut.; φῶς Plat., Arst.)

(δόμους πυρί Eur.)

(μείζονι θυμῷ Eur.)

(ἀγγελίας, τινά τινος εἵνεκα и τινὰ ἐπί τινα Hom.; τέν τάξιν πρὸς τοὺς πολεμίους Xen.)

(κῦδός τινι Hom.)

(ἔγχος, ὀϊστόν, ἐς πόντον τι Hom.; ἀκόντια ἐπί τινα Xen.; med. βέλη Polyb.)

(τινα Hom.)

(θοἰμάτιον Dem.; перен. χρήματα καὴ τιμάς Arst.)

(πηδάλιον ἐκ χειρῶν Hom.; ἀέρα Arst.)

(ὕδωρ ἐς Πηνειόν Hom.; παγὰν κρημνῶν Eur.)

(χολήν Arst.; σπέρμα Arst., Sext.)

(τὸ κύημα Arst.)

(φωνήν Aeschin., Polyb.)

(λόγον Plat.; λόγους μαλθακοὺς φρενί Eur.; ῥῆμα Dem.)

(τὸν χρόνον, τοὺς καιρούς Polyb.)

(τὰ ἴδια Xen.; τῶν πραγμάτων τι Dem.; τὰ ἁμαρτήματά τινος Plut.)

(τινι πειρᾶσθαι πρός τινα ἄγειν τὸ στράτευμα Xen.)

(τί τινι Hom., med. Plat.)

(χρήματά τινι, τινά и τινὰ ἀπάγεσθαι Her.; τὰς ναῦς τινι Thuc.; med. τέν Κέρκυραν τοῖς Κορινθίοις Thuc.; τινα εἰς δουλείαν Dem.; τινά τινι εἰς ὁμηρίαν Polyb.)

(κάλλιστον ἔρανον, sc. τῇ πατρίδι Thuc.)

(τοὺς φεύγοντας Xen.; τέν χώραν Plut.)

(τὰ πατρῷα Aeschin.)

(τὸν λαγὼ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)

(τινα δρᾶν καὴ τὸ μέ δρᾶν Soph. - v. l. προσίεμαι)

ὑ. ἵππους Hom., Luc., тж. ὑ. ἵππους ζυγόν Hom. или ζυγῷ Luc. — подводить под ярмо лошадей, т.е. запрягать;

(ὑπάγεσθαι τέν πόλιν Thuc.)

(τινά Lys., Xen.)

(τινὰ ἐπὴ κῶμον Eur.; ὑ. τοὺς πολεμίους εἰς δυσχωρίαν Xen.)

(τινά Lys.)

(τὸ στράτευμα Thuc.)

κόσμῳ καὴ τάξει ὑ. Thuc. — уходить в полном порядке;

(ἔμπροσθεν Xen.)

(χλαίνας Hom.)

(ὀξύην χειρί, sc. τινος Eur.)

(αὐχένα ζυγῷ Eur.; τράχηλον εἰς βρόχον Diod.)

(κόσμον τινὴ τάφῳ Eur.)

(τὸ δέλτα ἀντὴ τοῦ νῦ Plat.; τὰ ὀνόματα εἰς τὸν μέτρον Arst.; ἐντιθεμένου τοῦ κάππα Plut.)

(λογισμὸν καί σκέψιν τῇ τέχνῃ Arph.; τόλμαν εἰς τέν μουσικήν Plat.)

(φόβον τινί Xen.; ἀθυμίαν τινί Plat.; βελτίω τινὰ νοῦν καὴ φρένας Dem.)

(ὀλίγον τινί Arph.; ψωμίσματα τοῖς βρέφεσιν Plut.)

(σῖτον καὴ ὕδωρ καὴ οἶνον Hom.; ὄμμα λαμπρὸν κόραις Eur.; ἥλιος ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν Plut.)

(ἱστία νηΐ Hom.)

ἐ. τινά τινι τιμῇ Hom. — уравнивать кого-л. с кем-л. в славе

(κτήματα Hom.; εἰς πλοῖόν τι Xen.; φορτία εἰς ναῦν Dem.; χρήματα καὴ θεράποντας εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰ λεχέεσσι Hom.)

χόλον ἐ. θυμῷ Hom. — затаить злобу;

(τὸν λίθον, τέν νηδύν Her.; τὸ δέλτα τοῦ ὀνόματος Plat.; τοὺς ὀδόντας Arst.; ἔπος τινὰ ἐκ τῶν τοῦ Ἡσιόδου Plut.)

(πέπλους ἔνθεν, med. ὀϊστὸν φαρέτρης Hom.; λέβητός τι Pind.)

(ἐν τρισὴν ἡμέραις Εὐροϊκὸν τάλαντον Diod.)

(οἴακας νεώς Eur.)

(τὰ μεγάλα ἱστία Xen.)

(τὰ φορτία Hes.; τὸν σῖτον Thuc., Dem.; τὰ ἀγώγιμα Xen.)

(ὅ κέραμος ἐξαιρεόμενος Her.)

(Μήδειαν ἐκ Κόλχων δόμων Pind.; med.: τέκνα τινί Hom.; τὰ φίλτατα Soph.; ἄνδρα δραπετέν γενόμενον Her.)

(τινὰ τῶν κινδύνων Dem.; τινὰ τοῦ πολέμου Polyb.; τοὺς ἀδικουμένους βίας Plut.)

(τινὸς φόβον Eur. и φόβους Isocr.; med. νεῖκός τινος Eur.)

(λόγοις τὰς διαφοράς Isocr.)

(τὰς ἐμποδίους δόξας Plat.; med. τὸν ἐναντίον λόγον Arst.; ἐξελέσθαι τέν διαβολήν τινος Plat.)

(τὰ παλαιὰ θέσφατα Soph.)

(τι ἐκ τοῦ λέγειν καὴ τοῦ γράφειν Plat.)

(τὰς ἀντιμοιρίας, med. τέν οἰκίαν εἰς ἔκτισιν προικός Dem.)

(τοὺς ἐν τῇ λίμνῃ κατοικημένους Her.)

(θῆρας χθονός Eur.; σφῆκας Xen.)

(οἰκίας καὴ πόλεις Plat.)

(πόλιν Thuc.; χωρίον Dem., Plut.)

(ἐκ τούτων πάντων τούτον τὸν τρόπον Xen.)

(Ἑκαμήδην Νέστορι Hom.)

(κλήρους τοῖς θεοῖς Thuc.)

(χορηγοὺς εἰς τὰς λειτουργίας и τινα εἰς τὸν οἶκον Dem.; τὸ ἐγκώμιον εἰς τέν ἱστορίαν Luc.)

ἑαυτὸν εἰ. τινι Plut. — объявить себя чьим-л. сыном;

(impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)

(ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)

ἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur. — погнать лошадей вскачь

(ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)

(τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)

(λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)

(ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)

(βαλεῖν τινα Hom.)

(οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)

ἱ. κόμας Hom. — зачесывать вниз или распускать волосы;

(ἵππον ἐν παρηορίῃσιν Hom.)

(ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)

(ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)

Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;

Ἐνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;

(διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν Aesch.)

(δάκρυον χαμᾶζε Hom.)

(ἐκ χειρὸς φάσγανον χαμᾶζε Hom.)

(τέν στρατιάν Xen.)

(τινὰ εἰς τάξιν Plat.; τινὰ εἰς φυλήν Lys.; τινὰ εἰς τοὺς δικαστάς Plut.)

(τινὰ εἰς Καρχηδόνα Polyb.)

(τινὰ εἰς τοὺς ἀσεβεῖς Diod.)

(τι ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν Polyb.; τὰς πράξεις τινὸς ἐν ταῖς ἱστορίαις Diog.L.)

(τινὴ ὑπέρ τινος Dem.)

(τοὺς περιγενομένους τῆς στρατιῆς Her.; ἁπάσας τὰς δυνάμεις Plat.)

(τὸ στόμα τε καὴ ὀφθαλμούς Plat.)

(τινά Soph., Eur., Arph., NT.)

σ. τινὰ ζῶντα Eur. — захватывать кого-л. живьем;

(τινά Soph.)

πάντα σ. τὸν λόγον Her. — охватывать вопрос полностью;

(τέν Ἑλλάδα γλῶσσαν Her.)

(τι Plat.)

(τὸ σπέρμα Arst.)

(τὸ θῆλυ συλλαμβάνει Arst.; συνέλαβεν ἥ γυνέ αὐτοῦ NT.)

(τοῖς ἀθύμοις Soph.; τῇ πόλει Arph.; τινί NT.)

(τινά τινι Eur.)

(γάμους τινί Eur.)

(πόλεμόν τινι Her. и πρός τινα Thuc.)

κοινέν σ. μηχανήν τινος Eur. — сообща составлять план чего-л.

(πολλὰς πόλεις Eur.)

συνάψαι πάντας ἐς μίαν βλάβην Eur. — ввергнуть всех в одно и то же несчастье;

(τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ Her.; τῷ ποταμῷ Polyb.)

(ἀλλήλοις Arst.)

συνάψαντος τοῦ χρόνου Polyb. — когда наступило время;

σ. λόγοισι Soph. — беседовать;

(λύπη συνάπτει τινί Eur.)

συνάψω μαινάσι στρατηλατῶν Eur. — я буду сражаться, предводительствуя менадами

(τινι Eur.)

(σ. τοῦ καιροῦ Polyb.)

(τὸ σῶμα Plat.)

(τὰ ξυσσίτια Plat.)

(ὥρας καὴ μῆνας Plat.)

(τί τινι Plat.)

(ἐπιτομέν Πολυβίου Plut.)

(ὑπέρ τινος Polyb.)

(ψευδῆ κατηγορίαν κατά τινος Aeschin.)

(πεζοὺς τῷ ἱππικω Xen.)

(συντετάχθαι εἰς ἑξήκοντα ναῦς Xen.)

(σύνταγμα εἰς ἑκατὸν ταλάντων πρόσοδον Aeschin.; συντεταγμένα νόμοις ἔθη Plat.)

(τινάς Aeschin.)

(τινὰ ποιεῖν τι Xen., Aeschin.)

συντάξασθαί τι πρός τινα Polyb. — условиться с кем-л. о чем-либо;

συντάσσομαι ὑμῖν Anth. — прощайте

(τοὺς περιγενομένους τῆς στρατιῆς Her.; ἁπάσας τὰς δυνάμεις Plat.)

(τὸ στόμα τε καὴ ὀφθαλμούς Plat.)

(τινά Soph., Eur., Arph., NT.)

σ. τινὰ ζῶντα Eur. — захватывать кого-л. живьем;

(τινά Soph.)

πάντα σ. τὸν λόγον Her. — охватывать вопрос полностью;

(τέν Ἑλλάδα γλῶσσαν Her.)

(τι Plat.)

(τὸ σπέρμα Arst.)

(τὸ θῆλυ συλλαμβάνει Arst.; συνέλαβεν ἥ γυνέ αὐτοῦ NT.)

(τοῖς ἀθύμοις Soph.; τῇ πόλει Arph.; τινί NT.)

(τινά τινι Eur.)

(γάμους τινί Eur.)

(πόλεμόν τινι Her. и πρός τινα Thuc.)

κοινέν σ. μηχανήν τινος Eur. — сообща составлять план чего-л.

(πολλὰς πόλεις Eur.)

συνάψαι πάντας ἐς μίαν βλάβην Eur. — ввергнуть всех в одно и то же несчастье;

(τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ Her.; τῷ ποταμῷ Polyb.)

(ἀλλήλοις Arst.)

συνάψαντος τοῦ χρόνου Polyb. — когда наступило время;

σ. λόγοισι Soph. — беседовать;

(λύπη συνάπτει τινί Eur.)

συνάψω μαινάσι στρατηλατῶν Eur. — я буду сражаться, предводительствуя менадами

(τινι Eur.)

(σ. τοῦ καιροῦ Polyb.)