-
1 ανακαλεω
Trag. тж. ἀγκαλέω преимущ. med.1) звать, называть, именовать(τινας ὀνομαστί Thuc., Xen.; τινα ἀδελφόν Plat.): (Ἕλληνας) Δαναοὺς καὴ Ἀργείους καὴ Ἀχαιοὺς ἀνακαλεῖ Thuc. ( Гомер) именует греков данайцами, аргивянами и ахейцами
2) звать, призывать(θεούς Her., Soph., Eur.; προγόνους Dem.; μεγάλῃ βοῇ τινα Plut.)
ἀνακαλεῖς με τίνα βοάν ; Eur. — зачем ты так громко зовешь меня?;ἀ. τινα Lys. — вызывать кого-л. (к себе)3) звать обратно, отзывать(πεφευγότας Plat.; sc. τὸν στρατηγόν Thuc.)
ἀνακληθεὴς εἰς Ῥώμην Polyb. — будучи отозван в Рим;ἀνακαλέσασθαι τῇ σάλπιγγι Xen. — приказать трусить отступление;τὸ ἅπαξ πεσὸν θανάσιμον αἷμα τίς ἂν πάλιν ἀγκαλέσαιτο ; Aesch. — кто вернет пролитую однажды кровь? т.е. кто может воскресить убитого?4) подбодрять криком, поощрять(τινα τοῖς ἐπαίνοις Plut.)
; натравливать(κύνας ἐν θήρα Xen.)
5) исправлять, заглаживать(ἁμαρτήματα Lys.)
6) брать назад, отменять(τέν ὑπόσχεσιν Luc.)
-
2 αναρπαζω
1) выхватывать, выдергивать(ἔγχος Hom.)
2) хватать3) похищать, уносить(τινά Hom., Eur., Arph., Xen., Plut.)
φροῦδος ἀναρπασθείς Soph. — он похищен (смертью)4) силой приводить(τινά Dem.)
5) спасать(ἀνηρπάσθαι ὑπὸ τῶν φίλων Plut.)
6) захватывать, расхищать, разорять, грабить(ἀρούρας Pind.; δόμους Eur.; πόλις ἀνηρπάσθη Dem.)
7) брать приступом, атаковать(τοὺς Φωκέας Her.)
8) истреблять, уничтожать(Ἀχαιούς Eur.)
ἀ. τοὺς ἱδρῶτας Plut. — прекращать потоотделение -
3 αποστρεφω
1) отводить в сторону, отворачивать(τέν ὄψιν Plut.)
λόγοι ἀπεστραμμένοι Her. — презрительные речи2) поворачивать, направлять(τέν διάνοιαν πρός τι Plut.)
3) поворачивать обратно(νῆας Hom.; ἄρματα εἰς φυγήν Xen.; τὰς τριήρεις Plut.)
4) делать поворот(ἀποστρέψας ῥέει τὸ μέσον, sc. ὅ ποταμός Her.; τἀναντία ἀποστρέψαι Xen.)
5) возвращаться(ὀπίσω Her.; πάλιν Soph.; ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι Thuc.)
6) сворачиватьαἱ νῆες ἀπεστράφατο τοὺς ἐμβόλους Her. — у кораблей были сбиты носовые части;
7) отсылать обратно, возвращать(τινά Thuc.)
8) отзывать обратно(τινὰ ἐξ ἰσθμοῦ Xen.)
9) обращать в бегство(Ἀχαιούς Hom.; ἀποστραφέντες φεύγουσιν Polyb.)
10) (пред)отвращать, отклонять, отводить(πῆμα νόσου Aesch.; ἀντιδικῶν δίκην Arph.)
ἀποστραφῆναί τινος Xen. — отложиться (отпасть) от кого-л.11) отговаривать(τινά τινος Xen.)
-
4 δαμαζω
δᾰμάω, δαμνάω и δάμνημι, эол. δᾰμάσδω тж. med.1) приучать к ярму, приручать, укрощать(φῦλα πόντου χθονίων τε παιδεύματα Eur.)
; (о лошадях и др.) объезжать(ψαλίοις πώλους Eur.; ἵππους ἐκ νέων Xen.; med. ἡμιόνους Hom.; ἵπποι δαμαζόμενοι Plut.)
ἄλγιστος δαμάσασθαι Hom. — крайне трудно приручающийся, строптивый2) подчинять, одолевать, смирять(Ἀχαιούς, θυμὸν ἐνὴ στήθεσσι Hom.; βίῃ καὴ χερσί Hes.)
δ. τινά τινι и ὑπὸ σκήπτρῳ τινί Hom. — покорить кого-л. кому-л.3) подавлять, лишать силы(ἀσκήσει τὸ ἄλογον Plut.)
αἴθρῳ καὴ καμάτῳ δεδμημένος Hom. — изнемогший от холода и усталости;ὕπνῳ δεδμημένος Hes. — объятый сном;δαμάσσαι τινὰ (med. φρένας) οἴνῳ Hom. — опоить кого-л. вином;σῷ ἐδάμην πόθῳ Arph. — я истомился по тебе4) насильно отдавать в жены, выдавать замуж(ἀνδρί, sc. θεάν Hom.)
5) уничтожать, разбивать(βίᾳ τὸν σίδαρον Eur.)
6) поражать насмерть, убивать(δουρὴ δαμασθείς Hom.)
δ. τινά τινι и τινὰ χερσί τινος Hom. — погубить кого-л. чьими-л. руками;οὐκ εἴα Ἀπόλλων (Πουλυδάμαντα) δαμῆναι Hom. — Аполлон не допустил, чтобы Полидамант погиб;ἐπειδέ τόνγε δαμάσσεται ὀϊστός Hom. — после того, как сразила его стрела;δέδοικα μέ πόλις δαμασθῇ Aesch. — боюсь, как бы не пал город (Фивы):δμαθέντες Eur. — погибшие, умершие;δάμναμαι Aesch. — я гибну;θανάτῳ πάρος δαμείην Eur. — да постигнет раньше меня смерть -
5 διακοσμεω
1) расставлять в порядке, выстраивать(τοὺς Ἀχαιούς Hom.; τέν δύναμιν Plut.)
ἐς δεκάδας διακοσμηθέντες Hom. — построенные десятками2) med. приводить в порядок, убирать(πᾶν μέγαρον Hom.)
3) (благо)устраивать, организовывать(τέν Παναθηναϊκέν πομπήν Thuc.; τὰ πράγματα Plat.; τέν τῶν ὅλων σύστασιν Arst.; Ἑλληνικοῖς νόμοις τὰς πόλεις Plut.)
-
6 διερχομαι
(fut. διελεύσομαι, aor. 2 διῆλθον)1) идти сквозь, проходить(ἄστυ, но μεγάροιο Hom.; πύλας Eur.; χώραν Thuc., Plat.; τὰ ὄρη Xen.; διὰ νήσου Her.)
2) пронзать(χροός Hom.)
3) перен. проникать вглубь, волновать(κἀμὲ διῆλθέ τι Eur.)
διέρχεται! Soph. — больно!4) расходиться, распространяться(βάξις διῆλθ΄ Ἀχαιούς Soph.; διῆλθεν ὅ λόγος ὅτι … Thuc.; θροῦς διῆλθεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ Plut.)
5) проходить (до конца)(ὁδόν Her.)
διελθόντες τρεῖς σταθμούς Xen. — совершив три перехода;διελθεῖν τέν παιδείαν Xen. — закончить свое образование6) (о времени, жизни и т.п. - преимущ. в aor.) провести, прожить(ἑπτὰ περιδρομὰς ἐτῶν Eur.; δικαίως τὸν βίον Plat. - ср. 8; ἄνευ πολέμου τὸν χρόνον Plut.)
7) ( о времени) проходить, протекатьχρόνου οὐ πολλοῦ διελθόντος Her. — спустя немного времени;
ἅπας ὅ χρόνος διελήλυθεν Dem. — (на это) ушло все время;διῆλθε τῷ Μαρίῳ ὅ τῆς ὑπατείας χρόνος Plut. — время консульства Мария истекло8) ( в речи) пробегать, перечислять, перебирать, излагать, рассказывать(τι Pind., Thuc., Plat., Dem.; περί τινος Plat. и ὑπέρ τινος Polyb., Plut.)
ἐπεὴ τὸν τούτου διεληλύθαμεν βίον Plut. — после того, как мы описали его жизнь (ср. 6) -
7 ειλεω
εἰλέω, εἱλέω(эп. impf. εἴλεον и ἐείλεον; pass.: aor. εἰλήθην и εἱλήθην, pf. εἴλημαι)1) вращать, катитьἐν ποσί τινι εἱλέεσθαι Her. — попадаться кому-л. на каждом шагу (досл. катиться у чьих-л. ног)2) med. бегать вокруг, метаться(μύρμηκες εἱλούμενοι Luc.)
3) гнать, теснить, преследовать(Ἀχαιοὺς ἐπὴ πρύμνῃσιν, θῆρας Hom.; πνεῦμα εἱλούμενον κάτωθεν ἄνω Arst.)
4) загонять(ἐνὴ σπῆϊ, sc. τινας Hom.; οἱ Ῥωμαῖοι εἱλούμενοι ἐν ὀλίγῳ Plut.)
-
8 ειλεω...
εἱλέω...εἰλέω, εἱλέω(эп. impf. εἴλεον и ἐείλεον; pass.: aor. εἰλήθην и εἱλήθην, pf. εἴλημαι)1) вращать, катитьἐν ποσί τινι εἱλέεσθαι Her. — попадаться кому-л. на каждом шагу (досл. катиться у чьих-л. ног)2) med. бегать вокруг, метаться(μύρμηκες εἱλούμενοι Luc.)
3) гнать, теснить, преследовать(Ἀχαιοὺς ἐπὴ πρύμνῃσιν, θῆρας Hom.; πνεῦμα εἱλούμενον κάτωθεν ἄνω Arst.)
4) загонять(ἐνὴ σπῆϊ, sc. τινας Hom.; οἱ Ῥωμαῖοι εἱλούμενοι ἐν ὀλίγῳ Plut.)
-
9 εξελαυνω
эп. тж. ἐξελάω (fut. ἐξελάσω и ἐξελῶ)1) выгонять(μῆλα ἄντρου Hom.; τὰ πρόβατα ὀψὲ τῆς ἡμέρας Arst.)
2) угонять(ἵππους Τρώων μετ΄ Ἀχαιούς Hom.; med. ἵππους ὑφ΄ ἅρματι Theocr.)
3) гнать вперед или напролом(ἁρμάτων ὄχους Eur.)
4) изгонять(τινὰ γαίης Hom.; Τιτῆνας ἀπ΄ οὐρανοῦ Hes.; δωμάτων Aesch.; πάτρας и ἐκ τῆς πατρίδος Soph.; πᾶν τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς θαλάττης Plat.; med. ἐκ τῆς χώρας Thuc.)
5) выводить, уводить, вести(στρατὸν и στρατιήν Her.)
ἐ. τὸν Ἴακχον Plut. — выступать в шествии, совершать шествие с изображением Иакха (Диониса);τὸν θρίαμβον ἐξελάσαι Plut. — совершить триумфальный въезд6) выбивать, вышибать(πάντας ὀδόντας γναθμῶν Hom.)
7) выковывать, коватьτὸ κέντρον ἐπὴ λεπτὸν ἐξεληλασμένον Polyb. — тонко откованное острие8) (sc. ἑαυτόν) бросаться, устремляться(ἐς πληθύν Hom.)
9) (sc. ἵππον, στρατιάν etc.) выступать (преимущ. в поход), отправляться(ἔς Βοιωτούς Her.; διὰ τῆς Λυδίας ἐπὴ τὸν Μαίανδρον ποταμόν Xen.)
-
10 εξιημι
(fut. ἐξήσω, aor. ἐξῆκα)1) выпускать, высылать, отсылать, отпускать(τινὰ ἐς Ἀχαιούς Hom.)
; med. отсылать от себя, прогонятьἐ. τέν γυναῖκα Her. — разводиться с женой;
тж. med. (in tmesi) ἐ. ἔρον τινός Hom. — утолять жажду чего-л., насыщаться чем-л.2) напускать, бросать3) выпускать, выливать(τέν κεδρίην ἔκ τινος Her.)
4) выпускать, выделять(αἰθέρα βαρὺν φάρυγος Eur.; τὸν θορόν Arst.)
ἀφρὸν ἐξιείς Eur. — покрытый пеной5) испускать, излучать(ἀκτῖνας Eur.)
6) распускать(ἱστίον ἀνεμόεν Pind.)
πάντα κάλων ἐ. погов. Eur., Arph. — распускать все снасти, т.е. пускать в ход все средства7) изливаться, впадать(ἐς τὸν Εὔξεινον πόντον Her.; ἐς θάλασσαν Thuc.)
-
11 θωρησσω
(aor. ἐθώρηξα - эп. θώρηξα, pf. τεθώρηκα; эп. 1 л. pl. praes. conjct. θωρήξομεν = *θωρήξωμεν)1) надевать доспехи, покрывать броней, одевать в панцирь, т.е. вооружать(Ἀχαιούς Hom.)
; med. облекаться в доспехи, надевать на себя броню, т.е. вооружаться, ополчаться(τεύχεσι, χαλκῷ Hom.; πρὸς τοὺς πολεμίους Arph.)
ἐς πόλεμον θωρηχθῆναι Hom., Hes. — вооружиться для битвы, т.е. выйти на бой2) (sc. οἴνῳ) напаивать вином; med. напиваться, опьянятьсяἐν τῷδε (sc. θώρακι) πρὸς τοὺς πολεμίους θωρήξομαι. - Ἐν τῷδε πρὸς τοὺς συμπότας θωρήξομαι Arph. ( игра на обоих значениях слова θ.) — этим доспехом я ополчусь против врагов. - А я напьюсь из него против собутыльников
-
12 καλεω
(fut. καλέσω - атт. καλῶ, aor. ἐκάλεσα, pf. κέκληκα; med.: fut. καλέσομαι - атт. καλοῦμαι; aor. ἐκαλεσάμην; pass.: fut. κληθήσομαι, aor. ἐκλήθην; pf. κέκλημαι)1) звать, называть, именовать(τινά τινα Her., τί τι Arst., τινα ἀπό τινος Arst. и τινα ἐπὴ τῷ ὀνόματί τινος NT.)
ὄνομα τί σε κ. ἡμᾶς χρεών ; Eur. — каким именем должны мы звать тебя?;ὅ καλούμενος Plat., Arst. — так называемый;τάδε ἄλυτα κεκλήσεται Soph. — эти (несчастья) будут (всегда) называться, т.е. навсегда останутся непоправимыми2) звать, призывать(θεούς Aesch.; Ζῆνα Soph.)
τούτων μάρτυρας καλῶ θεούς Soph. — в свидетели этого я призываю богов3) звать, созывать(θεοὺς ἀγορήνδε Hom.; εἰς ἀγορέν Ἀχαιούς Hom.; τοὺς ἐργάτας NT.)
ὅσοι κεκλήατο (= κέκληντο) βουλήν Hom. — те, которые были созваны на совет4) звать (к себе), вызыватьὑμεῖς, ὅταν καλῶμεν, ὁρμᾶσθαι ταχεῖς Soph. — когда мы позовем (вас), поспешите (к нам);
τί με καλεῖς ; Arph. — отчего ты зовешь меня?;κάλει Χαρμίδην Plat. — позови Хармида5) юр. (тж. κ. εἰς τὸ δικαστήριον Dem.) вызывать в суд(τινα Arph., Dem.)
κ. εἰς μαρτυρίαν Plat. — вызывать для дачи свидетельских показаний;ἕως ἂν τέν δίκην ἄρχων καλῇ Arph. — прежде чем, т.е. пока архонт не вызвал (тебя) в суд6) (повелительно) звать (с или за собой), призыватьἐμὲ νῦν ἤδε καλεῖ ἥ εἱμαρμένη Plat. — но вот уже судьба зовет меня;
καιρὸς καλεῖ πλοῦν σκοπεῖν Soph. — время зовет, т.е. велит думать об отплытии;οὗτοι οὐ παρεγένοντο βασιλεῖ καλοῦντι Xen. — они не явились на призыв (персидского) царя7) звать, приглашать(ἐπὴ δεῖπνον Her.; ἐς θοίνην Eur.; εἰς τοὺς γάμους NT.)
ὑπὸ σοῦ κεκλημένος Plat. — приглашенный (будучи приглашен) тобой8) med. призывать (на чью-л. голову)(ἀράς τινι Soph.)
-
13 καταλειπω
эп. καλλείπω (эп. fut. тж. καλλείψω, aor. 2 κατέλιπον, pf. καταλέλοιπα; pass.: fut. καταλειφθήσομαι, aor. κατελείφθην, pf. καταλέλειμμαι) тж. med.1) оставлять(τινὰ παρ΄ ὄχεσφιν Hom.; ἄφοδόν τινι Xen.; στενέν διέξοδον καταλιπέσθαι Plat.; ἑαυτῷ τι Arst.)
ὅ στρατὸς καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ Her. — оставленная (для несения охраны) часть войска;κατελείφθη μόνος NT. — он остался один;διαλαβεῖν εἰς δύο, ὥστε μηδὲν καταλιπεῖν μέσον Arst. — разделить пополам без остатка2) оставлять на поле сражения, т.е. терять убитыми(πολλους Τρώων Hom.)
3) покидать, бросать(Ἀχαιούς, πόλιν Hom.; οἰκίας τε καὴ ἱερά Thuc.)
κ. σχεδίην ἀνέμοισι φέρεσθαι Hom. — бросить плот на произвол ветров;ἀλλ΄ ἀντιάζω, μή με καταλίπῃς μόνον Soph. — но прошу тебя, не покидай меня одного4) оставлять после себя или в наследство(τινὴ ὀδύνας τε γόους τε Hom.; αἰδῶ παισίν, οὐ χρυσόν Plat.; δύο θυγατέρας Arst.)
τὰ ἐν μύθου σχήματι καταλελειμμένα τοῖς ὕστερον Arst. — перешедшее в форме мифа к позднейшим поколениям5) оставлять, сохранять, сберегать(ὀκτὼ μόνους, sc. ἄνδρας Xen.; τριτάτην μοῖραν Arst.; ἑπτακισχιλίους ἄνδρας ἑαυτῷ NT.)
τὰ μὲν ἄλλα περιῄρει, κατέλειπε δὲ τὸ εὐδαίμονας ποιεῖν Xen. — (Сократ) отбрасывал все другое и интересовался лишь тем, как сделать счастливыми (людей);καταλείπεσθαι ἑαυτῷ Xen. — сохранить для самого себя6) предоставлять -
14 καταψεκαζω
атт. καταψακάζω обрызгивать, окроплять, увлажнять(φαρμάκῳ Plut.; λειμώνιαι δρόσοι κατεψάκαζον, sc. Ἀχαιούς Aesch.)
-
15 κεδαννυμι
1) рассеивать, разгонять(Ἀχαιούς, Τρώων φάλαγγας Hom.)
κεδασθέντες κατὰ νῆας Hom. — (ахейцы), разойдясь к своим кораблям;κεδασθείσης ὑσμίνης Hom. — в рассыпном бою2) разламывать, разбивать, сносить(γεφύρας Hom.)
3) накидывать -
16 κελευτιαω
[frequ. к κελεύω См. κελευω] (только part. praes. κελευτιόων) постоянно убеждать, побуждать, приказыватьἀμφοτέρω Λἴαντε κελευτιόωντ΄ ἐπὴ πύργων πάντοσε φοιτήτην Hom. — оба Эанта всюду обходят башни, непрерывно давая указания -
17 κηρυξ
1) глашатай(Ἑρμῆς, κ., κηρύκων σέβας Aesch.)
κηρύκεσσι κελεῦσαι κηρύσσειν ἀγορήνδε Ἀχαιούς Hom. — приказать глашатаям созвать на площадь ахейцев2) (= ἄγγελος См. αγγελος) вестник, гонец3) (= ἀπόστολος См. αποστολος) посланец, посол(Ἀλυάττης ἔπεμπε κήρυκα ἐς Μίλητον …Ὁ μὲν δέ ἀπόστολος ἐς τέν Μίλητον ἤϊε Her.)
4) проповедник, провозвестник(δικαιοσύνης NT.)
5) зоол. герольд (морской моллюск, витая раковина которого употреблялась в качестве сигнального рожка) Arst., Anth. -
18 κηρυσσω
атт. κηρύττω, дор. κᾱρύσσω (fut. κηρύξω - дор. κᾱρύξω и κᾱρυξῶ, aor. ἐκήρυξα - дор. ἐκάρυξα и κάρυξα)1) занимать должность глашатая, быть глашатаем:(Περίφας) κηρύσσων γήρασκε Hom. Перифант состарился в должности глашатая
2) созывать (через глашатая)(ἀγορήνδε Ἀχαιούς, πόλεμόνδε τινά Hom.)
3) через глашатая объявлять, возвещать, провозглашать:(ἀγῶνας Soph.)
τὰ χρήματα κηρυσσόμενα Her. — имущество, объявленное к продаже (с публичных торгов);κ. ἀποικίαν Thuc. — призывать к участию в основании колонии;κ. τινὴ ἀσφάλειαν καὴ προσιόντι καὴ ἀπιόντι Xen. — гарантировать кому-л. безопасность при въезде или выезде4) провозглашать (кем-л.)— победителем, преступником и пр. (κηρυχθήσεσθαι καὴ ἆθλα λήψεσθαι Xen.):
ὥστε τέν πόλιν κηρυχθῆναι Lys. — и таким образом (наш) город был провозглашен (победителем)5) через глашатая приказывать, делать распоряжениеοὐ Ζεὺς ἦν ὅ κηρύξας τάδε Soph. — не Зевс повелел это;σιγέν κηρῦξαί τινι Eur. — приказать кому-л. умолкнуть6) звать, призывать(θεούς Eur.; τοὺς πολίτας εἰς τέν ἐλευθερίαν Plut.)
7) проповедовать, учить(τισί τι и τι εἴς τινας, ἐν ταῖς πόλεσιν и εἰς τὰς συναγωγάς NT.)
-
19 λειπω
(aor. 2 ἔλιπον, поздн. aor. 1 ἔλειψα, pf. λέλοιπα, эп. inf. aor. λιπέειν; pass.: fut. λειφθήσομαι, aor. ἐλείφθην, pf. λέλειμμαι fut. 3 λελείψομαι) тж. med.1) оставлять, покидать(Ἑλλάδα, Τρῶας καὴ Ἀχαιούς, δώματα Hom.; med. τινος и ἀπό τινος Her.)
λ. βίον ὑπό τινος Plat. — погибнуть от чьей-л. руки;ψυχέ λέλοιπεν Hom. — жизнь оставила (его);σοῦ λελειμμένη Soph. — покинутая тобой (Исмена);λ. τάξιν Plat., Arst.; — оставлять строй, дезертировать2) оставлять после себя (умирая)(σκῆπτρόν τινι Hom.; θυγατέρας Plat.; εὔκλειαν ἐν δόμοισι Aesch.; med.: μνημόσυνα Her.; διαδόχους ἑαυτῷ Plut.)
3) истощаться, кончаться4) недоставать, не хватать(τὰ λείποντα ἐπιδιορθῶσαι NT.; τι λείπει αὐτοῖς; Polyb.)
τριάκοντα ἔτη λείποντα δυοῖν Polyb. — тридцать лет без двух;μικρῷ λείπουσι ἑπτακοσίοις σκάφεσι Polyb. — почти с семьюстами лодок5) пренебрегать, отказываться, уклоняться(τέν μαρτυρίαν Dem.; med. τῆς ναυμαχιης Her.)
λ. φόραν Xen. — не платить подати;λ. ὅρκον Dem. — отказываться принести присягу6) исчезать, выпадать7) med.-pass. оставатьсяτὸ λειπόμενον и τὸ λειφθέν Arst. = τὸ λοιπόν I;
τριτάτη ἔτι μοῖρα λέλειπται Hom. — оставалась еще третья часть (ночи);λείπεται Plat. — остается (сказать, добавить, предположить и т.п.)8) med.-pass. оставаться в живых, уцелевать(πολλοὴ μὲν δάμεν, πολλοὴ δὲ λίποντο Hom.)
στρατὸν λελειμμένον δορός Aesch. — уцелевшее от (вражеского) оружия войско9) med.-pass. оставаться позади, отставатьμέ λ. τινος Thuc. — не отставать от кого-л.;ἐς δίσκουρα λελεῖφθαι Hom. — отстать на расстояние дискового броска;τοῦ καιροῦ λειπόμενοι Xen. — не поспевающие, отстающие10) med.-pass. отставать (в чём-л), уступать, оказываться слабееλ. τινός τι, τινος ἔς τι и ἔν τινι Her., τινος περί τι Polyb., τινός τινος Eur. и τινός τινι Aesch., Plut.; — уступать кому-л. в чем-л.;
λ. πλήθει τινός Xen. — уступать кому-л. в численности;λ. μάχῃ Aesch. — быть побежденным в бою;ταῦτα οὐδὲν ἐμοῦ λείπει γιγνώσκων Xen. — ты знаешь это нисколько не хуже, чем я11) med.-pass. не знать, не понимать(τῶν βουλευμάτων τινός Eur.)
λελειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων Eur. — я не сведущ в эллинских законах12) med.-pass. не иметь, быть лишенным(τέκνων Eur.; κτεάνων καὴ φίλων Pind.)
γνώμας λειπόμενος σοφᾶς Soph. — лишенный здравого смысла -
20 μετακοσμεω
пере(у)страивать, переделывать(τὰ περὴ τοὺς ἀνθρώπους Luc.; ἅπαντα πρὸς τὸ δημοτικώτερον Plut.)
μετακοσμούμενος θέσει Arst. — по-иному расположенный, оказавшийся в другом положении;τέν πόλιν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς μ. Plut. — присоединить город к Ахейскому союзу
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ἀχαιούς — Ἀχαιός Achaean masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀχαίους — Ἀχαίος masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πάτρα — Πόλη της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του νομού Αχαΐας της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Ο δήμος Πατρέων περιλαμβάνει, εκτός από τον ομώνυμο δήμο, και τις κοινότητες Ελικίστρας, Μοίρας και Σουλίου. Τρίτη πόλη της Ελλάδας από άποψη πληθυσμού, μετά την… … Dictionary of Greek
Αλκιβιάδης — I (Αθήνα 452 – Γρύνιο Φρυγίας 402 π.Χ.).Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός. Δισέγγονος του Κλεισθένη, ανιψιός του Περικλή (ο οποίος μάλιστα τον κηδεμόνευε αρκετά χρόνια, γιατί o πατέρας του Κλεινίας είχε σκοτωθεί στη μάχη της Κορώνειας το 447 π.Χ.) … Dictionary of Greek
αχαϊκός — Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Ο μάρτυς. Η μνήμη του τιμάται στις 24 Δεκεμβρίου. 2. Ο απόστολος. Μαθητής και συνεργάτης του αποστόλου Παύλου. Η μνήμη του τιμάται στις 5 Ιουνίου. * * * ή, ό (Α ἀχαιικός, ή, όν) [Αχαιός] αυτός που… … Dictionary of Greek
διατρίβω — (AM διατρίβω) 1. διαμένω, παραμένω, κατοικώ 2. (για χρόνο) ξοδεύω, σπαταλώ, περνώ την ώρα μου («ὀλίγον δὲ χρόνον διατρίψαντες ἐξερχόμεθα», Ξεν. Ελλ.) 3. (απολ.) χάνω τον καιρό μου, χρονοτριβώ, καθυστερώ («οὐ μὴ διατρίψεις», Αριστφ. Βάτρ.) 4.… … Dictionary of Greek
Δαμόκριτος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Καλυδώνιος Αιτωλός στρατηγός (τέλη 3ου – μέσα 2ου αι. π.Χ.). Ανήκε στο κόμμα που εξέφραζε την αντίθεσή του προς τους Ρωμαίους. Είχε εκλεγεί δύο φορές στρατηγός των Αιτωλών (200 και 193), ενώ το 198 ήταν απεσταλμένος… … Dictionary of Greek
Καφυές — Αρχαία πόλη της Αρκαδίας, στο νοτιοδυτικό τμήμα του Καφυατικού πεδίου, στα δυτικά του Ορχομενού. Ήταν οχυρή και διατήρησε την ανεξαρτησία της έως την εποχή του Παυσανία. Το 242 π.Χ. ακολούθησε την τύχη της Αρκαδίας και έπειτα της Αχαϊκής… … Dictionary of Greek
Scansion — La scansion est proprement l action de scander un vers, c est à dire d en analyser la métrique ou plus précisément, d en déterminer le schéma métrique ou modèle. Par extension, la déclamation du vers pour faire ressortir ce schéma métrique est… … Wikipédia en Français
NICETERIUM — Graece Νικητήριον, proprie corona dicta est, in signum victoriae olim conferri solita; quod tantae aestimationis fuit, utfactum quandoque sit praemium illorum, quibus ob praeclarissima merita remuneratio dabatur. Hinc Iason edixit, apud… … Hofmann J. Lexicon universale
Αίγυπτος — I Κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής και (σε μικρό μέρος) της δυτικής Ασίας.Συνορεύει στα Δ με τη Λιβύη, στα Ν με το Σουδάν και στα ΒΑ με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Β από τη Μεσόγειο θάλασσα και στα Α από την Ερυθρά θάλασσα.Η Α. (αλ… … Dictionary of Greek