-
1 καταλειπω
эп. καλλείπω (эп. fut. тж. καλλείψω, aor. 2 κατέλιπον, pf. καταλέλοιπα; pass.: fut. καταλειφθήσομαι, aor. κατελείφθην, pf. καταλέλειμμαι) тж. med.1) оставлять(τινὰ παρ΄ ὄχεσφιν Hom.; ἄφοδόν τινι Xen.; στενέν διέξοδον καταλιπέσθαι Plat.; ἑαυτῷ τι Arst.)
ὅ στρατὸς καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ Her. — оставленная (для несения охраны) часть войска;κατελείφθη μόνος NT. — он остался один;διαλαβεῖν εἰς δύο, ὥστε μηδὲν καταλιπεῖν μέσον Arst. — разделить пополам без остатка2) оставлять на поле сражения, т.е. терять убитыми(πολλους Τρώων Hom.)
3) покидать, бросать(Ἀχαιούς, πόλιν Hom.; οἰκίας τε καὴ ἱερά Thuc.)
κ. σχεδίην ἀνέμοισι φέρεσθαι Hom. — бросить плот на произвол ветров;ἀλλ΄ ἀντιάζω, μή με καταλίπῃς μόνον Soph. — но прошу тебя, не покидай меня одного4) оставлять после себя или в наследство(τινὴ ὀδύνας τε γόους τε Hom.; αἰδῶ παισίν, οὐ χρυσόν Plat.; δύο θυγατέρας Arst.)
τὰ ἐν μύθου σχήματι καταλελειμμένα τοῖς ὕστερον Arst. — перешедшее в форме мифа к позднейшим поколениям5) оставлять, сохранять, сберегать(ὀκτὼ μόνους, sc. ἄνδρας Xen.; τριτάτην μοῖραν Arst.; ἑπτακισχιλίους ἄνδρας ἑαυτῷ NT.)
τὰ μὲν ἄλλα περιῄρει, κατέλειπε δὲ τὸ εὐδαίμονας ποιεῖν Xen. — (Сократ) отбрасывал все другое и интересовался лишь тем, как сделать счастливыми (людей);καταλείπεσθαι ἑαυτῷ Xen. — сохранить для самого себя6) предоставлять -
2 καταλείπω
{с.гл., 25}оставлять, покидать, бросать, сберегать, сохранять, соблюдать.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > καταλείπω
-
3 καταλείπω
{с.гл., 25}оставлять, покидать, бросать, сберегать, сохранять, соблюдать.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > καταλείπω
-
4 καταλείπω
оставлять, покидать, бросать, сберегать, сохранять, соблюдать; LXX: (שׂאר) B(ni), E(hi), (עזב), (יֶ֫תֶר).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > καταλείπω
-
5 καταλείπω
λείπω / κατα|λείπω / ὑπο|λείπω оставлять; покидать; неперех. исчезать, недоставать λείπω, λείψω, ἔλιπον, λέλοιπα | λέλειμμαι, ἐλείφθην -
6 καταλείπω
оставляю
- καταλείπομαι -
7 καλλειπω
-
8 καλλιπον
-
9 καταλιμπανω
-
10 αντικαταλειπω
-
11 εγκαταλειπω
(aor. 2 ἐγκατέλιπον, pf. ἐγκαταλέλοιπα)1) (в чём-л.) оставлять(μουνογενῆ παῖδα Hom.; φρουρὰν ἐν τῇ νήσῳ Thuc.; τὸ κέντρον ὥσπερ μέλιττα Plat.)
ἐ. τὸ κέντρον τοῖς ἀκούουσι Luc. — оставлять жало (своих речей) в слушателях, т.е. производить на них сильное и длительное впечатление;ἐ. τινὰ ὅμηρον Xen. — оставлять кого-л. в качестве заложника2) оставлять, покидать, бросать(τινά Her., Thuc., Plut. и τι Xen., Arst.)
ἐγκαταλιπεῖν τέν πίστιν Plut. — не сдержать обещания, нарушить слово3) оставлять позади себя, т.е. перегонять, pass. отставать -
12 ιδιωτευω
1) (тж. ἰ. τὸν βίον Arst.) жить частным человеком, не участвовать в общественных делах(ἰ., ἀλλὰ μέ δημοσιεύειν Plat.; μέ μόνον ἄρχοντες, ἀλλὰ καὴ ἰδιωτεύοντες Arst.; ἀργῶν ταῖς πράξεσι καὴ ἰδιωτεύων Plut.)
μέ ἰδιωτεύων, ἀλλ΄ ἀγωνιζόμενος διάγειν τὸν βίον Plat. — жить не частным гражданином, а вести жизнь полную борьбы2) быть бесславным, не иметь значенияτέν πατρίδα, πρόσθεν ἰδιωτεύουσαν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, νῦν προτετιμημένην καταλείπω Xen. ( слова — умирающего Кира Старшего) родину, которая прежде в Азии была лишена всякого значения, я оставляю окруженной почетом
3) заниматься частным деломἰδιωτεύων ἰατρός Plat. — врач, занимающийся частной практикой
4) быть чуждым (чему-л.), не иметь опыта (в чём-л) -
13 ξυγκαταλειπω
совместно оставлять -
14 παρακαταλειπω
-
15 προσκαταλειπω
-
16 συγκαταλειπω
совместно оставлять -
17 όνομα
τό1) имя; фамилия; кличка (животных); ονόματι Νικολαΐδης по фамилии Николайдис; πώς είναι τ' όνομά του; как его зовут?;δίνω όνομα — именовать, давать имя;
με άλλο όνομα — под другим именем; — под другой фамилией; — под псевдонимом;
κατ' όνομα μόνο τον γνωρίζω — знаю его только по имени;
2) название (географическое, вещи и т. п.);3) имя, известность; репутация, слава;αποχτώ ( — или βγάζω) όνομα — приобрести имя, известность; — стать знаменитым;
γιατρός (κλέφτης, γυναικάς) με τ' όνομα — известный врач (вор, бабник);
βγάζω όνομα — приобретать (дурную, хорошую) славу;
αφήνω ( — или καταλείπω) όνομα — оставлять по себе (хорошую, дурную) память;
4) знаменитость, знаменитый человек;μεγάλα ονόματα великие люди, знаменитости (тж. ирон.); 5) именины;είμουν στ' όνομα του — я был у него на именинах;
6) грам, имя;όνομα ουσιαστικό (επίθετο) — имя существительное (прилагательное);
§ όνομα καί πρα(γ)μα — не только по названию, но и на деле;
εν ονόματι а) именем;εν ονόματι τού νόμου именем закона; б) во имя;εν ονόματι ( — или στο όνομα) της πατρίδας — во имя родины;
εξ ονόματος а) от имени; б) по имени;επ' ονόματι на имя;κατ' όνομα — или (ψιλώ) ονόματι — номинально, только по названию;
ι γιά όνομα τού θεού — ради бога;
μη, γιά όνομα τού θεού — роди бога, не надо;
όνομα καί μη χωριό — не будем (лучше) называть имён (ср. лат. nomina sunt odiosa);
κάλλιο να σού βγεί το μάτι παρά τ' όνομα посл, лучше остаться без глаза, чем без доброго имени -
18 2641
{с.гл., 25}оставлять, покидать, бросать, сберегать, сохранять, соблюдать.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 2641
См. также в других словарях:
καταλείπω — (AM καταλείπω) 1. αφήνω υπόλοιπο 2. (για γονείς) αφήνω ως κληρονομιά, κληροδοτώ 3. εγκαταλείπω κάποιον ή κάτι στην τύχη του μσν. 1. αφήνω κάποιον ως αντικαταστάτη μου 2. επιτρέπω σε κάποιον να... 3. εμπιστεύομαι 4. (με αντικ. λέξη που δηλώνει… … Dictionary of Greek
καταλείπω — καταλιμπάνω leave behind pres subj act 1st sg καταλιμπάνω leave behind pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λείπω — (AM λείπω, Μ και λείβγω) 1. δεν υπάρχω, ελλείπω (α. «από το βιβλίο λείπουν τα πρώτα φύλλα» β. «λείπουσι δὲ [αἱ τρίχες] καὶ ῥέουσι κατὰ τὴν ἡλικίαν αἱ ἐκ τῆς κεφαλῆς καὶ μάλιστα καὶ πρῶται», Αριστοτ. γ. «λείπει μὲν οὐδ ἃ πρόσθεν εἴδομεν τὸ μὴ οὐ… … Dictionary of Greek
προκαταλείπω — Α καταλείπω κάτι ως κληρονομιά, κληροδοτώ προηγουμένως. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + καταλείπω «αφήνω ως κληρονομιά, κληροδοτώ»] … Dictionary of Greek
ακατάλειπτος — ἀκατάλειπτος, ον (Μ) [καταλείπω] αυτός που δεν είναι ποτέ ελλιπής, ανεπαρκής … Dictionary of Greek
εναπολείπω — (AM ἐναπολείπω) αφήνω μέσα σε κάτι, καταλείπω, αφήνω, εναποθέτω μσν. μέσ. ἐναπολείπομαι 1. υπολείπομαι, εναπομένω 2. μτφ. επιζώ … Dictionary of Greek
εώ — (I) (ΑΜ ἐῶ, άω και επικ. τ. εἰῶ) νεοελλ. (μόνο η προστ. ως ναυτ. παράγγελμα) έα άφηνε, χαλάρωνε μσν. αρχ. αφήνω, καταλείπω, παραχωρώ κάτι σε κάποιον («Κρέοντί τε θρόνους ἐᾱσθαι», Σοφ.) αρχ. 1. αφήνω, επιτρέπω, δεν εμποδίζω, συγχωρώ («ἐᾱν δ… … Dictionary of Greek
κατάλειμμα — το (AM κατάλειμμα) [καταλείπω] κατάλοιπο, απομεινάρι … Dictionary of Greek
κατάλειψις — και ποιητ. τ. κάλλειψις, ἡ (Α) [καταλείπω] 1. το να αφήσει κάποιος κάτι στους μεταγενέστερους 2. οι μεταγενέστεροι, οι απόγονοι … Dictionary of Greek
κατάλοιπος — η, ο (Α κατάλοιπος, ον) [καταλείπω] ο υπόλοιπος νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το κατάλοιπο 1. ό,τι απομένει, το υπόλοιπο 2. ό,τι παραμένει ύστερα από μια βιομηχανική επεξεργασία ή από μια φυσική, χημική κ.ά. μεταβολή (α. «τα κατάλοιπα τών βιομηχανιών»… … Dictionary of Greek
καταλείψανον — καταλείψανον, τὸ (Α) [καταλείπω] ό,τι απομένει από κάτι, το υπόλοιπο … Dictionary of Greek