(ἀνθρώπων

(θεοὴ τ΄ ἄνθρωποι Hom.)

πρεσβῦται ἄνθρωποι, πρεσβύτιδες γυναῖκες Aeschin. — старики, старухи, но πρεσβῦτις ἄ. Lys. старуха

(καὴ π. γε παννυχίδα ποιήσουσιν Plat.)

(ἵκετο π. ἠοίων ἀνθρώπων Hom.; π. τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(δρᾶν οὐδὲν ἄδικον π. ἀνθρώπων Thuc.)

π. δίκης Soph. — по справедливости, с полным основанием;

ὅ τι δίκαιόν ἐστι καὴ π. θεῶν καὴ π. ἀνθρώπων Xen. — то, что справедливо как в глазах богов, так и в глазах людей

(π. τινος λέγειν Arph.)

(ἐπιορκεῖν π. δαίμονος Hom.)

π. τῆς τύχης Soph. — по воле судьбы;

(πασσαλεύειν π. πέτραις Aesch.)

(π. βωμῷ σφαγείς Aesch.; π. πέδῳ κεῖσθαι Soph.)

νῆας π. σπιλάδεσσιν ἆξαι Hom. — разбить корабли об утесы

(π. τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ Xen.)

π. τούτοις οἷς λέγει Xen. — сверх того, что он говорит;

(π. τοῖς θεσμοθέταις λέγειν Dem.)

(εἶμι π. Ὄλυμπον, ἄγειν τινὰ π. οἶκον Hom.)

π. γοῦνά τινος καθίζεσθαι Hom. — присесть у чьих-л. ног;

π. ἀλλήλους ἀγορεύειν Hom. — говорить между собой;

(παίζειν π. τινα Eur.; π. τοὺς Ἀθηναίους ξυμμαχίαν ποιεῖν Thuc.)

(π. Τρῶας μάχεσθαι Hom.)

(ἥ π. τινα φιλία Xen.)

(μαρτυρῆσαι π. τοὺς δικαστάς Plut.)

π. τέν καταλαβοῦσαν συμφορήν Her. — в виду случившегося несчастья;

(π. τὸν Κῦρον Her.)

π. τέν ἀξίαν Xen. — по заслугам или по рангу;

π. ταῦτα Plat. — кроме того;

π. τὸ ἐπιδραμεῖν Xen. — для набегов;

βουλεύεσθαι π. τι Xen. — совещаться о чем-л.

(π. ἑβδομήκοντα Polyb.)

(στῆναι ἐπι πύργου Hom.; ἐφ΄ ἵππων καὴ ἐπὴ νεῶν βαίνειν Aesch.; ἐπὴ γῆς καὴ ὑπὸ γῆς Plat.)

(κόλπος ὅ ἐπὴ Ποσιδηΐου Her.; μεῖναι ἐπὴ τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(ἐπὴ τοῦ προαστείου Thuc.; ἐπὴ τῶν ἐργαστηρίων καθίζοντες Isocr.; καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὴ τῆς πατρίδος Luc.)

(ἐπὴ τῆς γῆς καταπίπτειν Xen.)

(ἐπὴ μαρτύρων Isae., Xen.; ἐπὴ τοῦ δικαστηρίοιυ Isocr., Arst.)

ἐφ΄ ἑνός Xen. — по одному, поодиночке;

(ἐπὴ Κρόνου Hes., Plat.; ἐπὴ τῶν ἡμετέρων προγόνων Xen.; ἐπὴ δείπνου Luc.; ἐπὴ τῶν δείπνων Diod. и ἐπὴ τῆς τραπέζης Plut.)

(ἐπί τινος λέγειν Plat., Arst.; ἐπί τινος σκοπεῖν Xen.; ἐπὴ πάντων ὀργίζεσθαι Dem.)

(ὄνομα γίγνεταί τινι ἐπί τινος Her.)

ἐπὴ νόσου ἔχεσθαι Soph. — быть пораженным болезнью;

ἐπὴ πάντων Dem. — во всех случаях, при всех обстоятельствах;

οὐδεὴς ἐπ΄ ἀνθρώπων Soph. — никто из людей

(ἐπὴ πᾶσιν βωμοῖς καίειν τι Hom.; ζωέμεν ἐπὴ χθονί Hes.; ἐπὴ τῇ πυρᾷ κεῖσθαι Plat.)

(ἐπὴ γαίῃ καταθέσθαι Hom.: ἐπὴ γᾷ πίπτειν Soph.)

(ἐπὴ τοῖς δικασταῖς λέγειν Dem.)

(ἐπ΄ ἐχθροῖς χεῖρα τρέπειν Soph.; ἐπί τινι μηχανήν τινα ἱστάναι Eur.; τινὰ ἐπί τινι συνιστάναι Her.)

(τῷ δ΄ ἐπὴ ὦρτο Διομήδης Hom.)

(ἐπὴ τούτῳ, ἐπὴ τῷδε и ἐπὴ τούτοις Her., Eur., Xen., Arst.)

οἱ ἐπὴ πᾶσιν Xen. — следующие за всеми, т.е. арьергард:

(ἐπί τινι λέγειν, sc. ἔπαινον Thuc., Lys., Plat.)

τἀπὴ σοὴ κακά Soph. — твои несчастья;

ἐπὴ τοσούτῳ στρατεύματι Thuc. — во главе столь большого войска;

(ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes.)

(ἐπὴ τοῖς νόμοις Dem.; καλεῖσθαι Ῥώμην ἐπὴ Ῥωμύλῳ τέν πόλιν Plut.)

(ἐπί τινι μάλα πολλὰ παθεῖν Hom., γελᾶν ἐπί τινι Aesch.)

ἐφ΄ οἶς ἐλήλυθας Soph. — (то), ради чего ты прибыл;

ἐπὴ ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον μάλιστα τεθαύμακα Xen. — в области эпической поэзии я больше всего восторгаюсь Гомером

τὸ ἐφ΄ ᾦ — В Arst. ( нечто), обозначаемое буквой В

(ἥ ἐπὴ τῷ Μήδῳ συμμαχίᾳ Thuc.; νόμους ἐπὴ τοῖς ἀδικοῦσι ἀναγράψαι Dem.)

ἐπ΄ ἀργύρῳ Soph., ἐπ΄ ἀργυρίῳ Dem., Arst. и ἐπὴ χρήμασιν Dem. — за деньги;

ἐπὴ πολύ Thuc., Xen.; — на далеком расстоянии;

πουλὺν ἐφ΄ ὑγρήν Hom. — по широко раскинувшемуся морю;

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom.)

(πέμπειν στρατηγὸν ἐπί τινα Her.; ἰέναι ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

ἐπὴ χρόνον Hom., Her. и ἐπὴ χρόνον τινά Plat. — в течение некоторого времени;

(ἐπ΄ ἠῶ Hom.)

ἐπὴ στάθμην ἰθύνειν Hom. — выравнивать по (натянутому) шнуру;

ἐπὴ πέντε καὴ εἴκοσιν Thuc. — по двадцати пяти;

(ἐπὴ δέκα ἔτη Thuc.)

(ἐπὴ διηκόσια Her.)

(τοὐπὴ τήνδε τέν κόρην Soph.)

(φρύγανα συλλέγειν ἐπὴ πῦρ Xen.)

ἐπὴ πᾶν Thuc., Arst. и ἐπὴ πάντα Plat. — в общем, в целом, вообще;

ἐπὴ ἄλφιτα πάλυνεν Hom. — поверх (Гекамеда) насыпала муки;

ἦλθε ἐπὴ ψυχέ μητρός Hom. — тогда приблизилась душа матери

ἐπὴ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην Hom. — (Гектор и Арей убили) также искусного наездника Ореста

οὐ γὰρ ἔπ΄ ἀνήρ, οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν Hom. — ибо нет мужа, каким был Одиссей;

(ἀνθρώπων Hom.)

κιόντες ἐκ πάτου Hom. — уйдя (свернув) с дороги;

(πρός и ἐπί τι Plat. или εἴς τι Plut.)

ἀ. νεκρῶν Eur. — вызывающий души усопших;

(προσώπου χάρις Plut.)

(οἶστρος, σφῆκες, εὐλαί, ὄφις Hom.)

(οστρακον HH.; δράκων Soph.)

(ἡμέραι Arst.; ἀνθρώπων κακά Aesch.)

(ψεῦδος Pind.; μηχάνημα Σφιγγός ap. Plut.)

(ψυχή Plat.)

(γύναιον Luc.)

χρήμασιν ἀ. Xen. — неимущий, бедный

(τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος Plat.)

(φῦλ΄ ἀνθρώπων HH.; ἀνήρ Soph.; φωνή Arst.)

(νεκύων κάρηνα Hom.; νεκύων ἄγαλμα Eur.)

(ὀνείρατα Hom.; εὐδαιμονία Luc.)

(τινά или τί τινος Hom., Aesch.)

(πολέμου Hom.; εὐνῆς HH.; βαναύσων ἔργων Arst.; οἴνου Arph.; τροφῆς, ἡδονῶν Plut.; τοῦ ποιεῖν τι Xen., (τοῦ) μέ ποιεῖν τι Thuc., Dem. и τὸ μέ ποιεῖν τι Xen., Plat.)

(τινος Her., Xen., Plut.)

(αὐχένα ἀπ΄ ὤμων Hom.)

(ἒξ σταδίους τινός Thuc.; πολλῶν ἡμερῶν ὁδον Xen.)

(τοῦ ποιῆσαί τι Isocr.; med. γεωμετρίας Plat.)

(πάντων ἀνθρώπων Xen.)

(ἀπόκρισιν Aeschin.; καρπὸν τῶν πονηθέντων Plut.)

(τὰς κεφαλάς Her.; ἀποκαρέντα πρόβατα Diod.)

(χαίτην Hom.; τὰς κόμας Plat.; τὸν πώγωνα Luc.)

(τοὺς παχεῖς τῶν ἀνθρώπων Luc.)

(ἄνδρας Aesch.; ἀποκείρεται ἄνθος πόλεως Eur.)

(φλέβα Hom. - in tmesi)

(πράττειν μὲν τὰ καλά, ἀ. δὲ τὰ αἰσχρά Arst.)

(παρὰ ἀνθρώπων Xen.)

(ἀμφοτέρωθέν τι Hom.; βρόχους κρεμαστούς и δέοην βρόχω Eur.; med. βρόχον ἀπὸ μελάθρου Hom.)

(Arst.; γυναικός Plat.)

(τοῦ τέλους Plat.)

(ἔργου Xen.; πολέμου Thuc., Plut.; φιλοσοφίας Plat.; πραγμάτων μεγάλων Plut.)

(τῶν πραγμάτων ταῖς αἰσθήσεσιν Plat.)

(γενείου τινός Hom.; γονάτων Pind., Eur.; τῆς γῆς Diod.)

(τῶν τροφῶν Plut.)

(ἀνδρός Aesch., Soph.; sc. τῶν πολεμίων Xen.; Σικελίας Plut.)

(θωμὸν πυρί Aesch.; πεύκας Eur.; λύχνον Arph.; перен. πυρσὸν ὕμνων Pind.)

(νηὸς ἁφθείς Her.; ἄνθρακες ἡμμένοι Thuc.; δᾴς ἡμμένη Arph.)

(ἐν πυρί Hom.)

(γένος ἀνθρώπων Anth.)

(ἥλιον νεφέλη ἠφάνισε Xen.; ἥ σελήνη ἠφανίσθη Plut.)

(τινά и τι Her., Thuc., Xen.)

(τὸ πῦρ ἠφανίσθη Plut.)

(ποταμοὴ ἀφανίζονται Arst.)

ἀφανισθῆναι ἐξ ἀνθρώπων Her., Lys., Isocr. — умереть, не быть в живых;

(ἱερά Dem.; τὰς Ἀθήνας Xen.)

(ἐλαίαν Lys.; τὸ γένος Plat.)

(ἀφανίζει ἥ δρόσος τὰ ἴχνη Xen.)

(ἀγαθῷ κακόν Thuc.)

(τινὰ πόλεος Eur.; μέ ἐᾶσαι ἀφανισθῆναι παῖδας καὴ γυναῖκας Xen.)

(οὐσίαν Aeschin., Dem.)

(τὰς πατρικὰς ἀρετάς Thuc.; ἀνδρὸς ἐνδόξου τιμάς Plut.)

Λἰτωλὸς γενεήν Hom. — этолянин родом

(γ. ἐπὴ λίμνῃ Γιγαίῃ Hom.)

(ἀνδρῶν Hom.; Περσῶν Aesch.)

ἐκ γενεῆς Her. и ἀπὸ γενεᾶς Xen., Polyb. — с рождения, с раннего детства

(δύο γενεαὴ ἀνθρώπων Hom.; διὰ πολλῶν γενεῶν Arst.)

γενεῇ (γενεῆφι) ὁπλότερος или νεωτερος Hom. — младший годами

(Διός Hom.; χρηματα καὴ γενεαί Plut.; οἱ ἔχοντες γενεάς Polyb.)

(ὁμὸν γ. ἠδ΄ ἴα πάτρη Hom.)

(αἷμά τε καὴ γ. Hom.)

(θεῖον, δῖον, βασιλήϊον Hom.; ἐκεῖνοι καὴ τὸ γ. τὸ ἀπ΄ ἐκείνων Thuc.)

(Δωρικόν Her.)

(γένη καὴ πλοῦτοι Plat.)

(γ. ἄρρεν, θῆλυ Arst.)

— семейство;

(ἠδιὰ τῶν γενῶν διαίρεσις Arst.)

(τὰ γένη τῶν ὀνομάτων ἄρρενα καὴ θήλεα καὴ σκεύη Arst.)

(τὰ τέτταρα γένη Plat.)

(νύξ HH.; τέρας Soph.; σοφία Plat.; θεῖόν τι καὴ δαιμόνιον ἥ φιλοσοφία Arst.; φάσμα Plut.)

(ἄχη Aesch.; τύχη Plat.; ἀνάγκη Lys.)

(δ. καὴ θαυμαστός Plat.)

ὦ δαιμόνιε (ἀνδρῶν, ἀνθρώπων)! Her., Arph., Plat. — милейший мой!, но тж. ах ты, чудак!, Hom. преимущ. безумец!