(υἱόν

υἷες Ἀχαιῶν Hom. — сыны ахейцев, т.е. ахейцы;

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

μένος μέγα οἶνος ἀέξει Hom. — вино укрепляет силы;

(υἱόν Hom.)

(τινά, πόλιν Pind.)

(ἔγχος Hom.: τοξεύματα Soph.; βέλος Her.; λίθον Arst.)

(τὸν θυμὸν ἔς τινα Soph.)

(δάκρυα Aeschin.)

(ἄνθος Hom.)

(γάλα, σπέρμα Arst.)

(τὸ κύημα Arst.)

(γύους Eur. - ср. 11; φωνάς Plat., Arst.)

(ἔπος Soph.; φθογγήν Eur.)

(ὅπλα Plat.)

(μένος, sc. ἔγχεος Hom.)

(γόους Eur. - ср. 7; μόχθον Her.)

(γυναῖκα Her.; υἱόν Arst.)

(δίψαν Hom.)

(εἰς ἔργον πᾶσαν τέχνην Theocr.)

(ξυμμαχίαν Thuc.; γάμους Eur.)

(τινὰ ζωόν Hom.; ἐς οἴκους Soph.)

(τὸν στρατόν Her.)

(τινὴ αἰτίην Her. и τινὸς αἰτίαν или τινὴ τέν δίκην Plut., τινὰ ἐγκλήματος Dem. и τῆς αἰτίας Plut.)

(τινος Plat.)

(τινὴ χιλίας δραχμάς Dem.; φόρον τινί Polyb.)

ἱερὸν τοῦ Ποσειδῶνος ἄβατον ἀφεῖτο Plat. — в честь Посидона был воздвигнут храм

(ποιεῖν или εἶναί τι Her., Plat., Plut.)

(Ἰωνίην τοῖς βαρβάροις Her.; τὰ πλήθη τοῖς στρατιώταις Polyb.)

(τὰ θεῖα Soph.; med. περί τινος и ποιεῖν τι Arst.)

(καιρόν Isocr.)

(εἰς τὸ πέλαγον Her., Thuc.)

(οἰκέται ἀνδρὴ ἐπιχωρίῳ δημιουργοῦντες Plat.)

(χώματα καὴ μνήματα Plut.)

(ἥ φύσις οὐδὲν μάτην δημιουργεῖ Arst.)

(τὸν υἱὸν εἰς ἀρετήν Plat.)

(Plat. - см. δημιουργός 5)

( в или на чем-л.) закалывать, убивать (τῷ κόλπῳ τινὸς τὸν υἱόν Plut.)

(χορηγοὺς εἰς τὰς λειτουργίας и τινα εἰς τὸν οἶκον Dem.; τὸ ἐγκώμιον εἰς τέν ἱστορίαν Luc.)

ἑαυτὸν εἰ. τινι Plut. — объявить себя чьим-л. сыном;

(φίλον Ὀρέστην Aesch.; ἐκκείμενον Κῦρον Her.; τὰ τέκνα Arst.; τὰ βρέφη Plut.; med.: υἱόν HH.; τινα τοσόνδ΄ ἐς ἥβης Soph.)

(τὰ κυέματα Arst.)

(φάσγανον, ἐκ κολεοῖο ξίφος, δόρυ ἐξ ὠτειλῆς Hom.)

(νῆας εἰς ἅλα Hom.)

(τινα ἆσσον Hom.)

(βύρσαν θηρός Theocr.)

(τινα μάχης Hom.)

(νέκυν ἐκ βελέων Hom.)

(Ἴλιον, Νέστορος υἱόν Hom.)

(τινα χρυσῷ Hom.)

(ἄστυ πύργοι ὑψηλαί τε πύλαι εἰρύσσονται Hom.)

(ἔγχος Hom.)

(Κῇρα μέλαιναν Hom.)

(νόστον τινός Pind.)

(θύρας θαλάμοιο Hom.; αὖλιν Theocr.)

(θέμιστας πρὸς Διός, βουλὰς Κρονίωνος Hom.)

(τινα οἴκαδ΄ ἰόντα Hom.)

(θεῶν δήνεα Hom.). - см. тж. ἐρύω

(γούνασιν υἱόν Hom.)

(ἀπὸ ἕο υἱόν Hom.)

(νεβρόν Hom.)

(Ἄργος) οὔατα κάμβαλεν (= κάββαλεν) ἄμφω Hom. ( увидев хозяина)

(ἴουλον ἀπὸ κροτάφων Theocr.)

(εἰς γῆν φυτὸν καὴ σπέρμα Plat.)

(τινὰ ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen.; ἐπὴ χθονί, ἐνὴ πόντῳ Hes.; ἐν πάλῃ, sc. τὸν ἀντίπαλον Plat.; καταβαλλόμενοι, ἀλλ΄ οὐκ ἀπολλύμενοι NT.)

(τὰ οἰκήματα, τὰ τῶν θεῶν ἀγάλματα Her.)

(τινὰ εἰς τὸ μηδέν Her.)

(τὰ δενδρα Arst.)

(πολλοὺς Λακεδαιμονίων Her.; ἐάν τις ξύλῳ ἢ μαχαίρᾳ πατάξας καταβάλῃ Lys.)

(φιτροὺς ἐπ΄ ἀκτῆς Hom.)

(σφάγια, τὸ θῦμα δαίμοσιν Eur.)

(φάτιν Her.; αἱ καταβεβλημέναι νῦν μαθήσεις Arst.)

(τινὰ ἐς ἑρκτήν Her.)

(εἰς συμφοράς Eur.; τινὰ εἰς φόβον, εἰς δόξαν, εἰς ἀπιστίαν Plat.)

κατέβαλεν ὃ ἔλαβεν, ὡς ἕτερον ληψόμενος Xen. — он отбросил (кусок), который взял, чтобы выбрать другой;

(τοὺς σκίπωνας Arph.)

(κρεῖον ἐν πυρὸς αὐγῇ Hom.)

(κ. σιτία τῇ στρατιῇ Her.)

(ἐπ΄ ἡμέρην ἑκάστην τάλαντον Her.)

(τἀργύριον Thuc.; τιμήν τινι ὑπέρ τινος Plat.; ζημίας Dem.)

(μαρτυρίαν Dem.; γεγραμμένα Plat.)

(μέγαν οἶτον Eur.)

(φίλον υἱόν, βρέφος ἡμίονον Hom.)

(πολλὰ βουλεύματα Plut.)

(Πενία ἐκύησε τὸν Ἔρωτα Plat.)

(μ. δ΄ υἱὸν ἐμόν Hom.)

(πρῶτος ἐγὼ μ. δ΄ ὔμμες Hom.)

(μ. ἄλλων ἑταίρων Hom.)

(μ. λόγου τε καὴ ἐπιστήμης Plat.)

(μ. κιθάρας Eur.)

μ. καιροῦ Thuc. — в соответствии с обстоятельствами

(ἢ μ. Τρώεσσι ὁμιλέοι ἢ μ. Ἀχαιοῖς Hom.)

(μ. φρεσί Hom.)

(μεθ΄ ἅμαξαν ἔρχεσθαι Hom.)

(σφαῖραν ῥίπτειν μ. τινα Hom.)

μεθ΄ ὕλην Hom. — за дровами;

μ. χεῖρας Her. — в руках;

(οὐ γάρ τις μ. τοῖος ἀνέρ ἐν τοῖσδεσι πᾶσιν Hom.)

(αἰχμήν, δοῦρε, λίθον Hom.; σάκος Hes.; ἄκοντα Pind.; λόγχην Eur.)

(κοῦφα π. Arph.)

δείματι πάλλων Soph. — дрожа от страха

(εἴδωλον, σάκος, med. πέπλον Hom.; δεῖπνον Hes.)

(δῶμα, τεῖχος Hom.; βωμὸν καὴ ναόν Xen.; σκηνάς NT.)

(τινα ἄφρονα Hom.; med.: φίλον τινά Xen.; τὸν θεὸν ἀρωγόν Soph.)

εἰρήνην ποιεῖσθαι Xen. — заключать мир;

τὰ ποιοῦντα καὴ τὰ πάσχοντα Plat. — действующие и страдательные начала;

(κριθάς Arph.; παῖδα Xen.)

(ἀργύριον Dem.; οὐδὲν ἐκ τῆς γῆς Xen.; πέντε τάλαντα NT.)

(τὰ τεταγμένα τῇ πόλει Xen.; τὰς ἐντολάς NT.)

(πολλὰ χρηστὰ περὴ τέν πόλιν Arph.; πολλὰ ἀγαθὰ τέν πόλιν Plat.; med. βοηθείας τινί Isocr.)

(ἱρά Her.; θυσίαν Xen.; ἑορτήν NT.)

(τινὰ ἄλοχον ποιεῖσθαι Hom.)

(φόβον Hom.; γέλωτα Plat.)

(στόνον Soph.; κραυγήν Xen.)

(κωμῳδίαν καὴ τραγῳδίαν Plat.)

(τὸν Ἀγαμέμνονα ἀγαθὸν ἄνδρα Plat.)

(καινοὺς θεούς Plat.; ὀνόματα Arst.)

σφέας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι Her. — я полагаю, что их было столько же, сколько тех;

πῶς ποιήσεις ; Soph. — что ты предпримешь?;

(κλαίειν τινά Xen.)

π. εἴσω Xen. — вводить;

(πολὺν χρόνον ἔν τινι Anth.)

συμφορέν ποιεῖσθαί τι Her. — считать что-л. несчастьем;

(τί τινι Hom., Hes.)

(θυγατέρας υἱάσι, τινὴ παράκοιτιν Hom.)

(πένθος, κακά Hom.)

οὐχ ὅτι ἀπέκτεινά σου τὸν υιὸν μεταμέλει μοι, ἀλλ΄ ὅτι οὐ καὴ σὲ προσαπέκτεινα Xen. — (царь заявил Гобрию):

(τινα ἐπέεσσι Hom.)

τίνα τύχαν σέθεν προσαυδῶν τύχω ; Eur. — какой назвать бы мне твою судьбу?