-
1 circulus
circŭlus, i, m. (contr. circlus, like vinclum = vinculum, Verg. G. 3, 166) [kindred with kirkos, kuklos, circinus], a circular figure, a circle: circulus aut orbis, qui kuklos Graece dicitur, Cic. N. D. 2, 18, 47:B.muri exterior,
Liv. 36, 9, 12:circulus ad speciem caelestis arcūs orbem solis ambiit,
Suet. Aug. 95.—Esp.1.In astronomy, a circular course, orbit:2.stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili,
Cic. Rep. 6, 15, 15:aequinoctialis, solstitialis, septentrionalis,
Varr. L. L. 9, § 24; Ov. M. 2, 516:lacteus,
the Milky Way, Plin. 2, 25, 23, § 91; 18, 29, 69, § 230:signifer,
Vitr. 6, 1, 1; 9, 8, 8.—In geog., a zone or belt of the eartb's surface:C.plura sunt segmenta mundi, quae nostri circulos appellavere, Graeci parallelos,
Plin. 6, 34, 39, § 212 sqq.—Trop., of time:II.mensis artiore praecingitur circulo,
Sen. Ep. 12, 6. —Meton.A.Any circular body; a ring, necklace, hoop, chain, Verg. A. 5, 559; 10, 138; id. G. 3, 166; Plin. 14, 21, 27, § 132; Suet. Aug 80.—B.A circle or company for social intercourse (very freq.):in conviviis rodunt, in circulis vellicant,
Cic. Balb. 26, 57;so with convivia also,
Liv. 32, 20, 3; 34, 61, 5; 44, 22, 8; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105; Tac. A. 3, 54; Nep. Epam. 3, 3; Mart. 2, 86, 11; 10, 62, 5:cir culos aliquos et sessiunculas consectarl,
Cic. Fin. 5, 20, 56 per fora et circulos locuti sunt, Tac Agr 43; cf Quint. 12, 10, 74:quemcumque patrem familias arripuissetis ex aliquo circulo,
Cic. de Or. 1, 34, 159; 1, 38, 174:de circulo se subducere,
to withdraw from the assembly, id. Q. Fr. 3, 4, 1; Quint. 2, 12 10; cf.:densa circumstantium corona latissimum judicium multiplici circulo ambibat,
Plin. Ep 6, 33, 3. -
2 circulus
circulus ī ( acc plur. circlos, V.), m dim. [circus], a circular figure, circle: qui ku/klos Graece dicitur: muri exterior, L.—Esp., in astronomy, a circular course, orbit: stellae circulos suos conficiunt: ubi circulus axem ambit, i. e. at the pole, O. —A circle, ring, necklace, hoop, chain: Flexilis obtorti auri, V.: crinīs subnectit auro, V. — A circle, company, social gathering: in circulis vellicant: in circulum, N.: circulos consectari: per circulos locuti sunt, Ta.: sermones serentium, L.* * *circle; orbit, zone; ring, hoop; belt, collar; company; cycle; circumference -
3 finio
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
4 finite
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
5 semicirculus
sēmĭ-circŭlus, a, um, adj., semicircular:ager,
Col. 5, 2, 8.—Hence, subst.: sēmĭ-circŭlus, i, m., a half-circle, semicircle (syn. semiorbis):uncus in semicirculi speciem,
Cels. 7, 26, 2:ager,
i. e. semicircular, Col. 5, 2, 8. -
6 aequinoctiālis
aequinoctiālis e, adj. [aequinoctium], equinoctial: caeli furor, Ct.* * *aequinoctialis, aequinoctiale ADJequinoctial, of/connected with the equinox -
7 brevis
brevis e, adj. with comp. and sup. [BREG-].— In space, short: via, V.: brevior via, N.: cursus brevissimus, V.: brevius iter, O.: tam brevis aqua, so narrow a stream, O.: scopulus, small, O.: brevibus Gyaris, Iu. — Of stature, short, small, low: iudex brevior quam testis: (puella) longa brevisque, O. — Of height: ut pleraque Alpium, sicut breviora, ita adrectiora sunt, lower, L.—Of depth, shallow: vada, V.: puteus, Iu.— Plur n. as subst, shallow places, shallows, shoals: Eurus In brevia urget, V.—Of the line of a circle: ubi circulus spatio brevissimus ambit, makes the shortest path, O.—Fig., of life: vitae curriculum: vitae brevis cursus: fila vitae breviora, O.—Little, small: brevibus implicata viperis, H.: caput, H.: alvus, V.: folia breviora, H.: census, H.: sigillum, O.—As subst n.: scis In breve te cogi, i. e. to be rolled up closely (of a book), H. — Meton., of time, short, brief, little, short-lived: tempus: brevissimum tempus, L.: anni, H.: occasio, T.: omnia brevia tolerabilia esse debent: vitae summa brevis (gen.), H.: littera, a short vowel: syllaba, a short syllable, H.: dactylus, qui est e longā et duabus brevibus: aut omnia breviora aliquanto fuere, aut, etc., occupied a shorter time, L.: flores rosae, short-lived, H.: cena, frugal, H.: ira furor brevis est, H.—Of discourse, short, brief, concise: narratio: Crassi oratio: quam brevia responsu!: cum se breves putent esse, brief: brevis esse laboro, Obscurus fio, H.: breve facere, to be brief: in breve coactae causae, L.: tam in brevi spatio, in so short time, T.: brevi spatio, a little while, S.: spatio brevi, H.: brevi tempore ad nihilum venire, in a little while.* * *Ibreve, brevior -or -us, brevissimus -a -um ADJshort, little, small, stunted; brief, concise, quick; narrow, shallow; humbleIIshort catalog, summary document -
8 circlus
circlus see circulus.* * *circle; orbit, zone; ring, hoop; belt, collar; company; cycle; circumference -
9 circulor
circulor ātus, ārī, [circulus], to form a circle, gather in a company: iudex circulans, i. e. gossipping: totis castris, Cs.* * *circulari, circulatus sum V DEPform groups/circles round oneself; (for impromptu speech/giving performance) -
10 ē-lūceō
ē-lūceō ūxī, —, ēre, to shine out, shine forth, gleam: inter flammas circulus elucens: Elucent aliae (apes), V.—Fig., to shine out, be apparent, be conspicuous, appear, be manifest: scintilla ingeni elucebat in puero: in eo ingenium: virtutibus (Pausanias), N. -
11 flexilis
-
12 lacteus
lacteus adj. [lac], of milk, milky, full of milk: umor, O.: ubera, V.— Milk-white, milk-colored, milky: colla, V.: circus, the Milky Way: via, O.* * *lactea, lacteum ADJmilky; milk-white -
13 (ob-torqueō)
(ob-torqueō) torsī, tortus, ere, to twist, writhe, wrench.—Only P. perf.: collo obtorto: obtortā gulā in vincula abripi iussit, by the throat: obtorti circulus auri, V. -
14 philosophia
philosophia ae, f, φιλοσοφία, philosophy: ars est enim philosophia vitae: circulus, in quo ae philosophiā sermo habetur, on philosophical subjects, N.: duae philosophiae, philosophical sects* * *philosophy, love of wisdom -
15 plānus
plānus adj. with comp. and sup. [PLAT-], even, level, flat, plane: litus, Cs.: planis (formis) circulus: spatia, H.: palma, flat, Iu.: carinae planiores, Cs.: unde aditus planior erat, L.: planissimus locus.—As subst n., a plane, level, plain: Silva Incipit a plano, O.: aciem in planum deducit, S.: Collibus an plano ponere vitem, V.—Fig., plain, clear, distinct, intelligible: narrationes: hoc testibus ita vobis planum faciemus, ut, etc.— Easy, free from danger: via vitae.* * *plana -um, planior -or -us, planissimus -a -um ADJlevel, flat -
16 adspergo
1.a-spergo ( adsp-, Ritschl, Jan; asp-, others; in MSS. sometimes aspar-go, v. Cort. ad Luc. 1, 384, and Wagner ad Verg. G. 3, 419, and infra examples from Lucr. and Hor.; cf. 2. aspergo), ersi, ersum, 3, v. a. [spargo].I.Aliquid (alicui rei), to scatter, strew something on something; or of liquids, to sprinkle, spatter over (syn.: adfundo, inicio; never in Ovid, but he often uses the simple spargo).A.Lit.:B.aequor Ionium glaucis aspargit virus ab undis,
Lucr. 1, 719 Lachm.:Ah! adspersisti aquam, Jam rediit animus,
you have dashed water on me, have revived me, Plaut. Truc. 2, 4, 15:Euax, adspersisti aquam,
id. Bacch. 2, 3, 13:guttam bulbo (with a play upon the names Gutta and Bulbus),
Cic. Clu. 26, 71:pigmenta in tabulā,
id. Div. 1, 13, 23:corpus ejus adustum adspergunt aliis carnibus,
Plin. 8, 38, 57, § 136:liquor adspersus oculis,
id. 12, 8, 18, § 34:Bubus glandem tum adspergi convenit,
id. 18, 26, 63, § 232:corpus floribus aspersis veneratus est,
Suet. Aug. 18:pecori virus aspergere,
to infect, poison, Verg. G. 3, 419:aspergens cinerem capiti,
Vulg. 2 Reg. 13, 15:huc tu jussos asperge sapores,
Verg. G. 4, 62:Non nihil aspersis gaudet Amor lacrimis,
Prop. 1, 12, 16:sanguinem aspergere,
Vulg. 2 Par. 29, 24:nivem,
ib. Eccli. 43, 19.—Trop.:II.cum clarissimo viro non nullam laudatione tuā labeculam aspergas,
fasten upon, Cic. Vatin. 17, 41:ne qua ex tuā summā indignitate labes illius dignitati aspersa videatur,
id. ib. 6, 15:notam alicui,
Dig. 37, 14, 17 fin. (cf.:allinere notam,
Cic. Verr. 1, 6, 17).—So of an inheritance, to bestow, bequeath something to, to set apart for:Aebutio sextulam aspergit,
Cic. Caecin. 6, 17.— Poet.:alas: lacteus extentas aspergit circulus alas,
Claud. VI. Cons. Hon. 175.—In gen., to add to, to join, = adjungere:si illius (sc. Catonis majoris) comitatem et facilitatem tuae gravitati severitatique asperseris,
Cic. Mur. 31 fin.:huic generi orationis aspergentur etiam sales,
id. Or. 26, 87; id. ad Q. Fr. 2, 10:hos aspersi, ut scires etc.,
id. Fam. 2, 16 fin. —Aliquem or aliquid aliquā re (cf. Ramsh. Gr. p. 362; Zumpt, Gr. § 418), to strew some person or thing with something, to splash over, besprinkle, bespatter, bedew, lit. and trop.A.Lit.:B.ah, guttulā Pectus ardens mihi adspersisti (cf. supra, aquam),
Plaut. Ep. 4, 1, 28:quas (sedes) nec nubila nimbis Aspergunt,
Lucr. 3, 20:ne aram sanguine aspergeret,
Cic. N. D. 3, 36, 88; so Vulg. 4 Reg. 9, [p. 175] 33; ib. Apoc. 19, 13:sanguine mensas,
Ov. M. 5, 40; and with de:asperget de sanguine ejus (turturis) parietem altaris,
Vulg. Lev. 5, 9:vaccam semine,
Liv. 41, 13:Vinxit et aspersas altera vitta comas,
the sprinkled hair, Prop. 5, 11, 34 (Müller, † acceptas):imbre lutoque Aspersus,
Hor. Ep. 1, 11, 12 K. and H.; Claud. B. Gild. 494:aquā,
Vulg. Num. 8, 7; ib. 2 Macc. 1, 21:hyssopo,
ib. Psa. 50, 9:cinere,
ib. Jer. 25, 34:terrā,
ib. 2 Macc. 10, 25 al.—Trop.:2.(Mons Idae) primo parvis urbibus aspersus erat,
dotted over with, Mel. 1, 18, 2:aures gemitu,
to fill, Val. Max. 3, 3, ext. 1:auditiunculā quādam aspersus, i. e. imbutus,
instructed, Gell. 13, 19, 5:aspersi corda a conscientiā malā,
Vulg. Heb. 10, 22.—Esp., to spot, stain, sully, defile, asperse:hunc tu vitae splendorem maculis aspergis istis?
Cic. Planc. 12, 30; so also absol.:leviter aspersus,
id. Fam. 6, 6, 9:istius facti non modo suspitione, sed ne infamiā quidem est aspersus,
id. Cael. 10; so Liv. 23, 30:aspergebatur etiam infamiā, quod, etc.,
Nep. Alcib. 3 fin.; so Suet. Ner. 3: aliquem linguā, Auct. ad Her. 4, 49, 62:e quibus unus amet quāvis aspargere cunctos, i. e. quibusvis dicteriis perstringere, laedere,
Hor. S. 1, 4, 87 K. and H.aspergo (Merk., Müller, Strüb.; in MSS. sometimes aspargo, Lachm., Rib., e. g. Verg. A. 3, 534, acc. to Non. p. 405, 5, and Vel. Long. p. 2234 P.; v. 1. aspergo), ĭnis, f. (in the ante-class. per. com. acc. to Prisc. p. 658 P.) [1. aspergo].I.A sprinkling, besprinkling (most freq. in the poets, never in Cic., who uses aspersio, q. v.):II.aspergo aquarum,
Ov. M. 7, 108:aquae,
Petr. 102, 15:(Peneus) Nubila conducit, summasque aspergine silvas Impluit,
Ov. M. 1, 572:sanguis virides aspergine tinxerat herbas,
id. ib. 3, 86;3, 683 al.: Aspergine et gelu pruinisque (lapides) rumpuntur,
Plin. 36, 22, 48, § 167:parietum,
the moisture, sweat, upon walls, Cato, R. R. 128; so Vitr. 5, 11, 1, and Plin. 22, 21, 30, § 63.— Trop.:omni culparum aspergine liber,
Prud. Apoth. 1005.—Meton. (abstr. for concr.), that which is sprinkled, drops:hic ubi sol radiis.... Adversa fulsit nimborum aspargine contra,
opposite to the falling rain, Lucr. 6, 525 Lachm.:Objectae salsā spumant aspargine cautes,
the spray, Verg. A. 3, 534:Flammiferā gemini fumant aspergine postes,
Ov. M. 14, 796:maduere graves aspergine pennae,
id. ib. 4, 729:arborei fetus aspergine caedis in atram Vertuntur faciem,
by means of the sprinkled blood, id. ib. 4, 125 al. -
17 aequinoctialis
aequĭnoctĭālis, e, adj. [aequinoctium], pertaining to the equinox, or the time of equal day and night, equinoctial:circulus,
the equator, Varr. L. L. 9, § 24 Müll.:aestus,
Sen. Q. N. 3, 28 (cf. aequinoctium fin.). horae, Plin. 2. 97. 99, §216: meridies,
Col. 1, 6, 2. -
18 aestivalis
aestīvālis, e, adj., = aestivus, pertaining to summer, summer-like:circulus,
i. e. the tropic of Cancer, Hyg. Astr. 3, 24. -
19 angulus
angŭlus, i, m. [cf. ankulos, crooked, bent, angular, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.; v. ango], an angle, a corner.I.Lit.A.Math. t. t., an angle:B.angulus optusus,
Lucr. 4, 355:angulus acutus,
Plin. 12, 3, 29, § 50:meridianus circulus horizonta rectis angulis secat,
Sen. Q. N. 5, 17; so,ad pares angulos ad terram ferri,
at right angles, perpendicularly, Cic. Tusc. 1, 17, 40:Hoc ubi suffugit sensum simul angulus omnis,
Lucr. 4, 360:figura, quae nihil habet incisum angulis, nihil anfractibus,
Cic. N. D. 2, 18.—A corner:II.hujus lateris alter angulus qui est ad Cantium,
Caes. B. G. 5, 13:extremus,
the extreme point, corner, Ov. M. 13, 884; Hor. S. 2, 6, 8; Plin. 37, 10, 66, § 178:arcae anguli,
Vulg. Exod. 25, 12:quattuor anguli pallii,
ib. Deut. 22, 12:hic factus est in caput anguli,
the corner-stone, ib. Matt. 21, 42:anguli oculorum,
the corners of the eyes, Cels. 6, 6, 31; Plin. 24, 14, 77, § 126:anguli parietum,
the angles of walls, id. 2, 82, 84, § 197; so,murorum,
Vulg. 2 Par. 26, 13:in angulis platearum,
ib. Matt. 6, 5:quattuor anguli terrae,
the four quarters of the earth, ib. Apoc. 7, 1.—Transf.A.A retired, unfrequented place, a nook, corner, lurking-place: in angulum abire, * Ter. Ad. 5, 2, 10:* Trop.nemo non modo Romae, sed nec ullo in angulo totius Italiae oppressus aere alieno fuit, quem etc.,
Cic. Cat. 2, 4 fin.:ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet,
Hor. C. 2, 6, 14:angulus hic mundi nunc me accipit,
Prop. 5, 9, 65:gratus puellae risus ab angulo,
Hor. C. 1, 9, 22; Vell. 2, 102, 3.—Contemptuously, of the schools or places of private discussion, in contrast with public, practical life:quibus ego, ut de his rebus in angulis consumendi otii causā disserant, cum concessero, etc.,
Cic. de Or. 1, 13, 57:earum ipsarum rerum, quas isti in angulis personant, reapse, non oratione perfectio,
id. Rep. 1, 2; Lact. 3, 16.—On the contr. without contempt, in Seneca, Ep. 95.—So also, detractingly, of a little country-seat, in opp. to the city: quod Angulus iste feret piper, that hole, said by the discontented steward, Hor. Ep. 1, 14, 23 (so without detraction:recessus,
Juv. 3, 230).—: me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, into every strait, embarrassment (the figure is taken from a contest or game, in which one strives to get his antagonist into a corner), Cic. Caecin. 29.—B. -
20 anulus
1.ānŭlus (not ann-), i, m. [2. anus, like circulus from circum, not a dim.], a ring, esp. for the finger, a finger-ring; and for sealing, a seal-ring, signet-ring.I.Lit.:II.ille suum anulum opposuit,
Plaut. Curc. 2, 3, 76:de digito anulum Detraho,
Ter. Heaut. 4, 1, 37; id. Ad. 3, 2, 49; id. Hec. 5, 3, 31 et saep.; Lucr. 1, 312; 6, 1008; 6, 1014:(Gyges) anulum detraxit,
Cic. Off. 3, 9, 38:gemmatus,
Liv. 1, 11; Suet. Ner. 46; id. Caes. 33; id. Tib. 73 et saep.:anulo tabulas obsignare,
Plaut. Curc. 2, 3, 67:sigilla anulo imprimere,
Cic. Ac. 2, 26, 85; id. ad Q. Fr. 1, 1, 4; Plin. 33, 1, 5 sqq. et saep.—The right to wear a gold ring was possessed, in the time of the Republic, only by the knights (equites); hence, equestris, * Hor. S. 2, 7, 53:anulum invenit = eques factus est,
Cic. Verr. 2, 3, 76.—So also jus anulorum = dignitas equestris, Suet. Caes. 33:donatus anulo aureo,
id. ib. 39; so id. Galb. 10; 14; id. Vit. 12 al.; cf. Mayor ad Juv. 7, 89; Smith. Dict. Antiq.—Of other articles in the form of rings.A.A ring for curtains:B.velares anuli,
Plin. 13, 9, 18, § 62. —A link of a chain, Plin. 34, 15, 43, § 150; cf. Mart. 2, 29.— Irons for the feet, fetters:C. D.anulus cruribus aptus,
Mart. 14, 169.—A round ornament upon the capitals of Doric columns:E.anuli columnarum,
Vitr. 4, 3.—Anuli virgei, rings made of willow rods, Plin. 15, 29, 37, § 124.2.
См. также в других словарях:
CIRCULUS — V1TIGSUS (лат.), буквально порочный круг. Под С. v. в медицине и патологии подразумевают гл. обр. такие явления, когда возникающие от той или иной причины пат. последствия становятся сами причиной новых осложнений или усугубляют течение… … Большая медицинская энциклопедия
Circŭlus — (lat.), s. Kreis, Ring. C. logĭcus, s. Zirkel im Beweis; C. Willisii, s. u. Gehirnarterie; Circuli venosi medullae spinalis, so v. w. Venenringe des Rückenmarkes … Pierer's Universal-Lexikon
Circŭlus — (lat.), Kreis; c. aequinoctialis, Äquator; c. horarius, Stundenkreis; c. meridionalis, Mittagskreis; c. parallelus, Parallel , Breitenkreis; c. polaris, Polarkreis (c. arcticus, nördlicher, c. antarcticus, südlicher); c. tropicus, Wendekreis; c.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Circulus — Circŭlus (lat.), Kreis. C. vitiōsus (fehlerhafter Kreis), Trugschluß, wenn man sich durch Aufnahme des zu Beweisenden in den Beweisgrund im Kreise dreht … Kleines Konversations-Lexikon
circulus — index circuit, cycle Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Circulus — This article is about the folk band. For the zoological behaviour, see Circulus (zoology). For the Chick Corea album, see Circulus (album). Circulus Origin London, England Genres Psychedelic folk Progressive rock Years active … Wikipedia
Circulus — Cịrculus [aus lat. circulus, Gen.: circuli= Kreis, Ring] m; , ...li: Kreis, Ring, Gefäßkranz (Anat.). Cịrculus arterio̱|sus ce̱re|bri: Gefäßkranz an der Hirnbasis. Cịrculus arterio̱|sus i̱ridis ma̱jor bzw. mi̱nor [↑Iris]: großer bzw. kleiner… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
circulus — n.; pl. circuli [L. circulus, ring] 1. Any ring like arrangement, i.e., the branching of small blood vessels. 2. (ARTHROPODA: Insecta) In scale insects, a glandular structure that discharges its contents internally … Dictionary of invertebrate zoology
Circulus — Cir|cu|lus [ tsirku...] der; , ...li <aus lat. circulus »Kreis(linie)«> [kleiner] Kreis, Ring (Med.) … Das große Fremdwörterbuch
Circulus (gastropod) — Circulus Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastropoda … Wikipedia
Circulus arteriosus Willisi — Circulus arteriosus cerebri Der Circulus arteriosus (cerebri) (lateinisch Arterienring (des Hirns)) ist ein arterieller Gefäßring bei Säugetieren und zählt zu den extrazerebralen Anastomosen des Gehirns. Beim Menschen wird er durch drei Gefäße… … Deutsch Wikipedia