-
1 rhythmicus
rhythmicus adj., ρ(υτημικόσ, rhythmical.— Plur. m. as subst, teachers of rhythmical composition.* * *Irhythmica, rhythmicum ADJrhythmic; of/concerned with rhythmIIexpert on (prose) rhythm; one who teaches rhythm -
2 numerosus
nŭmĕrōsus, a, um, adj. [numerus].I.Consisting of a great number, numerous, manifold (post-Aug.):II.numerosa pubes,
Val. Fl. 5, 40:partus,
Plin. 11, 40, 95, § 233:numerosā caede futuram ultus mortem,
Sil. 10, 172:herba radice magnā, numerosa,
Plin. 21, 24, 95, § 167:civitas, numerosissima provinciae totius,
the most populous, Tac. Agr. 17:numerosissima florum varietas, Plin, 35, 11, 40, § 125: numerosissima suffragia,
id. 7, 28, 29, § 101:classis,
Juv. 7, 151:excelsae turris tabulata,
id. 10, 106:copiosa et numerosa domus,
Plin. Ep. 4, 15, 4:debitor arcae,
Mart. 3, 31, 3; id. 4, 1, 3:pullus equinus lato et musculorum toris numeroso pectore,
Col. 6, 29, 2; so,feminibus torosis ac numerosis,
id. ib.:pictor diligentior quam numerosior,
who is more accurate than prolific, Plin. 35, 11, 40, § 130:gymnasium longe numerosius laxiusque,
more extensive, with more wings, Plin. Ep. 10, 48, 4:numerosa tabula,
a painting with many figures, Plin. 35, 11, 40, § 138:numerosum opus,
of various contents, Quint. 5, 10, 10:sermo,
id. 8, 6, 64:pectus,
Col. 6, 9, 2: numerosa res means variously accomplished, having a knowledge of many things:RES NVMEROSA FVI,
Inscr. Grut. 655, 3.—Full of rhythm or harmony, according to rhythm, measured, rhythmical, harmonious, melodious (class.):1. A.numerosaque bracchia ducit,
Ov. Am. 2, 4, 29:numerosos ponere gressus (al. gestus),
id. P. 4, 2, 33: numerosa oratio, rhythmical, melodious: si numerosum est id in omnibus sonis atque vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus intervallis aequalibus;recte, etc.,
Cic. de Or. 3, 48, 185:apta et numerosa oratio,
id. Or. 50; 52:numerosus Horatius,
Ov. Tr. 4, 10, 49:Myron numerosior in arte, quam Polycletus,
more harmonious, Plin. 34, 8, 19, § 58. —Hence, adv., in two forms.Numerously, multifariously (not in Cic.):B.numerosius onerare,
Col. 4, 21, 2:numerosius dividere,
Plin. 33, 3, 19, § 61. — Sup.:familias numerosissime comparant,
App. de Deo Socr. p. 54, 14:sententias versare quam numerosissime,
Quint. 10, 5, 9:numerose loqui,
to speak in the plural number, Tert. adv. Prax. 12.—Rhythmically, harmoniously, melodiously (class.):2.fidiculae numerose sonantes?
Cic. N. D. 2, 8, 22:(sententia) cadit numerose,
id. Brut. 8, 34:numerose dicere,
id. Or. 66, 221; 65, 219; 62, 210:numerosius dicere,
Gell. 7, 3, 53.—nŭmĕrōsĭter, rhythmically, harmoniously, melodiously, Arn. 2, 73. -
3 fīnītus
fīnītus adj. [P. of finio].—In rhet., rounded, rhythmical: apta et finita pronuntiare. -
4 numerōsus
numerōsus adj. with comp. and sup. [numerus], in full number, numerous, manifold: civitas numerosissima, most populous, Ta.: classis, Iu.— Full of rhythm, measured, rhythmical, melodious: numerosos ponere gressūs, O.: si numerosum est... quod metiri possumus intervallis aequalibus: oratio: numerosior Asinius, Ta.* * *numerosa -um, numerosior -or -us, numerosissimus -a -um ADJnumerous/many, of many units/parts/people; multiple; manifold/varied; prolific; plentiful/abundant/populous; harmonious/melodious/rhythmic/proportioned -
5 saltō
saltō āvī, ātus, āre, freq. [salio], to dance: in convivio saltare nudus coeperat: nemo enim fere saltat sobrius, nisi, etc.: scire saltare, O.: Fac saltet, O.: ad tibicinis modos, L.—Fig., to speak jerkingly, speak in short clauses: saltat incīdens particulas.—With acc: aliquam mimo saltante puellam, dancing a girl's part, O.: Cyclopa, H.: saltata poëmata, recited with rhythmical movements, O.* * *saltare, saltavi, saltatus Vdance, jump; portray or represent in a dance -
6 decursus
1.dēcursus, a, um, Part., from decurro.2.dēcursus, ūs, m. [decurro], a running down, downward course, descent; declivity (class.).I.Lit.A.In gen.:B.montibus ex altis magnus decursus aquaï,
Lucr. 1, 284; 5, 264; 944; Ov. M. 15, 266:rapidus (amnium),
Verg. A. 12, 523: navium, Frontin. Strat. 1, 5, 6: planitiei, descent, inclination, Auct. B. Hisp. 29;hence concr.,
a descending aqueduct, Vitr. 8, 7:secus decursus aquarum,
Vulg. Psa. 1, 3. —In partic.1.Milit. t. t., a manœuvring, evolution, hostile attack, Liv. 1, 27; 42, 52; Tac. A. 2, 55; 12, 55; Frontin. Strat. 2, 2, 2 al.—b.Transf., a running in armor, peridromê, on the occasion of a festival, Liv. 40, 9; Pers. 6, 61; Gell. 7, 3, 52; cf. decurro and decursio.—2.The completion, end of a course:II.destitit ante decursum, neque eo secius coronatus est,
Suet. Ner. 24.—Trop.A.In gen., a course:B.facilior erit mihi quasi decursus mei temporis,
a course, career, Cic. Fam. 3, 2, 2:si forensium rerum labor decursu honorum et jam aetatis flexu constitisset,
i. e. after administering every grade of office, id. de Or. 1, 1, 1.—Rhetor. t. t., the rhythmical movement of a verse, Quint. 9, 4, 115; 11, 2, 25. -
7 enrythmos
enrythmos, on, adj., = enruthmos, rhythmical, in harmony:tempora,
Mart. Cap. 9, § 972; cf. § 970. -
8 finio
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
9 finite
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
10 modulatio
mŏdŭlātĭo, ōnis, f. [modulor], a regular measure (post-Aug.).I.In gen.:II.operis modulationes,
Vitr. 5, 9, 3:dorica,
id. 5, 9, 2:incedendi,
a marching to time, Gell. 1, 11, 18.—In partic., a rhythmical measure, modulation; hence, singing and playing, melody, in poetry and music, Quint. 9, 4, 139:modulatione produci aut corripi (verba),
id. 9, 4, 89:modulatio pedum,
id. 1, 6, 2:scenica,
id. 11, 3, 57:vocis,
melody, id. 11, 3, 59:musica,
Aus. Ep. 25, 13. -
11 modulus
mŏdŭlus, i, m. dim. [modus], a small measure, a measure (not in Cic. or Cæs.).I.Lit.:2.relinquitur de numero, quem faciunt alii majorem, alii minorem, nulli enim hujus moduli naturales,
Varr. R. R. 2, 2, 20:ab imo Ad summum moduli bipedalis,
two feet high, Hor. S. 2, 3, 309.—Prov.:metiri se quemque suo modulo ac pede,
i. e. to be content with his own condition, Hor. Ep. 1, 7, 98.—In archit., a module:3.si Dorici generis erunt columnae, dimetiantur earum altitudines cum capitulis in partes quindecim, et ex eis partibus una constituatur, et fiat modulus,
Vitr. 5, 9, 3; 3, 3, 7; 4, 3, 3 sq.—In aqueducts, a watermeter:4.est autem calix modulus aeneus, qui rivo, vel castello induitur: huic fistulae applicantur,
Front. Aquaed. 36.—Rhythmical measure, rhythm, music, time, metre, mode, melody:II.moduli Lydii, Dorii, Phrygii,
Plin. 7, 56, 57, § 204:verborum,
Gell. 5, 1, 1:tibiarum modulis in proeliis uti,
id. 1, 11, 1.—Trop.:cur non ponderibus modulisque suis ratio utitur?
Hor. S. 1, 3, 78: ganeones, quibus modulus est vitae culina, measure, Varr. ap. Non. 119, 11. -
12 rhythmoides
rhythmŏīdes, is, adj., = rhuthmoeidês, like rhythm, rhythmical, Mart. Cap. 9, § 970.
См. также в других словарях:
rhythmical — index periodic Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Rhythmical — Rhythmic Rhyth mic ( m[i^]k), Rhythmical Rhyth mic*al ( m[i^]*kal), a. [Gr. ????: cf. L. rhythmicus, F. rhythmique.] Pertaining to, or of the nature of, rhythm [1913 Webster] Day and night I worked my rhythmic thought. Mrs. Browning. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
rhythmical — rhythmically, adv. /ridh mi keuhl/, adj. 1. periodic, as motion, or a drumbeat. 2. having a flowing rhythm. 3. of or pertaining to rhythm: an excellent rhythmical sense. [1560 70; RHYTHMIC + AL1] * * * … Universalium
rhythmical — rhythmic англ. [ри/дзмик] rhythmical [ри/дзмикл] rhythmisch нем. [ри/тмиш] ритмический, ритмично … Словарь иностранных музыкальных терминов
rhythmical — rhythmic UK [ˈrɪðmɪk] / US or rhythmical UK [ˈrɪðmɪk(ə)l] / US adjective a rhythmic movement or sound has a clear and regular pattern Derived word: rhythmically UK [ˈrɪðmɪk(ə)lɪ] / US adverb … English dictionary
rhythmical — /ˈrɪðmɪkəl/ (say ridhmikuhl) adjective 1. periodic, as motion, etc. 2. having a flowing rhythm. 3. of or relating to rhythm: an excellent rhythmical sense. –rhythmically, adverb …
rhythmical — rhythmic, rhythmical The two forms are virtually interchangeable, choice normally being determined by personal preference or the flow of the sentence. However, it is usually preferable to be consistent within a single piece of writing … Modern English usage
rhythmical — rhythmic ► ADJECTIVE 1) having or relating to rhythm. 2) occurring regularly. DERIVATIVES rhythmical adjective rhythmically adverb rhythmicity noun … English terms dictionary
rhythmical — adjective recurring with measured regularity (Freq. 1) the rhythmic chiming of church bells John Galsworthy rhythmical prose • Syn: ↑rhythmic • Ant: ↑unrhythmical • Similar to … Useful english dictionary
Rhythmical Office — • A liturgical horary prayer, the canonical hours of the priest, or an office of the Breviary, in which not only the hymns are regulated by a certain rhythm, but where, with the exception of the psalms and lessons, practically all the other parts … Catholic encyclopedia
Rhythmical office — In the liturgy of the Roman Catholic Church, rhythmical office is a section of or a whole religious service, in which not only the hymns are regulated by a certain rhythm, but where, with the exception of the psalms and lessons, practically all… … Wikipedia