Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

circlus

  • 1 circlus

        circlus    see circulus.
    * * *
    circle; orbit, zone; ring, hoop; belt, collar; company; cycle; circumference

    Latin-English dictionary > circlus

  • 2 circlus

    circlus, v. circulus init.

    Lewis & Short latin dictionary > circlus

  • 3 circulus

    circŭlus, i, m. (contr. circlus, like vinclum = vinculum, Verg. G. 3, 166) [kindred with kirkos, kuklos, circinus], a circular figure, a circle: circulus aut orbis, qui kuklos Graece dicitur, Cic. N. D. 2, 18, 47:

    muri exterior,

    Liv. 36, 9, 12:

    circulus ad speciem caelestis arcūs orbem solis ambiit,

    Suet. Aug. 95.—
    B.
    Esp.
    1.
    In astronomy, a circular course, orbit:

    stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili,

    Cic. Rep. 6, 15, 15:

    aequinoctialis, solstitialis, septentrionalis,

    Varr. L. L. 9, § 24; Ov. M. 2, 516:

    lacteus,

    the Milky Way, Plin. 2, 25, 23, § 91; 18, 29, 69, § 230:

    signifer,

    Vitr. 6, 1, 1; 9, 8, 8.—
    2.
    In geog., a zone or belt of the eartb's surface:

    plura sunt segmenta mundi, quae nostri circulos appellavere, Graeci parallelos,

    Plin. 6, 34, 39, § 212 sqq.—
    C.
    Trop., of time:

    mensis artiore praecingitur circulo,

    Sen. Ep. 12, 6. —
    II.
    Meton.
    A.
    Any circular body; a ring, necklace, hoop, chain, Verg. A. 5, 559; 10, 138; id. G. 3, 166; Plin. 14, 21, 27, § 132; Suet. Aug 80.—
    B.
    A circle or company for social intercourse (very freq.):

    in conviviis rodunt, in circulis vellicant,

    Cic. Balb. 26, 57;

    so with convivia also,

    Liv. 32, 20, 3; 34, 61, 5; 44, 22, 8; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105; Tac. A. 3, 54; Nep. Epam. 3, 3; Mart. 2, 86, 11; 10, 62, 5:

    cir culos aliquos et sessiunculas consectarl,

    Cic. Fin. 5, 20, 56 per fora et circulos locuti sunt, Tac Agr 43; cf Quint. 12, 10, 74:

    quemcumque patrem familias arripuissetis ex aliquo circulo,

    Cic. de Or. 1, 34, 159; 1, 38, 174:

    de circulo se subducere,

    to withdraw from the assembly, id. Q. Fr. 3, 4, 1; Quint. 2, 12 10; cf.:

    densa circumstantium corona latissimum judicium multiplici circulo ambibat,

    Plin. Ep 6, 33, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > circulus

См. также в других словарях:

  • COMMUNICATION - Communication animale — Entre 1930 et 1960, les éthologistes objectivistes, sous l’influence prédominante de K. Lorenz et de N. Tinbergen identifiaient, pour chaque espèce, un répertoire de stimulations qui, agissant comme des signaux, déclenchaient des modifications… …   Encyclopédie Universelle

  • cercle — Cercle, Circulus, Orbis, Il vient de Circlus, per syncopen literae u. Un cercle qui se voit entour la lune, Halo …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»