-
1 calamitas
călămĭtas, ātis, f. [cf. in columis].I.Lit., loss, injury, damage, mischief, harm: sed ecca ipsa egreditur, nostri fundi calamitas (Ter. Eun. 1, 1, 34). Proprie calamitatem rustici grandinem dicunt, Don.; cf. the same on Ter Heaut. 2, 4, 15: robigo genus est vitii, quo culmi pereunt, quod a rusticanis calamitas dicitur, Serv ad Verg. G. 1, 151: postquam calamitas plures annos arvas calvitur, Pac. ap. Non. p. 192, 30; Plaut. Cas. 5, 2, 34; id. Capt. 4, 3, 4:II.non ut legatus populi Romani, sed ut quaedam calamitas pervadere videretur,
Cic. Verr. 2, 1, 17, § 44 (cf. calamitosus, I A.):in calamitate fructuum,
in the failure, id. ib. 2, 3, 98, §227: gregem afficere magnā calamitate,
Varr. R. R. 2, 1, 27.—Trop.A.In gen., loss, misfortune, mishap, injury, calamity, disaster, ruin, adversity (freq. in class. prose and in iambic verse;B.excluded from hexameters by the measure): quanta,
Plaut. Poen. 4, 2, 101:ita eam oppressit calamitas,
Ter. Hec. prol. 22 (30):nova,
Cic. Agr. 2, 3, 8:videbam, perniciem meam cum magnā calamitate rei publicae esse conjunctam,
id. Cat. 1, 5, 11:aliis cau-sam calamitatis attribuere,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106:calamitatem capere,
id. Div. 1, 16:in calamitate esse,
distress, Sall. C. 44, 5:calamitates perferre,
Caes. B. G. 3, 19:tolerare,
Cic. Att. 3, 14, 2:ferre,
Nep. Timol. 4, 1; cf.:calamitates ferre,
id. Ham. 1, 3:calamitate prohibere aliquem,
Cic. Imp. Pomp. 7, 18:ignominiam et calamitatem in domum referre,
id. Off. 1, 39, 138; Phaedr. 1, 3 fin.; cf. id. 3, prol. 40:calamitates publicae,
Suet. Calig. 31; Col. 1, 3, 7.—In the histt. esp., the misfortunes of war, disaster, defeat: magnam inde calamitatem pulsos accepisse; quibus proeliis calamitatibusque fractos, etc., Caes. B. G. 1, 31:III.magna clades atque calamitas rempublicam oppressisset,
Sall. C. 39, 4:accipere,
Nep. Con. 1, 3:accidit illa calamitas apud Leuctra,
id. Ages. 6, 1:calamitates belli ferre,
id. Hann. 1, 3:calamitatem inferre alicui,
Caes. B. G. 1, 12.—Hence opp. to victoria, Suet. Caes. 60.—Transf.:hostium adversus calamitates contendere,
against the prostrate enemy, Just. 11, 12, 13. -
2 calamitās
calamitās ātis, f [SCAL-], loss, injury, damage, mischief, harm, misfortune, calamity, disaster: ipsa nostri fundi calamitas, bane, T.: ut quaedam calamitas pervadere: in calamitate fructuum, failure: ita eam oppressit calamitas, T.: rei p.: privata: in calamitate esse, distress, S.: calamitates perferre, Cs. — Poet.: nec repulsam tua sentiret calamitas, you in your misfortune, Ph.—Esp., the misfortunes of war, disaster, overthrow, defeat: magnam calamitatem accepisse, Cs.: Cannensi calamitate aeceptā: magna clades atque calamitas, S.: illa apud Leuctra, N.: insignis, Cs.* * *loss, damage, harm; misfortune/disaster; military defeat; blight, crop failure -
3 calamitas
calamity, misfortune, disaster. -
4 incidō
incidō cidī, —, ere [1 in+cado], to fall in, fall, light, strike, reach, find the way: umeri surgunt quā tegmina summa, incidit (hasta), V.: Incidit spatium rhombi Implevitque sinūs, i. e. happens into a net, Iu.: in foveam: incidentibus vobis in vallum, L.: in laqueos, Iu.: incidit ictus ad terram Turnus, V.: (turris) super agmina late Incidit, V.: incidens portis exercitus, rushing at, L.: caput incidit arae, O.: ruinae nostris capitibus incident, L.: navigiis incidit Eurus, V.: hi amnes incidunt flumini, fall into, L.: modo serius incidis (sol) undis, sink under, O.—To light upon, meet, come upon, fall in with: in me: in ipsum Caesarem, Cs.: inter catervas armatorum, L.: homini improviso: Incidit huic bellator, V.—To fall upon, attack, assault: in hostem, L.: ultimis incidebat Romanus, L.—Fig., to fall into, incur, contract, become involved: in malum, T.: in morbum: in aes alienum: in honoris contentionem: qui inciderant (sc. in morbum), L.—To fall upon, befall, strike, affect, visit, occur: seu valetudo inciderit seu senectus, H.: pestilentia incidit in urbem, L.: Ut numquam amori incidere possit calamitas, T.: terror incidit eius exercitui, Cs.: ut nihil incidisset postea civitati mali, quod, etc.: fortes quibus bellum incidit, H.: Animo deus ineidit, V.—Of the mind, etc., to fall, light, be led: casu in eorum mentionem incidi: in varios sermones: fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam incidisse.—Of a subject of thought, to come, occur, be presented, be recalled, arise: quodcumque in mentem incideret: utinam ne Phormioni id suadere in mentem incidisset, T.: potantibus his apud Tarquinium incidit de uxoribus mentio, L.—To fall out, happen, occur: si qua bella inciderint, break out, Cs.: calamitas incidisse videtur: eorum, quae honesta sunt, potest incidere contentio: forte ita inciderat, ne, etc., L.: omnia in nostram aetatem inciderunt: in eadem rei p. tempora: in Kalendas: in te praetorem, i. e. your term.—To fall in with, coincide, agree with: in Diodorum.* * *incidere, incidi, incasus Vhappen; fall into, fall in with, meet; fall upon, assail -
5 calamitosus
călămĭtōsus, a, um, adj. [calamitas].I. A.Lit.:B.uti (regio) bonum caelum habeat, ne calamitosum sit,
Cato, R. R. 1, 2:per omnes partes provinciae te tamquam aliquam calamitosam tempestatem pestemque pervasisse,
Cic. Verr. 2, 1, 38, § 96; cf.calamitas, I.: tempestas,
Dig. 19, 2, 15, § 2.—Trop., destructive, disastrous, ruinous, pernicious, calamitous:II. A.acer bissimum et calamitosissimum bellum,
Cic. Phil. 11, 13, 34:hoc enim ipsum, utile putare quod turpe sit, calamitosum est,
id. Off. 3, 12, 49:exitus hujus calamitosissimi belli,
id. Fam. 6, 21, 1:fuga patriae calamitosa,
id. Div. 1, 28, 59:plebi incendium,
Sall. C. 48, 2: victoriae funestae populo Romano et calamitosae, *Suet. Calig. 23:quid hac clade tristius? quid calamitosius?
Flor. 3, 18, 15.—Lit.:B.loca,
Cato, R. R. 35, 1; 1, 2:agri vectigal,
Cic. Agr. 2, 29, 80:hordeum,
Plin. 18, 7, 18, § 79.—Trop.:calamitosum dicitur malis et calamitatibus praegravatum,
Non. p. 33, 26:homines miseri et fortunā magis quam culpā calamitosi,
Cic. Fam. 9, 13, 3; so id. Tusc. 4, 38, 82:calamitosum est bonis everti, calamitosius cum dedecore,
id. Quint. 31, 95: id. Div. in Caecil. 21, 70:otium,
id. Fin. 5, 19, 54:res misera et calamitosa,
id. Rosc. Am. 28, 77:calamitosissimus omnium Regulus,
Sen. Ep. 71, 17.— -
6 clades
clādes, is ( gen. plur. usu. cladium, Liv. 2, 63, 7; 5, 22, 8 et saep.:I. A.cladum,
Sil. 1, 41; 7, 505; 9, 353; 16, 672; Amm. 29, 1, 14; 32, 2, 1), f. [kindr. with Sanscr. klath, laedere; Gr. klaô, to break, break in pieces; cf.: per - cello, clava, gladius].In gen., destruction, devastation, injury, mischief, harm, misfortune, disaster, loss, detriment, calamity (cf.: calamitas, pernicies;B.class. and freq.): clades calamitasque, intemperies modo in nostram advenit domum,
Plaut. Capt. 4, 4, 3:haec igitur subito clades nova pestilitasque Aut in aquas cadit aut fruges persidit in ipsas,
Lucr. 6, 1125:dare late cladem magnasque ruinas,
id. 5, 347:etsi cursum ingeni tui, Bruti, premit haec inportuna clades civitatis,
Cic. Brut. 97, 332:atque haec vetusta... Luctifica clades nostro infixa est corpori,
id. Tusc. 2, 10, 25:et illam meam cladem... maximum esse rei publicae volnus judicastis,
id. Sest. 13, 31:cum tibi ad pristinas cladis accessio fuisset Aetoliae repentinus interitus,
id. Pis. 37, 91:quod si primo proelio Catilina superior discessisset, profecto magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset,
Sall. C. 39, 4:captae urbis Romanae clades,
Liv. 5, 21, 16:publica,
Tac. A. 14, 64:tum urbs tota eorum conruit et Taygeti montis magna pars... abrupta cladem eam insuper ruinā pressit,
Plin. 2, 79, 81, § 191:plus populationibus quam proeliis cladium fecit (cf. B. 1. infra),
Liv. 8, 2, 8:quidve superbia spurcitia ac petulantia? Quantas Efficiunt clades!
Lucr. 5, 48:aliam quamvis cladem inportare pericli,
id. 5, 369:agrum omni belli clade pervastat,
Liv. 22, 4, 1:colonias belli clade premi,
Curt. 9, 7, 22:colonias omni clade vastare,
id. 4, 1, 10:majestas populi Romani... vastata cladibus fuerat,
Plin. 16, 32, 57, § 132:per sex dies septemque noctes eā clade saevitum est,
of the burning of Rome, Suet. Ner. 38:quo tantae cladis pretio,
i. e. the burning of the Capitol, Tac. H. 3, 72; id. A. 13, 57:recens,
the destruction of the amphitheatre, id. A. 4, 63 sq.:Lugdunensis,
the burning of Lyons, id. ib. 16, 13 Nipp. ad loc.—With gen. obj.:si denique Italia a dilectu, urbs ab armis, sine Milonis clade numquam esset conquietura,
without ruining Milo, Cic. Mil. 25, 68: tum privatae per domos clades vulgatae sunt, the losses of particular families at Cannae, Liv. 22, 56, 4.— Poet.:cladibus, exclamat, Saturnia, pascere nostris,
Ov. M. 9, 176:Trojae renascens alite lugubri Fortuna tristi clade iterabitur,
Hor. C. 3, 3, 62.—Esp.1.In war or battle, a disaster, defeat, overthrow, discomfiture, massacre:2.ni pedites cum equitibus permixti magnam cladem in congressu facerent,
Sall. J. 59, 3:exercitatior hostis magnā clade eos castigavit,
Liv. 39, 1, 4:iret ut... subitā turbaret clade Latinos,
Verg. A. 12, 556:quodsi... supervenisset, ingens clades accipi potuit,
Curt. 4, 12, 15;so freq.: accipere cladem,
to be defeated, beaten, Liv. 3, 26, 3; 5, 11, 5; 8, 12, 17;22, 51, 11: apud Chaeroneam accepta,
Quint. 9, 2, 62:classe devictā multas ipsi lacrimas, magnam populo Romano cladem attulit,
Cic. N.D. 2, 3, 7:postquam is... contractae cladi superesset... fusa est Romana acies,
Liv. 25, 19, 16:omnibus pacis modo incurrisse agentibus magna clades inlata,
id. 29, 3, 8:non vulnus super vulnus sed multiplex clades,
id. 22, 54, 9: paene exitiabilem omnibus cladem intulit, Vell. 2, 112, 4:tantā mole cladis obrui,
Liv. 22, 54, 10:terrestri simul navalique clade obruebantur,
Curt. 4, 3, 14; Sen. Med. 207: clades illa pugnae Cannensis vastissima, Claud. Quadrig. ap. Gell. 5, 17, 5:binaque castra clade unā deleta,
Liv. 30, 6, 6:exercituum,
Tac. A. 3, 6; 3, 73; Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch:quis cladem illius noctis fando Explicet,
Verg. A. 2, 362:Germanica,
Tac. H. 4, 12:Variana,
id. A. 1, 57:Pharsaliam Philippos et Perusiam ac Mutinam, nota publicarum cladium nomina loquebantur,
id. H. 1, 50. — Poet.:ut barbarorum Claudius agmina... diruit... Primosque et extremos metendo Stravit humum, sine clade victor (i.e. of his own men),
Hor. C. 4, 14, 32.—Of the plague:3.inque ipsos saeva medentes Erumpit clades,
Ov. M. 7, 562; cf.:sue abstinent merito cladis, quā ipsos scabies quondam turpaverat, cui id animal obnoxium,
Tac. H. 5, 4 Heraeus ad loc.—Of the loss of a limb:II.Mucius, cui postea Scaevolae a clade dextrae manūs cognomen inditum,
Liv. 2, 13, 1.—Transf.A.Of persons who bring destruction, etc., a destroyer, scourge, pest:B.geminos, duo fulmina belli, Scipiadas, cladem Libyae,
Verg. A. 6, 843:haec clades,
of Heliogabalus, Lampr. Heliog. 34, 1: illa, of immodest women as a class, id. Alex. Sev. 34, 4.—Of dissolute morals, corruption:fecunda culpae saecula nuptias inquinavere... Hoc fonte derivata clades In patriam populumque fluxit,
Hor. C. 3, 6, 19. -
7 ad-ferō (aff-)
ad-ferō (aff-) attulī (adt-), adlātus (all-), adferre (aff-), to bring, fetch, carry, convey, take, deliver: magnam partem ad te, T.: scyphos ad praetorem: Curio pondus auri: nuntium ei: donum in Capitolium: litterae ab urbe adlatae, L.: litteras a patre: huc scyphos, H.: adfertur muraena in patinā, is served, H.: peditem alvo, V.: ad consules lecticā adfertur, L.—Poet., of a person: te qui vivum casūs attulerint, V. — Esp., with pron reflex., to betake oneself, go, come: huc te adfers, V.: urbem Adferimur, V.: te verus mihi nuntius adfers? i. e. present yourself in your true person, V.—Adferre manūs, to lay on, use force, do violence: pro se quisque manūs adfert, defends himself forcibly.—Freq. with dat, to lay hands on, attack, assail: domino: pastoribus vim et manūs. —With dat. of thing, to do violence to, i. e. rob, plunder, pillage: templo: eis rebus. — Fig., to bring, introduce, carry, convey to, apply, employ, use, exert, exercise: genus sermonum adfert exile, i. e. employs: quod ad amicitiam populi R. adtulissent, i. e. had enjoyed before the alliance, Cs.: in re militari nova, i. e. to reorganize the army, N.: non minus ad dicendum auctoritatis, quam, etc.: auctoritatem in iudicium, exercise: bellum in patriam, O.: Iris alimenta nubibus adfert, brings, O. —Esp., vim alicui, to employ force against, compel: ut filiae suae vis adferretur, compulsion: praesidio armato, attack, L.—To bring tidings, bring word, carry news, report, announce: haud vana adtulere, L.: ad Scipionem perductus, quid adferret, expromit, explains what news he brought, L.: calamitatem ad aurīs imperatoris: subito adlatum periculum patriae: inimico nuntium, notify: ad illam attulisse se aurum quaerere: attulerunt quieta omnia esse, L.: rebellasse Etruscos adlatum est, L.: calamitas tanta fuit, ut eam non ex proelio nuntius adferret.—To carry, produce, cause, occasion, impart, render, give: agri plus adferunt quam acceperunt: detrimentum, Cs.: vobis populoque R. pacem: suspicionem multis: parricidae aliquid decoris, to lend lustre: difficultatem ad consilium capiendum, Cs.: aliquid melius, suggest: aliquid oratoriae laudis, attain: quod iniquitas loci adtulisset, i. e. the consequences, Cs.: tempus conloquio non dare magnam pacis desperationem adferebat, Cs.: natura adfert ut eis faveamus, etc., brings it about: (id) volvenda dies attulit, V. — To bring forward, allege, assign: causam, T.: nihil adferunt, qui negant, etc., say nothing to the point: rationes cur hoc ita sit: aetatem, to plead in excuse: cur credam adferre possum. — Aliquid, to contribute, help, assist, be of use: nihil ad communem fructum: vide si quid opis potest adferre huic, T.: precibus aliquid attulimus etiam nos, have been of some assistance by. -
8 calamitōsus
calamitōsus adj. with comp. and sup. [calamitas], causing loss, damaging, ruinous, destructive, disastrous, pernicious, calamitous: pestis tempestasque: calamitosissimum bellum: plebi incendium, S.: quid (hac clade) calamitosius?—Suffering damage, unfortunate, miserable, unhappy: agri vectigal: calamitosum est bonis everti, calamitosius cum dedecore: fama: occurrere calamitosis, to succor the unfortunate.* * *calamitosa, calamitosum ADJcalamitous; ruinous, destructive; liable to damage/disaster; damaged/miserable -
9 frūctus
frūctus ūs (frūctī, T.), m [1 FVG-], an enjoying, enjoyment, delight, satisfaction: voluptatum: beneficium ad animi mei fructum permagnum, mental enjoyment: pecuniae maximus: fructum oculis ex eius casu capere, feast their eyes on, N.— Proceeds, produce, product, fruit, crops: Fructum quem reddunt praedia, T.: ut cum decumo fructus arationis perceptus sit: frumenta ceterique fructūs, Ta.: consita omnia amoenis fructibus, fruits, L.: calamitas fructuum: (oves) fructum edere ex se, young.—Produce, profit, income, yield: quae nostros minuit fructūs vilitas, T.: apibus fructum restituo suum, Ph.: (pecuniae) fructibus exercitum alere, interest: fructūs pecuniae servantur, is accumulated, Cs.: fuerat ei magno fructui mare, L.: (pecunia) ex fructu metallorum, L.: totius anni: in fructu habere, to regard as useful. —Fig., fruit, consequence, effect, result, return, reward, success. vitae: fructūs ex re p. non laetos tuli: amoris et iudici: gloria est fructus virtutis: ex re decerpere fructūs, H.: Hosne mihi fructūs refers? O.* * *produce, crops; fruit; profit; enjoyment; reward -
10 fundus
fundus ī, m [FVD-], the bottom, lowest part: armari fundum exsecuit: maris, Cu.: Nereus ciet aequora fundo, V.: largitio fundum non habet, there is no end of giving.—A piece of land, farm, estate: mancipio fundum accepi: in fundo Fodere, T.: latis otia fundis, V.: cultus, H.: nostri fundi calamitas, T.: pulcherrimus populi R.— Fig., a bottom, foundation: Phrygiae res vertere fundo (i. e. funditus), V.—In public law, an authority, approver: nisi is populus fundus factus esset.* * *farm; piece of land, estate; bottom, lowest part; foundation; an authority -
11 imprōvīsus (in-pr-)
imprōvīsus (in-pr-) adj. with comp, not foreseen, unforeseen, unexpected: malum, S.: sapienti nihil improvisum accidere potest: pupilli calamitas: adventus: vis leti, H.: Improvisi aderunt, V.: anguis, concealed, V.: quo improvisior pestis fuit, Ta.—As subst n., in the phrases, de improviso and ex improviso, unexpectedly, on a sudden: Quasi de improviso respice ad eum, T.: accessit ex improviso aliud incommodum, Cs.: ecce ex inproviso Iugurtha, etc., S. -
12 īnsīgnis
īnsīgnis e, adj. with comp. [1 in+signum], distinguished by a mark, remarkable, noted, eminent, distinguished, prominent, extraordinary: alae, V.: vestis, L.: insigniora monumenta, L.: virtus: vis: studium erga me: insignis totā cantabitur urbe, notorious, H.: calamitas, Cs.: honorum pagina, glorious, Iu.: insigne aliquid facere eis, i. e. make an example of, T.: maculus insignis et albo (i. e. maculis albis), V.: notis turpitudinis: praeclaro nomine, Iu.* * *insignis, insigne ADJconspicuous, manifest, eminent, notable, famous, distinguished, outstanding -
13 proprius
proprius adj., not common with others, own special, several, individual, peculiar, particular, proper: tria praedia Capitoni propria traduntur, as his private property: familia, L.: proprio Marte, by his own bravery, O.: contumelia, i. e. personal insult, L.: omnia, quae nostra erant propria, all that belonged peculiarly to us: suā quādam propriā, non communi oratorum facultate: calamitas propria sua, Cs.: id est cuiusque proprium, quo quisque fruitur, each man's own.—As subst n.: Amittit merito proprium qui alienum appetit, his own... another's, Ph.—Personal, individual, peculiar, own: propriā ut Phaedria poteretur, have her for his own, T.: agitur in criminibus Cluenti proprium periculum: libri, H.: Da propriam domum, V.: tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris.—Peculiar, characteristic: hoc proprium virtutis existimant, Cs.: oratoris: reliquae partes quales propriae sunt hominis: libertas propria Romani generis.—Appropriate, exact, proper, strict: qui proprio nomine perduellis esset, is hostis vocaretur: vocabula rerum.—Lasting, constant, enduring, permanent: voluptates eorum (deorum), T.: quod ut illi proprium sit atque perpetuum: parva munera diutina, locupletia non propria esse consueverunt, N.: dona, V.; cf. tamquam Sit proprium quidquam, quod Permutet dominos, etc., H.* * *propria, proprium ADJown, very own; individual; special, particular, characteristic -
14 quantus
quantus pronom adj. [2 CA-]. I. Relat., correl. with tantus, of what size, how much, as: tantum bellum, quantum numquam fuit: quantas pecunias acceperunt, tantas communicant, etc., Cs.: tanta est inter eos, quanta maxima esse potest, distantia, the greatest possible difference.—With ellips. of tantus, as great as, as much as: quantam quisque multitudinem pollicitus sit, Cs.: polliceri quantam vellent pecuniam: quanti argenti opus fuit, accepit, L.: qualis quantusque Polyphemus... Centum alii (sc. tales tantique), V.: Acta est nox, quanta fuit, i. e. the livelong night, O.: nequaquam cum quantis copiis, etc., with so small a force, L.: ut quantae maximae possent copiae traicerentur, L.—As subst n., as much as, all that, as: tantum pecuniae, quantum satis est: ego tantundem dabo, quantum ille poposcerit?: nihil praetermissi, quantum facere potui: te di deaeque omnes, quantumst, perduint, all there are of them, T.: quantum poposcerit, dato.—Esp., genit. of price, for how much, at the price that: quanti locaverint, tantam pecuniam solvendam: frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit, was worth the price he valued it at: plus lucri addere, quam quanti venierant. — II. Interrog., As adj., how great? how much? of what amount?: quanta calamitas populo, si dixerit? etc.: id ipsum quantae divinationis est scire?: (virtutes) quantae atque quam multae sunt!: perspicite, quantum illud bellum factum putetis: quanto-illi odio esset, cogitabat: quae qualiacumque in me sunt (me enim ipsum paenitet, quanta sint), etc., i. e. that they are so small.—As subst n., how much: quantum terroris inicit!: quantum est, quod desit in istis Ad plenum facinus? i. e. how little, O.: quantum inportunitatis habent, their insolence is so great, S.: meminerant quantum accepisset: in quibus quantum tu ipse speres facile perspicio, i. e. how little.—Esp., genit. of price, at what price, of what value, how dear: Emit? quanti? T.: Quantist sapere! How fine it is! T.: statuite, quanti hoc putetis, what value you attach to: quanti auctoritas eius haberetur ignorabas? how highly was esteemed: vide, quanti apud me sis, how I prize you: quanti est ista hominum gloria, how worthless: legatorum verba, quanti fecerit, pericula mea declarant, how little he cared for, S.* * *quanta, quantum ADJhow great; how much/many; of what size/amount/degree/number/worth/price -
15 querulus
querulus adj. [QVES-], full of complaints, complaining, querulous: senex, H.: dolor, O.: calamitas querula est, Cu.— Plaintive, murmuring, cooing, warbling: cicadae, V.: volucrum nidus, O.: tibia, H.* * *querula, querulum ADJcomplaining, querulous; giving forth a mournful sound -
16 repulsa
repulsa ae, f [P. of repello], a rejection, denial, refusal, repulse: ab repulsis eo magis debitum honorem repetentes, because of rejections, L.: nullam patiere repulsam, O.: Sint tua vota secura repulsae, O.: Veneris, O.: Nec hunc repulsam tua sentiret calamitas, Ph.—In soliciting office, a refusal, denial, repulse, defeat: dolor repulsae, Cs.: omnīs magistratūs sine repulsā adsequi: sine repulsā consules facti sunt: huius comitiis frater repulsam tulit, failed of his election: consulatūs: aediliciae repulsae: repulsarum ignominiam timere: turpis repulsa, H.* * *electoral defeat; rebuff -
17 rēs
rēs reī, f [RA-], a thing, object, matter, affair, business, event, fact, circumstance, occurrence, deed, condition, case: divinarum humanarumque rerum cognitio: te ut ulla res frangat?: relictis rebus suis omnibus: rem omnibus narrare: si res postulabit, the case: re bene gestā: scriptor rerum suarum, annalist: neque est ulla res, in quā, etc.: magna res principio statim belli, a great advantage, L.: Nil admirari prope res est una, quae, etc., the only thing, H.: rerum, facta est pulcherrima Roma, the most beautiful thing in the world, V.: fortissima rerum animalia, O.: dulcissime rerum, H.— A circumstance, condition: In' in malam rem, go to the bad, T.: mala res, a wretched condition, S.: res secundae, good-fortune, H.: prosperae res, N.: in secundissimis rebus: adversa belli res, L.: dubiae res, S.—In phrases with e or pro: E re natā melius fieri haud potuit, after what has happened, T.: pro re natā, according to circumstances: consilium pro tempore et pro re capere, as circumstances should require, Cs.: pro re pauca loquar, V.: ex re et ex tempore.—With an adj. in circumlocution: abhorrens ab re uxoriā<*> matrimony, T.: in arbitrio rei uxoriae, dowry: belhcam rem administrari, a battle: pecuaria res et rustica, cattle: liber de rebus rusticis, agriculture: res frumentaria, forage, Cs.: res iudiciaria, the administration of justice: res ludicra, play, H.: Veneris res, O.— A subject, story, events, facts, history: cui lecta potenter erit res, H.: agitur res in scaenis, H.: res populi R. perscribere, L.: res Persicae, history, N.— An actual thing, reality, verity, truth, fact: ipsam rem loqui, T.: nihil est aliud in re, in fact, L.: se ipsa res aperit, N.: quantum distet argumentatio tua ab re ipsā.— Abl adverb., in fact, in truth, really, actually: eos deos non re, sed opinione esse dicunt: verbo permittere, re hortari: hoc verbo ac simulatione Apronio, re verā tibi obiectum: haec ille, si verbis non audet, re quidem verā palam loquitur: venit, specie ut indutiae essent, re verā ad petendum veniam, L.— Effects, substance, property, possessions, estate: et re salvā et perditā, T.: talentūm rem decem, T.: res eos iampridem, fides nuper deficere coepit: in tenui re, in narrow circumstances, H.: quantis opibus, quibus de rebus: privatae res.— A benefit, profit, advantage, interest, weal: Quasi istic mea res minor agatur quam tua, is concerned, T.: Si in remst utrique, ut fiant, if it is a good thing for both, T.: in rem fore credens universos adpellare, useful, S.: imperat quae in rem sunt, L.: Non ex re istius, not for his good, T.: contra rem suam me venisse questus est: minime, dum ob rem, to the purpose, T.: ob rem facere, advantageously, S.: haec haud ab re duxi referre, irrelevant, L.: non ab re esse, useless, L.— A cause, reason, ground, account.—In the phrase, eā re, therefore: illud eā re a se esse concessum, quod, etc.; see also quā re, quam ob rem.— An affair, matter of business, business: multa inter se communicare et de re Gallicanā: tecum mihi res est, my business is: erat res ei cum exercitu, he had to deal: cum his mihi res sit, let me attend to, Cs.: quocum tum uno rem habebam, had relations, T.— A case in law, lawsuit, cause, suit, action: utrum rem an litem dici oporteret: quarum rerum litium causarum condixit pater patratus, L. (old form.): capere pecunias ob rem iudicandam.— An affair, battle, campaign, military operation: res gesta virtute: ut res gesta est narrabo ordine, T.: his rebus gestis, Cs.: bene rem gerere, H.: res gestae, military achievements, H.—Of the state, in the phrase, res publica (often written respublica, res p.), the common weal, a commonwealth, state, republic: dum modo calamitas a rei p. periculis seiungatur: si re p. non possis frui, stultum nolle privatā, public life: egestates tot egentissimorum hominum nec privatas posse res nec rem p. sustinere: auguratum est, rem Romanam p. summam fore: paene victā re p.: rem p. delere.—In the phrase, e re publicā, for the good of the state, for the common weal, in the public interests: senatūs consultis bene et e re p. factis: uti e re p. fideque suā videretur. — Plur: hoc loquor de tribus his generibus rerum p.: utiliores rebus suis publicis esse.—Without publica, the state, commonwealth, government: Unus homo nobis cunctando restituit rem, Enn. ap. C.: Hic (Marcellus) rem Romanam Sistet, V.: nec rem Romanam tam desidem umquam fuisse, L.: res Asiae evertere, V.: Custode rerum Caesare, H.—In the phrase, rerum potiri, to obtain the sovereignty, control the government: qui rerum potiri volunt: dum ea (civitas) rerum potita est, become supreme.—In the phrase, res novae, political change, revolution.* * *Ithing; event, business; fact; cause; propertyIIres; (20th letter of Hebrew alphabet); (transliterate as R) -
18 veniō
veniō (imperf. venībat, T.; P. praes. gen. plur. venientūm, V.), vēnī, ventus, īre [BA-], to come: imus, venimus, Videmus, T.: ut veni ad urbem, etc.: cum venerat ad se, home: Delum Athenis venimus: Italiam fato profugus, Laviniaque venit Litora, V.: novus exercitus domo accitus Etruscis venit, for the Etruscans, L.: Non nos Libycos populare penatīs Venimus, V.: in conspe<*>tum, Cs.: dum tibi litterae meae veniant, reaches you: hereditas unicuique nostrum venit, falls: Lilybaeum venitur, i. e. the parties meet at Lilybaeum: ad me ventum est, ut, etc., it has devolved upon me: (Galli) veniri ad se confestim existimantes, that they would be attacked, Cs.: ventum in insulam est: ubi eo ventum est, on arriving there, Cs. —Fig., to come: contra rem suam me nescio quando venisse questus est, appeared: contra amici summam existimationem, i. e. to strike at: si quid in mentem veniet: tempus victoriae, Cs.: non sumus omnino sine curā venientis anni, for the coming year: veniens in aevom, H.: veniens aetas, the future, O.: cum matronarum ac virginum veniebat in mentem, when I thought of.— With in (rarely ad) and acc. of a condition or relation, to come into, fall into, enter: venisse Germanis (Ambiorigem) in amicitiam, to have obtained the alliance of, Cs.: in calamitatem: in proverbi consuetudinem: ut non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, sed, etc., had fallen into contempt, Cs.: sese in eius fidem ac potestatem venire, i. e. surrender at discretion, Cs.: in sermonem venisse nemini, i. e. has talked with: veni in eum sermonem, ut dicerem, etc., happened to say: summam in spem per Helvetios regni obtinendi venire, to indulge a confident hope, Cs.: prope secessionem res venit, almost reached the point, L.: ad ultimum dimicationis rati rem venturam, L.: Cum speramus eo rem venturam, ut, etc., H.: saepe in eum locum ventum est, ut, etc., to such a point that, Cs.: ad tuam veniam condicionem, will accept: ad summum fortunae, to attain, H.—With ad, of a topic in speaking, to come to, reach, turn to: a fabulis ad facta: ad recentiores litteras.—To come, spring, arise, be produced, grow, descend: Hic segetes, illic veniunt felicius uvae, i. e. grow, V.: arbores sponte suā, V.—To come, result, occur, happen: in ceteris rebus cum venit calamitas: quod (extremum) cum venit (i. e. mors): si quando similis fortuna venisset, L.* * *venire, veni, ventus V -
19 veniō
veniō (imperf. venībat, T.; P. praes. gen. plur. venientūm, V.), vēnī, ventus, īre [BA-], to come: imus, venimus, Videmus, T.: ut veni ad urbem, etc.: cum venerat ad se, home: Delum Athenis venimus: Italiam fato profugus, Laviniaque venit Litora, V.: novus exercitus domo accitus Etruscis venit, for the Etruscans, L.: Non nos Libycos populare penatīs Venimus, V.: in conspe<*>tum, Cs.: dum tibi litterae meae veniant, reaches you: hereditas unicuique nostrum venit, falls: Lilybaeum venitur, i. e. the parties meet at Lilybaeum: ad me ventum est, ut, etc., it has devolved upon me: (Galli) veniri ad se confestim existimantes, that they would be attacked, Cs.: ventum in insulam est: ubi eo ventum est, on arriving there, Cs. —Fig., to come: contra rem suam me nescio quando venisse questus est, appeared: contra amici summam existimationem, i. e. to strike at: si quid in mentem veniet: tempus victoriae, Cs.: non sumus omnino sine curā venientis anni, for the coming year: veniens in aevom, H.: veniens aetas, the future, O.: cum matronarum ac virginum veniebat in mentem, when I thought of.— With in (rarely ad) and acc. of a condition or relation, to come into, fall into, enter: venisse Germanis (Ambiorigem) in amicitiam, to have obtained the alliance of, Cs.: in calamitatem: in proverbi consuetudinem: ut non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, sed, etc., had fallen into contempt, Cs.: sese in eius fidem ac potestatem venire, i. e. surrender at discretion, Cs.: in sermonem venisse nemini, i. e. has talked with: veni in eum sermonem, ut dicerem, etc., happened to say: summam in spem per Helvetios regni obtinendi venire, to indulge a confident hope, Cs.: prope secessionem res venit, almost reached the point, L.: ad ultimum dimicationis rati rem venturam, L.: Cum speramus eo rem venturam, ut, etc., H.: saepe in eum locum ventum est, ut, etc., to such a point that, Cs.: ad tuam veniam condicionem, will accept: ad summum fortunae, to attain, H.—With ad, of a topic in speaking, to come to, reach, turn to: a fabulis ad facta: ad recentiores litteras.—To come, spring, arise, be produced, grow, descend: Hic segetes, illic veniunt felicius uvae, i. e. grow, V.: arbores sponte suā, V.—To come, result, occur, happen: in ceteris rebus cum venit calamitas: quod (extremum) cum venit (i. e. mors): si quando similis fortuna venisset, L.* * *venire, veni, ventus V -
20 accido
1.ac-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to begin to cut or to cut into [cf.: adamo, addubito, etc.); hence, so to cut a thing that it falls, to fell, to cut (as verb. finit. very rare).I.Lit.:II.accidunt arbores, tantum ut summa species earum stantium relinquatur,
Caes. B. G. 6, 27, 4:accisa ornus ferro,
Verg. A. 2, 626; cf.:velut accisis recrescenti stirpibus,
Liv. 26, 41, 22:accisis crinibus,
cut close, Tac. G. 19: ab locustis genus omne acciditur frugum, eaten up, Arnob. 1, 3.— Poet., to use up:fames accisis coget dapibus consumere mensas,
Verg. A. 7, 125.—Fig., to impair, weaken:2. I.ita proelio uno accidit Vestinorum res, ut, etc.,
Liv. 8, 29, 12; so,post accisas a Camillo Volscorum res,
id. 6, 5, 2; cf. 6, 12, 6.—Hence, accīsus, a, um, P. a., cut off or down; impaired, ruined: accisae res (opp. integrae), troubled, disordered, or unfortunate state of things:res,
Cic. Prov. Cons. 14, 34; Liv. 3, 10, 8; 8, 11, 12 al.:copiae,
Hirt. B. G. 8, 31; Liv. 8, 11, 8:robur juventutis,
id. 7, 29 fin.:opes,
Hor. S. 2, 2, 114:accisae desolataeque gentes,
Sil. 8, 590:reliquiae (hostium),
Tac. A. 1, 61.Lit.A.In gen. constr. with ad, in, local adverbs, with dat. or absol.: utinam ne accidisset abiegna ad terram trabes, Enn. ap. Auct. Her. 2, 22 (Trag. p. 281 ed. Vahl., where it is: accĕdisset, acc. to the MSS., v. Vahl. N. v.):B.signa de caelo ad terram,
Plaut. Rud. prol. 8; so,tam crebri ad terram accidebant quam pira,
id. Poen. 2, 38: trabs in humum accidens, Varr. ap. Non. 494 fin.; so,imago aetheris ex oris in terrarum accidat oras,
Lucr. 4, 215:rosa in mensas,
Ov. F. 5, 360: quo Castalia per struices saxeas lapsu accidit, Liv. Andr. ap. Fest. p. 310 Müll. (Rib. Trag. Rel. p. 5):ut missa tela gravius acciderent,
fall upon, hit, Caes. B. G. 3, 14; so Liv. 2, 50, 7.—Esp.: a. ad genua or genibus, of a suppliant, to fall at one's knees: me orat mulier lacrimansque ad genua accidit, Enn. ap. Non. 517, 15 (Com. v. 9 ed. Vahl.); so Ter. Hec. 3, 3, 18; Suet. Caes. 20; id. Claud. 10;C.for which: genibus praetoris,
Liv. 44, 31;also: ad pedes,
Cic. Att. 1, 14, 5, and absol.: quo accĭdam? quo applicem? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 114 ed. Vahl., where it is accĕdam).—Transf., to strike the senses, to reach a thing by means of the senses; constr. with ad, the dat. or acc.: vox, sermo accidit ad aurīs (or auribus; also, aurīs alicujus), the voice, the speech falls upon or reaches the ear: nota vox ad aurīs accidit, Att. ap. Non. 39, 5:II.nova res molitur ad aurīs accidere,
Lucr. 2, 1024; and:nihil tam populare ad populi Romani aurīs accidisse,
Cic. Sest. 50, 107:auribus,
Liv. 24, 46, 5; Quint. 12, 10, 75:aurīs,
Plaut. Stich. 1, 2, 31; absol., Liv. 10, 5, 2; 27, 15, 16 sq.; Curt. 4, 4, 5 al.; cf.also: clamor accidit ad aurīs,
Liv. 26, 40, 10; and absol.:clamor accidit,
id. 4, 33, 9; 40, 32, 2;likewise: nomen famaque alicujus accidit ad aliquem,
id. 21, 10, 12; v. Fabri ad h. l.—Hence sometimes in Livy: vox or fama accidit (ad aurīs or ad aliquem), with an acc. c. inf.:ut vox etiam ad hostes accideret captum Cominium esse,
Liv. 10, 41, 7:quia repente fama accidit classem Punicam adventare,
the report came, id. 27, 29, 7; v. Weissenb. a. h. l.Fig.A.In gen., to fall out, come to pass, happen, occur; and with dat. pers., to happen to, to befall one. (The distinction between the syn. evenio, accido, and contingo is this: evenio, i. e. ex-venio, is used of either fortunate or unfortunate events: accido, of occurrences which take us by surprise; hence it is used either of an indifferent, or, which is its general use, of an unfortunate occurrence: contingo, i. e. contango, indicates that an event accords with [p. 17] one's wishes; and hence is generally used of fortunate events. As Isid. says, Differ. 1: Contingunt bona: accidunt mala: eveniunt utraque):B.res accidit,
Caes. B. G. 1, 14;Id acciderat, ut Galli consilium caperent,
ib. 3, 2:si quid adversi acciderit,
Cic. Ac. 2, 38, 121; cf. ib. 1, 26, 57:nollem accidisset tempus, in quo, etc.,
id. Fam. 3, 10:si qua calamitas accidisset,
id. Verr. 2, 3, 55: id. Rosc. Am. 34:contra opinionem accidit,
Caes. B. G. 3, 9:pejus Sequanis accidit,
ib. 1, 31:periculum accidit,
ib. 3, 3:detrimentum accidit,
ib. 7, 52. Also of fortunate occurrences:omnia tibi accidisse gratissima,
Cic. Fam. 3, 1; 11, 15:accidit satis opportune,
Caes. B. G. 4, 22; cf. Brem. Nep. Milt. 1, 1; Herz. Caes. B. G. 7, 3.—Constr. with ut (Zumpt, § 621), sometimes with quod:accidit perincommode, quod eum nusquam vidisti,
Cic. Att. 1, 17; or with inf.:nec enim acciderat mihi opus esse,
id. Fam. 6, 11. Pleonast. in narrations: accidit ut, it happened, or came to pass, that: accidit ut una nocte omnes Hermae dejicerentur, it happened that, etc., Nep. Alc. 3, 2; so Cic. Fam. 3, 8, 8; id. Att. 1, 5, 4 al.—In part.1.Si quid cui accidat, or si quid humanitus accidat, euphemist. for to die; if any thing should happen to one (for which Ennius says:2.si quid me fuerit humanitus, Ann. v. 128 ed. Vahl.): si quid pupillo accidisset,
Cic. Inv. 2, 21; Caes. B. G. 1, 18;si quid mihi humanitus accidisset,
Cic. Phil. 1, 4; Dig. 34, 4, 30 § 2 al. (cf. the Greek ei ti pathoi); so, per aposiopesin, sive—quod heu timeo, sive superstes eris, Ov. Her. 13, 164. (But Cic. Mil. 22, 58; Caes. B. G. 2, 35, and similar passages, are to be taken in the usual signif.)—To turn out (this very rare):3.timeo “incertum” hoc quorsum accidat,
Ter. And. 1, 5, 29:si secus acciderit,
Cic. Fam. 6, 21, 2. —In gram., to belong to:plurima huic (verbo) accidunt (i. e. genus, tempora),
Quint. 1, 5, 41 al.
См. также в других словарях:
Calamitas virtutis occasio. — См. Когда нет раба, и сам по дрова … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Nulla calamitas sola. — См. Беда одна не приходит … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Sua cuique calamitas tanquam ars assignatur. — См. Беды человека научают мудрости … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ignorantia judicis est calamitas innocentis — The ignorance of a judge is the misfortune of an innocent person … Ballentine's law dictionary
calamita — {{hw}}{{calamita}}{{/hw}}s. f. 1 Magnete. 2 (fig.) Persona o cosa che possiede una forte attrattiva … Enciclopedia di italiano
calamità — {{hw}}{{calamità}}{{/hw}}s. f. Sventura o disgrazia che, di solito, colpisce molte persone: la guerra è una –c; SIN. Catastrofe, disastro, sciagura … Enciclopedia di italiano
Unglück — 1. Allein vnglück vnd armut ist vor den Neidhard gut. – Gruter, III, 4; Lehmann, II, 33, 21; Simrock, 7478. 2. Alles Vnglück fahet sich in Gottes namen an (in nomine Domini). – Gruter, III, 4; Henisch, 1697, 30; Petri, II, 8; Blum, 2; Eiselein,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Kalamität — missliche Lage * * * Ka|la|mi|tät [kalami tɛ:t], die; , en: unangenehme Situation, die durch bestimmte Verhältnisse, Vorgänge, Entwicklungen entstanden ist: einen Weg aus der Kalamität suchen; das waren die täglichen Kalamitäten, mit denen sie… … Universal-Lexikon
calamitate — CALAMITÁTE, calamităţi, s.f. Nenorocire mare, dezastru care loveşte o colectivitate. ♢ Flagel. – Din fr. calamité, lat. calamitas, atis. Trimis de viorelgrosu, 30.05.2007. Sursa: DEX 98 CALAMITÁTE s. v. dezastru. Trimis de siveco, 13.09.2007.… … Dicționar Român
Liste lateinischer Phrasen/C — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
calamidad — (Del lat. calamitas, plaga.) ► sustantivo femenino 1 Infortunio o suceso desgraciado que causa pérdidas o sufrimientos a muchas personas: ■ durante la huida sufrieron continuas calamidades. SINÓNIMO catástrofe desastre 2 coloquial Persona muy… … Enciclopedia Universal