-
1 populatio
devastation, wasting / population -
2 vastatio
devastation, ravaging -
3 populātiō
populātiō ōnis, f [populor], a laying waste, ravaging, plundering, spoiling, devastation: populationem effuse facere, L.: hostem populationibus prohibere, Cs.— Plunder, booty: Veientes pleni populationum, L.* * *plundering, ravaging, spoiling; laying waste, devastation; plunder, booty -
4 vāstitās
vāstitās ātis, f [vastus], an empty place, waste, desert: in agris: iudiciorum et fori.—Desolation, devastation, ruin, destruction: totius Italiae: Italiam totam ad vastitatem vocas: vastitatem reddere, L.: fugam ac vastitatem late fecerunt, L. —Fig., of persons, a destroyer: provinciarum vastitates.* * *desolation; devastation -
5 vāstātiō
vāstātiō ōnis, f [vasto], a laying waste, desolating, ravaging, devastation: omnium: agri, L.: depopulationes, vastationes.* * *laying waste, ravaging -
6 clades
defeat, reverse; casualties, slaughter/carnage/devastation; ruins; dissolution; disaster, ruin, calamity; plague; pest, bane, scourge (cause of disaster) -
7 devastatio
-
8 populatus
devastation; laying-waste -
9 clades
clādes, is ( gen. plur. usu. cladium, Liv. 2, 63, 7; 5, 22, 8 et saep.:I. A.cladum,
Sil. 1, 41; 7, 505; 9, 353; 16, 672; Amm. 29, 1, 14; 32, 2, 1), f. [kindr. with Sanscr. klath, laedere; Gr. klaô, to break, break in pieces; cf.: per - cello, clava, gladius].In gen., destruction, devastation, injury, mischief, harm, misfortune, disaster, loss, detriment, calamity (cf.: calamitas, pernicies;B.class. and freq.): clades calamitasque, intemperies modo in nostram advenit domum,
Plaut. Capt. 4, 4, 3:haec igitur subito clades nova pestilitasque Aut in aquas cadit aut fruges persidit in ipsas,
Lucr. 6, 1125:dare late cladem magnasque ruinas,
id. 5, 347:etsi cursum ingeni tui, Bruti, premit haec inportuna clades civitatis,
Cic. Brut. 97, 332:atque haec vetusta... Luctifica clades nostro infixa est corpori,
id. Tusc. 2, 10, 25:et illam meam cladem... maximum esse rei publicae volnus judicastis,
id. Sest. 13, 31:cum tibi ad pristinas cladis accessio fuisset Aetoliae repentinus interitus,
id. Pis. 37, 91:quod si primo proelio Catilina superior discessisset, profecto magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset,
Sall. C. 39, 4:captae urbis Romanae clades,
Liv. 5, 21, 16:publica,
Tac. A. 14, 64:tum urbs tota eorum conruit et Taygeti montis magna pars... abrupta cladem eam insuper ruinā pressit,
Plin. 2, 79, 81, § 191:plus populationibus quam proeliis cladium fecit (cf. B. 1. infra),
Liv. 8, 2, 8:quidve superbia spurcitia ac petulantia? Quantas Efficiunt clades!
Lucr. 5, 48:aliam quamvis cladem inportare pericli,
id. 5, 369:agrum omni belli clade pervastat,
Liv. 22, 4, 1:colonias belli clade premi,
Curt. 9, 7, 22:colonias omni clade vastare,
id. 4, 1, 10:majestas populi Romani... vastata cladibus fuerat,
Plin. 16, 32, 57, § 132:per sex dies septemque noctes eā clade saevitum est,
of the burning of Rome, Suet. Ner. 38:quo tantae cladis pretio,
i. e. the burning of the Capitol, Tac. H. 3, 72; id. A. 13, 57:recens,
the destruction of the amphitheatre, id. A. 4, 63 sq.:Lugdunensis,
the burning of Lyons, id. ib. 16, 13 Nipp. ad loc.—With gen. obj.:si denique Italia a dilectu, urbs ab armis, sine Milonis clade numquam esset conquietura,
without ruining Milo, Cic. Mil. 25, 68: tum privatae per domos clades vulgatae sunt, the losses of particular families at Cannae, Liv. 22, 56, 4.— Poet.:cladibus, exclamat, Saturnia, pascere nostris,
Ov. M. 9, 176:Trojae renascens alite lugubri Fortuna tristi clade iterabitur,
Hor. C. 3, 3, 62.—Esp.1.In war or battle, a disaster, defeat, overthrow, discomfiture, massacre:2.ni pedites cum equitibus permixti magnam cladem in congressu facerent,
Sall. J. 59, 3:exercitatior hostis magnā clade eos castigavit,
Liv. 39, 1, 4:iret ut... subitā turbaret clade Latinos,
Verg. A. 12, 556:quodsi... supervenisset, ingens clades accipi potuit,
Curt. 4, 12, 15;so freq.: accipere cladem,
to be defeated, beaten, Liv. 3, 26, 3; 5, 11, 5; 8, 12, 17;22, 51, 11: apud Chaeroneam accepta,
Quint. 9, 2, 62:classe devictā multas ipsi lacrimas, magnam populo Romano cladem attulit,
Cic. N.D. 2, 3, 7:postquam is... contractae cladi superesset... fusa est Romana acies,
Liv. 25, 19, 16:omnibus pacis modo incurrisse agentibus magna clades inlata,
id. 29, 3, 8:non vulnus super vulnus sed multiplex clades,
id. 22, 54, 9: paene exitiabilem omnibus cladem intulit, Vell. 2, 112, 4:tantā mole cladis obrui,
Liv. 22, 54, 10:terrestri simul navalique clade obruebantur,
Curt. 4, 3, 14; Sen. Med. 207: clades illa pugnae Cannensis vastissima, Claud. Quadrig. ap. Gell. 5, 17, 5:binaque castra clade unā deleta,
Liv. 30, 6, 6:exercituum,
Tac. A. 3, 6; 3, 73; Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch:quis cladem illius noctis fando Explicet,
Verg. A. 2, 362:Germanica,
Tac. H. 4, 12:Variana,
id. A. 1, 57:Pharsaliam Philippos et Perusiam ac Mutinam, nota publicarum cladium nomina loquebantur,
id. H. 1, 50. — Poet.:ut barbarorum Claudius agmina... diruit... Primosque et extremos metendo Stravit humum, sine clade victor (i.e. of his own men),
Hor. C. 4, 14, 32.—Of the plague:3.inque ipsos saeva medentes Erumpit clades,
Ov. M. 7, 562; cf.:sue abstinent merito cladis, quā ipsos scabies quondam turpaverat, cui id animal obnoxium,
Tac. H. 5, 4 Heraeus ad loc.—Of the loss of a limb:II.Mucius, cui postea Scaevolae a clade dextrae manūs cognomen inditum,
Liv. 2, 13, 1.—Transf.A.Of persons who bring destruction, etc., a destroyer, scourge, pest:B.geminos, duo fulmina belli, Scipiadas, cladem Libyae,
Verg. A. 6, 843:haec clades,
of Heliogabalus, Lampr. Heliog. 34, 1: illa, of immodest women as a class, id. Alex. Sev. 34, 4.—Of dissolute morals, corruption:fecunda culpae saecula nuptias inquinavere... Hoc fonte derivata clades In patriam populumque fluxit,
Hor. C. 3, 6, 19. -
10 ferrum
ferrum, i, n. [cf. Sanscr. dharti, firmness; Lat. firmus], iron.I.Lit., Plin. 34, 14, 39, § 138; Lucr. 1, 571; 5, 1241; 1286; Cic. N. D. 2, 60, 151; id. Leg. 2, 18, 45; Caes. B. G. 5, 12, 5; Hor. S. 1, 4, 20 et saep.:B.mustum quod resipit ferrum,
has a taste of iron, Varr. R. R. 1, 54, 3.—Poet.1.As a fig. of hard-heartedness, unfeelingness, cruelty, etc.:2.gerere ferrum in pectore,
Ov. M. 9, 614; cf.:ferrum et scopulos gestare in corde,
id. ib. 7, 33:durior ferro,
id. ib. 14, 712; hence for the iron age, id. ib. 1, 127; 15, 260; Hor. Epod. 16, 65.—As an image of firmness, endurance, Ov. Pont. 4, 10, 3.—II.Transf., any thing made of iron, an iron implement, as a plough: glebas proscindere ferro, Lucil. ap. Non. 401, 19:solum terrae,
Lucr. 5, 1295; cf.also, campum,
Ov. M. 7, 119:ferro scindimus aequor,
Verg. G. 1, 50; a hatchet:ferro mitiget agrum,
Hor. Ep. 2, 2, 186; an axe:mordaci velut icta ferro Pinus,
id. C. 4, 6, 9; 4, 4, 60 (for which, shortly before, bipennis); cf. Lucr. 6, 168; a dart:petita ferro belua,
Hor. Epod. 5, 10; the tip of an arrow:exstabat ferrum de pectore aduncum,
Ov. M. 9, 128; the head (of a spear), Tac. G. 6; an iron stylus:dextra tenet ferrum,
id. ib. 9, 522; hair-scissors:solitus longos ferro resecare capillos,
id. ib. 11, 182; curling-irons:crines vibratos calido ferro,
Verg. A. 12, 100 et saep.—Esp. freq. a sword:Drusum ferro. Metellum veneno sustulerat,
Cic. N. D. 3, 33, 81:in aliquem cum ferro invadere,
id. Caecin. 9, 25:aut ferro aut fame interire,
Caes. B. G. 5, 30 fin.:uri virgis ferroque necari,
Hor. S. 2, 7, 58; cf.:gladiator, ferrum recipere jussus,
the stroke of the sword, Cic. Tusc. 2, 17, 41. So, ferrum et ignis, like our fire and sword, to denote devastation, utter destruction:huic urbi ferro ignique minitantur,
Cic. Phil. 11, 14, 37; cf.:hostium urbes agrique ferro atque igni vastentur,
Liv. 31, 7, 13:pontem ferro, igni, quacumque vi possent, interrumpant,
id. 2, 10, 4; 30, 6, 9; 1, 59, 1:ecce ferunt Troës ferrumque ignemque Jovemque In Danaas classes,
Ov. M. 13, 91:inque meos ferrum flammasque penates Impulit,
id. ib. 12, 551; so, conversely, igni ferroque, Cic. Phil. 13, 21, 47; Liv. 35, 21, 10; cf. Tac. A. 14, 38; Suet. Claud. 21:flamma ferroque,
Cic. Verr. 2, 4, 35, § 78; Flor. 2, 17, 15; 3, 18, 14; Sen. Const. Sap. 2, 2: ferrum, i. q. arms, for battle, war, force of arms: ferro, non auro, vitam cernamus, utrique, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 202 ed. Vahl.); cf.: quem nemo ferro potuit superare nec auro, id. ap. Cic. Rep. 3, 3 (Ann. v. 220 ed. Vahl.): adnuit, sese mecum decernere ferro, id. ap. Prisc. p. 822 P. (Ann. v. 136 ed. Vahl.):decernere ferro,
Cic. de Or. 2, 78, 317; Liv. 40, 8 fin.; Verg. A. 7, 525; 11, 218:cernere ferro,
id. ib. 12, 709:ferro regna lacessere,
with war, id. ib. 12, 186; cf.:atque omnis, Latio quae servit purpura ferro,
i. e. made subject by the force of arms, Luc. 7, 228.— Prov.: ferrum meum in igni est, i. q. mea nunc res agitur, Sen. Mort. Claud. -
11 populatio
1.pŏpŭlātĭo, ōnis, f. [populor], a laying waste, ravaging, plundering, spoiling, devastation, etc. (not in Cic.).I.Lit.:B.populationem effuse facere,
Liv. 2, 64.—In plur.:populationibus incursionibusque,
Liv. 3, 3 fin.:hostem rapinis, pabulationibus populationibusque prohibere,
Caes. B. G. 1, 15.—Transf.1. 2.A ravaging, destroying done by animals:II.a populatione murium formicarumque frumenta defendere,
Col. 2, 20; so,volucrum,
id. 3, 21.—Trop., destruction, corruption, ruin (post-Aug.):2.morum,
Plin. 9, 34, 53, § 104; of ruin through luxury, Col. 1, 5, 7.pŏpŭlātĭo, ōnis, f. [1. populus], population; concr., a people, a multitude (late Lat.):flebat populatio praesens,
Sedul. 4, 275. -
12 populatus
pŏpŭlātus, ūs, m. [populor], a laying waste, a devastating, devastation ( poet.), Luc. 2, 634:squalent populatibus agri,
Claud. in Eutr. 1, 244:coërcere populatibus,
Sid. Ep. 3, 3, p. 181, 40. -
13 Populonia
1.Pŏpŭlōnĭa, ae, f. [populor] (she who protects against devastation), a surname of Juno, Macr. S. 3, 11; Arn. 3, 118; Mart. Cap. 2, § 149; Sen. ap. Aug. Civ. Dei, 6, 10 fin.2.Pŏpŭlōnĭa, ae, f., also Pŏpŭlō-nĭum, ĭi, n., and Pŏpŭlōnĭi, ōrum, m., a town on the coast of Etruria, now the ruins of Poplonia, near Piombino. —Form Populonia, Verg. A. 10, 172; Mel. 2, 4, 9:II.Populonium,
Plin. 3, 5, 8, § 50:Populonii,
Liv. 30, 39, 2.—Hence, -
14 Populonienses
1.Pŏpŭlōnĭa, ae, f. [populor] (she who protects against devastation), a surname of Juno, Macr. S. 3, 11; Arn. 3, 118; Mart. Cap. 2, § 149; Sen. ap. Aug. Civ. Dei, 6, 10 fin.2.Pŏpŭlōnĭa, ae, f., also Pŏpŭlō-nĭum, ĭi, n., and Pŏpŭlōnĭi, ōrum, m., a town on the coast of Etruria, now the ruins of Poplonia, near Piombino. —Form Populonia, Verg. A. 10, 172; Mel. 2, 4, 9:II.Populonium,
Plin. 3, 5, 8, § 50:Populonii,
Liv. 30, 39, 2.—Hence, -
15 Populonii
1.Pŏpŭlōnĭa, ae, f. [populor] (she who protects against devastation), a surname of Juno, Macr. S. 3, 11; Arn. 3, 118; Mart. Cap. 2, § 149; Sen. ap. Aug. Civ. Dei, 6, 10 fin.2.Pŏpŭlōnĭa, ae, f., also Pŏpŭlō-nĭum, ĭi, n., and Pŏpŭlōnĭi, ōrum, m., a town on the coast of Etruria, now the ruins of Poplonia, near Piombino. —Form Populonia, Verg. A. 10, 172; Mel. 2, 4, 9:II.Populonium,
Plin. 3, 5, 8, § 50:Populonii,
Liv. 30, 39, 2.—Hence, -
16 Populonium
1.Pŏpŭlōnĭa, ae, f. [populor] (she who protects against devastation), a surname of Juno, Macr. S. 3, 11; Arn. 3, 118; Mart. Cap. 2, § 149; Sen. ap. Aug. Civ. Dei, 6, 10 fin.2.Pŏpŭlōnĭa, ae, f., also Pŏpŭlō-nĭum, ĭi, n., and Pŏpŭlōnĭi, ōrum, m., a town on the coast of Etruria, now the ruins of Poplonia, near Piombino. —Form Populonia, Verg. A. 10, 172; Mel. 2, 4, 9:II.Populonium,
Plin. 3, 5, 8, § 50:Populonii,
Liv. 30, 39, 2.—Hence, -
17 vastatio
vastātĭo, ōnis, f. [id.], a laying waste, desolating, ravaging, devastation:omnium,
Cic. Cat. 2, 8, 18:domuum,
Sall. Or. ad Caes. 1, 4:villarum,
Tac. H. 4, 34:agri,
Liv. 7, 15 11; 10, 4, 7; Quint. 8, 4, 14: Italiam a vastatione defendere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 4.— Plur:intactum vastationibus regnum,
Tac. A. 15, 27. -
18 vastitas
I.Lit.: te propter tot tantasque habemus vastitatis funerum, Att. ap. Non. 417, 12 (Trag. Rel. v. 175 Rib.):II.audistis, quae solitudo in agris esset, quae vastitas, quae fuga aratorum, quam deserta, quam inculta, quam relicta omnia,
Cic. Verr. 2, 4, 5, § 114; so (with solitudo) Tac. A. 13, 55:judiciorum et fori,
Cic. Brut. 6, [p. 1960] 21.—Transf. (acc. to vastus, II.).A.Desolation, devastation, ruin, destruction:2.cum caedem a vobis, vastitatem a templis, urbe, Italiā depellebam,
Cic. Fl. 1, 1:Italiam totam ad exitium et vastitatem vocas,
id. Cat. 1, 5, 12:vastitatem efficere,
id. Pis. 35, 85:inferre vastitatem tectis atque agris,
id. Har. Resp. 2, 3:ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret,
Sall. J. 5, 2:vastitatem reddere,
Liv. 3, 26, 2:et plus vastitatis hinc urbi secunda nostra fortuna faciet, quam adversa fecit?
id. 5, 51, 3:fugam ac vastitatem late fecerunt,
id. 8, 9, 12:protritis arboribus ac frugibus dira vastitas,
Tac. H. 2, 70.—Trop., of persons:B.et has duplices pestis sociorum, publicanorum ruinas, provinciarum vastitates,
destroyers, Cic. Prov. Cons. 6, 13.—Terrible size, hugeness, immensity, vastness (post-Aug.;2.but cf. vastus, II. B.): beluae pari vastitate,
of like vast size, Col. 3, 8, 3:roborum Hercyniae silvae,
Plin. 16, 2, 2, § 6; cf.:immensa aequorum,
id. 3, praef. 1, §1: hostis formidandae vastitatis,
Gell. 9, 13, 4:caeli,
Plin. 2, 41, 41, § 110:solis,
id. 2, 11, 8, § 49:odoris,
id. 31, 6, 32, § 60:vocis,
Col. 1, 9, 2. —Trop.:vastitas instantis laboris,
the fearful magnitude, immensity, vastness, Col. 4, 18, 2:scientiae rei rusticae,
id. 5, 1, 1.
См. также в других словарях:
dévastation — [ devastasjɔ̃ ] n. f. • XIVe, rare av. 1690; lat. devastatio ♦ Action de dévaster (⇒ destruction, pillage, ravage); son résultat (⇒ dégât, ruine). Les dévastations de la guerre. « l état de dévastation où se trouvait son manoir » (Gautier). ●… … Encyclopédie Universelle
Devastation — may refer to: Various warships: HMS Devastation, any of four ships of the British Royal Navy La Dévastation, various French warships named Dévastation. Some video games or movies based on them: Devastation (video game), a first person shooter… … Wikipedia
devastation — Devastation. s. f. v. du verbe Devaster, qui n est point en usage. Desolation, ruine entiere d un pays par la guerre. La devastation d un Royaume. la devastation d une province. la devastation de tout un pays … Dictionnaire de l'Académie française
Devastation — Dev as*ta tion, n. [Cf. F. d[ e]vastation.] 1. The act of devastating, or the state of being devastated; a laying waste. [1913 Webster] Even now the devastation is begun, And half the business of destruction done. Goldsmith. [1913 Webster] 2.… … The Collaborative International Dictionary of English
Devastation — Разработчик Digitalo Studios и ARUSH Entertainment Издатель … Википедия
devastation — DEVASTATION. s. f. Désolation, ruine d un Pays. La devastation des Provinces d Occident fut causée par l invasion des Barbares … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
devastation — mid 15c., from M.Fr. dévastation, from L.L. devastationem (nom. devastatio), from pp. stem of L. devastare lay waste completely, from de completely (see DE (Cf. de )) + vastare lay waste, from vastus empty, desolate (see WASTE … Etymology dictionary
Devastation — (lat.), Verheerung; devastieren, verwüsten. Devastationsklage, Klage, welche der Hypothekgläubiger wegen erheblicher Verschlechterungen des ihm verpfändeten Grundstücks auf Sicherheitsmaßregeln und Rückzahlung vor Verfall der Hypothek erheben… … Kleines Konversations-Lexikon
Devastation — Devastation, lat., Verwüstung; devastiren, verwüsten … Herders Conversations-Lexikon
devastation — index catastrophe, conflagration, consumption, debacle, defilement, destruction, disaster, havoc, plunder … Law dictionary
devastation — *ruin, havoc, destruction Analogous words: demolishment, razing (see corresponding verbs at DESTROY): ravaging, sacking, pillaging, despoliation (see corresponding verbs at RAVAGE) … New Dictionary of Synonyms