Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fruits

  • 1 frux

    fruits of the earth.

    Latin-English dictionary of medieval > frux

  • 2 frugi

    fruits of the earth.

    Latin-English dictionary of medieval > frugi

  • 3 lībāmen

        lībāmen inis, n    [libo], a portion offered to the gods, first-fruits, libation, O.: libamina prima, hairs offered in beginning a sacrifice, V.—Fig.: nova servatae libamina famae, i. e. the first delights, O.
    * * *
    drink-offering; first fruits

    Latin-English dictionary > lībāmen

  • 4 Conditor

    1.
    condĭtor, ōris, m. [id.], a maker, builder, framer, establisher, founder, author, compiler, etc.
    I.
    Prop. (class.; most freq. in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    (α).
    With gen.:

    Romanae arcis,

    Verg. A. 8, 313:

    oppidum magnum, cujus conditor,

    Sall. J. 89, 4:

    simulacra infantium conditorum urbis,

    i. e. Romulus and Remus, Liv. 10, 23, 12; cf.:

    casa illa conditoris nostri,

    id. 5, 53, 8; cf.

    of the founders of states,

    Ov. M. 4, 566; 14, 849; *Hor. A. P. 394; Quint. 2, 16, 9; 3, 2, 4 al.; Suet. Aug. 7; 98 Bremi al.:

    tanti regni Cyrus,

    Just. 2, 10: historiae, Ov. lb. 522; Poët. ap. Quint. 8, 3, 29:

    Romani anni,

    i. e. author of the Fasti, Ov. F. 6, 21:

    scientiae medicorum,

    Sen. Ep. 95, 20:

    pessimorum carminum,

    Curt. 8, 5, 8:

    legum atque jurium,

    Plaut. Ep. 3, 4, 86; cf.:

    legum lator conditorque Romani juris,

    Liv. 3, 58, 2:

    ejus sacri,

    id. 39, 17, 7:

    Romanae libertatis,

    id. 8, 34, 3; 1, 42, 4:

    mundi,

    Sen. Ep. 119, 15; id. Phoen. 655.—Rarely,
    (β).
    Absol.: T. Sicinium... conditorem Veios sequantur, i. e. who advises a removal to Veii, ktistên, Liv. 5, 24, 11:

    conditorum, parentum, deorum numero nobis eritis,

    id. 7, 30, 19:

    sacrificium quod Aeneae conditori faciunt,

    id. 40, 4, 9:

    humilis,

    writer, author, Tib. 4, 1, 4.—In a sarcastic pun:

    ipse conditor totius negotii Guttam aspergit huic Balbo (with allusion to the meaning of condo, to lay up fruits, cf. the foll.),

    Cic. Clu. 26, 71.—
    II.
    Condĭ-tor, nom. propr., a rural deity who presided over the laying up of fruits, acc. to Serv. ad Verg. G. 1, 21.
    2.
    condītor, ōris, m. [condio], one who prepares a thing in a savory manner, a seasoner (very rare): ciconiarum, Poët. ap. Schol. Hor. S. 2, 2, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Conditor

  • 5 conditor

    1.
    condĭtor, ōris, m. [id.], a maker, builder, framer, establisher, founder, author, compiler, etc.
    I.
    Prop. (class.; most freq. in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    (α).
    With gen.:

    Romanae arcis,

    Verg. A. 8, 313:

    oppidum magnum, cujus conditor,

    Sall. J. 89, 4:

    simulacra infantium conditorum urbis,

    i. e. Romulus and Remus, Liv. 10, 23, 12; cf.:

    casa illa conditoris nostri,

    id. 5, 53, 8; cf.

    of the founders of states,

    Ov. M. 4, 566; 14, 849; *Hor. A. P. 394; Quint. 2, 16, 9; 3, 2, 4 al.; Suet. Aug. 7; 98 Bremi al.:

    tanti regni Cyrus,

    Just. 2, 10: historiae, Ov. lb. 522; Poët. ap. Quint. 8, 3, 29:

    Romani anni,

    i. e. author of the Fasti, Ov. F. 6, 21:

    scientiae medicorum,

    Sen. Ep. 95, 20:

    pessimorum carminum,

    Curt. 8, 5, 8:

    legum atque jurium,

    Plaut. Ep. 3, 4, 86; cf.:

    legum lator conditorque Romani juris,

    Liv. 3, 58, 2:

    ejus sacri,

    id. 39, 17, 7:

    Romanae libertatis,

    id. 8, 34, 3; 1, 42, 4:

    mundi,

    Sen. Ep. 119, 15; id. Phoen. 655.—Rarely,
    (β).
    Absol.: T. Sicinium... conditorem Veios sequantur, i. e. who advises a removal to Veii, ktistên, Liv. 5, 24, 11:

    conditorum, parentum, deorum numero nobis eritis,

    id. 7, 30, 19:

    sacrificium quod Aeneae conditori faciunt,

    id. 40, 4, 9:

    humilis,

    writer, author, Tib. 4, 1, 4.—In a sarcastic pun:

    ipse conditor totius negotii Guttam aspergit huic Balbo (with allusion to the meaning of condo, to lay up fruits, cf. the foll.),

    Cic. Clu. 26, 71.—
    II.
    Condĭ-tor, nom. propr., a rural deity who presided over the laying up of fruits, acc. to Serv. ad Verg. G. 1, 21.
    2.
    condītor, ōris, m. [condio], one who prepares a thing in a savory manner, a seasoner (very rare): ciconiarum, Poët. ap. Schol. Hor. S. 2, 2, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > conditor

  • 6 frugis

    frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:

    frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,

    Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Plur.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    fruges terrae,

    id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:

    nos fruges serimus, nos arbores,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    ubertas frugum et fructuum,

    id. ib. 3, 36, 86:

    frugum fructuumque reliquorum perceptio,

    id. Off. 2, 3, 12:

    oleam frugesve ferre,

    id. Rep. 3, 9:

    neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,

    Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:

    inventis frugibus,

    Cic. Or. 9, 31:

    fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 106:

    cultus agrorum perceptioque frugum,

    id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:

    roburneae,

    Col. 9, 1, 5:

    (Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,

    Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:

    salsae fruges = mola salsa,

    the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:

    medicatae,

    magic herbs, id. ib. 6, 420.—
    (β).
    Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):

    spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,

    Ov. M. 11, 121:

    ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,

    Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    fundit frugem spici ordine structam,

    id. de Sen. 15, 51:

    quercus et ilex multa fruge pecus juvet,

    Hor. Ep. 1, 16, 10:

    sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,

    id. ib. 1, 18, 109.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):

    quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,

    Cic. Cael. 31, 76:

    illae sunt animi fruges,

    Auct. Aetn. 273:

    generare atque ad frugem aliquam perducere,

    to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:

    illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,

    id. 1, 3, 3:

    jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,

    maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:

    hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,

    Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:

    herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,

    i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—
    B.
    In partic., of moral character.
    1.
    frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;

    v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,

    Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:

    qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,

    id. Font. 13, 29; cf.:

    loquitur ut Frugi ille Piso,

    id. Fin. 2, 28, 90:

    homines plane frugi ac sobrii,

    id. Verr. 2, 3, 27, § 67:

    ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),

    Plaut. As. 5, 2, 7:

    hominis frugi et temperantis functus officium,

    Ter. Heaut. 3, 3, 19:

    parcius hic vivit: frugi dicatur,

    Hor. S. 1, 3, 49:

    Antonius frugi factus est,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    (Penelope) tam frugi tamque pudica,

    Hor. S. 2, 5, 77:

    sum bonus et frugi,

    id. Ep. 1, 16, 49:

    quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,

    id. A. P. 207:

    servus frugi atque integer,

    Cic. Clu. 16, 47:

    Davus, amicum mancipium domino et frugi,

    Hor. S. 2, 7, 3:

    liberti probi et frugi,

    Plin. Pan. 88, 2:

    quae (lena) frugi esse vult,

    useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—
    (β).
    Strengthened by the attributive bonae:

    is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:

    (Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,

    Cic. Att. 4, 8, 3.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:

    victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,

    frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:

    atrium frugi nec tamen sordidum,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    cena,

    id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:

    jentacula,

    Mart. 13, 31, 1.—
    * 2.
    Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —
    3.
    Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:

    equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,

    have reformed, Cic. Cael. 12, 28:

    multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,

    Gell. 13, 27, 2:

    quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?

    Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:

    certum'st ad frugem applicare animum,

    id. Trin. 2, 1, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > frugis

  • 7 frux

    frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:

    frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,

    Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Plur.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    fruges terrae,

    id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:

    nos fruges serimus, nos arbores,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    ubertas frugum et fructuum,

    id. ib. 3, 36, 86:

    frugum fructuumque reliquorum perceptio,

    id. Off. 2, 3, 12:

    oleam frugesve ferre,

    id. Rep. 3, 9:

    neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,

    Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:

    inventis frugibus,

    Cic. Or. 9, 31:

    fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 106:

    cultus agrorum perceptioque frugum,

    id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:

    roburneae,

    Col. 9, 1, 5:

    (Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,

    Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:

    salsae fruges = mola salsa,

    the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:

    medicatae,

    magic herbs, id. ib. 6, 420.—
    (β).
    Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):

    spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,

    Ov. M. 11, 121:

    ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,

    Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    fundit frugem spici ordine structam,

    id. de Sen. 15, 51:

    quercus et ilex multa fruge pecus juvet,

    Hor. Ep. 1, 16, 10:

    sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,

    id. ib. 1, 18, 109.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):

    quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,

    Cic. Cael. 31, 76:

    illae sunt animi fruges,

    Auct. Aetn. 273:

    generare atque ad frugem aliquam perducere,

    to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:

    illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,

    id. 1, 3, 3:

    jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,

    maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:

    hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,

    Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:

    herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,

    i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—
    B.
    In partic., of moral character.
    1.
    frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;

    v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,

    Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:

    qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,

    id. Font. 13, 29; cf.:

    loquitur ut Frugi ille Piso,

    id. Fin. 2, 28, 90:

    homines plane frugi ac sobrii,

    id. Verr. 2, 3, 27, § 67:

    ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),

    Plaut. As. 5, 2, 7:

    hominis frugi et temperantis functus officium,

    Ter. Heaut. 3, 3, 19:

    parcius hic vivit: frugi dicatur,

    Hor. S. 1, 3, 49:

    Antonius frugi factus est,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    (Penelope) tam frugi tamque pudica,

    Hor. S. 2, 5, 77:

    sum bonus et frugi,

    id. Ep. 1, 16, 49:

    quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,

    id. A. P. 207:

    servus frugi atque integer,

    Cic. Clu. 16, 47:

    Davus, amicum mancipium domino et frugi,

    Hor. S. 2, 7, 3:

    liberti probi et frugi,

    Plin. Pan. 88, 2:

    quae (lena) frugi esse vult,

    useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—
    (β).
    Strengthened by the attributive bonae:

    is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:

    (Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,

    Cic. Att. 4, 8, 3.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:

    victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,

    frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:

    atrium frugi nec tamen sordidum,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    cena,

    id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:

    jentacula,

    Mart. 13, 31, 1.—
    * 2.
    Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —
    3.
    Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:

    equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,

    have reformed, Cic. Cael. 12, 28:

    multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,

    Gell. 13, 27, 2:

    quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?

    Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:

    certum'st ad frugem applicare animum,

    id. Trin. 2, 1, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > frux

  • 8 nucleus

    nū̆clĕus ( nŭcŭlĕus), i, m. [for nuculeus, from nux], a little nut.
    I.
    Lit.
    A.
    A nut; applied also to fruits resembling a nut:

    nucleus amygdalae,

    Plin. 15, 13, 12, § 42:

    avellanae,

    id. 37, 4, 15, § 56:

    pinearum nucum,

    id. 15, 10, 9, § 35; cf.

    pineus,

    Cels. 2, 22.—Prov.: e nuce nuculeum qui esse vult, frangit nucem, he who would eat the kernel of a nut breaks the nut, i. e. he who desires an advantage should not shun the labor of earning it, Plaut. Curc. 1, 1, 55:

    nuculeum amisi, retinui pigneri putamina,

    I have lost the kernel and kept the shell, id. Capt. 3, 4, 122.—
    B.
    The hard, uneatable kernel, the stone of fruits:

    nuculei olivarum,

    Plin. 37, 11, 73, § 188:

    persicorum,

    id. 23, 7, 67, § 132:

    cerasorum,

    id. 23, 7, 72, § 141:

    lignosus nucleus,

    id. 13, 19, 34, § 112:

    acini,

    id. 23, 1, 9, § 13.—
    II.
    Transf.
    A.
    The kernel, the inner part, inside of a thing:

    nucleus gallae,

    Plin. 24, 4, 5, § 10:

    myrrhae,

    id. 12, 16, 35, § 70:

    allii,

    id. 19, 6, 34, § 111:

    conchae,

    pearls, id. 9, 35, 55, § 111.—
    B.
    The kernel, i. e. the hardest, firmest, most solid part of a thing:

    pinguitudinis (terrae),

    Plin. 17, 6, 4, § 42:

    ferri,

    id. 34, 14, 41, § 144; 36, 25, 62, § 187:

    insuper ex testā nucleus inducatur,

    Vitr. 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > nucleus

  • 9 nuculeus

    nū̆clĕus ( nŭcŭlĕus), i, m. [for nuculeus, from nux], a little nut.
    I.
    Lit.
    A.
    A nut; applied also to fruits resembling a nut:

    nucleus amygdalae,

    Plin. 15, 13, 12, § 42:

    avellanae,

    id. 37, 4, 15, § 56:

    pinearum nucum,

    id. 15, 10, 9, § 35; cf.

    pineus,

    Cels. 2, 22.—Prov.: e nuce nuculeum qui esse vult, frangit nucem, he who would eat the kernel of a nut breaks the nut, i. e. he who desires an advantage should not shun the labor of earning it, Plaut. Curc. 1, 1, 55:

    nuculeum amisi, retinui pigneri putamina,

    I have lost the kernel and kept the shell, id. Capt. 3, 4, 122.—
    B.
    The hard, uneatable kernel, the stone of fruits:

    nuculei olivarum,

    Plin. 37, 11, 73, § 188:

    persicorum,

    id. 23, 7, 67, § 132:

    cerasorum,

    id. 23, 7, 72, § 141:

    lignosus nucleus,

    id. 13, 19, 34, § 112:

    acini,

    id. 23, 1, 9, § 13.—
    II.
    Transf.
    A.
    The kernel, the inner part, inside of a thing:

    nucleus gallae,

    Plin. 24, 4, 5, § 10:

    myrrhae,

    id. 12, 16, 35, § 70:

    allii,

    id. 19, 6, 34, § 111:

    conchae,

    pearls, id. 9, 35, 55, § 111.—
    B.
    The kernel, i. e. the hardest, firmest, most solid part of a thing:

    pinguitudinis (terrae),

    Plin. 17, 6, 4, § 42:

    ferri,

    id. 34, 14, 41, § 144; 36, 25, 62, § 187:

    insuper ex testā nucleus inducatur,

    Vitr. 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > nuculeus

  • 10 pancarpius

    pancarpĭus and pancarpus, a, um, adj., = pankarpios and pankarpos, consisting or composed of all kinds of fruits.
    I.
    Lit.:

    pancarpiae dicuntur coronae ex vario genere florum factae,

    Fest. p. 220 Müll.:

    Jesum cognominant Soterem et Christum... Quam propius fuit de Atticis historiis pancarpiam vocari (alluding to the olive-branch, ornamented with all sorts of fruits, which was carried about by boys in Athens on a certain festival),

    Tert. ad Val. 12.—
    II.
    Transf., of all sorts:

    nomine pancarpi, qui in ludicris muneribus edi solet, propter omnium generum, quae inerant, bestias, exagitatis Arcam Noe,

    Aug. adv. Secund. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > pancarpius

  • 11 pancarpus

    pancarpĭus and pancarpus, a, um, adj., = pankarpios and pankarpos, consisting or composed of all kinds of fruits.
    I.
    Lit.:

    pancarpiae dicuntur coronae ex vario genere florum factae,

    Fest. p. 220 Müll.:

    Jesum cognominant Soterem et Christum... Quam propius fuit de Atticis historiis pancarpiam vocari (alluding to the olive-branch, ornamented with all sorts of fruits, which was carried about by boys in Athens on a certain festival),

    Tert. ad Val. 12.—
    II.
    Transf., of all sorts:

    nomine pancarpi, qui in ludicris muneribus edi solet, propter omnium generum, quae inerant, bestias, exagitatis Arcam Noe,

    Aug. adv. Secund. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > pancarpus

  • 12 primiciae

    prīmĭtĭae ( prīmĭcĭae), ārum, f. [primus], the first things of their kind, firstlings.
    I.
    Lit., first-fruits:

    primitias Cereri farra resecta dabant,

    Ov. F. 2, 520; id. M. 8, 274; Plin. 18, 2, 2, § 8:

    pomiferi Laribus consuevimus horti Mittere primitias,

    Calp. Ecl. 2, 64; Vulg. Exod. 22, 29.—
    B.
    Transf., of other things:

    primitiae metallorum,

    the first produce of the mine, Tac. H. 4, 53:

    vitis,

    the first shoots, Col. 4, 10, 2:

    plantae,

    id. 10, 147.—
    II.
    Trop.:

    primitiae juvenis miserae,

    his first unhappy essays, Verg. A. 11, 156:

    tori,

    the first nuptial joys, Sil. 3, 111:

    armorum,

    the first-fruits of war, Stat. Th. 11, 285:

    lacrimarum,

    id. ib. 6, 146:

    primitiae et quasi libamenta ingenuarum artium, Gell. praef.: spectaculi,

    App. M. 10, p. 253, 12:

    commeatus,

    the beginning of navigation, id. ib. 11, p. 765 Oud.:

    dormientium,

    the first to rise from the dead, Vulg. 1 Cor. 15, 20; 15, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > primiciae

  • 13 primitiae

    prīmĭtĭae ( prīmĭcĭae), ārum, f. [primus], the first things of their kind, firstlings.
    I.
    Lit., first-fruits:

    primitias Cereri farra resecta dabant,

    Ov. F. 2, 520; id. M. 8, 274; Plin. 18, 2, 2, § 8:

    pomiferi Laribus consuevimus horti Mittere primitias,

    Calp. Ecl. 2, 64; Vulg. Exod. 22, 29.—
    B.
    Transf., of other things:

    primitiae metallorum,

    the first produce of the mine, Tac. H. 4, 53:

    vitis,

    the first shoots, Col. 4, 10, 2:

    plantae,

    id. 10, 147.—
    II.
    Trop.:

    primitiae juvenis miserae,

    his first unhappy essays, Verg. A. 11, 156:

    tori,

    the first nuptial joys, Sil. 3, 111:

    armorum,

    the first-fruits of war, Stat. Th. 11, 285:

    lacrimarum,

    id. ib. 6, 146:

    primitiae et quasi libamenta ingenuarum artium, Gell. praef.: spectaculi,

    App. M. 10, p. 253, 12:

    commeatus,

    the beginning of navigation, id. ib. 11, p. 765 Oud.:

    dormientium,

    the first to rise from the dead, Vulg. 1 Cor. 15, 20; 15, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > primitiae

  • 14 adoptīvus

        adoptīvus adj.    [adopto], of adoption: sacra, obtained by adoption: nobilitas, O. — Of fruits, grafted, O.
    * * *
    adoptiva, adoptivum ADJ
    adoptive, obtained by adoption; formed by grafting

    Latin-English dictionary > adoptīvus

  • 15 autumnus

        autumnus (not auct-), ī, m    [AV-], autumn: gravis, Cs.: pomifer, H.: letifer, sickly, Iu.: per autumnos, H.: inaequales, changeable, O.
    * * *
    I
    autumna, autumnum ADJ
    of autumn, autumnal
    II
    autumn; autumn fruits, harvest

    Latin-English dictionary > autumnus

  • 16 autumnus

        autumnus adj.,    autumnal, of the autumn: frigus, O.
    * * *
    I
    autumna, autumnum ADJ
    of autumn, autumnal
    II
    autumn; autumn fruits, harvest

    Latin-English dictionary > autumnus

  • 17 Cerēs

        Cerēs eris, f    the daughter of Saturn, goddess of agriculture, V., H., O.: Deserta, secluded, V.— Meton., bread, fruit, corn, grain, food: fruges Cererem appellamus, C., T., V., H., O.
    * * *
    Ceres (goddess of grain/fruits); wheat; bread; food

    Latin-English dictionary > Cerēs

  • 18 dispēnsō

        dispēnsō āvī, ātus, āre,    to disburse, pay out: qui dispensat, the steward, Iu.: alquem eligere ad dispensandam pecuniam, as paymaster, N. — To distribute, dispense, share: oscula suprema natos per omnīs, O.: inventa iudicio: rem: dispensari laetitia inter eius (populi) animos potuit, L.: mortalia fata, O.: consilium dispensandae victoriae, i. e. the fruits of victory, L.—Fig., to manage, husband, adjust: (domesticas res): filum candelae, to trim, Iu.: (annum) intercalaribus mensibus interponendis, L.: recte, H.
    * * *
    dispensare, dispensavi, dispensatus V
    manage; dispense, distribute; pay out; arrange

    Latin-English dictionary > dispēnsō

  • 19 frūctus

        frūctus ūs (frūctī, T.), m    [1 FVG-], an enjoying, enjoyment, delight, satisfaction: voluptatum: beneficium ad animi mei fructum permagnum, mental enjoyment: pecuniae maximus: fructum oculis ex eius casu capere, feast their eyes on, N.— Proceeds, produce, product, fruit, crops: Fructum quem reddunt praedia, T.: ut cum decumo fructus arationis perceptus sit: frumenta ceterique fructūs, Ta.: consita omnia amoenis fructibus, fruits, L.: calamitas fructuum: (oves) fructum edere ex se, young.—Produce, profit, income, yield: quae nostros minuit fructūs vilitas, T.: apibus fructum restituo suum, Ph.: (pecuniae) fructibus exercitum alere, interest: fructūs pecuniae servantur, is accumulated, Cs.: fuerat ei magno fructui mare, L.: (pecunia) ex fructu metallorum, L.: totius anni: in fructu habere, to regard as useful. —Fig., fruit, consequence, effect, result, return, reward, success. vitae: fructūs ex re p. non laetos tuli: amoris et iudici: gloria est fructus virtutis: ex re decerpere fructūs, H.: Hosne mihi fructūs refers? O.
    * * *
    produce, crops; fruit; profit; enjoyment; reward

    Latin-English dictionary > frūctus

  • 20 lībāmenta

        lībāmenta ōrum, n    [libo], a portion offered to the gods, libation: sacrificiorum libamenta: praedarum, first-fruits.

    Latin-English dictionary > lībāmenta

См. также в других словарях:

  • FRUITS — Lorsque le botaniste parle de fruit, il ne songe pas seulement aux produits de consommation, souvent très appréciés. Le fruit constitue l’aboutissement de la fonction reproductrice sexuée des végétaux supérieurs; les fleurs, qui renferment les… …   Encyclopédie Universelle

  • FRUiTS — Magazine Seguidoras del Harajuku Free Style en las calles de Tokio. País …   Wikipedia Español

  • fruits — index profit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Fruits — Fruit Pour les articles homonymes, voir Fruit (homonymie). Étal de fruits sur un marché á La Boqueria, Espagne …   Wikipédia en Français

  • Fruits —     Définition de Fruits     Dans le langage juridique, les fuits naturels (toujours au pluriel) représentent la partie d une plante (récoltes, fruits des arbres fruitiers et coupe des arbres) ou d un animal (le miel des abeilles, la laine des… …   Lexique de Termes Juridiques

  • Fruits —    Magical fruits such as the apples of the Hesperides are listed under Treasures …   Who’s Who in non-classical mythology

  • Fruits Et Légumes En France — Fruits et légumes Les fruits et légume constituent une part en diminution, mais toujours importante de l alimentation humaine. La part des espèces locales tend à régresser, au profit d espèces exotiques, à plus forte empreinte écologique …   Wikipédia en Français

  • Fruits et legumes en France — Fruits et légumes Les fruits et légume constituent une part en diminution, mais toujours importante de l alimentation humaine. La part des espèces locales tend à régresser, au profit d espèces exotiques, à plus forte empreinte écologique …   Wikipédia en Français

  • Fruits et légumes en France — Fruits et légumes Les fruits et légume constituent une part en diminution, mais toujours importante de l alimentation humaine. La part des espèces locales tend à régresser, au profit d espèces exotiques, à plus forte empreinte écologique …   Wikipédia en Français

  • Fruits et légumes en france — Fruits et légumes Les fruits et légume constituent une part en diminution, mais toujours importante de l alimentation humaine. La part des espèces locales tend à régresser, au profit d espèces exotiques, à plus forte empreinte écologique …   Wikipédia en Français

  • Fruits & Veggies — More Matters is a national public health initiative from Produce for Better Health Foundation and Centers for Disease Control and Prevention (CDC) to increase the consumption of fruits and vegetables. This new campaign takes the place of the 5 A… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»