-
1 zrazić
perf,\zrazić kogoś do siebie es sich +dat mit jdm verderben, jdn gegen sich +akk einnehmen\zrazić się do kogoś von jdm enttäuscht werden\zrazić się do czegoś Gefallen an etw +dat verlierennie zrażać się niepowodzeniami sich +akk durch Misserfolge nicht entmutigen lassen -
2 zrazić
* * *pf.pf.zob. zrażać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrazić
-
3 zrazić
глаг.• обескураживать• оттолкнуть• отчуждать* * *zra|zić\zrazićżę, \zrazićżony сов. 1. do kogo оттолкнуть от кого, вооружить, восстановить против кого;\zrazićził do siebie (\zrazićził sobie) przyjaciół он оттолкнул
от себя (восстановил против себя) друзей;2. do czego отбить охоту к чему, разочаровать в чём; \zrazić kogoś do nauki отбить у кого-л. охоту к учёбе;był \zrazićżony niepowodzeniem его обескуражила неудача
+ zniechęcić, odstręczyć* * *zrażę, zrażony сов.zraził do siebie (zraził sobie) przyjaciół — он оттолкну́л от себя́ (восстанови́л про́тив себя́) друзе́й
zrazić kogoś do nauki — отби́ть у кого́-л. охо́ту к учёбе
był zrazićżony niepowodzeniem — его́ обескура́жила неуда́ча
Syn: -
4 zrazić
-
5 zrazić
1. aliénation2. aliéner3. décourager -
6 zrazić
відштовхнути; розчарувати -
7 zrazić
αποθαρρύνω -
8 zrazić się
сов. do kogo-czegoSyn: -
9 zrazić\ się
сов. do kogo-czego потерять симпатию к кому, разочароваться в ком-чём; потерять охоту к чему -
10 zrazić się
розчаруватися -
11 zrażać
impf ⇒ zrazić* * *to alienate, to antagonize* * *ipf.alienate, antagonize; zrażać kogoś do siebie antagonize sb; zrażać kogoś opryskliwością discourage sb with being surly.ipf.(= rozczarowywać się) become discouraged; ( w obliczu trudności) lose heart; zrażać się do kogoś/czegoś take a dislike to sb/sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrażać
-
12 odstręczyć
глаг.• оттолкнуть• отчуждать* * *odstręcz|yć\odstręczyćony сов. оттолкнуть; отпугнуть;\odstręczyć od siebie przyjaciół оттолкнуть от себя друзей
+ zniechęcić, zrazić, odstraszyć* * *odstręczony сов.оттолкну́ть; отпугну́тьodstręczyć od siebie przyjaciół — оттолкну́ть от себя́ друзе́й
Syn: -
13 uprzedzić
глаг.• предвосхитить• предупредить• упредить* * *uprzedz|ić\uprzedzićę, \uprzedzićony сов. 1. предупредить;\uprzedzić kogoś о czymś предупредить кого-л. о чём-л.; \uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) предупредить чью-л. просьбу (чьё-л. желание); 2. kogo do kogo-czego восстановить, (враждебно) настроить кого против кого-чего; 3. опередить+2. zniechęcić, zrazić 3. ubiec
* * *uprzedzę, uprzedzony сов.1) предупреди́тьuprzedzić kogoś o czymś — предупреди́ть кого́-л. о чём-л.
uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) — предупреди́ть чью́-л. про́сьбу (чьё-л. жела́ние)
3) опереди́тьSyn: -
14 zniechęcić
глаг.• обескураживать• обескуражить• расхотеть* * *zniechęc|ić\zniechęcićony сов. kogo 1. do czego отбить охоту у кого к чему;\zniechęcić do nauki отбить охоту к учёбе;
2. do kogo оттолкнуть от кого;\zniechęcić do siebie przyjaciół оттолкнуть от себя друзей t
+ zrazić* * *zniechęcony сов. kogo1) do czego отби́ть охо́ту у кого к чемуzniechęcić do nauki — отби́ть охо́ту к учёбе
2) do kogo оттолкну́ть от когоzniechęcić do siebie przyjaciół — оттолкну́ть от себя́ друзе́й
Syn: -
15 zra|zić
pf — zra|żać impf Ⅰ vt to alienate, to put off- swoim zachowaniem zraziła do siebie wszystkich her behaviour alienated everybody a. put everybody off- kontuzje zraziły go do uprawiania sportu his injuries put him off sportⅡ zrazić się — zrażać się to be discouraged, to be put off- nie zrażaj się pierwszym niepowodzeniem don’t lose heart the first time things go wrong- zrazić się do kogoś to take a dislike to sb- kiedyś zraził się do niego i teraz go unika he took a dislike to him at one point and now he steers clear of himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zra|zić
-
16 zniechęcać zniechę·cać
-
17 abschrecken
ab|schreckenI. vtjdn von etw \abschrecken zrażać [ perf zrazić] kogoś do czegośsich nicht \abschrecken lassen nie dawać [ perf dać] się zrazićdie Preise schreckten die Gäste ab ceny odstręczyły gości -
18 siebie
⇒ się* * *pron( siebie samego) oneself; ( siebie wzajemnie) each other, one anotherprzed siebie — right lub straight ahead
być u siebie — ( w domu) to be at home; ( w swoim pokoju) to be in one's room
powiedzieć ( perf) coś od siebie — to express one's own opinion
brać (wziąć perf) coś do siebie — to take sth personally
być pewnym siebie — to be sure of o.s.
pewny siebie — self-assured, self-confident
dochodzić (dojść perf) do siebie — to recover
* * *pron.1. (identyczność, t. siebie samego) oneself; iść przed siebie walk straight on l. ahead; spojrzeć za siebie look back; spojrzenie za siebie backward glance; pozostawić l. zostawić coś za sobą leave sth behind; czuj się jak u siebie (w domu) make yourself at home; u siebie sport ( o meczu) home; chodzą ze sobą od trzech miesięcy they've been seeing each other for the past three months; chodzić ze sobą date; (zwł. w okresie narzeczeństwa) court; zabierać kogoś/coś ze sobą take sb/sth with sb l. along; zabrała ze sobą wszystko, co tylko można sobie wyobrazić she took along everything but the kitchen sink; coś nie ma przed sobą przyszłości there's no future in l. for sth; masz przed sobą wspaniałą przyszłość you've got a great future ahead of you; chcę mieć to za sobą I want to get it over; mieć najgorsze za sobą be over the hump; mieć za sobą najtrudniejszą część czegoś break the back of sth; mieć najlepsze lata za sobą be past one's prime, be over the hill; mieć za sobą daleką drogę (bardzo się zmienić, dojrzeć itp.) t. dosł. have come a long way; nieść l. pociągać za sobą involve, imply, entail; porwać za sobą (zwł. tłum) carry; spalić za sobą mosty burn one's bridges l. boats (behind one); zamknij za sobą drzwi shut l. close the door behind l. after you; dochodzić do siebie po czymś recover from sth; brać coś do siebie ( uwagi) take sth personally; przyciągnąć kolana do siebie draw up one's knees; przytulić kogoś do siebie hug sb; zapraszać kogoś do siebie ask sb round, ask sb to come to one's place; zrazić l. zniechęcać kogoś do siebie antagonize sb, disaffect sb; wyjść z siebie blow l. pop one's cork, be beside o.s.; wykrztuś l. wyrzuć l. wyduś to z siebie! (= powiedz to) spit it out!; wylewać z siebie żale pour out one's sorrows; wypruwać z siebie żyły sweat blood, sweat one's guts out; zadowolony z siebie self-complacent, self-satisfied; zrobić z siebie durnia make an idiot l. ass of o.s.; zrobić z siebie pośmiewisko make o.s. a laughing stock; być z siebie dumnym be proud of o.s.; robić z siebie głupka play the fool; robić z siebie widowisko make an exhibition l. a spectacle of o.s.; samemu z siebie ( zrobić coś) by o.s.; samo z siebie by itself, per se; zostawiać coś po sobie leave sth as one's legacy; cel sam w sobie an end in itself; łączyć w sobie (zwł. cechy) combine; mieć w sobie to coś (trudną do zdefiniowania cechę, która dodaje atrakcyjności) have this something; mieścić w sobie contain, hold; ona ma w sobie trochę snobizmu she's somewhat of a snob; przemóc w sobie dumę swallow one's pride; rzecz sama w sobie thing-in-itself, noumenon; sprzeczność sama w sobie a contradiction in terms; zamknięty w sobie indrawn, introvert, withdrawn; zebrać się w sobie pull o.s. together, get a grip on o.s.; mieć coś przy sobie have sth on l. about sb; nie mam przy sobie pieniędzy I have no money on me; ręce przy sobie! (keep your) hands off!; sam sobie jesteś winien it is your own fault, you only have yourself to blame; sami sobie pieczemy chleb we bake our own bread; wmówić sobie, że... kid o.s. (into believing) that...2. (wzajemność, t. siebie wzajemnie) each other, one another; dzielić (pomiędzy siebie) (koszt, dochód) split; wyjaśnić sobie wszystko get l. put l. set things straight; wyjaśnijmy sobie jedną rzecz let's have l. get one thing clear; mówić sobie po imieniu be on first name terms with each other; przypadli sobie do gustu they took (a) fancy l. liking to each other; dalej od siebie farther away from each other l. one another; bliżej siebie closer to each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > siebie
-
19 uprzedzić się
сов. do kogo-czego(вражде́бно) настро́иться против кого-чего, прони́кнуться предубежде́нием к кому-чемуSyn: -
20 zniechęcić się
сов.Syn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zrazić — dk VIa, zrażę, zrazićzisz, zraź, zrazićził, zrażony zrażać ndk I, zrazićam, zrazićasz, zrazićają, zrazićaj, zrazićał, zrazićany «zniechęcić kogoś czymś, spowodować czyjąś niechęć, odrazę do siebie, do kogoś, do czegoś» Zrazić kogoś opryskliwością … Słownik języka polskiego
zrazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrażać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrażać się – zrazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić chęć, ochotę do czegoś; tracić życzliwe uczucia wobec kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażał się łatwo. Zraził się do swojego nauczyciela. Zraził się do pracy zespołowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrażać — → zrazić … Słownik języka polskiego
pozrażać — dk I, pozrażaćam, pozrażaćasz, pozrażaćają, pozrażaćaj, pozrażaćał, pozrażaćany «zrazić wiele osób, kolejno, jedną po drugiej» Pozrażał do siebie wielu swoich przyjaciół. pozrażać się «o wielu: zrazić się» Pozrażali się do jego pomysłów … Słownik języka polskiego
зразы — Заимств. в середине XIX в. из польск. яз., где zrazy «битки» мн. ч. от zraz «кусок», производного от zrazić «отрезать» … Этимологический словарь русского языка
obrzydzić — dk VIa, obrzydzićdzę, obrzydzićdzisz, obrzydź, obrzydzićdził, obrzydzićdzony obrzydzać ndk I, obrzydzićam, obrzydzićasz, obrzydzićają, obrzydzićaj, obrzydzićał, obrzydzićany «wzbudzić w kimś wstręt, odrazę do kogoś lub do czegoś; zrazić,… … Słownik języka polskiego
odstręczyć — dk VIb, odstręczyćczę, odstręczyćczysz, odstręczyćstręcz, odstręczyćczył, odstręczyćczony odstręczać ndk I, odstręczyćam, odstręczyćasz, odstręczyćają, odstręczyćaj, odstręczyćał, odstręczyćany «podziałać odpychająco; odstraszyć, zniechęcić,… … Słownik języka polskiego
poodpychać — dk I, poodpychaćam, poodpychaćasz, poodpychaćają, poodpychaćaj, poodpychaćał, poodpychaćany 1. «odepchnąć kolejno wielu ludzi, wiele rzeczy itp.» Poodpychał wszystkich w kolejce. 2. «spowodować niechęć wielu osób; zrazić czymś wiele osób,… … Słownik języka polskiego
zmierzić — [wym. zmier zić] dk VIa, zmierzićrżę, zmierzićzisz, zmierzićzmierź, zmierzićził, zmierzićrżony «wzbudzić w kimś wstręt, odrazę, obrzydzenie, niechęć; odstręczyć, zrazić» Zmierziła go przykra woń. Zmierziło mnie życie. Zmierził sobie życie w… … Słownik języka polskiego
ЗРАЗЫ. — Из польск. яз., вероятно, в XIX в. В польском слово zrazy «битки» по происхождению является мн. ч. слова zraz (ср. zrez) «кусок», производного от zrazic «сшибить, свалить, отрезать» … Этимологический словарь Ситникова
