zrażać

См. также в других словарях:

• zrażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrażaćam, zrażaća, zrażaćają, zrażaćany {{/stl 8}}– zrazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zrażę, zrażaćzi, zraź, zrażony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś zaczyna odczuwać do kogoś, do czegoś niechęć, odrazę …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrażać się – zrazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić chęć, ochotę do czegoś; tracić życzliwe uczucia wobec kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażał się łatwo. Zraził się do swojego nauczyciela. Zraził się do pracy zespołowej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrażać — → zrazić …   Słownik języka polskiego

• zrazić — dk VIa, zrażę, zrazićzisz, zraź, zrazićził, zrażony zrażać ndk I, zrazićam, zrazićasz, zrazićają, zrazićaj, zrazićał, zrazićany «zniechęcić kogoś czymś, spowodować czyjąś niechęć, odrazę do siebie, do kogoś, do czegoś» Zrazić kogoś opryskliwością …   Słownik języka polskiego

• przeciwność — ż V, DCMs. przeciwnośćści; lm MD. przeciwnośćści «niepomyślne zdarzenie, niepowodzenie, przeszkoda, trudność» Przeciwności życiowe. Przeciwności losu. Borykać się, walczyć z przeciwnościami. Zrażać się, nie zrażać się przeciwnościami …   Słownik języka polskiego

• zniechęcać — ndk I, zniechęcaćam, zniechęcaćasz, zniechęcaćają, zniechęcaćaj, zniechęcaćał, zniechęcaćany zniechęcić dk VIa, zniechęcaćcę, zniechęcaćcisz, zniechęcaćchęć, zniechęcaćcił, zniechęcaćcony «odbierać komuś chęć, zapał, ochotę do czegoś; zrażać do… …   Słownik języka polskiego

• niepowodzenie — n I; lm D. niepowodzeniedzeń «brak powodzenia, nieudane przedsięwzięcie, niepomyślny bieg spraw, obrót rzeczy; porażka, klęska» Niepowodzenia szkolne, życiowe. Doznać w czymś niepowodzenia. Nie zrażać się niepowodzeniem …   Słownik języka polskiego

• odepchnąć — dk Va, odepchnąćpchnę, odepchnąćpchniesz, odepchnąćpchnij, odepchnąćpchnął, odepchnąćpchnęła, odepchnąćpchnęli, odepchnąćpchnięty odpychać ndk I, odepchnąćam, odepchnąćasz, odepchnąćają, odepchnąćaj, odepchnąćał, odepchnąćany «odsunąć kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

• odmowa — ż IV, CMs. odmowawie; lm D. odmowamów «odrzucenie jakiejś propozycji, prośby; odpowiedź odmowna» Kategoryczna, stanowcza, zdecydowana odmowa. Odmowa zeznań. Spotkać się z odmową. Nie zrażać się odmową …   Słownik języka polskiego

• odpychać — ndk I, odpychaćam, odpychaćasz, odpychaćają, odpychaćaj, odpychaćał, odpychaćany 1. forma ndk czas. odepchnąć (p.) 2. «powodować niechęć; zrażać kogoś czymś, odstręczać od kogoś, czegoś» Odpychać swym zachowaniem. Odpychać od siebie ludzi… …   Słownik języka polskiego

• razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… …   Słownik języka polskiego