-
1 wydawać
глаг.• воздать• выдавать• выдать• выделять• выпускать• давать• дарить• дать• задавать• затратить• издавать• издать• израсходовать• использовать• испускать• испустить• источать• казать• обнародовать• оглашать• опубликовать• опубликовывать• отдавать• отдать• отправлять• отредактировать• подавать• подать• потратить• потреблять• предавать• предоставить• предоставлять• преподать• публиковать• раздавать• расходовать• редактировать• тратить• уделить• уделять* * *1) (dźwięk, zapach) издавать (звук, запах)2) wydawać (na świat) производить (на свет)3) wydawać (opublikować) издавать (публиковать)4) wydawać (plony) приносить (плоды)5) wydawać (przyjęcie) давать, устраивать6) wydawać (resztę) давать (сдачу)7) wydawać (rozkaz) издавать, отдавать (приказ)8) wydawać (wyrok) выносить (приговор)9) wydawać (zakaz) накладывать (запрет)14) wydawać, wystawiać (dokument) выдавать (документ)podawać (za kogoś, coś), przedstawiać (jako kogoś, coś) выдавать (представлять кем-то, чем-то другим)* * *wyda|wać\wydawaćje, \wydawaćwaj, \wydawaćwany несов. 1. выдавать;2. расходовать, издерживать; 3. издавать; 4. давать, устраивать; 5. выдавать, отдавать; ср. wydać* * *wydaje, wydawaj, wydawany несов.1) выдава́ть2) расхо́довать, изде́рживать3) издава́ть4) дава́ть, устра́ивать5) выдава́ть, отдава́ть; ср. wydać -
2 wydawać się
1) (wychodzić na jaw) обнаруживаться, раскрываться2) wydawać się (wychodzić za mąż) выходить замуж, брать себе3) wydawać się (zdawać się) казаться, представляться, чудитьсяsterczeć, wystawać, występować, wysuwać się выдаваться (образовать выступ)wyróżniać się выдаваться (отличаться)nadarzać się, trafiać się разг. выдаваться (случаться)* * *несов.1) каза́ться, представля́ться2) раскрыва́ться, обнару́живаться; ср. wydać się -
3 wydawać\ się
несов. 1. казаться, представляться;2. раскрываться, обнаруживаться; ср. wydać się -
4 wydawać dźwięk
выдавать звукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wydawać dźwięk
-
5 wydawać tygodnik
выдавать еженедельникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wydawać tygodnik
-
6 выдавать
-
7 выдаваться
-
8 głupstwo
сущ.• абсурд• бессмысленность• вздор• глупость• дурачество• ерунда• нелепость• несуразность• чепуха• чушь* * *głupst|wo☼ 1. глупость ž;gadać (pleść) \głupstwowa говорить глупости, молоть вздор; narobić \głupstwow наделать глупостей;
kogoś się \głupstwowa trzymają у кого-л. в голове одни глупости;palnąć (strzelić) \głupstwo ляпнуть (брякнуть) глупость; дать маху;
2. пустяк ♂;to \głupstwo это пустяк (пара пустяков);
wydawać pieniądze na \głupstwowa тратить деньги на пустяки; попусту тратить деньги+1. niedorzeczność, bzdura 2. bagatelka, drobiazg
* * *c1) глу́пость żnarobić głupstw — наде́лать глу́постей
kogoś się głupstwa trzymają — у кого́-л. в голове́ одни́ глу́пости
palnąć (strzelić) głupstwo — ля́пнуть (бря́кнуть) глу́пость; дать ма́ху
2) пустя́к mto głupstwo — э́то пустя́к (па́ра пустяко́в)
wydawać pieniądze na głupstwa — тра́тить де́ньги на пустяки́; по́пусту тра́тить де́ньги
Syn: -
9 płodzić
глаг.• плодить• плодиться• порождать• производить• рожать• рождать* * *płodz|ić\płodzićę, płódź, \płodzićony несов. 1. плодить;2. плодоносить; З. перен. ирон. кропать; марать; \płodzić wiersze кропать стихи+1. rodzić, wydawać na świat 2. owocować
* * *płodzę, płódź, płodzony несов.1) плоди́ть2) плодоноси́ть3) перен., ирон. кропа́ть; мара́тьpłodzić wiersze — кропа́ть стихи́
Syn: -
10 pomiatać
глаг.• унижать* * *pomiata|ć\pomiataćny несов. 1. kim-czym помыкать кем; пренебрегать кем-чем, ни во что не ставить кого-что; швыряться кем-чем;2. (wydawać pomiot} метать, давать приплод+1. poniewierać, maltretować
* * *pomiatany несов.1) kim-czym помыка́ть кем; пренебрега́ть кем-чем, ни во что не ста́вить кого-что; швыря́ться кем-чем2) ( wydawać pomiot) мета́ть, дава́ть припло́дSyn: -
11 poślubiać
глаг.• женить• жениться• соединять* * *poślubia|ć\poślubiaćny несов. книжн. 1. kogo венчаться с кем;2. (żenić; wydawać za mąż) венчать, сочетать браком+1. brać ślub
* * *poślubiany несов. книжн.1) kogo венча́ться с кем2) (żenić; wydawać za mąż) венча́ть, сочета́ть бра́комSyn:brać ślub 1) -
12 publikować
глаг.• выдавать• выдать• издавать• издать• напечатать• обнародовать• оглашать• опубликовать• опубликовывать• отпечатать• печатать• публиковать* * *publikowa|ć\publikowaćny несов. публиковать+drukować, wydawać
* * *publikowany несов.публикова́тьSyn: -
13 życie
сущ.• биография• бытие• действие• жизнеописание• жизнь• житие• насилие• оживление• сила• существование• энергия* * *życi|e☼ 1. жизнь ž;warunki \życiea условия жизни;
2. разг. содержание;(про)питание;wydawać pieniądze na \życie расходовать деньги на (про)пи-тание;
3. перен. темперамент ♂; энергия ž;orkiestra grała z \życieem polkę оркестр лихо играл (наяривал) польку; ● ujść z \życieem (zostać przy \życieu) остаться в живых, спастись; wejść w \życie а) юр. вступить в законную силу;
б) стать взрослым, начать самостоятельную жизнь;wprowadzić w \życie претворить в жизнь; walka na śmierć i \życie борьба не на жизнь (не на живот), а на смерть; z \życieem! живо!, пошевеливайся (пошевеливайтесь)!
* * *с1) жизнь żwarunki życia — усло́вия жи́зни
2) разг. содержа́ние; (про)пита́ниеwydawać pieniądze na życie — расхо́довать де́ньги на (про)пита́ние
3) перен. темпера́мент m; эне́ргия żorkiestra grała z życiem polkę — орке́стр ли́хо игра́л (ная́ривал) по́льку
•- zostać przy życiu
- wejść w życie
- wprowadzić w życie -
14 oddawać
глаг.• воздавать• отдавать• посвятить• посвящать• привозить• приносить• сообщать• уделять* * *1) (do eksploatacji) вводить (в эксплуатацию)2) oddawać (głos) подавать (голос)3) oddawać (pod sąd) предавать (суду)4) oddawać (odpłacać) отвечать, отплачивать5) oddawać (odtwarzać) воспроизводить6) oddawać (płyn) испускать7) oddawać (przekazywać, odstępować) выделять8) oddawać (przekazywać, powierzać) сдавать9) oddawać (przekazywać, wyrażać) передаватьtrącić, zalatywać отдавать (вонять)dawać odrzut, kopać отдавать (напр. об оружии)stawiać (przed sądem) отдавать (под суд)* * *odda|wać\oddawaćje, \oddawaćj, \oddawaćwany несов. 1. отдавать;2. отвечать тем же; отплачивать, воздавать; 3. передавать; воспроизводить; 4. выделять; испускать; ср. oddać+2. odpłacać 3. odtwarzać 4. wydzielać
* * *oddaje, oddaj, oddawany несов.1) отдава́ть2) отвеча́ть те́м же; отпла́чивать, воздава́ть3) передава́ть; воспроизводи́ть4) выделя́ть; испуска́ть; ср. oddaćSyn: -
15 odpuszczać
глаг.• извинить• отпускать• простить• прощать* * *1) (przestawać) забрасывать2) odpuszczać (przebaczać) прощать, устар. отпускатьprzechodzić (o bólu) отпускать (о боли)zapuszczać (o brodzie, włosach) отпускать (о бороде, волосах)puszczać (o mrozie) отпускать (о морозе)wydawać (o towarze) отпускать (о товаре)wypuszczać, uwalniać отпускать (освобождать)obluzowywać, obluźniać, popuszczać, rozluźniać отпускать (ослаблять)uwalniać, przest. odprawiać устар. отпускать (увольнять)* * *odpuszcza|ć\odpuszczaćny несов. отпускать, прощать (грех, вини)+darowywać, przebaczać
* * *odpuszczany несов.отпуска́ть, проща́ть (грех, вину)Syn:darowywać, przebaczać -
16 przywidywać się
-
17 sypać się
несов.1) сы́паться2) ( rzucać się tłumem) ва́лом вали́ть; высыпа́ть(ся)3) ( rozpadać się) разруша́ться, распада́ться4) разг. ( wydawać się) выдава́ть друг дру́га5) разг. ( mylić się) пу́таться, сбива́ться6) разг. ( dekonspirować się) прогова́риваться, выдава́ть себя́ с голово́й•- próchno się z kogoś sypie -
18 tracić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *tracę, traci, tracony несов.1) теря́ть ( лишаться)tracić czas — теря́ть вре́мя
tracić na wadze — теря́ть в весе́ ( вес)
tracić na sile — слабе́ть, сла́бнуть
tracić pieniądze — растра́чивать (тра́тить) де́ньги
tracić grunt pod nogami — теря́ть по́чву под нога́ми
2) ( wykonywać wyrok śmierci na kimś) казни́ть -
19 trącić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *trącę, trącony1) сов. легко́ подтолкну́ть, уда́рить; заде́тьtrącić kogoś pod łokieć — подтолкну́ть кого́-л. под ло́коть
trącić nogą krzesło — заде́ть ного́й стул
2) несов., перен. отдава́ть, припа́хивать• -
20 wynosić
глаг.• возвеличивать• восхвалять• выделывать• вытаскивать• делать• наделать• обанкротиться• оказывать• превозносить• производить• сделать• совершать• совершить• составлять* * *1) (chwalić, wywyższać) возвышать, восхвалить, превозносить2) wynosić (równać się) равняться, составлять3) wynosić (w górę) поднимать (наверх)4) wynosić (zabierać) выносить (забирать)5) wynosić (zdobywać doświadczenie) выносить (получать опыт)6) wynosić (dziecko) выносить (ребёнка)wystawiać (w przód) выносить (вперёд)wydawać (np. postanowienie, wyrok), ferować (wyrok) выносить (напр. постановление, приговор)znosić (wytrzymywać) выносить (переносить, терпеть)ukształtować, wykształtować (pomysł) перен. выносить (идею)znosić (np. ubranie) разг. выносить (износить)powynosić разг. выносить (перенести всё полностью)* * *wyno|sić%1, \wynosićszę, \wynosićszony несов. 1. выносить;2. уносить, таскать; 3. составлять; ср. wynieść;● \wynosić pod niebiosa превозносить до небес
* * *I wynoszę, wynoszony несов.1) выноси́ть2) уноси́ть, таска́ть3) составля́ть; ср. wynieść•II wynoszony сов.износи́ть (одежду и т. п.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wydawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wydawaćdaję, wydawaćdaje, wydawaćwaj {{/stl 8}}– wydać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wydawaćdam, wydawaćda, wydawaćdadzą, wydawaćdaj, wydawaćdamy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydawać — 1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H … Słownik frazeologiczny
wydawać się — I – wydać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedstawiać się w jakiś sposób inaczej niż w rzeczywistości; robić wrażenie, stwarzać pozory : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dom wydaje się mniejszy niż dawniej. Chory wydaje … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydawać — → wydać … Słownik języka polskiego
Może się wydawać — Single by Ewelina Flinta, Alicja Janosz, Szymon Wydra from the album Idol TOP 10 Released July 2002 Format CD single / 12 single … Wikipedia
przejadać — Wydawać (zaoszczędzone lub zarobione) pieniąze na życie lub przyjemności, zwłaszcza na żywność Eng. To spend money (saved or earned) on living or pleasure, especially on food … Słownik Polskiego slangu
wyrzucać w błoto — Wydawać pieniąze w głupi sposób lub na próżno Eng. To spend money foolishly or unnecessarily … Słownik Polskiego slangu
wywalać w błoto — Wydawać pieniąze w głupi sposób lub na próżno Eng. To spend money foolishly or unnecessarily … Słownik Polskiego slangu
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
beczeć — ndk VIIb, beczećczę, beczećczysz, beczećbecz, beczećczał beknąć dk Va, beczećnę, beczećniesz, beczećnij, beczećnął, beczećnęła, beczećnęli 1. «o owcy lub kozie: wydawać głos» przen. zwykle ndk a) «brzydko śpiewać» b) «o niektórych instrumentach:… … Słownik języka polskiego
chrapać — ndk IX, chrapaćpię, chrapaćpiesz, chrap, chrapaćał chrapnąć dk Va, chrapaćnę, chrapaćniesz, chrapaćnij, chrapaćnął, chrapaćnęła, chrapaćnęli, chrapaćnąwszy 1. «wydawać podczas snu świszczące, charkotliwe dźwięki (zbliżone do brzmienia głosek:… … Słownik języka polskiego
