-
1 owocować
глаг.• плодоносить* * *несов. 1. плодоносить;2. перен. приносить плоды, быть плодотворным, давать результаты* * *несов.1) плодоноси́ть2) перен. приноси́ть плоды́, быть плодотво́рным, дава́ть результа́ты -
2 plonować
несов. с.-х. плодоносить+owocować, obradzać
* * *несов. с.-х.плодоноси́тьSyn: -
3 płodzić
глаг.• плодить• плодиться• порождать• производить• рожать• рождать* * *płodz|ić\płodzićę, płódź, \płodzićony несов. 1. плодить;2. плодоносить; З. перен. ирон. кропать; марать; \płodzić wiersze кропать стихи+1. rodzić, wydawać na świat 2. owocować
* * *płodzę, płódź, płodzony несов.1) плоди́ть2) плодоноси́ть3) перен., ирон. кропа́ть; мара́тьpłodzić wiersze — кропа́ть стихи́
Syn:
См. также в других словарях:
owocować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, owocowaćcuje {{/stl 8}}– zaowocować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: wydawać owoce, rodzić owoce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Owocować w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
owocować — ndk IV, owocowaćcuje, owocowaćował «wydawać, rodzić owoce» Palma daktylowa owocuje długo. Jabłonie w tym roku słabo owocowały. przen. Wkład pracy, wysiłków owocował obficie … Słownik języka polskiego
owocowanie — n I rzecz. od owocować Odpowiednie cięcia drzew owocowych regulują owocowanie … Słownik języka polskiego
plonować — ndk IV, plonowaćnuje, plonowaćował «wydawać plon, obradzać, owocować» Ziemia obficie plonowała. Czereśnie plonują corocznie … Słownik języka polskiego
zaowocować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}owocować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
