-
1 niedorzeczność
сущ.• абсурд• абсурдность• безумие• бессмыслица• вздор• глупость• ерунда• нелепость• несуразность• помешательство• сумасшествие• чепуха• чушь* * *niedorzecznoś|ć♀ нелепость; вздор ♂;\niedorzecznośćcią jest wymagać (żądać)... нелепо требовать...;mówić \niedorzecznośćci говорить глупости, нести вздор
+ absurd, głupstwo, nonsens* * *жнеле́пость; вздор mniedorzecznością jest wymagać (żądać)… — неле́по тре́бовать…
mówić niedorzeczności — говори́ть глу́пости, нести́ вздор
Syn: -
2 bezsens
сущ.• абсурд• бессмысленность• бессмыслица• ерунда• нелепость* * *♂, Р. \bezsensu бессмыслица ž, нелепость ž, вздор+absurd, nonsens, niedorzeczność
* * *м, Р bezsensuбессмы́слица ż, неле́пость ż, вздорSyn: -
3 bzdura
сущ.• вздор• дерьмо• ерунда• нелепость• чепуха• чушь* * *♀ разг. 1. ерунда, вздор ♂, нелепость;2. глупость, пустяк ♂+1. nonsens, niedorzeczność 2. bagatela, błahostka, drobiazg
* * *ж разг.1) ерунда́, вздор m, неле́пость2) глу́пость, пустя́к mSyn: -
4 głupstwo
сущ.• абсурд• бессмысленность• вздор• глупость• дурачество• ерунда• нелепость• несуразность• чепуха• чушь* * *głupst|wo☼ 1. глупость ž;gadać (pleść) \głupstwowa говорить глупости, молоть вздор; narobić \głupstwow наделать глупостей;
kogoś się \głupstwowa trzymają у кого-л. в голове одни глупости;palnąć (strzelić) \głupstwo ляпнуть (брякнуть) глупость; дать маху;
2. пустяк ♂;to \głupstwo это пустяк (пара пустяков);
wydawać pieniądze na \głupstwowa тратить деньги на пустяки; попусту тратить деньги+1. niedorzeczność, bzdura 2. bagatelka, drobiazg
* * *c1) глу́пость żnarobić głupstw — наде́лать глу́постей
kogoś się głupstwa trzymają — у кого́-л. в голове́ одни́ глу́пости
palnąć (strzelić) głupstwo — ля́пнуть (бря́кнуть) глу́пость; дать ма́ху
2) пустя́к mto głupstwo — э́то пустя́к (па́ра пустяко́в)
wydawać pieniądze na głupstwa — тра́тить де́ньги на пустяки́; по́пусту тра́тить де́ньги
Syn: -
5 nonsens
сущ.• абсурд• бессмыслица• ерунда• нелепость* * *♂, Р. \nonsensu нонсенс, бессмыслица ž, абсурд; несуразица ž, несуразность ž pot.+niedorzeczność, absurd, głupstwo, brednia
* * *м, Р nonsensuно́нсенс, бессмы́слица ż, абсу́рд; несура́зица ż, несура́зность ż, pot.Syn:
См. также в других словарях:
niedorzeczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. niedorzecznośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} brak sensu, logiki, uzasadnienia w czymś; także: coś pozbawionego sensu, logiki itp.; absurd, nonsens, bzdura : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedorzeczność projektu, zamiaru.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedorzeczność — ż V, DCMs. niedorzecznośćści; lm MD. niedorzecznośćści «brak sensu, celowości; coś niedorzecznego, nie mającego sensu; absurd, głupstwo, nonsens» Niedorzeczność planu, pomysłu. Mówić, pleść niedorzeczności … Słownik języka polskiego
nonsens — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. nonsenssie {{/stl 8}}{{stl 7}} coś (zwykle słowa, sytuacje itp.) pozbawionego sensu, logiczności; bzdura, brednia, głupstwo, niedorzeczność, absurd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powypisywać nonsensy. Ten pomysł … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
zawracanie — 1. pot. Zawracanie głowy, gitary «bzdura, głupstwo, nonsens, niedorzeczność»: – Odmieniłeś się, Istvan. – Zawracanie głowy! – Wpadałeś na kawę, zawsze mieliśmy o czym pomówić – robiła wyrzuty. W. Żukrowski, Tablice. (...) odwoływanie się do… … Słownik frazeologiczny
absurd — m IV, D. u, Ms. absurdrdzie; lm M. y «wyrażenie sprzeczne lub nie mające sensu; niedorzeczność, nonsens» Oczywisty absurd. Mówić absurdy. Doprowadzić do absurdu. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bezsens — m IV, D. u, Ms. bezsenssie; lm M. y «brak sensu, uzasadnienia, logiczności w czymś, niedorzeczność, nonsens, absurd, bezsensowność; zwykle w lm: coś bezsensownego, brednie» Bezsens postępowania, czynu, sytuacji. Coś jest bezsensem. Mówić,… … Słownik języka polskiego
bzdura — ż IV, CMs. bzduraurze; lm D. bzduraur 1. pot. «brednia, głupstwo, nonsens, niedorzeczność» Opowiadać, pleść bzdury. Wierzyć w bzdury. 2. pot. «rzecz niepoważna, głupia; bagatela, błahostka, drobiazg» Z byle bzdury robią wielkie rzeczy … Słownik języka polskiego
farsa — ż IV, CMs. farsasie; lm D. fars «odmiana komedii, oparta na błahych konfliktach, posługująca się elementami komizmu sytuacyjnego, karykatury i groteski» Dowcipna, lekka, płaska, zabawna farsa. Francuska farsa. Grać, wystawić farsę. przen. «rzecz… … Słownik języka polskiego
głupstwo — n III, Ms. głupstwowie; lm D. głupstw 1. «coś, co nie ma sensu, głupie powiedzenie, głupi postępek; absurd, nonsens, niedorzeczność, bzdura, brednie» Gadać, pleść głupstwa. Narobić głupstw. Wybić komuś głupstwa z głowy. ◊ Palnąć głupstwo… … Słownik języka polskiego
idiotyczność — ż V, DCMs. idiotycznośćści, blm «cecha tego, co jest idiotyczne; głupota, niedorzeczność, bezsensowność, bzdurność» Idiotyczność sytuacji, tekstu … Słownik języka polskiego
