-
81 frugis
frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:I.frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,
Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).Lit.(α).Plur.:(β).terra feta frugibus et vario leguminum genere,
Cic. N. D. 2, 62, 156:fruges terrae,
id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:nos fruges serimus, nos arbores,
id. N. D. 2, 60, 152:ubertas frugum et fructuum,
id. ib. 3, 36, 86:frugum fructuumque reliquorum perceptio,
id. Off. 2, 3, 12:oleam frugesve ferre,
id. Rep. 3, 9:neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,
Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:inventis frugibus,
Cic. Or. 9, 31:fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:cultus agrorum perceptioque frugum,
id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:roburneae,
Col. 9, 1, 5:(Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,
Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:salsae fruges = mola salsa,
the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:medicatae,
magic herbs, id. ib. 6, 420.—Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):II.spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,
Ov. M. 11, 121:ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:fundit frugem spici ordine structam,
id. de Sen. 15, 51:quercus et ilex multa fruge pecus juvet,
Hor. Ep. 1, 16, 10:sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,
id. ib. 1, 18, 109.Trop.A.In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):B.quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,
Cic. Cael. 31, 76:illae sunt animi fruges,
Auct. Aetn. 273:generare atque ad frugem aliquam perducere,
to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,
id. 1, 3, 3:jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,
maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,
Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,
i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—In partic., of moral character.1.frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;(β).v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,
Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,
id. Font. 13, 29; cf.:loquitur ut Frugi ille Piso,
id. Fin. 2, 28, 90:homines plane frugi ac sobrii,
id. Verr. 2, 3, 27, § 67:ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),
Plaut. As. 5, 2, 7:hominis frugi et temperantis functus officium,
Ter. Heaut. 3, 3, 19:parcius hic vivit: frugi dicatur,
Hor. S. 1, 3, 49:Antonius frugi factus est,
Cic. Phil. 2, 28, 69:(Penelope) tam frugi tamque pudica,
Hor. S. 2, 5, 77:sum bonus et frugi,
id. Ep. 1, 16, 49:quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,
id. A. P. 207:servus frugi atque integer,
Cic. Clu. 16, 47:Davus, amicum mancipium domino et frugi,
Hor. S. 2, 7, 3:liberti probi et frugi,
Plin. Pan. 88, 2:quae (lena) frugi esse vult,
useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—Strengthened by the attributive bonae:b.is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,
Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:(Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,
Cic. Att. 4, 8, 3.—Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:* 2.victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,
frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:atrium frugi nec tamen sordidum,
Plin. Ep. 2, 17, 4:cena,
id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:jentacula,
Mart. 13, 31, 1.—Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —3.Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,
have reformed, Cic. Cael. 12, 28:multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,
Gell. 13, 27, 2:quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?
Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:certum'st ad frugem applicare animum,
id. Trin. 2, 1, 34. -
82 frux
frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:I.frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,
Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).Lit.(α).Plur.:(β).terra feta frugibus et vario leguminum genere,
Cic. N. D. 2, 62, 156:fruges terrae,
id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:nos fruges serimus, nos arbores,
id. N. D. 2, 60, 152:ubertas frugum et fructuum,
id. ib. 3, 36, 86:frugum fructuumque reliquorum perceptio,
id. Off. 2, 3, 12:oleam frugesve ferre,
id. Rep. 3, 9:neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,
Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:inventis frugibus,
Cic. Or. 9, 31:fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:cultus agrorum perceptioque frugum,
id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:roburneae,
Col. 9, 1, 5:(Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,
Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:salsae fruges = mola salsa,
the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:medicatae,
magic herbs, id. ib. 6, 420.—Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):II.spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,
Ov. M. 11, 121:ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:fundit frugem spici ordine structam,
id. de Sen. 15, 51:quercus et ilex multa fruge pecus juvet,
Hor. Ep. 1, 16, 10:sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,
id. ib. 1, 18, 109.Trop.A.In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):B.quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,
Cic. Cael. 31, 76:illae sunt animi fruges,
Auct. Aetn. 273:generare atque ad frugem aliquam perducere,
to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,
id. 1, 3, 3:jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,
maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,
Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,
i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—In partic., of moral character.1.frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;(β).v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,
Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,
id. Font. 13, 29; cf.:loquitur ut Frugi ille Piso,
id. Fin. 2, 28, 90:homines plane frugi ac sobrii,
id. Verr. 2, 3, 27, § 67:ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),
Plaut. As. 5, 2, 7:hominis frugi et temperantis functus officium,
Ter. Heaut. 3, 3, 19:parcius hic vivit: frugi dicatur,
Hor. S. 1, 3, 49:Antonius frugi factus est,
Cic. Phil. 2, 28, 69:(Penelope) tam frugi tamque pudica,
Hor. S. 2, 5, 77:sum bonus et frugi,
id. Ep. 1, 16, 49:quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,
id. A. P. 207:servus frugi atque integer,
Cic. Clu. 16, 47:Davus, amicum mancipium domino et frugi,
Hor. S. 2, 7, 3:liberti probi et frugi,
Plin. Pan. 88, 2:quae (lena) frugi esse vult,
useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—Strengthened by the attributive bonae:b.is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,
Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:(Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,
Cic. Att. 4, 8, 3.—Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:* 2.victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,
frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:atrium frugi nec tamen sordidum,
Plin. Ep. 2, 17, 4:cena,
id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:jentacula,
Mart. 13, 31, 1.—Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —3.Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,
have reformed, Cic. Cael. 12, 28:multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,
Gell. 13, 27, 2:quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?
Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:certum'st ad frugem applicare animum,
id. Trin. 2, 1, 34. -
83 futilis
futtĭlis (less correctly fūtĭlis, Curt. Gr. Etym. p. 204), e, adj. [fundo; cf. futis], that easily pours out.I.Lit., only subst.: futtĭle, is, n., a water-vessel, broad above and pointed below, used at sacrifices to Vesta and Ceres, Don. Ter. And. 3, 5, 3; Ter. Phorm. 5, 1, 19; Schol. Stat. Th. 8, 297; Schol. Hor. A. P. 231; Serv. Verg. A. 11, 339.—II.Transf., in gen., that can not contain (very rare):B.canes,
that void their excrement through fear, Phaedr. 4, 18, 33:glacies,
brittle, Verg. A. 12, 740.—Trop., untrustworthy, vain, worthless, futile (class.;1.syn.: frivolus, vanus, levis): servon fortunas meas me commisisse futtili!
Ter. And. 3, 5, 3; cf.:irrideamus haruspices: vanos, futtiles esse dicamus,
Cic. Div. 1, 19, 36; and:quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
id. Fin. 3, 11, 38:locutores (with leves et importuni),
Gell. 1, 15, 1:auctor,
Verg. A. 11, 339:competitores,
Gell. 4, 8, 4; Enn. ap. Non. 511, 6 (Trag. v. 349 Vahl.):futtiles commenticiaeque sententiae,
Cic. N. D. 1, 8, 18; cf.:dicit quaedam futtilia et frivola,
Gell. 16, 12, 1:opes ejus, quae futiles et conruptae sunt,
Sall. H. Fragm. 1, 41, 20 Dietsch:alacritas,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:laetitiae,
id. ib. 5, 6, 16:et caducum tempus,
Plin. Ep. 3, 7, 14:lingua,
Phaedr. 5, 2, 10:de causa,
Plin. 33, 2, 8, § 32:nec futilis ictus,
Sil. 15, 797.— Hence, adv., in vain, idly, uselessly (anteand post-class.).Form futtĭle: factum futtile, Enn. ap. Non. 514, 14 (Trag. v. 350 Vahl.):2.provenisti,
Plaut. Stich. 2, 2, 73 Ritschl.— -
84 futtilis
futtĭlis (less correctly fūtĭlis, Curt. Gr. Etym. p. 204), e, adj. [fundo; cf. futis], that easily pours out.I.Lit., only subst.: futtĭle, is, n., a water-vessel, broad above and pointed below, used at sacrifices to Vesta and Ceres, Don. Ter. And. 3, 5, 3; Ter. Phorm. 5, 1, 19; Schol. Stat. Th. 8, 297; Schol. Hor. A. P. 231; Serv. Verg. A. 11, 339.—II.Transf., in gen., that can not contain (very rare):B.canes,
that void their excrement through fear, Phaedr. 4, 18, 33:glacies,
brittle, Verg. A. 12, 740.—Trop., untrustworthy, vain, worthless, futile (class.;1.syn.: frivolus, vanus, levis): servon fortunas meas me commisisse futtili!
Ter. And. 3, 5, 3; cf.:irrideamus haruspices: vanos, futtiles esse dicamus,
Cic. Div. 1, 19, 36; and:quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
id. Fin. 3, 11, 38:locutores (with leves et importuni),
Gell. 1, 15, 1:auctor,
Verg. A. 11, 339:competitores,
Gell. 4, 8, 4; Enn. ap. Non. 511, 6 (Trag. v. 349 Vahl.):futtiles commenticiaeque sententiae,
Cic. N. D. 1, 8, 18; cf.:dicit quaedam futtilia et frivola,
Gell. 16, 12, 1:opes ejus, quae futiles et conruptae sunt,
Sall. H. Fragm. 1, 41, 20 Dietsch:alacritas,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:laetitiae,
id. ib. 5, 6, 16:et caducum tempus,
Plin. Ep. 3, 7, 14:lingua,
Phaedr. 5, 2, 10:de causa,
Plin. 33, 2, 8, § 32:nec futilis ictus,
Sil. 15, 797.— Hence, adv., in vain, idly, uselessly (anteand post-class.).Form futtĭle: factum futtile, Enn. ap. Non. 514, 14 (Trag. v. 350 Vahl.):2.provenisti,
Plaut. Stich. 2, 2, 73 Ritschl.— -
85 gerres
gerres, is, m., an inferior salted seafish, Plin. 32, 11, 53, § 148 Sill. (al. girres), Mart. 12, 32, 15; 3, 77, 7; cf.: gerres mainides, Gloss. Philox.—Prov.:addere garo gerrem,
i. e. to add to what is precious something worthless, Arn. 5, 188. -
86 luteus
1.lūtĕus, a, um, adj. [1. lutum], prop. of or belonging to the yellow-weed; hence, in gen., of the color of lutum.A.Golden-yellow, saffron-yellow, orange-yellow. chrysocolla, Plin. 33, 5, 27, § 91; Varr. ap Non. 549, 22:B.pallor,
Hor. Epod. 10, 16:pal la,
Tib. 1, 7, 46.— Subst.: lūtĕum, i, n, [p. 1088] yellow:color in luteum inclinatus,
towards yellow, Plin. 24, 15, 86, § 136:color in luteum languescens,
id. 27, 13, 109, § 133.— Esp., the yolk of an egg:lutea ex ovis quinque columbarum,
Plin. 30, 15, 49, § 141. —Flame-colored, of the veil of a bride (v. flammeus), Luc. 2, 361; cf. Plin. 21, 8, 22, § 46; Cat. 61, 10.—II.Rose-colored:2. I.rosa... sese pandit in calyces medio sui stantis conplexa luteos apices,
Plin. 21, 4, 10, § 14: Aurora in roseis fulgebat lutea bigis ( = crocea; cf. krokopeplos, Hom. Il. 8, 1), Verg. A. 7, 26:me Lutea mane videt pulsis Aurora tenebris,
Ov. M. 7, 703; 13, 579:Memnonis in roseis lutea mater equis,
id. F. 4, 714; Anthol. Lat. 5, 7, 1.Lit.:B.defingit Rheni luteum caput,
Hor. S. 1, 10, 37:opus,
of a swallow's nest, Ov. F. 1, 157:aedificium,
Plin. 7, 56, 57. §194: toreuma,
Mart. 4, 46, 16:homo,
i. e. Adam, Prud. Cath. 3, 41.—Transf.1.Bemired, muddy:2.gallina si sit luteis pedibus,
Plin. 30, 11, 28, § 93.—Besmeared, bedaubed:II.luteum ceromate corpus,
Mart. 11, 47, 5:Vulcanus,
Juv. 10, 132.—Trop., dirty, vile, worthless:blitea et lutea meretrix,
Plaut. Truc. 4, 4, 1:homo,
Cic. Verr. 2, 3, 14, § 35:negotium,
a sorry commodity, poor affair, id. ib. 2, 4, 14, § 32. -
87 mantisa
I.Lit., a worthless addition, makeweight: mantisa additamentum dicitur lingua Tusca, quod ponderi adicitur, sed deterius et quod sine ullo usu est. Lucilius: mantisa obsonia vincit, Paul. ex Fest. p. 132, 11 Müll.—II.Transf., gain, Petr. 65 fin. -
88 mantissa
I.Lit., a worthless addition, makeweight: mantisa additamentum dicitur lingua Tusca, quod ponderi adicitur, sed deterius et quod sine ullo usu est. Lucilius: mantisa obsonia vincit, Paul. ex Fest. p. 132, 11 Müll.—II.Transf., gain, Petr. 65 fin. -
89 mictilis
mictĭlis, e, adj. [mingo], that deserves to be defiled; hence, transf., despicable, worthless, bad (ante-class.): merx, Lucil. ap. Non. 137, 31. -
90 miser
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40). -
91 miserum
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40). -
92 nebulor
nĕbŭlor, āri, v. dep. [nebulo], to be a worthless fellow: nebulor, achrêstô, Gloss. Philox. -
93 nugalis
nūgālis, e, adj. [nugae], frivolous, trifling, worthless, empty (post-class.):theoremata,
Gell. 1, 2, 6; Mart. Cap. 1, § 2 Kopp (al. nugalas):scholica quaedam,
id. 4, 1, 1; 7, 17, 3:illa olim nugalia conscripsi,
trifles, bagatelles, Front. de Fer. Als. 3 Mai. -
94 nugo
nūgo, ōnis, m. [nugae], a buffoon, trifler, worthless fellow (Appuleian):nugo et corruptor,
App. M. 5, p. 172, 2:nugonem castigare,
id. ib. -
95 perfrivolus
per-frīvŏlus, a, um, adj., very worthless, very frivolous (post-class.), Vop. Aur. 6. -
96 plumbea
I.Lit.:1. 2. B.plumbea glans,
Lucr. 6, 306:pistillum,
Plin. 34, 18, 50, § 169:vas,
id. 33, 6, 35, § 109: ictus, blows given with a scourge to which a leaden ball is attached, Prud. steph. 10, 122.—Subst.Transf.1.Leaden, blunt, dull (class.):2.plumbeo gladio jugulatus,
Cic. Att. 1, 16, 2:o plumbeum pugionem!
id. Fin. 4, 18, 48.—Leaden, bad, vile, poor, worthless ( poet.):3.nummus,
Plaut. Cas. 2, 3, 40; id. Trin. 4, 2, 120: faber, qui cudere soles plumbeos nummos, to coin leaden money, i. e. bad jokes, id. Most. 4, 2, 11; so, plumbei, as subst. (sc. nummi), Mart. 10, 74, 4:vina,
Mart. 10, 49, 5:mala,
id. 10, 94, 4:carmina,
Aus. Ep. 6, 1.—Leaden, i. e. heavy, oppressive, burdensome ( poet.):II.nec plumbeus Auster Auctumnusque gravis,
Hor. S. 2, 6, 18.—Trop.A.Leaden, i. e. heavy, weighty (ante-class.):B.si quid peccatum est, plumbeas iras gerunt,
Plaut. Poen. 3, 6, 16.—Leaden, dull, stupid, stolid (class.):caudex, stipes, asinus, plumbeus,
Ter. Heaut. 5, 1, 4:nisi plane in physicis plumbei sumus,
Cic. Tusc. 1, 29, 71: cor, without feeling, Licin. ap. Suet. Ner. 2. -
97 plumbeum
I.Lit.:1. 2. B.plumbea glans,
Lucr. 6, 306:pistillum,
Plin. 34, 18, 50, § 169:vas,
id. 33, 6, 35, § 109: ictus, blows given with a scourge to which a leaden ball is attached, Prud. steph. 10, 122.—Subst.Transf.1.Leaden, blunt, dull (class.):2.plumbeo gladio jugulatus,
Cic. Att. 1, 16, 2:o plumbeum pugionem!
id. Fin. 4, 18, 48.—Leaden, bad, vile, poor, worthless ( poet.):3.nummus,
Plaut. Cas. 2, 3, 40; id. Trin. 4, 2, 120: faber, qui cudere soles plumbeos nummos, to coin leaden money, i. e. bad jokes, id. Most. 4, 2, 11; so, plumbei, as subst. (sc. nummi), Mart. 10, 74, 4:vina,
Mart. 10, 49, 5:mala,
id. 10, 94, 4:carmina,
Aus. Ep. 6, 1.—Leaden, i. e. heavy, oppressive, burdensome ( poet.):II.nec plumbeus Auster Auctumnusque gravis,
Hor. S. 2, 6, 18.—Trop.A.Leaden, i. e. heavy, weighty (ante-class.):B.si quid peccatum est, plumbeas iras gerunt,
Plaut. Poen. 3, 6, 16.—Leaden, dull, stupid, stolid (class.):caudex, stipes, asinus, plumbeus,
Ter. Heaut. 5, 1, 4:nisi plane in physicis plumbei sumus,
Cic. Tusc. 1, 29, 71: cor, without feeling, Licin. ap. Suet. Ner. 2. -
98 plumbeus
I.Lit.:1. 2. B.plumbea glans,
Lucr. 6, 306:pistillum,
Plin. 34, 18, 50, § 169:vas,
id. 33, 6, 35, § 109: ictus, blows given with a scourge to which a leaden ball is attached, Prud. steph. 10, 122.—Subst.Transf.1.Leaden, blunt, dull (class.):2.plumbeo gladio jugulatus,
Cic. Att. 1, 16, 2:o plumbeum pugionem!
id. Fin. 4, 18, 48.—Leaden, bad, vile, poor, worthless ( poet.):3.nummus,
Plaut. Cas. 2, 3, 40; id. Trin. 4, 2, 120: faber, qui cudere soles plumbeos nummos, to coin leaden money, i. e. bad jokes, id. Most. 4, 2, 11; so, plumbei, as subst. (sc. nummi), Mart. 10, 74, 4:vina,
Mart. 10, 49, 5:mala,
id. 10, 94, 4:carmina,
Aus. Ep. 6, 1.—Leaden, i. e. heavy, oppressive, burdensome ( poet.):II.nec plumbeus Auster Auctumnusque gravis,
Hor. S. 2, 6, 18.—Trop.A.Leaden, i. e. heavy, weighty (ante-class.):B.si quid peccatum est, plumbeas iras gerunt,
Plaut. Poen. 3, 6, 16.—Leaden, dull, stupid, stolid (class.):caudex, stipes, asinus, plumbeus,
Ter. Heaut. 5, 1, 4:nisi plane in physicis plumbei sumus,
Cic. Tusc. 1, 29, 71: cor, without feeling, Licin. ap. Suet. Ner. 2. -
99 reiculus
rēĭcŭlus ( rējĭcŭlus), a, um, adj. [reicio]; in econom. lang., that is to be rejected, refuse, useless, worthless.I.Lit.:* II.oves,
Cato, R. R. 2, 7; Varr. ap. Non. 168, 2 sq.; id. R. R. 2, 1, 24:vaccae,
id. ib. 2, 5, 17:mancipia,
Sen. Ep. 47.— -
100 rejiculus
rēĭcŭlus ( rējĭcŭlus), a, um, adj. [reicio]; in econom. lang., that is to be rejected, refuse, useless, worthless.I.Lit.:* II.oves,
Cato, R. R. 2, 7; Varr. ap. Non. 168, 2 sq.; id. R. R. 2, 1, 24:vaccae,
id. ib. 2, 5, 17:mancipia,
Sen. Ep. 47.—
См. также в других словарях:
Worthless — Worth less, a. [AS. weor[eth]le[ a]s.] Destitute of worth; having no value, virtue, excellence, dignity, or the like; undeserving; valueless; useless; vile; mean; as, a worthless garment; a worthless ship; a worthless man or woman; a worthless… … The Collaborative International Dictionary of English
worthless — worth‧less [ˈwɜːθləs ǁ ˈwɜːrθ ] adjective having no value or importance: • Inflation made the old Argentinian currency virtually worthless. • a completely worthless exercise * * * worthless UK US /ˈwɜːθləs/ adjective ► having no value: »The stock … Financial and business terms
worthless — index barren, contemptible, delinquent (guilty of a misdeed), expendable, frivolous, futile, ignoble, immaterial … Law dictionary
worthless — 1580s, from WORTH (Cf. worth) (1) + LESS (Cf. less). Related: Worthlessly; worthlessness … Etymology dictionary
worthless — [adj] of no use; without value abandoned, abject, barren, base, bogus, cheap, contemptible, counterproductive, despicable, empty, futile, good for nothing*, ignoble, inconsequential, ineffective, ineffectual, inferior, insignificant, inutile,… … New thesaurus
worthless — ► ADJECTIVE 1) having no real value or use. 2) having no good qualities. DERIVATIVES worthlessly adverb worthlessness noun … English terms dictionary
worthless — [wʉrth′lis] adj. without worth or merit; useless, valueless, etc. worthlessly adv. worthlessness n … English World dictionary
worthless — [[t]wɜ͟ː(r)θləs[/t]] 1) ADJ GRADED Something that is worthless is of no real value or use. The guarantee could be worthless if the firm goes out of business... Training is worthless unless there is proof that it works. ...a worthless piece of old … English dictionary
worthless — worth|less [ˈwə:θləs US ˈwə:rθ ] adj 1.) something that is worthless has no value, importance, or use ≠ ↑valuable ▪ The house was full of worthless junk. ▪ The information was worthless to me. 2.) a worthless person has no good qualities or… … Dictionary of contemporary English
worthless — adj. VERBS ▪ be, feel, prove, seem ▪ become ▪ make sth, render sth ▪ These contradictions made his evidence … Collocations dictionary
worthless — Destitute of worth, of no value or use. Spring City Foundry Co. v. Commissioner of Internal Revenue, 292 U.S. 182, 54 S.Ct. 644, 78 L.Ed. 1200 @ worthless check A check drawn on a bank account which is no longer open or on an account with funds… … Black's law dictionary