wiedzę

См. также в других словарях:

• wiedza — ż II, DCMs. wiedzadzy, blm 1. «ogół wiadomości zdobytych dzięki uczeniu się; zasób wiadomości z jakiejś dziedziny, gałąź nauki» Rozległa, rzetelna, gruntowna, powierzchowna wiedza. Wiedza fachowa, zawodowa, życiowa. Wiedza encyklopedyczna. Wiedza …   Słownik języka polskiego

• przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… …   Słownik języka polskiego

• kształcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kształcićcę, kształcićci, kształć, kształcićcony {{/stl 8}}– wykształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekazywać komuś wiedzę, umiejętności,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiedza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogół wiadomości, umiejętności w jakiejś dziedzinie zdobytych dzięki uczeniu się, doświadczeniu życiowemu itp.; erudycja : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

• obcy — Coś jest komuś obce «coś wykracza poza czyjeś doświadczenia, wiedzę lub zainteresowania»: Nie znała dobrze angielskiego, obce jej były zasady funkcjonowania amerykańskiego biznesu. TSt 9/1996. Wycierać obce kąty zob. wytrzeć 1 …   Słownik frazeologiczny

• okno — 1. Okno na świat «to, co umożliwia kontakt ze światem, poszerza czyjąś wiedzę o świecie, dostarcza informacji»: W okresie międzywojennym, kiedy mieliśmy tylko niewielki pas wybrzeża z Gdynią, mówiono, że jest to polskie „okno na świat”. Jestem… …   Słownik frazeologiczny

• wierzyć — 1. Nie (chcieć) wierzyć, nie dowierzać (swoim, własnym) oczom, uszom «bardzo się czemuś dziwić, nie móc uwierzyć w to, co się widzi, słyszy»: Minęli go tak blisko, że wyciągnął rękę i dotknął zabłoconych blach wozu, jakby oczom nie wierzył. W.… …   Słownik frazeologiczny

• znać — 1. Dać o sobie znać a) «ujawnić się, zwrócić na siebie uwagę, czasami w przykry dla otoczenia sposób; o zjawisku, tendencji itp.: uzewnętrznić się»: Po kampanii prasowej, jaka się wówczas rozpętała w mediach, gwałciciel przycichł. Dał znowu o… …   Słownik frazeologiczny

• angelologia — ż I, DCMs. angelologiagii, blm 1. «dział teologii obejmujący wiedzę o aniołach; w religioznawstwie: dział demonologii dotyczący duchów dobrych» 2. iron. żart. «pogrążanie się w marzeniach; nierealność, nierzeczywistość» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• antyempiryzm — m IV, D. u, Ms. antyempiryzmzmie, blm filoz. «pogląd przeciwstawiający się empiryzmowi, głoszący, że źródłem poznania jest rozum, a nie doświadczenie zmysłowe, a także że wiedzę należy uzasadniać, nie powołując się na doświadczenie» …   Słownik języka polskiego