-
61 Порывистый
- rapax (ventus; fluvius); trux (ventus); vehemens; procellosus; -
62 Сильный
- validus (homo); valens (homo; bos; medicamentum; remedium); fortis; improbus (imber); pollens (alicujus rei; aliqua re; aliquid); strenuus (remedium); robustus (corpus; vox; animus); vehemens (telum; imber; ventus; dolor; vis calorum; clamor; argumentum); vegetus; vigoratus (juvenis); viridis (leo); virilis; vividus; firmus; ingens; intentus; robustus; percussibilis (odor); altus (dolor; pavor; lux); adultus (pestis); animosus (ventus); opulentus;• сильное желание - cupiditas fortis;
• при сильном увеличении - sub lente valida (validiore);
• сильное лекарственное средство - medicamentum forte;
• сильный яд - venenum forte;
• сильные ветры - venti vehementes;
• быть сильным - valere (dextrae ad caedendum valent; imbecillitate aliorum valere);
-
63 aer
āēr, āĕris, m. (in Enn. once fem., Gell. 13, 20, 14, as also aêr in Gr., in the earliest per, was fem., Gr. gen. aëros, Stat. Th. 2, 693; Gr. acc. aëra, Cic., Sen., Plin.;II.pure Lat. form, āĕrem,
Varr. L. L. 5, 10, 65; Cato ap. Serv ad Verg. A. 10, 184; Plin. 18, 1, 1, § 3; plur nom. and acc. āĕres, Vitr. 11; later āĕra, Ven. Fort. Carm 9, 1, 141, dat. āĕribus, Lucr. 4, 289; 5, 643), = aêr, the air, properly the lower atmosphere (in distinction from aether, the upper pure air):istic est is Juppiter quem dico, quem Graeci vocant Aërem, qui ventus est et nubes, imber postea, Atque ex imbre frigus, ventus post fit, aër denuo, Enn. ap. Varr L. L. 5, § 65 Müll. (Epicharm. v. 9 Vahl.,: terra circumfusa undique est hac animall spirabilique naturā, cui nomen est aër, Graecum illud quidem, sed perceptum jam tamen usu a nostris, tritum est enim pro Latino,
Cic. N. D. 2, 36, 91:itaque aër et ignis et aqua et terra primae sunt,
id. Ac. 1, 7, 26:Anaximenes aëra Deum statuit,
id. N. D. 1, 10:aërem in perniciem vertere,
Plin. 18, 1, 1, § 3 al. —Also in plur.: aëribus binis, Lucr 4, 291: aëres locorum salubres aut pestilentes, Vitr 1, 1 fin. —Transf.A.Poet.: aër summus arboris, the airy summit, for the highest point, Verg. G. 2, 123; cf. Juv. 6, 99.—B.Also poet. for a cloud, vapor, mist:C.Venus obscuro gradientes aëre sepsit,
Verg. A. 1, 411: aëre septus, Val Fl. 5,401—With limiting adj. = the weather:1.crassus,
Cic. Ac. 2, 25, 81. fusus et extenuatus, id. N. D. 2, 39 purus et tenuis, id. ib. 2, 16 temperatus, id. Div 2, 42 -
64 aeris
āēr, āĕris, m. (in Enn. once fem., Gell. 13, 20, 14, as also aêr in Gr., in the earliest per, was fem., Gr. gen. aëros, Stat. Th. 2, 693; Gr. acc. aëra, Cic., Sen., Plin.;II.pure Lat. form, āĕrem,
Varr. L. L. 5, 10, 65; Cato ap. Serv ad Verg. A. 10, 184; Plin. 18, 1, 1, § 3; plur nom. and acc. āĕres, Vitr. 11; later āĕra, Ven. Fort. Carm 9, 1, 141, dat. āĕribus, Lucr. 4, 289; 5, 643), = aêr, the air, properly the lower atmosphere (in distinction from aether, the upper pure air):istic est is Juppiter quem dico, quem Graeci vocant Aërem, qui ventus est et nubes, imber postea, Atque ex imbre frigus, ventus post fit, aër denuo, Enn. ap. Varr L. L. 5, § 65 Müll. (Epicharm. v. 9 Vahl.,: terra circumfusa undique est hac animall spirabilique naturā, cui nomen est aër, Graecum illud quidem, sed perceptum jam tamen usu a nostris, tritum est enim pro Latino,
Cic. N. D. 2, 36, 91:itaque aër et ignis et aqua et terra primae sunt,
id. Ac. 1, 7, 26:Anaximenes aëra Deum statuit,
id. N. D. 1, 10:aërem in perniciem vertere,
Plin. 18, 1, 1, § 3 al. —Also in plur.: aëribus binis, Lucr 4, 291: aëres locorum salubres aut pestilentes, Vitr 1, 1 fin. —Transf.A.Poet.: aër summus arboris, the airy summit, for the highest point, Verg. G. 2, 123; cf. Juv. 6, 99.—B.Also poet. for a cloud, vapor, mist:C.Venus obscuro gradientes aëre sepsit,
Verg. A. 1, 411: aëre septus, Val Fl. 5,401—With limiting adj. = the weather:1.crassus,
Cic. Ac. 2, 25, 81. fusus et extenuatus, id. N. D. 2, 39 purus et tenuis, id. ib. 2, 16 temperatus, id. Div 2, 42 -
65 aura
aura, ae ( gen. sing. aurāï, Verg. A. 6, 747; v. Neue, Formenl. I. p. 11; also, auras, like familias, custodias, terras, etc.; Servius gives this in Verg. A. 11, 801; still all the MSS. give aurae, and so Rib.), f., = aura [AÔ, auô, to blow].I.The air, as in gentle motion, a gentle breeze, a breath of air (syn.:II.aër, ventus, spiritus): agitatus aër auram facit,
Isid. Orig. 13, 11, 17: semper aër spiritu aliquo movetur;frequentius tamen auras quam ventos habet,
Plin. Ep. 5, 6, 5:flatus, qui non aura, non procella, sed venti sunt,
Plin. 2, 45, 45, § 116:et me... nunc omnes terrent aurae,
now every breeze terrifies me, Verg. A. 2, 728:Concutiat tenerum quaelibet aura,
Ov. A. A. 2, 650.— Hence,Transf.A.In gen., a breeze, a wind (even when violent):B.Et reserata viget genitabilis aura Favoni,
Lucr. 1, 11; cf.: Aura parit flores tepidi fecunda Favoni. Cat. 64, 282:omnes, Aspice, ventosi ceciderunt murmuris aurae,
Verg. E. 9, 58:aurae Vela vocant,
id. A. 3, 356:aura post meridiem,
Vulg. Gen. 3, 8:aura tenuis,
ib. 3 Reg. 19, 12:lenis, ib. Job, 4, 16: petulans,
Lucr. 6, 111:ignarae,
brutish, Cat. 64, 164, ubi v. Ellis:rapida,
Ov. M. 3, 209:stridens,
Val. Fl. 2, 586:violentior,
Stat. Th. 6, 157:aurae flatus,
Vulg. Act. 27, 40:omnes eos tollet aura,
ib. Isa. 57, 13 et saep.—Also breath:flammas exsuscitat aura,
Ov. F. 5, 507.—Trop.: dum flavit velis aura secunda meis, while a favorable breeze breathed on my sails, i. e. so long as I was in prosperity, Ov. P. 2, 3, 26:C.totam opinionem parva non numquam commutat aura rumoris,
Cic. Mur. 17:tenuis famae aura,
Verg. A. 7, 646:quem neque periculi tempestas neque honoris aura potuit umquam de suo cursu aut spe aut metu demovere,
Cic. Sest. 47 fin.:levi aurā spei objectā,
Liv. 42, 39, 1:sperat sibi auram posse aliquam adflari in hoc crimine voluntatis defensionisque eorum, quibus, etc.,
token of favor, Cic. Verr. 2, 1, 13:nescius aurae (sc. amoris) Fallacis,
Hor. C. 1, 5, 11:incerta Cupidinis aura,
Ov. Am. 2, 9, 33.—Hence freq. aura popularis, the popular breeze, popular favor, Cic. Har. Resp. 20 fin.; Liv. 3, 33, 7; 30, 45, 6 al.; Hor. C. 3, 2, 20; Quint. 11, 1, 45 (cf.:ventus popularis,
Cic. Clu. 47, 130); so,aura favoris popularis,
Liv. 22, 26, 4.—Also in plur.:nimium gaudens popularibus auris,
Verg. A. 6, 816; and absol.:adliciendo ad se plebem jam aurā non consilio ferri,
Liv. 6, 11, 7.—1.. The air (mostly poet. and plur.):2.cum Nubila portabunt venti transversa per auras,
Lucr. 6, 190:Tenvis enim quaedam moribundos deserit aura,
id. 3, 232:Aurarumque leves animae calidique vapores,
id. 5, 236:(anima) discedit in auras,
id. 3, 400; 6, 1129 et saep.—Hence, aurae aëris or aëriae aurae freq. in Lucr.: (res) Aëris in teneras possint proferrier auras, 1, 207; 1, 783; 1, 801; 1, 803; 1, 1087; 2, 203; 3, 456; 3, 570; 3, 591;4, 693: liquidissimus aether Atque levissimus aërias super influit auras,
id. 5, 501; 1, 771; 4, 933:Nulla nec aërias volucris perlabitur auras,
Tib. 4, 1, 127:Qui tamen aërias telum contorsit in auras,
Verg. A. 5, 520.—Esp., the vital air:3.Vivit et aetherias vitalīs suscipit auras,
breathes a breath of ethereal air, Lucr. 3, 405;imitated by Verg.: haud invisus caelestibus auras Vitales carpis, A. 1, 387: vesci vitalibus auris, i. e. vivere,
Lucr. 5, 857; imitated by Verg., A. 1, 546, and 3, 339; so,haurire auram communem,
Quint. 6, prooem. §12: captare naribus auras,
to snuff the air, Verg. G. 1, 376.— Trop.: libertatis auram captare, to catch at the air of freedom, i. e. to seize upon any hope of liberty, Liv 3, 37, 1.—Meton.a.The upper air, Heaven, on high:b.assurgere in auras,
Verg. G. 3, 109; so id. A. 4, 176:dum se laetus ad auras Palmes agit,
id. G. 2, 363:ad auras Aetherias tendit,
id. ib. 2, 291; so id. A. 4, 445: stat ferrea turris ad auras, poet. for ad alta, rises high, id. ib. 6, 554: Sorbet in abruptum fluctus, rursusque sub auras Erigit alternos, id. ib. 3, 422; 7, 466; 2, 759; 5, 427 al.; cf. Wagner, Quaest. Verg. X. 1.—In opp. to the lower world, the upper world (cf. aether, I. B. 3.):D.Eurydice superas veniebat ad auras,
Verg. G. 4, 486; so id. A. 6, 128:Ortygiam, quae me superas eduxit prima sub auras,
Ov. M. 5, 641; 10, 11 (cf. Verg. A. 6, 481: ad superos);so of childbirth: pondus in auras expulit,
Ov. M. 9, 704.—In gen. for publicity, daylight:ferre sub auras,
i. e. to make known, Verg. A. 2, 158:reddere ad auras,
to restore, id. ib. 2, 259: fugere auras, to seclude or hide one ' s self, id. ib. 4, 388.—Transf. to other atmospheric objects which exert an influence on bodies, as light, heat, sound, vapor, etc.1.A bright light, a gleam, glittering (cf. phaeos aütmê, Callim. Hymn. Dian. 117):2.discolor unde auri per ramos aura refulsit,
Verg. A. 6, 204 (splendor auri, Serv.).—The warmth of sunlight: solis calidior visa est aura, Varr. ap. Non. p. 275, 25.—3.Sound, tone, voice, echo:4.Si modo damnatum revocaverit aura puellae,
Prop. 3, 23, 15:at illi Nomen ab extremis fontibus aura refert,
id. 1, 20, 50.—Vapor, mist, odor, exhalation:inolentis olivi Naturam, nullam quae mittat naribus auram,
Lucr. 2, 851:at illi Dulcis compositis spiravit crinibus aura,
a sweet odor exhaled, Verg. G. 4, 417; so Mart. 3, 65; Val. Fl. 5, 589; cf. Heins. ad Ov. M. 15, 394:si tantum notas odor attulit auras,
Verg. G. 3, 251:pingues ab ovilibus aurae,
Stat. Th. 10, 46. -
66 commisceo
com-miscĕo ( con-m-), miscui, mixtum, or mistum, 2, v. a., to mix or mingle together, to intermingle (class.).I. A.With cum and abl.:B.postea amurcam cum aquā commisceto aequas partis,
Cato, R. R. 93; 103; 109:ventus... se cum eo commiscuit igni,
Lucr. 6, 276:ignem illum sempiternum (Vestae) cum totius urbis incendio,
Cic. Dom. 57, 144:servos cum ingenuis,
Suet. Aug. 25.—With abl.:C.canes capro commixta,
Plaut. Most. 1, 1, 40:commixta. vis venti calore, Lucr 6, 322: liquidum corpus turbantibus aëris auris,
id. 5, 502:frusta cruento commixta mero,
Verg. A. 3, 633:commixtis igne tenebris,
id. ib. 8, 255:aether... magno commixtus corpore,
id. G. 2, 327:Chio nota si commixta Falerni est,
Hor. S. 1, 10, 24:commixtae salivae melle,
Suet. Vit. 2:reliquias Phyllidis cineribus Juliae,
id. Dom. 17:crocum aquā pluviali,
Scrib. Comp. 265.—With in or inter:D.inter se omnia pariter,
Cato, R. R. 96, 1:necesse est ventus et aër Et calor inter se vigeant commixta per artus,
Lucr. 3, 283:fumus in auras Commixtus tenuis,
Verg. G. 4, 500.—Absol.:II.commisce mulsum,
Plaut. Pers. 1, 3, 7:in hac (patinā) scarorum jocinera, phasianarum cerebella... commiscuit,
Suet. Vit. 13.—Esp., in part. perf., mingled, compounded:cibos omnis commixto corpore dicent Esse,
Lucr. 1, 861:fert commixtam ad astra favillam,
Verg. A. 9, 76; cf.:commixti corpore tantum Subsident Teucri,
id. ib. 12, 835.—Esp., of sexual union:commiscendorum corporum libidines,
Cic. N. D. 2, 51, 128: commisceri, Jul. Epit. Nov. 107, § 373.—Transf., in gen., to unite, bring together, join, mingle:B.ego abeo a te, ne quid tecum consili conmisceam, Plaut Mil. 2, 5, 68: siquis cum eo (Neptuno) quid rei conmiscuit,
id. Rud. 2, 6, 3:jus accusatoris cum jure testimonii,
Auct. Her. 4, 35, 47:numquam temeritas cum sapientiā comm iscetur,
Cic. Marcell. 2, 7:gemitu commixta querella,
Lucr. 6, 1159:attulit hunc illi caecis terroribus aura Commixtum clamorem,
Verg. A. 12, 618:utrasque partis in computatione,
Dig. 35, 2, 1, § 14.—To produce by mingling:Italo commixtus sanguine Silvius,
i. e. of an Italian mother, Verg. A. 6, 762:materiae ex utroque commixtae,
Quint. 3, 8, 55. -
67 conmisceo
com-miscĕo ( con-m-), miscui, mixtum, or mistum, 2, v. a., to mix or mingle together, to intermingle (class.).I. A.With cum and abl.:B.postea amurcam cum aquā commisceto aequas partis,
Cato, R. R. 93; 103; 109:ventus... se cum eo commiscuit igni,
Lucr. 6, 276:ignem illum sempiternum (Vestae) cum totius urbis incendio,
Cic. Dom. 57, 144:servos cum ingenuis,
Suet. Aug. 25.—With abl.:C.canes capro commixta,
Plaut. Most. 1, 1, 40:commixta. vis venti calore, Lucr 6, 322: liquidum corpus turbantibus aëris auris,
id. 5, 502:frusta cruento commixta mero,
Verg. A. 3, 633:commixtis igne tenebris,
id. ib. 8, 255:aether... magno commixtus corpore,
id. G. 2, 327:Chio nota si commixta Falerni est,
Hor. S. 1, 10, 24:commixtae salivae melle,
Suet. Vit. 2:reliquias Phyllidis cineribus Juliae,
id. Dom. 17:crocum aquā pluviali,
Scrib. Comp. 265.—With in or inter:D.inter se omnia pariter,
Cato, R. R. 96, 1:necesse est ventus et aër Et calor inter se vigeant commixta per artus,
Lucr. 3, 283:fumus in auras Commixtus tenuis,
Verg. G. 4, 500.—Absol.:II.commisce mulsum,
Plaut. Pers. 1, 3, 7:in hac (patinā) scarorum jocinera, phasianarum cerebella... commiscuit,
Suet. Vit. 13.—Esp., in part. perf., mingled, compounded:cibos omnis commixto corpore dicent Esse,
Lucr. 1, 861:fert commixtam ad astra favillam,
Verg. A. 9, 76; cf.:commixti corpore tantum Subsident Teucri,
id. ib. 12, 835.—Esp., of sexual union:commiscendorum corporum libidines,
Cic. N. D. 2, 51, 128: commisceri, Jul. Epit. Nov. 107, § 373.—Transf., in gen., to unite, bring together, join, mingle:B.ego abeo a te, ne quid tecum consili conmisceam, Plaut Mil. 2, 5, 68: siquis cum eo (Neptuno) quid rei conmiscuit,
id. Rud. 2, 6, 3:jus accusatoris cum jure testimonii,
Auct. Her. 4, 35, 47:numquam temeritas cum sapientiā comm iscetur,
Cic. Marcell. 2, 7:gemitu commixta querella,
Lucr. 6, 1159:attulit hunc illi caecis terroribus aura Commixtum clamorem,
Verg. A. 12, 618:utrasque partis in computatione,
Dig. 35, 2, 1, § 14.—To produce by mingling:Italo commixtus sanguine Silvius,
i. e. of an Italian mother, Verg. A. 6, 762:materiae ex utroque commixtae,
Quint. 3, 8, 55. -
68 differo
dif-fĕro, distŭli, dīlātum, differre ( inf. differrier, Lucr. 1, 1088. In tmesi:I.disque tulissent,
Plaut. Trin. 4, 1, 14), v. a. and n.Act., to carry different ways; to spread abroad, scatter, disperse, separate (cf.: reicere, proferre, procrastinare, producere, ampliare, prorogare—class.).A.Lit.:B.scintillas agere ac late differre favillam,
Lucr. 2, 675; cf.:favillam longe (ventus),
id. 6, 692:nubila (vis venti),
id. 1, 273; Verg. G. 3, 197:ignem (ventus),
Caes. B. C. 2, 14, 2:casae venti magnitudine ignem distulerunt,
id. B. G. 5, 43, 2:majorem partem classis (vis Africi),
Vell. 2, 79, 2:rudentes fractosque remos (Eurus),
Hor. Epod. 10, 6 et saep.; cf. Plaut. Trin. 4, 1, 14:nos cum scapha tempestas dextrovorsum Differt ab illis,
id. Rud. 2, 3, 39; cf. Lucr. 1, 1088: cytisum, to plant apart, in separate rows = disserere, digerere, Varr. R. R. 1, 43; Col. 11, 3, 30 sq.; 38; 42 al.; cf.:ulmos in versum,
Verg. G. 4, 144:ut formicae frustillatim (te) differant,
Plaut. Curc. 4, 4, 20; cf.:insepulta membra (lupi),
Hor. Epod. 5, 99; and:Mettum in diversa (quadrigae),
Verg. A. 8, 643. —Trop.1.To distract, disquiet, disturb a person (only ante-class.): vorsor in amoris rota miser, Exanimor, feror, differor, distrahor, diripior, Plaut. Cist. 2, 1, 5:2.differor clamore,
id. Ep. 1, 2, 15:cupidine ejus,
id. Poen. 1, 1, 28; cf.:amore istius,
id. Mil. 4, 4, 27:laetitia,
id. Truc. 4, 1, 3:doloribus,
Ter. Ad. 3, 4, 40.—Less freq. act.:aliquem dictis,
to confound, Plaut. Ps. 1, 3, 125; cf. Ter. And. 2, 4, 5 Ruhnk.—To spread abroad, publish, divulge; with a personal object, to cry down, to defame (mostly anteclass. and post-Aug.; not in Cic., Caes., or Sall.).(α).With acc. rei: cum de me ista foris sermonibus differs, Lucil. ap. Non. 284, 16; cf.:(β).rumores famam differant licebit nosque carpant,
Varr. ib. 18:commissam libertatem populo Rom. sermonibus,
Liv. 34, 49:promissum jus anulorum fama distulit,
Suet. Caes. 33.—With acc. and inf.:ne mi hanc famam differant, Me dedidisse, etc.,
Plaut. Trin. 3, 2, 63; Ter. Heaut. prol. 16; Nep. Dion. 10; Val. Fl. 1, 753.—With quasi and dependent clause:rumore ab obtrectatoribus dilato, quasi eundem mox et discruciatum necasset,
Suet. Aug. 14 et saep.— Pass. impers.:quo pertinuit differri etiam per externos, tamquam veneno interceptus esset,
Tac. A. 3, 12; cf. id. ib. 4, 25.—With acc. pers.:3.aliquem pipulo,
Plaut. Aul. 3, 2, 32 (cf. Varr. L. L. 7, § 103 Müll., and see pipulum): aliquem maledicendo sermonibus, Lucil. ap. Non. 284, 24:dominos variis rumoribus,
Tac. A. 1, 4:te circum omnes alias puellas,
to bring into disrepute with them, Prop. 1, 4, 22.—In the pass.: differor sermone miser, Caecil. ap. Gell. 2, 93, 10:alterna differor invidia,
Prop. 1, 16, 48.—With reference to time, to defer, put off, protract, delay any thing; with a personal object also to put off, amuse with promises, get rid of (class. and very freq.).(α).With acc. rei:(β).cetera praesenti sermoni reserventur: hoc tamen non queo differre, etc.,
Cic. Q. Fr. 2, 8:differre quotidie ac procrastinare rem,
id. Rosc. Am. 9 fin.:saepe vadimonia,
id. Quint. 5 fin.:iter in praesentia,
Caes. B. C. 3, 85, 4:pleraque (with omittere in praesens tempus),
Hor. A. P. 44:distulit ira sitim,
Ov. M. 6, 366 et saep.:differri jam hora non potest,
Cic. Phil. 6, 7, 19:tempus,
id. ib. 8, 8; id. Prov. Cons. 11 fin.; Liv. 3, 46; Ov. M. 1, 724 al.:diem de die,
Liv. 25, 25 et saep.—With inf.:quaerere distuli,
Hor. Od. 4, 4, 21; so Liv. 42, 2 (but not Suet. Caes. 81, where agere belongs to proposuerat, cf. id. Aug. 72; id. Calig. 49).—With quin:nihil dilaturi, quin periculum summae rerum facerent,
Liv. 6, 22 fin.; so Suet. Caes. 4; with in and acc.:reliqua in crastinum,
Cic. Rep. 2, 44 fin.:in posterum diem,
id. Deiot. 7, 21; cf. Caes. B. C. 1, 65 fin.:in posterum,
Cic. Verr. 2, 1, 32; Caes. B. G. 7, 11, 5:in aliud tempus,
Cic. Brut. 87; Caes. B. C. 1, 86, 2:in adventum tuum,
Cic. Fam. 2, 3 fin.:diem edicti in a. d. IV. Kal. Dec.,
id. Phil. 3, 8, 20:curandi tempus in annum,
Hor. Ep. 1, 2, 39 et saep. — Poet.:tropaea in pueros suos,
to reserve for, Prop. 4, 6, 82.—Rarely with ad:aliquid ad crudelitatis tempus,
Cic. Vat. 11 fin.; cf. the foll.—With acc. pers.:(γ).sin autem differs me in tempus aliud,
Cic. Fam. 5, 12, 10; Liv. 26, 51; 41, 8:differri non posse adeo concitatos animos,
id. 7, 14:dilatus per frustrationem,
id. 25, 25; cf.:aliquem variis frustrationibus,
Just. 9, 6 fin.:Campanos,
Liv. 26, 33:aliquem petentem,
Suet. Vesp. 23 Ern.:caros amicos (opp. properare),
Mart. 13, 55 et saep.— Poet.: vivacem anum, to preserve alive, i. e. to postpone her death, Ov. M. 13, 519; cf.:decimum dilatus in annum (belli) Hector erat,
id. ib. 12, 76:aliquem in spem impetrandi tandem honoris,
Liv. 39, 32:aliquem in septimum diem,
Suet. Tib. 32; id. Caes. 82 Oud.; id. Aug. 44 fin. et saep.— Rarely with ad:legati ad novos magistratus dilati,
Liv. 41, 8:aliquem ad finem muneris,
Suet. Vit. 12:quas (legationes) par tim dato responso ex itinere dimisit, partim distulit Tarraconem,
Liv. 26, 51.—Once with post:aliquid post bellum differre,
Liv. 4, 6, 4.—Absol. Prov.: differ;II.habent parvae commoda magna morae,
Ov. F. 3, 394.Neut., to differ, be different (esp. freq. since the Ciceron. period—cf.:(β).discrepare, distare, interesse): qui re consentientes vocabulis differebant,
Cic. Fin. 4, 2 fin.; cf.:naturis differunt, voluntate autem similes sunt,
id. de Or. 2, 23: verbo [p. 575] differre, re esse unum, id. Caecin. 21, 59:distare aliquid aut ex aliqua parte differre,
id. ib. 14:nihil aut non fere multum differre,
id. Brut. 40 fin.:paulum differre,
id. Agr. 2, 31, 85 et saep.:nec quicquam differre, utrumne... an, etc.,
Hor. S. 2, 3, 251; cf.:quid enim differt, barathrone Dones quicquid habes, an? etc.,
id. ib. 166.—With ab:(γ).ita ut pauxillum differat a cavillulis,
Plaut. Truc. 3, 2, 18:quidnam esset illud, quo ipsi (poëtae) differrent ab oratoribus,
Cic. Or. 19, 66; id. Off. 1, 27 fin.:quid hoc ab illo differt?
id. Caecin. 14:non multum ab hostili expugnatione,
id. de Imp. Pomp. 5 fin.:multum a Gallica consuetudine,
Caes. B. G. 5, 14; cf. ib. 6, 21; 6, 28, 5:hoc fere ab reliquis differunt, quod, etc.,
id. ib. 6, 18, 3 et saep.—With inter (esp. impers.):(δ).si nihil inter deum et deum differt,
Cic. N. D. 1, 29, 80; id. Off. 1, 28, 99; id. Fin. 4, 25, 70:nequid inter privatum et magistratum differat,
id. Rep. 1, 43:ut non multum differat inter summos et mediocres viros,
id. Off. 2, 8, 30: multa sunt alia, quae inter locum et locum plurimum differunt (for which, shortly before, inter locorum naturas quantum intersit), id. Fat. 4:haec cogitatione inter se differunt, re quidem copulata sunt,
id. Tusc. 4, 11: inter se aliqua re, id. Opt. gen. 2, 6; id. N. D. 1, 7, 16; Caes. B. G. 1, 1, 2; 6, 11, 1; Quint. 12, 10, 22; 34; 67 et saep.:quae quidem inter se plurimum differunt,
id. 5, 14, 27.—Rarely with cum:(ε).occasio cum tempore hoc differt,
Cic. Inv. 1, 27:hoc genus causae cum superiore hoc differt, quod, etc.,
id. ib. 2, 30, 92 Orell. N. cr. —Likewise rarely, differre in aliqua re, Lucr. 3, 314; Nep. Ages. 7 fin. —(ζ).Rarely, and only poet. or in post-Aug. prose, with dat.:quod pede certo Differt sermoni sermo merus,
Hor. S. 1, 4, 48:tragico differre colori,
id. A. P. 236; Quint. 2, 21, 10; Plin. 9, 35, 54, § 107; cf. id. 9, 8, 7, § 23.—Hence, diffĕ-rens, entis, P. a., different, superior:differentius nomen,
a more excellent name, Vulg. Heb. 1, 4; in Quintilian subst. n. (opp. proprium), a difference, Quint. 5, 10, 55; 58; 6, 3, 66; 7, 3, 3; 25 sq.— -
69 flo
flo, flāvi, flātum, 1, v. n. and a. [root fla-; Gr. ek-phlainô, to stream forth; phlasmos, vain-glorying; hence, Lat. flatus, flabrum, etc., flos, flōreo, Flōra; Germ. blasen, blähen;I.Eng. blow, bloom, blast, etc.,
Curt. Gr. Etym. p. 301; cf. Grimm, Wörterb. s. v. blähen, blasen].Neutr., to blow (class.; cf.:II.spiro, halo): belle nobis flavit ab Epiro lenissimus ventus,
Cic. Att. 7, 2, 1:corus ventus in his locis flare consuevit,
Caes. B. G. 5, 7, 3; id. B. C. 3, 25, 1; 3, 26 fin.; Quint. 12, 10, 67; Ov. M. 7, 664:Etesiae contra fluvium flantes,
Lucr. 6, 717:quinam flaturi sint venti,
Plin. 3, 9, 14, § 94:inflexo Berecynthia tibia cornu Flabit,
will blow, sound, Ov. F. 4, 181.—Prov.: simul flare sorbereque haud factu facile'st: ego hic esse et illic simitu hau potui, i. e. to do two opposite things at once, as we say, to blow hot and cold with the same breath, Plaut. Most. 3, 2, 104.—Act., to blow, blow at, blow out, blow up, or blow away (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.).A.Lit.:2.hieme anima, quae flatur, omnium apparet,
which is emitted, Varr. L. L. 6, § 9 Müll.: Chimaera Ore foras acrem flaret de corpore flammam. Lucr. 5, 906:pulvis vento flatus, Auct. B. Afr. 52, 4: tibia flatur,
is blown, Ov. F. 4, 341:Phrygius lapis flatur follibus, donec rubescat,
is blown upon, Plin. 36, 19, 36, § 143.—Transf., to cast or coin metals by blowing:B.aes antiquissimum, quod est flatum, pecore est notatum,
Varr. R. R. 2, 1, 9:flata signataque pecunia,
Gell. 2, 10, 3.—Hence, the directors of the mint were called triumviri auro argento aeri flando feriundo (abbrev. III. VIRI A. A. A. F. F.), Inscr. Orell. 569; v. ferio.—Trop.:omisso magna semper flandi tumore,
of high-flown, bombastic talk, Quint. 12, 6, 5: spernere succina, flare rosas, Fulva monilia respuere, qs. to blow away, i. e. to despise, Prud. steph. 3, 21. -
70 lenis
1.lēnis, e, adj. [cf. lentus], soft, smooth, mild, gentle, easy, calm.I.Lit.:II.sensus judicat dulce, amarum: lene, asperum,
Cic. Fin. 2, 12, 36; id. N. D. 2, 58, 146:vehemens fricatio spissat, lenis mollit,
Plin. 28, 4, 14, § 53:vinum hoc asperum est: aliud lenius, sodes, vide,
Ter. Heaut. 3, 1, 48:lenibus venenis uti,
Cic. Att. 2, 21, 1:lenissimus ventus,
id. ib. 7, 2, 1:motus laterum,
moderate, gentle, Quint. 11, 3, 92; 161:leni igni sucus coquitur,
Plin. 21, 18, 73, § 122.—Of the Nile:postea lenis,
Plin. 5, 9, 10, § 54:tormentum,
Hor. C. 3, 21, 13:volatus,
Ov. M. 12, 527:somnus,
Hor. C. 3, 1, 21.—Of heights, gently or gradually rising:clivus,
Liv. 6, 24; cf. id. 29, 33.— Comp.:jugum paulo leniore fastigio ab ea parte quae, etc.,
Caes. B. C. 2, 24;so fastigium,
Plin. 16, 36, 64, § 158.—Trop., gentle, moderate, mild, lenient, calm.A.In gen.:(β).servitutem lenem reddere,
Plaut. Capt. 2, 1, 5:Ecce me. Opusne (erit tibi) leni? leniorem dices quam mutumst mare,
id. Mil. 3, 1, 70:homo lenis et facilis,
Cic. Fam. 5, 2, 9:populus Romanus in hostes lenissimus,
id. Rosc. Am. 53, 154:lenissima verba,
id. Fam. 5, 15, 1:lenissimum ingenium,
id. Brut. 56, 204: lenior sententia, Caes. B. C. 1, 2: lene consilium dare, Hor C. 3, 4, 41.—With inf.:B.non lenis precibus fata recludere Mercurius,
Hor. C. 1, 24, 17.—In partic.1.Of speech, mild, gentle:2.oratio placida, submissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183:lenis et fluens contextus orationis,
Quint. 9, 4, 127:leniores epilogi,
id. 6, 1, 50.—In gram.: spiritus, the spiritus lenis, the smooth or soft breathing (opp. the spiritus asper), Prisc. p. 572 P.— Hence, adv. in two forms.A.lēne (only poet.), softly, mildly, gently:B.sectus humum rivo, lene sonantis aquae,
Ov. F. 2, 704:clivi lene jacentes,
gently rising, Calp. Ecl. 7, 25:lene fluens fons,
Nemes. Ecl. 4, 47:lene Notus spirat,
Avien. Descript. Orb. 857.—lēnĭter (class.), softly, mildly, gently.1.Lit.:2.leniter arridens,
Cic. Rep. 6, 12, 12:leniter atterens Caudam,
Hor. C. 2, 19, 30:ventus leniter pluvius,
Plin. 18, 34, 77, § 337:leniter ire per excubias custodum,
Ov. Am. 1, 6, 7: collis leniter acclivis, gradually or gently rising, Caes. B. G. 7, 19; so,editus collis,
Liv. 2, 50.— Comp.:torrens lenius decurrit,
Ov. M. 3, 568.—Trop., quietly, calmly, gently, moderately, leniently.a.In gen.:b.tentem leniter an minaciter?
Plaut. Stich. 1, 2, 20:petere quippiam ab aliquo dictis bonis,
id. Am. prol. 25:ferre aliquid,
Ov. H. 5, 7:traducere aevum,
Hor. Ep. 1, 18, 97:nimis leniter latam suam injuriam ratus,
Liv. 29, 9 (al. leviter).— Sup.:lenissime sentire,
Cic. Fam. 5, 2, 9.—In partic.(α).Of speech:(β).multa leniter, multa aspere dicta sunt,
Cic. Brut. 44, 164:agit versum Roscius quam leniter, quam remisse, quam non actuose,
id. de Or. 3, 26, 102.— Comp.:qui jamdiu multo dicis remissius et lenius quam solebas,
Cic. de Or. 1, 60, 255.—Moderately, i. e. very little, not at all:(γ). 2.hoc leniter laudabitis,
Plaut. Poen. 5, 3, 40; 3, 3, 9:leniter qui saeviunt sapiunt magis,
id. Bacch. 3, 3, 4.—lenis, is, m., a kind of vessel, Afran. and Laber. ap. Non. 544, 31. -
71 occidentalis
occĭdentālis, e, adj. [occidens], western, westerly, west- (post-Aug.):ab occidentali latere septentrionis,
Plin. 18, 34, 77, § 338:ventus,
Gell. 2, 22, 22:sidus,
Amm. 15, 10 init.:mare,
Vulg. Deut. 11, 24:ventus,
id. Ezech. 42, 19. -
72 remitto
rĕ-mitto, mīsi, missum, 3, v. a. and n.I.Act., to let go back, send back, despatch back, drive back, cause to return (class. and very freq.; cf. reddo).A.Lit.1.In gen.: Al. Redde mihi illam (filiam)... Non remissura es mihi illam?... non remittes? Me. Non remittam! Plaut. Cist. 2, 1, 29 sq.:b.a legione omnes remissi sunt domum Thebis,
id. Ep. 2, 2, 22:aliquem domum,
Caes. B. G. 1, 43 fin.; 4, 21; 7, 4 fin.; id. B. C. 3, 27 fin.:mulieres Romam,
Cic. Att. 7, 23, 2:paucos in regnum,
Caes. B. C. 2, 44:Fabium cum legione in sua hiberna,
id. B. G. 5, 53:partem legionum in sua castra,
id. B. C. 3, 97:ad parentes aliquem nuntium,
Plaut. Capt. 2, 3, 15:aliquem ad aliquem,
id. Cas. 2, 8, 1; Cic. Fam. 16, 5, 1; Caes. B. C. 1, 24; 26:obsides alicui,
id. B. G. 3, 8 fin.; Lucil. ap. Lact. 5, 14:is argentum huc remisit,
Plaut. As. 2, 2, 69:librum tibi remisi,
Cic. Att. 9, 9, 2: pila intercepta, to cast or hurl back, Caes. B. G. 2, 27; so,tractum de corpore telum,
Ov. M. 5, 95:epistulam ad aliquem,
Plaut. Truc. 2, 4, 43:litteras Caesari,
Caes. B. G. 5, 47; cf.:scripta ad eum mandata per eos,
id. B. C. 1, 10:naves ad aliquem,
id. B. G. 5, 23; so,naves,
id. B. C. 1, 27:obsides,
id. B. G. 3, 8; 3, 29:nonne vides etiam, quantā vi tigna trabesque Respuat umor aquae?.. Tam cupide sursum revomit magis atque remittit,
drives back, Lucr. 2, 199; so,aquas longe (cautes),
Sen. Hippol. 583:calces (equi),
i. e. kick out behind, Nep. Eum. 5, 5.—To send forth from itself, give out, yield:2.ut melius muriā, quam testa marina remittit,
gives forth, yields, Hor. S. 2, 8, 53:muriam,
Col. 12, 9 init.:minimum seri,
id. 12, 13:umorem (humus),
id. 12, 15 init.:aeruginem (vasa aenea),
id. 12, 20, 2:nec umenti sensit tellure remitti (nebulas),
Ov. M. 1, 604:umorem ex se ipsa remittit,
Verg. G. 2, 218:quod baca remisit olivae,
Hor. S. 2, 4, 69:sanguinem e pulmone,
Ov. P. 1, 3, 19.—In partic.a.To let go back, to loosen, slacken, relax any thing strained, bound, rigid, etc. (syn. relaxo;b. c.opp. intendo, adduco): in agro ambulanti ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum recidisse,
Cic. Div. 1, 54, 123; cf.:habenas vel adducere vel remittere,
id. Lael. 13, 45:frena,
Ov. M. 2, 191 (opp. retinere);6, 228: lora,
id. ib. 2, 200; id. Am. 3, 2, 14; cf.:vela pennarum,
Lucr. 6, 743:ira contractis, hilaritas remissis (superciliis) ostenditur,
Quint. 11, 3, 79:quattuor remissis (digitis) magis quam tensis,
id. 11, 3, 99:digitis,
Ov. H. 19, 197:remissis,
id. M. 4, 229: junctasque manus remisit;vinclis remissis, etc.,
i. e. to loose, id. ib. 9, 314 sq.:digitum contrahens ac remittens,
Plin. 11, 26, 32, § 94: bracchia, i. e. to let sink or fall down, Verg. G. 1, 202: remissas manus, sinking or failing, Vulg. Heb. 12, 12:frigore mella Cogit hiems eademque calor liquefacta remittit,
dissolves again, melts, Verg. G. 4, 36; cf.:cum se purpureo vere remittit humus,
opens again, thaws, Tib. 3, 5, 4:vere remissus ager,
Ov. F. 4, 126. —Jurid. t. t.: remittere nuntium or repudium, to send a bill of divorce, to dissolve a marriage or betrothal; v. nuntius and repudium.—B.Trop.1.In gen., to send back, give back, return, restore, dismiss, remove, etc.:2.(specula) simulacra remittunt,
Lucr. 4, 337 Lachm.:vocem late nemora alta remittunt,
Verg. A. 12, 929; cf.:totidemque remisit Verba locus,
Ov. M. 3, 500:chorda sonum... remittit acutum (with reddere),
Hor. A. P. 349:vos me imperatoris nomine appellavistis: cujus si vos paenitet, vestrum vobis beneficium remitto, mihi meum restituite nomen,
Caes. B. C. 2, 32 fin.:quin etiam ipsis (imperium) remittere,
id. B. G. 7, 20: integram causam ad senatum remittit, refers, Tac. A. 3, 10:a quibus appellatum erit, si forte ad eosdem remittemur,
Quint. 11, 1, 76; 12, 10, 21:veniam,
to return, repay, Verg. A. 4, 436:quae nisi respuis ex animo longeque remittis,
Lucr. 6, 68; cf.:opinionem animo,
to dismiss, reject, cast off, Cic. Clu. 2, 6:si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto,
resign it, id. Sull. 30, 84:utramque provinciam remitto, exercitum depono,
id. Phil. 8, 8, 25:Galliam togatam,
id. ib. 8, 9, 27.—In partic.a.(Acc. to I A. 2. a.) To slacken, relax, relieve, release, abate, remit (freq. and class.):(β).omnes sonorum tum intendens tum remittens persequetur gradus,
Cic. Or. 18, 59; cf.:(sonorum vis) tum remittit animos, tum contrahit,
id. Leg. 2, 15, 38: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed quibus relaxem ac remittam, relieve, recreate, refresh, id. Fragm. ap. Non. 383, 23:ut requiescerem curamque animi remitterem,
id. Verr. 2, 4, 61, § 137:animum per dies festos licentius,
Liv. 27, 31; and in a like sense with se, Nep. Alcib. 1 fin.;and mid.: mirum est, ut opusculis animus intendatur remittaturque,
Plin. Ep. 7, 9, 13:animos a contentione pugnae,
Liv. 5, 41:animos a certamine,
id. 9, 12:animos a religione,
id. 5, 25; cf.:nihil apud milites remittitur a summo certamine,
id. 6, 24, 10:superioris temporis contentionem,
Caes. B. C. 2, 14 fin.; cf. Cic. Brut. 55, 202:diligentiam in perdiscendo ac memoriam,
Caes. B. G. 6, 14; cf.:curam et diligentiam remittunt,
id. B. C. 2, 13:summum illud suum studium remisit,
Cic. Brut. 93, 320:ea studia remissa temporibus revocavi,
id. Tusc. 1, 1, 1:belli opera,
Liv. 30, 3:bellum,
id. 30, 23:pugnam,
Sall. J. 60, 3 al.:urguent tamen et nihil remittunt,
Cic. Fin. 4, 28, 77: equites petere ut sibi laxaret aliquid laboris;quibus ille, ne nihil remissum dicatis, remitto, etc.,
Liv. 9, 16:cottidie aliquid iracundiae remittebat,
Cic. Phil. 8, 6, 19; cf. id. Att. 10, 4, 2:aliquid de suo,
id. Rab. Post. 11, 31:horam de meis legitimis horis,
id. Verr. 2, 1, 9, § 25:aliquid de severitate cogendi,
id. Phil. 1, 5, 12; 13, 17, 36:nihil de saevitiā,
Tac. A. 6, 25 al.; cf. Caes. B. C. 3, 17:ex eo, quod ipse potest in dicendo, aliquantum remittet,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:aliquid ex pristinā virtute,
Caes. B. C. 3, 28:aliquid ex curā verborum,
Quint. 10, 7, 22; 7, 1, 22.—With ellipsis of aliquid, etc.:illum viris fortissimis remittere de summā non potuisse, te mulieri deterrimae recte remississe, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 35, § 82; Liv. 4, 43, 11:de voluntate nihil,
Cic. Brut. 5, 17:nihil e solito luxu,
Tac. H. 3, 55:nihil ex arrogantiā,
id. Agr. 27 al. — Impers.:tum aequo animo remittendum de celeritate existumabat,
Caes. B. G. 5, 49.—With inf., to cease, leave off, omit to do any thing (rare;(γ).not in Cic. or Cæs.): si cogites, remittas jam me onerare injuriis,
Ter. And. 5, 1, 8:neque remittit quid ubique hostis ageret explorare,
Sall. J. 52, 5; cf.:quid bellicosus Cantaber cogitet, remittas Quaerere,
Hor. C. 2, 11, 3.—With se, or mid., to relax, abate:(δ).ubi dolor et inflammatio se remiserunt,
Cels. 4, 24 fin.; cf.:cum se furor ille remisit,
Ov. H. 4, 51:quae (febres) certum habent circuitum et ex toto remittuntur,
Cels. 3, 12; cf. under II.—Mid., to recreate one ' s self:(ε).eundem, cum scripsi, eundem etiam cum remittor, lego,
Plin. Ep. 1, 16, 7; cf.:fas est et carmine remitti,
id. ib. 7, 9, 9; cf.supra: animus remittatur,
id. ib. 7, 9, 13.—To give free course to (opp. continere):b.animi appetitus, qui tum remitterentur, tum continerentur,
Cic. N. D. 2, 12, 34.—With respect to a person, to free one from any thing; to give up, grant, forgive, yield, resign, concede, surrender, sacrifice a thing to any one (= concedere, condonare); with acc. of the offence:(β).Tranioni remitte quaeso hanc noxiam causā meā,
Plaut. Most. 5, 2, 47:injuriam,
Sall. H. 3, 61, 2 Dietsch:quare tum cito senex ille remisit injuriam?
Sen. Contr. 2, 11, 1:ut ex animo tibi volens omne delictum remittam,
App. M. 3, p. 137, 29; so freq. in late Lat., to remit, forgive a sin or offence:peccata,
Vulg. Matt. 9, 2:blasphemia,
id. ib. 12, 31:cogitationem,
id. Act. 8, 22. — Freq. with acc. of the penalty:multam,
Cic. Phil. 11, 8, 18:poenam alicui,
Liv. 40, 10, 9: ipso remittente Verginio ultimam poenam, id. 3, 59, 10; 8, 35, 1:omnia tibi ista concedam et remittam,
Cic. Verr. 2, 5, 9, § 22; cf. id. Ac. 2, 33, 106; and:alicui remittere atque concedere, ut, etc.,
id. Planc. 30, 73: meam animadversionem et suppli cium... remitto tibi et condono, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2:quod natura remittit, Invida jura negant,
Ov. M. 10, 330:si per populum Romanum stipendium remittatur,
Caes. B. G. 1, 44:pecunias, quas erant in publicum Varroni cives Romani polliciti, remittit,
id. B. C. 2, 21; cf. Liv. 42, 53: aedes (venditas) alicui, to give up, resign a purchase, Plaut. Most. 3, 2, 111:tempus vobis,
Cic. Verr. 2, 1, 11, § 30:ut patria tantum nobis in nostrum privatum usum, quantum ipsi superesse posset, remitteret,
id. Rep. 1, 4, 8:navem imperare debuisti ex foedere: remisisti in triennium: militem nullum umquam poposcisti per tot annos,
id. Verr. 2, 4, 9, § 21:tibi remittunt omnes istam voluptatem et eā se carere patiuntur,
resign that pleasure to you, id. de Or. 1, 58, 246:ut memoriam simultatium patriae remitteret,
sacrifice to his country, Liv. 9, 38; cf.:privata odia publicis utilitatibus remittere,
Tac. A. 1, 10:ut sibi poenam magistri equitum remitteret (dictator),
that he would remit for their sake, Liv. 8, 35:dictator consulibus in senatu magnifice conlaudatis et suarum quoque rerum illis remisso honore, dictaturā se abdicavit,
having been resigned in their favor, id. 7, 11:jus ipsi remittent,
will abandon their claim, id. 6, 18, 7.— Absol.:remittentibus tribunis plebis comitia per interregem sunt habita,
withdrawing their opposition, Liv. 6, 36, 3:de tributo remiserunt,
id. 5, 12, 13; cf. Tac. A. 1, 8:si hoc ipsi remitti vellent, remitterent ipsi de maritumis custodiis,
Caes. B. C. 3, 17.—Poet., with inf., to allow, permit:II.sed mora damnosa est nec res dubitare remittit,
Ov. M. 11, 376; cf.:(Fides) occulte saevire vetat, prodesse remittit,
Claud. Laud. Stil. 2, 37. —Neutr., to decrease, abate (very rare, but class.):A.si forte ventus remisisset,
Caes. B. C. 3, 26:imbres,
Liv. 40, 33, 4:pestilentia,
id. 2, 34, 6:cum remiserant dolores pedum,
Cic. Brut. 34, 130; cf.:si remittent quippiam Philumenae dolores,
Ter. Hec. 3, 2, 14:tumor remittens,
Cels. 7, 18:vapor calidus primo non remittit propter levitatem,
does not sink, Vitr. 8, 2.— Hence, rĕmissus, a, um, P. a. (acc. to I. A. 2. a.), slack, loose, relaxed, languid (opp. contentus, contendere):membra,
Lucr. 5, 852.Lit.:B. 1.ut onera contentis corporibus facilius feruntur, remissis opprimunt,
Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.:vox, ut nervi, quo remissior, hoc gravior et plenior,
Quint. 11, 3, 42:ridens Venus et remisso Filius arcu,
Hor. C. 3, 27, 67:ammoniacum,
i. e. liquid, Pall. 1, 41, 2; cf.adeps,
Veg. 1, 11, 4. —Mild, gentle, soft, indulgent, cheerful, good-humored, gay, etc. (syn.:2.lenis, mitis, dulcis): remissior ventus,
Caes. B. C. 3, 26:remissiora frigora,
id. B. G. 5, 12 fin.:cantūs remissiores,
Cic. de Or. 1, 60, 254; cf.:tum intentis tum remissis modis,
Quint. 11, 3, 17:si me non improbissime Dolabella tractasset, dubitassem fortasse, utrum remissior essem, an summo jure contenderem,
Cic. Att. 16, 15, 1:in eo sermone non remissi sumus,
id. Fin. 3, 1, 2:remissus et subridens,
Tac. Or. 11 init.:nisi magistratus valde lenes et remissi sint,
Cic. Rep. 1, 43, 66:in ulciscendo remissior,
id. Red. ad Quir. 7, 23:animus (with lenis),
id. de Or. 2, 46, 193; cf.:remississimo ad otium et ad omnem comitatem animo,
i. e. most prone, Suet. Aug. 98:remissus et mitis,
Plin. Ep. 3, 14, 5:cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere,
Cic. Cael. 6, 13; cf. Suet. Galb. 14; id. Claud. 21:decorus est sermo senis quietus et remissus,
Cic. Sen. 9, 28:remissius genus dicendi,
id. Sest. 54, 115:amicitia remissior esse debet et liberior et dulcior,
id. Lael. 18, 66; cf.affectus,
Quint. 10, 1, 73:egressiones dulces et remissae,
id. 11, 3, 164: joci, gay, merry (opp. curae graves), Ov. M. 3, 319; cf.:remissiores hilarioresque sermones,
Suet. Tib. 21:opus,
Ov. Tr. 2, 547. —Slack, negligent, remiss (syn. languidus):b.esse remisso ac languido animo,
Caes. B. C. 1, 21; cf.:nostris languentibus atque animo remissis,
id. ib. 2, 14: dolus Numidarum [p. 1563] nihil languidi neque remissi patiebatur, i. e. no negligence, Sall. J. 53, 6; 88, 2:in labore,
Nep. Iphic. 3, 1:oderunt agilem gnavumque remissi,
Hor. Ep. 1, 18, 90:remissior in petendo,
Cic. Mur. 26, 52:vita remissior,
Suet. Tib. 52.—Lower, cheaper:remissior aliquanto ejus fuit aestimatio quam annona,
below the market price, Cic. Verr. 2, 3, 92, § 214. — Hence, adv.: rĕ-missē (acc. to B. 1.), gently, mildly (with leniter, urbane;opp. severe, graviter, vehementer, etc.),
Cic. de Or. 3, 26, 102; id. Cael. 14, 33; Col. 1, 8, 10; Quint. 10, 2, 23; 12, 10, 71; Suet. Claud. 30.— Comp., Cic. de Or. 1, 60, 255; id. Verr. 2, 4, 34, § 76; Quint. 9, 2, 91.— Sup. is not found. -
73 saevio
saevĭo, ii, ītum, 4 (old form of the imperf. saevibat, Lucr. 5, 1003; fut. saevibo, Mar. Vict. from Macr. 20, p. 443), v. n. [saevus], to be fierce or furious, to rage, to vent one's rage (very freq. since the Aug. per.; once in Cæs.; not in Cic.; but saevus and saevitia several times in Cic.).I.Lit., of animals:B.ubi equus saevit,
Lucr. 5, 1075:(lupus) rabieque fameque,
Ov. M. 11, 369:anguis,
Verg. G. 3, 434:panthera,
Phaedr. 3, 2, 14:leo,
Val. Fl. 6, 613 al.:aper in pecudes,
Ov. M. 8, 296:accipiter in omnes aves,
id. ib. 11, 345:canes in alios saevientes,
Gell. 7, 1, 6.—Esp., of the cries of enraged animals:II.hinc exaudiri gemitus iraeque leonum,... atque in praesepibus ursi Saevire,
Verg. A. 7, 17 Forbig. ad loc. (cf. Rib. ad loc., who conjectures mugire):agni balant, porcelli gruniunt, ursi saeviunt,
Spart. Get. 5.—Transf., of any strong, passionate excitement, to rage, rave; to be furious, mad, violent, angry, etc. (cf.: furo, bacchor).A.Of persons:B.here mi, nimium saevis,
Plaut. Cas. 3, 5, 20; id. Truc. 5, 4; cf. id. Ps. 5, 1, 4:ah, ne saevi tantopere,
Ter. And. 5, 2, 27:ne saevi, magna sacerdos,
Verg. A. 6, 544:si quid saeviunt senes,
Plaut. Ep. 5, 1, 51:leniter qui saeviunt sapiunt magis,
who control their anger, id. Bacch. 3, 3, 4:saevire Fortuna ac miscere omnia coepit,
Sall. C. 10, 1:saeviens turba,
Liv. 8, 24:seditionibus saevire,
id. 2, 44:in delectibus saevire solitos,
id. 2, 44 Drak.:(paedagogi) imperiosi atque interim saevientes,
Quint. 1, 1, 8:saevire securibus,
Plin. Pan. 52, 4:saevit animis ignobile vulgus,
Verg. A. 1, 149:animis acerbis (with procedere longius iras),
id. ib. 5, 462:pater ardens Saevit, quod, etc.,
Hor. S. 1, 4, 49:saeviat atque novos moveat Fortuna tumultus,
id. ib. 2, 2, 126:saevire in tergum et in cervices,
Liv. 3, 45:in obsides innoxios,
id. 28, 34:in delubra,
id. 31, 30:in se ipsum,
id. 1, 53:in conjuges ac liberos,
Tac. Agr. 38; id. A. 3, 31 fin.; Suet. Aug. 13; Ov. M. 4, 712 al.; cf.:flagellis in aliquem,
Juv. 10, 180; and:in se (corresp. to manus sibi inferre),
Dig. 29, 5, 1, § 22.— Poet., with dat.:qui mihi nunc saevit,
Ov. H. 4, 148; Tib. 1, 2, 88.— Poet., with inf. (cf. saevus, II. A.):cum manus impia saevit Sanguine Caesareo Romanum exstinguere nomen,
Ov. M. 1, 200.— Impers. pass.:clade saevitum est,
Suet. Ner. 38:constat Trojā captā in ceteros saevitum esse Trojanos,
Liv. 1, 1:in aliquid (aliquem),
id. 34, 14; 41, 6; Vell. 2, 74, 44; Tac. Agr. 2; id. A. 1, 49; 4, 20; id. H. 2, 62 al.—Of things:saevit minaci murmure ventus,
Lucr. 1, 276; cf.:frustra mare saepe coortum Saevibat,
id. 5, 1003:dum longus inter saeviat Ilion Romamque pontus,
Hor. C. 3, 3, 37:pelagus,
Tac. A. 15, 46:mare ventis,
Sall. J. 78, 3: ventus, * Caes. B. G. 3, 13 fin.; cf.Aufidus,
Hor. C. 4, 14, 27:medius dies solstitio,
Sen. Hippol. 766:venenum in praecordiis,
Hor. Epod. 3, 5:gula,
Juv. 5, 94; cf.venter (sc. fame),
App. M. 4, p. 145:arbor stridoribus,
Sil. 13, 600:cum tibi flagrans amor... Saeviet circa jecur ulcerosum,
Hor. C. 1, 25, 15:saevit amor ferri,
Verg. A. 7, 461; 4, 532:dolor in erepto amore,
Prop. 2, 8, 36 (8 b, 20):dolor in praecordiis,
Petr. 17, 8:ira in aliquem,
Ov. M. 14, 193:quo fortuna magis saevit,
id. P. 2, 3, 51:fames,
Val. Fl. 4, 499:morbus,
Gell. 12, 5, 4: acerbus odor. Val. Fl. 4, 493:acer hinnitus equorum,
Sil. 4, 97: oratio ferociens saeviensque (opp. demissa jacensque), Gell 1, 11, 15. -
74 a
I 1. ā, ab, (преим. перед te) abs praep. cum abl.1) от, из окрестностей, изab urbe Cs, Sl etc. — от города, от городской чертыdistare ( или abesse Pl etc.) a loco Hirt, L — находиться на (каком-л.) расстоянии ( или отстоять) от (какого-л.) местаa pectore V — из глубины души, от (всего) сердцаad carcĕres a calce revocari погов. C — вернуться от конца к началу, т. е. начать жизнь сызнова2) с, у, со стороны, на, в, кGallia attingit flumen Rhenum ab Helvetiis Cs — Галлия достигает (простирается до) реки Рейна у гельветской границы (со стороны гельветов)a porta Cs — у ворот, но тж. Pl считая от воротa dextro cornū Cs etc. — на правом фланге (крыле)a septemtrionibus Cs — на севере, с северной стороныab omni parte H — со всех сторон, перен. во всех отношенияхCappadocia, quae patet a Syria C — Каппадокия, открытая (доступная) со стороны Сирииa puppi religatus C — привязанный к корме; ноa summo Cs — с вершины, сверху, тж. в верхней части2.1) вслед за, после2) от, сa puero (a pueris) Ter, C — с детстваab urbe condita C, L etc. — от основания Римаnondum quartus a victoria mensis (sc. erat) T — не прошло и четырёх месяцев со дня победыtuae litterae binae reddĭtae sunt tertio abs te die C — оба твои письма доставлены на третий день после их отправления (тобой)3.перед словом, обозначающим действующее лицо или причинуab aliquo interire C (cadere T, occidere O) — пасть от чьей-л. рукиanimus ab ignaviā corruptus Sl — характер, развращённый леньюlevior est plāga ab amico, quam a debitore погов. C — легче переносится удар от друга, чем от должникаtempus triste a malis O — время, омрачённое бедствиямиfacinus natum a cupiditate C — преступление, порождённое алчностью4.происхождение, побудительная причина: от, из, из-за, вследствиеnasci (oriri) ab aliquo C — происходить от кого-л.ab odio L — из ненавистиab irā L — в гневе, по злобе5.в смысле освобождения, удерживания или защиты от кого-л., чего-л.agere ab aliquo PJ — выступать (на суде) от чьего-л. лица, т. е. в защиту кого-л.6.в отношении (чего-л.), в смыслеab annis V, O — по годам, согласно возрастуab epistulis, тж. a manu servus Su — секретарь7. 8.от, у ( при глаголах со смыслом брать, получать, узнавать и т. п.)accipere epistulam ab aliquo C — получать от кого-л. письмоcognoscere (audire) aliquid ab aliquo Cs — узнать (услышать) что-л. у (от) кого-л.9. 10.для обозначения различия, несходстваquantum mutatus ab illo (Hectore) V — как он стал непохож на того Гектораnon (haud) ab re esse Pl, L etc. — быть небесполезным (целесообразным)11.heros ab Achille secundus H — (Эант), второй после Ахилла геройII ā! = ah! III ā-, ab, abs-1) отделения, отсечения ( ab-rumpo)3) удаления (ab-sum, ab-sisto)4) отклонения, отказа ( ab-judico)IV a- = ad- -
75 afflo
af-flo, āvī, ātum, āre1)а) веять, дуть (на)б) дышать, выдыхать, испускать ( calidum vaporem Lcr)2) вдохновлять3) быть благосклонным, благоприятствовать (felix, cui placidus afflat Amor Tib)4) навевать, наноситьodores afflantur (или afflant) e floribus C, Prp — от цветов несётся ароматa. oculis laetos honores V — придать глазам выражение радостного достоинстваaliquo incommodo afflari Sen — испытать некоторые неприятности -
76 Africus
I Āfricus, a, umафриканский (mare Sl, T; ventus C, L)II Āfricus, ī m.африк (юго-зап. ветер) V, H, Cs etc. -
77 ago
ēgī, āctum, ere1)а) приводить в движение, вести ( magnum agmen V); погонять, гнать (greges Sen; capellas V)a. potum V — вести на водопойб) загонять ( pisces in retia PM); уводить (captivos QC, M); угонять ( boves L); уносить (praedam Pl, Sl, L)ferre (portare) et a. L, Cs — уносить ( имущество) и угонять ( людей и скот), т. е. грабить, расхищатьa. turbinem V — запускать волчокв) приводить в волнение, волновать ( freta ventus agit O); изгонять ( membris venena V); шевелить, приводить в движение (a. carmine quercus V — об Орфее)2) возвр.se a. или pass. agi — приходить, идтиse ad auras a. V — подниматься, вырастать3) преследовать, гонять, охотиться (cervos, aprum V)aliquem in fugam a. Just — обратить кого-л. в бегствоaliquem in exsilium a. L — отправить в изгнание (сослать) кого-л.4)agi motu suo C — находиться в самопроизвольном движении, тж. пододвигать, приближать, подводить (vineas turresque ad oppidum Cs)б) направлять (carpentum per aliquid L); проводить (cloacam sub terram, v. l. sub terra L)limitem a. T — проводить границу, ноa. limitem per agmen V — проложить себе дорогу (мечом) через стан (врагов)cuniculos a. Cs, C — рыть подкопыin litus naves a. Lcr — вытащить суда на берегnaves in adversum amnem a. T — пустить суда вверх по реке5)а) метать (scintillas Lcr; hastam V); вращать, крутить ( fundam circum caput V); отбрасыватьб) испускать ( gemitus V); вбивать, вколачивать ( sublīcas Cs); вонзать ( stipitem per corpus Sen)radīces a. Vr, C, PM — пускать корниin crucem a. C etc. — пригвождать к кресту, распинатьrimas a. C etc. — давать трещиныspumas (in) ore a. C etc. — (ис)пускать ртом пенуvocem a. C — издавать голосjoca a. Sl — отпускать шутки, шутитьanimam a. C — испускать дух6) возбуждать, побуждать ( nova quaerere tecta V); доводить ( aliquem ad или in aliquam rem)a. in facinus O и ad scelus L — толкать на преступлениеa. aliquem praecipitem C etc. — толкать кого-л. в пропасть, но тж. стремительно гнать (преследовать) кого-л.aliquem transversum a. Sl, Sen etc. — сбивать с толку, совращать, тж. подстрекать кого-л. к мятежуin desperationem a. L — доводить до отчаяния7) беспокоить, тревожить, мучить, досаждать, преследовать ( stimulis V)aliquem diris a. H — проклинать кого-л.acerba fata aliquem agunt H — жестокая судьба тяготеет над кем-л.8) делать, действовать, заниматьсяomnia quae fiunt quaeque aguntur C — всё, что возникает ( в природе) и всё, что создаётся ( человеком)res egregias a. Eutr — творить великие делаquid agam? Ter etc. — что мне делать?natura agendis rebus apta Sen — характер, склонный к деятельностиrem mandatam a. C — выполнять поручениеsuum negotium( suam rem) a. C — заниматься своим деломmale secum a. PS — вредить самому себеnihil agendo homines male a. discunt впоследствии погов. Cato ap. Col — ничегонеделание учит людей дурным деламper litteras a. Nep — передать (изложить) письменноnihil (non multum) agit C — он ничего не может сделать, ничего у него не выходитnihil agis, nihil assequeris, neque tamen conari desistis C — ничего у тебя не получается, ничего ты не достигаешь, и всё же не прекращаешь попытокaliud (alias res) a. C, PS — заниматься другим делом, отвлекаться, не обращать вниманияactum est de me Pl — я пропалactam rem a. L и actum a. погов. Ter — делать сделанное (т. е. заниматься бесплодным делом)quid agitur? Pl, C — как дела?satis a. — быть озабоченным или встревоженным, беспокоиться ( de aliquā re AG и alicujus rei Ap)9) замышлять, задумывать, затевать, иметь в виду, старатьсяobservabo, quam rem agat Pl — посмотрю, что он затеваетa. de intrandā Britanniā T — намереваться вторгнуться в Британиюproditionem alicui a. T — задумать измену в пользу кого-л. (перейти на чью-л. сторону)aliud a., aliud simulare C — иметь в виду одно, а притворно утверждать другоеhoc (id) agere, ut (ne) C, L etc. — иметь в виду, чтобы (не)10) говорить, обсуждать (de aliquā re Cs, C); обращаться, беседовать ( plebejo sermone cum aliquo C); выражатьgratias (поэт. grates) a. C — выражать признательность, благодаритьalicui gratias pro aliquā re a. Pl — благодарить кого-л. за что-л.laudes a. L — прославлятьa. cum aliquo de re aliquā (aliquam rem) — договариваться (вести переговоры) с кем-л. о чём-л.Alcibiādes a. coepit se coacturum Lysandrum aut dimicare aut pacem petere Nep — Алкивиад стал утверждать, что он заставит Лисандра или сражаться, или просить мираcum populo a. C и per populum a. C, L — вносить предложение на голосование народного собрания (ср. contionem habere обращаться к народу с речью, не внося никаких законодательных предложений)de condicionibus pacis a. L — вести переговоры об условиях заключения мира11) ( реже se a. Sen) поступать, вести себя, обращаться ( familiariter cum aliquo Sl)a. inconsiderate negligenterque C — вести себя опрометчиво и нерадивоbene egissent Athenienses cum Miltiade, si... VM — афиняне хорошо поступили бы с Мильтиадом, если бы...nullo discrimine a. V — не делать разницы (обращаться одинаково)12) pass. agi обстоять, касатьсяagitur praeclare, si nosmet ipsos regere possumus C — (дело обстоит) превосходно, если мы в состоянии сами собой управлять13) осуществлять, вести; заведовать, управлятьcustodias a. L — нести охрану, охранятьforum a. C — вершить судa. honorem L — занимать служебный постbellum a. Sl, O, QC — вести войну, но тж. L описывать войнуpraefecturam a. Su — быть префектомdies festos a. — справлять праздникиtriumphum a. C — праздновать триумфmorem a. Sl — соблюдать обычайmedium a. VP — держаться серединыannonae curam a. L — иметь попечение о продовольствииfiscum a. Su — управлять казнойpacem a. Sl, L — проводить мирную политику (поддерживать мир) и жить в миреincerta pace a. L — жить в условиях непрочного мираvigilias a. C, Nep — стоять на часах (быть в карауле)silentia a. O — хранить молчание14)hiberna a. L — стоять на зимних квартирахб) pass. протекать, идти ( о годах)в) поздн. в pl.a cujus obitu nonaginta aguntur anni PM — (Вергилий), со смерти которого прошло 90 летtempus actum H — прошлоеactum de exercitu foret, ni... L — армии пришёл бы конец, если бы не...15) жить, находиться ( в том или ином состоянии), пребыватьa. prope a mari PM — жить близ моряa. sine legibus L — жить, не имея законовlaeta a. Sl — жить в весельеThracia discors agebat T — Фракия раздиралась междоусобиямиa. inter homines desinere T — не быть больше среди людей (т. е. умереть)16) преследовать в судебном порядке, обвинять, судитьa. aliquem reum L — привлекать кого-л. к судебной ответственностиa. cum aliquo alicujus rei C, Q — судиться с кем-л. из-за чего-либоacta res est Ter — суд кончен, кончено17) юр. вести на суде, защищатьcausam alicujus a. C — вести чьё-л. дело (защищать чьи-л. интересы)18) произносить или петь ( rnedicabile carmen VF); читать, декламировать ( cum dignitate ac venustate C); представлять, разыгрывать, играть (на сцене) (fabulam Pl, Ter, C, Pt)a. partes Ter, Vr, C — исполнять рольamicum a. Sen — играть роль друга19) imper. (преим. при imper. другого глагола) age, agite ну, ну же, давай(те), тж. ладно (уж), хорошо, пускай, увы, что же (intens. agedum, agesis и др.)vade age, nate V — ступай, сын мойen, age, rumpe moras V — ну, довольно медлитьmittite, agedum, legatos L — отправьте же пословage, porro, cur C — а теперь скажи, пожалуйста, почемуage, novi tuum animum Ter — да будет, знаю я тебяnunc, age, quod superest, cognosce Lcr — ну, а теперь узнай про остальноеage, sit ita factum C — ладно, пусть это было такage, veniam Ter — что ж, приду -
78 albus
a, um1) белый (матовый, в отличие от candidus) (vinum Pl; color C)utrum a. an ater sit, nescio (ignoro или non curo) погов. Ctl, C, Q etc. = — не знаю, каков он или что мне до негоalbo rete aliena bona oppugnare погов. Pl — захватить чужое добро белой сетью (т. е. незаметно, исподтишка)albis praecurrere equis погов. H — ехать впереди на белых конях (как триумфаторы), т. е. далеко превзойти, опередитьalbis dentibus deridere Pl — зубоскалить, глумитьсяalba avis C — «белая ворона», диковина, редкостьalbum calculum adjicere alicui rei погов. PJ — голосовать за что-либо белым камешком, т. е. одобритьalbis pedibus venire погов. J — прийти как раб ( рабы выводились на продажу голые и с выбеленными ногами)albae gallinae filius погов. J — баловень счастья, счастливчикplumbum album Cs — олово2) одетый в белое H3) седой (barba Pl; capilli Tib)5) бледный ( corpus H); побледневший, поблекший ( urbanis in officiis M); мертвенный, землистый ( pallor H)7) счастливый, благоприятный (genius, stella H)8) разгоняющий тучи, проясняющий ( ventus H)9) ясный, чёткий ( sententia Sen) -
79 alludo
al-lūdo, lūsī, lūsum, ere1) играть, заигрывать, шутить, резвиться (ad aliquem Ter, Just и alicui Ph, O, Q)2) намекать ( Homeri versibus VM)3) поэт. ласкаться, плескаться ( unda alludit aliquam rem Ctl или alicui rei St)4) шевелить, раскачивать ( ventus alludit summa cacumina silvae VF)spei nostrae alludentia Sen — то, что находится в пределах наших надежд (т. е. досягаемости)homines qui sapientiae alludunt Sen — люди, которые (лишь) приблизились к мудрости -
80 amicus
I amīcus, a, um [ amo ]1) дружеский, благожелательный, дружественный, благосклонный, расположенный ( homo mihi amicissimus C)3) приятный, дорогойamicum est mihi H — мне приятно, нравится4) верный, преданный ( praesidium Cs)II amīcus, ī m.друг, приятель (firmus ac fidelis C); ревнитель ( veritatis C); приверженец, сторонник ( Gracchorum VP)
См. также в других словарях:
VENTUS — a veniendo; insigne Meteorum est, e quo Auguria quoque Veteribus captari consuevisle, testatur Luctatius Grammaticus ad l. 3. Thebaid. v. 665. ubi Statius, Ventisque aut alite visâ Bellorum proferre diem. Solent enim, inquit, Augures Ventorum… … Hofmann J. Lexicon universale
Ventus — (lat.), der Wind … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ventus — Schempp Hirth Ventus … Deutsch Wikipedia
Ventus — Infobox Book | name = Ventus title orig = translator = image caption = author = Karl Schroeder illustrator = cover artist = country = Canada language = English series = subject = genre = Science fiction publisher = Tor Books pub date = 1 November … Wikipedia
Ventus, S. — S. Ventus (17. Apr.), ein Martyrer in Africa. S. S. Mappalicus. (II. 480.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Ventus — išorinė kloakos anga statusas T sritis šlapimo ir lyties aparatas atitikmenys: lot. Ventus ryšiai: platesnis terminas – šlapimo ir lyties aparatas siauresnis terminas – gaktos vena siauresnis terminas – išorinės kloakos angos iškyla siauresnis… … Paukščių anatomijos terminai
Ventus Rosa Apartments — (Краков,Польша) Категория отеля: Адрес: Biskupia 12, Старе Място, 31 144 Крако … Каталог отелей
Ventus (planeur) — Schempp Hirth Ventus Schempp Hirth Ventus Un Ventus C en approche finale. Designation Ventus Classe de competition Classe FAI 15 mètres Année … Wikipédia en Français
Ventus cloacae — išorinė kloakos anga statusas T sritis topografinė išorės anatomija atitikmenys: lot. Ventus cloacae ryšiai: platesnis terminas – pilvinė liemens dalis siauresnis terminas – išorinės kloakos angos iškyla … Paukščių anatomijos terminai
=ventus — (L). The wind … Dictionary of word roots and combining forms
Schempp-Hirth Ventus 2 — Ventus 2b en cours de décollage au treuil . Sommaire 1 Histoire 2 Données techniques … Wikipédia en Français