-
1 urgenter
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
2 urgeo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
3 urgueo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
4 efflāgitātiō
-
5 īnstāns
īnstāns antis, adj. with comp. [P. of insto], present, immediate: quae venientia metuuntur, eadem efficiunt aegritudinem instantia: bellum. —Pressing, urgent: periculum, N.: species instantior, Ta.* * *(gen.), instantis ADJeager; urgent; present -
6 (efflāgitātus, ūs)
(efflāgitātus, ūs) m [efflagito], an urgent solicitation.—Only abl sing.: meo. -
7 modo
modo (modō, C. poët.), adv. (sometimes passing into a conj.) [abl. of modus]. I. In gen., by a measure, with a limit ; hence, only, merely, solely, simply, but, no more than: unum modo: oppido modo potiti, the bare town, S.: parvam modo causam timoris adferre, Cs.: delectationem modo habere, nunc vero etiam salutem: circi modo spectaculum fuerat, L.: modo ut haec nobis loca tenere liceat; see also dum, solum, tantum.—In urgent commands or wishes, only: modo facito ut illam serves, only be sure to, T.: modo fac, ne quid aliud cures: tu modo... impende laborem, V.: vos modo animos mihi adhibete, Cu.—In the phrase, modo non, only not, almost: modo non montīs auri pollicens, T.—In the phrase, non modo, much less: quos clientīs nemo habere velit, non modo illorum cliens esse.—Usu. followed by sed or verum, not only... but: non modo ceteri, sed tu ipse: ne non modo intrare, verum aspicere possim: non modo non credibiliter, sed ne suspi<*> ciose quidem: non modo honeste, verum etiam communi luce.—But non modo usu. stands for non modo non, before ne... quidem, when both clauses have the same predicate: non modo proditori, sed ne perfugae quidem locus fuit: ut id non modo neglegentiae meae, sed ne occupation<*> quidem tribuas.— II. In conditions, with ut and subj, if but, provided only, on condition that: scies Modo ut tacere possis, T.: concede, ut impune emerit, modo ut bonā ratione emerit.—As conj, if only, provided that, on condition that: manent ingenia senibus, modo permaneat industria: ea mihi probantur, modo ne illa exceptio incurrat, etc.—Elliptic, but, but yet, if only, however: decerne, modo recte: bonis viris faciendum est modo pro facultatibus: veniam quo vocas, modo adiutore te.—With relatives, in any degree, at all, only, merely, even: servus, qui modo tolerabili condicione sit servitutis: philosophus, in quo modo esset auctoritas: primi, quā modo praeirent duces, tamen signa sequebantur, wherever, L.—With si, if only, if but: tu si modo es Romae: scis, si modo meministi, etc.: Persequar inferius, modo si licet ordine ferre, O.— III. Of time, just now, just: La. advenis modo? Pa. admodum, T.: modo nunc, V.: modo iam, Tb.— Just now, but this moment, a little while ago, lately, recently: quid dico nuper?: immo vero modo ac plane paulo ante: quae modo consulem osculata filium suum, nunc cruciatur: si hodie bella sint, quale Gallicum modo, L.— Presently, immediately, directly, in a moment: domum modo ibo, T.: modo prohiberi etiam se senatūs consulto diceret, L.—In correlation, with modo repeated, or with another adv.: modo... modo, now... now, at one moment... at another, sometimes... sometimes: modo ait, modo negat, at times he says yes, at times no, T.: Cotta meus modo hoc, modo illud: citus modo, modo tardus incessus, S.: nunc... modo, L.: modo... Nunc, O.: nobilitas perculsa modo per socios, interdum per equites, S.: saepe cum anellis, modo laevā inani, H.: modo... modo... saepe, S.—With tum or deinde, at first... then, at one time... at another: sol modo accedens, tum autem recedens: dicere modo unum, tum autem plurīs deos: ilex, paulum modo prona, deinde flexa, S.* * *Ionly, merely; just now/recently, lately; presentlyIIbut, if only; but only -
8 necessārius
necessārius adj. [necesse], unavoidable, inevitable, indispensable, pressing, needful, requisite, necessary, compulsory: conclusio: leges: causa ad proficiscendum, Cs.: locus huic disputationi necessarius de amicitiā, essential: castra ponere necessarium visum est, L.: necessariā re coactus, by necessity, Cs.: tam necessario tempore, time of need, Cs.: longius necessario procedere, too far, Cs.: ut dilucide narremus necessarium est.— Plur n. as subst: ad necessaria ferenda, the necessaries of life, Cu.— Connected by natural ties, belonging, related, connected, bound: homo (a father-in-law), N.—As subst m. and f a relation, relative, kinsman, connection, friend, client, patron: sui, S.: meus familiaris ac necessarius: virgo huius propinqua et necessaria.* * *Irelative; connection, one closely connected by friendship/family/obligationIInecessaria -um, necessarior -or -us, - ADJnecessary/needed/essential/indispensable; vital/private (body part); close tied; inevitable, fateful; urgent/critical; unavoidable/compulsory; natural (death) -
9 potis or pote
potis or pote adj. indecl. with comp. potior, potius, and sup. potissimus [POT-]. I. Posit, able, capable (with es or est): Potin ut desinas (sc. es)? Can you stop? T.: dum potis (es), aridum Compone lignum, H.: At non Euandrum potis est vis ulla tenere, V.— Possible: nihil potis supra, nothing could exceed it, T.: ubi Nec potis est fluctūs aequare sequendo, V.: quantum pote, as soon as possible.— II. Comp., of persons, better, preferable, superior: ut sit potior, qui prior ad dandumst, T.: cives potiores quam peregrini: heres, L.: qui potior nunc es, Tb.—Of things, better, preferable, more useful, more important: Novistine locum potiorem rure beato? H.: mors civibus semper fuit servitute potior: nihil mihi fuit potius quam ut, etc., more urgent: semper se rei p. commoda privatis necessitatibus habuisse potiora, Cs.: potiora quaedam agere, more important matters, Cu. — III. Sup, chief, principal, most prominent, strongest: quae dubia nisu videbantur, potissumus temptare, foremost, S.: quid potissimum sit, quaeritur: causa, Ta.: potissimi libertorum, Ta. -
10 tam
tam adv. [3 TA-], correl. with quam in comparisons, implying equality of degree, in such a degree, as much, so, so much: non tam solido quam splendido nomine: adiuro, tam me tibi vera referre Quam veri maiora fide, as true as they are incredible, O.: quam magni nominis bellum est, tam difficilem existimaritis victoriam fore, L.: istam dexteram non tam in bellis neque in proeliis quam in promissis et fide firmiorem, i. e. whose superior trustworthiness is not so much in wars, etc.: nihil est tam contra naturam quam turpitudo: nihil esse tam diligenter quam ius civile retinendum: non tam meāpte causā Laetor quam illius, T.: vellem tam domestica ferre possem quam ista contemnere, were as able to bear, etc.: quod si tam vos curam libertatis haberetis, quam illi ad dominationem adcensi sunt, in as great a degree, S.: Parmenonis tam scio esse hanc techinam quam me vivere, just as well as, T.: Tam teneor dono quam si dimittar onustus, H.: tam es tu iudex quam ego.—With comp. or superl. (quam... tam in the sense of quanto... tanto or quo... eo; old or poet.): Tam magis illa fremens... Quam magis effuso crudescunt sanguine pugnae, raging the more wildly, the more, etc., V.: quam maxime huic vana haec suspicio Erit, tam facillime patris pacem in leges conficiet suas (i. e. quo magis... eo facilius), T.: quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est (i. e. ut quisque... ita maxime, etc.), S.—With a comparative clause implied in the context, so, to such a degree, so very, equally: quae faciliora sunt philosophis... quia tam graviter cadere non possunt (i. e. quam alii): quorsum igitur tam multa de voluptate? so much (as has been said): hoc, quod a tam multis perferatur, by so many (as we have mentioned): tam necessario tempore, tam propinquis hostibus, at so urgent a time as this, Cs.: hunc tam temere iudicare, Cs.: cum tam procul a finibus Macedoniae absint, L.: quam si explicavisset, non tam haesitaret, i. e. as he does.—Often with a pron demonstr.: haec mea oratio tam longa aut tam alte repetita: haec tam crebra Etruriae concilia, L.: quae est ista tam infesta ira? L.—Followed by a clause of result with ut, qui or quin (only with adjj. and advv.), so, so very: quae (maturitas) mihi tam iucunda est, ut quasi terram videre videar: ad eum pervenit tam opportuno tempore, ut simul, etc., Cs.—Usu. with a negative or in a question implying a negative: quis umquam praedo fuit tam nefarius, quis pirata tam barbarus ut, etc.: non se tam barbarum ut non sciret, etc., Cs.: nemo inventus est tam amens, qui illud argentum eriperet: quae est anus tam delira quae timeat ista?: Numquam tam mane egredior... quin te... conspicer Fodere, T.: numquam tam male est Siculis quin aliquid facete et commode dicant.* * *so, so much (as); to such an extent/degree; nevertheless, all the same -
11 tamen
tamen adv. [3 TA-].—After a concessive or conditional particle, notwithstanding, nevertheless, for all that, however, yet, still (beginning the clause or after its emphatic word): quamquam omnis virtus nos ad se adlicet, tamen iustitia id maxime efficit: etsi abest maturitas aetatis, tamen, etc.: tametsi miserum est, tamen, etc.: si Massilienses per delectos cives... reguntur, inest tamen in eā conditione similitudo quaedam servitutis: si nullus erit pulvis, tamen excute nullum, O.: cui (senatus auctoritati) cum Cato et Caninius intercessissent, tamen est perscripta.—Opposed to an implied concession or inference, in spite of this, for all that, however, still, nevertheless: Retraham ad me illud argentum tamen, T.: expellitur ex oppido Gergoviā; non destitit tamen, Cs.: neque recordatur illi ipsi tam infelici imperatori patuisse tamen portūs Africae, L.: semper Aiax fortis, fortissimus tamen in furore: cur nolint, etiam si tacerent, satis dicunt. Verum non tacent. Tamen his invitissimis te offeres?: tamen a malitiā non discedis? in spite of all.—With sed or verum, in strong opposition, but yet, but nevertheless, but still: hi non sunt permolesti; sed tamen insident et urgent: debet; verum tamen non cogitur.—With si, if at least, if only: aliqua et mihi gratia ponto est; Si tamen in dio quondam concreta profundo Spuma fui, O.—After neque... nec, on the other hand, however: Cyri vitam legunt, praeclaram illam quidem, sed neque tam nostris rebus aptam nec tamen Scauri laudibus anteponendam.—Ne tamen, that by no means: veni igitur, quaeso, ne tamen semen urbanitatis unā cum re p. intereat. —With pron relat., who however, although he: L. Lucullus, qui tamen eis incommodis mederi fortasse potuisset... partem militum Glabrioni tradidit, although he might, etc.: fuit mirificus in Crasso pudor, qui tamen non obesset eius orationi, etc., and yet its effect was not, etc.—Strengthened by nihilo minus: si illud tenerent, se quoque id retenturum; nihilo minus tamen agi posse de compositione, Cs.* * *yet, nevertheless, still -
12 citer
citera -um, citerior -or -us, citimus -a -um ADJnear/on this side; (COMP) nearer; sooner/earlier, urgent; (SUPER) next; least -
13 vocatus
-
14 ambitiose
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
15 ambitiosus
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
16 convicium
con-vīcĭum (less correctly, acc. to Brambach, convītĭum, but preferred by B. and K., and by recent editors of Plaut. and Ter.), ii, n. [most prob. kindr. with vox; cf. Dig. 47, 10, 15, § 4; Paul. ex Fest. p. 41, 20], a loud noise, a cry, clamor, outcry (class.).I.In gen.:II.ne clamorem hic facias neu convitium,
Plaut. Bacch. 4, 8, 33; cf.:erant autem convivia non illo silentio... sed cum maximo clamore atque convitio,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28:facere,
Ter. Ad. 2, 1, 26 Ruhnk.:cantorum,
Cic. Sest. 55, 118:mulierum, id. Fragm. ap. Aquil. Rom. p. 144 (187 Frotsch.): humanae linguae,
Ov. M. 11, 601.—Of frogs (with clamor), Phaedr. 1, 6, 5; Col. 10, 12. —Of the cicadæ, Phaedr. 3, 16, 3.—In partic.A.The sound of wrangling, the cry of altercation or contention:B.ubi et animus ex hoc forensi strepitu reficiatur et aures convitio defessae conquiescant,
Cic. Arch. 6, 12.—An urgent, clamorous importunity:C.epistulam hanc convitio efflagitarunt codicilli tui,
Cic. Q. Fr. 2, 11, 1; imitated by Quint. Ep. ad Tryph. 1; cf. also id. ib. 4, 5, 10.—A loud, violent disapprobation or contradiction:D.omnium vestrum,
Cic. Ac. 2, 40, 125:senatūs,
id. Pis. 26, 63.— Most freq.,Loud, violent reproaching, abuse, reviling, insult: maledictio nihil habet propositi praeter contumeliam: quae si petulantius jactatur, convitium; si facetius urbanitas nominatur, Cic. Cael. 3, 6: Pompeius apud populum... cum pro Milone diceret, clamore convitioque jactatus est. id. Fam. 1, 5, b, 1:2.cum ei magnum convitium fieret cuncto a senatu,
id. ib. 10, 16, 1:alicui convitium facere,
id. Att. 1, 14, 5 bis; Plaut. Merc. 2, 1, 11; Cic. Off. 3, 21, 83; Liv. 3, 48, 1; Sen. Ep. 15, 8; id. Ben. 7, 25, 2; Quint. 4, 2, 27; 6, 2, 16 al.; Hor. S. 1, 5, 11; Ov. M. 6, 210 et saep.—Of inanim. subjects:III.aurium,
censure, reproof, correction, Cic. Or. 48, 160: tacitum cogitationis, in thought, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 26, 1:cave ne eosdem illos libellos... convicio scazontes extorqueant,
Plin. Ep. 5, 11, 2.—Meton.A.The object of reproach:B.convitium tot me annos jam se pascere,
Plaut. Merc. prol. 55.—Of mockingbirds:nemorum convicia, picae,
Ov. M. 5, 676. -
17 efflagitatio
efflāgĭtātĭo, ōnis, f. [efflagito], an urgent demand, pressing request (very rare), * Cic. Fam. 5, 19, 2;Plancus,
ib. 10, 24, 6. -
18 efflagitatus
efflāgĭtātus, ūs, m. [id.], an earnest or urgent request:coactu atque efflagitatu meo,
Cic. Verr. 2, 5, 29. -
19 genius
gĕnĭus, i (voc. geni, Tib. 4, 5, 9 M. dub.), m. [root GEN, gigno; prop., the superior or divine nature which is innate in everything, the spiritual part, spirit; hence], the tutelar deity or genius of a person, place, etc. (cf.: lares, penates).I.In gen.:II.genium dicebant antiqui naturalem deum uniuscujusque loci vel rei aut hominis,
Serv. Verg. G. 1, 302; cf. Voss ad loc.; Verg. A. 5, 95; Juv. 6, 22; Liv. 21, 62, 9; Mart. 7, 12, 10:eundem esse genium et larem, multi veteres memoriae prodiderunt, in queis etiam Granius Flaccus,
Censor. de Die Nat. 3, 2; Prud. adv. Symm. 2, 369; 444:scit Genius, natale comes qui temperat astrum, Naturae deus humanae, mortalis in unum Quodque caput, vultu mutabilis, albus et ater,
Hor. Ep. 2, 2, 187:genius tuus malus,
Flor. 4, 7, 8. —In urgent petitions and in oaths appeals were made to the Genius of the person addressed, or to that of some eminent person:te per Genium... Obsecro et obtestor,
Hor. Ep. 1, 7, 94; cf. Sen. Ep. 12, 12; Tib. 4, 5, 8; Suet. Calig. 27; Dig. 12, 2, 13, § 6.—On festal occasions the Genius was propitiated: cras Genium mero Curabis et porco bimestri,
Hor. C. 3, 17, 14; id. Ep. 2, 1, 144; id. A. P. 210; Pers. 2, 3; Ov. Am. 1, 8, 94 et saep.; cf. Tib. 1, 7, 49:magne Geni, cape dona libens votisque faveto,
id. 4, 5, 9:acceptus Geniis December (because the Saturnalian festivals occurred in it),
Ov. F. 3, 58:genium loci... precatur,
Verg. A. 7, 136:GENIO LOCI,
Inscr. Orell. 343 sq.; 1697; 1701:COLONIAE,
ib. 367; 1693 sq.:MVNICIPII,
ib. 689; 1690 sq.:CVRIAE,
ib. 1120:FORI VINARII,
ib. 4087:THEATRI,
ib. 1713:Lateranus deus est focorum et Genius,
Arn. 4, 6 et saep.:Priapi,
Petr. 21:Famae,
Mart. 7, 12, 10:JOVIS,
Inscr. Orell. 1730; 2488:DEORVM,
ib. 1730.—In partic.A.With respect to the enjoyment of life.1.The spirit of social enjoyment, fondness for good living, taste, appetite, inclination:2.isti qui cum geniis suis belligerant, parcipromi,
Plaut. Truc. 1, 2, 81; cf.:egomet me defraudavi Animumque meum geniumque meum,
id. Aul. 4, 9, 15; and:suum defrudans genium,
sacrificing his inclinations, Ter. Phorm. 1, 1, 10 Ruhnk.:sapis multum ad genium,
Plaut. Pers. 1, 3, 28:hic quidem meliorem Genium tuum non facies,
id. Stich. 4, 2, 42:nunc et amico meo prosperabo et genio meo multa bona faciam,
id. Pers. 2, 3, 11:indulge genio: carpamus dulcia,
id. ib. 5, 151.—Hence,A term used by parasites for entertainer, patron:B.ecquis est, qui mihi commonstret Phaedromum genium meum?
Plaut. Curc. 2, 3, 22; 5, 2, 29; id. Capt. 4, 2, 99; id. Men. 1, 2, 29. — -
20 insto
in-sto, stĭti, stātum (e. g. instaturum, Liv. 10, 36, 3:I.instaturos,
Front. Strat. 2, 6, 10 al.), 1, v. n., to stand in or upon a thing (class.).Lit.A.In gen., constr. with dat., in and abl., or acc.(α).With dat.:(β).jugis,
Verg. A. 11, 529.—With in and abl.: saxo in globoso, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36 (Trag. Fragm. v. 367 Rib.):(γ).instans in medio triclinio,
Suet. Tib. 72.—Absol., to draw nigh, approach; to impend, threaten:(δ).quibus ego confido impendere fatum aliquod, et poenas jam diu debitas aut instare jam plane, aut certe jam appropinquare,
Cic. Cat. 2, 5:instant apparatissimi magnificentissimique ludi,
id. Pis. 27:cum illi iter instaret,
id. Att. 13, 23:quidquid subiti et magni discriminis instat,
Juv. 6, 520:ante factis omissis, illud quod instet, agi oportere,
the subject in hand, Cic. Inv. 2, 11, 37. —Of persons: cum legionibus instare Varum,
Caes. B. C. 2, 43.—With acc. (ante-class.):B. (α).tantum eum instat exitii,
Plaut. Poen. 4, 2, 96.—With dat.:(β).cedenti,
Liv. 10, 36:vestigiis,
id. 27, 12, 9:instantem regi cometen videre,
Juv. 6, 407.—With acc.:II.si me instabunt (al. mi),
Plaut. Curc. 3, 1, 6.—Trop.A.To urge or press upon one, to insist; to pursue a thing (syn. urgeo):(α).quamobrem urge, insta, perfice,
Cic. Att. 13, 32, 1:accusatori,
id. Font. 1:ille instat factum (esse),
he insists upon the fact, Ter. And. 1, 1, 120.— To follow up eagerly, pursue; with dat. or acc.With dat.:(β).instant operi regnisque futuris,
Verg. A. 1, 504:talibus instans monitis (parens),
Juv. 14, 210:non ignarus instandum famae,
Tac. Agr. 18.—With acc., to urge forward, ply, transact with zeal or diligence: instant mercaturam, Nov. ap. Non. 212, 30 (Com. Rel. p. 223 Rib.):(γ).parte aliā Marti currumque, rotasque volucres Instabant,
were hastening forward, working hard at, busily constructing, Verg. A. 8, 434: rectam viam, to go right, i. e. to be right, to hit the mark, Plaut. As. 1, 1, 40:unum instare de indutiis vehementissime contendere,
Caes. B. C. 3, 17, 5; cf. Zumpt, Gram. § 385.—Absol.:B.vox domini instantis,
Juv. 14, 63.—To demand earnestly, solicit, insist upon:A.satis est, quod instat de Milone,
Cic. Q. Fr. 3, 2:quod profecto cum sua sponte, tum, te instante, faciet,
at your instance, your solicitation, id. Att. 3, 15.— With inf.:instat Scandilius poscere recuperatores,
Cic. Verr. 2, 3, 59, § 136.—With ut or ne:tibi instat Hortensius, ut eas in consilium,
Cic. Quint. 10:uxor acriter tua instat, ne mihi detur,
Plaut. Cas. 2, 5, 33; cf.:nunc nosmet ipsi nobis instemus, ut, etc.,
Auct. Her. 4, 56, 69.— Impers.:profecto, si instetur, suo milite vinci Romam posse,
Liv. 2, 44.—Hence, instans, antis, P. a.(Standing by, being near, i. e.) Present.1.In gen.:2.quae venientia metuuntur, eadem efficiunt aegritudinem instantia,
Cic. Tusc. 4, 6, 11:ex controversia futuri, raro etiam ex instantis aut facti,
id. de Or. 2, 25, 105:tempus,
Auct. Her. 2, 5, 8:bellum,
Cic. Phil. 11, 10, 24.—In partic., gram. t. t.:B.tempus, i.q. praesens tempus,
the present tense, the present, Quint. 5, 10, 42; Charis. p. 147 P. et saep.—Pressing, urgent, importunate (post-Aug.):periculum,
Nep. Paus. 3, 5:species terribilior jam et instantior,
Tac. H. 4, 83:gestus acer atque instans,
Quint. 11, 3, 92 sq.; cf.:argumentatio acrior et instantior,
id. ib. §164: admonitio instantior,
Gell. 13, 24, 19.— Adv.: instanter, vehemently, earnestly, pressingly:intente instanterque pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19, 6:petere,
id. ib. 5, 7, 22:plura acriter et instanter incipere,
Quint. 9, 3, 30:dicere,
id. 9, 4, 126.— Comp.:instantius concurrere,
to fight more vehemently, Tac. A. 6, 35. — Sup.:instantissime desiderare,
Gell. 4, 18.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
urgent — urgent, ente [ yrʒɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1340 méd.; répandu XIXe; lat. urgens, de urgere « pousser, presser » ♦ Dont on doit s occuper sans retard. Des travaux urgents. ⇒ pressé. « rien de très urgent ne l obligeait à sortir » (Martin du Gard). Un cas… … Encyclopédie Universelle
urgent — URGÉNT, Ă, urgenţi, te, adj. (Adesea adverbial) Care necesită o rezolvare imediată, care nu admite amânare; grabnic. ♦ spec. (Despre telegrame) Care este expediat cu precădere pentru a sosi mai repede. – Din fr. urgent, lat. urgens, ntis. Trimis… … Dicționar Român
Urgent — Ur gent, a. [L. urgens, p. pr. of urgere: cf. F. urgent. See {Urge}.] Urging; pressing; besetting; plying, with importunity; calling for immediate attention; instantly important. The urgent hour. Shak. [1913 Webster] Some urgent cause to ordain… … The Collaborative International Dictionary of English
Urgent — may refer to: * Urgent (song), a 1981 song by Foreigner. * Urgent (Canadian band), a 1980 s band from Toronto, Ontario, Canada * Urgent (American band), a 1980 s band from New York City. * Urgent! Records, a former record company … Wikipedia
urgent — mid 15c., from M.Fr. urgent pressing, impelling (14c.), from L. urgentem (nom. urgens), prp. of urgere to press hard, urge (see URGE (Cf. urge) (v.)). Related: Urgently … Etymology dictionary
Urgént — (lat). dringend, unaufschieblich; Urgénz, Dringlichkeit, dringliche Mahnung … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Urgént — (lat.), dringend; Urgénz, Dringlichkeit … Kleines Konversations-Lexikon
urgent — I adjective clamant, compelling, compulsory, critical, crucial, crying, demanding, earnest, essential, exigent, grave, gravis, impelling, imperative, important, importunate, indispensable, insistent, instant, necessarius, necessary, necessitous,… … Law dictionary
urgent — urgent, ente (ur jan, jan t ) adj. Qui ne souffre point de retardement, pressant. HISTORIQUE XVe s. • Encores de present nous est force et necessité urgente pour la conduite de nostre armée de recouvrer grans sommes de deniers, Lettre de… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
urgent — *pressing, imperative, crying, importunate, insistent, exigent, instant Analogous words: impelling, driving (see MOVE): constraining, compelling, obliging (see FORCE vb) … New Dictionary of Synonyms
urgent — [adj] needing immediate attention burning*, called for, capital, chief, clamant, clamorous, compelling, critical, crucial, crying*, demanded, demanding, driving, essential, exigent, foremost, heavy*, hurry up, immediate, impelling, imperative,… … New thesaurus