-
1 ambitiōsē
ambitiōsē adv. with comp. [ambitiosus], ambitiously, ostentatiously: de triumpho agere: petere regnum, L.: ambitiosius facere, quam, etc.* * *ambitiosius, ambitiosissime ADVingratiatingly, earnestly; ambitiously, presumptuously; ostentatiously -
2 ambitiose
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
3 ambitiosus
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
4 petō
petō īvī and iī (perf. petīt, V., O; petīstī, C., V.; petīsse, C., O.; petīssem, C., L, O.), petītus, ere [PET-], to strive for, seek, aim at, repair to, make for, travel to: summum locum, Cs.: maris oras: navīs, take refuge in, N.: Troia peteretur classibus, V.: caelum pennis, fly to, O.: Grais Phasi petite viris, visited by the Greeks, O.: ille Reginam petit, turns to, V.: campum petit amnis, V.: mons petit astra, rises to, O.— To fall upon, rush at, attack, assault, assail, fly at, aim at, thrust at: Indutiomarum, aim at, Cs.: cuius latus mucro ille petebat: non latus, sed caput, aim at: Tarquinium spiculo infeste, L.: Mālo me, throw an apple at, V.: cui petit ungue genas, O.: Vos turba saxis petens, stoning, H.—Fig., to attack, assail: me epistulā: uter ab utro petitus insidiis esset, L.— To demand, exact, require: ex iis tantum, quantum res petet, hauriemus: poenas ab optimo quoque sui doloris, i. e. exact satisfaction.—To demand at law, sue for, claim: unde petitur... qui petit, the defendant... the plaintiff, T.: qui per se litem contestatur, sibi soli petit: alienos fundos.— To beg, beseech, ask, request, desire, entreat: flentes pacem petere, Cs.: Curtio tribunatum a Caesare, ask for Curtius: a te pro Ligario, intercede with you for: reus ut absolvatur: a te, ut, etc.—Of office, to solicit, be a candidate: nemo est ex iis, qui nunc petunt, qui, etc.: ambitiose regnum, L.— To woo, court, solicit: ut viros saepius peteret quam peteretur, S.: illam, O.: virgo ad libidinem petita, L.— To pursue, seek, strive after, aim at: fugā salutem, Cs.: praedam pedibus, O.: gloriam, S.: eloquentiae principatum: bene vivere, H.: conubiis natam sociare Latinis, V.: ex hostium ducibus victoriam, over, L.: imperium ex victis hostibus, L.— To fetch, bring, elicit, obtain, wrest, draw: E flammā cibum, T.: custodem in vincula, V.: a litteris doloris oblivionem: latere petitus imo spiritus, H.: gemitūs alto de corde petiti, O.— To take, betake oneself to, repair to: alium cursum, take another route: aliam in partem fugam, betake themselves to flight, Cs.— To refer to, relate to: Troianos haec monstra petunt, V.* * *petere, petivi, petitus Vattack; aim at; desire; beg, entreat, ask (for); reach towards, make for -
5 humile
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
6 humilis
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
7 laboro
lăbōro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [2. labor].I.Neutr., to labor, take pains, exert one's self, strive.A.In gen.:B.ne labora,
Ter. Heaut. 1, 1, 37:sese (aratores) sibi, laborare,
Cic. Verr. 2, 3, 52, § 121:quid ego laboravi, aut quid egi, aut in quo evigilaverunt curae et cogitationes meae, si? etc.,
id. Par. 2, 17:ne familiares, si scuta ipsi ferrent, laborarent,
id. Phil. 5, 6:si mea res esset, non magis laborarem,
id. Fam. 13, 44; 74:qui non satis laborarunt,
Quint. 8 prooem. §29: frustra laborabimus,
id. 6, 3, 35; cf.:frustra laboret Ausus idem,
Hor. A. P. 241:in enodandis nominibus,
to exert one's self in vain, Cic. N. D. 3, 24, 62:circa memoriam et pronuntiationem,
Quint. 6, 4, 1:circa nomina rerum ambitiose,
id. 3, 11, 21:in famam, Sen. de Ira, 3, 41, 3: in commune,
Quint. 5, 11, 24; 8, 2, 18:in spem,
Ov. M. 15, 367.—With dat., to toil for, to serve:cui (Jovi) tertia regna laborant,
Sil. 8, 116.—With in and abl.:quid est, in quo se laborasse dicit?
Cic. Verr. 2, 3, 53, § 124:qua in re mihi non arbitror diu laborandum,
Quint. 2, 3, 2:in dura humo,
Ov. F. 4, 416:in remigando,
Vulg. Marc. 6, 48:in omni gente,
in behalf of, Juv. 8, 239.—With pro:pro hoc (L. Flacco) laborant,
Cic. Planc. 11, 28:pro salute mea,
id. Dom. 11, 30:pro Sestio,
id. Fam. 13, 8, 1.—With ut:laborabat, ut reliquas civitates adjungeret,
Caes. B. G. 7, 31:ut honore dignus essem, maxime semper laboravi,
Cic. Planc. 20, 50:ut vos decerneretis laboravi,
id. Prov. Cons. 11, 28:neque te ut miretur turba labores,
Hor. S. 1, 10, 73. —With ne:et sponsio illa ne fieret, laborasti,
Cic. Verr. 2, 3, 57, § 132: quae ego ne frustra subierim... laboro, Lent. ap. Cic. Fam. 12, 14, 5.—With inf.:quem perspexisse laborant,
Hor. A. P. 435:amarique ab eo laboravi,
Plin. Ep. 1, 10, 2; 2, 5, 9:si sociis fidelissimis prospicere non laboratis,
Cic. Verr. 2, 3, 55, § 127:quod audiri non laborarit,
Cic. Att. 5, 2, 2:hunc superare laboret,
Hor. S. 41, 112; 2, 3, 269:ne quaerere quidem de tanta re laborarint,
Nep. Pel. 3, 1:describere,
Cael. Aur. Acut. 2, 1.—In partic.1.To suffer, to labor under, to be oppressed, afflicted, or troubled with.(α).Absol.: aliud est dolere, aliud laborare. Cum varices secabantur C. Mario, dolebat: cum aestu magno ducebat agmen, laborabat. Est mter haec tamen quaedam similitudo: consuetudo enim laborum perpessionem dolorum efficiet faciliorem, Cic. [p. 1025] Tusc. 2, 15, 35:(β).valetudo tua me valde conturbat: significant enim tuae litterae, te prorsus laborare,
id. Att. 7, 2, 2:cum sine febri laborassem,
id. ib. 5, 8:eum graviter esse aegrum, quod vehementer ejus artus laborarent,
id. Tusc. 2, 25, 61.—With ex:(γ).ex intestinis,
Cic. Fam. 7, 26, 1:ex pedibus,
id. ib. 9, 23:ex renibus,
id. Tusc. 2, 25, 60:e dolore,
Ter. And. 1, 5, 33.—Esp. of mental disorders, etc.:ex invidia,
Cic. Clu. 71, 202; id. Rosc. Am. 51, 149:ex desiderio,
id. Fam. 16, 11, 1:ex inscitia,
id. Inv. 2, 2, 5:ex aere alieno laborare,
to be oppressed with debt, Caes. B. C. 3, 22.—With ab:(δ).a re frumentaria,
Caes. B. C. 3, 9:ab avaritia,
Hor. S. 1, 4, 26.—With abl.:2.laborantes utero puellae,
Hor. C. 3, 22, 2:domesticā crudelitate,
Cic. Rosc. Am. 53, 154:nec vero quisquam stultus non horum morborum aliquo laborat,
id. Fin. 1, 18, 59:odio apud hostes, contemptu inter socios,
Liv. 6, 2:pestilentiā laboratum est,
id. 1, 31, 5:crimine temeritatis,
Quint. 12, 9, 14.—To grieve, be in trouble, be vexed, to be concerned, solicitous, or anxious:3.animo laborabat, ut reliquas civitates adjungeret,
Caes. B. G. 7, 31:ut vos decerneretis, laboravi,
Cic. Prov. Cons. 11:nihil laboro, nisi ut salvus sis,
id. Fam. 16, 4, 4:sponsio illa ne fieret laborasti,
id. Verr. 2, 3, 57, § 132.— With de (esp. of events or persons on whose account one is concerned):sororem de fratrum morte laborantem,
Cic. Inv. 2, 26, 78:de quibus ego ante laborabam, ne, etc.,
id. Caecin. 1, 3:laboro, ut non minimum hac mea commendatione se consecutum videretur,
id. Fam. 13, 26, 4:noli putare me de ulla re magis laborare,
id. Att. 6, 1, 3:his de rebus eo magis laboro, quod, etc.,
id. Fam. 13, 56, 3:in uno,
i. e. to love, Hor. C. 1, 17, 19: non laboro, nihil laboro, I don't trouble myself about it, it concerns me not:cujus manu sit percussus, non laboro,
Cic. Rosc. Am. 34, 97:quorsum recidat responsum tuum non magnopere laboro,
id. Rosc. Com. 15, 43:Tironi prospicit, de se nihil laborat,
id. Phil. 8, 9, 26:quid est quod de iis laborat,
id. ib. 8, 8, 27; id. Tusc. 1, 43, 103.—With abl.:tuā causā,
Cic. Fam. 3, 7, 6:neglegens ne qua populus laborat,
Hor. C. 3, 8, 25.—With in:in re familiari valde laboramus,
Cic. Att. 4, 1, 3.—To be in distress, difficulty, or danger:II.quos laborantes conspexerat iis subsidia submittebat,
Caes. B. G. 4, 26:suis laborantibus succurrere,
id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:ne legatus laborantibus suis auxilio foret,
id. J. 52, 6; Curt. 9, 1, 15.— Impers. pass.:maxime ad superiores munitiones laboratur,
Caes. B. G. 7, 85.—Of inanim. things:ut utraeque (triremes) ex concursu laborarent,
Caes. B. C. 2, 6:nec cur fraternis luna laboret equis (of an eclipse of the moon, because the sun's light is then withdrawn from it),
Prop. 2, 34, 52 (3, 32, 48 M.); so,luna laboret,
Cic. Tusc. 1, 38, 92:cum luna laborare non creditur,
Plin. 2, 9, 6, § 42:laboranti succurrere lunae,
Juv. 6, 443:Aquilonibus Querceta laborant,
Hor. C. 2, 9, 6:laborantem ratem deserere,
Ov. P. 2, 6, 22:laborat carmen in fine,
Petr. 45.—Act. (only since the Aug. per.; for in Cic. Cael. 22, 54, elaboratus is the correct reading).A.To work out, elaborate, to form, make, prepare:B.noctibus hibernis castrensia pensa laboro,
Prop. 4, 3, 33:quale non perfectius Meae laborarint manus,
Hor. Epod. 5, 60:arte laboratae vestes,
Verg. A. 1, 639:laborata Ceres,
bread, id. ib. 8, 181:et nobis et equis letum commune laboras,
preparest, Sil. 16, 411.—To labor at, to cultivate:frumenta ceterosque fructus,
Tac. G. 45. -
8 vulgaris
vulgāris ( volg-), e (ante- and postclass. collat. form vulgārius, a, um, Afran., Nov., and Turp. ap. Non. p. 488, 26 sq.; Gell. 1, 22, 2; 3, 16, 18; 12, 10, 6; 16, 5, 1), adj. [vulgus], of or belonging to the great mass or multitude, general, usual, ordinary, every-day, common, commonplace, vulgar (freq. and class.): in omni arte, cujus usus vulgaris communisque non sit, Cic. Fin. 3, 1, 3:in communi vitā et vulgari hominum consuetudine,
id. de Or. 1, 58, 248:vulgaris popularisque sensus,
id. ib. 1, 23, 108:liberalitas,
i. e. exlended to all, id. Off. 1, 16, 52:vulgaria et obsoleta sunt,
id. Quint. 18, 56:vulgari et pervagatā declamatione contendere,
id. Planc. 19, 47; cf.:ut pervagatum et vulgare videatur,
id. Or. 57, 195:nihil tam vile neque tam vulgare est, cujus, etc.,
id. Rosc. Am. 26, 71:commendatio,
id. Fam. 1, 3, 2:opinio,
id. de Or. 1, 23, 109:artes,
id. Rosc. Am. 46, 134:jejunus raro stomachus vulgaria temnit,
Hor. S. 2, 2, 38:coetus vulgares spernere,
id. C. 3, 2, 23:prostratas arbores restitui... vulgare est,
is a common thing, Plin. 16, 31, 57, § 131; 14, 19, 24, § 120:vocabula,
Quint. 1, 1, 34:verba,
id. 10 1, 9, No comp. or sup. — vulgā-rĭter, after the ordinary or common manner, commonly, vulgarly (very rare):non vulgariter nec ambitiose scribere,
Cic. Fam. 13, 69, 1 (dub.); Plin. 8, 5, 5, §§ 13 and 28; 28, 14, 58, § 204.
См. также в других словарях:
Albert Gottschalk — Albert Gottschalk, 1880er Albert Gottschalk (* 3. Juli 1866 in Stege; † 13. Februar 1906 in Frederiksberg) war ein dänischer Maler. Er wurde in Stege geboren, lebte aber später in Kopenhagen. Gottschalk hatte eine enge persönliche und kü … Deutsch Wikipedia
DDR — Deutsche Demokratische Republik … Deutsch Wikipedia
EW II — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
EW III — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
EW IV — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
Einheitswagen (Normalspur) — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
Einheitswagen (SBB) — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
Einheitswagen I — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
Einheitswagen II — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
Einheitswagen III — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia
Einheitswagen IV — Als Einheitswagen (EW) werden Personenwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) und verschiedener Schweizer Privatbahnen für den Inlandverkehr bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Technische Merkmale 2 Einheitswagen I 2.1 Stückzahlen der EW I 2.2… … Deutsch Wikipedia