-
61 plecak
-
62 promować
promować < wypromować> (-uję) promovieren, die Doktorwürde verleihen; ucznia versetzen; towar bewerben, promoten; osobę, projekt promoten, Werbung machen (für A) -
63 przesadzać
przesadzać (-am) < przesadzić> (-dzę) AGR umpflanzen; do doniczki umtopfen; ucznia umsetzen; v/i übertreiben (w L oder z I mit D) -
64 przesadzić
przesadzać (-am) < przesadzić> (-dzę) AGR umpflanzen; do doniczki umtopfen; ucznia umsetzen; v/i übertreiben (w L oder z I mit D) -
65 uczeń
-
66 wypromować
promować < wypromować> (-uję) promovieren, die Doktorwürde verleihen; ucznia versetzen; towar bewerben, promoten; osobę, projekt promoten, Werbung machen (für A) -
67 wywoływać
wywoływać po imieniu mit dem Namen aufrufen; ucznia aufrufen; fig hervorrufen, auslösen; wspomnienia wachrufen, ins Gedächtnis rufen; duchy beschwören;wywoływać zdjęcia Fotos entwickeln; (oddać do wywołania) Fotos entwickeln lassen -
68 zawziąć* się
zawziąć się na k-o fam. jemanden bekriegen, jemanden verfolgen, es auf jemanden abgesehen haben;zawziąć się na ucznia fam. einen Schüler auf dem Kieker haben -
69 gromić
gromić [grɔmiʨ̑]vt -
70 promować
promować [prɔmɔvaʨ̑]vt -
71 przesadzać
przesadzać [pʃɛsaʣ̑aʨ̑], przesadzić [pʃɛsaʥ̑iʨ̑]3) (pot: przekroczyć granice) -
72 przyjmować
przyjmować [pʃɨjmɔvaʨ̑] < perf przyjąć>I. vtprzyjąć lekarstwo eine Arznei einnehmen\przyjmować pokarm Nahrung einnehmen [ lub zu sich nehmen]przyjąć nazwisko einen Namen annehmenprzyjąć niemieckie obywatelstwo die deutsche Staatsangehörigkeit annehmenprzyjąć pozę eine Haltung einnehmen [ lub annehmen]przyjąć coś w zastaw etw in Pfand nehmenprzyjąć książkę do druku ein Buch in Druck nehmenprzyjąć czyjeś oświadczyny jds Heiratsantrag annehmenprzyjąć wyzwanie eine Herausforderung annehmen\przyjmować zapisy [jdn] auf eine Liste aufnehmen\przyjmować coś do wiadomości etw zur Kenntnis nehmen7) ( uznać)przyjąć hipotezę eine Hypothese annehmen, von einer Hypothese ausgehen\przyjmować, że... annehmen, dass...III. vr3) ( zrastać się) przeszczep: verwachsen -
73 wylewać
I. vt2) ( rozlewać)\wylewać wino na obrus Wein auf die Tischdecke verschütten\wylewać łzy Tränen vergießenIII. vr1) ( rozlewać się) woda: sich +akk ergießentłumy wylały się na ulice die Menschenmassen strömten auf die Straßen -
74 wyrywać
I. vt1) ( wyszarpywać) [her]ausreißen, fortreißen\wyrywać komuś coś jdm etw entreißen\wyrywać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand reißen\wyrywać drzewo z korzeniami einen Baum entwurzeln, einen Baum mit den Wurzeln ausreißen2) ( usuwać)\wyrywać komuś ząb jdm einen Zahn ziehen\wyrywać kogoś z odrętwienia/z rozmyślań/ze snu jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen5) (pot: nagle pytać)\wyrywać ucznia do odpowiedzi den Schüler aufrufenII. vr1) ( wydostawać się) sich +akk losreißen\wyrywać się z okrążenia eine Einkreisung durchbrechen, aus einem Kessel ausbrechen\wyrywać z czyjegoś uścisku sich +akk losmachen, sich +akk aus einer Umarmung lösen [ lub losreißen]2) ( brzmieć nagle) dźwięk: plötzlich zu hören sein, ertönen3) (pot: mówić nie w porę)coś się komuś wyrwało jdm ist etw herausgerutscht ( fam)4) ( wybiegać)\wyrywać się naprzód vorausrennen -
75 beurlauben
beurlauben *vtjdn \beurlauben udzielić komuś urlopu; mil dać komuś przepustkęeinen Schüler [vom Unterricht] \beurlauben zwolnić ucznia [z lekcji]2) ( vom Dienst suspendieren)jdn \beurlauben zawiesić kogoś [w czynnościach][von etw] beurlaubt sein być [z czegoś] zwolnionym3) univsich \beurlauben lassen Lehrkraft: zwolnić się; Student: wziąć urlop -
76 herausgreifen
-
77 verweisen
verweisen *I. vt1) ( weiterleiten)jdn an eine andere Abteilung \verweisen skierować kogoś do innego działu2) ( hinweisen)die Mutter verwies der Tochter die vorlauten Worte matka wytknęła córce przemądrzałe słowa5) ( ausschließen)einen Schüler von der Schule \verweisen wydalić ucznia ze szkołyeinen Spieler vom Platz [o des Platzes] \verweisen usunąć zawodnika z boiskajdn auf den zweiten Platz \verweisen zepchnąć kogoś na drugie miejsceII. vi
См. также в других словарях:
koza — m IV, CMs. kozazie; lm D. kóz 1. «Capra hircus, zwierzę domowe z rodziny pustorożców, ssące, przeżuwające, hodowane w wielu rasach dla mleka, wełny, mięsa, skóry; koza domowa; potocznie: samica tego zwierzęcia» Biała, czarna, łaciata koza. Stado… … Słownik języka polskiego
uczeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. uczniowie, D. uczniów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto uczy się w szkole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyciel wyróżnił zdolnego ucznia. Uczeń spóźnił się. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wywołać — dk I, wywołaćam, wywołaćasz, wywołaćają, wywołaćaj, wywołaćał, wywołaćany wywoływać ndk VIIIa, wywołaćłuję, wywołaćłujesz, wywołaćłuj, wywołaćywał, wywołaćywany 1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś, do opuszczenia czegoś; przywołać, wezwać … Słownik języka polskiego
relegacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. relegacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: usunięcie ucznia ze szkoły lub studenta z uczelni; wydalenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Relegacja ucznia ze szkoły za nieprzestrzeganie regulaminu. Ukarać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozazdroszczenie — Coś jest nie do pozazdroszczenia «o czymś niekorzystnym, czego nie chciałoby się doświadczyć»: Ciągłe zwiększanie ilości przedmiotów w szkole i godzin ich nauczania oznacza dla ucznia więcej wkuwania, co przy obecnym już obciążeniu jest nie do… … Słownik frazeologiczny
zdarzenie — 1. Coś z prawdziwego zdarzenia «o czymś, co jest takie jak powinno być, spełnia wszystkie wymagania, oczekiwania, dobrze funkcjonuje»: Trudno dziś znaleźć kawiarnię bądź herbaciarnię z prawdziwego zdarzenia. Wprost 940/2000. Śląsk ma szansę stać… … Słownik frazeologiczny
cenzura — ż IV, CMs. cenzuraurze 1. blm «oficjalna kontrola publikacji, widowisk teatralnych, filmów, audycji radiowych itp., dokonywana przez specjalny urząd (przeważnie państwowy), oceniająca je pod względem politycznym, obyczajowym, moralnym; także:… … Słownik języka polskiego
chłostać — ndk IX, chłoszczę, chłoszczesz, chłoszcz, chłostaćał, chłostaćany, rzad. I, chłostaćam, chłostaćasz, chłostaćają, chłostaćaj rzad. chłosnąć dk Va, chłostaćnę, chłośniesz, chłośnij, chłostaćnął, chłostaćnęła, chłostaćnęli, chłośnięty,… … Słownik języka polskiego
dowartościować — dk IV, dowartościowaćciuję, dowartościowaćciujesz, dowartościowaćciuj, dowartościowaćował, dowartościowaćowany dowartościowywać ndk VIIIa, dowartościowaćowuję, dowartościowaćowujesz, dowartościowaćowuj, dowartościowaćywał, dowartościowaćywany… … Słownik języka polskiego
dzienniczek — m III, D. dzienniczekczka, N. dzienniczekczkiem; lm M. dzienniczekczki 1. zdr. od dziennik a) w zn. 3: Dzienniczek treningów. b) w zn. 4: W swoim dzienniczku notowała wrażenia z wycieczki do Włoch. 2. «zeszyt ucznia służący do zapisywania ocen,… … Słownik języka polskiego