-
1 uznać
глаг.• допускать• опознавать• признавать• признать• распознавать• узнавать• узнать* * *признать, решить, счестьdowiedzieć się узнать (получить информацию)poznać, rozpoznać узнать (опознать)* * *uzna|ć\uznaćny сов. признать;\uznać nowy rząd признать новое правительство; \uznać za winnego признать виновным; \uznać za możliwe признать (счесть) возможным; \uznać za stosowne признать уместным; \uznać za konieczne счесть необходимым
* * *uznany сов.призна́тьuznać nowy rząd — призна́ть но́вое прави́тельство
uznać za winnego — призна́ть вино́вным
uznać za możliwe — призна́ть ( счесть) возмо́жным
uznać za stosowne — призна́ть уме́стным
uznać za konieczne — счесть необходи́мым
-
2 uznać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uznać
-
3 uznać
vt pf auch polit. -
4 uznać
-
5 uznać
-
6 uznać
1. admettre2. reconnaître -
7 uznać
1 admhaigh 2 roinnt -
8 uznać
[узначь]v.dk -
9 uznać
визнати -
10 uznać
1 humalatâ2 kilalanin3 kumilala4 magpahayag -
11 uznać
tanamak -
12 uznać
αναγνωρίζω -
13 uznać się
сов.призна́ть себя́uznać się się za pokrzywdzonego — быть в оби́де, счита́ть себя́ оби́женным
uznać się się winnym — призна́ть свою́ вину́ (вино́вность), счита́ть себя́ вино́вником
-
14 uznać\ się
сов. признать себя;\uznać\ się się za pokrzywdzonego быть в обиде, считать себя обиженным; \uznać\ się się winnym признать свою вину (виновность), считать себя виновником
-
15 uznać potrzebę czegoś
• recognize the need forSłownik polsko-angielski dla inżynierów > uznać potrzebę czegoś
-
16 uznać za nieważny
• declare nul and void -
17 uznać dziecko
признать ребёнкаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uznać dziecko
-
18 uznać fakt
признать факт -
19 uznać moment
признать моментOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uznać moment
-
20 uznać oryginalność
признать оригинальностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uznać oryginalność
См. также в других словарях:
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego
uznać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. uznawać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uznawać się – uznać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uznawać siebie samego za kogoś, sądzić o sobie coś; przyznawać sobie prawo do bycia kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uznawać się za mądrego, porządnego człowieka. Uznawać się za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uznawać — → uznać … Słownik języka polskiego
uznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, uznawaćznaję, uznawaćznaje, uznawaćany {{/stl 8}}– uznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, uznawaćam, uznawaća, uznawaćają, uznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stwierdzać po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… … Słownik języka polskiego
uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… … Słownik języka polskiego
lamus — 1. Odesłać, posłać itp. kogoś do lamusa «uznać kogoś za niepotrzebnego, nieprzydatnego»: Jest tak, że Zbigniew Herbert mógł być cytowany we wszystkich czołowych księgach i intelektualnych manifestach tak długo, jak było to politycznie użyteczne,… … Słownik frazeologiczny
minus — 1. Być na minusie «mieć bilans ujemny» 2. Mieć u kogoś minus «narazić się komuś czymś» 3. Policzyć, zapisać itp. coś komuś na minus a) «uznać, że to, co ktoś zrobił, źle o nim świadczy»: Moje rozczarowanie aparycją Krawczyka zapisałem na minus… … Słownik frazeologiczny
plus — 1. Być na plusie «mieć bilans dodatni»: (...) co pana zdaniem decyduje o tym, że firma jest na plusie, że rozwija się, że ma ciągle nowych klientów? GWs 126/1995. 2. Mieć u kogoś plus «zyskać czyjąś aprobatę»: Jeżeli to, co mówiłeś, okaże się… … Słownik frazeologiczny