-
1 tron
-
2 dziedziczność
dziedziczność tronu Thronfolge f -
3 kandydat
kandydat m (-a; -ci), kandydatka f (-i; G -tek) Bewerber(in) m(f), Kandidat(in) m(f) (a POL); do nagrody Anwärter(in) m(f), Kandidat(in) m(f);kandydat na studia Studienbewerber m;kandydat do tronu Thronprätendent m -
4 kandydatka
kandydat m (-a; -ci), kandydatka f (-i; G -tek) Bewerber(in) m(f), Kandidat(in) m(f) (a POL); do nagrody Anwärter(in) m(f), Kandidat(in) m(f);kandydat na studia Studienbewerber m;kandydat do tronu Thronprätendent m -
5 następca
następca tronu Thronfolger m -
6 następczyni
następca tronu Thronfolger m -
7 następstwo
następstwo n (-a) Folge f, Konsequenz f;następstwo tronu Thronfolge f -
8 pretendent
pretendent do tronu (Thron)Prätendent m -
9 pretendentka
pretendent do tronu (Thron)Prätendent m -
10 pretendować
pretendować do roli przywódcy eine Führungsrolle beanspruchen;pretendować do stanowiska sich um einen Posten bewerben;pretendować do tronu prätendieren -
11 dziedziczność
dziedziczność [ʥ̑ɛʥ̑iʧ̑nɔɕʨ̑] f -
12 księżna
księżna [kɕɛw̃ʒna] f -
13 następca
następca, -czyni [nastɛmpʦ̑a] m, fdekl wie f in Sg Nachfolger(in) m(f)\następca tronu Thronfolger(in) m(f) -
14 następstwo
następstwo [nastɛmpstfɔ] nt2) ( prawo)\następstwo tronu Thronfolge fw następstwie czegoś infolge von etw -
15 objęcie
objęcie [ɔbjɛɲʨ̑ɛ] ntbrać kogoś w objęcia jdn in die Arme nehmen, jdn umarmen -
16 pretendent
( książk) -
17 sukcesja
sukcesja [sukʦ̑ɛsja] f( następstwo tronu) Thronfolge f -
18 sukcesor
( książk) -
19 tron
Thron mzasiąść na \tronie den Thron besteigenzrzec się \tronu auf den Thron verzichten, abdanken -
20 Anwartschaft
1) ( begründete Aussicht)\Anwartschaft auf einen Posten kandydatura f [o nominacja f ] na jakieś stanowisko2) ( Anspruch)\Anwartschaft auf ein Erbe prawo nt do spadku\Anwartschaft auf den Thron pretensje fPl do tronu3) sport\Anwartschaft auf einen Titel duże szanse fPl na zdobycie tytułu
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zrzec się tronu — {{/stl 13}}{{stl 7}} zrzec się władzy królewskiej, abdykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prasa podała, że król zrzekł się tronu na korzyść swego brata. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
następca tronu — {{/stl 13}}{{stl 7}} dziedziczący koronę syn władcy {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tronuoti — tronuoti, uoja, ãvo intr. DŽ, NdŽ, Stak žarijoms degti, žioruoti: Ne liepsnuoja, bet tronuoja tik ugnis po pečiumi J. Anglys tronuoja Vl … Dictionary of the Lithuanian Language
tron — m IV, D. u, Ms. tronnie; lm M. y 1. «ozdobny fotel, stojący zwykle na podwyższeniu, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy, także dostojników kościelnych» Złocisty tron. Tron królewski, papieski. 2. «władza królewska, godność króla; król,… … Słownik języka polskiego
tron — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tronnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bogato zdobiony fotel, zazwyczaj stojący na podium z prowadzącymi do niego stopniami, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tron — 1. podn. Tron Piotrowy «godność papieska»: (...) sprawdziło się proroctwo prymasa Stefana Wyszyńskiego, który na konklawe w 1978 r. szeptał do ucha kardynała Karola Wojtyły, zafrasowanego pogłoskami o wystawieniu jego kandydatury do tronu… … Słownik frazeologiczny
Ржевусские — польский дворянский род, давший Польше целый ряд общественных деятелей и писателей. Важнейшие из них: Николай Флориан Р. († в 1687 г.) подскарбий надворный коронный, участник всех войн эпохи Яна Казимира и Яна Собесского. Станислав Матвей Р. († в … Большая биографическая энциклопедия
Ржевусские — польский дворянский род, давший Польше целый ряд общественных деятелей и писателей. Важнейшие из них: Николай Флориан Р. († в 1687 г.) подскарбий надворный коронный, участник всех войн эпохи Яна Казимира и Яна Собесского. Станислав Матвей Р. († в … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
detronizacja — ż I, DCMs. detronizacjacji, blm «pozbawienie panującego władzy monarszej przez poddanych lub przez innego pretendenta do tronu; złożenie, zrzucenie z tronu, zdetronizowanie» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
kreować — ndk IV, kreuję, kreujesz, kreuj, kreowaćował, kreowaćowany 1. «tworzyć, stwarzać, ustanawiać, wprowadzać» Autor kreuje w powieści świat fikcji. 2. «odtwarzać postać utworu scenicznego, filmu (zwłaszcza w sposób oryginalny, wyróżniający się); grać … Słownik języka polskiego
strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… … Słownik języka polskiego