Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+move

  • 61 fluctuor

    fluctŭo, āvi, ātum, or (perh. not anteAug.) fluctŭor, ātus, 1 (pleraque utroque modo efferuntur:

    fluctuatur, fluctuat,

    Quint. 9, 3, 7), v. n. [fluctus], to move in the manner of waves, i. e. to wave, rise in waves, undulate, to move to and fro, be driven hither and thither (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf.: fluo, fluito).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form fluctuo:

    nunc valide fluctuat mare,

    Plaut. Rud. 2, 1, 14:

    ita fluctuare video vehementer mare,

    id. ib. 4, 1, 12;

    4, 2, 11: quadriremem in salo fluctuantem reliquerat,

    Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:

    quid tam commune quam mare fluctuantibus, litus ejectis?

    id. Rosc. Am. 26, 72:

    agebatur huc illuc Galba vario turbae fluctuantis impulsu,

    Tac. H. 1, 40; cf. Gell. 10, 6, 2:

    fluctuet aër,

    Lucr. 6, 367: directaeque acies ac late fluctuat omnis Aere renidenti tellus, waves (in the light) with gleaming brass, Verg. G. 2, 281:

    fluctuant insulae,

    Plin. 2, 95, 96, § 209:

    seges,

    Sen. Herc. Fur. 699.—In mal. part., Arn. 2, 73; Auct. Priap. 19, 4; cf. fluctus, I. —
    (β).
    Form fluctuor:

    deprehensi in mari Syrtico modo in sicco relinquuntur, modo fluctuantur,

    are driven about by the waves, Sen. Vit. Beat. 14:

    Delos diu fluctuata,

    Plin. 4, 12, 22, § 66:

    quaedam insulae semper fluctuantur,

    id. 2, 94, 95, § 209 Jan.:

    lignum in longitudinem fluctuatur,

    i. e. floats about, id. 16, 38, 73, § 186:

    lapidem e Scyro insula integrum fluctuari tradunt, eundem comminutum mergi,

    id. 36, 16, 26, § 130.—
    II.
    Trop., to be restless, unquiet, uncertain, doubtful; to rage, swell; to waver, hesitate, vacillate, fluctuate.
    (α).
    Form fluctuo: Eu. Potin, ut animo sis tranquillo? Ch. Quid si animus fluctuat? Plaut. Merc. 5, 2, 49; cf.:

    animo nunc huc, nunc fluctuat illuc,

    Verg. A. 10, 680:

    mens animi tantis fluctuat ipsa malis,

    Cat. 65, 4:

    magnis curarum fluctuat undis,

    id. 64, 62; cf.:

    magnoque irarum fluctuat aestu,

    Verg. A. 4, 532; Anthol. Lat. 1, 178, 150:

    fluctuat ira intus,

    Verg. A. 12, 527:

    irarum fluctuat aestu,

    id. ib. 4, 564; so, curarum, 8, 19; Lucr. 4, 1077; Cat. 64, 62:

    ingenti Telamon fluctuat ira,

    Val. Fl. 3, 637:

    fluctuante rege inter spem metumque,

    Liv. 42, 59, 8:

    totam aciem suo pavore fluctuantem, etc.,

    Curt. 3, 10, 6:

    in suo decreto,

    Cic. Ac. 2, 9, 29:

    fluctuantem sententiam confirmare,

    id. Att. 1, 20, 2:

    genus orationis, quod appellamus fluctuans et dissolutum, eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc,

    Auct. Her. 4, 11, 16:

    omnia et citata et fluctuantia,

    Sen. Contr. 3, 19.—
    (β).
    Form fluctuor:

    utrius populi mallet victoriam esse, fluctuatus animo fuerat,

    Liv. 23, 33, 3:

    fluctuatus animo est, utrum, etc.,

    id. 32, 13, 4; 36, 10, 4; Curt. 4, 12, 21; Val. Max. 8, 1, 2: vita fluctuatur per adversa et difficilia, Sen. Ep. [p. 762] 111: semper inter spem et metum fluctuari, Aug. ap. Suet. Claud. 4:

    ambrosia (herba) vagi nominis est et circa alias herbas fluctuati,

    Plin. 27, 4, 11, § 28.

    Lewis & Short latin dictionary > fluctuor

  • 62 induco

    in-dūco, xi, ctum, 3 ( imp. induce for induc, Varr. R. R. 3, 2, 18;

    induxti for induxisti,

    Ter. And. 5, 3, 12;

    induxis for induxeris,

    Plaut. Capt. 1, 2, 46), v. a. [in-duco], to lead, bring, or conduct into a place; to lead or bring in (class.); constr. with in and acc., dat., acc. only, or absol.
    I.
    Lit.
    (α).
    With in and acc.:

    oves et armenta in rura,

    Varr. R. R. 1, 2, 12:

    aliquem in viam,

    id. ib. 3, 2, 18:

    exercitum in Macedoniam,

    Liv. 31, 28, 2:

    cohortem praetoriam in medios hostes,

    Sall. C. 60, 5:

    principes in cornua inducit,

    leads against, Liv. 30, 34, 11; so,

    Hannibal elephantos in primam aciem induci jussit,

    id. 27, 14, 6:

    in dextrum cornu elephantos,

    id. 44, 41, 3; Caes. B. C. 3, 112 al. —
    (β).
    With dat. (mostly poet. and rare):

    age, moenibus induc,

    Stat. Th. 12, 326:

    fossā mare urbi,

    Suet. Ner. 16. —
    (γ).
    With acc. only:

    princeps turmas inducit Asilas,

    Verg. A. 11, 620:

    inducunt venti nubilum,

    Plin. Ep. 2, 17, 7.—
    (δ).
    Absol.:

    eā (portā) secundae legionis principes hastatosque inducit (sc. in urbem),

    Liv. 34, 15, 6.—
    B.
    In partic.
    1.
    To bring forward, exhibit, represent in the circus or on the stage:

    a me autem gladiatorum par nobilissimum inducitur,

    Cic. Opt. Gen. Or. 6, 17; so,

    aliquem,

    Suet. Calig. 27 fin.:

    elephantos in circum,

    Plin. 8, 6, 6, § 17:

    inducta est et Afranii Togata, quae Incendium inscribitur,

    Suet. Ner. 11; id. Claud. 34; 45; id. Tib. 42; cf.:

    pater ille, Terenti fabula quem miserum vixisse Inducit,

    Hor. S. 1, 2, 22.—
    2.
    To bring into or before a court (post-Aug.):

    inducta teste in senatu,

    Suet. Claud. 40:

    Firminus inductus in senatum,

    Plin. Ep. 2, 12, 2:

    majestatis reos in curiam,

    Suet. Dom. 11.—
    3.
    To bring home, take into one ' s family:

    carasque toris inducere Thressas,

    Val. Fl. 2, 132:

    intra undecim dies quam illi novercam amore captus induxerat,

    Plin. Ep. 6, 33, 2. —
    C.
    Transf.
    1.
    To put on articles of dress:

    si sibi calceus perperam induceretur,

    Suet. Aug. 92:

    umeros albenti amictu,

    Stat. S. 5, 2, 67:

    togam super membra,

    Luc. 2, 387. —With Gr. acc.:

    tunicāque inducitur artus,

    Verg. A. 8, 457. —
    2.
    To draw over, spread over, to overlay, overspread:

    postes pice,

    Plaut. Most. 3, 2, 142; Vitr. 7, 3:

    colorem picturae,

    i. e. to varnish, Plin. 35, 10, 36, § 102:

    parieti ceram liquefactam,

    id. 33, 7, 40, § 122:

    cuti nitorem,

    id. 24, 8, 33, § 49:

    varias plumas,

    Hor. A. P. 2:

    humanam membris formam,

    Ov. M. 7, 642:

    omnibus viris magnitudine sua inducturus caliginem,

    to overspread with darkness, to darken, obscure, Vell. 2, 36, 1:

    pontem,

    to throw a bridge across, Curt. 5, 5:

    scuta ex cortice facta pellibus,

    to cover, Caes. B. G. 2, 33:

    coria super lateres,

    id. B. C. 2, 10:

    pulvis velut nube inducta omnia inpleverat,

    Liv. 1, 29, 4:

    sed quae mutatis inducitur tot medicaminibus,

    Juv. 6, 471.— With Gr. acc.:

    (victima) inducta cornibus aurum,

    Ov. M. 7, 161; 10, 271.—
    3.
    To level the ground by filling up:

    ita inducto solo, ut nulla vestigia exstent,

    Plin. 2, 80, 82, § 194; hence, to strike out, erase, i. e. to level the wax in writing by drawing over it the broad end of the style:

    nomina jam facta sunt: sed vel induci, vel mutari possunt,

    Cic. Att. 13, 14, 2:

    senatus consultum,

    id. ib. 1, 20, 4.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to bring into, introduce:

    seditionem atque discordiam in civitatem,

    Cic. Off. 1, 25, 85:

    aliquid in nostros mores,

    id. de Or. 2, 28, 121: set magna pars morem hunc induxerunt, Plaut. Most. 1, 2, 34:

    morem novorum judiciorum in rem publicam,

    Cic. Rab. Post. 4, 9; Plin. Ep. 2, 16, 9; Lact. Mort. Pers. 38, 4:

    novum verbum in linguam Latinam,

    Cic. Phil. 13, 19, 43:

    pecuniam in rationem,

    to bring into, set down in an account, id. Verr. 2, 1, 41, § 106: agrum alicui pecunia ingenti, to charge in an account, id. Agr. 2, 26, 70:

    exemplum,

    Plin. Pan. 6, 2.—
    2.
    To establish:

    sublato judicum nomine potestas regalis inducta est,

    Lact. 4, 10, 15:

    quia nondum haec consuetudo erat inducta,

    Sen. Contr. 5 praef. §

    4: vetus disciplina deserta, nova inducta,

    Vell. 2, 1, 1.—
    B.
    In partic.
    1.
    To bring in, introduce in speaking or writing (an expression borrowed from the stage):

    hinc ille Gyges inducitur a Platone,

    Cic. Off. 3, 9, 38:

    gravem personam,

    id. Cael. 15, 35:

    Tiresiam deplorantem caecitatem suam,

    id. Tusc. 5, 39, 115.—Of conversation, to introduce:

    puero me hic sermo inducitur,

    Cic. Att. 13, 19, 4:

    hanc rationem Epicurus induxit,

    id. Fat. 10:

    consuetudinem,

    id. Cael. 23, 58:

    dubitationem,

    Tac. A. 1, 7.—
    2.
    To lead to or into; to move, excite, persuade; to mislead, seduce; constr. with in, with acc. or ad, with ut or inf.:

    amici jacentem animum excitare, et inducere in spem cogitationemque meliorem,

    Cic. Lael. 15, 59; so,

    aliquem in spem,

    id. Off. 2, 15, 53:

    in rem utilem,

    id. Inv. 1, 2, 2; cf. id. Q. Fr. 3, 4:

    in errorem,

    id. Off. 3, 13, 55:

    animum ad aliquid,

    Ter. Hec. 4, 4, 67:

    aliquem pretio, gratia, spe, promissis (ad parricidium),

    to mislead, Cic. Rosc. Am. 28, 16:

    multos in peccatum,

    to seduce, Auct. Her. 2, 19, 29:

    ad maleficium,

    id. 2, 2, 3:

    ad misericordiam, ad pudendum, ad pigendum,

    to move, excite, Cic. Brut. 50, 188:

    Carthaginienses ad bellum,

    Nep. Hann. 8:

    ad credendum,

    id. Con. 3:

    vide, quo me inducas,

    Ter. And. 2, 3, 25:

    in quos (affectus) inducendus est judex,

    Quint. 11, 3, 58.—With ut:

    aliquem, ut mentiatur,

    Cic. Rosc. Com. 16, 46.—With inf.:

    consulem promissis, sententiam promere,

    Tac. A. 12, 9.—
    b.
    Animum or in animum, to bring one ' s mind to, to resolve, determine; to suppose, imagine:

    id quod animum induxerat paulisper non tenuit,

    Cic. Att. 7, 3, 8. — With inf. or object-clause:

    animum inducere, contra ea quae a me disputantur de divinatione, dicere,

    Cic. Div. 1, 13, 22:

    opes contemnere,

    id. Tusc. 5, 10, 30:

    id me commissurum ne animum induxeris,

    Plaut. Trin. 3, 2, 78:

    in animum inducunt suum, Jovem se placare posse,

    id. Rud. prol. 22:

    ne tute incommodam rem, ut quaequest, in animum induces pati?

    Ter. Hec. 4, 2, 27:

    oro ut ne illis animum inducas credere,

    id. And. 5, 1, 15:

    qui huic animum assentari induxeris,

    id. Eun. 3, 2, 37:

    mea causa causam hanc justam esse animum inducite,

    id. Heaut. prol. 41; cf. id. Ad. 1, 1, 43:

    ut in animum induceret ad easdem venire epulas,

    Liv. 28, 18, 4; 1, 17, 4; 2, 18, 11:

    postremo Caesar in animum induxerat, laborare, vigilare,

    had determined, Sall. C. 54, 4:

    in animum, ejus vitam defendere,

    Cic. Sull. 30, 83; Ter. Heaut. 5, 4, 5.—With ut, ne, or quominus:

    inducere animum possum, ne aegre patiar,

    Plaut. As. 5, 1, 5:

    inducere animum, ut patrem esse sese, oblivisceretur,

    Cic. Rosc. Am. 19, 53:

    in animum, quo minus illi indicarem,

    Plin. Ep. 9, 13, 6:

    quod consules in senatu ut pronuntiarent, in animum inducere non possent,

    Liv. 27, 9, 9; 2, 5, 7; 39, 12, 3. —
    3.
    To delude, cajole, deceive:

    hic eos, quibus erat ignotus, decepit, fefellit, induxit,

    Cic. Pis. 1, 1:

    socios induxit, decepit, destituit,

    id. Rosc. Am. 40, 117: semper, ut inducar, blandos offers mihi vultus Tib. 1, 6, 1.—
    4.
    To do any thing to one (post-class.):

    injuriam adversus liberos suos testamento,

    Dig. 5, 2, 4.— Hence, in-ductus, a, um, P. a., introduced, foreign, strange (post-Aug. and rare):

    insiticius et inductus sermo (opp. patrius),

    Plin. Ep. 4, 3 fin.; so,

    nihil inductum et quasi devium loquimur,

    id. ib. 5, 6, 44:

    arcessita et inducta,

    id. ib. 3, 18, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > induco

  • 63 motito

    mōtĭto, āre, v. freq. a. [moto], to move often, move about (post - class.), Gell. 9, 6, 3 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > motito

  • 64 mulceo

    mulcĕo, si, sum (rarely mulctum), 2, v. a. [Sanscr. root marc, take hold of; Gr. marptô, marptis; cf. mulco], to stroke; to touch or move lightly (syn. palpo; poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    manu mulcens barbam,

    Ov. F. 1, 259:

    caput,

    Quint. 11, 3, 158:

    vitulum,

    Ov. A. A. 2, 341:

    colla,

    id. M. 10, 118:

    mulcebant Zephyri flores,

    rustle through, id. ib. 1, 108:

    aura mulcet rosas,

    Prop. 4 (5), 7, 60:

    virgā mulcere capillos,

    to touch lightly, Ov. M. 14, 295:

    aristas,

    id. F. 5, 161:

    mulcere alternos (pueros) et corpora fingere linguā,

    Verg. A. 8, 634:

    aëra motu,

    Lucr. 4, 136:

    aethera pennis,

    to move, Cic. Arat. 88: mulserat huc navem compulsam fluctibu' pontus, had wafted hither, Enn. ap. Prisc. p. 870 P. (Ann. v. 257 Vahl.).—
    B.
    Transf., to make sweet or pleasant:

    pocula succis Lyaei,

    Sil. 7, 169. —
    II.
    Trop., to soothe, soften, appease, allay; to caress, flatter, delight, etc. (syn.:

    blandior. placo, lenio, sedo): mulcentem tigres, of Orpheus,

    Verg. G. 4, 510:

    aliquem dictis,

    id. A. 5, 464:

    fluctūs,

    id. ib. 1, 66:

    iras,

    id. ib. 7, 755:

    jure,

    Vell. 2, 117, 3.— To alleviate, mitigate:

    variā vulnera mulcet ope,

    alleviates the pain of his wounds, Ov. F. 5, 401:

    dolores nervorum,

    Plin. 22, 24, 50, § 107:

    os stomachumque,

    id. 22, 24, 51, § 110:

    ebrietatem,

    id. 21, 20, 81, § 138:

    lassitudinem,

    id. 37, 5, 16, § 63:

    corpora fessa,

    Ov. M. 11, 625: aliquem laudibus, to flatter, Pac. ap. Paul. ex Fest. s. v. Mulciber, p. 144 Müll. (Trag. Rel. p. 109 Rib.):

    puellas carmine,

    to delight, Hor. C. 3, 11, 24:

    animos admiratione,

    Quint. 1, 10, 9:

    aures figmentis verborum novis,

    to delight, Gell. 20, 9, 1.—Hence, mulsus, a, um, P. a.
    A.
    Adj., mixed with honey; sweet as honey, honey-sweet (post-Aug.):

    mulsa (sc. aqua),

    honey-water, hydromel, Col. 12, 12, 3:

    acetum,

    vinegar and honey mixed together, honey-vinegar, Cato, R. R. 157, 6:

    lac,

    Plin. 10, 22, 27, § 52:

    mulsa pira,

    Col. 5, 10, 18.— Trop., of words, etc., sweet as honey, honeyed (Plautin.):

    ut mulsa dicta dicis!

    Plaut. Rud. 2, 3, 34:

    loqui,

    id. Poen. 1, 2, 112.—
    B. 1.
    mulsa, ae, f., a term of endearment, my sweetheart, my honey (Plautin.):

    age, mulsa mea,

    Plaut. Stich. 5, 5, 14; id. Cas. 2, 6, 20.—
    2.
    mulsum, i, n. (sc. vinum), honey-wine, mead, i. e. wine mixed or made with honey (class.):

    commisce mulsum,

    Plaut. Pers. 1, 3, 7; id. Bacch. 4, 9, 48:

    frigidum,

    Cic. de Or. 2, 70, 282:

    aceti, for mulsum acetum,

    honeyvinegar, Ser. Samm. 49, 714.

    Lewis & Short latin dictionary > mulceo

  • 65 nicto

    nicto, āvi, ātum, 1, and ĕre, 3, v. n., and nictor, ātus, v. dep. n. [1. nico], to move the eyelids.
    I.
    Lit., to move the eyelids up and down, to wink, blink:

    plerisque naturale ut nictari (al. nictare) non cessent,

    Plin. 11, 37, 54, § 144; 11, 37, 57, § 156.—Form nicto, ĕre: (canis) voce suā nictit ululatque ibi acute, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.).—
    2.
    To make a sign with the eyes, to wink:

    neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat,

    Plaut. As. 4, 1, 39; id. Men. 4, 2, 49; id. Merc. 2, 3, 72.—
    B.
    Transf., of fire:

    nictantia fulgura flammae,

    flashing, Lucr. 6, 182.—
    II.
    Trop., to exert one's self, to strive: nictare et oculorum et aliorum membrorum nisu saepe aliquid conari, dictum est ab antiquis, ut Lucretius in libro quarto (6, 836): Hic ubi nictari nequeunt (Lachm. nixari): Caecilius in Hymnide: Garrulis medentes jactent, sine nictentur perticis, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > nicto

  • 66 nictor

    nicto, āvi, ātum, 1, and ĕre, 3, v. n., and nictor, ātus, v. dep. n. [1. nico], to move the eyelids.
    I.
    Lit., to move the eyelids up and down, to wink, blink:

    plerisque naturale ut nictari (al. nictare) non cessent,

    Plin. 11, 37, 54, § 144; 11, 37, 57, § 156.—Form nicto, ĕre: (canis) voce suā nictit ululatque ibi acute, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.).—
    2.
    To make a sign with the eyes, to wink:

    neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat,

    Plaut. As. 4, 1, 39; id. Men. 4, 2, 49; id. Merc. 2, 3, 72.—
    B.
    Transf., of fire:

    nictantia fulgura flammae,

    flashing, Lucr. 6, 182.—
    II.
    Trop., to exert one's self, to strive: nictare et oculorum et aliorum membrorum nisu saepe aliquid conari, dictum est ab antiquis, ut Lucretius in libro quarto (6, 836): Hic ubi nictari nequeunt (Lachm. nixari): Caecilius in Hymnide: Garrulis medentes jactent, sine nictentur perticis, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > nictor

  • 67 permoveo

    per-mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2, v. a., to move or stir up thoroughly.
    I.
    Lit. (very rare):

    mare permotum ventis,

    Lucr. 6, 726:

    terram sarritione,

    Col. 2, 12, 2:

    resinae uncias tres dolio immergunt et permovent,

    to stir about, shake up, Pall. 11, 14, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the mind, to move deeply; to stir up, rouse up, excite; to influence, lead, induce, persuade, prevail on, etc. (freq. and class.):

    si quem aratorum fugae, calamitates, exilia, suspendia denique non permovent,

    Cic. Verr. 2, 3, 62, § 144:

    in commovendis judicibus, iis sensibus permoveor,

    id. de Or. 2, 45, 189:

    mentem judicum,

    id. Or. 38, 131:

    aliquem pollicitationibus,

    Caes. B. C. 3, 9:

    labore itineris,

    id. B. G. 7, 40:

    sive iracundiā, sive dolore, sive metu permotus,

    Cic. Att. 10, 4, 6:

    his rebus adducti atque auctoritate Orgetorigis permoti,

    Caes. B. G. 1, 3:

    plebes dominandi studio permota,

    Sall. C. 33, 3: mente permotus, in an ecstasy or frenzy, Cic. Div. 1, 57, 120.—
    B.
    To stir up, rouse, raise, excite a passion (post-Aug. and rare):

    invidiam, misericordiam, metum et iras,

    Tac. A. 1, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > permoveo

  • 68 ventilo

    ventĭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [ventulus], to toss, swing, brandish in the air; to fan. [p. 1970]
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    facem,

    Prop. 4 (5), 3, 50:

    arma,

    Mart. 5, 31, 4:

    aureos nummos manu,

    App. M. 2, p. 126, 14.— Absol.:

    quam stultum est, cum signum pugnae acceperis, ventilare!

    Sen. Ep. 117, 25:

    aliud est pugnare, aliud ventilare,

    id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.:

    cubitum utrumque in diversum latus,

    Quint. 11, 3, 118:

    populeas ventilat aura comas,

    fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54:

    incendia (flatus),

    i. e. to fan, inflame, kindle, Sil. 17, 507: frigus, fans coolness upon him, i. e. cools him with fanning, Mart. 3, 82, 10.— Absol.:

    aestate apertis foribus atque etiam aliquo ventilante cubabat,

    Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus aurum, i. e. tosses to and fro (as it were) in order to cool it, Juv. 1, 28:

    alis,

    Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.:

    alio atque alio positu ventilari,

    to move one's self, Sen. Tranq. 2, 10.—
    B.
    In partic., econom. t. t., to toss grain into the air, in order to cleanse it from chaff, to winnow, Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—
    II.
    Trop., to set in motion, to move, disturo, agitate, disquiet: cujus lingua quasi flabello seditionis illa tum est egentium contio ventilata, * Cic. Fl. 23, 54:

    nomen alicujus pro tribunalibus,

    i. e. to bring forward, App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > ventilo

  • 69 abs-cēdō

        abs-cēdō cessī, cessus, ere,    to give way, go off, move away, retire, withdraw, depart: a moenibus, L.: mihi ne abscedam imperat, T.: inde, L.: procul, O.—Of troops, to march away, retire, depart: longius ab urbe hostium, L.: Spartā, N.: abscedi non posse ab hoste, L.—Of things, to disappear: quantum mare abscedebat, tanto, etc., the farther the sea receded from view, L.—Fig., of a purpose or office, to desist from, abandon, give up: muneribus, L.—To get out of reach: Dianam Abscessisse mihi, O.: tecto latere, to get off unhurt, T.—Of conditions, etc., to pass away, disappear: ab eo ira abscedet, T.: somnus, O.

    Latin-English dictionary > abs-cēdō

  • 70 ad-dūcō

        ad-dūcō dūxī, ductus, ere    (imper. adduce for adduc, T.—Perf. addūxtī for addūxistī, T.), to lead to, bring to, bring along (usu. of persons; cf. adfero, of things): quos Maecenas adduxerat umbras, brought along, H.: eos ad me domum adduxit <*> Iugurtham vinctum Romam, S.: in iudicium.— Poet.: dextris adducor litora remis, reach, O.— Rarely of things: aquam adduxi, brought into the city: carmen ad umbilicum, to finish, H.: sedulitas adducit febrīs, brings on, H.: Dicas adductum propius frondere Tarentum, the woods of Tarentum brought nearer (Rome), H. — Esp., to bring by drawing, draw, pull, stretch: tormenta quo sunt adducta vehementius: adducto arcu, V.: funes, Cs.: adductis lacertis, bent (in rowing), V.: colla parvis lacertis, to embrace, O.—Hence, fig.: habenas amicitiae, to tighten.—Of the skin, to draw up, wrinkle, contract: adducit cutem macies, wrinkles the skin, O.; cf. sitis miseros adduxerat artūs, V.—Fig., to bring to, bring into, bring under: ad suam auctoritatem: rem in extremum discrimen: me in necessitatem, L. — To bring, lead, prompt, move, induce, prevail upon, persuade, incite: te ad facinus: me in summam exspectationem: in spem, S.: ad suscipiendum bellum, Cs.: ad credendum, N.: adduci, ut capite operto sit: hoc nondum adducor ut faciam: quibus rebus adductus ad causam accesserim demonstravi: necessitate adductus, Cs.: adducti iudices sunt... potuisse, etc., were led to believe that, etc.

    Latin-English dictionary > ad-dūcō

  • 71 adficiō (aff-)

        adficiō (aff-) fēcī, fectus, ere    [ad + facio], to do to, treat, use, manage, handle: exercendum corpus et ita adficiendum, ut, etc.: quonam modo ille vos vivus adficeret, qui, etc., i. e. how would he treat you if alive, etc.: ut ea, quae per eum (Caesarem) adfecta sunt, perfecta rei p. tradat, which he has been conducting. — To treat, affect, visit, furnish: me curā, afflict, T.: exercitum stipendio, pay off: alqm honoribus, to honor: morte, cruciatu, cruce, to kill, torture, crucify: civīs iniuriā, outrage: illum pretio, reward, V.: magnā difficultate adficiebatur, was brought into great embarrassment, Cs.: adficitur beneficio, is benefited: poenā adficietur, will be punished verberibus adfecti, scourged, Cu.—To move, influence, affect, impress: ut ita adficerentur animi, ut eos adfici vellet orator: varie homines, L. — To attack, afflict, oppress, weaken, impair: ut prius aestus, labor, corpora adficeret, quam, etc., L.: Damasicthona volnus Adficit, O.— To qualify, characterize, describe (with words): dolorem verbis.

    Latin-English dictionary > adficiō (aff-)

  • 72 āmōlior

        āmōlior ītus sum, īrī, dep.    [ab + molior], to remove, move away: obstantia silvarum, Ta.: vos amolimini, take yourselves off, T.: onera, L.—Fig., to avert, put away, remove: dedecus, Ta.: nomen meum, put out of consideration, L.: uxorem, Ta.
    * * *
    amoliri, amolitus sum V DEP
    remove, clear away; get rid of, dispose of, remove, obliterate; avert, refute

    Latin-English dictionary > āmōlior

  • 73 ā-moveō

        ā-moveō ōvī, ōtus, ēre    [ab + moveo], to move away, take away, remove: testem abs te, T.: virgas a civium corpore: alia ab hostium oculis, L.: illum ex istis locis. — Esp., with pron reflex., to take oneself off, retire, withdraw: hinc te, T.: e coetu se, L. — To get away, abstract, steal: boves per dolum amotas, H.—To remove by banishment, banish: amotus Cercinam, Ta.: iudicio senatūs, Ta.—Fig., to lay aside, set aside, get rid of: amoto metu, T.: amoto ludo, jesting apart, H.: bellum, avert, L.: odium, invidiam.

    Latin-English dictionary > ā-moveō

  • 74 antegredior

        antegredior essus, ī, dep.    [ante + gradior], to go before, precede: solem. — In time: cum antegressa est honestas: causae antegressae.
    * * *
    antegredi, antegressus sum V DEP
    move in front of; go before, precede; occur before; be an antecedent to

    Latin-English dictionary > antegredior

  • 75 appellō (ad-p-)

        appellō (ad-p-) pulī, pulsus, ere,    to drive to, move up, bring along, force towards: ad litora iuvencos, O.: (turrīs) ad opera Caesaris, Cs.: postquam paulum appulit unda (sc. corpus), O. — Of vessels, to bring in, land, put in: ad eam ripam navīs: in Italiam classem, L.: classis est Pachynum appulsa: Emporiis classem, L.: appellit ad eum locum, lands, Cs.: huc appelle, bring to here, H.: ad insulam, L. — To drive to, put ashore at: me vestris deus appulit oris, V.: nos tempestas oris, V.: alios ad Siciliam appulsos esse, landed ei qui essent appulsi navigiis: triremis terram appulit, Ta.—Fig.: animum ad scribendum, bring, T.: rationes ad scopulos, dash against: mentem ad philosophiam.

    Latin-English dictionary > appellō (ad-p-)

  • 76 armō

        armō āvī, ātus, āre    [arma], to furnish with weapons, arm, equip: multitudinem: milites, Cs.: ut quemque casus armaverat, S.: manūs armat sparus, V.: in dominos armari: in proelia fratres, V.: Archilochum rabies armavit iambo, H.: armari, to take arms, Cs. — Esp., to furnish, fit out, equip: navem sumptu suo: ea quae sunt usui ad armandas navīs, Cs.: armata classis, L.—Poet.: calamos veneno, V.: equum bello, for war, V.— Fig., to arm, equip, furnish, strengthen, help: quibus eum (accusatorem) rebus armaret, proofs: se imprudentiā alicuius, N.: irā, O.: nugis, with nonsense, H.—To move to arms, excite, rouse, stir: regem adversus Romanos, N.: dextram patris in filiam, L.: vos in fata parentis, moves you to kill, O.: Arcadas dolor armat in hostes, V.
    * * *
    armare, armavi, armatus V TRANS
    equip, fit with armor; arm; strengthen; rouse, stir; incite war; rig (ship)

    Latin-English dictionary > armō

  • 77 capiō

        capiō cēpī (capsis, old for cēperis, C.), captus, ere    [CAP-], to take in hand, take hold of, lay hold of, take, seize, grasp: flabellum, T.: sacra manu, V.: pocula, H.: baculum, O.: pignera, L.: manibus tympanum, Ct.: lora, Pr.: arma capere alii, seized their arms, S.: ensem, O.: tela, O.: omnia arma contra illam pestem, i. e. contend in every way: Manlium arma cepisse, had begun hostilities, S.: capere arma parabat, was on the point of attacking, O.—Of food, to take, partake of: Cibum cum eā, T.: lauti cibum capiunt, Ta. — To take captive, seize, make prisoner: belli duces captos tenetis: unus e filiis captus est, Cs.: capta tria milia peditum, L.: alquos Byzantii, N.: captos ostendere civibus hostes, H.: Num capti (Phryges) potuere capi? could they not, when taken, be taken (once for all)? V.: casus est enim in capiendo (sc. praedones).—To catch, hunt down, take: pro se quisque quod ceperat adferebat: cervum, Ph.: illa pro lepusculis capiebantur, patellae, etc.—To win, captivate, charm, allure, enchain, enslave, fascinate: ut te redimas captum (i. e. amore), T.: quibus (rebus) illa aetas capi ac deleniri potest: te pecuniā captum: quem suā cepit humanitate, N.: hunc capit argenti splendor, H.: dulcedine vocis, O.: (bos) herbā captus viridi, V.: oculis captis.— To cheat, seduce, deceive, mislead, betray, delude, catch: Aut quā viā te captent eādem ipsos capi? T.: eodem captus errore, involved in: suis miserum me cepit ocellis, Pr.: carmine formosae capiuntur, Tb.: me dolis, S.: capi alcuius dolo, N.: alqm amicitiae mendacis imagine, O.—To defeat, convict, cast, overcome (in a suit or dispute): ne tui consultores capiantur: in capiendo adversario versutus (orator).—To harm, lame, mutilate, maim, disable, impair, weaken: oculis et auribus captus, blind and deaf: membris omnibus captus: altero oculo capitur, loses an eye, L.: capti auribus metu, L.: lumine, O.: numquam erit tam captus equester ordo: captā re p. — P. pass., of the mind, deprived of sense, silly, insane, crazed, lunatic, mad: mente esse captum: virgines captae furore, L.: capti et stupentes animi, L. — To choose, select, elect, take, pick out, adopt, accept: iudicem populum R., L.: Me arbitrum, T.: inimicos homines, make enemies, T.: sacerdotem sortito: Flaccus flamen captus a Licinio erat, L. — Of places, to occupy, choose, select, take possession of, enter into: loca capere, to take up a position, Cs.: castris locum capere: locum extra urbem editum capere, N.: locum editiorem, S.: capto monte, Cs.: Aventinum ad inaugurandum templa, L.: montes fugā, for refuge, L.: tumulum, V.: terras captas despectare videntur (cycni), to be settling down on places selected, V. — To take by force, capture, storm, reduce, conquer, seize: pauca (oppida), S.: Troiā captā, L.: quod (agri) de Campanis ceperant: castra hostium, N.: oppida manu, V.; cf. oppressā captāque re p.: patriam suam, L.—To reach, attain, arrive at, betake oneself to: insulam, Cs.: oti illum portum.—Of property or money, to take, seize, wrest, receive, obtain, acquire, get: agros de hostibus: ager ex hostibus captus, L.: praedas, N.: ex hostibus pecuniam, L.: cape cedo, give and take, T.: de re p. nihil praeter gloriam, N.: ex calamitate populi R. nomen capere, Cs.: regnum Tiberinus ab illis Cepit, succeeded to, O.— With pecuniam, to take illegally, exact, extort, accept a bribe, take blackmail: contra leges pecuniam cepisse?: pecuniae per vim atque iniuriam captae: aperte pecunias ob rem iudicandam: alqm pecuniae captae arcessere, S.—To take, inherit, obtain, acquire, get, accept: morte testamentove alcuius alqd capere: a civibus Romanis hereditates: si capiendi Ius nullum uxori, Iu.—To collect, receive, obtain: ex eis praediis talenta argenti, T.: stipendium iure belli, Cs.: ex quo (castro) talenta, N.— Fig., to take, seize, obtain, get, enjoy, reap: Fructum, T.: fructūs auctoritatis: fructum vestri in me amoris: alquid ex eā re commodi? T.: utilitates ex amicitiā.—To take, assume, acquire, put on: gestūs voltūsque novos, T.: figuras, O.—To take, assume, adopt, cultivate, cherish, possess: petitoris personam: patris vim: patrium animum.— To undertake, assume, enter upon, accept, take up: provinciam duram, T.: consulatum: honores, N.: rerum moderamen, O.: rem p., S.: magistratum, L.—With dat. of person, to obtain for, secure for: patres praeturam Camillo ceperunt, L.—To begin, enter upon, undertake: bellum: labores, T.: augurium ex arce, L.: aliud initium belli, i. e. war on a new plan, Cs.: conatūs ad erumpendum, L.: nec vestra capit discordia finem, V.: ad impetum capiundum spatium, to take a start, L.: somnum, fall asleep.—Poet.: Unde nova ingressūs experientia cepit? i. e. was devised, V.—To seize, embrace, take (an opportunity): si quam causam ceperit, T.: tempus ad te adeundi.—To form, conceive, entertain, come to, reach: sensum verae gloriae: ex lucri magnitudine coniecturam furti: consilium unā tecum, T.: consilium hominis fortunas evertere: consilium equitatum demittere, Cs.: consilium ut exirem: legionis opprimendae consilium, Cs.—To take, derive, draw, obtain: de te exemplum, T.: exemplum ex aliquā re. — To take, entertain, conceive, receive, be subjected to, suffer, experience: miseriam omnem, T.: angorem pro amico: ex huius incommodis molestiam: infamiam sine voluptate: invidiam apud patres ex largitione, L.: timorem, V.: voluptatem animi.— With a feeling as subj, to seize, overcome, possess, occupy, affect, take possession of, move: Cupido cepit miseram nunc me, proloqui, etc.: ut caperet odium illam mei, T.: nos oblivio ceperat: Romulum cupido cepit urbis condendae, L.: animum cura cepit, L.: meae si te ceperunt taeda laudis, V.: dementia cepit amantem, V.—Of injury or loss, to suffer, take, be subjected to: calamitatem: incommodi nihil.—Esp., in the formula by which the senate, in great emergencies, gave absolute power to magistrates: videant ne quid res p. detrimenti capiat: senatus decrevit, darent operam consules, ne quid, etc., S.—To take in, receive, hold, contain, be large enough for: capit alveus amnes O.: terra feras cepit, O.: quid turbae est! Aedes nostrae vix capient, scio, T.: unā domo iam capi non possunt: Nec iam se capit unda, V.: Non tuus hoc capiet venter plus ac meus, H.: tot domūs locupletissimas istius domus una capiet? will swallow up.—To contain, hold, suffice for, be strong enough for, bear: eam amentiam: nec capiunt inclusas pectora flammas, O.: iram Non capit ipsa suam, O.: Nec te Troia capit, is too small for your glory, V.—To take, receive, hold, comprehend, grasp, embrace: gratia, quantam maximam animi nostri capere possunt: ille unus veram speciem senatūs cepit, L.
    * * *
    I
    capere, additional forms V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    II
    capere, cepi, captus V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    III
    taking/seizing

    Latin-English dictionary > capiō

  • 78 citō

        citō āvī, ātus, āre, intens.    [cieo], to put in quick motion, rouse, excite, only in P. perf.; see citatus.—To urge, call, summon: patres in curiam citari, L.: centuriatim populum, L.: iudices: citari nominatim unum ex iis, etc. (for enrolment), L.— In law, to call, summon: citat reum: citat accusatorem... citatus accusator non respondit: omnes abs te rei capitis citantur.—To call to witness, call upon, appeal to: quos ego testīs citaturus fui, L.: numina, O. — Fig., to call forth, excite: motus (animi) opinione citetur. — To appeal to, quote, cite: quamvis citetur Salamis testis victoriae: quos (libros) auctores, L.—To mention by name, name, mention, proclaim, announce: Graeci, qui hoc anapaesto citantur: victorem Olympiae citari, N.: paeanem, to reiterate: io Bacche, call out, H.: citarier ad suum munus, invoked, Ct.
    * * *
    I
    citare, citavi, citatus V TRANS
    urge on, encourage; promote, excite; summon; set in motion; move (bowels); cite
    II
    citius, citissime ADV
    quickly/fast/speedily, with speed; soon, before long; readily; easily

    Latin-English dictionary > citō

  • 79 com-meō (conm-)

        com-meō (conm-) āvī, ātus, āre,    to go and come, pass to and fro, move back and forth, go about: ultro citro: tuto ab hostium incursu, Cs.: quā viā omnes commeabant, N.: illo mari, Ta.: ad ea furta quae reliquisses.—To come, have recourse, make frequent visits, frequent: huc raro in urbem, T.: minime ad eos, Cs.: quo omnes cum mercibus commeabant: illius litterae ad nos.

    Latin-English dictionary > com-meō (conm-)

  • 80 com - pellō (conp-)

        com - pellō (conp-) pulī, pulsus, ere,    to drive together, drive in a body, collect, assemble: armentum in speluncam, L.: greges in unum, V.: pecus totius provinciae: (navīs) in portum, Cs.: adversarios intra moenia, N.—To drive, force: bellum Medulliam, direct, L.: (hostes) eo, ut, etc., N.: Pompeium domum suam: (imaginem) virgā Nigro gregi, H.—Fig., to drive, bring, move, impel, incite, urge, compel, force, constrain: civem domum vi et armis: ad arma: in hunc sensum compellor iniuriis: in eundem metum, L.: alquem iussa nefanda pati, O.: ceteras nationes: periculis compulsus: angustiis rei frumentariae, Cs.: metu, L.

    Latin-English dictionary > com - pellō (conp-)

См. также в других словарях:

  • Move on Baby — Single by Cappella from the album U Got 2 Know B side Remix …   Wikipedia

  • Move Networks — is a provider of video streaming technology and services. Headquartered in American Fork, Utah, Move Networks also has offices in California, Michigan, and New York, with plans [ [http://www.movenetworks.com/news releases/move networks announces… …   Wikipedia

  • Move Along — Studio album by The All American Rejects Released July 12, 2005 ( …   Wikipedia

  • Move Any Mountain — Single by The Shamen from the album En Tact Released …   Wikipedia

  • Move Your Ass! — Single by Scooter from the album ...and the Beat Goes On! B side …   Wikipedia

  • Move any Mountain — est une chanson du groupe The Shamen, présente dans la version américaine de l album En Tact. Ce titre a été sorti en single au Royaume Uni durant l été 1991. Sa vidéo promotionnelle a été filmée à Ténérife, où Will Sinnott, membre du groupe, se… …   Wikipédia en Français

  • Move (company) — Move,Inc. Type Public Industry Internet services Founded 1996 Headquarters Campbell, California …   Wikipedia

  • Move on Fast — Single by Yoko Ono from the album Approximately Infinite Universe Release …   Wikipedia

  • move — [muːv] verb [intransitive, transitive] 1. informal if a product moves, or if a shop, dealer etc moves it, it sells very quickly: • These computer games are moving very fast. The kids love them. • The company isn t moving enough product. 2. to… …   Financial and business terms

  • Move in My Direction — Single by Bananarama from the album Drama Released July 2 …   Wikipedia

  • MOVE — (MOVE) ist eine 1972 von Vincent Leaphart (1931–1985)[1], alias John Africa, und Donald Glassy – ein weißer Graduierter der Universität Pennsylvania[2] − gegründete afro amerikanische, politische und nach eigenem Bekunden der Natur verbundene… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»