-
1 armō
armō āvī, ātus, āre [arma], to furnish with weapons, arm, equip: multitudinem: milites, Cs.: ut quemque casus armaverat, S.: manūs armat sparus, V.: in dominos armari: in proelia fratres, V.: Archilochum rabies armavit iambo, H.: armari, to take arms, Cs. — Esp., to furnish, fit out, equip: navem sumptu suo: ea quae sunt usui ad armandas navīs, Cs.: armata classis, L.—Poet.: calamos veneno, V.: equum bello, for war, V.— Fig., to arm, equip, furnish, strengthen, help: quibus eum (accusatorem) rebus armaret, proofs: se imprudentiā alicuius, N.: irā, O.: nugis, with nonsense, H.—To move to arms, excite, rouse, stir: regem adversus Romanos, N.: dextram patris in filiam, L.: vos in fata parentis, moves you to kill, O.: Arcadas dolor armat in hostes, V.* * *armare, armavi, armatus V TRANSequip, fit with armor; arm; strengthen; rouse, stir; incite war; rig (ship) -
2 armo
armo, āvi, ātum, 1, v. a. [arma].I.A.. Lit., to furnish with weapons, to arm, equip, aliquem or aliquem aliquā re:B.cum in pace multitudinem hominum coëgerit, armārit, instruxerit,
Cic. Caecin. 12:milites armari jubet,
Caes. B. C. 1, 28:ut quemque casus armaverat, sparos aut lanceas portabant,
Sall. C. 56, 3:copias,
id. J. 13, 2:agrestīsque manus armat sparus,
Verg. A. 11, 682:quos e gente suorum armet,
Ov. M. 14, 464; 12, 614: milites iis armis armare, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12:nunc tela, nunc saxa, quibus eos adfatim locus ipse armabat, etc.,
Liv. 9, 35:se spoliis,
Verg. A. 2, 395:manus ense,
Val. Fl. 2, 182:aliquem facibus,
Flor. 3, 12, 13:apes aculeis,
Plin. 11, 28, 33, § 46; so,aliquid aliquā re: ferrum armare veneno,
Verg. A. 9, 773:calamos veneno,
id. ib. 10, 140:pontum vinclis,
Manil. 5, 657 al. —Followed by in, contra, adversus:egentes in locupletes, perditi in bonos, servi in dominos armabantur,
Cic. Planc. 35; id. Mil. 25; id. Att. 8, 3, 3:delecta juventus contra Milonis impetum armata est,
id. Mil. 25; for adversus, v. infra. —That for which one is armed, with in or ad:unanimos armare in proelia fratres,
Verg. A. 7, 335:armate viros ad pugnam,
Vulg. Num. 31, 3.—Trop.1.To arm, equip, furnish:2.temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publicā armare,
Cic. Mil. 1:cogitavit, quibus accusatorem rebus armaret,
id. Clu. 67: te ad omnia summum ingenium armavit, Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7:Pompeium senatūs auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia,
Vell. 2, 49:ferae gentes non telis magis quam suo caelo, suo sidere armantur,
Plin. Pan. 12, 3:sese eloquentiā,
Cic. Inv. 1, 1:se imprudentiā alicujus,
Nep. Dion, 8, 3:irā,
Ov. M. 13, 544:eā cogitatione armamini,
Vulg. 1 Pet. 4, 1:Archilochum proprio rabies armavit iambo,
Hor. A. P. 79:nugis armatus,
armed with nonsense, id. Ep. 1, 18, 16:armata dolis mens,
Sil. 1, 183; cf. id. 11, 6; 15, 682.—To excite, stir up, rouse, provoke; constr. with adversus, ad or in:II.(Hannibal) regem armavit et exercuit adversus Romanos,
Nep. Hann. 10, 1:aliquem ad omnia armare,
Cic. Fam. 6, 7:Claudii sententia consules armabat in tribunos,
Liv. 4, 6; so id. 3, 57:Quid vos in fata parentis Armat?
Ov. M. 7, 347:mixtus dolor et pudor armat in hostes,
Verg. A. 10, 398:in exitium rei publicae,
Flor. 3, 12, 13; 4, 2, 1.—To furnish with something needful, esp. with the munitions of war, to fit out, equip:A.ea, quae sunt usui ad armandas naves, ex Hispaniā adportari jubet,
Caes. B. G. 5, 1:muri propugnaculis armabantur,
Liv. 30, 9: Claudius triremes quadriremesque [p. 164] et undeviginti hominum milia armavit, Tac. A. 12, 56.—Hence, armātus, a, um, P. a., armed, equipped, fitted with armor (opp. inermis, togatus, q. v.); also subst.: armātus, i, m., an armed man, a solier, = miles.Adj.1.Lit.:2.armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos, qui scutis telisque parati ornatique sunt,
Cic. Caecin. 21, 60: cum animatus iero satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18;p. 495, 23: armati pergemus,
Vulg. Num. 32, 32; ib. Judith, 9, 6: ab dracontis stirpe armatā exortus, Att. ap. Non. p. 426, 2:armata manus,
Lucr. 2, 629; so id. 2, 636; 2, 640; 5, 1297; cf. id. 5, 1292:saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,
Sall. C. 33, 4:contra injurias armatus ire,
id. J. 31, 6:facibus armatus,
Liv. 5, 7:armatus falce,
Tib. 1, 4, 8:classes armatae,
Verg. G. 1, 255:armatus cornu,
Plin. 11, 37, 45, § 128.—Meton.:B.armati anni,
i. e. years spent in war, Sil. 11, 591.— Trop.: excitati, erecti, armati animis, armed, furnished, etc., Cic. Phil. 7, 9, 26.—In the sup. only twice, and referring to the pos. armatus in connection with it ( comp. and adv. never used), Cic. Caecin. 21, 61 (v. the passage in its connection):tam tibi par sum quam multis armatissimis nudi aut leviter armati,
Sen. Ben. 5, 4.—Subst.: gravidus armatis equus (sc. Trojanus), Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Müll.): armatos educere, id. ap. Non. p. 355, 16:navem triremem armatis ornat,
Nep. Dion, 9, 2:decem milia armatorum,
id. Milt. 5, 1; so Vulg. Exod. 38, 25:armatis in litora expositis,
Liv. 37, 28; 42, 51; 9, 24; Suet. Caes. 30. -
3 armo
to provide arms, arm, equip, fit out. -
4 ex-armō
-
5 ob-armō
-
6 armatus
1.armātus, a, um, P. a., from armo.2. I.Lit.:II.haud dispari,
Liv. 33, 3:Cretico,
id. 42, 55 fin.:armatu sustinendo assueti milites,
Fronto, Prim. Hist. Fragm. 2, p. 341.—Meton., armed soldiers (cf. armatura, I. B.):gravi armatu,
with the heavy-armed, Liv. 37, 41:magnā parte impedimentorum relictā in Bruttiis, et omni graviori armatu,
id. 26, 5. -
7 cernuus
1.cernŭus, a, um, adj. [root kar, v. celsus; cf. karênon, cerebrum], with the face turned towards the earth, inclined forwards, stooping or bowing forwards (very rare and only poet.):II.cernuus dicitur proprie inclinatus, quasi quod terram cernit,
Non. p. 20, 33 sq.; Lucil. ib. p. 21, 1: ejectoque incumbit cernuus armo, * Verg. A. 10, 894 (v. Serv. ad h. 1.):cernuus inflexo sonipes effuderat armo,
Sil. 10, 255 sq.; Arn. 7, p. 246.—Hence,That turns a somersault; a tumbler, mountebank, kubistêtêr, petauristês, Lucil. ap. Non. p. 21, 6; Varr. ap. Serv. ad Verg. A. 10, 894; cf. Gloss. Philox.: cernuli petauristai.2.cernŭus, i, m., a kind of shoe, acc. to Paul. ex Fest. p. 55 Müll., and Isid. Orig. 19, 34, 13. -
8 ab-dō
ab-dō idī, itus, ere [2. do], to put away, remove, set aside: impedimenta in silvas, Cs.; often with se, to go away, betake oneself: se in contrariam partem terrarum: se in Menapios, to depart, Cs.: se domum. — Praegn., to hide, conceal, put out of sight, keep secret: amici tabellas: pugnare cupiebant, sed abdenda cupiditas erat, L.: sese in silvas, Cs.: se in tenebris: ferrum in armo, O.: alqm intra tegimenta, Cs.: abdito intra vestem ferro, L.: ferrum curvo tenus hamo, up to the barb, O.: argentum Abditum terris, H.: caput casside, to cover with, O.: voltūs frondibus, O.: hunc (equum) abde domo, let him rest, V.: se litteris: lateri ensem, buried, V.: sensūs suos penitus, Ta. -
9 armāmenta
armāmenta ōrum, n [armo], implements, utensils.—Esp., the equipment of a ship, tackle: ancorae reliquaeque armamenta, Cs.: demenda, L.: aptari pinum armamentis, O. -
10 armātūra
armātūra ae, f [armo], armor, equipment: levis, Cs. — Meton., armed men, troops: levis, light infantry, C., Cs.* * *equipment, armor; troop (of gladiators) -
11 armātus
armātus adj. with sup. [P. of armo], armed, equipped, in arms: consuli armatus obstitit: plebes, S.: classes, V.: cohors, Ta.: milia armata quinquagenta, soldiers, Cs.: quasi armatissimi fuerint: facibus, L.: ursi unguibus, O.—As subst m., armed men, soldiers: in eo loco conlocati: decem milia armatorum, N. — Fig., under arms: animum retinere, hostility. — Furnished, equipped, provided: parati, armati animis: spoliis Latreus, O.* * *Iarmata -um, armatior -or -us, armatissimus -a -um ADJarmed, equipped; defensively armed, armor clad; fortified; of the use of armsIIarmed man (usu. pl.), soldierIIItype of arms/equipment, armor -
12 (armātus
-
13 dē-fluō
dē-fluō fluxī, fluxus, ere, to flow down: (Rhenus) in plurīs defluit partīs, Cs.: Defluit saxis umor, H.: in Tiberim Orontes, Iu. — To glide down, slide, fall, descend: iam ipsae defluebant coronae: pedes vestis defluxit ad imos, V.: toga defluit male laxus, hangs carelessly, H.: secundo amni, to swim down, V.: cohors relictis Ad terram defluxit equis, dismounted, V.: in latus a dextro armo, O.—Fig., to flow, come, pass gradually: a necessariis artificiis ad elegantiora: ad levīs amicitias defluxit oratio: ne quid in terram defluat, be lost: multaque merces tibi defluat aequo Ab Iove, flow to thee in abundance, H.—To flow out, run dry: Rusticus exspectat dum defluat amnis, H.—Fig., to cease, vanish, pass away, disappear, be lost: ex novem tribunis unus defluxit, has deserted: ubi per socordiam vires defluxere, S.: nullus defluat inde color, Tb.: Defluxit numerus Saturnius, become obsolete, H.: tibi vacuo exanimo, to be forgotten, Pr.: comae, O. -
14 ēiciō
ēiciō (pronounced but not written ē-iiciō), iēcī, iectus, ere [ex + iacio], to cast out, thrust out, drive away, put out, eject, expel: linguam: eiecto armo, dislocated, V.: ex senatu eiectus: hunc de civitate: a suis dis penatibus: finibus, S.: cadavera cellis, H.: in exsilium Catilinam.— To drive into exile, banish: a me eiectus: revocemus eiectos: Tarquinium eiectum accipere, from exile, V.— With se, to rush out, sally forth: se ex castris, Cs.: si se eiecerit secumque suos eduxerit: se foras, L.—Of ships, etc., to bring to land, land: navīs, Cs., L.— To run aground, cast ashore, strand, wreck: navīs in litore, Cs.: classem ad insulas, L. — Of persons, P. perf., wrecked, shipwrecked: hanc eiectam recepisse, T.: commune litus eiectis: eiectum litore Excepi, V.—Fig., to expel, drive away, free oneself from: sollicitudines: amorem ex animo: memoriam ex animis, L.—With se, to break forth, break out: voluptates se eiciunt universae.— To hoot (off the stage), condemn, reject, disapprove: cantorum ipsorum vocibus eiciebatur: quod tum explosum et eiectum est.* * *Ieicere, eici, eictus Vaccomplish, perform, bring about, causeIIeicere, ejeci, ejectus V TRANScast/throw/fling/drive out/up, extract, expel, discharge, vomit; out (tongue) -
15 armatura
I.A.. Lit.:B.armatura varia peditatūs et equitatūs,
Cic. Fam. 7, 1:cohortes nostrā armaturā,
id. Att. 6, 1:Numidae levis armaturae,
of light armor, Caes. B. G. 2, 10:universi generis armatura,
Vulg. 2 Par. 32, 5; ib. Ezech. 26, 9.—Meton. (abstr. pro concr.), armed soldiers; and in class. lang. always with the adj. levis, = velites, light-armed soldiers (opp. gravis armatus). Veg. first used armatura absol. for young troops:II.nostrae sunt legiones, nostra levis armatura,
Cic. Phil. 10, 6 fin.:equites, pedites, levis armatura,
id. Brut. 37, 139:adsequi cum levi armaturā,
Liv. 27, 48; cf. id. 28, 14; Flor. 4, 2, 49:equitum triginta, levis armaturae centum milia,
Suet. Caes. 66; Liv. 21, 55; 22, 18:manipuli levis armaturae,
id. 27, 13:levis armaturae juvenes,
id. 44, 2 et saep.—Trop.A.Of discourse: haec fuerit nobis, tamquam levis armaturae, prima orationis excursio;B.nunc comminus agamus,
Cic. Div. 2, 10, 26. —A kind of exercise in arms, Amm. 14, 11; Veg. 1, 13; 2, 23.—C.In a religious sense (eccl. Lat.):induite armaturam Dei,
the armor of God, Vulg. Ephes. 6, 11; 6, 13. [p. 163] -
16 armillum
armillum, i, n. [acc. to Paul. ex Fest., from armus; v. infra], a vessel for wine (ante- and post-class.): armillum, quod est urceoli genus vinarii, Varr. ap. Non. p. 547, 15: armillum vas vinarium in sacris dictum, quod armo, id est humero deportetur, Paul. ex Fest. p. 2 Müll.—Hence the proverb, ad armillum revertere, or redire, or simply, ad armillum, to return to one's old habits, to begin one's old tricks again, Lucil. ap. Non. p. 74, 13:at illa ad armillum revertit et ad familiares feminarum artes accenditur,
App. M. 9, p. 230, 22.—With a more pointed reference, Appuleius, speaking of Cupid, changes armillum in the proverb into armile = armamentarium, an armory, M. 6, p. 132, 15. -
17 armoracea
armŏrăcĭa, ae, f. ( armŏrăcĕa, Col. 6, 17, 8; Pall. 4, 9, 5; 11, 11, 4: armŏ-răcium, ii, n., Col. 12, 9 fin.), = armorakia, horseradish: Cochlearia armoracia, Linn.; Col. 9, 4, 5; 20, 4, 12; cf. Dioscor. 2, 138. -
18 armoracia
armŏrăcĭa, ae, f. ( armŏrăcĕa, Col. 6, 17, 8; Pall. 4, 9, 5; 11, 11, 4: armŏ-răcium, ii, n., Col. 12, 9 fin.), = armorakia, horseradish: Cochlearia armoracia, Linn.; Col. 9, 4, 5; 20, 4, 12; cf. Dioscor. 2, 138. -
19 armoracium
armŏrăcĭa, ae, f. ( armŏrăcĕa, Col. 6, 17, 8; Pall. 4, 9, 5; 11, 11, 4: armŏ-răcium, ii, n., Col. 12, 9 fin.), = armorakia, horseradish: Cochlearia armoracia, Linn.; Col. 9, 4, 5; 20, 4, 12; cf. Dioscor. 2, 138. -
20 coarmo
cŏ-armo, āvi, ātum, āre, to arm together, Cassiod. Hist. Eccl. 5, 45 al.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ARMO Sh.a — Armo (Albanian Refining and Marketing of Oil) est la plus grande entreprise pétrolière nationalisée du pays, albanaise dont le secteur d activité est le raffinage du pétrole. La firme compte environ 2500 salariés et détient 33 point de… … Wikipédia en Français
Armo — Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
armo — s. m. Arméu … Dicionário da Língua Portuguesa
Armo — Infobox CityIT img coa = Armo Stemma.png official name = Comune di Armo name = Armo region = Liguria province = Imperia (IM) elevation m = area total km2 = 9.3 population as of = 2005 12 31All demographics and other statistics: Italian… … Wikipedia
Armo — Original name in latin Armo Name in other language State code IT Continent/City Europe/Rome longitude 44.08773 latitude 7.91544 altitude 600 Population 129 Date 2012 03 04 … Cities with a population over 1000 database
armo — • anteeksianto, amnestia, armahdus, armo, vapautus … Suomi sanakirja synonyymejä
Armo (Ligurien) — Armo … Deutsch Wikipedia
Armo (entreprise) — Armo Dates clés 2008 : cession de 80 % des parts à Anika Enterprises SA (CH) Forme juridique entreprise semi publique Siège social … Wikipédia en Français
armo red rats — storaspyglės žiurkės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis apibrėžtis Gentyje 1 rūšis. Paplitimo arealas – Centr. Amerika, P. Amerikos š. dalis. atitikmenys: lot. Hoplomys angl. armo red rats; armo ured rats; harsh furried… … Žinduolių pavadinimų žodynas
armo ured rats — storaspyglės žiurkės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis apibrėžtis Gentyje 1 rūšis. Paplitimo arealas – Centr. Amerika, P. Amerikos š. dalis. atitikmenys: lot. Hoplomys angl. armo red rats; armo ured rats; harsh furried… … Žinduolių pavadinimų žodynas
armo — 1àr·mo s.m. 1. TS sport nel canottaggio e nella vela, l equipaggio di un imbarcazione 2. TS speleol. l attrezzare con chiodi, staffe e sim. una parete rocciosa {{line}} {{/line}} DATA: 1812. ETIMO: der. di armare. 2àr·mo s.m. OB omero, spalla… … Dizionario italiano