Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

testis

  • 1 testis

        testis is, m and f    one who attests, a witness: vosque, dii, testes facio, L.: deūm, quos testes foederum invocabant consules, L.: si negem... quo me teste convincas?: in hanc rem te testem citabo: his testibus in summā pecuniae uti, Cs.: testis faciet ilico, Vendidisse me, T.: testibus militibus uti, quanto studio pacem petisset, Cs.: teste deā, O.: Musa mea, O.: Quid debeas, Testis Metaurum flumen, etc., H.: testis mecum est anulus, T.—An eye-witness, spectator: facies bona teste caret, O.: ac lunā teste moventur, Iu.
    * * *

    Latin-English dictionary > testis

  • 2 testis

        testis is, m     a testicle, H., Ph.
    * * *

    Latin-English dictionary > testis

  • 3 testis

    1.
    testis, is, comm. ( neutr. form:

    caelum teste vocat,

    Alcim. 6, 576), one who attests any thing (orally or in writing), a witness (cf. superstes):

    testes vinctos attines,

    Plaut. Truc. 4, 3, 63:

    pluris est oculatus testis unus quam auriti decem,

    id. ib. 2, 6, 8:

    deos absentes testes memoras,

    id. Merc. 3, 4, 42:

    vosque, dii, testes facio,

    Liv. 1, 59, 1:

    deos hominesque se testes facere,

    id. 34, 11, 8:

    deūm, quos testes foederum invocabant consules,

    id. 8, 6, 1:

    ut manus ad caelum tendens deos testes ingrati animi Magnetum invocaret,

    id. 35, 31, 13; 39, 51, 12; 41, 25, 4; Curt. 4, 10, 33:

    apud me ut apud bonum judicem argumenta plus quam testes valent,

    Cic. Rep. 1, 38, 59:

    si negem... quo me teste convinces?

    id. Phil. 2, 4, 8:

    satis idonei testes et conscii,

    id. Font. 7, 16; so,

    cupidi, conjurati et ab religione remoti,

    id. ib. 10, 21:

    religiosus,

    id. Vatin. 1, 1:

    incorrupti atque integri,

    id. Fin. 1, 21, 71:

    graves, leves,

    id. Quint. 23, 75:

    locupletissimi,

    id. Brut. 93, 322 et saep.:

    dabo tibi testis nec nimis antiquos nec ullo modo barbaros,

    id. Rep. 1, 37, 58; so,

    testes dare in aliquam rem,

    id. Quint. 23, 75:

    proferre,

    id. Balb. 18, 41:

    adhibere,

    id. Fin. 2, 21, 67:

    citare in aliquam rem,

    id. Verr. 2, 2, 59, §146:

    ut iis testibus in summā pecuniae uteretur,

    Caes. B. C. 3, 105; cf. id. B. G. 1, 14:

    testibus uti,

    Cic. Verr. 1, 18, 55; Quint. 5, 7, 9; 9, 2, 98. — With dependent-clause:

    testis faciet ilico, Vendidisse me,

    Ter. Ad. 2, 1, 49:

    iis utimini testibus appropinquare eorum adventum,

    Caes. B. G. 7, 77, cf. id. B. C. 3, 90. — Fem.:

    Venus Cyrenensis, testem te testor mihi,

    Plaut. Rud. 5, 2, 51:

    teste deā,

    Ov. H. 16 (17), 124:

    nutrix testis fida doloris,

    Sen. Oct. 76:

    musa mea,

    Ov. P. 3, 9, 50:

    inductā teste in senatu, Haec, inquit, etc.,

    Suet. Claud. 40.—Of things:

    sidera sunt testes et matutina pruina,

    Prop. 2, 9, 41:

    quid debeas, o Roma Neronibus, Testis Metaurum flumen et Hasdrubal Devictus, etc.,

    Hor. C. 4, 4, 38:

    testis mecum est anulus,

    Ter. Ad. 3, 2, 49.—
    II.
    Transf., an eye-witness, spectator, i. q. arbiter (rare; cf.

    also conscius): facies bona teste caret,

    Ov. A. A. 3, 398:

    puduitque gementem, Illo teste mori,

    Luc. 9, 887:

    ac lunā teste moventur,

    Juv. 6, 311.
    2.
    testis, is, m., a testicle, Plaut. Mil. 5, 28; 5, 33:

    dexter asini testis in vino potus,

    Plin. 28, 19, 80, § 261:

    testes pecori ad crura decidui,

    id. 11, 49, 110, § 263; so in plur., Lucil. ap. Non. 235, 5; Hor. S. 1, 2, 45.—In a pun, with 1. testis:

    quod amas, amato testibus praesentibus,

    Plaut. Curc. 1, 1, 31:

    magnis testibus ista res agetur,

    Auct. Priap. 2: cf.

    integritatis,

    Phaedr. 3, 11, 5. [p. 1864]

    Lewis & Short latin dictionary > testis

  • 4 testis

    one who gives evidence, witness, spectator / testicle.

    Latin-English dictionary of medieval > testis

  • 5 excitō

        excitō āvī, ātus, āre, freq.    [excio], to call out, summon forth, bring out, wake, rouse: me e somno: sopitum mero regem, Cu.: scuto offenso excitatus vigil, L.: reum consularem, summon: testīs ab inferis: cervum latibulis, Ph.— To raise, stir up: (vapores) a sole ex aquis excitantur: ventus harenam humo excitavit, S.— To raise, erect, build, construct, produce, kindle: vetat sepulcrum e lapide excitari: aras, V.: nova sarmenta culturā excitantur, are produced: ignem, Cs.: sopitas ignibus aras (i. e. ignīs sopitos in aris), V.—Fig., to raise up, comfort, arouse, awaken, excite, incite, stimulate, enliven, inspire: iacentem animum: animos ad laetitiam: Gallos ad bellum, Cs.: studia ad utilitates nostras: sonus excitat omnis Suspensum, startles, V.: hoc maxime ad virtutem excitari putant, the strongest incentive to virtue, Cs.— To appeal to, call upon, cite: ex annalium monimentis testīs: multos testīs liberalitatis tuae.— To found, cause, occasion, excite, kindle: quantum mali ex eā re, T.: quibus fundamentis hae tantae laudes excitatae sint: risūs: iras, V.
    * * *
    excitare, excitavi, excitatus V
    wake up, stir up; cause; raise, erect; incite; excite, arouse

    Latin-English dictionary > excitō

  • 6 autem

        autem    conj., an adversative particle which regularly follows an emphatic word, or two or more closely connected words, but, on the other hand, on the contrary, however: hostium vim sese perversurum putavit, pervertit autem suam: cum hic Roscius esset Ameriae, T. autem iste Roscius Romae: moleste enim tulerat... ego autem non moleste fero. — In contrasted conditions, si... si autem; si or nisi... sin autem: si non venit, quid attinet? si autem venit, quid attinuit? — In a condition in contrast with a preceding negative or question: nobiscum nec animo certe est nec corpore. si autem domi est. — Ellipt.: Thr. Ego non tangam meam? Ch. Tuam autem, furcifer? Yours, say you? T.: perii, quid hoc autemst mali? T.—In exclamations: ecce autem alterum, T.: eccui autem non proditur revertenti? — In a correction or explanation: num quis testis Posthumium appellavit? Testis autem? non accusator?: In Africam transcendes. Transcendes autem dico, L.: ab hostibus captae. quibus autem hostibus? nempe iis, etc.—In a transition, but, and now: atque haec in moribus. de benevolentiä autem, quam, etc.: de inferendā quidem iniuriā satis dictum est. praetermittendae autem, etc.— Introducing a parenthesis: quod vitium effugere qui volet (omnes autem velle debent) adhibebit, etc. — Resuming a thought: honestum autem id, quod exquirimus.—Adding a new circumstance or a climax: tulit hoc graviter filius; augebatur autem eius molestia, etc.: magnus dicendi labor, magna res, magna dignitas, summa autem gratia. —In a syllogism, to introduce the minor proposition, now, but, C.
    * * *
    but (postpositive), on the other hand/contrary; while, however; moreover, also

    Latin-English dictionary > autem

  • 7 citō

        citō āvī, ātus, āre, intens.    [cieo], to put in quick motion, rouse, excite, only in P. perf.; see citatus.—To urge, call, summon: patres in curiam citari, L.: centuriatim populum, L.: iudices: citari nominatim unum ex iis, etc. (for enrolment), L.— In law, to call, summon: citat reum: citat accusatorem... citatus accusator non respondit: omnes abs te rei capitis citantur.—To call to witness, call upon, appeal to: quos ego testīs citaturus fui, L.: numina, O. — Fig., to call forth, excite: motus (animi) opinione citetur. — To appeal to, quote, cite: quamvis citetur Salamis testis victoriae: quos (libros) auctores, L.—To mention by name, name, mention, proclaim, announce: Graeci, qui hoc anapaesto citantur: victorem Olympiae citari, N.: paeanem, to reiterate: io Bacche, call out, H.: citarier ad suum munus, invoked, Ct.
    * * *
    I
    citare, citavi, citatus V TRANS
    urge on, encourage; promote, excite; summon; set in motion; move (bowels); cite
    II
    citius, citissime ADV
    quickly/fast/speedily, with speed; soon, before long; readily; easily

    Latin-English dictionary > citō

  • 8 autem

    autem, conj. [v. aut init. ], on the other hand, but, yet, however, nevertheless; sometimes an emphasized and (it is never found at the beginning of a clause, but after one or more words; v. fin.; like at, it joins to a preceding thought a new one, either entirely antithetical or simply different; it differs from the restricting sed in like manner with at; v. at init., and cf.: [Popilius imperator tenebat provinciam;

    in cujus exercitu Catonis filius tiro militabat. Cum autem Popilio videretur unam dimittere legionem, Catonis quoque filium... dimisit. Sed cum amore pugnandi in exercitu permansisset, Cato ad Popilium scripsit, etc.],

    Cic. Off. 1, 11, 36 B. and K. (most freq. in philos. lang.; rare in the histt., being used by Caes. only 59 times, by Sall. 23, and by Tac. 31; and very rare in the poets).
    I.
    In joining an entirely antithetical thought, on the contrary, but = at quidem, at vero, se sê, esp. freq. with the pronouns ego, tu, ille, qui, etc.:

    Ait se obligāsse crus fractum Aesculapio, Apollini autem bracchium,

    Plaut. Men. 5, 3, 9:

    Nam injusta ab justis impetrari non decet, Justa autem ab injustis petere insipientiast,

    id. Am. prol. 35:

    ego hic cesso, quia ipse nihil scribo: lego autem libentissime,

    Cic. Fam. 16, 22; id. de Or. 1, 25, 115; Plaut. Men. 2, 1, 43: i sane cum illo, Phrygia;

    tu autem, Eleusium, Huc intro abi ad nos,

    id. Aul. 2, 5, 7; id. Capt. 2, 3, 4; id. Bacch. 4, 8, 58; id. Mil. 4, 4, 13; id. Ep. 5, 2, 7; Cic. Ac. 2, 19, 61:

    mihi ad enarrandum hoc argumentumst comitas, Si ad auscultandum vostra erit benignitas. Qui autem auscultare nolit, exsurgat foras,

    Plaut. Mil. 2, 1, 3; so id. Ep. 2, 2, 95; id. Capt. 3, 4, 24:

    Quid tu aïs, Gnatho? Numquid habes quod contemnas? Quid tu autem, Thraso?

    Ter. Eun. 3, 2, 22: e principio oriuntur omnia;

    ipsum autem nullā ex re aliā nasci potest,

    Cic. Tusc. 1, 23, 54.—
    II.
    In joining a thought that is simply different.
    A.
    In gen., on the other hand, but, moreover.
    a.
    Absol., as the Gr. se:

    Vehit hic clitellas, vehit hic autem alter senex,

    Plaut. Most. 3, 2, 91:

    cum Speusippum, sororis filium, Plato philosophiae quasi heredem reliquisset, duo autem praestantissimos studio atque doctrinā, Xenocratem Chalcedonium et Aristotelem Stagiritem, etc.,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; id. Off. 1, 5, 16:

    Alexandrum consultum, cui relinqueret regnum, voluisse optimum deligi, judicatum autem ab ipso optimum Perdiccam, cui anulum tradidisset,

    Curt. 10, 6, 16:

    Atque haec in moribus. De benevolentiā autem, quam etc.,

    Cic. Off. 1, 15, 46 sq.; 1, 23, 81: Sed poëtae quid quemque deceat ex personā judicabunt;

    nobis autem personam imposuit natura etc.,

    id. ib. 1, 28, 97; 1, 28, 98; 1, 43, 152: Quod semper movetur aeternum est;

    quod autem motum adfert alicui etc.,

    id. Tusc. 1, 23, 53; 1, 28, 68 sq.; 1, 30, 74; 1, 36, 87.—So sometimes when one conditional sentence is opposed to another, si—sin autem, in Gr. ei men— ei se:

    Nam si supremus ille dies non exstinctionem, sed commutationem adfert loci, quid optabilius? Sin autem etc.,

    Cic. Tusc. 1, 49, 117; 1, 49, 118 al.—In adducing an example of a rule:

    Et Demosthenes autem ad Aeschinem orationem in prooemio convertit, et M. Tullius etc.,

    Quint. 4, 1, 66 Spald.;

    also in passing from a particular to a general thought: Et sane plus habemus quam capimus. Insatiabilis autem avaritia est etc.,

    Curt. 8, 8, 12.—
    b.
    Preceded by quidem, as in Gr. men—se (perh. most freq. in Cicero's philosophical works, under the influence of Greek style): Et haec quidem hoc modo;

    nihil autem melius extremo,

    Cic. Tusc. 1, 41, 99:

    Sed nunc quidem valetudini tribuamus aliquid, cras autem etc.,

    id. ib. 1, 49, 119; id. Off. 1, 7, 24; and thus in Tac. several times, but only in Ann. and Or.: bene intellegit ceteros quidem iis niti... Marcellum autem et Crispum attulisse etc., Or. 8; 18 bis; 25; A. 3, 53; 3, 73;

    4, 28.—So often in transitions from one subject to another: Ac de inferendā quidem injuriā satis dictum est. Praetermittendae autem defensionis etc.,

    Cic. Off. 1, 8, 27 sq.; 1, 13, 41; 1, 45, 160.—So very often in Vulg. in direct reproduction of men—se: Ego quidem baptizo vos in aquā in paenitentiam; qui autem post me etc., Matt. 3, 11; 9, 37; 13, 23; 13, 32; 17, 11 sq.; 23, 28; 25, 33; 26, 24. —
    B.
    Esp.
    1.
    In any kind of transition:

    M. Antonius in eo libro, quem unum reliquit, disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem. Vir autem acerrimo ingenio (sic enim fuit) multa etc.,

    Cic. Or. 5, 18:

    hic (pater) prout ipse amabat litteras, omnibus doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet, filium erudivit: erat autem in puero summa suavitas oris,

    Nep. Att. 1, 2;

    also in questions: Quid autem magno opere Oppianicum metuebat, etc.,

    Cic. Clu. 60, 167. Freq. several times repeated:

    Expetuntur autem divitiae cum ad usus vitae necessarios, tum ad perfruendas voluptates: in quibus autem major est animus, in iis pecuniae cupiditas spectat ad opes, etc.,

    Cic. Off. 1, 8, 24 and 25; cf. Wopkens, Lectt. Tull. pp. 53 and 122: Orbis situm dicere adgredior... Dicam autem alias plura et exactius, Mel. prooem. 2.—
    2.
    In repeating a word from a previous clause, in continuing a train of thought:

    admoneri me satis est: admonebit autem nemo alius nisi rei publicae tempus,

    Cic. Pis. 38, 94: disces quam diu voles;

    tam diu autem velle debebis, quoad etc.,

    id. Off. 1, 1, 2:

    nunc quod agitur, agamus: agitur autem, liberine vivamus an mortem obeamus,

    id. Phil. 11, 10, 24. —So esp. in impassioned discourse, Plant. Mil. 3, 1, 84:

    humanum amare est, humanum autem ignoscere est,

    id. Merc. 2, 2, 48; id. Ps. 4, 8, 1:

    quot potiones mulsi! quot autem prandia!

    id. Stich. 1, 3, 68; id. Ep. 5, 2, 6:

    quā pulchritudine urbem, quibus autem opibus praeditam, servitute oppressam tenuit civitatem,

    Cic. Tusc. 5, 20, 57.—
    3.
    Like sed, vero, igitur, etc., in resuming a train of thought interrupted by a parenthesis:

    Omnino illud honestum, quod ex animo excelso magnificoque quaerimus, animi efficitur non corporis viribus: exercendum tamen corpus et ita adficiendum est, ut oboedire consilio rationique possit in exsequendis negotiis et in labore tolerando: honestum autem id, quod exquirimus, totum est positum in animi curā, etc.,

    Cic. Off. 1, 23, 79; 1, 43, 153.—
    4.
    In introducing a parenthetical clause itself: quae autem nos ut recta aut recte facta dicamus, si placet (illi autem appellant katorthômata) omnes numeros virtutis continent, Cic. Fin. 3, 7, 24:

    quod vitium effugere qui volet (omnes autem velle debent) adhibebit etc.,

    id. Off. 1, 6, 18; 1, 33, 120; id. Tusc. 1, 33, 80; 1, 36, 88:

    In primis foedera ac leges (erant autem eae duodecim tabuiae et quaedam regiae leges) conquiri etc.,

    Liv. 6, 1, 10; Curt. 4, 6, 2:

    ex hoc Quodcumque est (minus est autem quam rhetoris aera) Discipuli custos praemordet,

    Juv. 7, 217.—
    5.
    In enumerations, for the purpose of adding an important circumstance:

    magnus dicendi labor, magna res, magna dignitas, summa autem gratia,

    but, and indeed, Cic. Mur. 13, 29:

    animis omnes tenduntur insidiae... vel ab eā, quae penitus in omni sensu implicata insidet, imitatrix boni, voluptas, malorum autem mater omnium,

    yea, the parent of all evil, id. Leg. 1, 17, 47; id. N. D. 2, 22, 58:

    docet ratio mathematicorum, luna quantum absit a proxumā Mercurii stellā, multo autem longius a Veneris,

    id. Div. 2, 43, 91.—
    6.
    In the syllogism, to introduce the minor proposition (the assumptio or propositio minor; cf. atque, IV. 9., and atqui, II. D.), now, but; but now:

    Aut hoc, aut illud: hoc autem non, igitur illud. Itemque: aut hoc, aut illud: non autem hoc: illud igitur,

    Cic. Top. 14, 56:

    Si lucet, lucet: lucet autem, lucet igitur,

    id. Ac. 2, 30, 96:

    Si dicis te mentiri verumque dicis, mentiris: dicis autem te mentiri verumque dicis: mentiris igitur,

    id. ib.; id. Top. 2, 9; id. Tusc. 5, 16, 47.—
    7.
    Like the Gr. se or sê in adding an emphatic question (freq. in the comic poets), but, indeed.
    a.
    In gen.:

    Quem te autem deum nominem?

    Plaut. As. 3, 3, 126:

    Perii: quid hoc autemst mali?

    Ter. Eun. 5, 7, 5:

    Quī istuc? Quae res te sollicitat autem?

    id. Heaut. 2, 3, 10:

    Quae autem divina? Vigere, sapere, invenire, meminisse,

    Cic. Tusc. 1, 26, 65: Quo modo autem moveri animus ad appetendum potest, si id, quod videtur, non percipitur? pôs sê, id. Ac. 2, 8, 25:

    Quo modo autem tibi placebit JOVEM LAPIDEM jurare, cum scias etc.,

    id. Fam. 7, 12, 2:

    Veni ad Caesarem: quis est autem Caesar?

    Flor. 3, 10, 11.—So in exclamations:

    Quantā delectatione autem adficerer, cum etc.,

    Cic. Tusc. 1, 41, 98.—
    b.
    In questions implying rebuke, reproach: Ba. Metuo credere. Ps. Credere autem? eho, etc., Plaut. Ps. 1, 3, 70: Th. Ego non tangam meam? Ch. Tuam autem, furcifer? yours do you say? yours indeed! Ter. Eun. 4, 7, 28.—
    c.
    In a question where a correction is made: Num quis testis Postumum appellavit? testis autem? ( witness did I say?) num accusator? Cic. Rab. Post. 5, 10:

    Alio me vocat numerosa gloria tua: alio autem? quasi vero etc.,

    Plin. Pan. 28:

    Quid tandem isti mali in tam tenerā insulā non fecissent? non fecissent autem? imo quid ante adventum meum non fecerunt?

    Cic. Att. 6, 2; 5, 13; 7, 1: Adimas etiam Hispanias? Et si inde cessero, in Africam transcendes. Transcendes autem dico? Liv. 21, 44, 7 Weissenb.—
    8.
    And in questions sed autem are sometimes both used, especially by the comic poets, but indeed, but now, like the Gr. alla—se Alla pou se boulei kathezomenoi anagnômen; Plat. Phaedr. 228 E.):

    Sed autem quid si hanc hinc apstulerit quispiam Sacram urnam Veneris?

    Plaut. Rud. 2, 5, 15;

    and separated: Sed quid haec hic autem tam diu ante aedīs stetit?

    id. Truc. 2, 3, 14:

    Attat Phaedriae Pater venit. Sed quid pertimui autem, belua?

    Ter. Phorm. 4, 2, 11: Sed quid ego haec autem nequiquam ingrata revolvo? * Verg. A. 2, 101.—Once ast autem: ast autem tenui [p. 212] quae candent lumine Phatnae, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 1170 P. (IV. 2, p. 555 Orell.).—
    9.
    With interjections:

    Heia autem inimicos!

    Plaut. Am. 3, 2, 20:

    Ecce autem litigium,

    but lo! id. Men. 5, 2, 34; so id. Curc. 1, 2, 41; id. Most. 2, 1, 35; id. Mil. 2, 2, 48; id. Most. 3, 1, 131; 3, 1, 146:

    Ecce autem alterum,

    Ter. Eun. 2, 3, 6 Ruhnk.:

    Ecce autem subitum divortium,

    Cic. Clu. 5, 14; so id. Verr. 2, 5, 34; id. Leg. 1, 2, 5; id. Rep. 1, 35, 55; id. Or. 9, 30:

    Ecce autem aliud minus dubium,

    Liv. 7, 35, 10:

    Eccere autem capite nutat,

    Plaut. Mil. 2, 2, 52; so id. Pers. 2, 4, 29:

    eccui autem non proditur [revertenti]?

    Cic. Mur. 33, 68.
    In good prose writers autem is usu.
    placed after the first word of a clause; but if several words, a subst. and prep., the verb esse with the predicate, a word with a negative, etc., together form one idea, then autem stands after the second or third word. But the poets, especially the comic poets, allow themselves greater liberty, and sometimes place this particle, without any necessity in the nature of the clause, in the third, fourth, or fifth place; but autem is never found in good writers at the beginning of a clause or sentence; cf. Quint. 1, 5, 39. See more upon this word in Hand, Turs. I. pp. 558-588.

    Lewis & Short latin dictionary > autem

  • 9 excito

    excĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [excio], to call out or forth, to bring or send out, to wake or rouse up (freq. and class.; cf.: provoco, evoco; irrito, lacesso, invito).
    I.
    Lit.: unde (Acherunte) animae excitantur obscura umbra, Poëta ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:

    aliquem a portu,

    Plaut. Am. 1, 1, 10:

    aliquem huc foras,

    id. Rud. 1, 5, 2:

    si excitatus fuerit de spectaculis,

    turned out, expelled, Quint. 3, 6, 19:

    dormientes spectatores e somno,

    to wake up, Plaut. Merc. 1, 2, 48; cf.:

    quaeso, ne me e somno excitetis,

    Cic. Rep. 6, 12:

    velut dormitantes eos excitari,

    Quint. 4, 1, 73:

    patre excitato (opp. dormiente),

    id. 4, 2, 72:

    scuto offenso excitatus vigil,

    Liv. 7, 36, 2:

    aliquem ab inferis,

    to summon up, Cic. Font. 12, 26; id. Cat. 2, 10, 20; id. Verr. 2, 5, 49, 129:

    aliquem a mortuis,

    id. de Or. 1, 57, 245:

    non dubitavit excitare reum consularem,

    to call upon to stand up, to call up, id. ib. 2, 28, 124:

    reos,

    id. ib. 2, 47, 195; Quint. 11, 3, 174; cf. Liv. 9, 8, 3:

    testes,

    Cic. Rab. Post. 17, 47: judicem, Cels. ap. Quint. 9, 2, 104 et saep.: feras, to rouse or scare up, Cic. Off. 3, 17, 68:

    cervum nemorosis latibulis,

    Phaedr. 2, 8, 1.—Prov.:

    aliis leporem,

    Petr. 1, 31, 7.—
    B.
    Transf., of inanim. and abstr. things, to raise, erect:

    vapores, qui a sole ex aquis excitantur,

    Cic. N. D. 2, 46, 118:

    caput altius,

    Cels. 8, 4 med.
    2.
    In partic., with the accessory notion of making, forming, to raise, erect, build, construct:

    exstrui vetat (Plato) sepulcrum altius, quam, etc.... nec e lapide excitari amplius,

    Cic. Leg. 2, 27, 68:

    turres,

    Caes. B. G. 5, 40, 2; id. B. C. 1, 25 fin.:

    tumulum alicui,

    Suet. Claud. 1:

    aedificium,

    Sen. Ep. 52:

    urbem,

    Flor. 1, 1:

    nova sarmenta cultura excitantur,

    are produced, Cic. de Or. 2, 21, 88:

    pascua in novalibus,

    Pall. Nov. 13, 3:

    ignem,

    to kindle up, excite, Caes. B. G. 7, 24, 4; Lucr. 6, 308:

    incendium,

    Cic. Phil. 7, 1, 3:

    invalidas flammas admoto fomite,

    Luc. 8, 776.— Poet. transf.:

    aras,

    Verg. G. 4, 549:

    foculum bucca,

    Juv. 3, 262:

    siser stomachum,

    Plin. 20, 5, 17, § 34:

    uvae os, stomachum,

    id. 23, 1, 7, § 12.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to raise up, comfort; to arouse, awaken, excite, incite, stimulate, enliven:

    qui ab excitata fortuna ad inclinatam et prope jacentem desciscerem,

    erected, established, Cic. Fam. 2, 16, 1; cf.:

    amici jacentem animum excitare,

    id. Lael. 16, 59; and with this cf. id. Att. 1, 16, 8; and:

    animos excitare atque inflammare ad persequendi studium,

    id. de Imp. Pomp. 2, 5:

    animos omnium ad laetitiam,

    Caes. B. G. 7, 79, 3:

    aliquem ad laborem et ad laudem,

    Cic. Planc. 24, 59; cf. id. Top. 2, 5:

    languentem labentemque populum ad decus,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    aliquem ad bellum,

    Caes. B. G. 3, 10, 3:

    aliquem ad virtutem,

    id. ib. 6, 14, 5:

    aliquem ad audiendum,

    Quint. 4, 1, 34:

    gallos alacritate ad canendum,

    Cic. Div. 2, 26, 56 et saep.:

    alicujus memoriam alicui excitans,

    reviving, renewing, Cic. Or. 10, 35:

    hominum studia ad utilitates nostras allicere atque excitare,

    id. Off. 2, 6, 20:

    hominum studia,

    Caes. B. C. 3, 21, 1:

    salsum excitat et a taedio defendit orationem,

    enlivens, Quint. 6, 3, 19:

    fictiones personarum mire orationem excitant,

    id. 9, 2, 29; cf. id. 6, 1, 2:

    hi soni cum augenda intentione excitandi (opp. temperandi),

    to sharpen, pronounce strongly, id. 11, 3, 42:

    syllabam acutam,

    id. 12, 10, 33. —
    B.
    In partic.
    1.
    To appeal to, call upon, cite:

    ut nos ex annalium monimentis testis excitamus eos, etc.,

    Cic. Fin. 2, 21, 67:

    multos testis liberalitatis tuae,

    id. Rab. Post. 17, 47.—
    2.
    With the accessory idea of producing (acc. to I. B. 2.), to found, cause, occasion, excite, kindle:

    priusquam docuero, quibus initiis ac fundamentis hae tantae summis in rebus laudes excitatae sint,

    Cic. Sest. 2, 5; cf. id. Fin. 4, 7, 18:

    in animis hominum motum dicendo vel excitare vel sedare,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    risus,

    id. Phil. 3, 9, 21:

    plausum,

    id. Sest. 58, 124:

    fletum etiam inimicis,

    id. ib. 57, 121:

    amores,

    id. Off. 1, 5, 14:

    iras,

    Verg. A. 2, 594:

    suspicionem alicui,

    Cic. Sest. 18, 41: varios sermones, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2:

    quantas tragoedias,

    Cic. Mil. 7, 18:

    vim ac dolorem bonorum omnium,

    id. Planc. 18, 45 et saep. —Hence, excĭtātus, a, um, P. a. (lit. excited, kindled; hence), animated, lively, vigorous, vehement, strong, loud (rare but class.):

    acutus et excitatus sonus,

    Cic. Rep. 6, 18.— Comp.:

    clamor,

    Liv. 4, 37, 9:

    haec lumina,

    Quint. 12, 10, 49:

    schema,

    id. 9, 3, 10.— Sup.:

    odor,

    Plin. 20, 17, 71, § 182. — Adv.: excĭtāte, vigorously, briskly, brightly, vehemently. —In the comp.:

    fulgent gemmae,

    Plin. 37, 7, 31, § 106:

    clamitantes,

    Amm. 18, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > excito

  • 10 intestabilis

    1.
    in-testābĭlis, e, adj., that is incapable, by reason of misconduct, of being a witness or of making a will.
    I.
    Lit.:

    si quis ob carmen famosum damnetur, senatusconsulto expressum est, ut intestabilis sit, ergo nec testamentum facere poterit, nec ad testamentum adhiberi testis,

    Dig. 28, 1, 18.—
    II.
    Transf.
    A.
    Infamous, execrable, detestable, abominable:

    homo,

    Sall. J. 67 fin.; Hor. S. 2, 3, 181; Tac. A. 6, 40:

    intestabilis et sacer esto,

    Hor. S. 2, 3, 81.— Comp., Sall. H. Fragm. 1, 41, 1; Tac. H. 4, 42 fin.
    B.
    Of things:

    ars magica,

    Plin. 30, 2, 6, § 7:

    saevitia,

    Tac. A. 6, 51.
    2.
    intestābĭlis, e, adj. [in-, 2. testis], = 2. intestatus;

    in double sense with 1. intestabilis, II. A.,

    Plaut. Curc. 1, 1, 30; id. Mil. 5, 1, 24 (cf. Lorenz ad loc.).

    Lewis & Short latin dictionary > intestabilis

  • 11 intestis

    in-testis, e, adj. [2. in-, 2. testis], without testicles, emasculated, Arn. 5, 160 (cf. Salmas ad Tert. Pall. 3).

    Lewis & Short latin dictionary > intestis

  • 12 locuples

    lŏcū̆ples, ētis (ū, Mart. 5, 36, 6; gen. locupletium and locupletum; abl. sing. locuplete, usu. of a person, Cic. Verr. 2, 4, 12, § 29; id. Att. 12, 43, 2; Tac. H. 1, 46;

    rarely of a thing,

    Hor. S. 2, 6, 102; Pers. 3, 74:

    locupleti, of things,

    Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1; id. de Or. 3, 48, 185; Sen. Contr. 2, 9, 4;

    rarely of a person,

    Cic. Verr. 2, 4, 21, § 46; Macrob. S. 5, 18, 14; v. Neue, Formenl. 2, p. 49 sq.), adj. [locus-plenus], rich in lands, substantial, opulent (syn.: dives, abundans, copiosus).
    I.
    Lit.:

    quod tum erat res in pecore et locorum possessionibus: ex quo pecuniosi et locupletes vocabantur,

    Cic. Rep. 2, 9, 16; cf.:

    (P. Nigidius) locupletem dictum ait ex compositis vocibus, qui pleraque loca, hoc est, qui multas possessiones teneret,

    Gell. 10, 5: locupletes locorum multorum domini, Paul. ex Fest. p. 119 Müll.—

    So too, locupletem a locorum copia,

    Quint. 5, 10, 55:

    locupletes dicebant loci, hoc est agri plenos,

    Plin. 18, 3, 3, § 11:

    unum genus est eorum, qui magno in aere alieno, majores etiam possessiones habent: horum hominum species est honestissima, sunt enim locupletes,

    Cic. Cat. 2, 8;

    rarely of things: neque minus locuples ad eos hereditas perveniat,

    Gai. Inst. 1, 192.—
    B.
    Transf., in gen., rich, wealthy, opulent:

    de ornatu ut locupletes simus scitis,

    Plaut. Rud. 2, 1, 4:

    egebat? immo locuples erat,

    Cic. Rosc. Com. 8, 22:

    mulier copiosa plane et locuples,

    id. Div. in Caecil. 17, 55.—As subst.:

    Lycurgus agros locupletium plebi, ut servitio, colendos dedit,

    the rich, Cic. Rep. 3, 9 fin.:

    ut suffragia non in multitudinis, sed in locupletium potestate essent,

    id. ib. 2, 22, 39.—So fem.:

    locuples quae nupsit avaro,

    Juv. 6, 141:

    locuples et referta domus,

    id. de Or. 1, 35, 161:

    in locuplete penu,

    Pers. 3, 74:

    locupletem optare podagram,

    i. e. characteristic of the rich, Juv. 13, 96. —With abl.:

    praedā locuples,

    Sall. J. 84:

    locuples frugibus annus,

    Hor. Ep. 2, 1, 137:

    mancipiis locuples,

    id. ib. 1, 6, 39.—With gen.:

    pecuniae,

    App. M. 8, p. 202, 12:

    locuples aquila,

    i. e. the lucrative post of centurion, Juv. 14, 197.—With in and abl. in thesauris, Vulg. Jer. 51, 13.— Comp.:

    locupletior negotiator,

    Quint. 1, 12, 17.— Sup.:

    urbs locupletissima,

    Cic. Rep. 1, 14:

    locupletissimae urbes,

    Caes. B. C. 3, 31.—
    II.
    Trop.
    A.
    Well stored or provided, richly supplied, rich:

    Lyslas oratione locuples, rebus ipsis jejunior,

    Cic. Fin. 5, 5, 13; id. N. D. 1, 40, 112:

    Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam,

    id. Fin. 1, 3, 10.—
    B.
    Transf., that is able to answer for a thing, that is a good surety, responsible, trustworthy, reliable, safe, sure:

    reus,

    that can fulfil his engagement, Liv. 9, 9: auctor, testis, a sufficient surety, a credible witness:

    Pythagoras et Plato locupletissimi auctores, jubent,

    Cic. Div. 2, 58, 119; cf.:

    quem enim auctorem de illo (Socrate) locupletiorem Platone laudare possumus?

    id. Rep. 1, 10, 16:

    locuples auctor Thucydides,

    id. Brut. 12, 47; id. Div. 1, 19, 37:

    accedit etiam testis locuples, Posidonius,

    id. Off. 3, 2, 10:

    tabellarius,

    a trusty, safe letter-carrier, id. Q. Fr. 3, 9, 6.—Hence, adv.: lŏcū̆plētē, richly, amply (postclass.).
    1.
    Lit., sup.:

    locupletissime mu neratus,

    Spart. Hadr. 3:

    dotata filia,

    Aur. Vict. Epit. 9.—
    2.
    Trop., in comp., Front. ad Anton. Imp. 1, 3 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > locuples

  • 13 sponsor

    sponsor, ōris, m. [spondeo], one who becomes answerable for another.
    I.
    Lit., a bondsman, surety (cf.: vas; gen. vadis, praes, vindex):

    de tuo negotio, quod sponsor es pro Pompeio, si Galba consponsor tuus redierit, non desinam cum illo communicare,

    Cic. Fam. 6, 18, 3:

    sponsores et creditores L. Trebellii,

    id. Phil. 6, 4, 11; cf. id. Quint. 23, 73:

    sponsor promissorum alicujus,

    id. Att. 15, 15, 2; 1, 10, 6; cf. id. ib. 1, 8, 2: si Pompeius mihi testis de voluntate Caesaris et sponsor est illi de meā, id. Prov. Cons. [p. 1747] 18, 43; cf.:

    vel testis opinionis meae vel sponsor humanitatis tuae,

    id. Fam. 7, 5, 2:

    quem, inquis, deorum sponsorem accepisti?

    Sen. Ep. 82, 1; cf.:

    (Hymenaeus) mihi conjugii sponsor et obses erat,

    Ov. H. 2, 34. — Poet., of a goddess:

    sponsor conjugii stat Dea picta sui,

    Ov. H. 16, 114.—
    II.
    Transf. (eccl. Lat.), a godfather, godmother, sponsor, Tert. Bapt. 18 med.

    Lewis & Short latin dictionary > sponsor

  • 14 testa

    testa, ae, f. [ = tosta, from torreo], a piece of burned clay, a brick, tile, ostrakon.
    I.
    Lit., Cic. Dom. 23, 61; Cato, R. R. 18, 7; 18, 110; Varr. R. R. 2, 3, 6; Vitr. 2, 8 fin.; 7, 1; 7, 4; Aus. Parent. 11, 9.—
    II.
    Transf.
    A.
    A piece of baked earthen-ware, an earthen pot, pitcher, jug, urn, etc. (cf. testu):

    si Prometheus... a vicinis cum testā ambulans carbunculos corrogaret,

    Auct. Her. 4, 6, 9:

    testā cum ardente viderent Scintillare oleum,

    a lamp, Verg. G. 1, 391:

    quo semel est imbuta recens, servabit odorem Testa diu,

    Hor. Ep. 1, 2, 70; cf. Tib. 2, 3, 47:

    accipiat Manes parvula testa meos,

    Prop. 2, 13, 32 (3, 5, 16):

    vinum Graeca quod testā conditum levi,

    Hor. C. 1, 20, 2; 3, 21, 4:

    mihi fundat avitum Condita testa merum,

    Ov. A. A. 2, 696; Mart. 12, 48, 8; 12, 63, 2; 13, 7, 1; Plin. 31, 10, 46, § 114.—Used in applause:

    audiat ille Testarum crepitus cum verbis,

    Juv. 11, 170 (cf. F. infra).—
    B.
    A broken piece of earthen-ware, pottery, brick, etc.; a sherd, potsherd: dissipatis imbricum fragminibus ac testis tegularum, Sisenn. ap. Non. 125, 18:

    testa parem fecit,

    Ov. M. 8, 662:

    fulcitur testā mensa,

    Mart. 2, 43, 10; Plin. 32, 8, 28, § 89; 35, 3, 5, § 16; Tac. H. 5, 6; Prop. 4 (5), 7, 28; Juv. 3, 260.—Hence,
    2.
    Transf., a piece of bone, Cels. 8, 16; so of fragments of a broken tooth, id. 6, 9 med.; 7, 22.—
    C.
    Like ostrakon, a sherd, potsherd, in the ostracism or judicial voting of the Greeks: testarum suffragiis, quod illi ostrakismon vocant, Nep. Cim. 3, 1; cf. also testula.—
    D.
    The shell of shell-fish or of testaceous animals:

    genera beluarum ad saxa nativis testis inhaerentium,

    Cic. N. D. 2, 39, 100:

    ostreae,

    Plin. 32, 6, 21, § 60:

    muricum,

    id. 32, 7, 27, § 84:

    cochlearum,

    id. 30, 8, 21, § 66:

    testudinis,

    Varr. L. L. 5, § 79 Müll. —Hence,
    2.
    Transf.
    a.
    A shell-fish:

    non omne mare generosae fertile testae,

    Hor. S. 2, 4, 31:

    marina,

    id. ib. 2, 8, 53.—
    b.
    A shell or covering, in gen.:

    lubricaque immotas testa premebat aquas,

    i. e. an icy shell, covering of ice, Ov. Tr. 3, 10, 38: lubrica, Poët. ap. Anthol. Lat. 2, p. 62 Burm.—
    c.
    The skull:

    testa hominis, nudum jam cute calvitium,

    Aus. Epigr. 72; Prud. steph. 10, 761; Cael. Aur. Tard. 1, 1; 2, 1 fin. (hence, Ital. testa and Fr. tēte).—
    E.
    A brick-colored spot on the face, Plin. 26, 15, 92, § 163; 48. 12, 50, § 185.—
    F.
    A sort of clapping with the flat of the hands (as if with two tiles), in token of applause, invented by Nero, Suet. Ner 20. [p. 1863]

    Lewis & Short latin dictionary > testa

  • 15 accommodō (ad-c-)

        accommodō (ad-c-) āvī, ātus, āre,    to fit, adapt, put on, apply: coronam sibi ad caput: lateri ensem, V.: insignia, Cs.—Fig., to adjust, adapt, make fit for, accommodate: puppīs ad magnitudinem fluctuum, Cs.: oratio multitudinis est auribus accommodanda.—Esp., to attribute, ascribe as fitting: effigiem dis, Cu.—To apply, bring forward: testīs ad crimen, produce suitable witnesses: se ad rem p., devote oneself: ad alicuius arbitrium et nutum totum se, i. e. comply with; cf. ut ei de habitatione accommodes, i. e. comply with his wish.

    Latin-English dictionary > accommodō (ad-c-)

  • 16 ad-sum (assum)

        ad-sum (assum) adfuī    (aff-), adesse (adsiet for adsit, T.; adfore for adfutūrum esse), to be at, be present, be at hand: quia ades praesens, T.: vos, qui adsunt: coram, V.: ad portam: ante oculos, V.: portis, V.: ducibus, i. e. accompany, O.— To be at hand, stand by, assist, support, aid, help: amicos, ad hanc rem qui adsient, T.: omnes quos videtis adesse: dux suis aderat, Cs.: flentibus adsunt Humani voltūs, show sympathy with, H.: adsis, o Tegeaee, favens, be near, V.: (testes) adsunt cum adversariis: promissi testis adesto, O. — Hence, to come, appear: iam hic adero, am coming immediately, T.: huc ades, V.: cum hostes adessent, L.—In law: ad iudicium, to come into court: edixit ut adesset senatus frequens, convene: adesse in Capitolio iussit (i. e. senatum). — Fig., to be present, be at hand: proeli tempus, S.: aderat iudicio dies, L.: cum iam partus adesset, O.: quod adest Componere, existing circumstances, H.: ut securitas adsit: hominum quīs pudor paulum adest, T.: vim adfore verbo Crediderat, V.: quantus adest viris Sudor, H.: adesse animo, to be present in mind, give attention: adeste animis, be of good courage.

    Latin-English dictionary > ad-sum (assum)

  • 17 arbitrium

        arbitrium ī, n    [arbiter]. In law, a judgment, decision of an arbitrator: iudicium est pecuniae certae: arbitrium incertae.—Judgment, opinion, decision: vestrum, T.: de te facere arbitria, pass judgment, H.: arbitria belli pacisque agere, L.: opinionis: usus, Quem penes arbitrium est loquendi, H.—Mastery, dominion, authority, power, will, free-will, choice, pleasure: in eius arbitrium venire: ad suum arbitrium imperare, Cs.: (Iovis) nutu et arbitrio regi: rerum Romanarum, Ta.: ad arbitrium tuum testīs dabo, all the witnesses you require: quid suo fecerit arbitrio, L.: popularis aurae, dictation, H.: id arbitrium negavit sui esse consilii, for his consideration, N.: optandi Muneris, O. — An appraisement, apportionment: eius arbitrio sexagena talenta quotannis sunt conlata, N.: salis vendendi, i. e. monopoly, L.: arbitria funeris, expenses (fixed by an arbiter).
    * * *
    arbitration; choice, judgment, decision; sentence; will, mastery, authority

    Latin-English dictionary > arbitrium

  • 18 auctor

        auctor ōris, m, rarely f    [AVG-], a promoter, producer, father, progenitor: auctores generis: mihi Tantalus auctor, O.: auctore ab illo ducit originem, H.: sanguinis, V.—A builder, founder: Troiae, V.: auctor posuisset in oris Moenia, O.— A trustworthy writer, authority: satis certus, L.: valde bonus: iudicia proferre Herodoto auctore: carminis, H.: rerum Romanarum, an historian: auctores citare, L.: sunt qui male pugnatum ab his auctores sint, i. e. who assert, L.—An originator, performer, doer, cause: iniuriae: auctorem odimus, acta defendimus: culpam auctores ad negotia transferunt, S.: nec auctor facinori deerat, L.: volneris, O.: muneris, the giver, O.: quis elegos emiserit auctor, who was the first to produce, H. — A responsible person, authority, narrator, teacher: in philosophiā, Cratippo auctore, versaris, as your teacher: hominibus auctoribus uti, cite as authorities: criminis ficti, O.: auctorem rumorem habere: non sordidus Naturae, H.: de cuius morte Thucydidem auctorem probamus, N.—A voucher, guarantor, security: gravis magnae rei (i. e. testis), L.: non si mihi Iuppiter auctor Spondeat, V.: auctores sumus, tutam ibi maiestatem fore, etc., we vouch for it, L: nubit nullis auctoribus, with no attesting witnesses: quod a malo auctore emisset, i. e. a seller without title: auctor benefici esse, i. e. hold himself responsible for: mulier sine tutore auctore, a guardian as voucher. — An example, model: Latinitatis: dicendi Plato: tui facti, precedent: habeo auctorem, quo facias hoc, H.—A counsellor, adviser, promoter: publici consili, i. e. a statesman: mei reditūs: audendi, who advise boldness, V.: meritorum auctore relictā, deserting the prompter of your exploits, O.: auctor est, ut agere incipiat, advises: mihi ut absim, auctor est: te auctore quod fecisset, under your influence, T.: me duce et auctore, by my influence and advice: idne estis auctores mihi? Do you advise it? T.: Ille populis fuit auctor transferre, etc., O.: regem populus iussit, patres auctores facti, i. e. ratified it, L.: id sic ratum esset, si patres auctores fierent, L.
    * * *
    seller, vendor; originator; historian; authority; proposer, supporter; founder

    Latin-English dictionary > auctor

  • 19 brevis

        brevis e, adj. with comp. and sup.    [BREG-].— In space, short: via, V.: brevior via, N.: cursus brevissimus, V.: brevius iter, O.: tam brevis aqua, so narrow a stream, O.: scopulus, small, O.: brevibus Gyaris, Iu. — Of stature, short, small, low: iudex brevior quam testis: (puella) longa brevisque, O. — Of height: ut pleraque Alpium, sicut breviora, ita adrectiora sunt, lower, L.—Of depth, shallow: vada, V.: puteus, Iu.— Plur n. as subst, shallow places, shallows, shoals: Eurus In brevia urget, V.—Of the line of a circle: ubi circulus spatio brevissimus ambit, makes the shortest path, O.—Fig., of life: vitae curriculum: vitae brevis cursus: fila vitae breviora, O.—Little, small: brevibus implicata viperis, H.: caput, H.: alvus, V.: folia breviora, H.: census, H.: sigillum, O.—As subst n.: scis In breve te cogi, i. e. to be rolled up closely (of a book), H. — Meton., of time, short, brief, little, short-lived: tempus: brevissimum tempus, L.: anni, H.: occasio, T.: omnia brevia tolerabilia esse debent: vitae summa brevis (gen.), H.: littera, a short vowel: syllaba, a short syllable, H.: dactylus, qui est e longā et duabus brevibus: aut omnia breviora aliquanto fuere, aut, etc., occupied a shorter time, L.: flores rosae, short-lived, H.: cena, frugal, H.: ira furor brevis est, H.—Of discourse, short, brief, concise: narratio: Crassi oratio: quam brevia responsu!: cum se breves putent esse, brief: brevis esse laboro, Obscurus fio, H.: breve facere, to be brief: in breve coactae causae, L.: tam in brevi spatio, in so short time, T.: brevi spatio, a little while, S.: spatio brevi, H.: brevi tempore ad nihilum venire, in a little while.
    * * *
    I
    breve, brevior -or -us, brevissimus -a -um ADJ
    short, little, small, stunted; brief, concise, quick; narrow, shallow; humble
    II
    short catalog, summary document

    Latin-English dictionary > brevis

  • 20 commodō

        commodō āvī, ātus, āre    [commodus], to serve with, accommodate, grant, supply, lend: alqd illi, T.: quicquid possit commodari: testīs falsos, to furnish, S.: nomen suum alicui: suas vires, aliis eas commodando, minuere, L.: peccatis veniam, Ta.: culturae aurem, to lend an ear to, H.: illis benignis usus est ad commodandum, their courtesy in lending: alcui aurum.—Of time, to grant, allow: rei p. tempus, L. — To please, be kind, be obliging, serve, favor: si tuam ob causam cuiquam commodes: publice commodasti.
    * * *
    I
    suitably; seasonably; just, this very minute (L+S); even now, at this moment
    II
    commodare, commodavi, commodatus V
    lend, hire; give, bestow, provide; put at disposal of, oblige; make fit, adapt

    Latin-English dictionary > commodō

См. также в других словарях:

  • TESTIS — Isidoro, a quo quaeritur veritas in iudicio, quem quisque ante iudicium sibi placitis alligat, ne ei sit postea liberum, aut dissunulare aut subtrahere se: Unde alligatus quoque Cicer. l. 2. ad Q. Fratr. Ep. 3. Nerius index edidit ad alligatos,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • testis — (pl. testes), 1704, from L. testis testicle, usually regarded as a special application of testis witness (see TESTAMENT (Cf. testament)), presumably because it bears witness to virility (Cf. Gk. parastates, lit. one that stands by; and Fr. slang… …   Etymology dictionary

  • Testis — Tes tis, n.; pl. {Testes}. [L.] (Anat.) A testicle. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • testis — testis. См. семенник. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

  • Testis — (lat.), 1) der Zeuge; T, ocularis, der Augenzeuge; 2) s. Testes …   Pierer's Universal-Lexikon

  • testis — index witness Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Testis — ⇒ Hoden …   Deutsch wörterbuch der biologie

  • tèstis — m anat. muška spolna žlijezda; mudo, jaje, sjemenik ✧ {{001f}}lat …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • testis — ► NOUN (pl. testes) Anatomy & Zoology ▪ an organ which produces sperm. ORIGIN Latin (see TESTICLE(Cf. ↑testicular)) …   English terms dictionary

  • testis — [tes′tis] n. pl. testes [tes′tēz΄] [L] TESTICLE …   English World dictionary

  • Testis — Der Hoden [ˈhoːdn̩] oder (seltener) der/die Hode [ˈhoːdə] (v. mittelhochdt.: hode, v. althochdt.: hodo, v. idg.: *skeu(t) „bedecken, verhüllen“) oder der Testikel (v. lat.: testiculus, Vkl. von testis Zeuge [der Virilität], Hode, Plural:… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»