-
21 evello
ē-vello, vellī (vulsī), vulsum, ere1) вырывать (dentes PM; linguam, aculeum alicui C); срывать ( poma ex arboribus C); взламывать ( claustrum Ap); сбрасывать ( statuam de monumento Dig); выкорчёвывать ( arborem radicĭtus Sen); выдёргивать (clavos, hastam C); рвать, трепать ( linum PM)2) исторгать, отнимать, удалятьe. suspicionem C — положить конец подозрениюalicui ex animo scrupulum e. C — успокоить чьё-л. сердце3) уничтожать, искоренять (măla Lcr; pravas opiniones Aug)e. consules ex fastis C — исключить имена консулов из списков4) освобождать (castra obsessa, sc. ex obsidione Sil) -
22 evito
I ē-vīto, āvī, ātum, āre1) избегать (suspicionem, dolorem C; vitia Q)2) огибать ( metam rotis H)II ē-vīto, āvī, —, āre [ vita ]лишать жизни, умерщвлять ( aliquem Ap)e. vitam alicui Enn ap. C — лишать кого-л. жизни -
23 excito
ex-cito, āvī, ātum, āre1) заставлять подняться или выйти, поднимать на ноги, вызывать ( aliquem foras Pl); отсылать, усылать ( aliquem a portu Pl)e. feram C etc. — поднимать (с места), выгонять зверя ( на охоте)e. aliis leporem погов. Pt — охотиться за зайцем для других (т. е. работать на чужих)2) (раз)будить (aliquem de или e somno C, L etc.)non posse videtur muscam e. погов. Sen — кажется, он и мухи не обидит3) поднимать ( caput altius CC)4) возбуждать, вызывать (suspicionem, risum C)memoriam suam ad cogitationem alicujus rei e. C — восстановить что-л. в своей памяти5) поднимать, укреплять ( vires largioribus cibis Pt)6) выводить, производить, создавать ( ubertatem lactis PM)8) побуждать, понуждать, поощрять (aliquem ad laborem C; ad и in virtutem Cs, V; aliquem ad exquirendas causas C)9) разводить, раздувать ( ignem Cs); разжигать (incendium T, QC); возбуждать, раздражать ( aviditatem PM)10) ободрять (afflictos C; jacentem animum alicujus C)11) воздвигать (aras V; sepulcrum C)e. turrim Cs — построить башню12) выращивать ( nova sarmenta PM)13) воскрешать ( aliquem a mortuis C)14) выделять голосом, акцентировать ( syllaba excitatur Q) -
24 facio
fēcī, factum, ere (арх.: imper. face = fac ; fut. II faxo = fecero; pf. conjct. faxim = fecerim; pass. см. fīo)1) делать (statua ex aere facta C; scuta ex cortĭce f. Cs); производить, совершать (impĕtum in hostem C; eruptiones ex oppīdo Cs; incursionem L); изготовлять, выделывать (caseum, vinum Vr); строить, сооружать (muros, classem, pontem in Arări Cs); раскидывать, разбивать (castra Cs, C); разводить, добывать ( ignem ex lignis C); прокладывать, проводить (viam sibi L; semĭtam Pl)quo facto Pt — когда это было сделано (совершено, готово), т. е. после этого2) воспитывать, формировать ( mores Sen)3) производить, порождать, выделять ( calorem PM); класть, откладывать ( ova Vr); выводить (pullos Vr; subolem Col, PM); давать ( multam herbam Col)4) произноситьf. verba C, L — говорить5) сочинять, слагать (orationem C; versus C, H); составлять, писать ( litteras ad aliquem C)7) разрешать, позволять, предоставлять ( alicui transĭtum L)f. alicui potestatem (gratiam или copiam) dicendi L — позволить говорить (предоставить слово) кому-л.8) поступать, действовать, вести себя (humaniter C; arroganter Cs; bene, male alicui Pl, Ter etc.; contra aliquem Sl)alicui aegre f. Ter — огорчать кого-л.f. cum (ab) aliquo C, Nep etc. — действовать заодно с кем-л. (поддерживать кого-л.)f. adversus aliquem L etc. — быть (действовать) против кого-л.9) ( о правонарушениях) совершать (scelus, facinus, caedem, furtum Pl, C etc.)10) приносить в жертву (Jovi aliquid L или aliquā re Vr)f. sacra (sacrificium или res divīnas) C — совершать жертвоприношения11) (тж. bene f. Sen etc.) благотворно действовать, помогатьnec coelum nec aquae faciunt O — плохо действуют (на меня здесь) и климат, и вода12) быть полезным, иметь значениеplurimum facit diligenter nosse causas Q — чрезвычайно важно основательно знать суть делаgratiam f. delicti Sl — прощать (чью-л.) провинность14) брать, забирать, захватывать (praedam Cs, Nep; manubias C)15) получать (stipendia Sl, L); зарабатывать (lucrum C; assem Pt); наживать, накоплять ( maximam pecuniam C)corpus f. CC, Ph — полнеть16) собирать, взыскивать ( tribūtum C)17) набирать (exercitum C, VP; auxilia mercēde T)18) проделывать, проходить, пробегать (iter C; cursu quinquaginta stadia Just)20) составлять, равняться (duplicatum jugĕrum Col; dodrantem bonorum Dig)21) приносить, воздавать ( gratulationem alicui C)gratiam f. alicui alicujus rei L — благодарить кого-л. за что-л.22) заниматься (какой-л. профессией)f. argentariam C — вести денежные операции (быть менялой)medicinam f. Pl, Ph — заниматься врачеваниемmedicinam f. alicui C — лечить кого-л.23) быть способным (пригодным), подходить, соответствовать ( ad aliquid или alicui rei)24) заключать (pacem, indutias C)25) совершать, осуществлять, проводитьf. bellum Cs — начинать войну или Cs, C вести войнуproelio facto Cs — после бояfugam f. Sl, L — обращать и обращаться в бегствоf. deditionem Sl — сдаваться (победителю)f. moram alicui Pl, C — задерживать кого-л.comitia f. C — проводить комиции (собрания)26) выполнять (promissa C; imperata Cs)jussa f. O — повиноваться приказаниям27) устраивать (cenas, ludos C)28) возбуждать, вызывать (desiderium alicui alicujus rei L; spem C, L; suspicionem C); причинять, доставлять ( dolorem alicui C); внушать (metum CC, T, L)f. fletum C и f. flere O — доводить до слёзfidem alicui f. L — внушить кому-л. уверенность (убедить кого-л.) (в чём-л.)29) обусловливать, создаватьquid sit, quod memoriam facit Q — (вопрос о том), в чём сущность памяти30) терпеть, нести (detrimentum, damnum C)naufragium f. C etc. — терпеть кораблекрушениеf. vitium C, PM — приходить в негодность, портиться31) допускать, (пред)полагать, воображатьfac, qui ego sum, esse te C — вообрази, что ты — я, т. е. представь себя на моём местеse f. — делать вид, прикидываться (se f. alias res agere C)32) делать (кого-л. кем-л.), выбирать или назначать (aliquem herēdem, consulem C etc.)f. aliquem reum C — привлечь кого-л. к судебной ответственностиaliquem testem f. Ter, L — взять кого-л. в свидетелиse aliquem f. Ter, C — прикинуться кем-л. (выдать себя за кого-л.)33) превращать, обращать (Siciliam provinciam f. VP)aliquem certum ( certiorem) f. Pl, V etc. — поставить кого-л. в известность34) делать чьим-л. достоянием, присваиватьoptionem alicujus f. Sl — предоставить кому-л. выборaliquem sui juris f. VP — подчинить себе кого-л.aliquem proprii juris f. Just — предоставить кому-л. независимостьaliquam terram suam f. Cs — завладеть какой-л. землёй35) ценить, уважать, ставить (maximi, pluris, parvi, minimi, nihili Pl, Ter, C etc.)aequi bonique f. aliquid C — быть вполне удовлетворённым чём-л.36) выводить на сцену, представлять (bonas matrōnas, meretrīces malas Ter)37) (тж. se f.) отправляться, направляться ( ad stelas Pt)se intra limen f. Ap — переступить порогhaec ut primum ante judĭcis conspectum facta es Ap — как только она (Венера) предстала перед судьёй (Парисом)incumbite in causam, ut facitis O — работайте (и впредь) над этим, как работаетеf. non possum, quin ad te litteras mittam C — не могу (удержаться, чтобы) не послать тебе письма40) euph.si quid eo factum esset C — если с ним что-л. случится (т. е. если он умрёт)suae rei causā f. Pt — ventrem exoneraref. Ctl, Pers, J, O, Pt, M — concumbere41) (как вспом. гл. для описательно-подчёркнутой императивности)fac fideli sis fidelis Pl — будь верен тому, кто верен (тебе)fac exspectes O — ожидай -
25 importo
im-porto, āvī, ātum, āre1) ввозить, привозить (commeatus in oppidum Cs)2) вводить ( linguam Graecam PM)3) приносить, причинять (alicui detrimentum, incommodum C); вызывать, возбуждать (suspicionem C; fraudem L) -
26 injicio
in-jicio, jēcī, jectum, ere [ jacio ]1) вбрасывать (ignem in domum C; aliquid flammae Q)i. se — устремляться, бросаться (in medios hostes C; in ignem Ter); сажать, погружать ( milites in naves Cs)i. se — погружаться, углубляться ( in aliquid C)2) внушать, вселять (alicui timorem, spem C); вызывать, возбуждать (admirationem, suspicionem Nep; tumultum C)3) вводить, вставлять в речь, упоминать, обронить мимоходом ( mentionem de aliquā re H)4) набрасывать, накидывать, надевать ( frenos alicui C)i. pontem flumini L — перекинуть (построить) мост через рекуi. pallium in aliquem Pl и alicui C — накинуть плащ на кого-л.i. brachia collo O или cervicibus manus Pt — закинуть руки за шею (обнимать)i. contemplationem super aliquid Pt — бросить взгляд на что-л.i. plāgam alicui rei C — нанести удар чему-л.5) налагатьi. manīcas alicui Pl — наложить на кого-л. цепи (ручные оковы)i. alicui manum VP, Sen, Pt — наложить руку на (остановить) кого-л. или Pt схватить (броситься на) кого-л.mini veritas ipsa manum injecit C — сама истина меня остановилаi. manum alicui (alicui rei) L, Sen etc. — объявить кого-л. (что-л.) своим, заявить претензию (права), завладетьi. manum formae O — разрушить (былую) красу ( о старости)i. manum quieti alicujus PJ — нарушить чей-л. покойi. alicui manum Pl, QC — требовать кого-л. в суд -
27 jacio
jēcī, jactum, ere1) бросать (ancoram C, V); кидать, метать, швырять (lapĭdes Cs, O); сбрасывать, свергать (aliquem in praeceps T)j. se — бросаться (in profundum Cs; ex muris QC); ронять ( arbor poma jacit O)2) выбрасывать ( ciconiae pedes ante se jaciunt PM); отбрасывать ( aliquid procul O); разбрасывать ( flores V); рассеивать, сеять ( semĭna V)3) распространять ( odōrem Lcr)j. oscula T — посылать (воздушные) поцелуи4) произносить (j. contumeliam in aliquem C; j. probra T)j. minas L — грозить5)а) выражать, высказывать ( suspicionem C)j. mentionem rei alicujus VP — упомянуть о чём-лб) нечаянно вымолвить, слегка коснуться (j. aliquid de aliquā re L)6) набрасывать, наваливать, насыпать (aggĕrem Cs; vallum L); класть, возводить, строить (j. fundamenta urbis L; j. muros V)7) класть основание, закладывать (j. fundamenta pacis C); устраивать, прокладывать, проводить (j. gradum atque adĭtum ad aliquid C)j. odia T — посеять (поселить) ненависть -
28 levo
I lēvo, āvī, ātum, āre [ levis I ]1) делать гладким, выравнивать, сглаживать, полировать (cubilia Vr; tigna Lcr)2) ослаблять, смягчать ( aspĕra H)II levo, āvī, ātum, āre [ levis II ]1)перен. уменьшать, смягчать, ослаблять (metum, curam C; vim morbi QC; dolōrem consolando C; omen V); умалять (fidem H; auctoritatem C); устранять, заглаживать ( injurias Cs); снимать ( suspicionem C)б) исцелять ( morbum alicui Pl); утолять ( sitim O)viam sermōne l. V — коротать путь в беседеl. aliquem aliquā re и alicujus rei — избавлять (освобождать) кого-л. от чего-л. (aliquem onĕre, metu, aere aliēno C; aliquem omnium labōrum Pl)2) удешевлять (annōnam C; frugum pretia T)3) спасать, избавлять ( aegrum ex praecipĭti H)4)а) лишать ( nemus fronde V)l. aliquem aliquā opinione C — заставить кого-л. отказаться от какого-л. мненияб) снимать ( capĭti decus L)l. vincula (manĭcas V) alicui O — снять с кого л. оковы5) давать отдых, освежать, подкреплять (corpora Tib, C etc.; membra O; artūs fessos H)l. aliquem auxilio V — оказывать помощь (помогать) кому-л.6) ободрять, утешать, радовать (me levavit adventus tuus C)levari luctu alicujus O — радоваться чужому горю,7) поднимать ( arma super capĭte L); снимать ( aliquid furcā O); вынимать, вытаскивать ( piscem arundĭne extra aquam PM); вздымать (mare levatur L; aqua levata vento L)l. se или pass. levari — подниматься, вставать ( de caespite O)l. membra cubĭto O — приподнявшись облокотитьсяl. se alis Col, L etc. — подняться на крыльях, взлететьl. ictum H — отвести (отразить) удар8) взыскивать, взимать ( tribūtum Dig)9) прочищать ( dentes lentisco M) -
29 minuo
uī, ūtum, ere [ minus II ]1) разбивать на мелкие части, размельчать, раздроблять, делить ( mullum in singula pulmenta H)m. ligna O — колоть дрова2)а) уменьшать, умалять (rem familiarem H; molestias vitae, gloriam C; famam Cld); ограничивать (imperium, censuram L)б) понижать, сбавлять ( pretium frumenti T)neque una littera minui potest Ap — ни одной буквы нельзя убавить (из объявленного приговора)m. sanguinem Veg — пускать кровьв) ослаблять, изнурять, лишать силы (minutus vulnere L; longa Tithonum minuit senectus H)m. или se m. — уменьшаться, убывать, спадать3) опровергать ( opinionem C); улаживать, смягчать ( controversiam Cs)m. suspicionem C — положить конец подозрению4) лишатьspei minutus L (v. l.) — утративший надежду -
30 moveo
mōvī, mōtum, ēre1) двигать, приводить в движение, шевелить ( maria flatu Sen); потрясать (terram, sidĕra O); уносить ( fluctibus moveri O)m. aliquid loco C etc. — сдвинуть что-л. с местаm. или se m. (реже pass. moveri) — приходить в движение, двигаться, трогаться, шевелиться, сотрясаться (terra movet L; gravitate et pondĕre moveri C) или шататься ( dentes moventur CC)res moventes или mobiles, тж. moventia, ium L, Dig и res, quae moveri possunt Nep — движимое имущество, пожитки, но тж. Dig, CJ = animaliam. arma V, L — браться за оружиеneutra arma m. O — оставаться нейтральным2)а) встряхивать, качать (caput O или vultum Pt; urnam V)omne movet urna nomen погов. H — в (мировой) урне встряхиваются все имена, т. е. решаются все судьбыб) распускать ( crinem per aĕra O)3) играть, бряцать (m. cithăram и nervos O); бить, ударять (tympăna m. O)4) рыть, взрыхлять, вспахивать (agros V; humum PJ); ворошить ( aliquid spathā Scr) или взбалтывать ( liquorem Scr); вздымать ( fluctus V)5) проплывать ( mare O)6) колебать ( fidem alicujus O)m. hostes in fugam L — обратить неприятеля в бегствоsigna m. L — устремиться в бойm. castra Cs, QC — снять лагерь (выступить, отправиться в поход)7) (тж. animo m. V) обдумывать, затевать, готовить ( funera Dardanae genti H)m. eadem Sl — лелеять те же замыслы8) представлять, разыгрыватьcantūs m. V — запетьm. corpus ad numeros Sen или membra ad certos modos Tib, тж. se m. и pass. moveri C, H — плясать, танцевать9) выражать, объявлять ( dii numen movent L)10)а) изгонять, вытеснять (aliquem de или ex aliquā re C, O etc.; aliquem possessionibus C)motus loco O — изгнанникб) удалять, исключать (aliquem de senatu C и senatu Sl, T; tribu aliquem C); вычёркивать ( verba loco H); выгонять ( armenta stabulis V); отводить, отвращать ( oculos ab aliquā re Q)move a te moram Pl — не медли11) разубеждать, отклонять (aliquem de sententiā L, a vero Sl)12) заканчивать ( bellum V — ср. 17.)mensam m. QC — кончать трапезу (вставать из-за стола)13) возбуждать (suspicionem C; litem J; jucundiores affectūs Ap); порождать ( discordias L); внушать ( misericordiam C)14)а) причинять ( dolorem Cato); вызывать (nocturnos manes V; sudorem CC)б) исторгать15) доставать, добывать ( vina O); взыскивать ( pecuniam ab aliquo C)16) раскрывать ( fatorum arcana V)17) возбуждать, начинать (по)вести (consultationem, actionem L; saeva bella O — ср. 12.)m. mentionem rei alicujus L — упомянуть о чём-л.18)а) производить впечатление, волновать, действовать (на кого-л.)lacrimis aliquem m. O — растрогать кого-л. слезамиб) поражать, потрясать (pulchritudo movet oculos C; moverat plebem oratio L; m. animos judicum Q; moveri morte alicujus C)в) пугать, устрашать ( aliquem metu poenae C)quis enim est tam excors, quem ista moveant? C — кто же настолько безрассуден, чтобы бояться этого?19)а) побуждать, подстрекать, толкать (aliquem ad bellum L; illae causae me movent C; moveri aliquā re C); руководить, направлять (quem ratio, non ira movet Cld)nec tua te moveant, sed publica vota Cld — пусть движут тобой не твои (личные) интересы, а общественныеб) возмущать, восстанавливать (aliquem C; Hispaniam adversus Romanos L)20) задевать, осквернять (triste bidental H); оскорблять, раздражатьbilem (stomăchum C) m. alicui Pl, H — раздражать кого-л.m. numĭna Dianae H — оскорблять божественность Лианы21) менять, изменять (vultum V; fatum O; sententiam C)forma mota O — изменение, превращение22)se m. или pass. moveri — уходить, удаляться, отправляться, выступать в поход (se m. ex urbe Nep)23)se m. или pass. moveri — смещаться, (о костях) (тж. moveri loco или sedibus suis CC) быть вывихнутым CC24) pass. биться, пульсировать ( venae moventur O) -
31 partio
I ōnis f. [ pario I ]роды ( muliĕris AG); кладка яиц ( gallina ad partionem apta Vr)II partio, īvī (iī), ītum, īre и partior, ītus sum, īrī depon. [ pars ]1) делить, разделять ( aliquid in partes aequas Lcr); разбивать (genus in species C); логически расчленять (de partiendo docere C; partiri in tria C)2) распределять, раздавать (praedam in omnes V; officia inter se Cs)p. aliquid cum aliquo C, Cs — делиться чём-л. с кем-л.p. aliquem in suspicionem Enn — распространить своё подозрение также на кого-л.3) быть причастным, получать свою долю (p. invidiam C)inter se p. Pl, C — договориться между собой (насчёт чего-л.) -
32 praebeo
buī, bitum, ēre [ prae + habeo ]1) протягивать, подставлять (aurem dictis O; se telis hostium L; manum verberibus O; crura sagittis Pers)2)а) давать, подавать (alicui panem Nep; exempla nequitiae C)p. causam alicujus rei O — послужить поводом к чему-л.p. manum alicujus rei O — привести в исполнение что-лб) поставлять ( equites regi L); доставлять (spectaculum L; perfugium ac solatium C); ниспосылать ( noctem sideribus illustrem T)3) вызывать, возбуждать ( gaudium L); внушать ( suspicionem Nep); допускать, позволять (p. rapi O)4) оказывать, делать (honorera alicui PM; operam rei publicae L)p. speciem alicujus Cs — казаться кем-либоse p. attentum auditorem C — оказаться (показать себя) внимательным слушателемp. se voluntati alicujus Ap — пойти навстречу чьим-л. желаниям -
33 propulso
prōpulso, āvī, ātum, āre [intens. к propello ]а) отражать, отбивать (hostem Cs; injurias illatas Cs); отвращать ( periculum C)p. injurias ab aliquo C — защищать кого-л. от обидp. famem C — бороться с голодомcaloris incommodă lucorum umbrā p. AG — укрыться в тень рощ от палящего знояб) отводить, отклонять ( suspicionem a se C); устранять, отстранять, отбрасывать ( metum C); прогонять ( aliquem Ter) -
34 revereor
re-vereor, veritus sum, ērī depon.1) бояться, опасаться, робеть (adventum alicujus Ter; suspicionem C)2) питать уважение, почитать, уважать (aetate antecedentes C; virtutem rhH.) -
35 segrego
sēgrego, āvī, ātum, āre [ se IV + grex ]2) отделять, разлучать, изолировать, удалять (aliquem a re publicā C; liberos a se C); исключать (aliquem ex senatu Pl, a numero civium C)s. suspicionem et culpam a se Pl — ограждать себя от подозрения в преступленииs. pugnam (Curiatiorum) L — сразиться порознь с каждым из Куриациев3) прекращать ( sermonem Pl) -
36 venio
vēnī, ventum, īre1) приходить, приезжать, прибывать (domum ad aliquem C; Romam L; larem ad nostrum Ctl)ventum est in insulam impers. C — прибыли на островin colloquium de pace venitur Sl — (стороны) вступают в переговоры о миреauxilio (dat.) v. Cs — приходить на помощьscribere, quod in buccam venit погов. C — писать, что приходит в голову2) подходить, доходить ( usque ad mare L); подступать ( cum exercitu ad urbem L)3) доходить, достигатьmox epistula mea tibi veniet C — вскоре моё письмо дойдёт до тебя4) (о времени) приходить, наступатьcura venientis anni C — забота о наступающем (будущем) годе, ноanni venientes H — годы возмужалости, зрелости ( в отличие от anni recedentes)veniens aetas O или ventura, ōrum Lcn — будущее (ближайшее) или потомки6) попадать, входить, вонзаться ( sagitta venit V); проходить насквозь ( per ilia vēnit arundo V)7) всходить, подниматься ( segetes veniunt V); расти, вырастать ( arbores suā sponte veniunt V)8) становиться, оказыватьсяin potestatem Cs (in manūs C) alicujus v. — попадать во власть кого-л.in consuetudinem v. C — входить в привычку, становиться употребительнымin consuetudinem proverbii (in prpverbium) v. L — войти в пословицуv. alicui in amicitiam Cs — подружиться с кем-л.in suspicionem v. Nep — попасть под подозрениеin dubium v. C — стать сомнительнымin contemptionem v. Cs — стать предметом презренияin odium alicui v. C — навлечь на себя чью-л. ненавистьin contentionem (ad certamen Sl) v. C — стать предметом спораin nonnullam spem v. C — возыметь некоторую надеждуin partem alicujus rei v. C — принять участие в чём-либоad condicionem alicujus v. C — принять чьи-л. условияv. in и ad possessionem Dig — вступать во владениеhereditas alicui venit C — наследство достаётся кому-л.9) показываться, появляться (sol venit H; lacrimae venerunt V)10) происходить, проистекать, возникатьde aliquā gente v. V — происходить из какого-л. рода11) случаться, приключатьсяhaec ubi veniunt C — если это, произойдёт12) выпадать на долю, доставатьсяaliquid sorte alicui venit L — что-л. кому-либо досталось но жребию13) переходить, приступать ( ut a fabulis ad facta veniamus C) -
37 voco
āvī, ātum, āre [ vox ]1) звать ( aliquem nomine V); созывать ( senatum и in senatum L); призывать (aliquem ad se Cs; milites ad или in arma C, Cs, QC etc.; plebem ad ими in contionem C, L)v. auxilio T — призывать на помощьv. pugnas V — звать на бойv. servos ad libertatem L — звать рабов на борьбу за свободу3) юр. звать, привлекать (aliquem in jus, in judicium C)4) делать вызов, вызывать (aliquem ad pugnam T; in certamen V)5) взывать, молить, просить ( deos V)votis v. — молить (о), вымаливать, выпрашивать ( imbrem V)6)а) звать, приглашать (aliquem domum, ad cenam C)б) звать, манить, увлекать (ad vitam C; in altum V; ad quietem L)aliquem in spem v. C — внушать кому-л. надежду7) приводить в (то или иное) состояние, втягивать, вовлекать, ввергать, обрекатьItaliam ad vastitatem v. C — ввергнуть Италию в состояние разорения, обречь на разорениеaliquem in odium (in invidiam) v. C — навлекать на кого-л. ненавистьaliquem in suspicionem v. C — навлекать на кого-л. подозрениеaliquem in crimen v. O, C, Nep — обвинять кого-л.aliquid ad exitium v. C — обрекать что-л. на гибельaliquid in dicendi disceptationem v. C — оспаривать что-л., делать что-л. предметом обсужденияin commune v. L — делать общимv. aliquem in partem alicujus rei C, T, Just — делать кого-л. участником чего-л.aliquid in dubium v. C — подвергать что-л. сомнениюdivos in vota v. V — давать обеты богам8) называть, именовать ( aliquid alio nomine C)qui vocare (= vocaris)? Ter — как зовут тебя?v. urbem Antiochiam Just — назвать город Антиохиейv. urbem ex patrio nomine Just — назвать город по имени отца -
38 abstergeo
abs-tergeo, tersī, tersum, ēre, abwischen, abtrocknen, I) = abwischend entfernen: a) eig.: araneas, Titin. com.: sudorem sibi, Plaut.: cruorem, Liv.: lacrimas, Curt., od. fletum, Cic.: peniculo seriem litterarum, Amm. – als t.t. der Schifferspr., remos, die R. abstreifen u. so zerschellen, Curt. 9, 9 (35), 16. – b) übtr., etw. (Unangenehmes) benehmen, vertreiben (s. Oud. Schol. in Cic. ep. p. 289. Korte Cic. ep. 9, 16 extr.), omnes senectutis molestias, Cic.: omnem dolorem, Cic.: luctum omnem, Cic.: istā epistulā alci omnem metum, Cic.: fastidium, Plin.: suspicionem, Amm. – II) prägn. = abwischend reinigen od. trocken machen, labellum, Plaut.: vulnera, Ter.: gladium, Val. Max.: labella omnibus articulis, Catull.: oculos amiculo, Curt. – / nach der 3. Konjug., Imperat. abstergite, Orest. trag. 537: Infinit. abstergĕre, Lucil. sat. 8, 8. – Perf. synkop. abstersti, Catull. 99, 8.
-
39 adduco
ad-dūco, dūxī, ductum, ere, I) etw. heran-, an sich-, nach sich hin ziehen, 1) im allg.: ramulum (Ggstz. remittere, loslassen), Ov.: parvis colla lacertis, mit den Ärmchen den Hals (der Mutter) zur Umarmung nach sich hin ziehen, Ov.: lacertum (lacertos) od. palmas, zum Ausholen an sich ziehen, ausholen mit usw., Verg. u. Ov.: pedem, an sich ziehen, aufheben, um zu treten, Ov.: ostium cellae, zuziehen, Petr. – 2) insbes.: a) straff-, scharf anziehen, spannen, togam, Sen.: lorum, Liv.: funes, Caes.: balistae et reliqua tormenta contenta atque adducta vehementius, schärfer angezogen, Cic.: habenas (die Zügel), Ggstz. remittere, Cic. (im Bilde): habenam (den Schwungriemen), Verg.: arcum, Verg.: sagittam, Verg. – b) zusammenziehen, runzeln, adducit cutem macies, Ov., sitis miseros artus, Verg. – bes. add. frontem, die Stirn in (düstere) Falten ziehen (vor Kummer, Betrübnis usw., Ggstz. remittere fr.), Sen. u. Quint.: u. so vultum ad tristitiam, Sen. – II) jmd. mit sich (als dux) an einen Ort od. zu jmd. herbei-, hinführen, -bringen, -schaffen, -holen, mitnehmen, mitbringen, begleiten, A) eig.: a) leb. Wesen: alqm intro, Plaut.: alqm eo (dahin) in conspectum populi, Liv.: alqm ad se domum, Plaut.: turbam domum, Ter.: alqm ad cenam, Plaut.: alqm secum, Ter. u. Cic.: exercitum, Cic.: copias navibus (auf Sch.), Liv.: ad aegros medicum, Cic.: gentes in Italiam, Cic.: alqm in ius od. in iudicium od. bl. alqm, vor Gericht ziehen, Cic. – insbes., zuführen, alci pueros venales ex Gallia, Cic.: alci scortum, Ter. u. Nep.: alci exercitum subsidio (zur Hilfe), Nep. – b) lebl. Objj., etw. herbei-, mitführen, -bringen, aurum secum, Liv.: tantas moles, Curt. – insbes., ein Gewässer, eine Wasserleitung herbeileiten, hinleiten, lacum fossā ad flumen, Plin. ep.: aquam, Cic.: aquam, quae vocatur Tepula, ex agro Lucullano Romam et in Capitolium, Frontin. aqu.: Virginem ab octavi lapidis diverticulo duobus milibus passuum, Plin. – B) übtr.: 1) im allg.: errat, qui ea (animalia) in exemplum hominis adducit, als Beisp. aufstellt, Sen.: quibus promulgationibus potest quis illam rationem adducere, quoniam etc., den Grund anführen, ICt. – 2) insbes.: a) in eine gewisse Lage bringen, in einen Zustand versetzen, alqm in sermonem, invidiam, vituperationem, zum Gegenstand des usw.... machen, Cic.: alqm in suspicionem alci, jmd. bei einem in V. bringen, verdächtigen, Nep.: res in extremum discrimen, Cic.: in angustias summas, Cic.: alqm in eam necessitatem, ut etc., Liv.: tuli graviter et acerbe in eum me locum adduci, ut etc., in die Lage, Alternative versetzt werde, Cic.: u. so eo adduxit eos, ut etc., Cic.: est res iam in eum locum adducta, ut etc., dahin gekommen usw., Cic. – se suumque regnum ad ultimum discrimen, sich u. sein Reich aufs Spiel setzen, Liv.: alqd ad effectum, zustande bringen, Liv.: nondum Myronis (signa) satis ad veritatem adducta, erreichen die Wahrheit noch nicht ganz, Cic. – b) jmd. zu einer bestimmten Tätigkeit, Gemütsstimmung, Gesinnung hinführen, bringen, bewegen, antreiben, veranlassen, bestimmen, his rebus adductus, Caes.: alqm ad misericordiam, Ter.: ad iracundiam, Cic.: ad nequitiam, verleiten, Plaut. u. Ter.: in fletum, in metum, Cic.: in consuetudinem, Caes., od. ad consuetudinem, Cic.: adduci ad suspicandum, Cic.: non facile ad credendum, sich überzeugen lassen, glauben können, Nep. – adduci in eam od. maximam spem m. folg. ut u. Konj., od. m. folg. Akk. u. Infinit. Fut., od. m. folg. Genet. Subst. u. Gerundivi, zB. in eam spem adducimur, ut nobis ea contentio... interdum non fugienda videatur, Cic.: in spem maximam et verissimam sumus adducti, hunc ipsum annum salutarem civitati fore, Cic.: eā morā in spem adductus Aulus conficiendi belli, Sall. – m. folg. ut u. Konj., adducis me, ut tibi assentiar, Cic.: u. adductus sum officio, fide, misericordiā, ut etc., Cic. – bei vorhergeh. Negat. m. folg. quin. u. Konj., nullā calamitate victus... potuit adduci, quin etc., Hirt. b.G. 8, 19, 8. – dah. adductus alqā re, durch etwas bewogen, Bruti precibus, auf Bitten des B., Cic.: mercedulā, um ärmlichen Lohn, Cic.: pudore, aus Scham, Caes. – bes. jmd. zu dem Glauben be stimmen, vollst. alqm adducere, ut existimet m. folg. Acc. u. Infinit., Cic.: u. non possum adduci, ut putem, od. non adducor, ut putem, Cic., non adducor, ut credam, Liv., adduci nequeo, quin existimem, Suet., eo magis adducor, ut credam, Liv., alle m. folg. Acc. u. Infinit.: u. dah. bl. adducor m. folg. Acc. u. Infinit., Cic. (s. Wopkens Lectt. Tull. 3, 2. p. 330 ed. Hand): u. non od. vix posse adduci, ut etc., Cic.: u. ganz absol., adducor igitur et propemodum assentior, Cic. Vgl. übh. Krebs-Schmalz Antib. Aufl. 7. Bd. 1. S. 86. – c) einen Zustand herbeiführen, febres, sitim, Hor.: taedium vini, Plin. – / Archaist. Imperat. adduce, Plaut. asin. 355; Stich. 151. Ter. Phorm. 309 Fl. (Umpf. adduc): synk. Perf. adduxti, Ter. heaut. 819. – synk. Infin. adduxe, Plaut. rud. 1047. – paragog. Infin. Praes. Pass. adducier, Plaut. Bacch. 112.
-
40 adiungo
ad-iungo, iūnxi, iūnctum, ere, anknüpfen, anbinden, I) eig.: a) das Vieh = anspannen an usw., plostello mures, Hor.: equos, Ov. – b) Reben anbinden an usw. (Synon. alligare), ulmis vites, Verg. II) übtr., übh. anfügen, anreihen, anschließen, A) räumlich u. zeitlich: a) räuml.: α) lebl. Objj.: parietem ad parietem communem, Cic.: accessionem aedibus, Cic.: litteras, Cic. – bes. im Passiv, adiunctum esse, an einen Ort sich anschließen, angrenzen, linguae radicibus, Cic.: fundo uxoris, Cic.: lateri castrorum, Verg.: adiunctus fundus, Cic. – β) leb. Wesen: Triton natantibus invehens beluis adiunctis humano corpori, die seinem menschl. Körper angefügt sind (weil Triton mit zwei Fischleibern statt der Füße dargestellt wird), Cic.: leo hominis se adiungit corpori, schmiegt sich an usw., Gell. – besond. als Begleiter usw. beigeben, beigesellen, vereinigen, fidelem libertum lateri filii sui, Quint.: Samnitium exercitum, Liv.: u. im Gleichnis, iuris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque, Cic. – b) zeitlich: alterum (anni tempus) hiemi senescenti adiunctum est, Cic.: horum aetatibus adiuncti duo C. Fannii, C. et M. filii, fuerunt, deren Zeitgenossen waren usw., Cic.: ei (M. Druso) proxime adiunctus C. Drusus frater fuit, Cic.: hoc factis adiunge prioribus unum, Ov.: proximam necem Laterani, Tac.
B) übh. äußerlich oder innerlich in eine Verbindung, einen Zusammenhang, in ein Verhältnis bringen, a) lebl. Objj.: α) in der Rede an etw. anknüpfen, anfügen, verba ad nomen adiuncta, Epitheta, Cic. – u. an das Gesagte anknüpfen, zu etw. hinzufügen (Synon. annectere, adicere, addere), postea ad id, quod definieris, factum eius, qui accusabitur, adiungere oportebit, Cic.: similitudines (Beispiele) adiungens, Cic. – u. in der Erzählung hinzufügen, noch erzählen, quod cum dicerem, illud adiunxi m. folg. Akk. u. Infin., Cic.: si hoc unum adiunxero m. folg. Akk. u. Infin., Nep. – β) in der Deduktion an etw. anknüpfen, anreihen, von etw. abhängig machen (Synon. annectere), rebus praesentibus adiungere atque annectere futuras, Cic.: sequentia (die Folgesätze), Cic. – γ) politisch zu etw. hinzufügen, schlagen, Ciliciam ad imperium populi Rom., Cic.: societati Achaeorum Lacedaemonios, Liv.: agros populo Rom., Cic.: vectigalia (sc. ad imp. populi Rom.), Cic. – δ) irgend ein Verhältnis an etw. od. jmd. knüpfen = beilegen, zulegen, beimessen, verleihen, verschaffen, fidem visis, Cic.: honorem populi Rom. rebus, Cic.: alci tantum decoris, tantum dignitatis, ut etc., Cic.: imperium, quod amicitiā adiungitur (sc. nobis), die mit Fr. gegen uns geübt wird, Ter. – u. sibi alqd, sich etw. zulegen, erwerben, gewinnen, verschaffen, sibi auxilium, Cic.: sibi alcis diligentiam (sorgfältige Aufmerksamkeit), Cic.: u. so benevolentiam (sc. sibi) lenitate audiendi, Cic. – ε.) irgend ein Verhältnis als Folge, Begleitung, Zugabe an ein anderes anknüpfen = ihm folgen lassen, beifügen, beigesellen, mit etw. vereinigen, verbinden, paaren u. dgl., ad honestatem voluptatem, Cic.: ad illam vim (mit jener G.) dominationis adiuncta est auctoritas, Cic.: gravem poenam municipiis, außerdem auferlegen, Cic.: insolentiam honestati, Cic.: verbis solutis numeros, Cic.: summae gravitati tantum comitatis, Plin. ep.: u. im Abl. absol., adiuncto vero, ut iidem etiam prudentes haberentur, vereinigte sich aber damit, daß usw., Cic. de off. 2, 42. – ζ) die geistige Tätigkeit gleichs. an etw. anknüpfen, fesseln = ausschließlich od. ernstlich nach ihm hinrichten, ihm zuwenden (Synon. applicare), huc animum adiungas tuum, Ter.: animum ad aliquod studium, Ter.: crimen et suspicionem potius ad praedam, quam ad egestatem, Cic. – b) Pers.: α) jmd. in einer Schrift als Teilnehmer eines Gesprächs anbringen, jmdm. eine Rolle zuteilen, alqm ad suos sermones (polit. Gespräche = polit. Schriften im Gesprächstone), Cic.: ei dialogo adiunctum esse tertium, die dritte Rolle haben, Cic. – β) jmd. (sich) in politischer, moral. od. geselliger Hinsicht an jmd. (sich) od. etw. knüpfen, fesseln, sich anschließen lassen, mit jmd. verbinden, vereinigen, urbem ad amicitiam, Liv., in societatem, Nep.: bellicosas nationes (alci), Nep.: alqm sibi socium, u. bl. alqm socium, Cic.: exercitum (sc. sibi), sich zulegen, Cic. – u. se ad alqm od. ad alqd, sich anschließen an usw., se ad probos, Plaut.: se ad causam alcis, Cic.: sese ad alterutram partem, Gell.: sese alterutrā parte, Gell. 2, 12, 1. – m. dopp. Acc., se comitem (als B.) fugae alcis, Cic. ad Att. 9, 10, 2: eum amicum (als Fr.) sibi cupiebat adiungi, Nep. Alc. 9, 2. – / Parag. Infin. adiungier, Val. Flacc. 2, 421.
См. также в других словарях:
clausulae inconsuetae semper inducunt suspicionem — /klozhaliy igksnswiytiy sempsr and(y)uwkant saspishiyownam/ Unusual clauses [in an instrument] always induce suspicion … Black's law dictionary
fama qua suspicionem inducit, oriri debet apud bonos et graves, non quidem malevolos et maledicos, sed providaa et fide dignas personas, non semel sed ssepius, quia clamor minuit et defamatio manifestat — /feyma kwiy saspishiyownam ind(y)uwsat, arayray debat apad bownows et greyviyz, non kwidam malevalows et maledakows, sed pravaydas et faydiy dignas parsownas, non semal sed siypiyas, kwaya klsmar minyuwat et defameysh(iy)ow maenafestat/ Report,… … Black's law dictionary
clausulae inconsuetae semper inducunt suspicionem — /klozhaliy igksnswiytiy sempsr and(y)uwkant saspishiyownam/ Unusual clauses [in an instrument] always induce suspicion … Black's law dictionary
fama qua suspicionem inducit, oriri debet apud bonos et graves, non quidem malevolos et maledicos, sed providaa et fide dignas personas, non semel sed ssepius, quia clamor minuit et defamatio manifestat — /feyma kwiy saspishiyownam ind(y)uwsat, arayray debat apad bownows et greyviyz, non kwidam malevalows et maledakows, sed pravaydas et faydiy dignas parsownas, non semal sed siypiyas, kwaya klsmar minyuwat et defameysh(iy)ow maenafestat/ Report,… … Black's law dictionary
Clausulae inconsuetae semper inducunt suspicionem — Unaccustomed or unusual clauses always arouse suspicion … Ballentine's law dictionary
Fama, quae suspicionem inducit, oriri debet apud bonos et graves, non quidem malevolos et maledicos, sed providas et fide dignas personas, non semel sed saepius, quia clamor minuit et defamatio manifestat — Rumor, which induces suspicion, ought to have its origin among good and serious minded persons, not indeed from the malevolent and evil tongued, but from cautious and worthy persons, not once, but often because praise dies out and evil gossip… … Ballentine's law dictionary
souspeçon — Souspeçon, Suspicio, Opinio, voyez Suspection. Ce souspeçon la ne pouvoit cheoir sur personne, Erat nemo in quem ea suspicio conueniret. Sur qui chet le souspeçon, Ad quem suspicio maleficij pertinet. Le souspeçon et blasme d avoir tué cestuy cy … Thresor de la langue françoyse
souspeçonner — Souspeçonner, Suspicari. Souspeçonner aucun, Suspicionem in aliquem conferre. Souspeçonner sa femme de meschanceté, Ducere aliquid vxori probro. Souspeçonner et deviner l advis et conseil d autruy, Assequi suspicione consilium alterius. Il n y… … Thresor de la langue françoyse
suspicion — (sus pi sion ; en vers, de quatre syllabes) s. f. Soupçon, défiance (usité surtout en termes de jurisprudence). En matière criminelle.... la cour de cassation peut. .. renvoyer la connaissance d une affaire d une cour à une autre.... pour cause… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
PALMA — I. PALMA Consul sub Hadriano, seu A. Cornelius Palma, ingegrô nomine, fuit Consul II. ordinarius eôdem annô, quô inter suffectos Hadrianus, postea huius iussu una cum Celso seu L. Publilio Celso, hadriani in illo suo Consulatu collega, occisus,… … Hofmann J. Lexicon universale
Coram publico — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia