-
1 superbia
sŭperbĭa, ae, f. [superbus].I.In a bad sense, loftiness, haughtiness, pride, arrogance (syn.:2.arrogantia, insolentia, fastidium, fastus): num sibi aut stultitia accessit aut superat superbia?
Plaut. Am. 2, 2, 77:magnitudinem animi superbia (imitatur) in animis extollendis,
Cic. Part. Or. 23, 81:divitiae dedecoris plenae sunt et insolentis superbiae,
id. Rep. 1, 34, 51:abicio superbiam,
Plaut. Merc. 5, 2, 10:in rebus prosperis superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,
id. Off. 1, 26, 90; so (with fastidium) id. Rep. 1, 32, 48; (with arrogantia) id. Inv. 1, 54, 105; Caes. Fragm. ap. Gell. 4, 16, 8; (with avaritia) Liv. 43, 2, 2; (with insolentia, contumacia) Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89;(with importunitas),
id. Rep. 1, 40, 62; id. Lael. 15, 54; (with inhumanitas) id. de Or. 1, 22, 99; (with crudelitas) Liv. 8, 33, 11; (opp. moderatio) id. 8, 33, 13:domicilium superbiae,
id. Agr. 2, 35, 97:pone superbiam,
Hor. C. 3, 10, 9:superbiam alicujus retundere,
Phaedr. 4, 23, 21:in vultu damnosa superbia vestro, Ov A. A. 3, 509: silentium ipsius in superbiam accipiebatur,
was interpreted as pride, Tac. A. 6, 19 (13) fin.:absit superbia, asperitas,
Plin. Ep. 8, 24, 5:nec tanta superbia victis,
Verg. A. 1, 529.— Plur.:secundas fortunas decent superbiae,
Plaut. Stich. 2, 1, 28.—Conceit, vanity:3.legatos, velut ad ludibrium stolidae superbiae in senatum vocatos esse,
Liv. 45, 3, 3.—Rudeness, discourtesy:* B.superbiam tuam accusant, quod negent te percontantibus respondere,
Cic. Fam. 7, 16, 3.—Transf., of things: album opus propter superbiam candoris concipit fumum, the delicacy of white (as a color), Vitr. 7, 3, 4.—II.In a good sense, lofty spirit, honorable pride ( poet. and in post-Aug. prose):B.sume superbiam Quaesitam meritis,
Hor. C. 3, 30, 14:nec tantam Vespesiano superbiam,
Tac. H. 3, 66.—Transf., of things:eadem causa in piris taxatur superbiae cognomine,
Plin. 15, 15, 16, § 53; cf. superbus, II. B. 1. -
2 superbia
superbia ae, f [superbus], loftiness, haughtiness, pride, arrogance: quae est ista superbia: divitiae plenae insolentis superbiae: illa tua singularis: increpans superbiam Papiri, L.: pone superbiam, H.: in voltu damnosa superbia vestro, O.— Conceit, vanity: ad ludibrium stolidae superbiae, L.— Rudeness, discourtesy: superbiam tuam accusant, quod negent te percontantibus respondere.— High spirit, honorable pride: sume superbiam Quaesitam meritis, H.* * *arrogance, pride, haughtiness -
3 superbia
pride, arrogance. -
4 fastidium
fastīdĭum, ĭi, n. [cf. 2. fastus], a loathing, aversion for any thing, esp. for any sort of enjoyment (very freq. and class.; cf. taedium, nausea, etc.).I.Lit., nausea, squeamishness, loathing, distaste for food:2.cibi satietas et fastidium,
Cic. Inv. 1, 17, 25:mel fastidium creat,
Plin. 22, 24, 50, § 109:fastidium abigere,
id. 23, 9, 81, § 161:auferre,
id. 19, 8, 38, § 127:discutere,
id. 23, 1, 27, § 54:detrahere,
id. 22, 25, 74, § 155.—In plur.:magna movet stomacho fastidia, etc.,
Hor. S. 2, 4, 78; 2, 2, 14; 2, 6, 86; Juv. 14, 184; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.—Esp. of a spoiled, pampered taste, niceness, daintiness, delicacy, Varr. R. R. 3, 9, 18: tantum in illis esse fastidium;B.ut nollent attingere nisi eodem die captum piscem,
Sen. Q. N. 3, 18; cf. Vulg. Ezech. 16, 31.—Transf. to sight:II. A.oculorum in hominum insolentium indignitate fastidium,
Cic. Fam. 2, 16, 2.—In gen.:B.ab aliqua re celerrime fastidio quodam et satietate abalienari,
Cic. de Or. 3, 25, 98; cf.: si (eloquentia) et ex copia satietatem et ex amplitudine fastidium tulerit, Quint. 5, 14, 30:nescis quantum interdum afferat hominibus fastidii, quantum satietatis,
Cic. Mur. 9, 21:satiari fastidio similitudinis,
id. de Or. 3, 50, 193:nulla voluptas est, quae non assiduitate fastidium pariat,
Plin. 12, 17, 40, § 81:vitato assiduitatis fastidio,
Suet. Tib. 10:rudem esse omnino in nostris poëtis, aut inertissimae segnitiae est, aut fastidii delicatissimi,
Cic. Fin. 1, 2, 5:quae habent ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium,
id. Tusc. 4, 10, 23:audiendi,
id. Opt. Gen. 4, 12:insolens domesticarum rerum,
id. Fin. 1, 3, 10:omnis stultitia laborat fastidio sui,
Sen. Ep. 9 fin.:nec id fit fastidio meo,
Cic. Phil. 12, 8, 20:ne sit fastidio Graecos sequi,
Plin. 7, 1, 1, § 8:ipsum lignum in fastidio est,
is despised, id. 12, 19, 42, § 91; cf.:aliquid fastidio damnare,
id. 11, 2, 1, § 4: non omnia (i. e. arbores) in omnibus locis nasci docuimus, nec translata vivere: hoc alias fastidio evenit, fastidious or delicate nature, id. 16, 32, 58, § 134.—In plur.:non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava sunt, fastidiis adhaerescere,
Cic. de Or. 1, 61, 258; cf.:spectatoris fastidia ferre superbi,
Hor. Ep. 2, 1, 215:opem ferre poëtis antiquis contra fastidia nostra,
id. S. 1, 10, 7:matri longa decem tulerunt fastidia menses,
Verg. E. 4, 61.—In partic. (with the notion of fastus predominating), scornful contempt, haughtiness, pride (syn.:elatio, vanitas, arrogantia, superbia, fastus): ex eorum (divitiorum) fastidio et superbia (regna) nata esse commemorant,
Cic. Rep. 1, 32 Mos. N. cr.; cf.:superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,
id. Off. 1, 26, 90; id. Agr. 1, 7, 20; cf.:superbia et fastidio amplissimos honores repudiare,
Plin. Pan. 55, 4:si essent arrogantes, non possem ferre fastidium,
id. Phil. 10, 9, 18:efferri fastidio et contumaciā,
Cic. Lael. 15, 54.—In plur.:superba pati fastidia?
Verg. E. 2, 15:oderunt fastidia divi,
Tib. 1, 8, 69:qui tulerit Meroes fastidia longa superbae,
Calp. E. 11, 50:veteris fastidia quercus,
Juv. 14, 184. -
5 contumacia
contŭmācĭa, ae, f. [contumax], perseverance in one's purpose or opinion, generally in a bad sense, arrogance, inflexibility, contumacy, obstinacy, stubbornness.I.Prop.A.In gen. (in good prose, and very freq.):B.illa tua singularis insolentia, superbia, contumacia,
Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89; so,contumacia et adrogantia,
id. Rosc. Com. 15, 44:contumacia et ferocitas,
Suet. Vit. 2 al.:inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter,
Tac. A. 4, 20 fin.:oris oculorumque illa contumacia ac superbia,
Cic. Verr. 2, 3, 2, § 5:adversus principem,
Tac. H. 4, 3:parendi,
Plin. Pan. 18:eadem in vultu,
Liv. 2, 61, 6; cf. Tac. A. 1, 24 fin.:responsi tui,
Cic. Pis. 31, 78.— Sometimes in a good sense, firmness, constancy, self-confidence (cf. contumax):Socrates adhibuit liberam contumaciam,
Cic. Tusc. 1, 29, 71; so,maxima innocentiae,
Quint. Decl. 2, 5.—Esp., jurid. t. t., an obstinate disobedience to a judicial order, an obstinate refusal to appear in court, contumacy, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 57 (65), 2:II.contumacia eorum, qui jus dicenti non temperant, litis damno coërcetur,
Dig. 42, 1, 53 pr.; cf. contumax, I. B.—Transf., of animals:contumacia pervicax boum,
Col. 6, 2, 11.—Of inanim. things:arborum (with fastidium),
obstinacy in growth, Plin. 16, 32, 58, § 134. -
6 fastus
1.fastus, a, um, adj. [perh. root PHA, phaskô, phêmi, fari; lit., in which it is allowed to speak], fasti dies; and more commonly absol.: fasti, ōrum, m. (acc. to the 4th decl. acc. fastus, Varr. ap. Prisc. p. 711 P.; Col. 9, 14, 12; Sil. 2, 10; Sen. Tranq. An. 14, 2; Hor. C. 4, 14, 4 Bentley (dub.); abl. fastibus, Luc. 10, 187), a publicists' t. t., a day on which judgment could be pronounced. on which courts could be held, a court-day (opp. nefasti, v. nefastus; cf. also: feriae, justitium, otium).I.Prop.:II.ille (dies) nefastus erit, per quem tria verba (DO, DICO, ADDICO) silentur: Fastus erit, per quem lege licebit agi,
Ov. F. 1, 48; Varr. L. L. 6, 4, § 29 sq. Müll. The register of these legal court-days, which for a long time existed only in the archives of the pontifices, was kept from the knowledge of the people, until Cn. Flavius, scribe to the Pontifex Maximus Appius Caecus, posted up a copy in the Forum:posset agi lege necne, pauci quondam sciebant, fastos enim volgo non habebant,
Cic. Mur. 11, 25; cf.:(Cn. Flavius) fastos circa forum in albo proposuit, ut, quando lege agi posset, sciretur,
Liv. 9, 46, 5; Plin. 33, 1, 6, § 17; Val. Max. 2, 5, 2.—Transf.A.In gen., an enumeration of all the days of the year, with their festivals, magistrates, events, etc., a calendar, almanac (syn.: annales, historia, res gestae, narratio, fabula): fastorum libri appellantur, in quibus totius anni fit descriptio: fasti enim dies festi sunt, Paul. ex Fest. p. 87, 19 Mull. N. cr.:B.ordo ipse annalium mediocriter nos retinet quasi enumeratione fastorum,
Cic. Fam. 5, 12, 5:cum diem festum ludorum de fastis suis sustulissent,
id. Verr. 2, 4, 67, § 151:fastos correxit (Caesar),
Suet. Caes. 40:ut omne tempus... ita in fastos referretur,
id. Aug. 100; cf. id. Tib. 5.—Esp.1.The Fasti consulares, or registers of the higher magistrates, according to their years of service (v. Orelli, Onomast. Tullian. P. III.):2.quae (tempora) semel Notis condita fastis Inclusit volucris dies (i. e. fastis consularibus),
Hor. C. 4, 13, 15:per titulos memoresque fastos,
id. ib. 4, 14, 4; so,memores,
id. ib. 3, 17, 4:tempora si fastosque velis evolvere mundi,
id. S. 1, 3, 112:qui redit in fastos et virtutem aestimat annis, etc.,
id. Ep. 2, 1, 48:in codicillorum fastis,
Cic. Att. 4, 8, 3:paginas in annalibus magistratuum fastisque percurrere,
Liv. 9, 18, 12:ex fastis evellere,
Cic. Sest. 14, 33:hos consules fasti ulli ferre possunt,
id. Pis. 13, 30.—Fasti Praenestini a Verrio Flacco ordinati et marmoreo parieti incisi, Suet. Gram. 17; cf. Inscr. Orell. II. p. 379 sq., and the authors there cited; v. also Anthon's Dict. of Antiq. p. 432 sq.—3.Fasti, the title of a poem of Ovid, on the Roman festivals, the festival-calendar; which, however, he completed for but six months of the year.2.fastus, ūs ( gen. fasti, Coripp. 4, 137), m. [Sanscr. dharshati, to be bold; Gr. thrasus, tharsos; full form farstus], scornful contempt or disdain of others, haughtiness, arrogance, pride ( poet., and in post-Aug. prose; syn.: fastidium, clatio, superbia, arrogantia, insolentia).(α).Sing.:(β).tu cave nostra tuo contemnas carmina fastu,
Prop. 1, 7, 25; cf.:fastus inest pulchris sequiturque superbia formam,
Ov. F. 1, 419:superbo simul ac procaci fastu,
Plin. 9, 35, 58, § 119:aspice primum, Quanto cum fastu, quanto molimine circum Spectemus,
Hor. Ep. 2, 2, 93:tanto te in fastu negas, amice,
i. e. thou withdrawest thyself with so much pride from my society, Cat. 55, 14:fastus erga patrias epulas,
Tac. A. 2, 2 fin. —Plur.:3.fastus superbi,
Prop. 3 (4), 25, 15; Tib. 1, 8, 75; Ov. M. 14, 762. -
7 importunitas
importūnĭtas ( inp-), ātis, f. [importunus].I.In gen., unsuitableness, unfitness (perh. only ante- and post - class., and very rare):II.importunitatem spectate aniculae,
Ter. And. 1, 4, 4:loci,
dangerousness, Gell. 3, 7, 5.—In partic., of character, unmannerliness, incivility, impoliteness, rudeness, insolence (class.;esp. freq. in Cic.): importunitas et inhumanitas omni aetate molesta est,
Cic. de Sen. 3, 7:vide inter importunitatem tuam senatusque bonitatem quid intersit,
id. Verr. 2, 3, 16, § 42:tanta importunitas tantaque injuria Facta in nos est modo hic intus ab nostro ero,
Plaut. Rud. 3, 3, 6:importunitas et superbia Tarquinii,
Cic. Rep. 1, 40; so,with superbia,
id. Lael. 15, 54:homo incredibili importunitate atque audacia,
id. Verr. 2, 2, 30, § 74:ex tuo scelere, importunitate, etc.,
id. ib. 2, 3, 54, §126: matris,
id. Clu. 69, 195:animi,
id. ib. 61, 170: animal ex omnium [p. 907] scelerum importunitate et omnium flagitiorum impunitate concretum, id. Pis. 9, 21; id. Sull. 27, 75:illis, quantum importunitatis habent, parum est impune male fecisse,
Sall. J. 31, 22. -
8 inportunitas
importūnĭtas ( inp-), ātis, f. [importunus].I.In gen., unsuitableness, unfitness (perh. only ante- and post - class., and very rare):II.importunitatem spectate aniculae,
Ter. And. 1, 4, 4:loci,
dangerousness, Gell. 3, 7, 5.—In partic., of character, unmannerliness, incivility, impoliteness, rudeness, insolence (class.;esp. freq. in Cic.): importunitas et inhumanitas omni aetate molesta est,
Cic. de Sen. 3, 7:vide inter importunitatem tuam senatusque bonitatem quid intersit,
id. Verr. 2, 3, 16, § 42:tanta importunitas tantaque injuria Facta in nos est modo hic intus ab nostro ero,
Plaut. Rud. 3, 3, 6:importunitas et superbia Tarquinii,
Cic. Rep. 1, 40; so,with superbia,
id. Lael. 15, 54:homo incredibili importunitate atque audacia,
id. Verr. 2, 2, 30, § 74:ex tuo scelere, importunitate, etc.,
id. ib. 2, 3, 54, §126: matris,
id. Clu. 69, 195:animi,
id. ib. 61, 170: animal ex omnium [p. 907] scelerum importunitate et omnium flagitiorum impunitate concretum, id. Pis. 9, 21; id. Sull. 27, 75:illis, quantum importunitatis habent, parum est impune male fecisse,
Sall. J. 31, 22. -
9 comparō (conp-)
comparō (conp-) āvī, ātum, āre [compar], to bring together as equals, connect, pair, match, unite, join: donum dono contra, to set in opposition, T.: ea inter se: priore consulatu inter se conparati, L. — To bring together, match, oppose: ut ego cum patrono comparer: Scipio et Hannibal, velut ad supremum certamen comparati duces, L. — Fig., to count equal, regard as equal, rank with: auctoritate cum his comparandus: an duces ducibus comparari (poterant)? L.— To compare: homo similitudines comparat: causae inter se comparandae: ut copiae copiis conparentur numero, L.: se turbae, H.: hominem cum homine: Castorem cum Domitio: cum illorum superbiā me, S.: ne comparandus hic quidem ad illumst, T.: nihil comparandi causā loquar, I will institute no comparison: comparando, quam similis esset, etc., by considering, L.: comparat, quanto plures deleti sint homines, etc., shows in comparison. — Of colleagues in office, inter se, to agree together (in the division of duties), come to an agreement: inter se compararent Claudius Fulviusque, utri obsidenda Capua, L.: inter se decemviri conparabant, quos ire ad bellum oporteret, L.: provincias, L. -
10 dīrus
dīrus adj. with comp, ill - omened, ominous, boding, portentous, fearful, awful, dread: cometae, V.: quibus nihil dirius: mortalibus omen, O.: tempus: exsecratio, L. — Plur n. as subst: in dira incurrimus: Dira canere, O.: dira alcui precari, Tb. — Dreadful, cruel, fierce, fell, relentless: sorores, the furies, V.: Dea, i. e. Circe, O.: Hannibal, H.: mens, V.: hydra, H. — Dreadful, dire, horrible, awful: dapes, O.: venena, H.: bellum, V.: cupido, insane, V.: sollicitudines, H.: superbia, O.: Temporibus diris, in the reign of terror, Iu.— Plur n. As adv.: dira fremens, frightfully, V.* * *dira, dirum ADJfearful, cruel, awful, horrible; fierce -
11 ex-superō or exuperō
ex-superō or exuperō āvī, ātus, āre, to mount up, tower: exsuperant flammae, V. — To surmount, pass over: iugum, V.: solum Helori, V. —Fig., to be superior, prevail, be conspicuous, excel: si non poterunt exsuperare, cadant, O.: Virtute, V.: violentia Turni exsuperat magis, V.—To surpass, exceed, excel: exuperat eius stultitia haec omnia, T.: Tarquinios superbiā, L.: morum nobilitate genus, O.: (summa) operum fundamenta exsuperatura, i. e. exceed the cost of, L.: cuncta exsuperans patrimonia census, Iu.—To be too much for, overpower, overcome: summum Iovem, C. poët.: sensum omnem talis damni, L.: virīs meas, O.: moras (sc. scalarum), obstacles, V. -
12 in-cēdō
in-cēdō cessī, cessus, ere, to advance, march, proceed, stride, move, stalk, strut: Virum incedere Video, T.: socios per ipsos, V.: Per meos finīs, H.: totā in urbe, O.: quācumque incederet: si pedes incedat, on foot, L.: omnibus laetitiis: per ora vestra magnifici, S.: ego quae divūm incedo <*>gina, walk in majesty, V.: meo nunc Superbus incedis malo, H.—Of troops, to move, advance, march, make way: in perculsos Romanos acrius, S.: infestior in erumpentīs incessit, L.: munito agmine, S.: usque ad portas urbis, L.: scaenam, to tread, Ta.: fontem nando, to traverse, Ta.— Fig., to advance, go on: facilius ad inventionem animus incedet, si, etc.—To come, happen, befall, attack, approach, arrive, appear, occur: Nova nunc religio unde istaec incessit? T.: tantus eo facto timor incessit, Cs.: super haec timor incessit Sabini belli, L.: lascivia atque superbia incessere, S.: anni principium incessit, Ta.: exercitui omni tantus incessit ex incommodo dolor, ut, etc., Cs.: quibus belli timor insolitus incesserat, S.: gravior cura patribus incessit, L.: ipsum ingens cupido incesserat Tarenti potiundi, L.: tantus terror Tarquinium incessit, ut, etc., L.: pestilentia incedit in castra, L. -
13 in-grātus
in-grātus adj. with comp. and sup, unpleasant, disagreeable, unacceptable: litterae: labor, S.: iocus, O.: oratio Gallis, Cs.: Veneri superbia, H.— Unthankful, ungrateful: in te: in deserendo: in referendā gratiā, Cs.: quid esset ingratius quam, etc.: ingratissimi cives, Cu.: salutis, for preservation, V.: ingluvies, i. e. insatiable, H.—Thankless, bringing no thanks, unprofitable, unacknowledged: ignosces tamen Post, et id ingratum, will get no thanks, T.: ad volgus iudicium, L.: pericla, V. -
14 inhūmānitās
inhūmānitās ātis, f [inhumanus], inhuman conduct, barbarity: immoderata.—Incivility, rudeness, brutality: quod ego non superbiā neque inhumanitate faciebam: omni aetati molesta.— Unkindness, disobligingness: nulla inhumanitatis culpa.— Niggardliness (opp. profusae epulae).* * * -
15 in-ibi
in-ibi adv., therein, in that place, there: superbia nata inibi esse videtur (i. e. Capuae).— Fig.: aut inibi esse, aut iam esse confectum, just at hand. -
16 intolerantia
intolerantia ae, f [intolerans], insufferableness, insolence: superbia atque intolerantia: regis.* * * -
17 nōbilitās
nōbilitās ātis, f [nobilis], celebrity, fame, renown: nobilitatem despicere: repentini, L.: eum nobilitate praecurrere, N.— High birth, noble origin, nobility: sua: nobilitate sui municipi facile primus.— The nobility, nobles, aristocracy: nobilitatis fautor: omnis noster nobilitas interiit, Cs.: nobilitas rem p. deseruerat, L.: superbia commune, nobilitatis malum, S.— Nobleness, excellence, superiority: florere nobilitate discipulorum: eloquio tantum nobilitatis inest, O.: nobilitas sola est virtus, Iu.: nobilitate ingenitā, Ta.* * *nobility/noble class; (noble) birth/descent; fame/excellence; the nobles; rank -
18 post
post adv. [POS-].—Of place, behind, back backwards: ante aut post, L.: servi, qui post erant: ubi periculum advenit, invidia atque superbia post fuere, i. e. were forgotten, S.: post minor est, i. e. shorter when seen from behind, Iu.—Of time, afterwards, after, later: post duobus mensibus, T.: initio... post autem: rursus... post, S.: multis post annis, many years after: aliquanto post, somewhat later: paulo post valens, a little later: multo post quam, long after: post tanto, so long after, V.—Of order, afterwards, next: primum... post deinde, T.: primo... inde... post, S.* * *Ibehind, afterwards, afterIIbehind (space), after (time); subordinate to (rank) -
19 praesidēns
praesidēns entis, m [P. of praesideo], a president, ruler: superbia praesidentium, Ta. -
20 scīlicet
scīlicet adv. [for scīre licet].—With acc. and inf, you may know, you may be sure, it is certain, it is obvious (old): scilicet Facturum me esse, T.: ubi illa formido decessit, scilicet lascivia atque superbia incessere, S.—As a particle of assurance, it is certain, it is obvious, of course, plainly, naturally, obviously, certainly: scilicet hoc Pansa aut non videt aut negliget: a te litteras exspectabam: nondum scilicet, not yet to be sure: quid ad haec Naevius? ridet scilicet nostram amentiam, qui, etc.: senectus semper agens aliquid: tale scilicet, quale, etc., such, naturally: unda scilicet omnibus Enaviganda, alas! H.: Brutus terram osculo contigit, scilicet, quod, etc., evidently because, L.: nota scilicet illa res, cum, etc., the fact is surely well known, etc.—In concession, of course, no doubt, I admit, certainly (usu. followed by sed or tamen): cognoscat (orator) memoriae veteris ordinem, maxime scilicet nostrae civitatis, sed etiam, etc.: tuli scilicet moleste, ut debui, sed tamen constitui ad te venire.—As an answer, of course, certainly, T.: Pa. fratris igitur Thaïs totast? Ch. scilicet, T. —In irony, of course, to be sure, doubtless, certainly, forsooth, it is likely: Si. Meum gnatum rumor est amare. Da. id populus curat scilicet! of course people care for that! T.: et ego id scilicet nesciebam!: vim scilicet ego desideravi.* * *one may know, certainly; of course
См. также в других словарях:
Superbia — de Sôber Publicación 3 de mayo de 2011 Género(s) Rock alternativo, Metal alternativo Duración 49 mins Discográfica … Wikipedia Español
SUPERBIA — in corde nascitur, in superciliis sedem habet. Plin. l. 11. c. 37. Haec (Supercilia) maxime indicant fastum. Superbia aliubi conceptaculum, sed hic sedem habet. In corde nascitur; huc subit, hic pendet. Nihil altius simul abruptiusque invenit in… … Hofmann J. Lexicon universale
Superbia — Superbia, the Latin word for pride , can mean the following:* Superbia, the mobile city state in the DC Comics universe. * Superbia, a rock retelling of George Orwell s Nineteen Eighty Four , written by Jonathan Larson. * Superbia, one of the… … Wikipedia
superbia — (del lat. «superbĭa»; ant.) f. *Soberbia. * * * superbia. (Del lat. superbĭa). f. desus. soberbia … Enciclopedia Universal
superbia — /su pɛrbja/ s.f. [dal lat. superbia ]. [esagerata stima di sé, accompagnata da un ostentato senso di superiorità nei confronti degli altri] ▶◀ (lett.) albagìa, alterigia, altezzosità, boria, (pop.) cacca, immodestia, presunzione, prosopopea,… … Enciclopedia Italiana
superbia — (Del lat. superbĭa). f. desus. soberbia … Diccionario de la lengua española
Superbĭa — (lat.), Stolz. Hochmuth; als allegorische Gottheit Tochter des Äther u. der Erde; ihre Attribute waren ein Spiegel u. Pfau … Pierer's Universal-Lexikon
Superbia — Superbia, lat., Stolz, Uebermuth; superbe (süperb), frz. deutsch, prächtig, ausgezeichnet … Herders Conversations-Lexikon
superbia — index intolerance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
superbia — su·pèr·bia s.f. 1. AD eccessiva stima di sé che porta a comportarsi in modo arrogante e sprezzante nei confronti degli altri: essere pieni, gonfi di superbia, metti da parte la superbia! Sinonimi: alterigia, altezzosità, arroganza, boria,… … Dizionario italiano
superbia — s. f. alterigia, altezzosità, albagia, arroganza, boria, boriosità (raro), burbanza, disdegno, grandigia, iattanza, immodestia, sussiego, vanto, sdegnosità, impertinenza, oltracotanza (lett.), orgoglio, ostentazione, presunzione, presuntuosità,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione